Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wyjątki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
An outlier-robust neuro-fuzzy system for classification and regression
Autorzy:
Siminski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1838201.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
outliers
neuro-fuzzy system
clustering algorithm
regression
wyjątki
system neurorozmyty
algorytm grupowania
Opis:
Real life data often suffer from non-informative objects—outliers. These are objects that are not typical in a dataset and can significantly decline the efficacy of fuzzy models. In the paper we analyse neuro-fuzzy systems robust to outliers in classification and regression tasks. We use the fuzzy c-ordered means (FCOM) clustering algorithm for scatter domain partition to identify premises of fuzzy rules. The clustering algorithm elaborates typicality of each object. Data items with low typicalities are removed from further analysis. The paper is accompanied by experiments that show the efficacy of our modified neuro-fuzzy system to identify fuzzy models robust to high ratios of outliers.
Źródło:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2021, 31, 2; 303-319
1641-876X
2083-8492
Pojawia się w:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU WSA W WARSZAWIE Z DNIA 27 LUTEGO 2018 ROKU, VIII SA/WA 658/17
COMMENTARY JUDGMENT OF WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY IN WARSAW OF 27 FEBRUARY 2018, NR REF.: VIII SA/WA 658/17
Autorzy:
Gurdek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443597.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ograniczenia antykorupcyjne wójta
dopuszczalne wyjątki łączenia funkcji przez wójta
zgłoszenie wójta do organu spółki prawa handlowego
samozgłoszenie się wójta
anti-corruption constraints of the mayor
acceptable exceptions for combining functions by the mayor
notifying the mayor to the body of a commercial law company
self--development of the mayor
Opis:
Niniejsza glosa porusza problematykę dopuszczalności wydania zarządzenia zastępczego w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu wójta naruszającego zakaz ustanowiony art. 4 pkt 1 u.o.p.d.g. w sytuacji powoływania się przez wójta na spełnienie przesłanek z art. 6 ust. 1 u.o.p.d.g., przewidującego wyjątek od zakazu ustanowionego w art. 4 pkt 1. Zasadniczy problem w tej sprawie dotyczy tego, w jaki sposób należy wykazać, że przesłanki z art. 6 ust. 1 u.o.p.d.g. zostały spełnione oraz na kim spoczywa ciężar dokonania tego: na wójcie naruszającym zakaz ustanowiony art. 4 pkt 1 u.o.p.d.g., czy też na organie nadzoru zamierzającym wydać zarządzenie zastępcze stwierdzające wygaśnięcie mandatu wójta. Przy okazji wyłania się kwestia podwójnej roli, w jakiej występuje osoba fizyczna pełniąca funkcje piastuna organu wykonawczego gminy, jakim jest wójt.
This commentary raises the issue of the permissibility of issuing a replacement order regarding the revocation of the mandate of the mayor violating the prohibition established by art. 4 point 1 of the Act on Restricting Business Activity by Persons Performing Public Functions in a situation when a mayor reiterates the conditions of art. 6 of this Act, providing for an exception to the prohibition laid down in Article 4 points 1. The main problem in this case concerns the way in which it should be demonstrated that the conditions of art. 6 par. 1 have been met and on whom the burden of doing this rests: on the mayor violating the prohibition established by art. 4 point 1 of the Act, or on the supervision authority intending to issue a replacement order stating the expiration of the mandate of the commune head. It appears on the occasion, the issue of the dual role in which a physical person performing the functions of the body of the executive body of the commune, what is the mayor.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 2, XVIII; 283-301
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do odliczenia VAT naliczonego oraz ograniczenie tego prawa – podsumowanie doświadczeń krajowych i międzynarodowych
The right to deduct input VAT and the limitation of this right – a summary of domestic and international experience
Autorzy:
Dmowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762905.pdf
Data publikacji:
2023-07-20
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
VAT
podatek od wartości dodanej
podatek od towarów i usług
neutralność w VAT
VAT naliczony
odliczenie VAT naliczonego
ograniczenia w prawie do odliczenia VAT
brak prawa do odliczenia VAT
wyjątki w neutralności VAT
wyłączenie prawa do odliczenia VAT
prawo do odliczenia VAT naliczonego
value added tax
goods and services tax
neutrality in VAT
input VAT
deduction of input VAT
restrictions on the right to deduct VAT
no right to deduct VAT
exceptions to VAT neutrality
exclusion of the right to deduct VAT
the right to deduct input VAT
Opis:
Podatek od wartości dodanej (VAT1), w Polsce podatek od towarów i usług, w założeniu charakteryzuje się neutralnością dla podatników VAT czynnych i nie wpływa, a raczej nie powinien wpływać, na cenę dobra (towaru lub usługi) dla tych podatników. Podmiotem ponoszącym ekonomiczny ciężar tego podatku jest konsument ostateczny. Zasada neutralności podatku wynika zatem przede wszystkim z istniejącego prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług, a nie ze zwolnień podatkowych. Istnienie tej zasady wymusza jednak również określenie pewnych warunków, które muszą zostać spełnione, aby zachować prawo do odliczenia podatku. Pierwszym i podstawowym wymogiem w tym zakresie jest działanie w charakterze podatnika. Jest to podkreślane na szczeblu zarówno unijnym, jak i krajowym. Jednocześnie, z uwagi na konstrukcję VAT, podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie transakcji nieopodatkowanych lub transakcji zwolnionych z tego podatku. Ograniczenie prawa do odliczenia VAT naliczonego powinno stanowić wyjątek oraz być interpretowane zawężająco. Podatnik jest pozbawiony prawa do odliczenia VAT w przypadku zakupu towaru lub usługi niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością opodatkowaną, zakupu od podmiotu niemającego statusu podatnika VAT czynnego lub też szczególnego rodzaju transakcji, takich jak zakup i użytkowanie samochodów osobowych, zakup usług gastronomicznych i noclegowych. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) interpretował w swoim orzecznictwie postanowienia dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej2 i jednoznacznie potwierdził, że prawo do odliczenia VAT naliczonego nie przysługuje podatnikowi w przypadku tzw. transakcji pozornej (pustej faktury), gdy dostawca towaru lub usługi jest podatnikiem tzw. nieistniejącym, lub w przypadku czynności pozornej. Jednakże działania organów skarbowych mogą mieć znamiona nadużycia (bezpodstawnego odebrania podatnikom prawa do odliczenia VAT naliczonego), które z reguły sprowadza się do przerzucenia ciężaru weryfikacji wszystkich kontrahentów w łańcuchu dostaw na każdego uczestnika w tym łańcuchu. Przykładem takich działań jest sytuacja, gdy w łańcuchu dostaw wystąpi podmiot niemający statusu podatnika VAT czynnego lub gdy któryś podmiot nie odprowadził VAT należnego (zostało popełnione przestępstwo skarbowe polegające na nieodprowadzeniu VAT), a organy podatkowe stoją na stanowisku, że w związku z tym wszystkie podmioty w łańcuchu dostaw nie mają prawa do odliczenia VAT naliczonego. Słuszne działania organów administracji skarbowej w sferze przeciwdziałania nadużyciom w rozliczaniu VAT nie powinny się sprowadzać do przerzucania ciężaru weryfikacji statusu danych podmiotów i zakresu ich działalności na wszystkich innych uczestników obrotu. Jest to niezgodne zarówno z dyrektywą 2006/112/WE, jak i utrwaloną linią orzeczniczą TSUE. Takie działania stanowią naruszenie fundamentu zasady neutralności VAT dla podatników.
Value added tax (VAT), in Poland a tax on goods and services, in its assumption is characterized by the neutrality of this tax for active VAT taxpayers and does not affect, or rather should not affect, the price of a good (good or service) for these taxpayers. The entity bearing the economic burden of this tax is the final consumer. Therefore, the principle of tax neutrality results primarily from the existing right to deduct input tax on the purchase of goods and services, and not from tax exemptions. However, the existence of this principle also forces the definition of certain conditions that must be met in order to retain the right to deduct tax. The first and basic condition in this regard is to act as a taxpayer. This is emphasized both at EU and national level. On the other hand, due to the structure of VAT, the taxpayer is not entitled to deduct VAT in respect of non-taxable transactions or transactions exempt from VAT. Restrictions on the right to deduct input VAT should constitute an exception and should be interpreted narrowly. Deprivation of the taxpayer’s right to deduct VAT occurs in the case of purchase of goods or services not related to the taxpayer’s taxable activity, purchase from an entity that does not have the status of an active VAT payer, or special types of transactions such as the purchase and use of passenger cars, catering and accommodation services. The jurisprudence of the CJEU, interpreting the provisions of the VAT Directive, clearly confirmed that the right to deduct input VAT is not available to the taxpayer in the case of the so-called a sham transaction (empty invoice), when the supplier of goods or services is a taxpayer of the so-called non-existent, or in the case of an apparent act. However, the actions of tax authorities may have signs of abuse (unjustified deprivation of taxpayers’ right to deduct input VAT), which usually boils down to shifting the burden of verification of all contractors in the supply chain to each participant in this chain. An example of such actions is a situation when an entity without the status of an active VAT payer appears in the supply chain or when this entity has failed to pay the VAT due (a tax offense has been committed in the field of non-payment of VAT), the tax authorities are of the opinion that all entities in the supply chain supplies are not entitled to deduct input VAT. Proper actions of tax administration authorities in the field of counteracting fraud in the field of VAT settlements should not transfer the burden of verifying the status of given entities and their scope of activity to all other participants of the turnover. This is inconsistent with both the VAT Directive and the established case law of the CJEU. Such actions constitute a violation of the foundation of the principle of VAT neutrality for taxpayers.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 7(323); 6-17
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo lekarza do informowania pracodawcy o przeciwwskazaniach do wykonywania określonego rodzaju pracy przez pracownika
The right of a doctor to inform an employer of contraindications to perform a certain type of work by an employee
Autorzy:
Zajdel-Całkowska, Justyna
Winnicka, Renata
Krakowiak, Anna
Jabłońska, Marta R.
Zajdel, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162579.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
badania okresowe
tajemnica lekarska
przeciwwskazania zdrowotne do podjęcia pracy
wyjątki od tajemnicy lekarskiej
zakaz informowania pracodawcy
informacja o zdrowiu pracownika
periodical examinations
medical confidentiality
contraindications to perform work
exceptions to medical confidentiality
prohibition of informing the employer
information on an employee’s health
Opis:
Wstęp Celem pracy jest analiza regulacji prawnych, które odnoszą się do obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej i możliwości jej uchylenia poprzez przekazanie informacji na temat stanu zdrowia pacjenta jego pracodawcy. Realizacja celu głównego wymaga udzielenia odpowiedzi na następujące pytania: Czy pracodawca może uzyskać szczegółowe dane na temat stanu zdrowia pracownika, wykraczające poza zamieszczoną w zaświadczeniu lekarskim informację o istnieniu lub braku przeciwwskazań do wykonywania pracy? Czy lekarz ma prawo uchylić tajemnicę lekarską dotyczącą stanu zdrowia pracownika, jeśli choroba rozpoznana poza badaniami profilaktycznymi w sposób bezpośredni utrudnia/uniemożliwia wykonywanie pracy na dotychczasowym stanowisku? Materiał i metody Materiał do niniejszej pracy stanowią obowiązujące w Polsce regulacje prawne odnoszące się do obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej i określające zakres informacji na temat stanu zdrowia pacjenta, które mogą zostać przekazane jego pracodawcy. Wyniki Lekarz nie ma prawa przekazać pracodawcy informacji na temat przeciwwskazań do wykonywania określonej pracy, jeżeli do ich uzyskania doszło w trybie udzielania świadczeń zdrowotnych niekwalifikujących się do katalogu badań wstępnych, profilaktycznych lub kontrolnych. Podstawy przekazania pracodawcy przez lekarza informacji nie może stanowić wyjątek od obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej wskazany w art. 40 ust. 2 pkt 1–6 Ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Wymieniono tam enumeratywnie przypadki dopuszczalnego uchylenia tajemnicy zawodowej, co uniemożliwia stosowanie powyższego artykułu w przypadkach innych niż ściśle określone w jego treści. Wnioski Polskie prawo definiuje nieliczne przypadki, w których dopuszczalne jest przekazanie pracodawcy informacji dotyczących stanu zdrowia pracownika. W większości sytuacji uzyskanie informacji uzależnione jest od przeprowadzenia badań w ściśle określonym trybie. Gdy do stwierdzenia przeciwwskazań do wykonywania określonej pracy dochodzi podczas udzielania świadczeń zdrowotnych niemających związku z badaniami pracowników sensu stricto, informacja ta nie może zostać przekazana pracodawcy. Med. Pr. 2018;69(6):613–620
Background The aim of this study is to analyze the legal regulations that pertain to the duty of doctor-patient privilege and the possibility of its repeal on the plane to provide information about the patient’s health status to his employer. Material and Methods The material constitutes the current Polish law regulations relating to the medical duty of doctor–patient privilege as well as provisions defining the scope of information on the patient’s health status that may be transferred to a patient’s employer. Results The doctor has no right to provide the employer with information on contraindications to perform a specific job, if the information was obtained in the mode of providing health services that are not eligible for the catalogue of preliminary/preventive/control examinations. The basis for the doctor providing information to the employer cannot be an exception to the obligation of medical confidentiality, which is governed by art. 40 § 2 pts 1–6 of the Act of Medical Profession, under which cases of admission of professional secrecy were listed, which makes it impossible to use the cited article in cases other than strictly specified in its content. Conclusions Polish law specifies the circumstances in which it is possible to provide an employer with the medical information on the patient’s health. However, there are regulations that provide for the information on contraindications to perform a certain type of work or job to be transmitted if the information has been obtained in a manner other than as provided in the ordinance on medical examinations of employees. Med Pr 2018;69(6):613–620
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 613-620
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica zawodowa dziennikarza w świetle obowiązującego w Polsce prawa Część 1. Prawo do anonimatu
A journalist’s professional secrecy in the light of the Polish law Part 1. The right to anonymity
Autorzy:
Jaworski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484246.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
journalist
anonymity
secrecy
release
exceptions
The Constitution
press law
dziennikarz
anonimat
tajemnica
zwolnienie
wyjątki
Konstytucja RP
prawo prasowe
Opis:
The author of press material has the right to keep his/her name in secret (Article 15 section 1 of the press law). The so-called right to anonymity is the right to publish press materials without revealing one’s name or under a nickname. It refers to every author of the mentioned material. This right is also refl ected in the copyright law (Article 16 point 2). The press law considers exceptions to the obligation to keep secrecy of the data identifying the author of the press material (Article 16 section 1: when the press material refers to a crime described in Article 240 § 1 of the penal code, or when the author of the press material agrees to revealing his/her name). Moreover, the specifi c situations and the extent of being released from the obligation to keep a journalist’s secrecy by the court are defi ned by the code of penal proceedings (Article 180 § 2–4).
Autorowi materiału prasowego przysługuje prawo zachowania w tajemnicy swego nazwiska (art. 15 ust. 1 prawa prasowego). To tzw. prawo do anonimatu oznacza prawo do publikowania materiału prasowego bez podawania nazwiska lub pod pseudonimem. Dotyczy ono każdego autora owego materiału. Znajduje ono również swoje odzwierciedlenie w przepisach prawa autorskiego (art. 16 pkt 2 tej ustawy). Prawo prasowe przewiduje wyjątki od obowiązku zachowania w tajemnicy danych identyfi kujących autora materiału prasowego (art. 16 ust. 1: gdy materiał prasowy dotyczy przestępstwa określonego w art. 240 § 1 kodeksu karnego lub gdy autor materiału prasowego wyrazi zgodę na ujawnienie jego danych). Ponadto sytuacje oraz zakres zwolnienia z zachowania tajemnicy dziennikarskiej przez sąd określa kodeks postępowania karnego (art. 180 § 2–4).
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2015, 1 (60); 45-54
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica zawodowa dziennikarza w świetle obowiązującego w Polsce prawa. Część 2. Zakres regulacji
A journalist’s professional secret in the light of the Polish law. Part 2. The extent of the regulation
Autorzy:
Jaworski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484264.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
journalist
secrecy
information
press law
exceptions
objection
dziennikarz
tajemnica
informacje
prawo prasowe
wyjątki
zastrzeżenie
Opis:
According to Article 15 section 2 point 1 of the press law, journalistic secrecy covers the information that the journalist obtained in the course of carrying out his / her job, and which refers to people who have provided specifi ed materials or information with the aim of being used by the press. These people must stipulate not to reveal data that would identify them. It must be also remembered that, in light of Article 15 section 2 point 2 of the press law, journalistic secrecy includes also all information which, when revealed, could infringe the rights of third persons protected by the law. Moreover, one must not ignore the fact that, according to Article 12 section 1 point 2 of the press law, a journalist is obliged to protect the personal rights and interests of informants acting in good faith, as well as other people who trust him / her.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 prawa prasowego tajemnicą dziennikarską będą objęte te dane, które dziennikarz uzyskał w związku z wykonywaniem swojego zawodu, a które dotyczą osób, które przekazały określone materiały lub informacje w celu ich wykorzystania przez prasę. Te osoby muszą przy tym zastrzec nieujawnianie identyfi kujących ich danych. Trzeba przy tym również pamiętać, że w świetle art. 15 ust. 2 pkt 2 pp tajemnica dziennikarska obejmuje również wszelkie informacje, których ujawnienie mogłoby naruszać chronione prawem interesy osób trzecich. Nie należy również zapominać, że w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 pp dziennikarz jest obowiązany chronić dobra osobiste, a ponadto interesy działających w dobrej wierze informatorów i innych osób, które okazują mu zaufanie.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2015, 2 (61); 43-51
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies