Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "world heritage UNESCO" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 29
Tytuł:
Udział Polski w początkowych działaniach na rzecz realizacji postanowień konwencji
Poland’s participation in initial efforts to implement resolutions of the Convention
Autorzy:
Pawłowski, Krzysztof K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113875.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
światowe dziedzictwo UNESCO
historia konwencji UNESCO
world heritage UNESCO
history of UNESCO convention
Opis:
In the period between ratification of the Convention and its coming into effect in 1977, Poland became an important centre for shaping the global identification and cultural heritage preservation system. The 1976 Warsaw Governmental Experts Conference concerning protection and role of historic and traditional complexes allowed for adopting a definition thereof. “A meeting of experts on the improvement and harmonization of systems on the inventories and catalogues of monuments” which took place in Warsaw in 1977, was the next stage. Polish delegate, who had been chosen a vice-president of the Committee during the first session thereof in 1977, submitted a set of comments on operational directives on the criteria for historical value, authenticity, urban complexes, and technological artefacts. Polish nominations provided illustration of this intricate matter. These included: urban complex of Cracow, Wieliczka Salt Mine, Warsaw Old Town (rebuilt after WW2), and the former Concentration Camp Auschwitz-Birkenau. Polish ICOMOS presented the “Protection and Management in Cities of Exceptional Monumental Value” programme in 1995, which was subsequently accepted by UNESCO.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 127-134
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards Governance or the Management of Cultural Landscapes
Autorzy:
Kurz, Peter
Ruland, Gisa
Zech, Sibylla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623781.pdf
Data publikacji:
2015-01-27
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
UNESCO World Heritage
regional planning
rural development
adaptive co-management
Opis:
Many (World Heritage) cultural landscapes are a living environment for thousands of inhabitants, visitors, entrepreneurs, farmers and other land users. In order to manage such landscapes we have to consider the legal framework and the reality of the regional planning culture. The ‘landscape of regional players’ consists of a wide range of stakeholders. How should regions tackle natural and cultural heritage as an integrated part of regional development? The discussion of Austria’s Hallstatt-Dachstein / Salzkammergut World Heritage region involves vertical and horizontal dimensions of governance, including politics, administration, private businesses and civil society.
Źródło:
European Spatial Research and Policy; 2014, 21, 2
1231-1952
1896-1525
Pojawia się w:
European Spatial Research and Policy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespoły architektoniczne presaharyjskich dolin Maroka objęte programem ochrony konserwatorskiej UNESCO
Architectonic complexes in pre-Saharan valleys of Morocco, included in the UNESCO conservation protection programme
Autorzy:
Kwiatkowska-Baster, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960287.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Światowe Dziedzictwo UNESCO
Maroko
konserwacja architektury
UNESCO World Heritage
Morocco
conservation of architecture
Opis:
Maroko posiada osiem obiektów wpisanych na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Większość z nich to mediny – starówki miejskie centralnej i północnej części kraju. Część południowa, granicząca z terytoriami saharyjskimi budziła do niedawna mniejsze zainteresowanie badaczy. Ait-bin-Haddu, nieopodal Warzazat, to jedyny zespół architektoniczny na tej liście, choć podobnych mu wspaniałych zabytków na południu Maroka w dolinach Dra, Ziz i Tafilalt nie brakuje. Ich największą wartością, oprócz niespotykanej formy, jest przetrwały przez stulecia sposób budowania z tradycyjnych, pozornie nietrwałych materiałów. Czynniki atmosferyczne, ale również w coraz większej mierze działalność człowieka, wpływają destrukcyjnie na bezcenne budowle. W celu ich ratowania obecne władze kraju, przy współpracy z UNESCO, wprowadzają zakrojony na szeroką skalę interdyscyplinarny program konserwatorski.
Morocco boasts eight objects entered into the UNESCO World Heritage List. The majority of them are medina quarters – old town districts found in the central and northern part of the country. Until recently, the southern part bordering on the Saharan territories did not arouse much scientifi c interest. Ait-bin-Haddu, near Warzazat, is the only architectonic complex on the List, although similar magnifi cent monuments can be found in the south of Morocco, in the Dra, Ziz and Tafilalt valleys. Besides their unique form, their greatest value lies in the manner of their construction using traditional, seemingly impermanent materials which have survived for centuries. Weather conditions, but also man’s activity on an increasing scale, have a destructive infl uence on the priceless buildings. In order to preserve them, the current government with the help of the UNESCO, have introduced a large-scale interdisciplinary conservation programme.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 43; 18-27
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autentyzm dekoracji malarskich Starego Miasta w Warszawie
The authenticity of painted decorations of the Old Town in Warsaw
Autorzy:
Jagiellak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113976.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
Warszawa
Ochrona Światowego Dziedzictwa UNESCO
ochrona zabytków
Warsaw
UNESCO World Heritage
protection of historic monuments
Opis:
The polychrome decorations of the Warsaw's Old Town have been recognised as the essential elements that contribute to the justification of its Outstanding Universal Value.This decision is a guideline that obliges to preserve the original polychromies and also determines the technological method of their conservation. In practice, preserving the authenticity of the traditional wall painting techniques puts contractors to task of conserving the relics of the original decorations and plasters from the 50s and 60s. The latter however, are not perceived as valuable assets. The degree of the destruction appear to be a sufficient justification for their complete removal. For that reason the elevations, being next renovated with the help of modern preparations lose their old-town character. The article raises the problem both of underestimation of the value of the original fabric created during the reconstruction of the Old Town as well as abandoning the traditional technologies employed originally in the monument.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 93-103
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia i ochrona pradziejowych kopalń krzemienia pasiastego w „Krzemionkach” w perspektywie wpisu na Listę światowego dziedzictwa UNESCO
Threats and protection of the prehistoric striped flint mines in “Krzemionki” in the perspective of the entry on the UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Jedynak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896820.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Krzemionki
prehistoric flint mining
threats for monuments
conservation policy
UNESCO World Heritage List
Opis:
The 100th anniversary of discovery of “Krzemionki” complex of the prehistoric striped flint mines, which is thought to be the greatest prehistorical monument in Poland and one of the most important archaeological sites in Europe, will be celebrated in a few years. Along with that, the efforts began aimed at entering the mines on the UNESCO World Heritage List. For those reasons, the analysis of the past and present threats for the site, accompanied by the proposals of adequate conservation actions, is worth carrying out. It will make it possible to create a complex management plan, in which the tasks related to the protection of the archaeological and natural heritage will be adequately combined with the research activities and making the site available to the public.
Źródło:
Raport; 2015, 10; 263-283
2300-0511
Pojawia się w:
Raport
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajobraz kulturowy Røros - wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
Cultural landscape of Røros – inscribed in the UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Kuśnierz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131901.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
krajobraz kulturowy
Røros
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
zabytkowa architektura
cultural landscape
UNESCO World Heritage List
historic architecture
Opis:
Przedmiotowy artykuł dotyczy zabytkowego miasta Røros, które od 1980 roku jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Røros położone jest nad rzeką Glommą, w środkowo-wschodniej Norwegii, w regionie Sør-Trøndelag. Osadnictwo na tym terenie rozwinęło się około połowy XVII wieku w związku z odkryciem bogatych złóż miedzi. Z tego okresu do naszych czasów przetrwała nie tylko tradycja górnicza miejscowości, ale także drewniane domy, system transportu wodnego oraz relikty dawnej huty i maszyn niezbędnych do wydobycia miedzi. Wskazane elementy dziedzictwa kulturowego miasta świadczą o jego wyjątkowości w skali europejskiej, zaś współpraca społeczności lokalnej z władzami na polu ochrony i rewaloryzacji tego zespołu jest godna naśladowania. Zdaniem Autorów taka współpraca jest niezbędna aby proces ochrony i rewaloryzacji dziedzictwa kulturowego przebiegał właściwie, czego dowodem jest właśnie Røros.
This article presents the historic town of Røros, which has been inscribed into the UNESCO World Heritage List since 1980. Røros is located on the river Glomma, in central and eastern Norway, in the Sør-Trøndelag region. Settlement in this area developed around the mid-17th century when rich copper deposits were discovered. Not only the mining tradition of the town from that period, but also timber houses, a water transport system and relics of a former foundry as well as machines used for copper mining have survived until the present. The indicated elements of the cultural heritage of the town confirm its unique character on the European scale, while the cooperation between the local community and authorities in order to protect and revalorise the complex is exemplary. According to the Authors, such cooperation is indispensable for the process of protection and revalorisation of cultural heritage to run smoothly, of which Røros is proof.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2018, 46; 649-660
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy zarządzania miejscem światowego dziedzictwa UNESCO na przykładzie planu zarządzania dla kościołów pokoju w Jaworze i Świdnicy
Management Plans for the Churches of Peace in Jawor and Swidnica as an Example of Management Problems with UNESCO World Heritage Site
Autorzy:
Affelt, Waldemar J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/114010.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
światowe dziedzictwo UNESCO
zarządzanie światowym dziedzictwem
kościoły luterańskie
drewniane ramy
UNESCO world heritage
cultural heritage management
Lutheran churches
wooden framed buildings
Opis:
A research and educational project “The Churches of Peace in Jawor and Swidnica. World Heritage Site. Management Plan” was carried out between 2012–2014 as part of Polish – German collaboration. It was based upon a textbook published by German Commission for UNESCO. This article presents the principles thereof as well as discusses the results and conclusions coming from the project. Other reference publications dealing with cultural heritage issued after 2014 have been included as well.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 105-120
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fringe belt analysis: a method for confirming the establishment of the historical boundaries of Rabat
Analiza fringe belt: metoda potwierdzająca utworzenie historycznych granic Rabatu
Autorzy:
Marques de Sousa Safe, Simone
de Alvarenga Pereira Costa, Staël
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650615.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Morfologia miast
fringe belts
rozwój obszarów miejskich
światowe dziedzictwo UNESCO
Urban morphology
urban evolution
Rabat
UNESCO World Heritage
Opis:
Fringe belt, czyli rozlegle obszary o małej gęstości zabudowy i znacznej ilości przestrzeni otwartych przeznaczonych pod zagospodarowanie instytucjonalne, stanowią ważny morfologiczny element krajobrazu miast. Rabat, stolica Maroka, w 2012 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nazwą „Rabat – nowoczesna stolica i historyczne miasto”, jako że reprezentuje model planowania nowoczesnego zintegrowany z historycznym jądrem osadniczym. Niemniej kryterium (v) – przyznawane wybitnym przykładom tradycyjnego osadnictwa, reprezentującego kulturę (lub kultury) lub interakcję człowieka z otoczeniem – zostało uznane za podstawę odrzucenia nominacji Rabatu, który według raportu ICOMOS jest zdefragmentowany przestrzennie i wykazuje brak związku między zabudową a środowiskiem. Mając na uwadze powyższe, artykuł prezentuje Kasbah of Oudayas, unikalną i wyróżniającą się historyczną jednostkę osadniczą, będącą zaprzeczeniem przykładów zaprezentowanych w 2012 roku.Celem opracowania jest zbadanie rozwoju przestrzennego Rabatu w różnych okresach morfologicznych w celu ustalenia, czy fringe belts mogą ujawnić historyczne obszary, w obrębie których miasto ewoluowało w czasie. Artykuł jest także próbą zrozumienia, w jaki sposób fringe belts mogą przyczynić się do uznania Kasbah of Oudayas za pierwsze islamskie jądro osadnicze stolicy. Autorzy wyrażają nadzieję, że niniejsze opracowanie może okazać się pomocne tak dla naukowców, jak i praktyków w dziedzinie morfologii miast i dziedzictwa kulturowego; dostarczyć wskazówki, w jaki sposób badać wyjątkowe historyczne jednostki osadnicze oraz uwyraźnić ich architektoniczne, historyczne i kulturowe wartości; wykazać, w jaki sposób zastosowanie i upowszechnianie wskazanej metodologii może otworzyć nowe perspektywy dla badań z zakresu morfologii miast.
Fringe belts, extensive areas of low density and wide open spaces designated for institutional use, are a morphological element in the urban landscape. Rabat, capital of Morocco, conceived during the French protectorate, received in 2012, a UNESCO World Heritage title for representing a modern urban planning model that integrates an open space system with its historical nucleus. Nonetheless, criterion (v) – to be an outstanding example of a traditional human settlement, which is representative of a culture (or cultures), or human interaction with the environment – was deemed grounds for rejecting Rabat’s nomination because the candidate presented seemed to be fragmented and showed a lack of a relationship between property and environment, according to the ICOMOS report. This study considers the Kasbah of Oudayas to be a unique and outstanding example of a traditional human settlement, in contrast to those cases presented in 2012. The aim of this study is to investigate the evolution of urban Rabat according to the morphological periods of development, in order to, ascertain whether or not the fringe belts can reveal the historic areas in which the city has evolved over time. It also seeks to understand how fringe belts may contribute to confirming the Kasbah of Oudayas as the first Islamic urban nucleus in the capital. As such, it is hoped that the paper may: assist practitioners and academics in the fields of urban morphology and heritage; provide initial insights into how to investigate outstanding traditional human settlements; reveal the architectural, historical and cultural value of such sites; demonstrate how the application and dissemination of a methodology may open new perspectives for studies on the subject.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica; 2016, 25
1508-1117
2353-4826
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samaipata project – aim of the research, methodology, and methods of documentation
Projekt Samaipata – cel badań, metodologia i metody dokumentacji
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Ziółkowski, Mariusz
Ćmielewski, Bartłomiej
Ulloa Vidaurre, Delfor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293942.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Bolivia
Samaipata
rock art
UNESCO World Heritage List
remote sensing
Boliwia
sztuka naskalna
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
teledetekcja
Opis:
The Samaipata project concerns one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper describes the origin of the project, the reasons behind starting it, and its main goals. In addition, the documentation, surveying and analytical methods used in the project are briefly described.
Przedstawiany projekt Samaipata dotyczył jednego z najważniejszych zabytków Boliwii – El Fuerte de Samaipata, prekolumbijskiego stanowiska archeologicznego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule opisano genezę projektu, powody podjęcia tematu oraz jego główne cele. Ponadto w skrócie opisano zastosowane w projekcie metody dokumentacyjno-pomiarowe i analityczne.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 19-25
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje wpisu dóbr na listę UNESCO – prestiż i co dalej? Postulaty de lege ferenda w zakresie prawnych konsekwencji wpisania obiektu na listę UNESCO
Consequences of entering assets into the UNESCO List – prestige and what next?
Autorzy:
Kowalska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113895.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków
zabytek
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
park kulturowy
historic preservation
historic monument
UNESCO World Heritage list
cultural park
Opis:
In Poland there are 70 facilities recognised as monuments of history, 14 of which are listed on the UNESCO World Heritage list. From the point of view of the effects in terms of national recognition for the historical monument, it has a prestigious meaning. Given the distinction of cultural monuments as a separately governed issue by article. 7 of the Polish Act on Antiques’ Protection and Care, a question is raised debating the ratio legis of this institution. The possibility to apply for entry onto the UNESCO list is the only result of this legal regulation. However, what is the most problematic – the entry of such historic monument onto this exclusive List also does not constitute a change in terms of the legal status of such an object. The aim of this paper is to analyse the issue of the real and effective judicial protection of, both historic monuments as well as the facilities included in the list of World Heritage.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 73-81
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El Fuerte de Samaipata in the light of current research
El Fuerte de Samaipata w świetle aktualnego stanu badań
Autorzy:
Ziółkowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293815.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Samaipata
Bolivia
rock art
Andean archaeology
UNESCO World Heritage List
Boliwia
sztuka naskalna
archeologia andyjska
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opis:
Samaipata, or more precisely El Fuerte de Samaipata, is a pre-Hispanic archaeological site of approximately 40 ha located in Bolivia, on the eastern slopes of the Andes. Due to its artistic and historical importance, the site was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 1998. The importance of El Fuerte de Samaipata and the history of the investigations of this emblematic place have been the subject of numerous works. This text summarises the main stages of the studies of the site, particularly of the rock, from the first information in Colonial sources of the 16th century to the most current research carried out by Bolivian and foreign scholars. Special emphasis is given to the documentation and preservation programs of the petroglyphs, which are deteriorating due to environmental and anthropic factors.
Samaipata, a ściślej El Fuerte de Samaipata, to przedhiszpańskie stanowisko archeologiczne o powierzchni około 40 ha, położone w Boliwii na wschodnich zboczach Andów. W 1998 r. miejsce to ze względu na swoje znaczenie artystyczne i historyczne zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znaczenie El Fuerte de Samaipata i historia badań tego wyjątkowego zespołu były już przedmiotem licznych studiów. Ten tekst podsumowuje wyniki głównych etapów prac na tym stanowisku, zwłaszcza te dotyczące samej skały, od pierwszych informacji w źródłach kolonialnych z XVI w. poczynając, po najbardziej aktualne opracowania boliwijskich i zagranicznych badaczy. Szczególny nacisk kładzie się na dokumentację i programy ochrony petroglifów, których stan zachowania pogarsza się z powodu czynników środowiskowych i antropogenicznych.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 11-18
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Description and analysis of El Fuerte de Samaipata in the light of new research, and a proposal of the relative chronology of its main elements
Opis i analiza El Fuerte de Samaipata w świetle nowych badań oraz propozycja względnej chronologii jego głównych elementów
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Orefici, Giuseppe
Ziółkowski, Mariusz
Kubicka, Anna
Muñóz Risolazo, Rosario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904851.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Samaipata
Bolivia
rock art
Andean archaeology
UNESCO World Heritage List
Boliwia
sztuka naskalna
archeologia andyjska
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opis:
The study describes the results of the documentation of El Fuerte de Samaipata, a pre-Hispanic archaeological site in Bolivia on the UNESCO World Heritage List. It summarizes the most recent observations of the carvings on the rock of Samaipata, which, due to progressing erosion, are slowly vanishing. Thanks to modern documentation technologies, laser scanning, structural light scanning, digital photogrammetry, and advanced digital analysis of images and 3D models of the site, all still visible traces of petroglyphs as well as “architectural” elements like terraces, platform, niches and seats have been documented and described.
W pracy opisano wyniki projektu dokumentującego El Fuerte de Samaipata, prehiszpańskie stanowisko archeologiczne w Boliwii wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Artykuł podsumowuje najnowsze obserwacje dotyczące rytów naskalnych w Samaipata, które powoli zanikają z powodu postępującej erozji. Dzięki nowoczesnym technologiom dokumentacji, skanowaniu laserowemu, skanowaniu światłem strukturalnym, cyfrowej fotogrametrii oraz zaawansowanej cyfrowej analizie obrazów i modeli 3D terenu wszystkie nadal widoczne ślady petroglifów, a także elementów „architektury” takich jak tarasy, platformy, nisze i siedziska zostały udokumentowane i opisane.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 79-124
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quedlinburg – autentyczna tkanka historycznego miasta
Quedlinburg: the authentic fabric of a Historical Town
Autorzy:
Węcławowicz-Gyurkovich, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171901.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Quedlinburg
niemieckie miasto
zabudowa szachulcowa
Światowa Lista Dziedzictwa Kulturowego UNESCO
German town
half-timbered buildings
UNESCO World Heritage List
Opis:
Niewielkie miasteczka niemieckie z zabudową szachulcową konkurują z sobą, prześcigając się w pomysłach, jak przyciągać turystów i ewentualnych przyszłych mieszkańców. Różnorodność warunków, wynikających z usytuowania, ukształtowania terenu, odrębności kulturowej, a przede wszystkim istnienia zachowanych obiektów historycznych na terenie poszczególnych regionów, sprawia, że każde z nich tworzy niepowtarzalną atmosferę i odmienną tożsamość. Niemcy i inne kraje europejskie od wieków dostrzegają te wartości, a od miejscowości. Przedstawione w artykule badania prezentują niemieckie miasto Quedlinburg, które posiada autentyczną, nawarstwiającą się przez wieki zabudowę szachulcową i w roku 1994 zostało wpisane na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Small German towns with half-timbered buildings compete with each other, outdoing each other in ideas on how to attract tourists and possible future residents. The variety of conditions, resulting from the location, terrain, cultural distinctiveness and, above all, the existence of preserved historical buildings in each region, means that each town creates a unique atmosphere and a distinct identity. Germany and other European countries have recognized these values for centuries, and it is up to developers and municipal authorities to ensure that planned new developments and ideas are successful and promote economic development and promotion of the region or specific localities. The author’s research presented in the paper showcases the German town of Quedlinburg, which has authentic halftimbered buildings that have been built up over the centuries and was designated a UNESCO World Heritage Site in 1994.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 71; 33--47
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The cooperation between Ukraine and Poland in the Context of Preservation of UNESCO Horld Heritage Sites
Współpraca Ukrainy i Polski w kontekście ochrony miejsc światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO
Autorzy:
Marusyk, Tamara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343697.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cooperation
cultural heritage
UNESCO World Heritage Site
protection and preservation
nomination
współpraca
dziedzictwo kulturowe
obiekt światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO
ochrona i zachowanie
nominacja
Opis:
The article outlines the main principles of the cooperation between Ukraine and the Republic of Poland in the field of protection and preservation of UNESCO World Heritage Sites.  It emphasizes that its activation was facilitated by the inclusion of the unique joint Ukrainian-Polish cross-border nomination of the Wooden churches of the Carpathian region of Ukraine and Poland (eight of them in each country) in the UNESCO World Heritage List. This was preceded by the painstaking joint work of Ukrainian and Polish scholars, religious figures, the public and managers, which lasted for over six years. Thus, sixteen wooden churches located on both sides of the border were selected from 44 “applicants”. The churches were built in the foothills of the Carpathians, in the western part of Ukraine, and in the northern and high mountain range of the Eastern Carpathians. The proposed church ensembles represent four regional schools of folk architecture: Hutsul, Lemkos, Galicia and Boykos. The Hutsul school is characteristic of only Ukrainian churches, the Lemkos school of Polish churches; Galician and Boykos are characteristic of two countries. The specified event made it necessary to comply with the requirements of international legislation in this field and the joint responsibility of Ukraine and Poland in the context of the protection and preservation of the UNESCO site both as a whole and its individual elements - wooden churches, which are extremely vulnerable, especially in view of the fire protection. In accordance with the recommendation of the UNESCO World Heritage Committee, a joint management body was created - the Ukrainian-Polish International Restoration Council, which oversees the  aforementioned issues.Currently, in the conditions of the Russian Federation’s large-scale invasion of Ukraine, Poland has proven itself to be the most reliable partner of our country in the protection of cultural heritage. The support of Poland both at the state level and at the level of civil society is extremely important for Ukraine, which defends the independence of not only its own state, but also makes maximum efforts to preserve world civilization. Without a doubt, the humanitarian component can be considered a peculiar core of Ukrainian-Polish cooperation.
W artykule przedstawiono główne zasady współpracy Ukrainy i Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie ochrony i zachowania obiektów światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Podkreśla, że jego aktywizację ułatwiło wpisanie unikalnej, wspólnej ukraińsko-polskiej, transgranicznej nominacji drewnianych kościołów regionu karpackiego Ukrainy i Polski (po osiem w każdym kraju) na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Poprzedziła to żmudna, wspólna praca ukraińskich i polskich uczonych, osobistości religijnych, społeczeństwa i  menedżerów, która trwała ponad sześć lat. Tym samym spośród 44 „kandydatów” wybrano szesnaście kościołów drewnianych, zlokalizowanych po obu stronach granicy. Kościoły budowano u podnóża Karpat, w zachodniej części Ukrainy oraz w północnym i wysokim paśmie górskim Karpat Wschodnich. Proponowane zespoły kościelne reprezentują cztery regionalne szkoły architektury ludowej: huculską, łemkowską, galicyjską i bojkowską. Szkoła huculska jest charakterystyczna jedynie dla kościołów ukraińskich, szkoła łemkowska – dla kościołów polskich; Galicyjczycy i Bojkowie są charakterystyczni dla dwóch krajów. Wskazane wydarzenie spowodowało konieczność spełnienia wymogów prawodawstwa międzynarodowego w tym zakresie oraz współodpowiedzialności Ukrainy i Polski w kontekście ochrony i zachowania obiektu UNESCO zarówno jako całości, jak i jego poszczególnych elementów – drewnianych kościołów, które są niezwykle wrażliwe, zwłaszcza ze względu na ochronę przeciwpożarową. Zgodnie z rekomendacją Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO powołano wspólny organ zarządzający – Ukraińsko-Polską Między narodową Radę Restauracji, który nadzoruje powyższe kwestie. Współcześnie w warunkach zakrojonej na szeroką skalę inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, Polska okazała się najbardziej wiarygodnym partnerem naszego kraju w ochronie dziedzictwa kulturowego. Wsparcie Polski zarówno na poziomie państwa, jak i na poziomie społeczeństwa obywatelskiego jest niezwykle ważne dla Ukrainy, która broni niepodległości nie tylko własnego państwa, ale także dokłada wszelkich starań, aby zachować cywilizację światową. Bez wątpienia komponent humanitarny można uznać za swoisty rdzeń współpracy ukraińsko-polskiej.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 65-78
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadanie miejscowości tytułu Miejsca Dziedzictwa Światowego UNESCO: transformacje przestrzeni turystycznych z perspektywy mieszkańców
Autorzy:
George, E. Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797950.pdf
Data publikacji:
2008-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Miejsce Dziedzictwa Światowego UNESCO
turyzm dziedzictwa kulturowego
zmiana kulturowa
zrównoważenie miejscowości wiejskiej
UNESCO World Heritage Sites
cultural heritage tourism
cultural change
rural community sustalnability
Opis:
Niekiedy katalizator jawi się jako siła stymulująca gwałtowny rozwój turyzmu. Katalizator ten często przybiera formę niezwykłego zjawiska, wydarzenia lub atrakcji, i staje się bodźcem dla intensywnego rozwoju politycznego i gospodarczego, przekształcającego nowe przestrzenie na potrzeby turyzmu. W pewnej niewielkiej miejscowości w Nowej Szkocji, w Kanadzie, tym katalizatorem było przyznanie w 1995 r. tytułu Miejsca Dziedzictwa Światowego przez UNESCO. Poniższy artykuł prezentuje badania postaw i percepcji mieszkańców dotyczących tej nominacji, rozwoju turyzmu, konsekwencji i zmian w miejscowości 10 lat po otrzymaniu prestiżowej nagrody.
Often, a catalyst emerges as a stimulating force behind rapid tourism development. This catalyst frequently takes shape as an unusual occurrence. event or attraction, and becomes a trigger for vigorous political and economic development activity to transform new spaces for tourism. In one small rural community in Nova Scotia, Canada, this catalyst was its designation in 1995 as UNESCO World Heritage Site. This article presents research that examined residents' attitudes and perceptions about their UNESCO designation, tourism development, impacts and change in the community ten years after the prestigious award.
Źródło:
Turyzm; 2008, 18, 2; 5-24
0867-5856
2080-6922
Pojawia się w:
Turyzm
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Documentation of the most important petroglyphs by structured light scanning and analysis of the most damaged petroglyphs by vPTM and vRTI methods
Dokumentacja najważniejszych petroglifów za pomocą skanowania światłem strukturalnym oraz analiza najbardziej zniszczonych petroglifów metodami vPTM i vRTI
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Telesińska, Małgorzata
Nisztuk, Maciej
Pakowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904849.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Samaipata
rock art
UNESCO World Heritage
PTM
RTI
3D scanning
sztuka naskalna
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
skanowanie 3D
Opis:
The case being studied is one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper proposes a new workflow for the two most important aspects of studies on cultural heritage – detailed documentation and analysis. The former includes the well-known techniques of digital photogrammetry and structured light scanning. The latter comprises polynomial texture mapping (PTM) and reflectance transformation imaging (RTI), both of which have been used since the beginning of this century. The novelty proposed by the authors is the transfer of part of the data collection process from the physical environment to the virtual space. Despite some technical problems, by eliminating the tedious and time-consuming process of shooting photos in the field using specific lighting angles, this new workflow proved to be very efficient, particularly in documenting and interpreting badly preserved examples of bas-relief rock art.
El Fuerte de Samaipata to jeden z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule przedstawiono dwa sposoby dokumentacji, szczególnie istotne zarówno dla badań, jak i ochrony dziedzictwa kulturowego. Pierwszy obejmuje dobrze znane techniki cyfrowej fotogrametrii i skanowania światłem strukturalnym. Drugi dotyczy zastosowania technik polynomial texture mapping (PTM) oraz reflectance transformation imaging (RTI). Obie techniki są wprawdzie stosowane już od początku tego wieku, ale nowością zaproponowaną przez autorów jest przeniesienie części procesu zbierania danych ze środowiska fizycznego do przestrzeni wirtualnej. Mimo pewnych problemów technicznych, dzięki wyeliminowaniu żmudnego i czasochłonnego etapu fotografowania w terenie przy użyciu dokładnie zdefiniowanych kątów oświetlenia, zaproponowana metoda okazała się bardzo wydajna, szczególnie w dokumentowaniu i interpretacji silnie zniszczonych przykładów rytów naskalnych.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 43-58
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako proponowana forma ochrony w polskim systemie ochrony zabytków
Inclusion on the UNESCO World Heritage List as a Proposed Form of Protection in the Polish Monument Protection System
Autorzy:
Szmygin, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24200988.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Lista Światowego Dziedzictwa
UNESCO
polski system ochrony zabytków
formy ochrony zabytków
UNESCO World Heritage List
Polish monument protection system
monument protection
forms
Opis:
50. rocznica uchwalenia Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego (1972) sprzyja podsumowaniu jej dokonań i ocenie wpływu na ochronę dziedzictwa. Ruch Światowego Dziedzictwa osiągnął znaczący sukces ilościowy, merytoryczny, wizerunkowy. Wypracowano unikatową, uniwersalną metodologię oceny dóbr dziedzictwa i standardy ich ochrony – są one oparte na współczesnym podejściu do ochrony i zarządzania dóbr kultury. Ochrona dóbr kultury Światowego Dziedzictwa odbywa się w ramach krajowych systemów ochrony zabytków. Standardy, metodologie i procedury krajowych systemów ochrony nie są spójne z systemem UNESCO. Dlatego ochrona i zarządzanie dóbr UNESCO nie mogą być realizowane w pełni. Dorobek, jakość i trwałość systemu Światowego Dziedzictwa uzasadnia włączenie go do krajowych systemów ochrony. W Polsce możliwe i zasadne jest uznanie „wpisania dobra na Listę Światowego Dziedzictwa” jako jednej z ustawowych form ochrony zabytków (art. 7).
The fiftieth anniversary of the Convention concerning the protection of the world cultural and natural heritage (1972) is conducive to taking stock of its achievements and assessing its impact on heritage protection. The World Heritage movement has achieved significant quantitative, substantive, and image-related success. A unique, universal methodology for assessing heritage sites and standards for their protection have been developed—they are based on contemporary approaches to the protection and management of cultural sites. The protection of the World Heritage cultural sites is carried out within the framework of national systems of monument protection. The standards, methodologies and procedures of national protection systems are not consistent with the UNESCO system. Therefore, the protection and management of the UNESCO sites cannot be realized in full. The achievements, quality and sustainability of the World Heritage system justify its inclusion in national systems of protection. In Poland, it is possible and reasonable to recognize the inclusion of a site on the World Heritage List as one of the statutory forms of monument protection (Art. 7).
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 7--19
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie miejscami światowego dziedzictwa UNESCO w Szkocji – wybrane aspekty w świetle opracowania modelu planu zarządzania
Management of UNESCO World Heritage Sites in Scotland – selected aspects in the light of a development of the management plan model
Autorzy:
Fortuna-Marek, Anna
Siwek, Andrzej
Szmygin, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538796.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zarządzanie dziedzictwem
światowe dziedzictwo UNESCO
plan zarządzania
Szkocja
New Lanark
most Forth Bridge
zabytki techniki
management of heritage
UNESCO world heritage
management plan
Scotland
the Forth Bridge
industrial heritage
Opis:
The future of monument protection depends to a greater extent on methods of managing this resource. This is an ever more difficult problem, since complexity of values and functions of monuments is growing as well as, simultaneously, pressure to convert them. Sites entered to the UNESCO World Heritage List represent a certain test site for management problems concerning objects with the highest value. Management plans, the development and implementation of which became an obligation for administrators of UNESCO sites, are supposed to be the main tool in this regard. Operating guidelines specify a number of elements the management plan should contain, however, there is no universal specimen of such document. It is legitimate to create model management plans for groups of sites with similar characteristics. Above all, a model management plan should take account of the protection of values that justified the designation of a given status. This element has a universal character in management plans. This means that one can use best experiences collected on various sites entered to the List. New Lanark residential and industrial complex and Forth Bridge management systems have been selected as a subject of analysis. The New Lanark factory settlement was entered to the UNESCO World Heritage List in 2001. The Forth Bridge was entered in 2015. In both cases management plans reflecting the specificity of a site and individual needs of technological monuments were developed. Notwithstanding any systemic differences, the Scottish experiences allow us to draw a number of conclusions we should take into account while preparing management plans for Polish UNESCO sites. The site management should provide for close cooperation between the most important stakeholders who can influence the object’s destiny. Particular partners have different competences, capacities and qualifications. However unexchangeable, they complement one another. Only the management system that includes substantial partners can be efficient – it enables us to maintain and convert the site in an assumed direction. Management of a historical resource (particularly a complex) should be multifunctional. Limiting a site to a museum does not create sufficient economic basis. Combination of numerous functions based on using – and respecting – historical values is possible, if organised (or supervised) by a site manager who has formal and substance-related competences in the scope of managing the site as protected heritage. An industrial monument can be attractive as an example of heritage; it can form a basis for plenty of functional solutions using its historic values; it can also form a basis for a intensive tourism. Multifunctional management of an industrial monument can take place at preserving an acceptable conservation maintenance standard. Management of a complex, multifunctional site is a process that should be executed on the basis of a management plan. Such a document – apart from standard information specified in operating guidelines – should contain a long-term vision, a strategy for a couple of years and short (one-year) action plans. A management plan should also take account of risks and possibilities generated by protection to local communities, particularly if it is linked with such status as the entry to the UNESCO List.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2015, 2; 199-211
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3D terrestrial laser scanning of El Fuerte de Samaipata
Naziemne laserowe skanowanie 3D El Fuerte de Samaipata
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Ćmielewski, Bartłomiej
Telesińska, Małgorzata
Kubicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904850.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Bolivia
Samaipata
UNESCO World Heritage List
rock art
3D scanning
Boliwia
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
sztuka naskalna
skanowanie laserowe 3D
Opis:
This paper concerns El Fuerte de Samaipata – one of Bolivia’s most important monuments inscribed on the UNESCO World Heritage List. The study describes the hardware and software used in the project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (Fuerte de Samaipata/Bolivia) site from the World Heritage List”, as well as the workflow adopted for the terrestrial laser scanning (TLS) of the site. It also explains the important role that TLS played in the entire project.
Artykuł dotyczy El Fuerte de Samaipata – jednego z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Opisano aparaturę i oprogramowanie zastosowane w projekcie „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”, a także metodologię przyjętą dla naziemnego skanowania laserowego (TLS). Wyjaśniono również ważną rolę, jaką w całym projekcie odgrywa TLS.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 27-34
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model reprezentacji wartości dobra Światowego Dziedzictwa UNESCO dla miasta historycznego
The Model of Representing the Value of the UNESCO World Heritage Property for the Historical City
Autorzy:
Szmygin, Bogusław
Fortuna-Marek, Anna
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874529.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
dobro Światowego Dziedzictwa UNESCO
nośniki wartości
miasto historyczne
wyjątkowa uniwersalna wartość
zarządzanie dziedzictwem
UNESCO World Heritage property
bearers of values
historical city
outstanding universal value
heritage management
Opis:
Ocena wartości dziedzictwa jest fundamentalnym problemem konserwatorstwa, a ochrona zabytkowych zespołów miejskich jednym z najtrudniejszych zadań konserwatorskich. Historyczne miasta wpisane na Listę UNESCO zostały scharakteryzowane i ocenione zgodnie z metodologią stosowaną w systemie Światowego Dziedzictwa. Uzasadnienia wartości dobra UNESCO, zawarte w Orzeczeniu Wyjątkowej Uniwersalnej Wartości, mają jednak ogólny i opisowy charakter. Na ich podstawie trudno formułować konkretne zalecenia dotyczące ochrony i zarządzania zespołem miejskim. Najcenniejsze zespoły miejskie są zarazem złożonymi, żywymi organizmami, które pełnią wiele współczesnych funkcji. Konieczne jest umiejętne połączenie ochrony wartości zabytkowych ze współczesnym użytkowaniem. Takiemu połączeniu służyć ma przedstawiony model reprezentacji wartości dobra Światowego Dziedzictwa UNESCO przez elementy składowe miasta. Analityczny model wartości i składowych miasta historycznego, który zawiera i łączy wartości opisane w Orzeczeniu WUW ze składowymi miasta historycznego, stanowić powinien punkt wyjścia dla ochrony i zarządzania dziedzictwem kulturowym miasta. W składowych historycznego miasta wyróżniono trzy poziomy analizy: grupy, podgrupy oraz obiekty/cechy. Grupy obejmują cztery zbiory – dzieła architektury, cechy zabudowy, układ przestrzenny oraz elementy niematerialne i mają charakter uniwersalny. Indywidualny charakter mają natomiast odpowiednie podgrupy składowych, które uwzględniają specyfikę danego zespołu miejskiego oraz konkretne obiekty/cechy będące nośnikami wartości w historycznym mieście. Metoda analizy oparta na modelu wartości i składowych dobra Światowego Dziedzictwa UNESCO dla miasta historycznego została zastosowana dla zabytkowego zespołu Krakowa, stanowiąc punkt wyjścia dla opracowywanego Planu Zarządzania dobra Światowego Dziedzictwa.
Assessing the heritage value is a fundamental problem for monument conservation services and the protection of historical urban complexes is one of the most difficult tasks in the field of monument conservation. Historical cities entered in the UNESCO World Heritage List have been characterised and assessed in line with the methodology applied within the World Heritage system. However, justifications of the UNESCO site’s value included in the Statement of Outstanding Universal Value are of a general and descriptive character. It is hard to formulate specific recommendations concerning the protection and management of the urban complex on their basis. At the same time, the most valuable urban complexes are elaborate living organisms that perform numerous contemporary functions. It is necessary to expertly combine the protection of historical values with the present forms of use. The presented model of representing the value of the UNESCO World Heritage property through particular components of the city is supposed to allow this combination. An analytical model of values and components of the historical city, which includes and combines the values described in the Statement of OUV with components of the historical city, should form a point of departure for the protection and management of cultural heritage of the city. Three analytical levels have been distinguished within the components of the historical city: groups, sub-groups and objects/features. The groups comprise four sets – works of architecture, features of the built-up area, spatial layout, and intangible elements, all of which are of a universal character. In contrast, particular sub-groups of components exhibit an individual nature and take into account the specificity of a given urban complex as well as specific objects/features that act like the bearers of values in the historical city. A method of analysing based on the model of values and components of the UNESCO World Heritage property has been applied for the historical complex of Krakow, serving as a point of departure for the Management Plan of the World Heritage property presently under development.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 2; 7-45
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plan Zarządzania w ochronie miasta historycznego – założenia i kluczowe działania w Planie Zarządzania Starego Miasta w Zamościu
The Management Plan for the protection of the historical town – assumptions and key measures in the Management Plan of the Old Town in Zamość
Autorzy:
Szmygin, Bogusław
Fortuna-Marek, Anna
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2107134.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków
plan zarządzania
Zamość
miasto historyczne
dobro światowego dziedzictwa UNESCO
protection of historical monuments
management plan
UNESCO World Heritage Site
historical town
Opis:
W większości z 900 polskich miast historyczne śródmieścia nadają im tożsamość, a zarazem pełnią współczesne funkcje użytkowe. Ochrona zabytkowych zespołów miejskich jest jednym z najtrudniejszych zadań konserwatorskich. Decyduje o tym złożoność przedmiotu ochrony oraz fakt, iż nawet najcenniejsze zespoły muszą być żywymi organizmami. W praktyce konieczne staje się połączenie restrykcyjnej ochrony konserwatorskiej i różnego rodzaju aktywności niezbędnych dla współczesnych funkcji. W systemie ochrony dóbr światowego dziedzictwa UNESCO dostrzeganie wartości kulturowej idzie w parze ze zrozumieniem procesów współczesnych. W systemie tym tworzy się szereg instrumentów służących ochronie dobra. Jednym z nich jest Plan Zarządzania, który sumuje informacje i na ich podstawie określa sposób ochrony i zakres użytkowania dobra. W 2018 roku dla obszaru staromiejskiego w Zamościu powstał Plan Zarządzania uwzględniający powyższe założenia. Plan Zarządzania Starego Miasta w Zamościu wykracza poza bezpośrednie utrzymanie zabytkowych wartości. Prezentuje on dopuszczalne i pożądane działania, które pozwalają jednocześnie chronić i użytkować omawiany obszar. Tematyka funkcji była przedmiotem konsultacji społecznych. Dyskusji poddano założenia oraz kluczowe działania, które mają służyć funkcjonowaniu zespołu staromiejskiego. Konsultacje przeprowadzono w celu określenia priorytetów. Z konsultacji wyłączono natomiast specjalistyczne problemy konserwatorskie. Finalnie kluczowe działania zostały zaprojektowane w trzech sferach: administracyjnej, inwestycyjnej i funkcjonalnej. Uzgodniona społecznie koncepcja wyważenia potrzeb ochrony i wymagań funkcjonalnych Starego Miasta w Zamościu to przykład wdrażania w życie dyrektyw wypracowanych w sferze światowego dziedzictwa. To „dobra praktyka”, która może inspirować kolejne działania w skali kraju.
In the majority of 900 Polish towns and cities, historical centres define an identity of these localities. Simultaneously, they fulfil modern utility functions. Protection of historical urban complexes is one of the most difficult tasks in the field of conservation. It depends on the intricacy of a protection target and the fact that even the most valuable complexes must be living organisms. In practice, it becomes necessary to combine restrictive conservational protection and different activities which are crucial for modern functions. In the protection system of the UNESCO World Heritage Sites, perception of a cultural value is associated with the understanding of modern processes. In this system a range of tools can be created which serve for the site protection. One of them is the Management Plan. It collects all the information and, based on this information, defines how to protect a site and determines the extent of its use. In 2018, the Management Plan, taking the above-mentioned assumptions into account, was created for the Old Town area in Zamość. The Management Plan for the Old Town in Zamość surpasses the direct maintenance of historical values. The Plan presents acceptable and desirable activities which allow to protect the discussed area and utilise it. The issue of functions was the subject matter of social consultation. The discussion concerned the assumptions and crucial activities, which should serve for the functioning of the Old Town complex. Consultation was organised to define priorities. However, special conservational issues were excluded from the consultation. Finally, crucial activities were determined in three spheres: administrative, investment and functional. The socially agreed conception to balance the needs of protection and functional requirements of the Old Town in Zamość is an example of implementation of directives developed in the sphere of the world heritage. It is “good practice”, which can inspire further activities in the scale of the country.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2020, 2; 129-162
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomniki Historii, a doświadczenia Światowego Dziedzictwa - rozważania na przykładzie drewnianej architektury sakralnej
Monuments of History and the experience of World Heritage - reflections on the example of wooden sacral architecture
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204843.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
pomnik historii
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
zarządzanie dziedzictwem
ochrona dóbr kultury
sakralna architektura drewniana
monument of history
UNESCO World Heritage List
heritage management
protection of cultural heritage
sacred wooden architecture
Opis:
Sukces i dynamiczny rozwój Listy Światowego Dziedzictwa ukazuje nośność koncepcji wskazania elitarnej grupy dóbr istotnych dla globalnej społeczności ze względu na wartość. Jednocześnie ewolucja listy ujawnia zagrożenia rozmywania się przekazu i dewaluacji wartości wpisów, po przekroczeniu ilościowej masy krytycznej. Na gruncie polskim można dostrzec analogiczne procesy i zagrożenia w stosunku do grupy dóbr najcenniejszych – Pomników Historii. Skłania to do pytań o analogie i różnice obu zbiorów dóbr szczególnych oraz o możliwość polskiej recepcji światowych koncepcji ochrony. Doskonałą grupą referencyjną ukazującą niespójności systemowe są polskie zabytki drewnianej architektury sakralnej. Na tym przykładzie omawiana jest koncepcja „Seryjnych pomników historii”. Związanie owej koncepcji z obowiązkiem opracowywania planów zarządzania, jako wyrazu aktywnej postawy ochronnej, może przyczynić się do optymalizacji systemu ochrony dóbr o najwyższej wartości. Jednocześnie zawarte w metodyce planów zarządzania analizy porównawcze mogą stać się narzędziem racjonalizowania nowych uznań za pomnik historii, określenia granic reprezentacji zjawiska. Odwoływanie się do grupy zabytków, a nie do pojedynczego, autorytatywnie wskazanego reprezentanta ma znaczenie zarówno dla stanowienia ochrony, jak i edukacji o dziedzictwie oraz prezentacji dziedzictwa kulturowego kraju. Nie ulega wątpliwości, że zbiór pomników historii i podzbiór dóbr światowego dziedzictwa powinny w polskim systemie ochrony zabytków wyróżniać się, jako dobra najcenniejsze, zarówno pod względem prestiżowym, jak i ze względu na skuteczność oraz standardy ochrony precyzowane w planach zarządzania.
The success and dynamic development of the World Heritage List shows the carrying capacity of the concept of identifying an elite group of goods important to the global community in terms of value. At the same time, the evolution of the list reveals threats of blurring of the message and compromising the value of entries after exceeding the critical quantitative mass. In the Polish context, one can see analogous processes and threats in relation to the group of the most valuable property - the Monuments of History. This raises questions about analogies and differences between the two sets of special assets and about the possibility of the Polish reception of the world's concepts of protection. An excellent reference group showing system inconsistencies are Polish monuments of wooden sacral architecture. It is on this example that the concept of "Serial monuments of history" is being discussed. The connection of this concept with the obligation to develop management plans as an expression of an active protective attitude may contribute to the optimization of the system of protection of the property of the highest value. At the same time, comparative analyses included in the management plan methodology may become a tool for rationalizing new recognitions of monument of history, determining the limits of the phenomenon's representation. Referring to a group of monuments, and not to a single, authoritatively appointed representative, is important both for the establishment of protection and education about heritage, as well as for the presentation of the cultural heritage of the country. There is no doubt that the collection of historical monuments and the subset of world heritage in the Polish system of monument protection should stand out as the most valuable assets, both in terms of prestige and due to the effectiveness and standards of protection specified in the management plans.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 167-179
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne parki i ogrody na Liście światowego dziedzictwa UNESCO
Historical parks and gardens on the UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Furmanik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539033.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
park
ogród
dobro
dziedzictwo
historyczne parki i ogrody
światowe dziedzictwo
Lista światowego dziedzictwa UNESCO
Konwencja światowego dziedzictwa
kryteria wpisu
autentyzm
integralność
wyjątkowa uniwersalna wartość
garden
property
heritage
historic parks and gardens
world heritage
UNESCO World Heritage List
World Heritage Convention
criteria for the inscription
authenticity
integrity
Outstanding Universal Value
Opis:
Na Liście światowego dziedzictwa UNESCO znajduje się obecnie 77 historycznych parków i ogrodów, które społeczność międzynarodowa uznała za dziedzictwo kulturowe o znaczeniu światowym. Ich analiza wykazała, że reprezentują kilka głównych cech, które kwalifikują je jako światowe dziedzictwo: są wybitnymi przykładami różnych stylów sztuki ogrodowej, a ich kompozycja i elementy wskazują cechy charakterystyczne dla danego stylu; ich właścicielami i twórcami są często znane osobistości, które zasłużyły się w historii świata, wybitni artyści, planiści, projektanci ogrodów, architekci; często cechuje je pionierskie podejście do sztuki ogrodowej, a także planowania przestrzennego, dzięki czemu były inspiracją dla kolejnych miejsc, projektantów i właścicieli ogrodów na całym świecie; niektóre niosą ze sobą wartości niematerialne: religijne, duchowe, są inspiracją dla poezji czy innego wymiaru sztuki (np. malarstwa, muzyki, architektury, produkcji tkanin i dywanów).
The UNESCO World Heritage List consists of 77 historic parks and gardens, which the international community recognized as the cultural heritage of world importance. Analysis of these properties showed that they present some of the characteristic attributes that qualify them as a world heritage: they are outstanding examples of different styles of garden art, and their composition and elements indicate the characteristics of the style; the owners and creators are often famous in the history of the world, or were outstanding artists, planners, designers of gardens, architects; they were often places of pioneering approach to the art of gardening, as well as spatial planning, which were the inspiration for other properties, designers and garden owners worldwide; some of them carry intangible values: religious, spiritual, inspire poetry, or another forms of art (e.g. painting, music, architecture, production of fabrics and carpets).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 1; 259-301
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoblivostі planuvalnoї strukturi ta problemi prostorovogo rozvitku kulturnikh landshaftіv mіsta Kiєva
Kyiv city: features of planning structure and spatial development problems of cultural landscapes
Autorzy:
Bortnyk, Sergii
Lavruk, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87790.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
spatial planning
cultural landscapes
Kyiv general plan
city functional zoning
UNESCO World Heritage
Ukraine
planowanie przestrzenne
krajobrazy kulturowe
plan ogólny Kijowa
miejska strefa funkcjonalna
światowe dziedzictwo UNESCO
Ukraina
Opis:
Stattja visvіtljuє prirodnі ta kulturno-іstorichnі osoblivostі planuvalnoї strukturi m. Kiєva ta suchasnijj stan problemi zberezhennja kulturnikh landshaftіv mіsta. U zv’jazku іz strіmkim zrostannjam naselennja ta bagatorіchnoju visotnoju zabudovoju zrosla zagroza vtrati іstorichnogo obrazu Kiєva, jjogo landshaftno-arkhіtekturnikh pam’jatok, v tomu chislі, vіdnesenikh do svіtovoї spadshhini JUNESKO – Sofії Kiїvskoї ta Kiєvo-Pecherskoї Lavri. Planuvalna struktura mіsta povinna rozvivatisja na zasadakh uspadkuvannja ta zberezhennja kulturnogo prostoru, v jakomu tisjacholіttjami spіvіsnujut suchasnіst ta unіkalna prirodna і kulturno-іstorichna spadshhina. Prostorovijj rozvitok mіsta vimagaє naukovo obґruntovanogo landshaftoznavchogo suprovodu na vsіkh etapakh mіstobuduvannja – vіd rozrobki strategії rozvitku do proektuvannja detalnikh planіv prostorovogo rozvitku kozhnogo elementa kulturnogo landshaftu mіsta.
This article highlights the natural and cultural-historical features of the planning structure of Kyiv and the current state of the problem of preservation of the city’s cultural landscapes. Due to rapid population growth and years of high-rise construction the threat of Kyiv losing its historic image, its landscaping and its architectural monuments, including those attributed to the UNESCO World Heritage, such as St. Sophia’s Cathedral and Kyiv-Pechersk Lavra, has increased. The city’s planning structure should be developed based on the inheritance and preservation of the cultural space in which modernity and unique natural and cultural-historical heritage have coexisted for a thousand years. Spatial development of the planning structure and cultural landscapes of the city requires a scientifically grounded landscape approach to their planning at all stages of urban development from setting out a Development Strategy, to designing Detailed Plans for the spatial development of each element of the cultural landscape of the city.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2020, 43 (1); 7-30
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jasina – cerkiew Strukowska z Listy UNESCO na tle innych świątyń huculskich
Yasinia – the Strukivska tserkva from the UNESCO World Heritage List compared to other Hutsul temples
Autorzy:
Witkowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535679.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
cerkiew huculska
cerkiew drewniana
architektura drewniana
Jasina
Huculszczyzna
Zakarpacie
Lista światowego dziedzictwa
UNESCO
Hutsul tserkva
wooden tserkva
wooden architecture
Yasinia
the Hutsul Land
Transcarpathia
UNESCO World Heritage List
Opis:
In 2013, the tserkva dedicated to the Ascension, and traditionally called the Strukivska tserkva, in Yasinia, in the district of Rakhiv, in the Transcarpathian area, in the Hutsul Lands, was inscribed on the UNESCO World Heritage List, together with fifteen other wooden tserkvas in Polish and Ukrainian Carpathian region. Due to his long-lasting supervision over inventory measurements of the Hutsul folk architecture and wooden sacred architecture in the Hutsul Lands and in the Pokuttya region, the author makes a detailed presentation of this temple, which is known in Poland mainly in tourist and sightseeing circles, and compares it with other Hutsul tserkvas with similar plan characteristics. The article contains presentation of the history of this tserkva, which was built in 1824. Its traditional name is supposed to originate from the surname of a Hutsul shepherd, Ivan Struk, who probably founded it as a votive offering for a miraculous rescue of a flock of sheep in winter, which is a theme of a legend that is popular in this part of the Hutsul Lands. On the basis of the field studies that – among others – resulted in making measurement documentation by architecture students from the Lodz University of Technology, under the supervision of the author, there are discussed characteristics of the log construction, with consideration given to the use of squared timber, corners with dovetail joints and cut endings of logs, which is common among others in wooden sacred architecture in the Transcarpathian area, but more seldom in the Galician Hutsul Lands. The temple has no choir gallery over the vestibule for women, which is atypical in Hutsul tserkvas, yet here it is a result of very small sizes of the object. In the tserkva there has been preserved a valuable baroque iconostasis, unfortunately with icons that have been painted on the former paintings recently. A high artistic value is represented by a few other elements of the decor: single icons, processional crosses and banners. Another interesting element is a severe decoration of wooden construction arches at the junction of nave square and side arms, with the characteristic wooden volutes, which is unique for the Hutsul Lands but known for example in the Podhale region. It is one of the two tserkvas of the Hutsul type situated on the South of the Carpathian arch. Other wooden tserkvas in this area belong to totally different types of spatial forms, which are not related to the Hutsul Lands. Due to its plan and shape the one-dome Strukivska tserkva may be classified to the group of a dozen or so recognised wooden temples mainly from the Galician Hutsul Lands and the Pokuttya region that are based on a spatial pattern of a central building on the Greek cross plan, which is composed of five squares, with the middle one being bigger than the remaining ones. This group may comprise both elder (the end of the 18th c. – the beginning of the 19th c.) traditional one-dome Hutsul tserkvas, such as: Deliatyn (1785, extended in 1894, 1902, 1911- -1912), Velyka Kam’yanka (1794), Zelena, the district of Nadvirna (1796, later extended), Zhabye Slupeyka (about 1800, extended in 1850, does not exist), Dora (1823, extended in 1844), Lojeva (1835), Bili Oslavy (called the lower one, 1835), and fivedome objects from the 2nd half of the 19th c.: Tlumachyk (1852, does not exist), Knyazhdvir (1864, does not exist), and Havrylivka (1862, not examined by the author yet), and also the threedome tserkva in Hvizdets (1855), in which the side arms are narrower (rectangular, not square). Whereas, three temples from the parish of Mykulychyn, designed by professionals: Mykulychyn (1868, designed by the architect J. Czajkowski), Tatariv (1912, designed by the architect Franciszek Mączyński from Cracow, polychromes made by the painter Karol Maszkowski, also from Cracow) and Polyanytsya Popovichivska (1912, does not exist), the so called new tserkva in Vorokhta (the 30s of the 20th c.), the tserkva in Zarichchya (1943, designed by the architect Lev Levyns’kyi), are creative interpretations of the original pattern. The two latter ones may be classified simultaneously to a large group of tserkvas in the national Ukrainian style. Similar characteristics are probably to be found in the tserkva in Tysmyenichany (1865), not examined by the author yet. A few tserkvas were extended from the classic three-part plan to the ‘cross’ plan with an enlarged nave square by means of adding side arms; for example: Krasne, the district of Rozhniativ, earlier the county of Kalush (about 1840, extended, 1899 rebuilt) and Chornyi Potik, (the 19th c?). The Strukivska tserkva is decidedly the smallest one in the discussed group (side of the nave log construction is about 5 metres long), which may be explained by the fact that it was a private, peasant foundation. Tserkvas that belong to the pattern described above are situated in a quite compact group in a relatively small geographical area, which may be basically associated mainly with the upper Pruth valley from Vorokhta to Zabolotiv. Some of them are located by roadsides that lead to major tracts or to the Pruth valley. The river and trade routes at its banks contributed to spreading of the pattern, yet it did not spread beyond these tracts. Maybe, in the course of some further studies in the areas of Pokuttya, at the North of the Pruth river, which have been less explored yet, it will happen to find some other examples of objects with the same original plan. The pattern of the tserkva at the Greek cross plan with enlarged nave square was present (though very rare) not only in other regions of former Galicia, but also in Northern, middle, and Eastern lands of Ukraine. However, tserkvas of this type did not exist in a compact group in such a small area as in the discussed region of the Hutsul Lands and Pokuttya. Due to its morphology the group described as the cruciform tserkvas with enlarged nave square presents a set that may be distinguished from the remaining types of wooden temples in the Hutsul Lands and Pokuttya, and may be referred to as Western or – to be more precise – North-Western type the Hutsul wooden tserkva with two variants and older and younger variations. It is not only the fact of identical scheme of groundfloor plan and similar sizes that is significant here, but also the time when the temples were built (the end of the 18th c. – the beginning of the 2nd half of the 19th c.). An additional fact that in this area there were built a few other tserkvas the forms of which present an interpretation of the original pattern indicates that the pattern was so marked in the described area that it was also observed by professionals, who as early as in the 2nd half of the 19th c. and the beginning of the 20th c. wanted to respect consciously the local building traditions, which presented an inspiration for them. The Strukivska tserkva in Yasinia constitutes a very important element in this interesting group of temples. It is an ‘import’ of the pattern of ‘cruciform’ tserkva from the Galician Hutsul Lands to the Transcarpathians. It was built at the same time when the model of ‘cruciform’ tserkvas with enlarged nave square was spreading to the North from the main Carpathian arch. It represents a high level of building technique, with some distinct features that were characteristic of the area. It has been preserved in a relatively pure form, not ‘spoiled’ (as some other Hutsul tserkvas) with extending, rebuilding, or changing materials for covering walls and roofs. At present, it does not demand any important conservatory works. The inscription of this tserkva on the UNESCO World Heritage List seems thoroughly justified. In the group of eight Ukrainian wooden tserkvas that are inscribed on the List, as many as two come from the Hutsul Lands and Pokuttya, which is a clear evidence for the role of this region for the Ukrainian culture. Translated by Joanna Witkowska
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2015, 2; 7-39
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies