Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "trick" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Klaunada – sztuczki czy sztuka?
Clowning – the trick of art or the art of tricks?
Autorzy:
Bisko, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636982.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
clowning
trick of art
Opis:
The article based on scientific studies and literature is an attempt to describe and analyze this type of circus arts as a response to the title question whether while talking about clowning we are dealing with the actual expression of artistry or with simple tricks intended primarily for middlebrow audience and children. For this purpose various literary sources ranging from textbook for students of clowning, by recognized works of world literature like The Clown of Nobel Prize for Literature winner, Heinrich Böll and The Smile at the Foot of the Ladder of Henry Miller or studies on the circus of Polish authors, to the anthropological essays on the figure of clown are analyzed. The article is conventionally divided into two parts. The first one – so to say – disassembles the clown’s performance to show the workshop of this circus artist. It focuses also on the matter of appearance and props, lists the types of clowns and his shows and describes disciplines involved in his work. The second part introduces briefly the scientific reflection on the scenic character in its three scenes, which are the concept of scapegoat, Savior and troublemaker, at the same time highlighting its ambivalence.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2011, 2(10); 31-40
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błąd jako trik w kontekście fotografii i filmu
Error as a Trick in the Context of Photography and Film
Autorzy:
Musiał, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341333.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
błąd
trik
fotografia
error
trick
photography
Opis:
Autor podejmuje próbę namysłu nad postawą akceptacji błędu ze strony autora (twórcy) jako celowego aktu tworzenia przestrzeni wizualnych. Chodzi o błąd wykorzystywany jako trik w kontekście medium fotografii i filmu. Musiał omawia wybrane przykłady, w których medium filmu na swój sposób wykorzystuje szereg autonomicznych środków wyrazu, technik i technologii wizualizacji, jakie w ciągu dekad zostały wypracowane przez medium fotografii. W artykule został poruszony wątek obrazów realizowanych bez użycia kamery, zjawisko stroboskopowe i efekt powidoków, obrazów w negatywie, procedur zawłaszczania materiałów archiwalnych oraz ich remiksów, obrazów powstających na skutek zakłóceń foto-chemicznych, elektromagnetycznych czy usterek cyfrowych. Estetyka błędu to rodzaj twórczego podejścia do aktu tworzenia, który opiera się na destrukcji i redukowaniu zasadniczej funkcji medium (tj. wiernego dokumentowania). Obrazy-triki, których fundament jest oparty na błędach i usterkach, stanowią wyraz dążenia do nadrzędnego celu, jakim staje się poszukiwanie wizualnych fenomenów drzemiących w samym medium oraz w sposobie subiektywnej rejestracji i transformacji informacji o otaczającym świecie.
The author considers the acceptance of an error by the author (creator) as a deliberate act of creating visual space. It is an error used as a trick in the context of the medium of photography and film. Musiał considers selected examples in which the medium of the film utilizes a number of autonomous means of expression, technologies and visualization techniques that have been developed over the decades by the medium of photography. In this article, the topic of camera-free images, stroboscopic and afterimage effects, negative images, using archive images and remixing them, and images created by photo-chemical, electromagnetic or digital faults are discussed. Aesthetics of error is a kind of creative approach to creation that is based on the destruction and reduction of the essential function of the medium (i.e. faithful documentation). Trick images based on faults and errors express the desire for the overarching goal of finding visual phenomena dormant in the medium itself and in the manner of subjective recording and transformation of information about the surrounding world.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 79-91
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Re)konstrukcja rodzinnej historii. Fotograficzny błąd w funkcji triku
(Re)Construction of Family History: Photographic Error Functioning as a Trick
Autorzy:
Budzik, Justyna Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341345.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
trik
fotografia
rodzina
trick
photography
family
Opis:
Autorka zastanawia się nad trikowym charakterem dwóch zdjęć, w których nałożenie kadrów jest przypadkowe, a więc nie należą one do kręgu fotografii rekreacyjnej czy spirytystycznej. Interpretacja fotografii z archiwum rodzinnego zostaje wpisana w szerszy kontekst filozofii fotografii, z odwołaniami m.in. do teorii Rolanda Barthes’a, François Soulages’a, Pierre’a Bourdieu i Marianny Michałowskiej. Budzik porusza również wątek relacji między fotografiami a narracją rodzinną, zastanawiając się nad tym, w jaki sposób niezamierzenie trikowe zdjęcia wpływają na konstruowanie „fantazmatycznej genealogii” (określenie Joanny Bator).
The author considers the trick character of two photographic images that accidentally overlap, and therefore do not belong to the category of recreational or spiritual photography. Interpretation of photographs from the family archive is inscribed in the broader context of the philosophy of photography with references to the theories of Roland Barthes, Franęois Soulages, Pierre Bourdieu and Marianna Michałowska. Budzik also touches on the relation between photographs and family narration, wondering how unintentional imagery influences the construction of a fantasy genealogy (a term coined by Joanna Bator).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 92-100
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ze sceny na ekran kinowy: zniknięcie damy
From Stage to Cinema Screen: The Vanishing of a Lady
Autorzy:
Paech, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341305.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Georges Méliès
teatr
iluzja
trik
theater
illusion
trick
Opis:
Artykuł jest poświęcony szczegółowej anatomii bazowego triku Georges’a Mélièsa zaprezentowanego najpierw w Teatrze Robert-Houdin jako numer variétés, a potem – w postaci stechnicyzowanej wskutek zastosowania triku substytucji – przeniesionego do filmu Escamotage d’une dame chez Robert-Houdin (1896). Autor śledzi napięcia między iluzją sceny a trikiem substytucji w filmie, wskazując na intermedialny charakter efektu, który połączył iluzję sceniczną z kinem, a z Mélièsa uczynił autora teatru i kina. Paech wskazuje ponadto na jego żywotność w kinie współczesnym, analizując różne strategie adaptacji triku substytucji w filmach: Prestiż (2006) Christophera Nolana, Starsza pani znika (1938) Alfreda Hitchcocka, Scoop – gorący temat (2006) i Magia w blasku księżyca (2014) Woody’ego Allena oraz Nowojorskie opowieści (1989) Martina Scorsesego, Francisa Forda Coppoli i Woody’ego Allena.
The article is devoted to the detailed anatomy of Georges Melies’s basic trick, first presented at the Robert-Houdin Theater as varietes, and later, in the form of a substitute technique, transferred to Escamotage d’une dame chez Robert-Houdin (1896). The author follows the tension between the illusion of the stage and the tricks of substitution in film, pointing to the intermedia nature of the effect that combined the stage illusion with the cinema, which turned Melies into the author of both theater and the cinema. Paech also points to its vitality in contemporary cinema, analyzing various strategies for adaptation of substitution tricks in films such as Prestige (2006) by Christopher Nolan, The Lady Vanishes (1938) by Alfred Hitchcock, Scoop - Hot Topic (2006) and Magic in the Moonlight (2014) by Woody Allen and The New York Stories (1989) by Martin Scorsese, Francis Ford Coppola, and Woody Allen.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 19-30
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny kina z ducha triku
The Birth of the Cinema Out of the Spirit of the Trick
Autorzy:
Gwóźdź, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341689.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
trik
Georges Méliès
kino atrakcji
trick
cinema of attraction
Opis:
Autor wskazuje na ideologię atrakcji jako nieodrodny kinu element konstytuujący jego naturę, począwszy od narodzin w XIX w. po dzień dzisiejszy. Podkreśla ciągłość wynikającą z ontologicznego pokrewieństwa wczesnych atrakcji i współczesnych, cyfrowych efektów specjalnych (np. trik substytucji z przenikaniem i wielokrotną ekspozycją a współczesna estetyka kompozytowania powierzchni obrazowych za pomocą blue screenów; Mélièsowski aktor-figurant a współczesna technika motion capture). Gwóźdź dowodzi ponadto, że Méliès twórczo i perfekcyjnie rozgrywał interfejs: teatr – kino. Wzbogacając teatr ruchomymi obrazami i nie rugując sceny z kina (zachowując np. status performera aranżującego środowisko akcji), prowadził zaawansowane gry intermedialne. W tym sensie Gwóźdź uznaje Mélièsa za prekursora współczesnych metod designowania obrazu filmowego, które z pracy „na obrazie” (a nie z  mise-en-scène) czynią właściwe środowisko triku i prowadzą do eskalacji tego, co niemożliwe: wrażenie rzeczywistości oparte na mimesis zostaje zastąpione wrażeniem rzeczywistości jako triku.
The author points to the ideology of attraction as a cinematic element that constitutes its nature, from its birth in the nineteenth century to the present. He highlights the continuity of the ontological affinity of early attractions and contemporary digital special effects (e.g. trick of substitution with penetration and multiple exposure and contemporary aesthetics of blue screen surface compositing, Melies’ actor-figurante and modern motion capture technique). Gwóźdź also argues that Melies creatively and perfectly played the interface: theatre - cinema. By enriching the theatre with moving images and by maintaining the stage at the cinema (preserving, for example, the status of the performer arranging the action environment), he has been running advanced media games. In this sense, Gwóźdź recognizes Melies as the precursor of modern film design methods that work from the “image” (rather than from the mise-en-scene), thus making the right environment for the trick and leading to the escalation of the impossible: the impression of reality based on mimesis being replaced by impression of reality as a trick.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 6-18
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od sztuk widowiskowych do kina atrakcji, czyli o intermedialności triku filmowego
From Spectacle Art to the Cinema of Attraction, or the Intermedia Character of a Film Trick
Autorzy:
Dębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341684.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino atrakcji
trik
teatr
cinema of attraction
trick
theater
Opis:
W swym artykule Dębski zwraca uwagę na intermedialne powiązania kinematografu i jego zakorzenienie w XIX-wiecznej sztuce widowisk. Odwołując się do prac Toma Gunninga, André Gaudreaulta czy Martina Loiperdingera, a także opierając się na przykładach niemieckich i wrocławskich (m.in. spektakle Eden-Theater Schenka, przedstawienia Teatru Liebicha, reklamy latarniane Fiedlera), ukazuje szeroki kontekst początków kinematografii. Wskazuje także na pokrewieństwo trików filmowych ze „sztuczkami” znanymi ze starszych mediów (teatr iluzji, latarnia magiczna, teatr mechaniczny) i dekonstruuje mit, jakoby Méliès wynalazł „pierwszy trik filmowy”. Autor podkreśla ponadto bogactwo i różnorodność wczesnego kina atrakcji, dla którego charakterystyczna była „radość eksperymentowania”.
In his article, Dębski draws attention to the inter-media links of cinematography and its roots in the nineteenth century culture of spectacles. By referencing the work of Tom Gunning, Andre Gaudreault, and Martin Loiperdinger, and analysing German and Wrocław based examples (eg. Schenk’s Eden-Theater spectacles, plays of the Liebich’s theatre, Fiedler’s advertisements of magic lanterns), he shows the broad context of the beginnings of cinematography. He also points to the affinity of film tricks with “tricks” known from the older media (theater illusion, magic lantern, mechanical theater) and deconstructs the myth that Melies invented the “first movie trick”. The author further emphasizes the richness and diversity of the early cinema of attraction, which was characterized by the “joy of experimentation”.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 53-62
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cell-like resolutions of polyhedra by special ones
Autorzy:
Repovš, Dušan
Skopenkov, Arkady
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965832.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Tematy:
banana and pineapple trick
cell-like resolution
Whitehead conjecture
special polyhedron
fake surface
Opis:
Suppose that P is a finite 2-polyhedron. We prove that there exists a PL surjective map f:Q → P from a fake surface Q with preimages of f either points or arcs or 2-disks. This yields a reduction of the Whitehead asphericity conjecture (which asserts that every subpolyhedron of an aspherical 2-polyhedron is also aspherical) to the case of fake surfaces. Moreover, if the set of points of P having a neighbourhood homeomorphic to the 2-disk is a disjoint union of open 2-disks, and every point of P has an arbitrarily small 2-dimensional neighbourhood, then we may additionally conclude that Q is a special 2-polyhedron.
Źródło:
Colloquium Mathematicum; 2000, 86, 2; 231-237
0010-1354
Pojawia się w:
Colloquium Mathematicum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publiczne przeprosiny - akt skruchy czy chwyt perswazyjny?
Autorzy:
Sobczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195853.pdf
Data publikacji:
2020-10-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
public apology
apologizing
persuasive trick
image strategy
linguistic courtesy
publiczne przeprosiny
przepraszanie
grzeczność językowa
chwyt perswazyjny
strategia wizerunkowa
Opis:
Przedmiotem analizy retorycznej uczyniono silnie skonwencjonalizowane akty językowej grzeczności, jakimi są publiczne przeprosiny. Materiał badawczy stanowią przeprosiny pisemne, formułowane w Internecie. Analiza okoliczności, celów i sposobów werbalizowania publicznych przeprosin pokazuje, że są one częściej chwytem perswazyjnym, aktem strategicznym, nastawionym na uzyskanie określonych korzyści albo wyeliminowanie negatywnych skutków zagrażających podmiotowi w wyniku zrobienia czegoś, co zostało negatywnie ocenione albo naruszyło czyjeś prawa, niż aktem wynikającym z autentycznej skruchy.
The subject of rhetoric analysis involves strongly conventionalized acts of linguistic courtesy, such as public apologies. The research material consists of written apologies formulated on the Internet. The analysis of the circumstances, goals and ways of verbalizing public apologies shows that they are more often a persuasive trick, a strategic act aimed at obtaining specific benefits or eliminating negative effects impending over the subject as a result of doing something that has been assessed negatively or violated someone's rights, rather than an act of genuine repentance.
Źródło:
Res Rhetorica; 2020, 7, 3; 95-110
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Desk study into stress condition of bottom layer of thick coal bed
Teoretyczne rozważania nad stanem naprężeń w dolnej warstwie grubego pokładu
Autorzy:
Sidorenko, S. A.
Sidorenko, A. A.
Trushko, O. V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/349298.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
gruby pokład węgla
stan naprężenia
stan odkształcenia
eksploatacja dolnej warstwy pokładu węgla
strain state
stress state
trick coal bed
bottom coal seam layer exploitation
Opis:
The examined problem is to assess the stress and strain state of the bottom layers in thick regular coal seams. Design diagrams are offered that allow assessment of the impact of primary mining of the 1st layer on the state of the 2nd layer under various geotechnical conditions. A concerns both zones of the active support pressure, the previously mined areas, completely mined sites and zones bordering on the undisturbed coal massif. Regularities are established in changes in the stress state of the bottom layer at the edges of the coal massif and the pillars between the longwall faces. Conclusions are made on the rational location of mining workings at the lower horizons. A significant influence of the neighboring worked out sections is shown on the state of mining workings at the lower horizons.
Analizowanym zagadnieniem było określenie stanu naprężenia i odkształcenia w dolnej warstwie grubego, poziomo zalegającego pokładu węgla. Opracowane w tym celu diagramy pozwalają oszacować wpływ eksploatacji pierwszej warstwy węgla na stan drugiej, w przypadku występowania różnych warunków geotechnicznych. Dotyczy to zarówno stref oddziaływania obudowy, stref wcześniej eksploatowanych, zawałowych oraz stref graniczących nienaruszoną warstwą węgla. Ustalono pewne regularności w zmianach stanu naprężenia w narożach dowolnej warstwy węgla oraz w filarach pomiędzy polami ścianowymi. Wnioski dotyczą prawidłowej lokalizacji wyrobisk w dolnej części grubego pokładu węgla. Pokazano istotny wpływ wybieranych w sąsiedztwie części pokładu na stan wyrobisk znajdujących się w dolnej jego części.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2010, 34, 2; 569-572
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśląc Bauhaus… Dziedzictwo Sztuki Światła we Współczesnych Spektaklach Projekcyjnych Malarstwa
Thinking Bauhaus... Legacy of the Art of Light in Contemporary Projection Performances in Painting
Autorzy:
Dwóźdź, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015449.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
gry świetlne
projekcyjny design malarstwa
epoka galopującej rozdzielczości
immersyjny spektakl świetlny
trik światła
light games
projection design of painting galloping
high definition epoch
immersive light spectacle
trick of light
Opis:
Teoria i praktyka Bauhausu wydają się być niedościgłym komentarzem do współczesnych zjawisk z zakresu świetlnych praktyk projekcyjnych, których ekspansja stanowi bezsprzecznie dziedzictwo awansu światła w praktyce i teorii Szkoły sprzed prawie stulecia (gry świetlne Kurta Schwerdtfegera i Ludwiga Hirschfelda-Macka, zwłaszcza László Moholya-Nagya). Wśród licznych form estetyczności praktyk świetlnych epoki galopującej rozdzielczości swoje triumfy święcą dziś popularne na całym świecie festiwale światła (wykorzystujące rozmaite rodzaje praktyk wiodeomapingowych w przestrzeniach miejskich) oraz immersyjne spektakle oparte na projekcyjnym (ekranowym) designie malarstwa (cykl Alive, widowiska w technologii AMIEX® – Art & Music Immersive Experience). Na bazie malarstwa powstaje kinetyczna sztuka światła (rodzaj wideoartu), która promuje „użycie” projekcyjnego designu malarstwa, a nie tylko kontemplacyjny ogląd obrazów (jak w wypadku muzeum). W ten sposób wdrożona zostaje cyfrowa forma uczasowionego malarstwa w ruchu, inicjująca nowe style obcowania z tradycyjną sztuką malarską, wyposażona w walory immersyjnego spektaklu świetlnego. Powstają „wideofreski” – intermedium na styku malarstwa i projekcji, symulacji i rejestracji, a przedmiotem doznań jest spektakl świetlny wraz z miejscem jego ujawniania się. Mamy więc do czynienia z obrazami malarskimi przeniesionymi w wymiar cyfrowego spektaklu, zarządzanymi przez użytkowników w środowisku, w którym trik światła pracuje na rzecz designu „polikina” (Moholy-Nagy). Ziścił się program szkoły widzenia Moholy-Nagya: malowanie światłem w symultanicznym kinie.
The theory and practice of Bauhaus seem to be an unsurpassed commentary on contemporary phenomena in the field of projection light practices, the expansion of which is undoubtedly a legacy of the advancement of the use of light almost a century ago in the practice and theory of this School (light games by Kurt Schwerdtfeger and Ludwig Hirschfeld-Mack, and particularly by László Moholy-Nagy). Among numerous forms of aesthetic qualities in the field of light practices present in the rapidly developing High Definition epoch light festivals (applying various types of video-mapping practices in urban areas) and immersive performances based on projection (screen) design of painting (Alive cycle, performances using the AMIEX Technology® – Art & Music Immersive Experience) have become increasingly successful all over the world. One development is the creation of a kinetic art of light (a kind of video art) on the basis of paintings. This art promotes “using” the projection of the design of paintings in such a way that they are viewed in a manner that differs from mere contemplative watching (as in the case of a museum). In this way, a digital form of timed painting in motion is implemented that initiates new styles of experiencing traditional painting art, equipped with qualities of an immersive light spectacle. “Video frescoes” come into existence – an intermedium at the junction of painting and projection, simulation and registration, and the subject of experience is comprised of a light spectacle together with the place of its disclosure. Therefore, we are dealing with images of painting transferred to the dimension of a digital spectacle, which are managed by users in an environment where a trick of light acts in favour of the design of “poly-cinema” (Moholy-Nagy). The program of Moholy-Nagy's school of vision has come true: painting by means of light in a simultaneous cinema.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 51-58
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies