Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "znaleziska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Uzupełnienie katalogu monet antycznych znalezionych w Kampyr-tepe, Uzbekistan
Supplement to the list of ancient coins discovered in Kampyr-tepe, Uzbekistan
Autorzy:
Mielczarek, Mariusz
Nikonorov, Valerij P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584884.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Uzbekistan
Kampyr-Tepe
znaleziska monet
coin finds
Opis:
Kampyr-Tepe to jedno z najbardziej interesujących stanowisk archeologicznych doby hellenistycznej i czasów post hellenistycznych. Usytuowane jest ono na prawym brzegu rzeki Oxus (współczesnej Amu-Darii). W trakcie badań archeologicznych odkryto wiele monet władców hellenistycznych oraz tych emitowanych przez Kuszanów. Stały się one podstawą szeregu studiów, z niezwykle ważną pracą E.V. Rtveladze z 1995 r. W artykule opublikowano kolejnych osiem monet, wydobytych w latach 1988-1991.
Kampyr-Tepe, one of the most interesting North Bactrian sites of Hellenistic and post-Hellenistic times, situated on the right bank of Amu Darya river, has yielded a quantity of finds of Kushana coins. These coin-finds have been the basis for several studies on monetary circulation in the region, in which the 1995 study of E.V. Rtveladze holds a pre-eminent place. The present article consists of the publication of eight coins excavated in 1988-1991.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 63-67
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe znaleziska w rezerwacie „Meteoryt Morasko”
New finds in the reserve „Metorite Morasko”
Autorzy:
Muszyński, Andrzej
Pilski, Andrzej S.
Karwowski, Łukasz
Kryza, Ryszard
Gurdziel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032983.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Meteorytowe
Tematy:
Morasko meteorite
meteorites
meteoryt Morasko
new find
nowe znaleziska
rezerwat
Źródło:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum; 2013, 4; 136-138
2080-5497
Pojawia się w:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rhodian-Style Fractions Bearing Apollo and a Rose: Mint at Phanagoria
Autorzy:
Abramzon, Mikhail
Kuznetsov, Vladimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972770.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
coin finds, Taman Peninsula, Phanagoria, Rhodes
znaleziska monet, Półwysep Tamański, Fanagoria, Rodos
Opis:
Among the coins found on the Taman Peninsula, in the neighourhood of Ancient Phanagoria, the silver coins depicting a rose (described as a diobol) have been recently found. These coins are without any inscription but their iconography is similar to that on Rhodian coins. As coins of similar iconography but bearing the inscription ΦΑΝΑ[ΓΟ] / ΡΙΤΩΝ have been found at Phanagoria, the new coins have been attributed to the Phanagorian mint. The new finds of such coins at Phanagoria confirms that Rhodian-style coins were struck at her mint.
Wśród monet znalezionych na Półwyspie Tamańskim, w okolicach antycznej Fanagorii, znalazły się egzemplarze wybite w srebrze przedstawiające różę (określone jako diobol). Te pozbawione napisów monety ikonografią i stylem wykonania nawiązują do pieniądza Rodos. Monety przypisanae zostały mennicy w Fanagorii, gdzie znaleziono również egzemplarze o podobnej ikonografii, ale opatrzone napisem ΦΑΝΑ[ΓΟ] / ΡΙΤΩΝ. Nowe znaleziska tego typu monet w Fanagorii potwierdzają, że monety w stylu rodyjskim były bite w jej mennicy.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2018, 64; 99-103
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaleziska monet wczesnośredniowiecznych w okolicy Włodzimierza Wołyńskiego
Finds of Early Medieval Coins near Volodymyr-Volynskyi
Autorzy:
Suchodolski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16232236.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
wczesne średniowiecze
znaleziska monet
zachodnia Ukraina
early Middle Ages
coin finds
western Ukraine
Opis:
Jak świadczą znaleziska, monety polskie i zachodnioeuropejskie docierały na zachodnią Ukrainę w dwóch fazach: w X/XI i w 1. połowie XII w. Część z tych monet (ale na ogół już bez polskich) była transportowana dalej na wschód, aż do okolic Kijowa. Na tereny Rusi północnej natomiast monety zachodnioeuropejskie napływały z północy. Tekst niniejszy opiera się na danych zawartych zarówno w literaturze (także najnowszej), jak i na informacjach jeszcze nie publikowanych, uprzejmie udostępnionych przez badaczy z Ukrainy (A. Kriżanivskij) i z Czech (J. Videman).
According to the finds, Polish and Western European coins reached western Ukraine in two stages: in the 10th /11th century and in the first half of the 12th century. Some of these coins (but usually without Polish ones) were transported further east, to the vicinity of Kiev. On the other hand, Western European coins flowed into the territories of Northern Rus’ from the north. This text is based on data contained both in the literature (including recent one) and information not yet published, kindly provided by researchers from Ukraine (A. Kryzhanivskiy) and from the Czech Republic (J. Videman).
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 101-111
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hellenistic Coins from the Jagiellonian University Excavations at the Hellenistic-Roman Agora of Nea Paphos (Paphos Agora Project 2011–2019): Preliminary Observations
Monety hellenistyczne z badań Uniwersytetu Jagiellońskiego na hellenistyczno-rzymskiej agorze w Nea Pafos (Paphos Agora Project 2011–2019): obserwacje wstępne
Autorzy:
Bodzek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16064200.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Cyprus
Nea Paphos
agora
Hellenistic coins
finds
Cypr
Nea Pafos
monety hellenistyczne
znaleziska
Opis:
The present article is a short and very preliminary report about the Hellenistic coins found during excavations conducted by the team of the Institute of Archaeology, Jagiellonian University at the agora of the ancient Nea Paphos in 2011–2019. The first archaeological research at the agora had been conducted in the late 1960s and 1970s by Kyriakos Nicolaou. The Jagiellonian University team, led by Ewdoksia Papuci-Władyka started to explore the agora area in 2011. There were at least 480 coins and coin flans found during the Polish excavations. Great part of them are minted in the Hellenistic Period. The group consists mainly of Ptolemaic coins (over 67%), but includes also Cypriot bronzes of the Zeus/Zeus type (20.5%), coins of Syro-Palestinian region (Seleucid, Hasmonean rulers – over 6%), Macedonian-Antigonid issues (3.8%), the coins from south-eastern Aegean and Asia Minor (1.6%) as well as others. Some preliminary observations concerning chronology and structure of the finds are presented.
Niniejszy artykuł jest krótką i bardzo wstępną informacją na temat monet hellenistycznych odkrytych podczas prac wykopaliskowych prowadzonych przez archeologów z Instytutu Archeologii UJ na agorze starożytnego Nea Pafos w latach 2011–2019. Pierwsze badania archeologiczne agory przeprowadził na przełomie lat 60. i 70. XX w. Kyriakos Nicolaou. Zespół archeologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego pod kierownictwem Ewdoksji Papuci-Władyka rozpoczął eksplorację terenu agory w 2011 r. Podczas polskich wykopalisk znaleziono co najmniej 480 monet i krążków monetarnych. Znaczna część z nich (co najmniej 180 egzemplarzy) została wybita w okresie hellenistycznym. W skład tej grupy wchodzą głównie monety ptolemejskie (ponad 67%), ale także bite na Cyprze brązy typu Zeus/Zeus (20,5%), monety z regionu syro-palestyńskiego (Seleucydzi, Judea – ponad 6%), monety macedońsko-antygonidzkie (3,8%), monety z południowo-wschodniej części basenu Morza Egejskiego i Azji Mniejszej (1,6%) jak i inne. W artykule przedstawiono wstępne obserwacje dotyczące chronologii i struktury znalezisk.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2022, 66; 1-19
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Von einigen in Preussen gefundenen römischen Münzen” Ludwiga von Baczko z „Das preussische Tempe” (Königsberg 1780). „Cudowne” odnalezienie dzieła dawno spisanego na straty
“Von einigen in Preussen gefundenen römischen Münzen” — Ludwig von Baczko in the “Das preussische Tempe” (Königsberg 1780). A “wonderful” discovery of a work long considered lost
Autorzy:
Ciołek, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090084.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ludwig von Baczko
Königsberg
Prussia
Roman coins
coin finds
Królewiec
Prusy
monety rzymskie
znaleziska monet
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2019, 63; 13-33
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe materiały kultury wielbarskiej z Pojezierza Iławskiego – Jawty Wielkie, pow. iławski
New materials of the Wielbark Culture in the Iława Lakeland - Jawty Wielkie, Iława County
Autorzy:
Baczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048962.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
kultura wielbarska
okres wpływów rzymskich
znaleziska luźne
kurhany
Wielbark Culture
Roman Period
stray finds
burial mounds
Opis:
Stanowisko w Jawtach Wielkich zostało zlokalizowane w maju 2015 roku po przekazaniu informacji przez lokalnego mieszkańca do stowarzyszenia miłośników historii. Po przeprowadzeniu poszukiwań we wskazanym miejscu odnaleziono zabytki archeologiczne. Przekazany do Muzeum Warmii i Mazur zbiór liczył 51 przedmiotów wykonanych głównie ze stopu miedzi. Jedynym wyjątkiem była żelazna brzytwa. W skład zbioru wchodzi ponadto: 25 zapinek, 11 bransolet, 5 sprzączek, 2 okucia końca pasa oraz ostroga. Pozostałą część materiału stanowią przedmioty, które ze względu na stan lub fragmentaryczność zachowania nie mogą być jednoznacznie zinterpretowane. Zabytki zostały podjęte z niewielkiej głębokości, maksymalnie dochodzącej do kilkunastu centymetrów. Niektóre z nich noszą ślady przepalenia. Widoczne na powierzchni przedmiotów są również ślady intensywnie czarnej ziemi oraz węgli. Opisywane stanowisko należy łączyć z ludnością kultury wielbarskiej. Wskazuje na to spektrum pozyskanych zabytków, które wykonane są w zdecydowanej większości ze stopów miedzi i stanowią głównie ozdoby. Zabytki datowane są od okresu wpływów rzymskich do okresu wędrówek ludów. W tym czasie obszar Pojezierza Iławskiego zajęty był przez ludność wskazanego ugrupowania kulturowego. Stanowisko było wykorzystywane jako nekropola. Świadczyć o tym mogą, wspomniane wyżej, ślady spalenizny oraz pozostałości węgli na zabytkach. W tym aspekcie interesująca wydaje się także obecność w północnej części stanowiska grupy niewielkich wzniesień o dosyć regularnej, okrągłej podstawie, które swoim kształtem i wielkością mogą przypominać nasypy kurhanowe. Najstarszym zabytkiem w zbiorze jest fibula A.III.53 będąca wyznacznikiem fazy B1b. Zapinki tego typu do tej pory nie były znane z terenów Pojezierza Iławskiego, które jest częścią tzw. strefy D osadnictwa ludności kultury wielbarskiej. Według ustaleń R. Wołągiewicza obszar ten miał zostać zasiedlony w fazie B2b, jednak na podstawie wspomnianej zapinki oczkowatej serii głównej, a także niedawno opublikowanych odkryć z Bajd, Przezmarka i Zawady, wydaje się prawdopodobne, że sporadyczna penetracja tych ziem przez ludność kultury wielbarskiej zaczęła się wcześniej, w fazie B1. Na podstawie całego zbioru zabytków można również stwierdzić, że cmentarzysko było nieprzerwanie użytkowane do wczesnego okresu wędrówek ludów. Najmłodszym przedmiotem w kolekcji jest dziobowate okucie końca pasa. Interesująco przedstawia się kwestia nasypów ziemnych o okrągłych podstawach położonych na terenie, na którym zostały odkryte zabytki. Należy rozstrzygnąć czy grupa wspomnianych obiektów jest formą naturalną czy pochodzenia antropogenicznego. Przy przyjęciu drugiego założenia pojawia się również problem ustalenia bezpośredniej atrybucji kulturowej. Analiza wykazała, że konstrukcje te najbardziej przypominają kurhany znane z cmentarzysk wielbarskich. Nie można jednak wykluczyć, że konstrukcje te zostały wzniesione przez starsze kultury archeologiczne – grupę warmińsko-mazurską kultury łużyckiej lub kulturę kurhanów zachodniobałtyjskich. Rozstrzygnięcie tego problemu mogą przynieść wyłączne weryfikacyjne badania wykopaliskowe.
The site at Jawty Wielkie, located in the Iława Lakeland in northern Poland (Fig. 1), was discovered in May 2015. A search carried out with the use of metal detectors yielded 50 copper-alloy artefacts (including 25 brooches, 11 bracelets, five belt buckles, two strap-ends and a spur) and an iron razor (Figs. 4–9). The finds were transferred to the collection of the Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn. Some of the artefacts bear traces of burning; on several objects, traces of intensely black earth and charcoal have been preserved. These traces, as well as the structure of the discovered artefact assemblage, indicate that the site was used as a cemetery. The vast majority of the artefacts date to the Roman Period and the early phase of the Migration Period. At that time, the area of the Iława Lakeland belonged to the so-called zone D of the Wielbark Culture settlement. The oldest confidently dated artefact is a fibula of type A.III.53 (Fig. 4:1), which is a marker of phase B1b. What is interesting is that, until now, no brooches of this type were known from the area in question. Zone D was thought to not have been settled until stage B2b, however, the aforementioned brooch as well as the recently published, similarly dated finds from Bajdy, Przezmark and Zawada (A. Cieśliński 2020) indicate that the penetration of the Iława Lakeland by the people of the Wielbark Culture began earlier, in stage B1. The youngest artefact in the assemblage is a beak-shaped strap-end (Fig. 6:32), indicating that the cemetery was (continuously?) used until the early phase of the Migration Period. While the iron razor has analogies in the material of the Oksywie Culture from the Late Pre-Roman Period, no sites of this culture are known from the vicinity of Jawty Wielkie. In the northern part of the site, there is a group of small hills with a fairly regular, round bases, which resemble barrow mounds in shape and size (Fig. 10). Although the characteristics of these “tumuli” indicate that they are most similar to the mounds known from Wielbark culture cemeteries, it cannot be ruled out that they were built earlier – in the later phases of the Bronze Age or in the Early Iron Age. It is only possible to reject their later, early medieval provenance. The issue can only be resolved via archaeological excavations.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 179-193
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja znalezisk meteorytu Morasko w latach 2011–2014 : problemy metodyczne i uzyskane efekty
Documenting the Morasko meteorite finds in 2011-2014 : methodical problems and results obtained
Autorzy:
Nowak, Monika
Muszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076020.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
meteoryt Morasko
znaleziska meteorytów
dokumentacja meteorytów
pole zasypane
Morasko meteorite
meteorite findings
meteorite documentation
strewn field
Opis:
The Morasko meteorite is currently one of the biggest tourist attractions of the city of Poznań. In this paper we present the stages of creating documentation for finds of individual fragments of the Morasko meteorite, conducted at the Institute of Geology, Adam Mickiewicz University, in 2011-2014. During the initial period of documentary work, the focus was mainly on the compilation of topographic maps prepared by various authors to create one collective map of finds. ESRI (ArcGIS) software was used to prepare the documentation. The main problem at the initial stage of documentation was the coordination of source data prepared on topographic bases developed in various reference systems (PUWG 65, PUWG 92, tourist map without any system). During the years 2012-2014, topographic data were successively supplemented with new finds, resulting in a database comprising a total of 1413 items - containing coordinates, data on individual finders, masses (given as a range or as specific data in grams), depths at which meteorites rested, and, in some cases, special features (so-called shrapnel). The obtained documentation is a unique source of data on most of the fragments of the Morasko meteorite. It remains debatable whether the collected information is sufficient to calculate a reliable meteorite strewn field.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2020, 68, 12; 879--885
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman coin finds from vicinity of Ostrów Lednicki. Lednica Project “Together to Save the Heritage” (2018-2022)
Autorzy:
Balbuza, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916779.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
coin hoards
Roman coins
period of Roman influence
Lednica
znaleziska monetarne
monety rzymskie
okres wpływów rzymskich
Opis:
The article presents finds of Roman coins from the area located in the immediate vicinity of Ostrów Lednicki island, found in the years 2018-2021.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2021, 4 (31); 11-29
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Puszcza Kurpiowska (Kurpie Forest) as a cultural contact arena in the prehistory
Obszar Puszczy Kurpiowskiej jako arena kontaktów kulturowych w pradziejach
Autorzy:
Borkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166128.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Kurpie Forest
prehistory
archaeological cultures
archaeological
sites
findings
Puszcza Kurpiowska
prahistoria
kultury archeologiczne
stanowiska archeologiczne
znaleziska
Opis:
The Kurpie Plain has its own specific physiographic characteristics. From the Paleolithic to the early Middle Ages, it was a convenient route to move groups of people, both in the north-south and east-west direction. Due to the very unattractive soil conditions, the forest was treated as a temporary or seasonal exploitation area. The territory of the Kurpie Plain, originally formed as a result of the Riss Glaciation (Warta Stadial) and transformed during the Baltic glaciation through the formation of a large sandur area with elements of earlier moraine. The oldest sites in Puszcza Kurpiowska can be certainly attributed only to the second half of Dryas III and the beginning of the pre-Boreal period (11th/10th millennium BC). Looking at the entire prehistoric period of inhabiting the human community in Puszcza Kurpiowska, I come to the conclusion that the model of economy developed by the hunters and gatherers of the end of the Middle Stone Age, however shockingly it sounds, with minor modifications survived until almost contemporary times.
W obrębie Mazowsza północno-wschodniego występuje szereg mniejszych regionów geograficznych, wśród których Równina Kurpiowska posiada swoją istotną specyfikę. Od paleolitu aż po czasy wczesnego średniowiecza stanowiła dogodny szlak przemieszczania się grup ludności. Większość wędrowców nie pozostawała na tym obszarze dłużej. Z uwagi na bardzo nieatrakcyjne warunki glebowe puszcza traktowana była jako obszar eksploatacji czasowej lub sezonowej. Dolinami rzek na obszar ten zapuszczali się przedstawiciele kolejnych kultur archeologicznych z południa i północy, w poszukiwaniu dogodniejszych ekumen, ewentualnie zapuszczając się na teren puszczy w celach handlowych. Jedynie w epoce kamienia na obszarze Równiny Kurpiowskiej permanentnie gospodarowały grupy ludzkie zajmujące się łowiectwem, zbieractwem i rybołówstwem. W okresach związanych z gospodarką wytwórczą: rolnictwem i hodowlą teren ten był rejonem ścierania wpływów kulturowych, idących z różnych kierunków. To spowodowało, że na obszarze pierwotnej Puszczy Kurpiowskiej rytm rozwojowy nie odpowiadał przemianom na ziemiach sąsiednich. Model gospodarki wypracowany przez łowców, zbieraczy schyłku środkowej epoki kamienia, z niewielkimi modyfikacjami przetrwał do czasów niemal nam współczesnych. Dopiero działania administracyjne, odlesienia, wypalanie dolin rzecznych ograniczały stopniowo zasięg Puszczy Kurpiowskiej i wprowadzały nowy typ gospodarowania. Nie dochodziło jednak do pełnej akulturacji mieszkańców mateczników puszczańskich. Może to być jednym z elementów poczucia odrębności i dumy z własnej przeszłości dzisiejszych mieszkańców puszczy – Kurpiów.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2017, Zeszyt, XXXI; 29-46
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz na pograniczu trzech kultur. Monety z kościoła w Hippos, w Dekapolis (Izrael)
Currency on the border of three cultures. Coins from the church at Hippos, in the Decapolis (Israel)
Autorzy:
Solarewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584910.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Dekapolis
Hippos
Susita
kościół wczesnochrześcijański
znaleziska monetarne
obieg monetarny
Decapolis
Sussita
early Christian church
coin finds
coin circulation
Opis:
Podczas prac archeologicznych w Hippos (aramejska Susita) Dekapolis, prowadzonych w latach 2000-2010 zarejestrowano łącznie 885 monet. Na terenie kompleksu „kościoła północno-zachodniego”, polska ekipa odkryła 43 monety datowane od III w. p.n.e. po wiek VIII n.e., tzn. do momentu zniszczenia budowli w 749 r., w efekcie trzęsienia ziemi. Są to monety greckie, rzymskie i bizantyńskie oraz pieniądze arabskie. Do wyjątkowych znalezisk należy solid Herakliusza (610-641) oraz skarb anonimowych felsów umajjadzkich z połowy VIII wieku. Materiał numizmatyczny stanowi podstawę dyskusji na temat sytuacji kulturowej w mieście.
Hippos, also known as Sussita, was located on a hill on the eastern shore of the Sea of Galilee, was one of the cities of Decapolis. Its origins date back to the Hellenistic period, although it is not certain whether its foundation took place during the reign of the Ptolemies or Seleucids in that region. As a Greek city with a small admixture of Jewish population, it was torn by internal ethnic conflicts starting from Hasmonean domination (83-80 BC) until the alliance of Greek population with Romans during the First Jewish War (66-73). Archaeological research in Hippos 2000-2010 uncovered a total of 885 coins. The Polish team working in the NWC complex discovered 43 coins dating from the 3rd century BC to the 8th century AD. These include 3 Ptolemaic coins, 3 coins of the Seleucids, 1 coin of Tyre from the late 2nd century BC, an anonymous coin minted in Phoenicia in the 1st century AD, a coin of Herod the Great (37-4), 2 Roman provincial coins of the 2nd century, 3 Roman Imperial coins and 2 Arabian from 3rd century. 3 coins were minted by the successors of Constantine I the Great (306-337). Coinage of the Late Roman Empire is represented by 5 pieces. Also found were 2 Byzantine coins, 1 Arab coin of 7th or 8th centuries, and 14 Umayyad coins. This numismatic material has been briefly described, arranged in chronological groups.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2015, 61; 39-48
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozostałości rozproszonego skarbu brandenburskiego z końca XIII w. z okolic Międzyrzecza, w woj. lubuskim
Remains of the Dispersed Brandenburg Hoard from the End of the 13th Century from the Vicinity of Międzyrzecz in the Lubuskie Voivodeship
Autorzy:
Szczurek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16232841.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
denary brandenburskie
znaleziska monetarne
Międzyrzecz
Nowa Marchia
dynastia askańska
Brandenburg deniers
coin finds
Neumark
House of Ascania
Opis:
W pobliżu Międzyrzecza zostały znalezione, w niewielkim oddaleniu od siebie, dwa całe i cztery przepołowione denary brandenburskie. Zapewne jest to fragment skarbu odkrytego wcześniej, być może na przełomie XIX i XX w. Okoliczności znalezienia nie pozwoliły na pozyskanie danych metrologicznych, jednak autentyczność znaleziska nie powinna budzić wątpliwości. Monety pochodzenia marchijskiego, a bezsprzecznie jest ich co najmniej cztery (nr 1–4), orientacyjnie wybite zostały w przedziale czasowym 1275–1295. Niechybnie askańskimi są również dwa ostatnie denary (nr 5 i 6), aczkolwiek ich pochodzenie brandenburskie nie jest pewne (mogą należeć do emisji anhalckiej lub saksońsko-wittenberskiej). Wszystkie rozpoznane denary brandenburskie spod Międzyrzecza mają analogie w znaleziskach pochodzących z obecnych granic Polski. Ten niewielki zespół, według przyjętej najnowszej systematyki, ukryty został około 1300 r.
Two whole and four halved Brandenburg deniers were found near Międzyrzecz. They were probably a part of a hoard discovered earlier, perhaps at the turn of the 19th and 20th century. The circumstances of the discovery did not allow for obtaining metrological data, but the authenticity of the find should not raise any doubts. The coins of Margraviate origin (undoubtedly there are at least four of them: Nos 1–4), were indicatively minted in the 1275–1295 period. The last two deniers (Nos 5 and 6) are also undoubtedly Ascanian, although their Brandenburg origin is not certain (they may belong to the Anhalt or Saxon-Wittenberg issue). All identified Brandenburg deniers from the vicinity of Międzyrzecz have analogies in finds registered in Poland within present borders. This small hoard, according to the newest systematics, was hidden around the year 1300.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 113-134
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie interesujące fibule z Ryczywołu, pow. kozienicki
Two Interesting Fibulae from Ryczywół, Kozienice County
Autorzy:
Kuś, Grzegorz
Rzeźnik, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328247.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
znaleziska luźne
zapinki kolankowate
Bügelknopffibeln
okres wpływów rzymskich
okres wędrówek ludów
stray finds
knee-brooches
Roman Period
Migration Period
Opis:
Dwie fibule, którym poświęcone jest niniejsze opracowanie, zostały znalezione podczas badań powierzchniowych z zastosowaniem wykrywaczy metali, przeprowadzonych w 2020 r. na stanowisku nr 7 (AZP 68-70/16) w Ryczywole, gm. Kozienice, pow. kozienicki. Stanowisko to jest położone na północno-wschodnim skraju wcinającego się w dolinę Wisły cypla terasy nadzalewowej, w odległości ok. 1,5 km na południowy wschód od obecnego ujścia Radomki do Wisły (ryc. 1). Stanowisko wchodzi w skład większego zespołu osadniczego kultury przeworskiej, datowanego ramowo od młodszego okresu przedrzymskiego po młodszy okres rzymski. <br></br> Pierwsza fibula, która została wykonana ze stopu miedzi, zachowała się fragmentarycznie (ryc. 2: 1). Jest to mała (29 mm długości) zapinka kolankowata z małym grzebykiem na główce, zbliżona do typu Almgren 132 (O. Almgren 1923, 69–70, ryc.132). Zapinki typu Almgren 132 są zróżnicowanego pod względem wielkości, formy i materiału użytego do ich wykonania. Żelazne egzemplarze pochodzą głównie z obszaru kultury przeworskiej i luboszyckiej, natomiast z obszaru kultury wielbarskiej znane są okazy wykonane ze stopu miedzi lub srebra. Stylistycznie, omawiana zapinka najbliższa jest właśnie wielbarskim zapinkom typu Almgren 132, chociaż bliskie nawiązania znajduje również nad górną Łabą i w dorzeczu Morawy, głównie wśród zapinek wariantu BGKF D wg Eduarda Droberjara (E. Droberjar 2012, 239-241, ryc. 3:11). Brak bezpośrednich analogii do omówionej fibuli oraz fakt, że jest ona znaleziskiem luźnym, nie pozwalają na określenie jej bliższej chronologii. Niemniej uwzględniając jej cechy stylistyczne i odwołując się do ogólnych ustaleń poczynionych dla tej grupy zabytków, omawianą zapinkę można datować na fazę B2/C1-C1a okresu wpływów rzymskich. <br></br> Druga fibula znaleziona w Ryczywole (ryc. 2: 2) została wykonana ze stopu miedzi i zachowała się fragmentarycznie. Posiada pełną pochewkę i kulisty guzek na główce, co pozwala zaliczyć ją do tzw. Bügelknopffibeln, które znane są przede wszystkim z zachodniogermańskiego kręgu kulturowego, ale także z obszaru grupy dębczyńskiej, kultury wielbarskiej i kultury czerniachowskiej, a pojedyncze egzemplarze również z obszaru kultury przeworskiej. Omówiona zapinka należy do grupy znalezisk o zasięgu interregionalnym. Znajduje ona bliskie nawiązanie stylistyczne wśród znalezisk pochodzących z zachodniogermańskiego kręgu kulturowego jednak najbliższe analogie można dla niej wskazać wśród materiałów wiązanych z szeroko rozumianym gockim kręgiem kulturowym. Jej datowanie można odnieść do dotychczasowych ustaleń dla Bügelknopffibeln i określić ramowo - od fazy C3 okresu wpływów rzymskich po fazę D1 okresu wędrówek ludów. <br></br> Omówione znaleziska potwierdzają istnienie dalekosiężnych kontaktów ludności zamieszkującej w okresie wpływów rzymskich i na początku okresu wędrówek ludów okolice dzisiejszego Ryczywołu.
In 2020, a surface survey using metal detectors was conducted at site 7 at Ryczywół, Kozienice County. The site is located on the north-eastern edge of a promontory of a fluvial terrace cutting into the Middle Vistula Valley, about 1.5 km southeast of the present-day confluence of the rivers Radomka and Vistula (Fig. 1). It is part of a larger Przeworsk Culture settlement complex. During the survey, 10 fragments of pottery from the Roman Period or the Migration Period (including vessels made with the help of a potter’s wheel), a denarius of Marcus Aurelius and two copper-alloy fibulae were found at the site. <br></br> The first of the two fibulae is a small (29 mm long) knee-shaped brooch with a small crest on the head, similar to Almgren type 132, pre-served without a spring and pin (Fig. 2:1). Brooches of this type vary in size, form and material used in their manufacture. Iron specimens come mainly from the area of the Przeworsk and Luboszyce Cultures, while pieces made of copper or silver alloy are known from the area of the Wielbark Culture. Stylistically, the brooch in question most resembles Wielbark Culture fibulae of Almgren type 132, although close references are also found in the Upper Elbe region and in the Morava River basin, mainly among brooches of variant BGKF D distinguished by Eduard Droberjar. The lack of direct analogies and the fact that the discussed fibula is a stray find do not allow its more precise dating. Nevertheless, taking into account its stylistic features and referring to the general findings regarding this artefact group, the brooch can be dated to phase B2/C1−C1a of the Roman Period. <br></br> The second fibula (43 mm long) is likewise damaged (Fig. 2:2). It has a full catch-plate and a spherical knob on the head, which allows it to be identified as one of the so-called Bügelknopffibeln, known primarily from the West Germanic cultural circle. They are also encountered in the area of the Dębczyno group, the Wielbark and Chernyakhov Cultures, with isolated specimens found in the Przeworsk Culture territory. It has close stylistic analogies among finds from the West Germanic cultural circle, but its closest parallels can be identified among materials associated with the Goth cultural circle in the broad sense. It should be dated within the range adopted for Bügelknopffibeln, i.e., from phase C3 of the Roman Period to phase D1 of the Migration Period. <br></br> The two brooches are evidence of long-distance contacts maintained by the population inhabiting the area of present-day Ryczywół in the Roman Period and at the beginning of the Migration Period.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2022, LXXIII, 73; 264-273
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości i możliwości wykorzystania drewna czarnego dębu pochodzącego ze znalezisk krajowych
Svojstva i vozmozhnosti ispolzovanija dreviesiny chernogo duba proishodjashhego iz otechestvennykh raskopok
Properites and possibilites of utilization of black oak originatting from the home discoveries
Autorzy:
Kokocinski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805874.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wykorzystanie
drewno
czarny dab
znaleziska krajowe
material drzewny
budowa drewna
wlasciwosci
utilization
wood
bog oak
wood material
wood anatomy
wood property
Opis:
Представленные в статье исследования были направлены на рпределение числовых данных об основных химических, физических и механичеcких свойствах древесины черного дуба происходящей из отечественных pаскопок локализованных на речной террасе Вислоки и заливной террае реки Бобр. Проведенные исследования показали, что древесина черного дуба после сушки до воздушно-сухого состояния характеризуется высокими механическими свойствами. Одним из существенных недостатков древеcины ископаемых дубов является ее повышенная склонность к десорбционным трещинам в сравнении с современной древесиной. Можно констатировать, что древесина черных дубов пригодна для использования в деревоперерабатывающей промышленности и в художественном ремесле для производства ряда очень ценных издений.
The aim of the investigations as presented in the paper was to determine the numerical data about basic chemical, physical and mechanical properties of black oak wood originating from home discoveries located on a terrace of the Wisłoka river and on the flooded terrace of the Bóbr river. The investigations have proved that the black oak wood after drying to the air-dry state is characterized by high mechanical properties. One of the significant shortcomings of the fossil oak wood is its greater susceptibility to desorption crackings as compared with the contemporary wood. One can presume that the black oak wood originating from both discovery places could be made use of in the wood processing industry and artistic craft for production of many very valuable articles.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 379
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grobowiec nieznanego duchownego odkryty w kolegiacie tumskiej pod Łęczycą
TOMBEAU D ’UN ECCLÉSIASTIQUE INCONNU DÉCOUVERT DANS LA COLLÉGIALE DE TUM, PRÉS DE ŁĘCZYCA
Autorzy:
Ciekliński, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538255.pdf
Data publikacji:
1949
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
kościół kolegiacki w Tumie
odkrycie w kolegiacie w Tumie
odkrycie grobowca w kolegiacie w Tumie
grobowiec tumski
znaleziska w grobowcu w Tumie
Opis:
Au cours des travaux de conservation opérés en 1916 dans la collégiale romane de Turn, on a trouvé dans l’abside latérale nord de l’église une tombe, placée au-dessous du dallage et remontant peutêtre à la fin du X l l - e s. Elle est formée de blocs de grès soigneusement taillés. A l’intérieur, on a trouvé un calice, une patène, un anneau, un crucifix, des restes d’un tissu de brocart, des fils d’or, des clous forgés. N ’étaient restés du corps du mort que les os des membres inférieurs, bien conservés, ainsi que des fragments de crâne avec quelques dents. Les objets trauvés font penser à la découverte, en 1938, du tombeau de l’évêque Maurus dans la crypte de st Léonard au Wawel. D ’entre les objets trouvés dans la collégiale de Tum, le plus précieux est la croix en argent, lisse, avec un Christ au court vêtement et une ceinture descendant aux genoux. Le visage est plein d’expression. On aperçoit au-dessus du Christ la main bénissante de Dieu le Père dans les nuages. Le calice est en argent forgé, doré à l’intérieur. Ses petites dimensions et la simplicité de la décoration donnent à penser que c ’était un calice de voyage, calix viaticus. La patène en argent, entièrement dénuée de décorations, est le moins bien conservée. I,’anneau d ’évêipie est un fort bel exemplaire de l’orfèvrerie du moyen âge: en or forgé, ave c une grande améthyste qui renferme probablement des restes de reliques. Le manque absolu d’inscriptions ne permet pas de f ixer la date du tombeau, ni d’identifier la personne du mort; ce devait être probablement un abbé à en juger par la forme de la croix qui devait sans doute couronner la crosse abbatiale. Cette hypothèse prouverait que la collégiale de Tum était à l’origine une église de couvent.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1949, 1; 31-34, 70
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies