Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zapalenie mozgu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-34 z 34
Tytuł:
Arbowirusy
Arboviruses
Autorzy:
Liberski, Paweł P.
Sikorska, Beata
Bratosiewicz-Wąsik, Jolanta
Smoleń, Joanna
Wąsik, Tomasz J.
Kruszyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059404.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Japanese B encephalitis
arboviruses
dengue
encephalitides
neuropathology
tick-borne encephalitis
arbowirusy
neuropatologia
zapalenia mózgu
kleszczowe zapalenie mózgu
denga
japońskie zapalenie mózgu B
Opis:
In this review we covered encephalitides and other sequelae of arbovirus infections. A family Flaviviridae along with families Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae and Arenaviridae had been previously classified as Arboviridae (arthropod-borne). In spite of a significant diversity of viruses of the Arboviridae group, the term “arboviruses” is still useful and widely used. Here we covered viruses spread by ticks: tick-borne encephalitis virus, Powassan, Russian spring summer encephalitis virus, Kyasanur forest disease virus, Omsk hemorrhagic fever virus, louping ill and by mosquitos: yellow fever virus, Wesselsbron virus, Ilheus virus, Japanese B encephalitis virus, Murray Valley encephalitis virus, St. Louis encephalitis virus, West Nile virus and Dengue hemorrhagic fever virus as well as a Modoc group. Togaviruses comprise Eastern, Western and Venezuelan equine encephalitis virus while fleboviruses, Rift Valley virus. Coltiviruses comprise Colorado thick fever virus.
W pracy omówiono powikłania ze strony układu nerwowego po zakażeniu arbowirusami. Rodzina Flaviviridae dawniej była zaklasyfikowana, wraz z rodzinami Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae i Arenaviridae, do grupy zwanej Arboviridae. Grupa ta obejmowała wirusy przenoszone przez stawonogi (arthropod-borne). Pomimo dużego zróżnicowania wirusów należących do grupy Arboviridae określenie „arbowirusy” jest nadal przydatne i często stosowane. Omówiono wirusy przenoszone przez kleszcze: wirusy kleszczowego zapalenia mózgu, Powassan, rosyjskiego wiosenno-letniego zapalenia mózgu, choroby lasu Kyasanur, omskiej gorączki krwotocznej, louping ill („skaczących” owiec) oraz wirusy przenoszone przez komary: grupę żółtej gorączki, wirus Wesselsbron, Ilheus i Rocio, grupę japońskiego zapalenia mózgu, wirus zapalenia mózgu doliny Murray, wirus zapalenia mózgu St. Louis, wirus zachodniego Nilu, wirus gorączki krwotocznej dengi i grupę Modoc. Do omówionych togawirusów należą: wirusy wschodniego, zachodniego i wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu. Do rodzaju Bunyavirus należą: grupa Modoc i wirus gorączki doliny Rift; do koltiwirusów: wirus gorączki kleszczowej Kolorado.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 2; 85-95
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autoimmunologiczne zapalenie mózgu z obecnością przeciwciał przeciwko receptorom NMDA – przegląd aktualnego stanu wiedzy w oparciu o przypadek kliniczny
Autoimmune anti-N-methyl-D-aspartate receptor encephalitis – current state of knowledge overview based on the clinical case
Autorzy:
Wójtowicz, Rafał
Krawiec, Magdalena
Orlicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030027.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autoimmunologiczne zapalenie mózgu
intensywna terapia
potworniak jajnika
receptor NMDA
Opis:
Autoimmune anti-N-methyl-D-aspartate receptor encephalitis was identified in 2007. It is a rare encephalitis (approximately 4%) of the limbic type and is typically diagnosed in young females with paraneoplastic teratomas. Cerebral NMDA receptor blockade leads to characteristic symptoms. GABA neuron inactivation results in psychotic disorders, involuntary movements, fasciculations and nystagmus. Moreover, by affecting the respiratory centre in the brainstem, it can cause respiratory disorders requiring mechanical ventilation. Other symptoms, such as sialorrhea, arrhythmias or arterial hypertension, result from the influence on the autonomous nervous system. NMDA receptor disorders are functional in nature and are mostly reversible. That is why proper diagnosis and prompt treatment, involving tumour removal and immunotherapy, may bring positive therapeutic effects. Approximately 75% of patients with autoimmune anti-NMDA receptor encephalitis have recovered completely or the disease has left only slight consequences. However, it has led to severe deficits in the remaining patients and was fatal in 7% of cases. The paper presents a case of a 23-year-old female with autoimmune encephalitis associated with ovarian teratoma. The disease was diagnosed late and its course was severe with numerous complications and necessity of intensive care. After several months, the patient regained full intellectual functions and intends to continue studying law. The aim of this report was to draw attention to a rare cause of autoimmune encephalitis, which when detected early makes it possible to obtain full recovery. Particular attention should be paid to young women who manifest atypical clinical signs within the central nervous system without tangible changes in imaging. This should prompt the search for a tumour in the abdominal cavity.
Autoimmunologiczne zapalenie mózgu z obecnością przeciwciał przeciwko receptorom NMDA (N-metylo-D-asparaginowym) zostało zidentyfikowane w 2007 roku. Należy do rzadkich przyczyn zapaleń mózgu (około 4%) o typie limbicznego zapalenia mózgu i typowo jest diagnozowane u młodych kobiet z potworniakami paraneoplastycznymi. Zablokowanie receptorów NMDA w mózgu prowadzi do charakterystycznych objawów choroby. Skutkiem inaktywacji neuronów GABA-ergicznych są zaburzenia psychotyczne, ruchy mimowolne, drżenia pęczkowe mięśni, oczopląs, a poprzez wpływ na ośrodek oddechowy w pniu mózgu możliwe są zaburzenia oddychania wymagające wentylacji mechanicznej. Występują również objawy wynikające z wpływu na autonomiczny układ nerwowy, takie jak ślinotok, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze. Zaburzenia czynności receptorów NMDA mają charakter funkcjonalny i są w większości odwracalne, wobec czego właściwa diagnoza oraz szybko wdrożone leczenie w postaci usunięcia guza i zastosowania immunoterapii mogą przynieść korzystne efekty terapeutyczne. W około 75% przypadków autoimmunologicznego zapalenia mózgu z obecnością przeciwciał przeciwko receptorom NMDA chorzy w pełni wrócili do zdrowia lub obserwowano jedynie niewielkie następstwa choroby, podczas gdy u pozostałych pacjentów zapalenie doprowadziło do poważnych deficytów, a 7% zachorowań zakończyło się śmiercią. W pracy przedstawiono przypadek 23-letniej kobiety z autoimmunologicznym zapaleniem mózgu związanym z obecnością potworniaka jajnika. Choroba została późno rozpoznana i miała bardzo ciężki przebieg – z wieloma powikłaniami i koniecznością leczenia w oddziale intensywnej terapii. Po kilku miesiącach pacjentka powróciła do pełnej sprawności intelektualnej, zamierza kontynuować studia prawnicze. Celem opisu tego przypadku jest zwrócenie uwagi na rzadką przyczynę zapalenia mózgu o podłożu autoimmunologicznym, którego wczesne rozpoznanie daje szanse na pełne wyzdrowienie. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na młode kobiety demonstrujące nietypowe objawy kliniczne ze strony ośrodkowego układu nerwowego bez uchwytnych zmian w badaniach obrazowych – w takich przypadkach należy ukierunkować diagnostykę na obecność guza w jamie brzusznej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 1; 49-54
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola elektroencefalografii w diagnostyce i monitorowaniu przebiegu ostrego zapalenia mózgu u dzieci. Opis przypadków
Utility of electroencephalography findings in the diagnosis and management of acute encephalitis in children. Case report
Autorzy:
Kemnitz, Paweł
Frąszczak, Justyna
Mazur-Melewska, Katarzyna
Mania, Anna
Jończyk-Potoczna, Katarzyna
Figlerowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167575.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
elektroencefalografia
zapalenie mózgu
wirus opryszczki
electroencephalography
encephalitis
herpes simplex virus
Opis:
Badania neuroelektrofizjologiczne umożliwiają nieinwazyjną ocenę czynności układu nerwowego, pełniąc tym samym istotną rolę w procesie diagnostycznym schorzeń neurologicznych. Elektroencefalografia jest najpowszechniej wykorzystywanym badaniem z tej grupy, mającym przede wszystkim zastosowanie w rozpoznawaniu chorób o charakterze napadowym. Niewątpliwymi zaletami metody są powtarzalność i możliwość porównywania w czasie, co w połączeniu z bezinwazyjnością rozszerza jej zastosowanie o monitorowanie przebiegu choroby. W pracy przedstawiamy opisy trojga pacjentów leczonych w Klinice z powodu zapalenia mózgu, u których wykorzystanie elektroencefalografii miało istotne znaczenie w potwierdzeniu wstępnego rozpoznania i umożliwiło włączenie adekwatnego, intensywnego leczenia.
Neuroelectrophysiological tests enable a non-invasive assessment of the nervous system function, thus playing an important role in the diagnostic process of neurological diseases. Electroencephalography is the most commonly used test in this group and primarily applied in the diagnosis of paroxysmal diseases. The undoubted advantages of the method are its repeatability and the possibility of comparison over time, which, combined with non-invasiveness, extends its application to monitoring the course of the disease. In this paper we present descriptions of three patients with diagnosis of encephalitis treated in our Department, for whom the use of electroencephalography was important in confirming the initial diagnosis and enabled the early initiation of adequate, intensive treatment.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2021-2022, 31-32, 60; 61-67
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vision impairment as the first symptom of encephalomyelitis in a paediatric patient
Zaburzenia widzenia jako pierwszy objaw zapalenia mózgu u pacjenta pediatrycznego
Autorzy:
Świerczyńska, Aleksandra
Woś, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040458.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
vision impairment
encephalomyelitis
ADEM
demyelination
zaburzenia widzenia
zapalenie mózgu
demielinizacja
Opis:
An 8-year-old boy was admitted to the Ophthalmology Department due to a vision impairment with an accompanying decrease in visual acuity and bilateral optic disc oedema. As a result of interdisciplinary diagnostics, acute disseminated encephalomyelitis, probably related to preceding infection, was diagnosed.
8-letni chłopiec został przyjęty do Oddziału Okulistyki z powodu zaburzeń widzenia z towarzyszącym spadkiem ostrości wzroku oraz obustronnym obrzękiem tarcz nerwu wzrokowego. W wyniku przeprowadzonej interdyscyplinarnej diagnostyki rozpoznano ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego, prawdopodobnie związane z poprzedzającą infekcją.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 2; 93-98
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan zaszczepienia przeciw kleszczowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu u dzieci wybranej poradni POZ w Warszawie
The tick-borne encephalitis vaccination coverage among children from a single primary care clinic in Warsaw
Autorzy:
Gołębiak, Izabela
Nitsch-Osuch, Aneta
Holweg, Justyna
Gyrczuk, Ewa
Topczewska-Cabanek, Agnieszka
Życińska, Katarzyna
Wardyn, Kazimierz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973115.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
kleszczowe zapalenie mózgu
dzieci
szczepienia
tick-borne encephalitis
children
vaccination
Opis:
Wstęp. Kleszczowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu (KZM) jest wektorową chorobą wirusową, przenoszoną przez kleszcze. Jedynym skutecznym sposobem zabezpieczającym przed zachorowaniem na kleszczowe zapalenie mózgu jest szczepienie ochronne. Cel pracy. Ustalenie stanu zaszczepienia przeciw KZM w populacji dzieci i młodzieży pozostających pod opieką wybranej poradni podstawowej opieki medycznej (POZ) w Warszawie. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród dzieci od 1. do 18. roku życia. Dokonano analizy dokumentacji medycznej w postaci kart uodpornienia 5658 dzieci pozostających pod opieką wybranej poradni POZ w Warszawie w latach 2006–2011. Wyniki. W latach 2006–2011 zaszczepiło się przeciw KZM 236 dzieci spośród 5658 dzieci zarejestrowanych w poradni, co stanowi 4%. Najwięcej szczepień wykonano w 2011 r. (24%), a najmniej – w 2006 r. (12%). 65% szczepień wykonano u dzieci w wieku 1–6 lat. Schemat trzydawkowy szczepienia podstawowego zrealizowano u 59% pacjentów. Nie obserwowano niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP). Wnioski. Stan zaszczepienia przeciw KZM dzieci i młodzieży w wybranej poradni POZ w Warszawie był niski (4%), choć zaznacza się tendencja rosnąca w zakresie częstości wykonywania tego szczepienia. Lekarze rodzinni powinni informować pacjentów o szczepieniach zalecanych, w tym o szczepieniu przeciw KZM.
Background. Tick-borne encephalitis (TBE) is a vector viral disease. The only effective way to protect oneself is vaccination. Objectives. The purpose of the paper was to determine the tick-borne encephalitis vaccine coverage among children and adolescents from a single primary care setting in Warsaw in 2006–2011 period. Material and methods. The study was conducted among the children aged between one and eighteen. Children’s immunization record cards from one of the health clinics in Warsaw served as the material for the study. Results. In 2006–2011 among 5658 pediatric patients only 236 were vaccinated against TBE (4%). In 2011 the highest number of children was vaccinated against tick-borne encephalitis (24%), whereas in 2006 – the lowest (12%). 65% of vaccinations were conducted among children aged 1–6. The required three doses of primary vaccination were given to 59% of patients. No side effects of vaccination were reported. Conclusions. The tick-borne encephalitis vaccination coverage among patients aged 1–18 years was low (4%). General practitioners should be more involved in an active promotion of recommended vaccines, including TBE vaccine.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 4; 529-531
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pelzaki wolno zyjace jako nosiciele patogenicznych bakterii
Free-living amoebae as vehicles of pathogenic bacteria
Autorzy:
Derda, M
Sulek-Stankiewicz, A.
Hadas, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840392.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zapalenie rogowki
Balamuthia mandrillaris
Sappinia diploidea
zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
Acanthamoeba
bakterie patogenne
ameby
Naegleria
nosiciele
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Opis:
The free-living amoebae are ubiquitous organisms. They are found in humid soil and all water reservoirs, i.e. fresh, sea, freezing and hot water. They mainly feed on bacteria. Pathogenic properties of amoebae and the mechanisms underlying pathological changes induced during human infection have not yet been fully elucidated. They are the causative agents of primary amoebic meningo-encephalitis (PAM), granulomatous amebic encephalitis (GAE), a chronic progressive disease of the central nervous system, amebic keratitis (AK), a chronic eye infection; amebic pneumitis (AP), a chronic lung infection, and skin infection. Only a few isolates are strongly and permanently pathogenic to humans. Some isolates lose their pathogenic properties after one passage. It has been assumed that such "temporary", unstable pathogenic properties of the amoebae may be caused by internal factors carried by them. It is generally known that the free-living amoebae may be naturally infected with pathogenic bacteria, which have the ability to survive for a long time and to proliferate in the amoebae cells. The role of the amoeba in the process of maintaining, propagating and transmitting human pathogens has not been well recognized. It has been suggested that some infections can be acquired by inhaling aerosols containing amoebae cells filled with bacteria. The presence of bacteria inside the free-living amoebae possess a great challenge to organisations responsible for testing and inspecting the quality and cleanliness of surface waters, swimming pools and drinking water intakes.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2006, 52, 1; 1-7
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełzaki wolno żyjące jako nosiciele patogenicznych bakterii
Free-living amoebae as vehicles of pathogenic bacteria
Autorzy:
Derda, M.
Sułek-Stankiewicz, A.
Hadaś, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144083.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zapalenie rogowki
Balamuthia mandrillaris
Sappinia diploidea
zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
Acanthamoeba
bakterie patogenne
ameby
Naegleria
nosiciele
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Opis:
The free-living amoebae are ubiquitous organisms. They are found in humid soil and all water reservoirs, i.e. fresh, sea, freezing and hot water. They mainly feed on bacteria. Pathogenic properties of amoebae and the mechanisms underlying pathological changes induced during human infection have not yet been fully elucidated. They are the causative agents of primary amoebic meningo-encephalitis (PAM), granulomatous amebic encephalitis (GAE), a chronic progressive disease of the central nervous system, amebic keratitis (AK), a chronic eye infection; amebic pneumitis (AP), a chronic lung infection, and skin infection. Only a few isolates are strongly and permanently pathogenic to humans. Some isolates lose their pathogenic properties after one passage. It has been assumed that such "temporary", unstable pathogenic properties of the amoebae may be caused by internal factors carried by them. It is generally known that the free-living amoebae may be naturally infected with pathogenic bacteria, which have the ability to survive for a long time and to proliferate in the amoebae cells. The role of the amoeba in the process of maintaining, propagating and transmitting human pathogens has not been well recognized. It has been suggested that some infections can be acquired by inhaling aerosols containing amoebae cells filled with bacteria. The presence of bacteria inside the free-living amoebae possess a great challenge to organisations responsible for testing and inspecting the quality and cleanliness of surface waters, swimming pools and drinking water intakes.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2006, 52, 1; 1-7
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a – diagnostyka różnicowa w oparciu o przypadek kliniczny
Bickerstaff’s Brainstem Encephalitis – differential diagnosis based on clinical case
Autorzy:
Tonia-Cwynar, Ewa
Bocheńska, Małgorzata
Czyżyk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2045789.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
zapalenie mózgu
oftalmoplegia
ataksja
zaburzenia świadomości
encephalitis
ophthalmoplegia
ataxia
impaired consciousness
Opis:
Praca opisuje przypadek 5,5 letniego chłopca z rzadko występującą chorobą autoimmunologiczną jaką jest zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a. Choroba powoduje pojawienie się różnych objawów neurologicznych i głównie występuje u dorosłych i u płci męskiej jak 3:2.
Bickerstaff’s brainstem inflammation is a rare autoimmune encephalitis characterized by acute ophthalmoplegia, ataxia and impaired consciousness. The authors present the case of a boy with clinical manifestations of encephalitis, ataxia and the abolition of deep reflexes from the lower extremities, who completely recovered after the implementation of appropriate treatment.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2018, 27, 55; 59-61
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne oblicza neuroboreliozy. Opis przypadku
Many faces of neuroborreliosis. Case report
Autorzy:
Baszkiewicz, Marina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053158.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zaburzenia psychotyczne
kardiostymulator
zapalenie mózgu
bóle kręgosłupa
neuroborelioza
psychotic disorders
artificial pacemaker
encephalitis
spinal pain
neuroborreliosis
Opis:
Introduction: Encephalitis is the most severe form of neuroborreliosis. The incidence rate is estimated to be 0.1% of those infected with Borrelia burgdorferi. Material and method: The presented case study is based on the medical documentation of the patient. Case study: This report describes the case of a 67-year-old female patient with multilevel degenerative disc disease (C and L–S levels), spinal pain syndrome (L–S level), recurring bilateral sciatic pain for many years, arterial hypertension, with an implanted DDD-R artificial pacemaker, and mixed anxiety-depressive disorder, who was admitted to the Department of Neurology in Biskupiec due to the symptoms suggesting the exacerbation of chronic sciatica. During hospitalization, spinal pain at the Th and L–S levels exacerbated. The patient experienced rib cage, stomach and the pubic symphysis pain, and then she developed psychotic symptoms. In the course of the disease, apart from tension myositis syndrome, neurological examination did not detect neurological deficits, focal symptoms or meningeal signs. Results: When the patient developed symptoms of psychiatric disorders, a lumbar puncture was carried out and encephalomeningitis was diagnosed. Conclusions: The presented case confirms the difficulties inherent in diagnosing neuroborreliosis that can mimic other diseases.
Wstęp: Zapalenie mózgu to najcięższa postać neuroboreliozy. Jego częstość jest oceniana na 0,1% zakażonych Borrelia burgdorferi. Materiał i metoda: Przypadek został przedstawiony na podstawie dokumentacji medycznej. Opis przypadku: Artykuł dotyczy 67-letniej chorej z dyskopatią wielopoziomową kręgosłupa C i L–S, zespołem bólowym kręgosłupa L–S, rwą kulszową obustronną (od wielu lat), nadciśnieniem tętniczym, wszczepionym kardiostymulatorem DDD i zaburzeniami lękowo-depresyjnymi. Kobietę przyjęto na Oddział Neurologii Szpitala Powiatowego w Biskupcu z powodu objawów zaostrzenia przewlekłej rwy kulszowej. W trakcie hospitalizacji nasiliły się bóle kręgosłupa Th i L–S. Dodatkowo pojawiły się bóle żeber, brzucha i spojenia łonowego, a następnie objawy psychotyczne. W badaniu neurologicznym oprócz objawów rozciągowych przez cały okres hospitalizacji nie stwierdzono objawów ubytkowych, ogniskowych ani oponowych. Wyniki: Po wystąpieniu u pacjentki zaburzeń psychicznych wykonano nakłucie lędźwiowe. Wykazało ono zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych. Wnioski: Przedstawiony przypadek wskazuje na trudności związane z ustaleniem rozpoznania neuroboreliozy, która może imitować inne choroby.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 3; 203-206
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paramyksowirusy
Paramyxoviruses
Autorzy:
Liberski, Paweł P.
Bratosiewicz-Wąsik, Joanna
Sztamska, Beata
Zielińska, Aleksandra
Wąsik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059419.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
measles
mumps
neuropathology
paramyxoviruses
subacute sclerosisng panencephalitis
paramyksowirusy
odra
oeoewinka
podostre stwardniaj¹ce zapalenie mózgu
neuropatologia
Opis:
We review here syndromes caused by viruses belonging to Paramyxoviridae family: mumps causing meningoencephalitis and, rarely, ADEM (acute disseminated encephalomyelitis) and measles. Neurological sequelae in the cause of measles comprise acute disseminated measles encephalitis (ADAM), measles inclusion-body encephalitis (MIBE), subacute sclerosing panencephalitis (SSPE) and post-infectious encephalitis (PIE). The sequence of those encephalitides following measles infection is as follows: acute measles encephalitis comes first, follows by MIBE (1-9 months) and SSPE (3-15 years). The measles encephalitis in the course of HIV infection is a separate phenomenon.
W pracy omawiamy choroby układu nerwowego wywołane przez wirusy z rodziny Paramyxoviridae: świnkę będącą przyczyną zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu u dzieci i, w przebiegu AIDS, ADEM (acute disseminated encephalomyelitis) oraz odrę. Komplikacje neurologiczne w następstwie zakażenia wirusem odry występują pod postacią ostrego rozsianego zapalenia mózgu (ang. acute disseminated measles encephalitis, ADAM), wtrętowego zapalenia mózgu (ang. measles inclusion body encephalitis, MIBE), podostrego stwardniającego zapalenia mózgu (ang. subacute sclerosing panencephalitis, SSPE) oraz przyzakaźnego zapalenia mózgu (ang.post-infectious encephalitis, PIE). Obserwuje się typową sekwencję pojawiania się komplikacji neurologicznych: ostre zapalenie mózgu w przebiegu odry jest zjawiskiem rzadkim, natomiast pleocytoza w płynie mózgowo-rdzeniowym i zmiany w EEG są częste. PIE pojawia się w 7-14 dni po infekcji, MIBE - w 1-9 miesięcy, a SSPE - po upływie trzech, a nawet kilkunastu lat. Na odrębne omówienie zasługuje odrowe zapalenie mózgu w przebiegu AIDS.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 2; 108-114
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etiopatogeneza kleszczowego zapalenia mózgu (KZM)
Etiopathogenesis of tick-borne encephalitis (TBE)
Autorzy:
Drelich, Aleksandra
Kruszyński, Piotr
Wąsik, Tomasz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039110.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
wirus kleszczowego zapalenia mózgu
kleszczowe zapalenie mózgu
kzm
kleszcze
ixodes
zoonoza
tick-borne encephalitis virus
tbev
tick-borne encephalitis
tbe
ticks
zoonosis
Opis:
The tick-borne encephalitis virus (TBEV) is an etiological agent of tick-borne encephalitis (TBE), a serious seasonal disease of the central nervous system transmitted by ticks. Within TBEV, there are three subtypes, and their geographic scopes are closely related to the tick species (mostly Ixodes ricinus and I. persulcatus), the main vector and reservoir. The distribution range of ticks, and hence TBEV, has broadened in recent years and new endemic foci of the virus are emerging. The life cycle of TBEV in the environment is influenced by the interactions between the virus, vector and reservoir. The population density of ticks and their hosts in a given terrain determines the circulation of the virus in this area. The course of infections caused by certain TBEV subtypes shows substantial differences in the clinical picture. Typical TBEV infection has a biphasic course. There are several factors affecting the course of the infection. Type I interferons play a major role in controlling viral replication. Dendritic cells, the important producers of interferon, are the primary target for TBEV in the early phase of the infection. Furthermore, TBEV is a neurotrophic virus causing the development of inflammation and destruction of neurons and immunopathological effects. It is believed that the immune system, especially cytotoxic T cells, plays a key role in the destruction of neurons, and to a lesser extent, the direct lysis of cells infected with TBEV. The immune response directed at the elimination of TBEV infection paradoxically contributes to the exacerbation of the disease. So far, active vaccination is the only effective method of TBE prevention.
Wirus kleszczowego zapalenia mózgu (Tick-borne encephalitis virus – TBEV) stanowi czynnik etiologiczny groźnego sezonowego schorzenia ośrodkowego układu nerwowego przenoszonego przez kleszcze, zwanego kleszczowym zapaleniem mózgu (KZM). W obrębie TBEV wyróżnia się trzy podtypy, a zasięg geografi czny każdego z nich jest ściśle związany z gatunkiem kleszcza (najczęściej Ixodes ricinus i I. persulcatus) stanowiącego ich główny wektor i rezerwuar. W ostatnich latach dochodzi do poszerzania się zasięgu występowania kleszczy, a wraz z nimi TBEV, jak też powstawania nowych ognisk endemicznych wirusa. Cykl rozwojowy TBEV w środowisku uwarunkowany jest interakcją między wirusem, wektorem – kleszczem, i rezerwuarem – żywicielem kleszcza. Zagęszczenie populacji kleszczy oraz ich gospodarzy na danym terenie determinują krążenie wirusa na tym obszarze. Przebieg zakażenia poszczególnymi podtypami wirusa wykazuje znaczne różnice w obrazie klinicznym. Typowe zakażenie TBEV ma przebieg dwufazowy. Istnieje wiele czynników wpływających na przebieg infekcji związanych z organizmami kleszczy, ich żywicieli oraz podtypami wirusa. Główną rolę w kontroli replikacji wirusa odgrywają interferony typu I. Komórki dendrytyczne, ważni producenci interferonu, stanowią podstawowy cel dla TBEV we wczesnej fazie infekcji. Ponadto TBEV jest wirusem neurotropowym, prowadząc do rozwoju stanu zapalnego i niszczenia komórek nerwowych. Co więcej, zakażenie TBEV ma charakter immunopatologiczny. Przypuszcza się, że kluczową rolę w niszczeniu neuronów odgrywa działanie układu odpornościowego, zwłaszcza limfocytów T cytotoksycznych (Tc CD8+), zaś w mniejszym stopniu bezpośrednia liza komórek zakażonych TBEV. Odpowiedź immunologiczna skierowana na eliminację zakażenia TBEV przyczynia się więc paradoksalnie do zaostrzenia choroby. Jak dotąd, jedyną skuteczną metodą walki z wirusem jest stosowanie szczepień ochronnych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 45-56
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena narazenia na zakazenie wirusem kleszczowego zapalenia mozgu osob zawodowo eksponowanych na kontakt z kleszczami
Autorzy:
Cisak, E
Sroka, J.
Zwolinski, J.
Chmielewska-Badora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836275.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zagrozenia zdrowia
choroby wirusowe
wektory wirusow
rolnicy
kleszcze
przenoszenie chorob
parazytologia
kleszczowe zapalenie mozgu
epidemiologia
choroby odzwierzece
lesnicy
Opis:
The paper presents the results of seroepidemiologic studies concerning tick-borne encephalitis (TBE) in 1583 persons (1261 forestry workers and 233 farmers) from the Lublin region (eastern Poland) occupationally exposed to ticks and in 130 healthy blond donors (a control group). The mean percentage of seropositive reactions in forestry workers amounted 19.8% and in farmers 32.0%. Based on 5-year research (1994-1998) conducted in 5 districts of the Lublin region, an existence of endemic foci of TBE was detected in the district of Biała Podlaska. on the areas of Radzyń Podlaski and Parczew, where the percentage of seropositive reactions in forestry workers exceeded 50%. Statistical analysis showed that the frequency of seropositive reactions in forestry workers and farmers was significantly greater compated to control group (p<0.001 and p<0.05, respectively). It indicates that these groups are occupationally exposed to TBE wirus. Totally, in the years 1994-98 nine clinical cases of TBE (acute neuroinfection) in forestry workers and fourteen clinical cases in farmers were confirmed serologically. The effectiveness of specific immunization againstTBE was proved on the brie of 100% seroconversion in 56 earlier seronegative forestry workers. The obtained results proved that forestry workers and farmers in Poland are under increased risk of infection with TBE virus.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1999, 45, 3; 375-380
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena narażenia na zakażenie wirusem kleszczowego zapalenia mózgu osób zawodowo eksponowanych na kontakt z kleszczami
RISK OF TISK-BORNE ENCEPHALITIS (TBE) VIRUS INFECTION AMONG PEOPLE OCCUPATIONALLY EXPOSED TO TICK BITES.
Autorzy:
Cisak, E.
Sroka, J.
Zwoliński, J.
Chmielewska-Badora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148815.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zagrozenia zdrowia
choroby wirusowe
wektory wirusow
rolnicy
kleszcze
przenoszenie chorob
parazytologia
kleszczowe zapalenie mozgu
epidemiologia
choroby odzwierzece
lesnicy
Opis:
The paper presents the results of seroepidemiologic studies concerning tick-borne encephalitis (TBE) in 1583 persons (1261 forestry workers and 233 farmers) from the Lublin region (eastern Poland) occupationally exposed to ticks and in 130 healthy blond donors (a control group). The mean percentage of seropositive reactions in forestry workers amounted 19.8% and in farmers 32.0%. Based on 5-year research (1994-1998) conducted in 5 districts of the Lublin region, an existence of endemic foci of TBE was detected in the district of Biała Podlaska. on the areas of Radzyń Podlaski and Parczew, where the percentage of seropositive reactions in forestry workers exceeded 50%. Statistical analysis showed that the frequency of seropositive reactions in forestry workers and farmers was significantly greater compated to control group (p<0.001 and p<0.05, respectively). It indicates that these groups are occupationally exposed to TBE wirus. Totally, in the years 1994-98 nine clinical cases of TBE (acute neuroinfection) in forestry workers and fourteen clinical cases in farmers were confirmed serologically. The effectiveness of specific immunization againstTBE was proved on the brie of 100% seroconversion in 56 earlier seronegative forestry workers. The obtained results proved that forestry workers and farmers in Poland are under increased risk of infection with TBE virus.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1999, 45, 3; 375-380
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemokiny i ich receptory w doświadczalnym autoimmunizacyjnym zapaleniu OUN
Chemokines and their receptors in experimental autoimmune inflammation in the CNS
Autorzy:
Bielecki, Bartosz
Jatczak, Izabela
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059105.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dooeoewiadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu
stwardnienie rozsiane
chemokiny
receptory chemokinowe
autoimmunizacja
experimental autoimmune brain inflammation
multiple sclerosis
chemokines
chemokine
receptors
autoimmunity
Opis:
Chemokines are a family of small alkaline proteins with molecular weight of 6 to 14 kDa. Depending on physiological activities they can be divided into two groups, homeostatic (constitutive) and inflammatory. Homeoprzemieszczastatic chemokines (e.g., CCL19, CCL21, CCL25, CCL27, CXCL12 and CXCL13) are usually constitutively expressed in the specific microenvironments of lymphoid organs and peripheral tissues. In contrast, inflammatory chemokines (e.g., CCL1, CCL2, CCL11, CCL17 and CCL22) are involved in development of inflammation. Their expression is induced by another inflammatory cytokines such as IL-1β or TNF. Chemokines act on various types of target cells through rhodopsin like G protein-coupled receptors. The main function of chemokines is induction of directed chemotaxis of different types of target cells. Moreover, they regulate inflammatory process and differentiation of immunological cells. Physiologically, chemokines constitutively expressed in the central nervous system (CNS) can initiate multipotential progenitor cells and neurons migration during the development of the brain as well as they can act as a trophic factors for neurons. The close correlation between the expression of chemokines and the influx of inflammatory cells to the CNS during an animal model of multiple sclerosis (MS) – experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE) was observed. The mRNA expression of chemokines CCL2, CCL3, CCL4, CCL5, CCL7 and CXCL10 as well as chemokine receptors CCR2, CCR5, CCR8, CXCR2, CXCR3, CXCR4 andCX3CR1 in the CNS of animals with EAE was increased. These data suggest that chemokines and their receptors may be involved in the pathogenesis of autoimmune neuroinflammation, including MS.
Chemokiny są zasadowymi białkami o małej masie cząsteczkowej, wahającej się w granicach 6-14 kDa. Ze względu na właściwości fizjologiczne chemokiny dzieli się na limfoidalne (konstytutywne lub homeostatyczne) oraz prozapalne (indukowane). Do chemokin limfoidalnych zaliczamy m.in. chemokiny CCL19, CCL21, CCL25, CCL27, CXCL12 i CXCL13, które ulegają konstytutywnej ekspresji w określonych mikrośrodowi-skach narządów limfatycznych oraz tkanek obwodowych. Chemokiny prozapalne, m.in. CCL1, CCL2, CCL11, CCL17 i CCL22, których ekspresja indukowana jest przez inne cytokiny prozapalne, takie jak IL-Ιβ lub TNF, pojawiają się głównie w przebiegu reakcji zapalnej. Chemokiny oddziałują na komórki docelowe poprzez rodopsynopodobne receptory związane z białkiem G. Pierwotną funkcją chemokin jest stymulowanie ukierunkowanej migracji różnych rodzajów komórek. Ponadto cząsteczki te regulują proces zapalenia i różnicowanie komórek immunologicznych. Fizjologicznie chemokiny ulegające konstytutywnej ekspresji w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) mogą pełnić rolę w inicjacji migracji multipotencjalnych komórek progenitorowych i neuronów w trakcie rozwoju mózgu oraz mogą funkcjonować jako czynniki troficzne dla neuronów. Wykazano ścisłą zależność pomiędzy ekspresją chemokin i napływem komórek zapalnych do OUN podczas rozwoju modelu doświadczalnego stwardnienia rozsianego (SM) - doświadczalnego autoim-munizacyjnego zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego (experimental autoimmune encephalomyelitis, EAE). W OUN zwierząt z EAE wykazano podwyższoną ekspresję mRNA kodującego chemokiny CCL2, CCL3, CCL4, CCL5, CCL7 i CXCL10 oraz receptory chemokinowe CCR2, CCR5, CCR8, CXCR2, CXCR3, CXCR4 i CX3CR1. Wyniki te sugerują, że chemokiny i ich receptory mogą odgrywać istotną rolę w rozwoju autoimmunizacyjnego zapalenia w OUN, w tym również i w przebiegu SM.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 1; 16-24
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział chemokin i ich receptorów w patogenezie stwardnienia rozsianego
Chemokines and their receptors in pathogenesis of multiple sclerosis
Autorzy:
Bielecki, Bartosz
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061556.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autoimmune brain inflammation
cell migration
chemokine receptors
chemokines
multiple sclerosis
receptory chemokinowe
stwardnienie rozsiane
chemokiny
autoimmunizacyjne zapalenie mózgu
migracja komórek
Opis:
Chemokines are relatively recently characterized and growing fast family of low molecular weight cytokines, which stimulate migration of cells in vitro and in vivo. Together with adhesion molecules chemokines are involved in the complex process of migration of leukocytes outside of blood vessels. They also direct their migration within inflamed peripheral tissues. Chemokines are divided into four subfamilies. The main criterion of this division is the localization of pairs of cysteines in the NH2 region. The major chemokine subfamilies are CXC (α) and CC (β) chemokines. In CC subfamily the first cysteines are adjacent, in CXC group they are separated by a single aminoacid. The exemptions are Lymphotactins α and β which posses only one pair of cysteines (C or γ subfamily) and Fractalkine, in which the first cysteines are separated by three aminoacids (CX3C or δ subfamily). Functionally chemokines can be divided into proinflammatory and lymphoid. Chemokines influence their target cells through the specific seven transmembrane domain receptors. They are the important mediators of migration of inflammatory cells to the central nervous system (CNS) during different pathological processes that’s why they became the target of interest in the studies on multiple sclerosis (MS). Analysis of MS brains showed significantly increased expression of chemokines CCL4 and CCL5 at mRNA level. In the cerebrospinal fluid of MS patients during relapse increased level of chemokines CCL5, CXCL9 and CXCL10 was detected. Within chronic active demyelinating plaques in MS brains expression of CCR2, CCR3 and CCR5 was observed in macrophages and microglia.
Chemokiny stanowią stosunkowo niedawno wyodrębnioną i szybko rozrastającą się rodzinę cytokin charakteryzujących się małym ciężarem cząsteczkowym oraz zdolnością stymulowania migracji komórek in vitro oraz in vivo. Chemokiny wspólnie z molekułami adhezyjnymi biorą udział w złożonym procesie przemieszczania się leukocytów poza łożysko naczyniowe. Ukierunkowują one również migrację leukocytów w obrębie tkanek obwodowych, gdzie rozwija się zapalenie. Chemokiny podzielono na cztery grupy. Decydującym kryterium podziału jest położenie względem siebie par cystein w okolicy końca NH2. Dwie największe grupy che-mokin to chemokiny CXC (α) i CC (β). W grupie CC dwie pierwsze następujące po sobie cysteiny pozostają nierozdzielone, podczas gdy w grupie CXC rozdziela je pojedynczy aminokwas. Wyjątkami są limfotaktyny α i β posiadające tylko jedną parę cystein (grupa chemokin C lub γ) oraz fraktalkina, u której dwie pary cystein oddzielają trzy inne aminokwasy (grupa CX3C lub δ). Ze względu na funkcję chemokiny można podzielić na prozapalne oraz limfoidalne. Chemokiny oddziałują na komórki docelowe za pośrednictwem swoistych receptorów charakteryzujących się obecnością siedmiu domen przezbłonowych. Będąc jednym z głównych czynników odpowiedzialnych za migrację komórek zapalnych do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w różnych procesach patologicznych, chemokiny stały się obiektem zainteresowania również w badaniach nad stwardnieniem rozsianym (SM). Analiza mózgów pacjentów z SM wykazała istotny wzrost ekspresji chemokin CCL4 i CCL5 na poziomie mRNA. W płynie mózgowo-rdzeniowym w okresie rzutu choroby stwierdzono podwyższony poziom chemokin CCL5, CXCL9 oraz CXCL10. U chorych z SM w obrębie przewlekłych aktywnych ognisk demielinizacyjnych stwierdzano komórki barwiące się w kierunku receptorów CCR2, CCR3 i CCR5, które odpowiadały morfologią makrofagom i mikroglejowi.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 4; 223-231
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola limfocytów regulatorowych (Treg) w doświadczalnym autoimmunizacyjnym zapaleniu OUN
The role of regulatory T cells (Tregs) in experimental autoimmune inflammation in the CNS
Autorzy:
Karolak, Magdalena
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058929.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autoimmunity
experimental autoimmune encephalomyelitis
multiple sclerosis
regulatory lymphocytes
limfocyty regulatorowe
stwardnienie rozsiane
autoimmunizacja
Treg
dośewiadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego
Opis:
Regulation of the immune response to foreign antigens may develop at the central or peripheral level of the immune system. One of the crucial players of this process is regulatory T cell (Tregs). There are two hypotheses explaining the mechanism of the interactions between regulatory T cells and effector lymphocytes during the immune response. The first one suggests that Tregs inhibit proliferation of effector cells through the direct contact. It is also suggested that this interaction may be indirect and mediated by cytokines. Regulatory T cells are identified by expression of CD4, CD25 and Foxp3 markers. Our knowledge on the involvement of Tregs in the pathogenesis of multiple sclerosis (MS) and its animal model EAE (experimental autoimmune encephalomyelitis) is still unsufficient. Obtained results suggest that naturally occurring CD4+CD25+ Tregs play an important role in the prevention and/or inhibition of the chronic pathological process in the brain during EAE. It was shown that passive transfer to donor of regulatory T cells may prevent or treat an ongoing EAE. In IL-10 knock-out mice, induced Tregs are not able to ameliorate this disease indicating the crucial role of IL-10 in induction of suppression by regulatory lymphocytes. Tregs are also partially responsible for the beneficial effect of glatiramer in EAE treatment. These observations confirm that regulatory T cells may be potentially used in the therapy of multiple sclerosis and other diseases of similar pathogenesis.
Regulacja odpowiedzi immunologicznej w stosunku do różnego rodzaju antygenów może zachodzić na poziomach centralnym i obwodowym. Biorą w niej udział m.in. limfocyty regulatorowe (Treg). Istnieją dwie teorie wyjaśniające mechanizm działania komórek regulatorowych na komórki efektorowe podczas odpowiedzi immunologicznej. Pierwsza mówi, że aby komórki regulatorowe były w stanie hamować proliferację komórek efektorowych, musi dojść do ich bezpośredniego kontaktu. Obecnie proponuje się także występowanie pośredniego mechanizmu interakcji komórek regulatorowych z komórkami efektorowymi za pośrednictwem mediatorów. Limfocyty regulatorowe wykazują stałą ekspresję markerów CD4, CD25 i Foxp3. Wiedza na temat udziału limfocytów regulatorowych w patogenezie stwardniania rozsianego (SM) i jego modelu doświadczalnego EAE (doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego) jest nadal niedostateczna. Dotychczasowe badania sugerują, że naturalnie występujące limfocyty regulatorowe CD4+CD25+ odgrywają istotną rolę w zapobieganiu i/lub hamowaniu przewlekłego procesu patologicznego zachodzącego w mózgu w czasie EAE. Pasywnie przenoszone do biorcy limfocyty regulatorowe są w stanie zahamować EAE zarówno zastosowane profilaktycznie, jak i leczniczo. U myszy z zablokowanym genem dla IL-10 indukowane limfocyty Treg nie są w stanie zahamować rozwoju tej choroby, co wskazuje na istotną rolę IL-10 w wywoływaniu supresji przez Treg. Limfocyty regulatorowe odpowiadają częściowo za efektywność glatira-meru w hamowaniu EAE. Obserwacje te potwierdzają, że limfocyty regulatorowe mogą być potencjalnie wykorzystywane w terapii stwardnienia rozsianego i innych chorób o podobnej patogenezie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 1; 33-38
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku
Successful steroid treatment for probable non-paraneoplastic limbic encephalitis – case report
Autorzy:
Gołąb-Janowska, Monika
Korwin-Piotrowska, Teresa
Walecka, Anna
Mak, Monika
Nowacki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053725.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
limbiczne zapalenie mózgu
autoprzeciwciała
neurologiczne zespoły paranowotworowe
sterydoterapia
tomografia rezonansu magnetycznego
limbic encephalitis
autoantibodies
paraneoplastic neurological syndrome
steroid therapy
magnetic resonance
imaging
Opis:
Limbic encephalitis (LE) was first described in the ‘60s as a clinical-pathological syndrome in adults. Non-infectious cases are usually a manifestation of paraneoplastic syndrome, related mostly to small-cell lung cancer. Infection-related LE is usually caused by herpes simplex virus (HSV). Non-paraneoplastic LE subtype (NPLE) accompanying autoimmune diseases with antibodies directed against cell membrane antigens were also described. Basing on clinical symptoms, MRI findings, absence of tumour and long-term follow-up, a still another group of NLPE patients without the abovementioned antibodies has been identified. Here, LE symptoms were not preceded by an acute infection. Temporal lobeepilepsy is a prominent symptom of this variant. NPLE is a potentially reversible LE variant. We report a 62-year-old man, with a two years’ history of memory loss, orientation and mood disorders and seizures. His brain MRI T2-weighted fluid-attenuated inversion recovery (FLAIR) scan revealed classic hyperintense foci within the temporal structures. He had no antibodies against onconeural antigens in serum. There was no evidence of a neoplasm. The entire clinical picture suggested a diagnosis of non-paraneoplastic limbic encephalitis. A course of steroids improved his clinical symptoms with significant resolution of radiological abnormalities. Lacking generally accepted diagnostic criteria of NPLE, we recommend a long-term follow-up with repeated neurological examination and oncological survey of patients presenting without evidence of a malignancy.
Limbiczne zapalenie mózgu (limbic encephalitis, LE) zostało opisane po raz pierwszy w 1960 roku jako zespół kliniczno- -patologiczny występujący u osób dorosłych. Przypadki nieinfekcyjne mają zazwyczaj charakter zespołu paranowotworowego i są wiązane głównie z rakiem drobnokomórkowym płuc. Na tle infekcyjnym powodują wirusy opryszczki pospolitej. Opisano również związane z chorobami autoimmunologicznymi nieparanowotworowe warianty LE (non-paraneoplastic limbic encephalitis, NPLE), w których obserwuje się obecność przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom błony komórkowej. Ostatecznie na podstawie obrazu klinicznego, zmian w obrazie tomografii rezonansu magnetycznego (TRM), braku guza i długofalowej obserwacji chorych wyodrębniono grupę innych NPLE, w których nie stwierdza się wymienionych przeciwciał. Przypadki te nie były poprzedzone objawami ostrej infekcji gorączkowej, a wiodącym symptomem wariantu są skroniowe napady padaczkowe. Nieparanowotworowe warianty LE są przykładem potencjalnie odwracalnych wariantów LE. W artykule przedstawiono przypadek LE u 62-letniego mężczyzny, u którego w wieku 60 lat rozwinęły się postępujące zaburzenia pamięci, orientacji i nastroju oraz napady padaczkowe ogniskowe przechodzące w obustronny napad drgawkowy. Badanie TRM uwidoczniło w obrazach T2-zależnych i sekwencji FLAIR patologiczny wzrost intensywności sygnału przyśrodkowych części obu płatów skroniowych. W surowicy krwi nie stwierdzono przeciwciał onkoneuronalnych. Badania dodatkowe pozwoliły z wysokim prawdopodobieństwem wykluczyć obecność nowotworu. Rozpoznano NPLE, którego koncepcję wydaje się umacniać wyraźna poprawa funkcjonowania intelektualnego oraz regresja zmian w badaniu TRM po wdrożeniu sterydoterapii. Brak pewnych kryteriów rozpoznania NPLE nakazuje kilkuletnią katamnezę, obejmującą regularną kontrolę neurologiczną oraz nadzór onkologiczny pacjentów, u których wstępne badania w kierunku nowotworu wypadły ujemnie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 3; 176-181
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan zaszczepienia przeciw odkleszczowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu w populacji dzieci i młodzieży w wieku 2–19 lat w wybranej poradni medycyny rodzinnej
Autorzy:
Nitsch-Osuch, Aneta
Płatkowska, Maria
Topczewska-Cabanek, Agnieszka
Życińska, Katarzyna
Wardyn, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551795.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
odkleszczowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu
szczepienie
dzieci
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 202-205
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjent z CADASIL – wyzwanie diagnostyczne
Patient with CADASIL – a diagnostic challenge
Autorzy:
Węgrzynek, Julia
Tomaszewska, Agnieszka
Wawrzkiewicz-Witkowska, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542715.pdf
Data publikacji:
2023-09-13
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
CADASIL
NOTCH3
stwardnienie rozsiane
ostre rozsiane zapalenie mózgu
udar
leukoencefalopatia
arteriopatia
rezonans magnetyczny
sclerosis multiplex
acute disseminated encephalomyelitis
stroke
leukoencephalopathy
arteriopathy
magnetic resonance imaging
Opis:
WSTĘP: Mózgowa autosomalnie dominująca arteriopatia z podkorowymi zawałami i leukoencefalopatią (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy – CADASIL) jest uwarunkowaną genetycznie i dziedziczoną w sposób autosomalnie dominujący chorobą małych naczyń. Jej wystąpienie wiąże się z mutacją w genie NOTCH3. Pierwsze objawy kliniczne pojawiają się w 3. lub 4. dekadzie życia, a poprzedzone są zmianami leukodegeneracyjnymi, które najlepiej uwidacznia rezonans magnetyczny (RM). Częstość występowania choroby określa się na 2–5 osób na 100 000. Obraz kliniczny pacjentów z CADASIL jest heterogenny. Najczęstsze objawy to nawracające udary, przemijające ataki niedokrwienne, przyczyniające się do deficytów poznawczych, oraz migreny z aurą. Pomimo coraz powszechniejszej znajomości CADASIL choroba ta wciąż stanowi wyzwanie diagnostyczne. OPIS PRZYPADKU: 60-letni mężczyzna został skierowany do poradni genetycznej z podejrzeniem CADASIL. Pierwsze symptomy choroby pojawiły się u niego prawdopodobnie w wieku 40 lat (1998 r.) w postaci zmian radiologicznych. Rezonans magnetyczny ujawnił wówczas okołokomorowe obszary hiperintensywnego sygnału w sekwencji T2-zależnej. W kolejnych latach na podstawie wykonywanych RM pacjenta diagnozowano w kierunku stwardnienia rozsianego oraz ostrego rozsianego zapalenia mózgu. W wieku 58 lat pacjent został przyjęty na oddział neurologii po napadzie padaczkowym. Rezonans magnetyczny wykazał okołokomorowe i nadnamiotowe zmiany istoty białej oraz lakuny poudarowe. Wysunięto podejrzenie, że przyczyną jest CADASIL. W poradni genetycznej diagnozę potwierdzono badaniami genetycznymi. Wykryto wariant patogenny NM_000435: c.268C > T (p.Arg90Cys). WNIOSKI: W diagnostyce różnicowej CADASIL należy brać pod uwagę choroby demielinizacyjne. Postawienie właściwej diagnozy ułatwia dokładny wywiad rodzinny oraz zestawienie go z wynikami badań obrazowych.
INTRODUCTION: Cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy (CADASIL) is a genetically determined and hereditary cerebral small vessel disease caused by mutations in the NOTCH3 gene. The onset is in the 3rd and 4th decade of life and is preceded by leukodegenerative changes, which are best visualized by magnetic resonance imaging (MRI). The prevalence of CADASIL is estimated at 2 to 5 people in 100,000. The clinical picture is heterogenous. The main clinical features include recurrent subcortical ischemic events, mood disturbances, progressive cognitive impairment and migraines with aura. Despite the growing recognition of CADASIL, this disease is still a diagnostic challenge. CASE REPORT: A 60-year-old man was referred to the genetic clinic for suspected CADASIL. The initial clinical symptoms probably occurred at the age of 40 in the form of radiological changes. The MRI performed then revealed periventricular zones of a T2 hyperintense signal. Based on follow-up MRIs, the patient was diagnosed with multiple sclerosis or acute disseminated encephalomyelitis. At the age of 58, following a seizure attack he was admitted to hospital and a performed MRI that revealed periventricular white matter degeneration and lacunes. CADASIL was suspected to be the cause. The diagnosis was confirmed by molecular testing. A pathogenic variant NM_000435: c.268C > T (p.Arg90Cys) was detected. CONCLUSIONS: It is relevant to pay attention to radiological findings and family history in the diagnostic pro-cess of a patient presenting symptoms which may suggest CADASIL to differentiate this genetic condition from demyelinating diseases.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 151-157
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwardnienie rozsiane u dzieci i młodzieży
Multiple sclerosis in children and adolescents
Autorzy:
Kupczyk, Karolina
Steinborn, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058497.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
McDonald criteria
acute disseminated encephalomyelitis
developmental age
disease modifying therapy
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
wiek rozwojowy
kryteria mcdonalda
ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia
leczenie immunomodulacyjne
Opis:
Multiple sclerosis (MS) is a rare disease of the central nervous system in the patients at developmental age. The onset of MS occurring in childhood constitutes less than 10% of the cases. The majority of data originating from the publications concerns the clinical course and laboratory investigations. At present not much is known about the sufficient competence in the histopathological findings, immunopathogenesis and genetic factors in the aforementioned age group. The suitable diagnostic criteria for the paediatric MS have not been defined yet, but many attempts have been made. At present McDonald’s criteria are obligatory, but they are less specific and sensitive for the children. To distinguish acute disseminated encephalomyelitis (ADEM) from the first attack of MS is still a challenging problem. In the differential diagnosis of paediatric MS it should be also taken into account: borreliosis, vasculitis, mitochondrial and metabolic disorders. Paediatric MS is associated with a more favourable course compared to adult MS, however, children can become disabled at a younger age. The relapsing-remitting course in paediatric MS concerns about 90% cases. The primary progressive course occurs rarely. The application of immunomodulatory therapies for children have been recommended, but still there is a lack of prospective investigations and long-term observations. Tolerability and efficacy of interferon β and glatiramer acetate appear to be similar to those observed at adults. In this paper we present the individualities of the childhood MS based on the literature available over the past decade. In particular, the authors present the symptoms, diagnostic and therapeutic difficulties of paediatric MS.
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) należy do rzadkich chorób ośrodkowego układu nerwowego w wieku rozwojowym. SM o początku w dzieciństwie stanowi mniej niż 10% przypadków. Najwięcej danych z piśmiennictwa dotyczy przebiegu klinicznego i badań laboratoryjnych. Do tej pory niewiele wiadomo o obrazie histopatologicznym, immunopatogenezie i czynnikach genetycznych w tej grupie wiekowej. Podejmowane są próby stworzenia odpowiednich kryteriów rozpoznania SM wieku rozwojowego. Obecnie obowiązują kryteria McDonalda w modyfikacji Polmana z 2005 roku, jednak w przypadku dzieci są one mniej czułe i specyficzne. Wyzwaniem nadal pozostaje różnicowanie ostrego rozsianego zapalenia mózgu i rdzenia (acute disseminated encephalomyelitis, ADEM) z pierwszym rzutem SM. W diagnostyce różnicowej SM u dzieci należy również uwzględnić neuroboreliozę, zapalenia naczyń, choroby mitochondrialne i metaboliczne. Dziecięce SM jest związane z łagodniejszym przebiegiem w porównaniu z dorosłymi, jednak najmłodsi osiągają niepełnosprawność we wcześniejszym wieku. Przebieg remitująco-rzutowy u dzieci dotyczy około 90% przypadków, a przebieg pierwotnie postępujący występuje znacznie rzadziej niż u dorosłych. U dzieci zaleca się stosowanie leków immunomodulacyjnych, niemniej brak jest badań prospektywnych i obserwacji długoterminowych. Tolerancja i skuteczność interferonów β oraz octanu glatirameru wydają się podobne do obserwowanych u dorosłych. W niniejszym artykule przedstawiono odrębności dziecięcego SM zebrane na podstawie publikacji z ostatniego dziesięciolecia. Autorzy opisują przede wszystkim objawy oraz trudności diagnostyczne i terapeutyczne.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 253-259
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kleszcze - nie tylko borelioza
Autorzy:
Madej, M.
Sliwa, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/852007.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
kleszcze
Ixodida
kleszcz pospolity
Ixodes ricinus
kleszcz lakowy
Dermacentor reticulatus
wektory wirusow
wektory bakterii
przenoszenie chorob
choroby odkleszczowe
kleszczowe zapalenie mozgu
babeszjoza
goraczka Q
tularemia
anaplazmoza
riketsjozy
Źródło:
Wszechświat; 2014, 115, 07-09
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpornosc na kleszczowe zapalenie mozgu u osob zdrowych zamieszkalych na terenach endemicznych
Autorzy:
Bobrowska, E
Bobrowski, M.
Grzeszczuk, A.
Prokopowicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836539.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
odpornosc czlowieka
kleszczowe zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
parazytologia
choroby odzwierzece
Opis:
Specific IgG antibodies against Tick-Borne Encephalitis Virus (anti-TBEV) at levels exceeding 60 VIEU/ml were detected in almost 14% of forestry workers and in 1.5% of other healthy persons, residents of the endemic area. Mean levels of anti-TBEV were similar in comparable subgroups of men and women, or subgroups of urban and rural residents, however, increased levels of these antibodies were found in elderly persons.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1995, 41, 1; 63-70
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na kleszczowe zapalenie mózgu u osób zdrowych zamieszkałych na terenach endemicznych
IMMUNITY AGAINST TICK-BORNE ENCEPHALITIS IN HEALTHY RESIDENTS OF ENDEMIC AREAS
Autorzy:
Bobrowska, E.
Bobrowski, M.
Grzeszczuk, A.
Prokopowicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151393.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
odpornosc czlowieka
kleszczowe zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
parazytologia
choroby odzwierzece
Opis:
Specific IgG antibodies against Tick-Borne Encephalitis Virus (anti-TBEV) at levels exceeding 60 VIEU/ml were detected in almost 14% of forestry workers and in 1.5% of other healthy persons, residents of the endemic area. Mean levels of anti-TBEV were similar in comparable subgroups of men and women, or subgroups of urban and rural residents, however, increased levels of these antibodies were found in elderly persons.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1995, 41, 1; 63-70
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele doświadczalne stwardnienia rozsianego
Experimental models of multiple sclerosis
Autorzy:
Jatczak, Izabela
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058235.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Theiler’s murine encephalomyelitis virus (TMEV)
demyelination
experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE)
experimental models
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego
wirus
theilera
demielinizacja
modele doświadczalne
Opis:
Multiple sclerosis (MS) is a chronic autoimmune disease of the central nervous system (CNS). Aetiology of SM is still unknown. Two pathological processes: inflammation and neurodegeneration are present from the beginning of MS. Autoreactive myelin-specific T cells can mediate the inflammatory response. Final stage of the development of MS is demyelination and axonal damage, which leads to the appearance of neurological symptoms. Several experimental models of MS were developed to get information about the mechanisms of the disease development. Those models include knockout mice (known as myelin mutants), chemically induced inflammation in the CNS, viral and autoimmune models. Knockout animals with blocked gene for myelin basic protein (MBP), mice Rumpshaker and Jimpy without genes for proteolipid protein (PLP), and mice with blocked gene for myelin associated glycoprotein (MAG) have been used to study the mechanisms of demyelination. The use of various toxins such as ethidium bromide or cuprizone also allows the study of the mechanisms of de-/remyelinization in the CNS. Viral models of MS can be induced by Semliki Forest virus and Theiler’s virus. The well-known and widely used experimental model of MS is experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE). None of the mentioned above models perfectly initiate development and course of this disease. However, thanks to them the pathological mechanisms leading to development of MS can be studied.
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest przewlekłą chorobą ośrodkowego układu nerwowego (OUN) o podłożu autoimmunologicznym. Etiologia SM wciąż nie jest poznana. Od początku choroby zachodzą w OUN dwa procesy patologiczne: zapalenie i neurodegeneracja. W reakcji zapalnej pośredniczą autoreaktywne mielinowoswoiste limfocyty T. Końcowym etapem rozwoju SM jest demielinizacja i zniszczenie aksonów, co doprowadza do zaburzeń neurologicznych. Aby zdobyć informacje o mechanizmach rozwoju SM, często wykorzystuje się różne modele doświadczalne tej choroby. Wśród tych modeli należy wymienić myszy knockout (tzw. mutanty mielinowe), chemicznie indukowane w OUN zmiany zapalne i wirusowe oraz modele autoimmunizacyjne. Do zwierząt knockout, umożliwiających poznawanie mechanizmów demielinizacji, zaliczamy m.in. myszy Shiverer pozbawione genów dla białka zasadowego mieliny (MBP), myszy Rumpshaker i Jimpy bez genów dla lipofiliny (PLP) oraz myszy bez glikoproteiny związanej z mieliną (MAG). Użycie różnych toksyn, takich jak kuprizon czy bromek etydyny, również umożliwia badanie mechanizmów powstawania de-/remielinizacji w OUN. Do wirusowych modeli SM zaliczamy modele wywołane wirusem Semliki Forest i wirusem Theilera. Najbardziej znanym i szeroko używanym doświadczalnym modelem zwierzęcym SM jest doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego (EAE). Żaden z wymienionych powyżej modeli nie naśladuje wiernie powstawania i przebiegu tej choroby. Mimo to możemy dzięki nim poznawać mechanizmy regulacji odpowiedzi immunologicznej, które w przyszłości mogą być podstawą do opracowania nowych, skutecznych metod farmakologicznego leczenia SM i innych podobnych chorób.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 231-239
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pelzakobojcze ekstrakty roslinne
Autorzy:
Derda, M.
Hadas, E.
Thiem, B.
Sulek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838231.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
olownik latkowaty
Solidago virgaurea
Acanthamoeba
malina moroszka
nawloc pospolita
Rubus chamaemorus
Pueraria lobata
ekstrakty roslinne
pasozyty czlowieka
zwalczanie pasozytow
nawloc waskolistna
czynniki chorobotworcze
parazytologia lekarska
aktywnosc pasozytobojcza
ameby
Solidago graminifolia
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Źródło:
Annals of Parasitology; 2004, 50, 4; 715-721
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełzakobójcze ekstrakty roślinne
Amebicidal plants extracts.
Autorzy:
Derda, M.
Hadaś, E.
Thiem, B.
Sułek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147585.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
olownik latkowaty
Solidago virgaurea
Acanthamoeba
malina moroszka
nawloc pospolita
Rubus chamaemorus
Pueraria lobata
ekstrakty roslinne
pasozyty czlowieka
zwalczanie pasozytow
nawloc waskolistna
czynniki chorobotworcze
parazytologia lekarska
aktywnosc pasozytobojcza
ameby
Solidago graminifolia
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Opis:
The free-living amoebae from genus Acanthamoeba are the causative agents of granulomatous amebic encephalitis (GAE), a chronic progressive disease of the central nervous system; amebic keratitis (AK), a chronic eye infection; amebic pneumitis (AP), a chronic lung infection, and skin infection. Chemotherapy of Acanthamoeba infection is problematic. The majority of infections have been fatal. Only a few cases are reported to have been treated successfully with very highly toxic drugs. The therapy might be succeed, if the diagnosis and therapy is made at very early stage of infection. In our experiments we used the following plant extracts: Solidago virgaurea, Solidago graminifolia, Rubus chamaemorus, Pueraria lobata, and natural plants products as ellagic acid and puerarin. Those therapeutic agents and plants extracts have been tested in vitro for amebicidal or amebostatic activity against pathogenic Acanthamoeba spp. Our results showed that methanol extracts obtained from plants are active against axenic pathogenic Acanthamoeba sp. trophozoites in vitro at concentration below 0.1 mg/ml. Further studies are needed to investigate whether these extracts are also effective in vivo in animal model of infection with Acanthamoeba sp.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2004, 50, 4; 715-721
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biologia molekularna wirusa kleszczowego zapalenia mózgu
Molecular biology of the tick-borne encephalitis virus
Autorzy:
Drelich, Aleksandra
Kruszyński, Piotr
Wąsik, Tomasz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kleszczowe zapalenie mózgu
fl awiwirus
kzm
kleszcze
ixodes ricinus
podtyp
glikoproteina e
genom
zmienność genetyczna
analiza filogenetyczna
tick-borne encephalitis
tbe
fl avivirus
ticks
subtype
e glycoprotein
genome
genetic variability
phylogenetic analysis
Opis:
Tick-borne encephalitis virus (TBEV) is an etiological agent of dangerous, seasonal disorder of the central nervous system transmitted by ticks, known as tick-borne encephalitis (TBE). TBEV is a member of the Flaviviridae family, the mammalian group and is a species within the genus Flavivirus. There are three subtypes of TBEV: European transmitted by I. ricinus, Far Eastern and Siberian transmitted by I. persulcatus. All subtypes are closely related both genetically and antigenically. However course of infection with particular subtypes show signifi cant clinical differences. Mature virions are spherical in shape with lipid bilayer envelope in which two surface proteins, E and M, are embedded. Immature form of virion contains a precursory protein PrM acting as a chaperone protein. The virus core constitutes an nucleocapsid composed of protein C combined with the genome of the virus. The genome, in the form of a single positive-stranded RNA, encodes for three structural proteins (C, PrM, E) and a set of seven non-structural proteins (NS1, NS2A/B, NS3, NS4A/B, NS5). Both ends of the genomic RNA are fl anked by the UTR regions, between which there is a single ORF encoding a single polyprotein, from which functional viral proteins are formed through proteolytic cleavage. TBEV interaction with the cell occurs via interaction of the viral glycoprotein E with as yet unidentifi ed receptors. After the entry of virus into the cell by endocytosis, fusion of the virus envelope with endosomal membrane occurs leading to the viral genome uncoating. Translation, replication and assembly of progeny virions occur within the ER membrane. The virus is released from cells by exocytosis. It appears that the rate of TBEV evolution is low, which is associated with the biology of ticks.
Wirus kleszczowego zapalenia mózgu (TBEV) jest czynnikiem sprawczym groźnego, sezonowego schorzenia ośrodkowego układu nerwowego przenoszonego przez kleszcze, zwanego kleszczowym zapaleniem mózgu (KZM). Należy on do rodziny Flaviviridae, do grupy wirusów atakujących komórki ssaków, gdzie zaliczany jest do rodzaju Flavivirus. Wyodrębnia się trzy podtypy wirusa: europejski, przenoszony przez I. ricinus oraz dalekowschodni i syberyjski, przenoszone przez I. persulcatus. Podtypy te wykazują bliskie pokrewieństwo pod względem fi logenetycznym i antygenowym, jednakże przebieg zakażenia nimi wykazuje znaczne różnice w obrazie klinicznym. Dojrzały wirion TBEV ma kształt sferyczny z osłonką lipidową, w której zakotwiczone są dwa białka wirusowe E i M. Niedojrzała forma wirionu zawiera prekursorowe białko PrM pełniące rolę białka chaperonowego. Rdzeń wirusa stanowi nukleokapsyd utworzony przez białko C połączone z genomem wirusa. Genom, w postaci (+)ssRNA, koduje trzy białka strukturalne (C, PrM, E) i siedem niestrukturalnych (NS1, NS2A/B, NS3, NS4A/B, NS5). Oba końce genomowego RNA fl ankowane są przez regiony UTR, między nimi znajduje się pojedyncza ORF kodująca pojedynczą poliproteinę, z której poprzez proteolityczne cięcia powstają funkcjonalne białka wirusa. Interakcja TBEV z komórką zachodzi poprzez oddziaływanie glikoproteiny E wirusa z niepoznanymi, jak dotąd, receptorami. Po wejściu wirusa do komórki na drodze endocytozy, dochodzi do fuzji osłonki wirusa z błoną endosomalną i odpłaszczenia genomu wirusowego. Translacja, replikacja i składanie wirionów potomnych zachodzą w obrębie błon ER. Wirus uwalniany jest z komórki na drodze egzocytozy. Wydaje się, iż tempo ewolucji TBEV jest niskie, co wiąże się z biologią kleszczy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 54-63
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a – rzadki zespół chorobowy występujący u dzieci
Bickerstaff’s Brainstem Encephalitis – a rare children’s disease syndrome
Autorzy:
Bocheńska, Małgorzata
Tonia-Cwynar, Ewa
Czyżyk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819308.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a
zespół Millera-Fishera
zespół Guillaina-Barre’go
przeciwciała przeciw gangliozydom
neuropatia
Bickerstaff brainstem encephalitis
Miller-Fisher syndrome
the Guillain-Barre syndrome
anti- ganglioside antibodies
neuropathy
Opis:
Zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a (Bickerstaff’s Brainstem Encephalitis, BBE) to rzadka, zapalna choroba układu nerwowego, dotycząca pnia mózgu i obwodowego układu nerwowego, w której dominującymi objawami są oftalmoplegia, ataksja móżdżkowa i zaburzenia świadomości. Schorzenie należy do spektrum zespołu Guillaina-Barre’go (GBS) i jest uważane za jeden z podtypów zespołu Millera-Fishera (MFS). Chociaż etiologia BBE nie jest w pełni poznana, wiąże się ją z poprzedzającym zakażeniem i uruchomieniem procesów autoimmunologicznych. Zastosowanie odpowiedniego leczenia immunomodulującego / immunosupresyjnego daje szanse na całkowite ustąpienie objawów choroby.
Bickerstaff brainstem encephalitis (BBE) is a rare, inflammatory disease of the nervous system, including the brainstem and the peripheral nervous system, in which ophthalmoplegia, cerebellar ataxia and altered state of consciousness are the predominant symptoms. The disease belongs to the spectrum of Guillain- Barre syndrome (GBS) and is considered one of the subtypes of Miller-Fisher syndrome (MFS). Although the etiology of BBE is not fully understood, one should be aware of the progressive treatment and the initiation of autoimmune processes. The use of immunomodulatory / immunosuppressive treatment gives a chance for complete resolution of the symptoms of the disease.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2019, 28, 56; 39-43
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie biomarkerów zapalnych udaru niedokrwiennego mózgu
The search for inflammatory biomarkers of ischaemic stroke
Autorzy:
Jóźwicka, Magdalena
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057948.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
udar niedokrwienny mózgu
biomarkery
miażdżyca
zapalenie
cytokiny
ischaemic stroke
biomarkers
atherosclerosis
inflammation
cytokines
Opis:
The search for stroke biomarkers has been initiated several years ago. Commonly available and sensitive biomarkers of stroke are still not available for the early diagnosis of this disease as well as for monitoring of its treatment. The ideal stroke biomarker should be very specific to differentiate stroke from other clinically similar diseases like complicated migraine, transient ischaemic attack (TIA), multiple sclerosis or posticus paralysis. Moreover, its concentration in the blood should correlate with the concentration in the cerebrospinal fluid (CSF). Additionally it should be detectable shortly after stroke clinical signs appearance and should allow to differentiate between TIA and stroke or ischaemic stroke with haemorrhagic stroke. Good stroke biomarker should be also an useful indicator of effectiveness of stroke treatment. In this review we present potential inflammatory biomarkers tested in stroke and their experimental models. The most commonly analysed inflammatory biomarkers are C-reactive protein (CRP), interleukin 1, 6, 8, metalloproteinase 9 (MMP-9), vascular cell adhesion molecule-1 (VCAM-1), intracellular cell adhesionmolecule (ICAM) and tumour necrosis factor-alpha (TNF-α). Currently available results suggest that there are a few potentially interesting inflammatory biomarkers of stroke but still further studies are necessary to confirm their usefulness in this field.
Od wielu lat prowadzone są poszukiwania biochemicznych markerów udaru mózgu. Wciąż brakuje jednak ogólnie dostępnego i wystarczająco czułego biomarkera udaru niedokrwiennego mózgu, którego obecność byłaby przydatna zarówno we wczesnej diagnostyce udaru, jak i w monitorowaniu skuteczności jego leczenia. Idealny biomarker udaru mózgu powinien charakteryzować się wysoką specyficznością (tzn. pozwolić na odróżnienie udaru od innych podobnych klinicznie chorób, takich jak: migrena skojarzona, przemijający atak niedokrwienny – transient ischaemic attack, TIA, porażenie ponapadowe czy stwardnienie rozsiane), być łatwo oznaczalny we krwi, a jego stężenie we krwi powinno korelować ze stężeniem w płynie mózgowo-rdzeniowym (PMR). Ponadto powinien pojawiać się w krótkim czasie od zachorowania i umożliwić różnicowanie TIA z udarem dokonanym, a udar krwotoczny – z niedokrwiennym oraz być wskaźnikiem prognostycznym dla oceny skuteczności leczenia. W niniejszej pracy przedstawiamy przegląd potencjalnych biomarkerów zapalnych badanych w klinicznym i doświadczalnym udarze niedokrwiennym mózgu. Najczęściej analizowanymi biomarkerami zapalnymi są: białko C-reaktywne (C-reactive protein, CRP), interleukiny 1, 6, 8, metaloproteinaza 9 (metalloproteinase 9, MMP-9), śródbłonkowy czynnik adhezji komórek-1 (vascular cell adhesion molecule 1, VCAM-1), wewnątrzkomórkowy czynnik adhezji komórek (intracellular cell adhesion molecule, ICAM), czynnik martwicy nowotworów alfa (tumor necrosis factor alpha, TNF-α). Dostępne obecnie wyniki badań wskazują, że istnieje kilka potencjalnie interesujących biomarkerów zapalnych udaru mózgu, jednak niezbędne są dalsze badania, aby potwierdzić ich przydatność w tym zakresie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 2; 106-110
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patogeneza rozwoju blaszki miażdżycowej w tętnicach szyjnych
Pathogenesis of development of atheromatous plaque in carotid arteries
Autorzy:
Jóźwicka, Magdalena
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057922.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
miażdżyca
blaszka miażdżycowa
zapalenie
mediatory zapalenia
udar niedokrwienny mózgu
artherosclerosis
atheromatous plaque
inflammation
inflammatory mediators
ischaemic stroke
Opis:
It is scientifically confirmed that atherosclerosis simultaneously develops in the whole arterial system. The mechanism and character of atherosclerotic plaque formation is similar in different regions of the vascular system. The essence of atherosclerosis pathogenesis appears to be an excessive inflammatory and fibroproliferative response to various forms of arterial wall injury. The development of unstable atheromatous plaques is closely related to the inflammatory process involving the arterial wall. Immunological factors seem to play an important role in the development of atherosclerotic plaques and their destabilization. Unstable plaque is characterized by higher blood supply, thinner and more fragile fibrous layer and higher number of inflammatory cells. Lipid core of plaque is bigger and more rich in liquid cholesterol esters. Pathological and growing vessels are the main source of bleeding to plaque what leads to its rupture. Cytokines and growth factors have a strong impact on activation of atheromatous plaque. Finding of inflammatory markers of plaque destabilisation in blood serum may be an additional diagnostic tool useful for diagnosis and monitoring of stroke management. It should be stressed that a closer look at participation of the immune system in pathogenesis of artherosclerosis may contribute to a development of the new therapies of this pathology and its complications like ischaemic stroke.
Badania naukowe pokazują, że zmiany miażdżycowe mogą rozwijać się jednocześnie w różnych naczyniach. Charakter i mechanizm powstawania tych zmian jest bardzo podobny. Miażdżyca to proces chorobowy, którego istotą jest nadmierna, zapalno-proliferacyjna odpowiedź na uszkodzenie ściany tętnicy. Proces zapalny toczący się w obrębie ściany naczynia wiąże się z rozwojem niestabilnych zmian miażdżycowych. Blaszka tego typu cechuje się bogatszym unaczynieniem, cieńszą, podatną na pęknięcia czapeczką włóknistą oraz zwiększoną liczbą komórek zapalnych. Rdzeń lipidowy blaszki staje się obszerny i bogaty w płynne estry cholesterolowe. Nieprawidłowe i rozrastające się naczynia są głównym źródłem wylewów do blaszki i jej obrzeża, co w efekcie prowadzi do jej pęknięcia. W procesie rozwoju blaszek miażdżycowych biorą udział różnorodne komórki układu immunologicznego, głównie monocyty, makrofagi, limfocyty T i B oraz komórki dendrytyczne. Ponadto udokumentowany został wpływ mediatorów zapalnych, a także czynników wzrostu na rozwój blaszek miażdżycowych. Znalezienie markerów zapalnego podłoża destabilizacji blaszek miażdżycowych w surowicy może stanowić istotne uzupełnienie badań diagnostycznych stosowanych w rozpoznawaniu i monitorowaniu leczenia udaru niedokrwiennego mózgu. Poznanie udziału komórek układu immunologicznego w rozwoju miażdżycy może pozwolić na dokładniejsze zrozumienie mechanizmu powstawania blaszek miażdżycowych oraz przyczynić się do wprowadzenia nowych metod leczenia miażdżycy i jej powikłań, w tym udaru niedokrwiennego mózgu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 4; 265-273
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usznopochodny ropień mózgu – opis przypadku
Otogenic brain abscess - case report
Autorzy:
Szleper, Agata
Brożek-Mądry, Eliza
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930316.pdf
Data publikacji:
2021-09-07
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
petrosektomia
przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego
ropień mózgu
usznopochodne powikłania wewnątrz czaszkowe
brain abscess
otogenic intracranial complications
petrosectomy
cholesteatomatous chronic otitis media
Opis:
Usznopochodne powikłania wewnątrzczaszkowe, występujące obecnie rzadziej niż niegdyś, zawsze powinny budzić czujność otolaryngologów, lekarzy innych specjalności, w tym lekarzy poruszających się w zakresie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej. Z uwagi na zagrożenia dla zdrowia i życia, wynikające z istoty choroby oraz powikłań, wczesne wykrywanie i odpowiednie postępowanie, w tym operacyjne, jest kluczowe dla szybkiego powrotu pacjenta do zdrowia. Poniżej został przedstawiony przypadek pacjentki, u której pomimo zastosowanego leczenia operacyjnego w przebiegu perlakowego zapalenia ucha środkowego doszło do progresji wewnątrzczaszkowych zmian zapalnych. Została opisana strategia dalszego postępowania, czym kierowano się przy jej wyborze. W leczeniu usznopochodnego powikłania wewnątrzczaszkowego została zastosowana petrosektomia boczna.
Otogenic intracranial complications - although less common than before - should always alert otolaryngologists and other specialists, including those in the field of outpatient healthcare. Due to their life-threatening consequences, early detection and appropriate management, including surgical treatment, is crucial for a prompt recovery. Below we present a case of a patient in whom the brain abscess has progressed despite the surgical treatment, and describe what strategy was adopted and what followed its choice.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preventive health of the geriatric age. Vaccinations recommended by the Ministry of Health Republic of Poland for the year 2014
Profilaktyka zdrowia osób w wieku geriatrycznym. Szczepienia zalecane przez Ministerstwo Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej na rok 2014 r.
Autorzy:
Sysakiewicz, Martyna
Grudlewska, Katarzyna
Sobecka, Monika
Buda, Kamil
Alska, Ewa
Zukow, Walery
Główczewska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032230.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
vaccination history
the types of vaccinations
preventive vaccination
vaccination calendar 2014
hepatitis a and b
varicella
influenza
diphtheria
tetanus
whooping-cough
invasive infections with neisseria meningitidis and haemophilus
influenzae type b
tick-borne encephalitis
cholera
typhoid
rabies
yellow fever
historia szczepień
typy szczepień
profilaktyka szczepień
kalendarz
szczepień 2014 r.
wirusowemu zapaleniu wątroby typu a i b
ospa wietrzna
grypa
błonica
tężec
krztusiec
inwazyjne zakażenia neisseria meningitidis i haemophilus
influenzae typ b
kleszczowe zapalenie mózgu
dur brzuszny
wścieklizna
żółta
gorączka
Opis:
Introduction. Preventive public health action is an important branch of the Ministry of Health. Every year, the Ministry of Health Communication Chief Sanitary Inspector shows Immunization Program (PSO) consists of three parts-vaccination schedule, vaccinations recommended and supplementary information. PSO for the year 2014 was presented in the Communication Chief Sanitary Inspector on 31 October 2013. Patients in the geriatric age are a large group of patients included in the guidelines for recommended vaccinations. Purpose. Discussion of immunization guidelines recommended in patients geriatric with a brief pathogens data of sickness. Materials and methods. Based on the Immunization Program in 2014, the scientific literature and scientific articles discusses vaccinations recommended for patients in geriatric age (against hepatitis A and B, varicella, influenza, diphtheria, tetanus, whooping cough, infection, Neisseria meningitidis and Haemophilus influenzae type B, tick-borne encephalitis, cholera, typhoid, rabies and yellow fever). Conclusions. Giving the recommended vaccinations at the age of geriatric patients are much less prone to infection, the disease runs in them in a milder form than in those not vaccinated, and less likely to occur in more severe complications
Wstęp. Profilaktyka zdrowia społeczeństwa jest ważną gałęzią działania Ministerstwa Zdrowia. Co roku Ministerstwo Zdrowia w Komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego przedstawia Program Szczepień Ochronnych (PSO) składający się z trzech części– kalendarza szczepień, szczepień zalecanych i informacji uzupełniających. PSO na rok 2014 został przedstawiony w Komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego w dniu 31 października 2013 roku. Pacjenci w wieku geriatrycznym stanowią dużą grupę pacjentów ujętych w wytycznych do szczepień zalecanych.Cel. Omówienie wytycznych szczepień zalecanych u pacjentów w wieku geriatrycznym wraz z krótką charakterystyką patogenów wywołujących dane jednostki chorobowe. Materiały i metody. Opierając się o Program Szczepień Ochronnych na rok 2014, literaturą naukową i artykułami naukowymi omówiono szczepienia zalecane u pacjentów w wieku geriatrycznym (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, ospie wietrznej, grypie, błonicy, tężcowi, krztuścowi, zakażeniu Neisseria meningitidis i Haemophilus influenzae typ B, kleszczowemu zapaleniu mózgu, cholerze, durowi brzusznemu, wściekliźnie oraz żółtej gorączce). Wnioski. Poddając się szczepieniom zalecanym pacjenci w wieku geriatrycznym są w znacznie mniejszym stopniu narażeni na zakażenie, choroba przebiega u nich w łagodniejszej postaci niż u osób nie zaszczepionym oraz rzadziej występują u nich ciężkie powikłania.
Źródło:
Journal of Health Sciences; 2014, 4, 7; 71-82
1429-9623
Pojawia się w:
Journal of Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limfocyty Th17 w patogenezie doświadczalnego modelu stwardnienia rozsianego
Th17 cells in pathogenesis of experimental model of multiple sclerosis
Autorzy:
Wójkowska, Dagmara
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057946.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Th17 cells
chemokines
experimental autoimmune encephalomyelitis
interleukin 17
interleukina 17
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie
mózgu i rdzenia kręgowego
chemokiny
limfocyty Th17
Opis:
Th17 cells are quite recently discovered subpopulation of T helper lymphocytes, characterized by the production of IL-17 (IL-17). Research on these lymphocytes gives new light on the pathogenesis of multiple sclerosis (MS) and its experimental model (EAE). These lymphocytes have a high similarity to Th1 cells and naïve T CD4+ differentiate into Th17 phenotype under the influence of a specific set of cytokines. Formation of murine Th17 cells is induced by cytokines TGF-β and IL-6 or IL-21. Th17 cells produce various chemokines, including IL-17A/F, IL-21 and IL-22. It has been documented that the neutralization of IL-17 reduces the symptoms of the disease in an animal model of MS. The main mediator of central nervous system (CNS) pathology induced by Th17 cells is IL-17A. One of the best characterized function of IL-17A is the induction of the production of neutrophilic CXC ELR+ chemokines: CXCL1 and CXCL2. Moreover, Th17 cells can promote the development of EAE by activation of neutrophils within the bone marrow, which in consequences leads to the mobilization of immature monocytes into the bloodstream and the development ofinflammation in the CNS. A growing number of data from the studies on MS and EAE confirms a major role of Th17 lymphocytes in the pathogenesis of this disease. Understanding the exact role of these cells requires further studies, since their results may be useful in developing new therapies for MS.
Limfocyty Th17 są stosunkowo niedawno opisaną subpopulacją limfocytów pomocniczych T (Th), charakteryzującą się wytwarzaniem cytokiny IL-17 (IL-17). Badania nad tymi limfocytami rzuciły nowe światło na patogenezę stwardnienia rozsianego (SM) i jego doświadczalnego modelu – eksperymentalnego autoimmunizacyjnego zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego (experimental autoimmune encephalomyelitis, EAE). Limfocyty te wykazują znaczne podobieństwo do limfocytów Th1, a dziewicze limfocyty CD4+ różnicują się w kierunku fenotypu Th17 pod wpływem stymulacji ściśle określonego zestawu cytokin. Powstawanie mysich limfocytów Th17 indukują cytokiny TGF-β oraz IL-6 lub IL-21. Komórki Th17 produkują różne chemokiny, m.in. IL-17A/F, IL-21 i IL-22. Udokumentowano, że neutralizacja IL-17 zmniejsza objawy choroby EAE. Głównym mediatorem stanu patologicznego w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) indukowanego przez limfocyty Th17 jest cytokina IL-17A. Do najlepiej scharakteryzowanych funkcji IL-17A należy indukcja wytwarzania neutrofilowych chemokin ELR+ CXC, tj. CXCL1 i CXCL2. Ponadto limfocyty Th17 mogą sprzyjać rozwojowi EAE poprzez aktywację neutrofili wewnątrz szpiku kostnego, co w konsekwencji prowadzi do mobilizacji niedojrzałych monocytów do krwiobiegu i rozwoju zapalenia w ośrodkowym układzie nerwowym. Rosnąca liczba danych płynących z badań nad SM i EAE potwierdza istotny udział limfocytów Th17 w patogenezie tej choroby, a poznanie dokładnej roli tych limfocytów wymaga dalszych badań – ich wyniki mogą być użyteczne w opracowywaniu nowych metod terapii SM.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 2; 100-105
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-34 z 34

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies