- Tytuł:
-
On the Formation of Environmental Normative Criteria: Bioethics as a Dead End
O tworzeniu normatywnych kryteriów środowiskowych: bioetyka jako ślepy zaułek - Autorzy:
- Smolková, Eva
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1815529.pdf
- Data publikacji:
- 2021-10-04
- Wydawca:
- Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
- Tematy:
-
filozofia środowiskowa
bioetyka
prawa człowieka
antropocentryzm
zasada odpowiedzialności
environmental philosophy
bioethics
human rights
anthropocentrism
principle of responsibility - Opis:
-
The need to reflect upon the environment and the creation of a concept of environmental philosophy resonated in the philosophical thinking of the 1980s and 1990s. It seems that the advent of national and international institutions, which were “given” the responsibility for environmental issues, the importance of creating environmental principles, and pursuing environmental goals, has seemingly dwindled. The relationship with the environment has turned into the relationship of a citizen to his or her country, and with the principles and standards taking the form of legal regulations, the issue quickly became a matter of abiding by the law. Whilst discussion on how the normative criteria are set continued, its focus shifted to the questions of how and why they should be gradually made stricter, factoring in the economic interests of enterprises, and the time needed for setting up the processes, and developing new technologies. Environmental philosophy gradually integrated into bioethics in a broader context. This paper discusses the question of whether the integration of the environmental philosophy of bioethics helped to better promote the idea of environmental responsibility and environmental ethics, or otherwise. The study aims to initiate a discussion on whether this was a step in the right direction, and to assess how effective it was in relation to the pursuit and formation of environmental criteria.
Potrzeba refleksji nad środowiskiem i stworzenie koncepcji filozofii środowiskowej odbiła się echem w myśleniu filozoficznym lat 80. i 90. XX wieku. Wraz z pojawieniem się instytucji krajowych i międzynarodowych, które “obarczono” odpowiedzialnością za kwestie środowiskowe, znaczenie tworzenia zasad ochrony środowiska i dążenia do celów środowiskowych pozornie zmalało. Relacja ze środowiskiem przekształciła się w relację obywatela do swojego państwa, a wraz z zasadami i normami w postaci regulacji prawnych kwestia ta stała się kwestią przestrzegania prawa. W toku dyskusji nad ustalaniem kryteriów normatywnych skupiono się na pytaniach, jak i dlaczego należy je stopniowo zaostrzać, uwzględniając interes ekonomiczny przedsiębiorstw oraz czas potrzebny na uruchomienie procesów i opracowanie nowych technologii. Filozofia środowiskowa stopniowo integrowała się z bioetyką w szerszym kontekście. W artykule odniesiono się do pytania: czy integracja środowiskowej filozofii i bioetyki pomogła w lepszym promowaniu idei odpowiedzialności środowiskowej i etyki środowiskowej, czy też nie. Opracowanie to ma na celu zainicjowanie dyskusji na temat tego, czy był to krok w dobrym kierunku oraz ocenę jego skuteczności w realizacji i kształtowaniu kryteriów środowiskowych. - Źródło:
-
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2021, 19, 3; 5-15
1733-1218 - Pojawia się w:
- Studia Ecologiae et Bioethicae
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł