Phytochemical variability of coltsfoot (Tussilago farfara L.) in Poland

Coltsfoot leaves are a traditional raw material, rich in polysaccharides and phenolics. The variability of the contents of these main compounds was determined, using plant material originated from 22 natural populations of Tussilago farfara L. growing in various regions of Poland. In the years 2008–2009, plants from each investigated population were collected in the Garden of Medicinal Plants in Plewiska near Poznań (Poland). Coltsfoot leaves were harvested in the middle of June and July of 2010, and then dried at room temperature. In these raw material we quantified swelling index (describing mucilage content) and spectrophotometrically: the amounts of total polyphenols, polyphenols unadsorbed on hide powder (non-tannin phenolics) and tannins (expressed as pyrogallol equivalent) as well as the sum of hydroxycinnamic acid derivatives (expressed as rosmarinic acid) and flavonoids (expressed as quercetin). The demonstrated results show the relatively high and balanced contents of the basic active compounds, especially flavonoids (0.7–1.3%) and polysaccharides (swelling index: 8.0–14.5). In addition, it was found that flavonoids and mucilage in coltsfoot leaves fluctuate in only a small range (V=11–13%), regardless of overshadow and the harvest time of raw material.

Liście podbiału stanowią tradycyjny surowiec zielarski, bogaty w polisacharydy i związki fenolowe. W niniejszych badaniach określono poziom zróżnicowania zawartości wspomnianych związków czynnych. Jako materiał roślinny wykorzystano 22 naturalne populacje Tussilago farfara L., pochodzące z różnych regionów Polski. W latach 2008–2009 pobrano rośliny z każdej badanej populacji i założono kolekcję pochodzeniową w Ogrodzie Roślin Leczniczych w Plewiskach koło Poznania. Liście podbiału do analiz fitochemicznych zbierano w połowie czerwca i lipca 2010 r., a następnie suszono w temperaturze pokojowej. W pozyskanym surowcu zielarskim oznaczono wskaźnik pęcznienia (określający zawartość śluzów) oraz spektrofotometrycznie: poziom polifenoli ogółem, polifenoli nie wiążących się z proszkiem skórzanym i garbników (w przeliczeniu na pirogalol), a także sumę pochodnych kwasu hydroksycynamonowego (w przeliczeniu na kwas rozmarynowy) i flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę). Prezentowane wyniki badań wskazują na relatywnie wysoką i wyrównaną zawartość głównych związków czynnych, szczególnie flawonoidów (0,7–1,3%) i polisacharydów (wskaźnik pęcznienia: 8,0–14,5). Stwierdzono, iż poziom wspomnianych grup związków zmienia się w małym zakresie (V=11–13%) i nie zależy od ocienienia roślin i terminu zbioru surowca.