Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zawarcie małżeństwa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-29 z 29
    Tytuł:
    Konieczność zezwolenia na zawarcie małżeństwa bez skutków cywilnych : racje uzasadniające taką decyzję Konferencji Episkopatu Polski
    La necesidad dei permiso para contraer m atrimonio sin efectos civiles: razones que justifican esta decisión de la Conferencia Episcopal Polaca
    Autorzy:
    Majer, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662995.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zawarcie małżeństwa bez skutków cywilnych
    zezwolenie na zawarcie małżeństwa
    skutek cywilny
    marriage without civil consequences
    civil law consequence
    marriage licence
    Opis:
    El tema del artículo es el análisis de la reciente decisión de la Conferencia Episcopal Polaca, que requiere la licencia del ordinario del lugar cuando los contrayentes no quieren gozar del reconocimiento de los efectos civiles de su matrimonio. El art. 10 del Concordato polaco de 1993, a diferencia de otros acuerdos sobre el matrimonio firmados por la Santa Sede y los Estados, establece expresamente que para el reconocimiento de los efectos civiles dei matrimonio contraído en forma canónica hace falta que los contrayentes manifiesten formalmente su voluntad de que su matrimonio tenga taies efectos. De esta manera, desde el punto de vista de las leyes estatales, los contrayentes gozan de plena libertad de contraer el matrimonio sólo canónico, sin efectos civiles. No obstante, la dispositión del Episcopado Polaco limita este derecho, exigiendo en estos casos licencia dei ordinario del lugar. El autor expone la legislatión universal y particular de la Iglesia al respecto. La razón última de una cierta resistencia del derecho canónico frente a los matrimonios válidos solamente en el fuero eclesiástico es el deseo de evitar colisiones entre ambos ordenamientos jurídicos, con inevitables inconvenientes e incluso daños que puedan sufrir en la sociedad civil los esposos y sus hijos. Sin embargo, tanto el lus connubii, como el derecho a la libertad religiosa y el derecho a la libre elección del estado, exigen que la pareja siempre tenga posibilidad de obtener el permiso a contraer matrimonio sólo canónico, cuando las circunstancias y los motivos aducidos en el caso concreto hagan superar todos los inconvenientes de la falta del reconocimiento civil.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2000, 11, 5; 169-192
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przysięga małżeńska (art. 7 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego)
    The marriage vow (Article 7 para. 3 of the Family and Guardianship Code)
    Autorzy:
    Sylwestrzak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692649.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    marriage vow; entering into marriage
    przysięga małżeńska, zawarcie małżeństwa
    Opis:
    The amendment to the Family and Guardianship Code of 2014, introducing the wording of the declaration of entering into marriage, deserves a positive assessment. Due to the importance of the marriage vow, it was right to assign it the rank of a legislative act. At the same time, it should be emphasized that no changes have been made regarding the preconditions required for entering into marriage because the constitutive element of entering into marriage is, as previously, expressing the will to enter into marriage, and not uttering a specific formula of words. Any incorrect uttering of the words does not have a negative effect on the act of entering into the marriage, as long as there is no doubt that, in spite of the incorrect uttering of the words, the will to enter into marriage has been expressed. Therefore, the wording of the marriage vow should be considered as an organizational precondition for entering into marriage. Its content may be deemed helpful during the interpretation of the provisions regarding the rights and obligations of spouses, and therefore, indirectly, may affect the application of law in practice.
    Nowelizacja k.r.o. z 2014 r., wprowadzająca do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego  formułę oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, zasługuje na pozytywną ocenę. Z uwagi na doniosłe funkcje, jakie spełnia przysięga małżeńska, właściwe było nadanie jej rangi ustawowej. Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że nie nastąpiła żadna zmiana w zakresie przesłanek koniecznych zawarcia małżeństwa: konstytutywnym elementem zawierania małżeństwa jest bowiem, jak dotychczas, wyrażenie woli wstąpienia w związek małżeński, a nie – wypowiedzenie określonej formuły. Ewentualne uchybienia w jej wypowiadaniu nie mają zatem negatywnego wpływu na zawarcie małżeństwa, o ile nie powstają wątpliwości, że pomimo uchybień została wyrażona wola zawarcia małżeństwa. Formuła przysięgi małżeńskiej powinna być zatem zaliczana do przesłanek porządkowych zawarcia małżeństwa. Jej treść może się okazać pomocna przy wykładni przepisów dotyczących praw i obowiązków małżeńskich i tą drogą, pośrednio, wywoływać konsekwencje w praktyce stosowania prawa.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 73-82
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diakon świadkiem urzędowym zawarcia małżeństwa w zwykłych warunkach według prawa obowiązującego od promulgacji Kodeksu z 1983 roku
    Deacon as The Official Witness of Marriage under normal conditions according to the law in force since the promulgation of the 1983 Code.
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662936.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    diakon
    świadek urzędowy
    zawarcie małżeństwa
    witness of marriage
    deacon
    Opis:
    After the promulgation by the Pope John Paul II of the Code for the Latin Church, deacon received the possibility to assist at the marriage under normal conditions on the basis of a delegation from the local ordinary or a pastor. Deacons should fulfill this function outside the Mass, however not towards marriages of the faithful of the Latin Church with a faithful of the Eastern Church (Catholic and Non-Catholic).Delegating the deacon should be held according to the same principles as delegating the priest. The instructions announced after the 1983 Code, enacted by the Polish Bishop’s Conference and the translations of the ceremonies into Polish do not mention any limits for the deacons to be The Official Witness of Marriage. According to the Polish law, the deacon can assists in the solemnization of the concordats marriage.The aim of this article is to present the evolution of the universal laws and Polish particular laws, regulating the possibility of deacons assisting at marriages unto the promulgation of the Code of the Canon Law by the Pope John Paul II in 1983.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2016, 27, 1; 45-73
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Małżeństwo muzułmanina z chrześcijanką. Perspektywa prawa islamu
    The Marriage of a Muslim with a Christian. The Perspective of Islamic Law
    Autorzy:
    Mucha, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879524.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Koran
    zawarcie małżeństwa
    przeszkody
    rozwiązanie małżeństwa
    Quran
    marriage
    obstacles
    dissolution of marriage
    Opis:
    This Article presents the Islamic doctrine about marriage. Presenting it as flowing from the nature of Islamic law. The Author presents the objectives and effects of the union of a man and a woman, paying attention to the difficulties appearing in mixed marriages. The context for the presentation of norms for the marriages with Christians is the Catholic understanding of union of a man and woman. Filling the law, understood as submission to the will of God (Arabic word Islam means just submission/surrender) is to lead the human and the community to achieve temporal and eternal happiness. The doctrine of Islam strictly defines the duties of man, taking heed to his moral weakness. In marriage law, where possibility of easy dismissal wifes, or breach of contract contrasts with the austerity principles regarding religious upbringing of children, it is especially visible.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 83-104
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Forma nadzwyczajna zawarcia małżeństwa
    Außerordentliche Form der Spendung des Sakraments der Ehe
    Autorzy:
    Zaborowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663269.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa
    forma nadzwyczajna zawarcia małżeństwa
    marriage
    extraordinary form
    extraordinary form of marriage
    Opis:
    Die Grundlage des sozialen Lebens wie eine Familie setzt die Ehe voraus. Die Ehe wurde von Christo zur Würde des Sakraments erhoben und ihre Würde und Heiligkeit wurden auf theologische Art und Weise in Schriften des Heiligen Paulus vorgestellt. Die Form der Eheschließung wurde nach den kanonischen Vorschriften bestimmt. Der Codex des kanonischen Rechtes von Johannes Paulus des Zweiten unterscheidet die ordentliche und die außerordentliche Form der Eheschließung. Es werden dabei neue Situationen und Umstände berücksichtigt, die es im vorigen Codex nicht gab und in denen der Dispens von Erhaltung der kanonischen Form möglich ist. Wenn es um die ordentliche Form der Eheschließung geht, bestätigt der Gesetzgeber dass sie auf Äußerung der Ehezustimmung in Gegenwart eines berechtigten Trauzeugen und der zwei gewöhnlichen Zeugen beruht. Wenn es sich dagegen um die außerordentliche Form der Eheschließung handelt, beruht sie auf Äußerung der Ehezustimmung in von Recht vorgesehenen Fällen nur den gewöhnlichen Zeugen gegenüber. Die Voraussetzung für die Anwendung der oben erwähnten Form ist nach dem Gesetzgeber im allgemeinen der aktuelle Mangel am berechtigten Trauzeugen. In Todesgefahr lässt der Codex die Dispensmöglichkeit von dieser kanonischen Form zum geistigen Wohl von Gläubigen zu. Der Fall der Todesgefahr bezieht sich auch auf die so genannte „Konkordatehe„. Diese Anleitung beinhaltet außer dem ordentlichen Verfahren der Eheschließung auch das Verfahren in Todesgefahr. In Todesgefahr sieht man Sorge und Schutz der Gläubigen von Seiten der Kirche im Fall des Sakraments der Ehe in außerordentlicher Form des Empfangs dieses Sakraments, indem die Eheleute ihren Status in der Kirche regeln und ihre Kinder für ehelich erklären assen können.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2009, 20, 14; 115-130
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzwyczajna forma zawarcia małżeństwa według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 i 1983 r.
    Extraordinary form of contracting marriage according to Code of Canon Law 1917 and 1983
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663225.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zawarcie małżeństwa
    nadzwyczajna forma
    nadzwyczajna forma zawarcia małżeństwa
    contracting of marriage
    extraordinary form of contracting of marriage
    Opis:
    Until the Council of Trent for validity of the Marriage no form of its celebration had been required. Although it was not recognized formally in any legal text, the extraordinary form was born with the 1602 Decree. The extraordinary form was comprehensively regulate in decree Ne temere. The legislator in each following code of the canon law published the norm similar to Ne temere decree p. 7-8 which was less restrictive than the previous one. In the analysis of current law of the Latin Church reference to the previous regulations concerning the subject will give a better grasp on the intentions of the legislator (compare CIC 1983, can. 17, 19). The article tries to answer whether there is a possibility to validly contract the marriage by non-catholics in the extraordinary form in circumstances described in canon 1116 although the proprietary law of the community which they belong to doesn’t envisage such possibility. The author in de lege ferenda conclusions sees the necessity to explain whether and when the parties contracting the marriage with two witnesses only are obliged to contact a person competent in assisting to marriage with the use of other available means of communication if they can’t do it in person or public post operator.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2014, 25, 2; 43-62
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrok Sądu Metropolitalnego w Katowicach (c. Sobański) z 10.04.2000 r. z tytułu braku formy kanonicznej
    La sentenza dei Tribunali di Katowice c. Sobański del 10.4.2000 dal titolo „defectus formae”
    Autorzy:
    Sobański, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663665.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    brak formy kanonicznej zawarcia małżeństwa
    zawarcie małżeństwa
    brak formy kanonicznej
    defectus formae
    marriage
    lack of canonical form of marriage
    Opis:
    Si presenta la sentenza dei Tribunali Metropolitano di Katowice с. Sobański („pro nullitate”) do desectum formae.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2001, 12, 6; 203-205
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O odmiennym uregulowaniu wad oświadczeń woli zawarcia małżeństwa wobec ogólnej regulacji kodeksu cywilnego
    Separate regulations on defects of a declaration of intent to enter into marriage, as distinct from the general provisions of the Polish Civil Code
    Autorzy:
    Balwicka-Szczyrba, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596013.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    entry into marriage
    defects of a declaration of intent
    marriage
    zawarcie małżeństwa
    wady oświadczenia woli
    małżeństwo
    Opis:
    Celem opracowania jest ukazanie regulacji wad oświadczeń woli zawarcia małżeństwa w porównaniu z ogólną regulacją kodeksową z art. 82–88 kodeksu cywilnego w aspekcie zakresu poszczególnych wad, a także uzasadnienia istniejących rozbieżności. W pracy zastosowano dogmatyczno-prawną metodę badań polegającą na analizie przepisów prawnych, w tym zwłaszcza kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz kodeksu cywilnego, orzecznictwa, a także stanowisk wyrażonych w literaturze. Pomocniczo skorzystano z metody prawnoporównawczej oraz historycznej. Badania wykazały, że ograniczenie katalogu wad oświadczeń woli w art. 15¹ kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a także określenie zakresu poszczególnych wad, jest uzasadnione istotą małżeństwa jako związku trwałego. Zatem brak spójności tychże regulacji jest zabiegiem trafnym, realizującym zasadę trwałości małżeństwa. Wyrażono jednak ocenę, że regulacja niektórych wad oświadczenia woli zawarcia małżeństwa jest za wąska, stąd warto kontynuować dyskusję nad zmianą art. 15¹ § 1 k.r.o. W szczególności trafny jest postulat de lege ferenda poszerzenia zakresu wady oświadczenia woli z art. 15¹ § 1 pkt 1 k.r.o. o wadę braku swobody oświadczenia o zawarciu małżeństwa oraz postulat poszerzenia zakres błędu z art. 15¹ § 1 pkt 2 k.r.o także o błąd co do tożsamości cywilnej. Nie znajduje z kolei uzasadnienia rozszerzenie katalogu wad oświadczeń woli z art. 15¹ § 1 k.r.o. o pozorność.
    The aim of this paper was to present regulations on defects of a declaration of intent to enter into marriage and compare them with regulations set out in Articles 82–88 of PCC with respect to the scope of the individual defects of a declaration of intent and the ways in which the resulting inconsistencies can be justified. The paper uses a method of research based on legal doctrine, involving an analysis of legal provisions, especially those set out in the Polish Family and Guardianship Code, the Polish Civil Code, case law and the literature. Methods based on comparative law and the history of law were used as a secondary measure. The research has shown that a limitation of the catalogue of defects of a declaration of intent as set out in Article 15¹ of PFGC and the definition of the scope of the individual defects is justified by the nature of marriage as a lasting relationship. The inconsistencies between these regulations are therefore a deliberate step to implement the principle of permanence of marriage. However, the opinion expressed in this paper is that some of the defects of a declaration of intent to enter into marriage are regulated too narrowly, which is why the debate over amendments to Article 15¹ § 1 of PFGC is well worth continuing. Especially relevant here is the de lege ferenda postulate to extend the scope of a defect of a declaration of intent set out in Article 15¹ § 1 section 1 of PFGC with the defect of no freedom to declare intent to enter into marriage, as well as the postulate to extend the scope of error set out in Article 15¹ § 1 section 2 of PFGC to include error as to civil identity. However, no reasons could be found to extend the catalogue of defects of a declaration of intent set out in 15¹ § 1 of PFGC to include ‘ostensible nature’.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 5-21
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bezskuteczny upływ terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego a zawarcie małżeństwa konkordatowego
    Ineffective Empory of the Term Under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code and Celebration Concordat Marriage
    Autorzy:
    Jancewicz, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21997117.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-14
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    zawarcie małżeństwa
    Konkordat
    akt małżeństwa
    termin pięciodniowy
    nieistnienie małżeństwa
    marriage contract
    Concordat
    marriage certificate
    five-day period
    non-existence of a marriage
    Opis:
    Zagadnieniem podjętym w niniejszym publikacji jest wykładnia przepisów o terminie z art. 8 § 3 Kodeks rodzinny i opiekuńczy w kontekście interpretacji art. 10 ustęp 1 punkt 3 Konkordatu. Przeprowadzone badania dowodzą, iż zapisy ustawowe za przesłankę konieczną zawarcia małżeństwa uznają sporządzenie aktu małżeństwa, nie zaś zachowanie pięciodniowego terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Pozostają one w zgodzie z zapisami Konkordatu, nawet pomimo jego literalnej wykładni, która może sugerować interpretację odmienną. Należy stwierdzić, że dotychczasowa praktyka orzecznicza, jak i poglądy doktryny mieszczą się w ramach określonych nie tylko ustawą – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ale i przepisami Konkordatu. W konsekwencji bezskuteczny upływ terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie będzie miał wpływu na zawarcie małżeństwa konkordatowego, o ile zostanie sporządzony akt małżeństwa (art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
    The issue addressed in this publication is the interpretation of the provisions on the term under Article 8 § 3 The Family and Guardianship Code in the context of the interpretation of Article 10, para. 1, point 3 of the Concordat. The conducted research shows that statutory provisions recognize the preparation of a marriage certificate as a necessary condition for contracting a marriage, and not the observance of the five-day period under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code. They are consistent with the provisions of the Concordat, even despite its literal interpretation, which may suggest a different interpretation. It should be noted that the current jurisprudence and the views of most doctrines fall within the framework specified not only by the Act – the Family and Guardianship Code, but also by the provisions of the Concordat. As a consequence, the ineffective expiry of the period under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code will not affect the conclusion of a concordat marriage, if a marriage certificate is drawn up (Article 1 § 2 of the Family and Guardianship Code).
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (1); 89-116
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spóźniona rejestracja małżeństwa zawieranego w formie wyznaniowej. Glosa częściowo krytyczna do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2023 roku (III CZP 71/23)
    Late registration of marriage concluded in religious form: A partially critical commentary on the resolution of the Supreme Court of 10 May 2023 (III CZP 71/22)
    Autorzy:
    Mezglewski, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050750.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa
    akt małżeństwa
    wyznaniowa forma zawarcia małżeństwa
    rejestracja małżeństwa
    conclusion of marriage
    marriage
    religious form of concluding marriage
    marriage registration
    marriage certificate
    Opis:
    Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 10 maja 2023 r. (III CZP 71/22) przyjął, że czynności związane z przekazaniem zaświadczenia o złożeniu oświadczeń o zawarciu małżeństwa do urzędu stanu cywilnego, a następnie sporządzeniem aktu małżeństwa, stanowią swoistą procedurę administracyjną, w ramach której duchowny posiada status szczególnego podmiotu administrującego. Ponadto – implicite – Sąd Najwyższy uznał, że terminowe przekazanie zaświadczenia do urzędu stanu cywilnego nie stanowi elementu konstytutywnej przesłanki zawarcia małżeństwa, a podmiotem zobowiązanym do przestrzegania określonego prawem pięciodniowego terminu pozostaje jedynie duchowny. Konsekwencją przyjęcia powyższych założeń powinno być uznanie uprawnień nupturientów do kształtowania swojej sytuacji jako stron postępowania administracyjnego o rejestrację małżeństwa. Wskutek tego należałoby uznać, że małżeństwo cywilne w formie wyznaniowej zostanie również zawarte, gdy po bezskutecznym upływie terminu na doręczenie przez duchownego przedmiotowego zaświadczenia z wnioskiem o rejestrację małżeństwa wystąpią osoby, które złożyły oświadczenia dotyczące jego „skutków cywilnych”. Kierownik urzędu stanu cywilnego winien w takiej sytuacji sporządzić akt małżeństwa.
    In its resolution issued on May 10, 2023 (III CZP 71/22), the Polish Supreme Court held that activities related to the submission of a certificate of marriage declarations to the registry office and the subsequent drawing up of a marriage certificate constitute a particular administrative procedure in which the clergyman holds the status of a special administering entity. Moreover, the Supreme Court tacitly found that the timely submission of a marriage certificate is not an element of the constitutive requirement for the conclusion of marriage and that the only entity obliged to comply with the five-day deadline specified by law is the clergyman. However, as a consequence of its adoption of the above assumptions, the Court should recognise the rights of prospective spouses to shape their situation as parties to their marriage registration proceedings. As a result, it should be assumed that a civil marriage conducted in the religious form is concluded when, after the ineffective expiration of the clergyman’s deadline to deliver the certificate, the persons who made the declarations pertaining to the “civil effects” of marriage, apply for marriage registration. In these situations, the registrar should draw up a marriage certificate.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 373-392
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanoniczne przesłanki formalno-porządkowe i ceremonia zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika w Kościele łacińskim w Polsce
    Canonical formal-structuring grounds and the marriage license granted by proxy in the Latin Church in Poland
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/985894.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo, zawarcie małżeństwa, pełnomocnictwo, kanoniczne badanie przedślubne, prawo kościelne
    marriage, marriage contraction, proxy, canonical prenuptial examination, canon law
    Opis:
    The contraction of a marriage by proxy is a tradition deeply embedded in the Church history and, although it is rare in practice, it is still present in the canon law. The contraction of a marriage while one of the nuptrients is absent is obviously far from a typical situation and not well recognized in the church practice and canon doctrine, which raises some doubts. The first question that appears is whether, due to the specific nature of matrimonium per procura, are the canonical requirements regarding the activities directly preceding the contraction of marriage still valid? Are all the regulations applied when both nuptrients are physically present also required of the nuptrients who cannot be present at the marriage contraction? What are the consequences of the potential breaches in this matter? Is the ceremony itself of the marriage contraction by proxy in any way different than the ‘classic’ ceremony, and if so – what are these differences? This article is an attempt to answer these questions, presenting the relevant regulations of the canon law concerning the subject matter.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2018, 29, 3; 5-24
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stwierdzenie stanu wolnego wiernych Kościoła Ewangelicko‑Augsburskiego w Polsce przed zawarciem małżeństwa w Kościele katolickim
    Establishment the free state of the faithful Lutheran Church in Poland before their marriage in the Catholic Church
    Autorzy:
    Nowicka, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663209.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    stan wolny
    zawarcie małżeństwa
    Kościół Ewangelicko-Augsburski
    stwierdzenie stanu wolnego
    free state
    marriage
    Lutheran Church
    establishment the free state
    Opis:
    Along with the Catholic Church study, a marriage contracted between the baptized in a valid way is a sacrament and for his reason neither human power nor any cause can dissolve it, only the death. While the practice of the Lutheran Church in Poland provides a different perception of the same fundamental rules. Lutheran Church accepts divorce granted by secular law and allows of successive marriage by the faithful in Church. The purpose of this article is analysis of the situation when the Lutheran faithful intends to contract a marriage with a Catholic party and in the Catholic Church.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2016, 27, 4; 79-94
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne aspekty funkcjonowania rodziny w koloniach angielskich w Ameryce Północnej. Przyczynek do dalszych badań
    Legal Aspects of Functioning of a Family in the British Colonies in North America. Commencement to the Further Studies
    Autorzy:
    Maćkowska, Katarzyna
    Wójcik, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807909.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kolonialne prawo rodzinne
    cudzołóstwo
    nieposłuszeństwo wobec rodziców
    zawarcie małżeństwa
    colonial family law
    solemnization of a marriage
    adultery
    disobedience toward
    parents
    Opis:
    The aim of the article is to present selected issues concerning legal aspects of functioning of a family in the British colonies in North America till 18th century. During that time, family law was under the influence of common law. The article provides an analyze of the most distinctive features of family status. As an introduction, authors highlight the problem of legal capacity and its limits. The issue of slavery and servants are also considered. The authors continue with a description of the ways of contracting a marriage. Common law influenced this area, which was not fully regulated by colonial documents. Hence, a mixed type of the procedural way to get married was the most popular. Moreover, there was not one unified age which allowed to marry. What is also interesting, is the fact that because of the lack of women, different ways of joining couples have arisen. Authors discuss also the colonial model of family which was generally patriarchal and hierarchical. There was also the institution of a master of family and selectmen whose main role was to protect normal functioning of a family. Furthermore, the article is also concerned with penal sanctions for violation of the good and peace of the family e.g. adultery and disobedience towards parents. In this area, a vide range of severe punishments was introduced, especially in New England which was under the influence of Puritans. However, children also had a right to compensation from parents, when they treated them extremely severely or refused to agree to marriage. Final remarks are about statutory and testamentary succession as well as a special status of widow in New York Charter of Liberties and Privileges. In order to present a vivid analysis and interesting distinctions, many source documents have been quoted in this article, e.g. from Louisiana, Massachusetts, Virginia, New Hampshire, Rhode Island and Pennsylvania.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 2; 97-116
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynności administracyjne i cywilnoprawne poprzedzające zawarcie małżeństwa konkordatowego przez pełnomocnika w Polsce
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554665.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    marriage
    permission to get married
    circumstances that exclude marriage
    power of attorney
    małżeństwo
    zezwolenie na zawarcie małżeństwa
    okoliczności wyłączające małżeństwo
    pełnomocnictwo
    Opis:
    Administrative and civil law actions preceding a religious marriage with civil legal effects seem to be regulated in great detail by the valid legislation and analysed quite well in the doctrine. However, a more thorough analysis shows that regarding a concordat marriage per procura, significant questions may arise concerning the parties participating in the proceedings, i.e. the obligations of the future spouses, a proxy, the registrar and the priest. There are also some questions regarding the jurisdiction of the court which conducts the proceedings for granting permission to marry by proxy.This article attempts to address these issues by analysing the valid regulations of the Polish Family and Guardianship Code, Code of Civil Proceedings, Civil Registry Records Act and the internal laws of the Catholic Church.
    Gdy w grę wchodzi zawarcie małżeństwa konkordatowego per procura, czynności administracyjne i cywilnoprawne poprzedzające zawarcie małżeństwa w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi w prawie polskim ujawniają istotne wątpliwości. Dotyczą one wszystkich podmiotów uczestniczących w tym postępowaniu, to jest obowiązków nupturientów, pełnomocnika, kierownika USC, a także duchownego. Wątpliwości istnieją także co do zakresu kognicji sądu prowadzącego postępowanie w przedmiocie udzielenia zgody na zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika.Artykuł poprzez analizę obowiązujących uregulowań polskiego kodeksu prawa rodzinnego, kodeksu postępowania cywilnego, ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego oraz prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego zawiera próbę odpowiedzi na te pytania.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2018, 14, 2
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanki zawarcia małżeństwa w prawie polskim i w prawie kanonicznym
    Le premesse del matrimonio nel diritto polacco e nel diritto canonico
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663149.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa
    przesłanki w prawie kanonicznym
    przesłanki w prawie polskim
    przesłaniki zawarcia małżeństwa
    marriage
    contracting marriage
    legal prerequisite
    canon law
    Polish law
    prerequisites of marriage
    Opis:
    Il diritto naturale al matrimonio di tutti i singoli uomini ha trovato la sua espressione sia nel diritto civile, tra l’altro polacco, sia nel diritto canonico. Questo diritto, come qualunque altro diritto, è pero soggetto a limitazioni, che possono essere introdotte quando sono richieste da gravi ed oggettive esigenze dallo stesso istituto matrimoniale e della sua rilevanza sociale e pubblica; e devono, in ogni caso, rispettare la dignità e i diritti fondamentali della persona. Più in particolare, le restrizioni al diritto al matrimonio possono essere ricondotte alla stessa struttura naturale di questo istituto o all’esigenza - diversamente sentita nelle varie epoche storiche - di salvaguardare determinati valori o finalità. Sia nella legge polacca sia nella legge ecclesiastica esistono delle limitazioni riguardanti il diritto al contrarre il matrimonio in certe circostanze. Per quanto riguarda il diritto polacco quelle limitazioni provengono dalle premesse necessarie, dalle premesse formali e dagli impedimenti matrimoniali. Rispetto al diritto canonico invece le limitazioni di contrarre il matrimonio si deve distinguere fra le premesse ad validitatem matrimonii (gli impedimenti matrimoniali; il consenso matrimoniale; la forma canonica -  sono le premesse necessarie) e le premesse ad liceitatem matrimonii (di natura formale).Fra i due sistemi giuridici si osserva una notevole differenza circa le premesse del matrimonio causata dalla diversa ottica nel trattare lo stesso istituto matrimoniale.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2006, 17, 11; 19-51
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy diakon może w Polsce zgodnie z przepisami Kościoła łacińskiego asystować jako świadek urzędowy przy zawarciu małżeństwa w zwykłych okolicznościach?
    Whether the deacon can, according to regulations of the Latin Church, assist as The Official Witness at the solemnization of a marriage in ordinary circumstances?
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663243.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    diakon
    asysta
    zawarcie małżeństwa
    diakon jako świadek urzędowy
    świadek urzędowy
    deacon
    solemnization of a marriage
    assist
    official witness
    deacon as official witness
    Opis:
    According to the belief prevailing in Poland that the deacon cannot assist at the marriage, the author enquires whether the practice of blessing marriages only by the priests is consistent with the law of the Roman Catholic Church. In his discussion, the author goes back to the norms written in the Second Vatican Council constitution Lumen Gentium and the Apostolic Letter of Pope Paul VI Sacrum Diaconatus Ordinem – consisting the basis of legislation regulating the considered matter. Subsequently, applying the general norms of the code of Canon Law about the collisions of law, he is answering a question about the value of the documents released by the Apostolic See and Polish Bishop’s Conference since 1983. In conclusion, the author notes that if, contrary to the cited arguments, someone would still insist that the deacon, beyond the delegation needs a specific consent of the local ordinary, it should be noted that in this case it is a doubt about the lawand such law do not oblige.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2016, 27, 2; 55-77
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo właściwe dla zawarcia małżeństwa w polsko-ukraińskiej umowie o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych
    The Law Applicable to Marriage Conclusion in the Polish- -Ukrainian Ageement on Legal Assistance and Legal Relations in Civil and Criminal Matters
    Autorzy:
    Popiołek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20758295.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    zawarcie małżeństwa
    prawo właściwe
    konwencja bilateralna
    małżeństwo polsko-ukraińskie
    celebration of marriage
    proper law
    bilateral convention
    Polish-Ukrainian m
    Polish-Ukrainian marriage
    Opis:
    The law applicable to marriage between Polish and Ukrainian nationals is set out in the 1993 Convention between the Republic of Poland and Ukraine concerning legal aid. The Convention stipulates that that a marriage can be contracted if the prerequisites provided for in the prospective spouses’ national laws are satisfied - determined separately for each of them. The Convention concerns only marriages between Polish and Ukrainian citizens and does not apply to stateless persons. The form of marriage is governed by the law of the State where the marriage was celebrated. The article discusses some issues concerning the prerequisites and scope of application of these regulations, taking into account the differences between the Polish and Ukrainian family law. These differences concern mainly the form of marriage (Ukrainian law does not provide for a religious form and does not allow the marriage by proxy) and some obstacles to marriage (in Ukrainian law the invalidity of marriage results, inter alia, if the marriage in question constitutes a sham or if there occurred a misrepresentation as to the health of a prospective spouse). The reader’s attention is also drawn to a specific ordre public exception contained in Article 58, paragraph 1 of the Ukrainian Law on Private International Law, according to which a marriage between a Ukrainian national and a foreigner concluded under foreign law outside the territory of Ukraine is valid in Ukraine provided that the Ukrainian national complies with the provisions of the Family Code of Ukraine concerning the grounds invalidating the marriage. However, this provision should not be applied if Polish law applies on the basis of the provisions of the Convention. The paper also touches upon the Ukrainian law to the extent it contains a residual regulation concerning engagement.  Under this regulation, the person who refuses to marry despite an earlier engagement must reimburse the other party for the costs incurred in connection with the preparation for the registration of the marriage and the wedding. The study also draws attention to some practical aspects of marriage conclusion - in Poland by a Ukrainian citizen (Ukrainian law does not provide for the possibility of issuing a certificate of capacity to marry) and in Ukraine by a Polish citizen.
    Źródło:
    Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego; 2023, 32; 5-28
    1896-7604
    2353-9852
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sytuacja prawna małoletnich rodziców w zakresie możliwości sprawowania władzy rodzicielskiej
    The legal situation of minor parents with regards to the possibility of exercising parental authority
    Autorzy:
    Urbańska-Łukaszewicz, Anna Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1729321.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    małoletni rodzice
    władza rodzicielska
    zawarcie małżeństwa
    opieka
    bieżąca piecza
    wychowanie
    zgoda sądu
    minor parents
    parental responsibility
    marriage
    custody
    ongoing custody
    upbringing
    court approval
    Opis:
    Artykuł analizuje sytuację prawnej małoletnich rodziców w zakresie możliwości sprawowania przez nich władzy rodzicielskiej i uprawnień w stosunku do dziecka. Małoletni rodzice na gruncie prawa są jeszcze „dziećmi”, ponieważ do osiągnięcia pełnoletności pozostają pod władzą rodzicielską lub opieką swoich rodziców. Rodzicom takim nie przysługuje władza rodzicielska nad swoim dzieckiem. Zgodnie z przyjętym ustawodawstwem matka dziecka może uzyskać pełnoletność, a tym samym władzę rodzicielską po ukończeniu 16. roku życia i zawarciu małżeństwa za zgodą sądu. Podobne uprawnienie nie przysługuje małoletniemu ojcu dziecka. Małoletni rodzice posiadają uprawnienia związane z samym faktem bycia rodzicami, takie jak prawo do osobistych kontaktów z dzieckiem. Uczestniczą oni też w sprawowaniu bieżącej pieczy nad osobą dziecka i w jego wychowaniu, chyba że sąd opiekuńczy ze względu na dobro dziecka postanowi inaczej.
    The aim of the research was to analyze the legal situation of minor parents in terms of the possibility of exercising parental authority and rights in relation to the child. It should be noted that minor parents are still “children” by law. They remain until the age of majority, under the parental authority of their parents or under their care. They are also not entitled to parental responsibility for their child. The legislator provided that the child’s mother may obtain the age of majority, and thus parental authority, after reaching the age of 16 and entering into marriage with the consent of the court. Such a right is not granted to the minor father of the child.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 177-196
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZAWARCIE ‘PER PROCURA’ MAŁŻEŃSTWA KONSULARNEGO PRZEZ OBYWATELI POLSKICH
    Consular Proxy Marriage Contracted by Polish Citizens
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096557.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zawarcie małżeństwa, pełnomocnictwo, konsul, prawo prywatne międzynarodowe, prawo rodzinne.
    the contracting of a marriage, power of attorney, consul, private international law, family law.
    Opis:
    Prawo polskie przewiduje między innymi dwie formy zawarcia małżeństwa: przed polskim konsulem za granicą (art. 1 § 4 k.r.o.) oraz przez pełnomocnika (art. 6 k.r.o.). O ile każdy z wymienionych sposobów zawarcia małżeństwa – analizowany osobno – jest materią ujętą przez ustawodawcę w sposób dość klarowny, o tyle jednoczesne zestawienie ze sobą obu wymienionych form zawarcia małżeństwa rodzi pytania i wątpliwości, które dotychczas nie były przedmiotem analiz. Pytaniem, które pojawia się niejako w punkcie wyjścia, jest to, czy dopuszczalne jest zawarcie per procura małżeństwa konsularnego przez obywateli polskich, a jeśli tak, to czy przepisy regulujące wymienione formuły „rozpoznają się” wzajemnie i czy są ze sobą zsynchronizowane. Artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania.
    Polish law provides for two forms of consular marriage, contracted before a Polish consul officiating in a foreign country (Article 1 § 4 of the k. r. o. [Polish Code of Family Law]), and by proxy (Article 6 of the k. r. o.). While the legislator gives a fairly clear separate description of each of these methods of contracting marriage, questions and dubieties still to be resolved appear as soon as the two forms are looked at together. The very first of these questions is whether it is admissible for Polish citizens to enter into consular proxy marriage, and if so, are the provisions regulating these formulas “mutually recognised” and synchronized? The article is an attempt to answer these questions.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 209-233
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawarcie małżeństwa kanonicznego i cywilnego w prawie hiszpańskim – zarys perspektywy historycznej
    Contracting a canonical and civil marriage in Spanish law: A historical perspective
    Autorzy:
    Ryguła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887332.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zawarcie małżeństwa
    małżeństwo kanoniczne
    małżeństwo cywilne
    małżeństwo w Hiszpanii
    kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
    contracting a marriage
    canonical marriage
    civil marriage
    marriage in Spain
    canonical form of contracting a marriage
    Opis:
    Tematem niniejszego artykułu jest możliwość zawierania małżeństwa kanonicznego i cywilnego w Hiszpanii od czasów królów katolickich Izabeli i Ferdynanda do współczesnej monarchii konstytucyjnej. Analizę rozpoczyna omówienie możliwości zawierania małżeństwa kanonicznego w katolickiej monarchii Habsburgów. Drugim wyróżnionym w opracowaniu okresem historycznym jest okres I Republiki, w której to prawodawca, tworząc fundamenty świeckiego państwa, po raz pierwszy usiłował wprowadzić do prawa hiszpańskiego instytucję małżeństwa cywilnego. W kolejnych trzech wyróżnionych okresach historycznych, tj. restauracji burbońskiej, II Republice i Hiszpanii pod rządami gen. Franco, w tekście artykułu analizowane są przepisy umożliwiające i ograniczające możliwość zawarcia małżeństwa kanonicznego i cywilnego. Uważny czytelnik dostrzeże, że przepisy te tworzone były nie tyle z perspektywy prawa do zawarcia małżeństwa zgodnie z posiadanymi przez konkretną osobę przekonaniami (perspektywa prawa prywatnego), ile raczej ze zmieniającej się dynamicznie perspektywy ustrojowej w zakresie relacji państwo-Kościół (perspektywa prawa publicznego). Podejście to hiszpański prawodawca porzucił dopiero w okresie współczesnej nam monarchii konstytucyjnej.
    The present paper focuses on the possibilities of contracting a canonical and civil marriage in Spain in the period from the rule of the Catholic Monarchs, Isabella and Ferdinand, to the present-day constitutional monarchy. The analysis begins with a discussion of the possibilities of contracting a canonical marriage in the Catholic Habsburg Monarchy. The second historical period examined in the paper is the First Spanish Republic, when the legislator, laying foundations of a civil state, attempted to introduce the institution of civil marriage to Spanish law for the first time. When it comes to the subsequent three historical periods, the Bourbon Restoration, the Second Spanish Republic, and General Franco’s Spain, the paper analyses the regulations that either enabled or limited the possibility to contract a canonical and civil marriage. A careful reader will notice that those regulations were not created from the perspective of the right to contract a marriage, which corresponds to a specific person’s convictions (the perspective of private law), but from the dynamically changing perspective of state-church relations in the political system (the perspective of public law). That approach was abandoned by the Spanish legislator only in the times of the present-day constitutional monarchy.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 185-210
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE CIVIL LAW EFFECTS OF A CONCORDAT MARRIAGE
    Autorzy:
    Zabłocki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664043.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    konkordat
    prawo kanoniczne
    prawo krajowe (polskie)
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa
    skutki cywilne małżeństwa
    concordat
    canon law
    the law of the (Polish) State
    marriage
    the contracting of marriage
    the civil effects of marriage.
    Opis:
    Małżeństwo zawarte zgodnie z prawem kanonicznym stwarza miedzy małżonkami węzeł ze swej natury nierozerwalny, a uznanie takiego małżeństwa przez państwo wywołuje również skutki przewidziane w prawie cywilnym. W przypadku zatem rozwodu cywilnego, ustają skutki cywilne małżeństwa. W przypadku zaś stwierdzenia nieważności małżeństwa sakramentalnego, skutki cywilne nie ustają, chyba, że zostanie orzeczony rozwód. Stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego należy wyłącznie do kompetentnych instytucji kościelnych.
    Marriage contracted under the provisions of canon law endows the newlyweds with a matrimonial bond which is indissoluble by its very nature; while the recognition of such marriages by the Polish State brings about the legal effects envisaged under the country’s civil law. Thus, if a couple who married in church later divorce, the civil effects of their marriage are terminated. In the event of an ecclesiastical annulment of the marriage its civil effects continue in force, unless the couple are also granted a divorce in a court. Te determination of the or nullity of a marriage contracted under canon law rests entirely with the Church authorities.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akty uszanowania i pozwolenia na zawarcie małżeństwa jako umowy intertekstualne
    Acts of respect and permission to marry as an intertextual notarial contracts
    Autorzy:
    Kuć, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2124304.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    akty uszanowania
    akty pozwolenia na zawarcie małżeństwa
    akty notarialne
    intertekstualność
    XIX w.
    acts of respect
    acts of permission to marry
    notarial contracts
    intertextuality
    19th-century
    Opis:
    In this article I will look at the phenomenon of intertextuality in the 19th-century contracts from the notary office of Józef Kalasanty Szaniawski in Łukow. The repertory of the files shows that acts of respect and permission to marry were often practiced activities at that time. In the years 1810–1811 in the firm registered a total of 63 units (33 acts of respect and 30 acts of permission). Number of the notarial documents is similar because of the reciprocity and bidirectional designated activities. In both types of contracts we find many signs of bilateral relations textual references in the form of structural and pragmatic interactions and communication. The article indicates them, describes and presents the conditions and functions of intertextual references.
    Źródło:
    Białostockie Archiwum Językowe; 2012, 12; 91-98
    1641-6961
    Pojawia się w:
    Białostockie Archiwum Językowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W meandrach trzech gałęzi prawa, czyli kilka słów o bigamii
    Autorzy:
    Paweł, Błaszczak,
    Patrycja, Palichleb,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902699.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    bigamy
    entering into marriage
    prohibition of bigamy in the canonic law
    axiological basis of penalisation of bigamy
    bigamia
    zawarcie małżeństwa
    zakaz dwużeństwa w prawie kanonicznym
    aksjologiczne podstawy penalizacji bigamii
    Opis:
    Bigamy, interpreted as entering into marriage by a person who is already married, is a phenomenon which can be analyzed on a number of different levels. One of the areas of the analysis is the area of penal law where bigamy is perceived as a crime against values such as proper functioning of family. Regulations of civil law concerning conclusion of marriage, declaring its non-existence and validity are relevant in context of realization of features of prohibited act created by Polish legislator in Article 206 of the Penal Code. Recognition of monogamy as the only permissible form of marriage is based, according to many authors, on the Constitution of the Republic of Poland. However, how is criminalization of bigamy justified on the area of axiology? How is bigamy perceived by legislation of the Catholic Church? In which way regulations of the Family and Guardianship Code affect realization of features of the crime from Article 206 of the Penal Code? The aim of this article is to seek an answer to the question why the legislator decided to criminalize bigamy. It is also a try to point out issues raised during the analysis of this subject in different areas of law, which are often disputed. Authors try to highlight the influence of the European and Judeo-Christian traditions on legislation in matter of bigamy.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 76; 81-97
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek wzajemnej pomocy małżonków z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego
    The Obligation of the Mutual Spousal Assistance under Article 23 of the Family and Guardianship Code
    Autorzy:
    Jancewicz, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806780.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawa i obowiązki małżonków
    wzajemna pomoc
    treść obowiązku wzajemnej pomocy
    zawarcie małżeństwa
    the rights and responsibilities of spouses
    mutual assistance
    the substance of the obligation of mutual assistance
    contracting a marriage
    Opis:
    W artykule podjęto zagadnienie jednego z obowiązków, zawartego w art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jakim jest wzajemna pomoc małżonków. Celem artykułu jest analiza powstania, charakterystyka oraz wskazanie treści obowiązku wzajemnej pomocy między małżonkami. Przedmiotowy obowiązek powstaje wraz z chwilą zawarcia przez mężczyznę i kobietę związku małżeńskiego. Wynika on ze stosunku rodzinnoprawnego, jakim jest zawarcie małżeństwa; posiada złożoną konstrukcję prawną, jest więc obowiązkiem występującym po stronie jednego małżonka, a prawem po stronie współmałżonka; jest on normą o charakterze bezwzględnie obowiązującym, a jako prawo podmiotowe, wzajemna pomoc jest prawem względnym, posiadającym skuteczność inter partes; zasadniczo ustaje wraz z ustaniem i unieważnieniem małżeństwa, a może istnieć w określonych okolicznościach po orzeczeniu separacji; może być on powiązany z innymi prawami i obowiązkami małżonków. Obowiązek wzajemnej pomocy obejmuje wszystkie czynności faktyczne małżonka wspierające współmałżonka w wykonywaniu przez niego praw i obowiązków wynikających z małżeństwa. Są one bardzo różnorodne i mogą mieć charakter majątkowy i niemajątkowy. Jednocześnie należy stwierdzić, iż nie istnieje katalog czynności, które stanowiłyby treść obowiązku wzajemnej pomocy, ze względu na różnorodność stosunków, jakie panują między małżonkami.
    The paper discusses one of the obligations included in Article 23 of the Family and Guardianship Code, i.e. the mutual spousal assistance. The objective of the paper is to analyse the origin, characterise and outline the substance of the obligation of mutual spousal assistance. The obligation arises upon entering into a marriage, and it stems from the family-law relationship of contracting a marriage. This obligation is a complex legal construct, i.e. it constitutes an obligation of one spouse and a right of the other. Mutual assistance is a peremptory norm and a subjective right with inter partes effect. In principle, the obligation ceases to apply once marriage is dissolved or annulled, but can remain valid in specific circumstances after separation; it can be linked with other spousal rights and responsibilities. The obligation of mutual spousal assistance includes all actual activities of a spouse to support the other spouse in exercising the rights and fulfilling the responsibilities related to marriage. These are substantially varied and can be financial or non-financial in nature. It should also be noted that due to the diversity of relationships between spouses, there is no catalogue of activities that would encompass all the aspects of mutual spousal assistance.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 7-28
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karalność zawarcia nieważnego małżeństwa w Polsce w latach 1918–1932
    Punishing the Conclusion of an Invalid Marriage in Poland in 1918–1932
    Autorzy:
    Dworas-Kulik, Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096015.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    conclusion of an invalid marriage
    civil law
    criminal law
    marriage
    marriage invalidity
    interwar period
    zawarcie nieważnego małżeństwa
    prawo cywilne
    prawo karne
    małżeństwo
    nieważność małżeństwa
    okres międzywojenny
    Opis:
    The goal of the article is to provide on the theoretical area, above all, a legal historical and a legal comparative analyzes of the criminal-law aspects of contracting marriage in an unlawful manner. As an institution, marriage invalidity functioned both in civil law and criminal law during the interwar period. The role of the criminal law of that time was to enforce the rules following from civil law, so the legislator provided for a criminal sanction against those who violated legally protected interests. Protecting the permanence of marriage was in the interest of not only the individual but also the state. At that time marriage was becoming the basis of the family, the fundamental social structure, upon which society and the state were being built. The family was in charge of public peace and morals, therefore any violation of the permanence and indissolubility of marriage union was tantamount to attacking the rules of social intercourse, which in turn led to an erosion of statehood. Given the foregoing, this article discusses the prerequisites under the marriage law for a marriage to be challengeable, as well as penal sanctions against culprits responsible for the conclusion of a statutorily invalid marriage. The choice of the topic was dictated by the fact that the literature of the subject lacks studies of this issue.
    Celem artykułu jest historyczno-prawna oraz prawno-porównawcza analiza prawnokarnych aspektów wyłudzenia nieważnego małżeństwa w aspekcie teoretycznym. Nieważność małżeństwa w okresie międzywojennym funkcjonowała zarówno w prawie cywilnym, jak i w prawie karnym. Zadaniem ówczesnego prawa karnego było egzekwowanie zasad wynikających z prawa cywilnego, stąd prawodawca przewidział sankcję karną wobec sprawcy naruszającego dobra prawnie chronione. Ochrona trwałości związku małżeńskiego pozostawała w interesie nie tylko jednostki, lecz także państwa. Małżeństwo stawało się początkiem podstawowej komórki społecznej, jaką była rodzina, w oparciu o którą budowano społeczeństwo i państwo. Rodzina odpowiadała za spokój i moralność publiczną, dlatego naruszenie trwałości i nierozerwalności związku małżeńskiego utożsamiano z zamachem na zasady współżycia społecznego prowadzącym do osłabienia państwowości. Uwzględniając powyższe, w niniejszym artykule zostały omówione przesłanki prawa małżeńskiego warunkujące wzruszalność małżeństwa oraz sankcje karne wobec sprawców odpowiadających za zawarcie ustawowo nieważnego małżeństwa. Wybór tematu uzasadnia brak opracowania w literaturze przedmiotu niniejszego zagadnienia.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 207-221
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matrimonium per procura w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 i 1983 roku – zarys prawnoporównawczy
    Matrimonium per procura in the 1917 and 1983 Codes of Canon Law – a Comparative Outline
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900602.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    prawo kościelne
    zawarcie małżeństwa
    pełnomocnictwo
    1917 Code of Canon Law
    1983 Code of Canon Law
    Church law
    contracting marriage
    power of attorney
    Opis:
    W Kościele katolickim zgoda małżeńska będąc aktem woli, przez który mężczyzna i kobieta w nieodwołalnym przymierzu wzajemnie się sobie oddają i przyjmują w celu stworzenia małżeństwa dla swej ważności musi być wyrażona w formie kanonicznej i w sposób prawidłowy. Zgoda ta jest wyrażana przez nupturientów w tym samym czasie i miejscu i co do zasady wyrażana jest przez osoby zawierające związek małżeński osobiście. Jak pokazuje jednak historia, ceremonii zawierania małżeństwa nieomal „od zawsze” towarzyszy instytucja pełnomocnika. Zawieranie małżeństwa pomiędzy nieobecnymi (inter absentes), tj. pomiędzy nupturientami, którzy z jakichś względów nie mogli osobiście uczestniczyć w ceremonii zaślubin, ma wielowiekową tradycję, choć w różnych społeczeństwach i religiach formuła ta spotykała się z różnym przyjęciem i na przestrzeni dziejów podlegała rozmaitym modyfikacjom. W Kościele łacińskim matrimonium per procura skodyfikowane zostało w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r., a następnie w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.
    Being an act of will through which a man and a woman offer themselves to each other and accept each other to make an irrevocable union, the marriage consent in the Catholic Church has to be expressed in a canonical form and in a proper manner. Such a consent is expressed by both nupturients at the same time and place and – in principle – expressed personally by the two people entering the matrimony. However, as history shows, marriage vows have been made by proxy “since forever”. Contracting a marriage between two absent people (inter absentes), i.e. between prospective spouses who – for some reason – could not take part in the ceremony in person – has a long tradition, although its reception has varied from one society and religion to another and has undergone various modifications over time. In the Catholic Church, matrimonium per procura was codified by the 1917 Code of Canon Law and then in the 1983 Code of Canon Law.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 153-171
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lord Hardwicke’s Marriage Act – „pierwsza” angielska ustawa o małżeństwie
    Lord Hardwicke’s Marriage Act – the “first” English marriage act
    Autorzy:
    Michalik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043369.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    clandestine marriages
    Marriage Act 1753 (Lord Hardwicke’s Marriage Act)
    solemnization of marriage
    marriage law (England)
    marriage law (16th-18th century)
    małżeństwa potajemne
    ustawa o małżeństwie z 1753 r. (Lord Hardwicke’s Marriage Act)
    zawarcie małżeństwa
    prawo małżeńskie (Anglia)
    prawo małżeńskie (XVI-XVIII w.)
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest w pierwszej kolejności historycznoprawna analiza zjawiska małżeństw potajemnych w nowożytnej Anglii, gdzie instytucja małżeństwa nadal w części podlegała prawu i jurysdykcji kanonicznej. Następnie analiza ta dotyczy uchwalonej przez Parlament w 1753 r. ustawy o lepszym zapobieganiu małżeństwom potajemnym (An act for the better preventing of clandestine marriages). Ustawa ta, uchwalona z inicjatywy ówczesnego Kanclerza Lorda Hardwicke’a (stąd potoczna nazwa Lord Hardwicke’s Marriage Act), miała na celu eliminację z praktyki społecznej małżeństw potajemnych, poprzez wprowadzenie urzędowej formy zawarcia małżeństwa pod rygorem nieważności (przeszkoda zrywająca). Kluczowymi ogniwami nowej regulacji był obowiązek zawarcia ślubu w kościele parafialnym oraz uprzednie uzyskanie przez małoletnich zgody rodziców lub opiekunów na małżeństwo. Rozwiązania przyjęte w Hardwicke’s Act oraz sam fakt ich wprowadzenia ustawą Parlamentu zapoczątkowały proces przejmowania jurysdykcji małżeńskiej Kościoła Anglii przez państwo. Zjawisko to już ówcześnie było przedmiotem debaty, a obecnie pozostaje istotnym elementem badań nad ustawą. Wnioski z przedstawionej analizy potwierdzają szczególne znaczenie Hardwicke’s Act dla dalszej ewolucji instytucji małżeństwa w Anglii, co uzasadnia przyznanie jej miana „pierwszej” angielskiej ustawy o małżeństwie.
    The aim of this paper is first to present a legal history analysis of the phenomenon of clandestine marriages in modern England, where the institution of marriage was still partially under  canon law and ecclesiastical jurisdiction. Then, the analysis focuses on An act for the better preventing of clandestine marriages, enacted by Parliament in 1753. This act, passed on the initiative of the Lord Chancellor Hardwicke (hence the common name Lord Hardwicke’s Marriage Act), aimed to eliminate clandestine marriages from social practices by introducing a formal ceremony of marriage under the pain of nullity (a diriment impediment). The key elements of the new measure were the obligation to marry in the parish church and, in the case of minors, to obtain a prior parental consent for marriage. The solutions adopted in the Hardwicke’s Act and the very fact of their introduction by Parliament have initiated the process of taking over the Church of England’s marital jurisdiction by the State. This phenomenon was already debated at the time and remains an important subject of contemporary research on the Act. The conclusions of the analysis confirm the particular importance of the Hardwicke’s Act for the further evolution of the marriage institution in England, which justifies naming it the “first” English marriage act.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 177-200
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa w procedurze matrimonium per procura
    Certificate of no impediments to marriage in the matrimonium per procura procedure
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043438.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    marriage
    marriage by proxy
    proxy
    certificate of no impediments to marriage
    impediments to marriage
    churches and religious organizations
    religious organization
    Law on Religion
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika
    pełnomocnictwo
    zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających małżeństwo
    przeszkody małżeńskie
    związek wyznaniowy
    kościoły i związki wyznaniowe
    Opis:
    Artykuł prezentuje rozwiązania normatywne dotyczące procedury wystawiania, treści i znaczenia zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, w kontekście regulacji związanych z zawieraniem małżeństwa przez pełnomocnika (matrimonium per procura). Zasadniczy cel i problem badawczy zawarty w publikacji oscyluje wokół odpowiedzi na pytanie, o braku jakich konkretnie okoliczności, dokument ten informuje; czy mechanizmy kontrolne towarzyszące wystawieniu tego zaświadczenia obejmują wymogi określone w art. 6 § 1 k.r.o. i czy dostrzegają specyfikę małżeństwa zawieranego przez pełnomocnika? Co konkretnie oznacza użyte w art. 8 § 1 k.r.o. sformułowanie, iż duchowny „nie może przyjąć oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 [k.r.o.]” bez uprzedniego przedstawienia mu omawianego zaświadczenia i czy wskazany w tym przepisie zakaz dowodzi, że zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa ma charakter konstytutywny? Artykuł stawia tezę, że o ile sama idea wystawiania omawianego zaświadczenia jest bez wątpienia słuszna, o tyle dostosowywanie przepisów k.r.o. i p.a.s.c. do Konkordatu poszło w omawianej materii za daleko. Skutkowało ono wprowadzeniem takich obostrzeń, które statuują wyraźny prymat formalizmu nad zasadą favor matrimonii i dają asumpt do zróżnicowanej oceny charakteru tego zaświadczenia, w tym do formułowania tez o konstytutywnym charakterze tego dokumentu. Dla osób zamierzających zawrzeć małżeństwo w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi wymóg legitymowania się zaświadczeniem mającym moc prawną stał się przesłanką w zasadzie analogiczną do tej, jaką mają inne, konstytutywne przesłanki małżeństwa, przy czym obostrzenie to nie ma charakteru powszechnego. Nie dotyczy ono nupturientów zamierzających zawrzeć małżeństwo przed kierownikiem USC lub konsulem (art. 1 §§ 1 i 4 k.r.o) a odnosi się tylko do tych, którzy zamierzają zawrzeć małżeństwo w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi. Istniejący stan rzeczy trudno uznać za właściwy. Mankamentem obowiązujących regulacji jest również to, że zaświadczenie o braku okoliczności wykluczających zawarcie małżeństwa, mimo, iż zyskało znaczenie nieproporcjonalne do swej roli, „nie rozpoznaje” specyfiki małżeństw wyznaniowych ze skutkami cywilnymi zawieranymi per procura i w tym przypadku funkcji gwarancyjnych w należytym stopniu nie spełnia.
    This paper presents normative solutions concerning the issuing procedure, the content and the significance of the certificate of no impediments to marriage in the context of regulations related to marriage by proxy (matrimonium per procura). The principal aim and the research problem posed in the article pertain to the question of the specific circumstances this document concerns. Do the control mechanisms accompanying the issuing of this certificate cover the requirements specified in Art. 6.1 of the Family and Guardianship Code, and do they recognize the specificity of marriage contracted by proxy? What is the actual meaning of the phrase used in Art. 8.1 of the Family and Guardianship Code, stating that a priest “cannot accept the declarations referred to in Art. 2.1 [of the Family and Guardianship Code]” without having been presented with the said certificate, and does the prohibition set forth in this regulation prove that the certificate of no impediments to marriage is the essential factor? The paper puts forward the hypothesis that while the idea itself is undoubtedly justified, the adjustment of the regulations of the Family and Guardianship Code and the Registry Office Records Act to ensure compliance with the Concordat has gone too far in the matter under discussion. It has resulted in the introduction of restrictions establishing a clear primacy of formalism over the favor matrimonii principle and has given rise to different assessments of the nature of the said certificate, including opinions claiming the constitutive nature of this document. For persons intending to enter into marriage in the religious form with civil effects, the requirement to present a legally valid certificate has become a condition basically parallel to other, constitutive conditions to marriage, while this restriction is not of general nature. It does not apply to couples intending to contract marriage before the head of a registry office or a consul (Art. 1.1 and Art. 1.4 of the Family and Guardianship Code), and refers only to those who intend to enter into marriage in the religious form with civil effects. The existing state of affairs can hardly be regarded as appropriate. Another deficiency of the current regulations also arises from the fact that the certificate of no impediments to marriage, although it has gained disproportionate importance, does not “recognize” the specificity of religious marriages with civil effects contracted per procura, and in this case does not duly fulfil its guaranteeing functions.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 323-343
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Sądu Najwyższego, sygn. akt V CSK 709/15
    Commentary on the judgement of the Supreme Court, file No. V CSK 709/15
    Autorzy:
    Lisowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686148.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    schizofrenia paranoidalna
    niedorozwój umysłowy
    zgoda sądu na zawarcie związku małżeńskiego
    zawarcie związku małżeńskiego
    unieważnienie małżeństwa
    paranoid schizophrenia
    mental retardation
    consent of the court to get married
    marriage
    marriage annulment
    Opis:
    This article was a commentary on the judgments of the Regional Court and Court of Appeal, issued in the case of marriage annulment brought by M. Z. against J. Z., where the defendant had suffered from paranoid schizophrenia and hid this fact from her future husband. The publication contained arguments questioning the validity of the decision issued by Court of First Instance. In addition, the article set forth premises approving of the ruling of Court of Second Instance.
    Niniejsza glosa stanowi komentarz do orzeczeń Sądu Okręgowego i Apelacyjnego wydanych w sprawie o unieważnienie związku małżeńskiego z powództwa M. Z. przeciwko J. Z., w wyniku zawarcia go z pozwaną chorą na schizofrenię paranoidalną, która ukryła ten fakt przed przyszłym mężem. Przytoczono argumenty podające w wątpliwość słuszność rozstrzygnięcia wydanego przez Sąd I Instancji oraz zaprezentowano przesłanki potwierdzające trafność orzeczenia Sądu II Instancji.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 83; 117-128
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-29 z 29

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies