Zdrowie publiczne – przemyśleć bioetykę na nowo. Od zasady autonomii do zasady odpowiedzialności

W ostatnich latach pojawia się coraz mocniej na forum bioetyki pewien nowy paradygmat uprawiania tej refleksji etycznej. Jak dotąd wśród zasad bioetycznych na pierwszy plan wysuwała się zasada autonomii pacjenta. W kontekście troski o zdrowie publiczne coraz bardziej jednak należy odwoływać się do zasady odpowiedzialności. Bez wątpienia ta nowa refleksja wzbogaca i dopełnia wciąż jeszcze krótką akademicką historię uprawiania bioetyki. W niniejszym artykule zostały ukazane pewne elementy etosu lekarskiego i etyki badań naukowych na płaszczyźnie medycznej, które muszą zostać ujęte w przestrzeni tzw. medycyny zapobiegawczej skoncentrowanej na principium odpowiedzialności, gdyż bez takiego podejścia byłoby niezmiernie trudne podejmowanie słusznych działań na płaszczyźnie zdrowia publicznego.

There has been a growing tendency lately among bioethics specialists to use a new paradigm of ethical reflection. So far the dominant bioethical principle has been the principle of autonomy of a patient. In the context of care for public health, the principle of responsibility is gradually becoming more important. Undoubtedly this new reflection enriches the fairly short academic history of bioethical research and adds new value to it. This article shows certain elements of medical ethos and research ethics from a medical perspective, which should be analysed as a part of preventive medicine focused on the principle of responsibility. Without such an approach, it would be extremely difficult to take justified measures in the area of public health.