Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tożsamość podmiotu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wspomnienia Cola Nicea: Case-study o budowie tożsamości dyskursywnej arumuńskich armatole w Macedonii na początku XX wieku
Autorzy:
Cretulescu, Vladimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631458.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
identity, discourse, subject position
tożsamość, dyskurs, „pozycja podmiotu” (subject-position)
Opis:
Artykuł rozpoczyna się od ogólnego omówienia Wspomień Coli Nicei – dokumentu, który został poddany analizie z wykorzystaniem metod zaczerpniętych z krytycznej analizy dyskursu. W artykule wyjaśniono etnonimy używane przez Niceę w jego opowieści, co prowokuje do dyskusji o tożsamościach macedońsko-słowiańskiej i macedońsko-arumuńskiej na początku XX w.W dalszej kolejności omówiono formy i powody współpracy między arumuńskimi armatoles a comitadji Tajnej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej w Adrianopolu, tak jak zostało to ukazane w tekście Niecei.Informacje zawarte w tym źródle prowadzą do konkluzji, że filorumuński dyskurs okazał się nieprzydatny w obliczu zaostrzenia kryzysu macedońskiego, a Arumuni,miłośnicy Rumunii, przyjęli drugi dyskurs, przez twórcze połączenie go z programem politycznym Tajnej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej w Adrianopolu.Artykuł odnosi się również do rozmaitych tekstowych i metatekstowych narzędzi, które odgrywają rolę w iteracji pozycji podmiotu arumuńskich armatole Coli Nicei.
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomnienia Cola Nicea: Case-study o budowie tożsamości dyskursywnej arumuńskich armatole w Macedonii na początku XX wieku
Autorzy:
Cretulescu, Vladimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631620.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
identity, discourse, subject position
tożsamość, dyskurs, „pozycja podmiotu” (subject-position)
Opis:
The article begins with a general presentation of Cola Nicea’s Memoirs – the document which is to be investigated using methods drawn from Critical Discource Analysis. The paper continues with a study of the ethnonyms used by Nicea throughout his account, which leads into a discussion of Macedonian Slav and Macedonian Aromanian identities at the turn of the 20th century. Then it discusses the forms of – and reasons for – cooperation between the Aromanian armatoles and TMORO comitadji, as reflected in Nicea’s text. The information contained in this source-material proves that, philoromanian discourse proving ill-equipped to deal with the radicalization of the Macedonian crisis, Romanophile Aromanians adapt by creatively combining the latter discourse with the TMORO political agenda. Finally, the paper refers to the diverse textual and meta-textual devices which come into play in Cola Nicea’s iteration of the Aromanian armatole subject position.
Artykuł rozpoczyna się od ogólnego omówienia Wspomień Coli Nicei – dokumentu, który został poddany analizie z wykorzystaniem metod zaczerpniętych z krytycznej analizy dyskursu. W artykule wyjaśniono etnonimy używane przez Niceę w jego opowieści, co prowokuje do dyskusji o tożsamościach macedońsko-słowiańskiej i macedońsko-arumuńskiej na początku XX w.W dalszej kolejności omówiono formy i powody współpracy między arumuńskimi armatoles a comitadji Tajnej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej w Adrianopolu, tak jak zostało to ukazane w tekście Niecei.Informacje zawarte w tym źródle prowadzą do konkluzji, że filorumuński dyskurs okazał się nieprzydatny w obliczu zaostrzenia kryzysu macedońskiego, a Arumuni,miłośnicy Rumunii, przyjęli drugi dyskurs, przez twórcze połączenie go z programem politycznym Tajnej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej w Adrianopolu.Artykuł odnosi się również do rozmaitych tekstowych i metatekstowych narzędzi, które odgrywają rolę w iteracji pozycji podmiotu arumuńskich armatole Coli Nicei.
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola mediów w kreowaniu wizerunku
The role of media in image creation
Autorzy:
Czopek, Miłosz
Chomont-Parzyńska, Dominika
Czerwińska, Dorota
Kołodziej, Marta
Kudzia, Renata
Morawska, Beata
Ostrowska, Anna
Szymkowiak, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471800.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uczelnia Jana Wyżykowskiego
Tematy:
kształtowanie wizerunku
elementy wizerunku
tożsamość podmiotu
rola mediów
teoria porządku dnia
rola kontekstu
celebryta
image shaping
image elements
entity identity
the role of media
agenda
setting theory
the role of context
celebrity
Opis:
Wizerunek jest niezmiernie istotnym czynnikiem w obszarze kształtowania się relacji międzyludzkich. Na jego kształt wpływa wiele elementów o różnej sile oddziaływania. Pojęcie wizerunku nie jest czymś nowym, jednak w obecnych czasach, czasach multimediów, jego kształtowanie stało się bardzo istotne i często decyduje o sukcesie lub porażce zawodowej, politycznej czy biznesowej danego podmiotu. Wizerunek jest subiektywnym wyobrażeniem, jakie jednostka ma o danym obiekcie. Powstaje ono na skutek różnych działań (intencjonalnych i nieintencjonalnych). Media stały się narzędziem wpływającym na kreację wizerunku. Powstały i wykorzystywane są teorie, np. teoria porządku dnia, które poddają pod dyskusję wpływ mediów na opinię publiczną w kontekście pojawiających się problemów i ich hierarchii ważności. Teoria porządku dnia określana jest jako jedna z najistotniejszych koncepcji z zakresu komunikacji. Istotnym czynnikiem w kształtowaniu wizerunku jest również kontekst, w jakim informuje się o danym wydarzeniu lub podmiocie. To on ostatecznie nadaje podanej informacji pozytywny lub negatywny wydźwięk i tym samym kreuje w oczach odbiorców sposób spostrzegania i oceniania określonego wydarzenia lub podmiotu. W mediach zagościło również nowe zjawisko, które często bywa określane jako fenomen celebryty.
influenced by many elements in different extent. Although the concept of image is not a new phenomenon, in present times of multimedia domination the question of forming it has become quite significant and has often decided about a professional, political or business success or failure of a given entity. Image is a subjective idea that an individual has of a given object. It is formed on the basis of different intentional and unintentional actions. The media have become an instrument which can influence the image creation. There have been developed and used theories, for example, an agenda setting theory, which discuss the influence of media on public opinion in context of the occurring problems and their priority of importance. Agenda setting theory is described as one of the most important conceptions in the field of communication. Context in which the information about the event or subject is given is a very significant factor. It is context that finally shapes the positive or negative sound of the information and thus creates the way of thinking and assessing a given event or entity in the eyes of the information receivers. The media have also become a home for a new phenomenon described as a celebrity.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Jana Wyżykowskiego. Studia z Nauk Społecznych; 2016, 9; rb.ujw.pl/social
2543-6732
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Jana Wyżykowskiego. Studia z Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja kapitalizmu akademickiego Richarda Müncha. Rekonstrukcja i filozoficzny komentarz
Richard Münch’s theory of academic capitalism. An attempt of reconstruction and a philosophical commentary
Autorzy:
Czerniak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41220838.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
kapitalizm akademicki
uniwersytet audytowy
uniwersytet jako przedsiębiorstwo
potlacz
wymiana darów
prestiż
tożsamość podmiotu
antropologia nauki
academic capitalism
audit university
entrepreneurial university
potlach
gift exchanging
prestige
identity of the subject
anthropology of science
Opis:
Autor rekonstruuje w tekście główne wątki koncepcji kapitalizmu akademickiego Richarda Müncha. Odwołując się do takich kategorii jak „uniwersytet audytowy” czy „uniwersytet jako przedsiębiorstwo” niemiecki socjolog przeciwstawia w krytycznym duchu aktualny model zarządzania nauką dawnemu nowożytnemu modelowi pracy badawczej pojmowanej jako „wymiana darów”. W sensie socjo-psychologicznym mamy tu do czynienia ze strukturą komunikacji społecznej, której rodowód sięga takich instytucji społecznych jak potlacz u indiańskich plemion Północnej Ameryki opisywany przez Marcela Maussa. Münch pokazuje podobieństwa pomiędzy tym archaicznym i współczesnym, odnoszącym się do psychospołecznych fundamentów praxis naukowej, modelem wymiany darów i na tym tle rozwija szczegółowo swą koncepcję kapitalizmu naukowego. Konkluzję tych rozważań stanowi krytyczna teza, że nauka posiada własną, niezbywalną autonomię aksjologiczną i wymiar antropologiczny, które ulegają degeneracji w toku kapitalistycznej „kolonizacji” nauki przez systemy władzy państwowej i pieniądza (Münch odwołuje się tu do filozoficznej argumentacji Jürgena Habermasa). Tekst zawiera także liczne refleksje autora poszerzające filozoficzny horyzont analiz Müncha.
The author reviews the main elements of Richard Münch’s academic capitalism theory. By introducing categories like “audit university” or “entrepreneurial university,” the German sociologist critically sets the present academic management model against the earlier, modern-era conception of academic research as an “exchange of gifts.” In the sociological and psychological sense, the latter is a social communication structure rooted in traditional social lore, for instance the potlatch ceremonies celebrated by some North-American Indian tribes which Marcel Mauss described. Münch shows the similarities between that old “gift exchanging” model and the contemporary one with its focus on the psychosocial fundamentals of scientific praxis, and from this gradually derives the academic capitalism conception. His conclusion is the critical claim that science possesses its own, inalienable axiological autonomy and anthropological dimension, which degenerate in result of capitalism’s “colonisation” of science by means of state authority and money (here Münch refers to Jürgen Habermas’s philosophical argumentation). The author also offers many of his own reflections on the problem, which allows Münch’s analyses to be viewed in a somewhat broader context.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2019, 7, 2; 227-246
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem odpowiedzialności za przypadkowe skutki działania
The Problem of Responsibility for Accidental Effects of the Action
Autorzy:
Krajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488617.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
działanie
podmiot działania
skutki działania
skutki niedobrowolne
odpowiedzialność
natura działającego podmiotu
podmiotowa tożsamość
relacja przyczynowa
action
subject of action
effects of action
involuntary effects
responsibility
nature of the acting subject
subjective identity
causal relationship
Opis:
W artykule bronię tezy, że podmiot, który spowodował niezamierzoną stratę, powinien wziąć za nią odpowiedzialność. Odpowiedzialność ta nie jest wynikiem zaciągniętej przez podmiot winy, nie jest także wyłącznie wyrazem jego wrażliwości na cudzą krzywdę, ale ma swoje obiektywne racje. Działający człowiek doświadcza jedności swojej podmiotowości zarówno wtedy, gdy jest dobrowolnym sprawcą działania, jak i wtedy, gdy działanie to przyczynia się do zaistnienia przypadkowych skutków. Podmiot bowiem jest nie tylko autonomicznym sprawcą, ale także kimś, kto przez konstytuującą go cielesność jest podatny na wpływ rozmaitych czyn-ników przypadkowych, nieprzewidzianych. Aby zachować swoją integralność, podmiot zobowiązany jest do uznania swojej relacji do spowodowanej krzywdy. Racje wzięcia odpowiedzial-ności za przypadkowe skutki działania odwołują się nie tylko do struktury podmiotu, ale także do samego działania i jego relacji do działającego. Zagadnienia te zostały podjęte w dwóch pierwszych paragrafach artykułu. Ostatnia część artykułu prezentuje istotę obowiązku wzięcia odpowiedzialności za spowodowaną stratę. Taka odpowiedzialność nie zależy od tego, co bez-pośrednio leżało w zakresie sprawczości podmiotu, ale dotyczy tego, co należy do półcienia tej-że sprawczości. Podmiot poprzez akt woli może uczynić siebie odpowiedzialnym za to, co się stało. Akt wzięcia odpowiedzialności obejmuje takie zachowania, jak wyjaśnienie, przeprosiny, pomoc.
In the paper, I defend the claim that agent who caused unintentional loss should take responsibility for it. Such kind of responsibility is neither a result of being guilty, being moral responsible for the loss, nor is just the expression of one’s sensitivity to other people’s hurt, but it has proper objective reasons. Human being experiences unity of his agency both in intentional actions and in actions which result in unintended harm. Moral agent is not only autonomous author of the action but also, through his corporeality, is somebody vulnerable to influence of accidental, unintended factors. In order to preserve personal integrity agent is obliged to admit the relation between his action and caused harm. Reasons to take responsibility for unintended results of action do not only relate to structure of human agency, but also relate to the structure of action itself and its relation to acting person. These issues are presented in two first paragraphs of the article. Characteristic features of obligation to take responsibility for unintended loss is presented in the last part of the article. Such responsibility is not a matter of voluntary agency, does not lie in the core of one’s agency but concerns what belong to “penumbra of agency.” Agent through act of his will makes himself responsible. Act of taking responsibility encompasses such behaviours like explanation, apology, help.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 2; 119-139
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualizacja podmiotu mistycznego w Cherubinowym Wędrowcu Angelusa Silesiusa
Individualisierung des mystischen Gegenstands in Der Cherubinische Wandersmann von Angelus Silesius
Autorzy:
Górecka, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933866.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niemiecka poezja barokowa
mistyka baroku
wczesnonowożytna indywidualizacja podmiotu mistycznego
estetyzacja i autonomizacja poezji
mistyczne „ja”
przebóstwienie człowieka
boska tożsamość
baroque poetry
baroque mysticism
pre-modern individualism
aestheticism and autonomy of poetry
the mystical self
deification of man
divine identity
Opis:
In der deutschen mystischen Barockpoesie bildet sich allmählich das vormoderne autonome, von der Metaphysik unabhängige Subjekt heraus: Das lyrische Ich bleibt zwar noch sakralisiert, aber die mystische Frömmigkeit wird ästhetisiert. Diese These lässt sich an poetischen Werken zahlreicher Barockdichterinnen und Barockdichter wie Katharina Regina von Greiffenberg, Daniel Czepko, Quirinus Kuhlmann und – allen voran – Johannes Scheffler alias Angelus Silesius beweisen. Sein Hauptwerk Der Cherubinische Wandersmann, das 1.600 Epigramme umfasst, ist nicht, wie die meisten Literaturforscher behaupten, bloß eine Fortsetzung bzw. eine Kopie der spekulativen Mystik des deutschen Spätmittelalters, sondern bildet ein Novum und zugleich eine Art Brücke zwischen der christlich-mystischen Tradition und der modernen Poesie, die sich im 18. Jahrhundert (Klopstock, von Goethe) herauskristallisierte und das individualisierte Subjekt zu ihrem Gegenstand erhob. Die silesianische Tendenz der Individualisierung ist vor dem biographischen Hintergrund des Autors zu verstehen: In der Zeit des Dreißigjährigen Krieges und der konfessionellen Auseinandersetzungen war die mystische Poesie für den Dichter der Zufluchtsort der gefährdeten Identität und der vollen Integration mit Gott. Der Dichter sprengt den Rahmen der mystischen Tradition, indem er ins Zentrum des mystischen Geschehens das individuelle menschliche Subjekt rückt, das göttliche Gegenüber im Schatten des eigenen Ich stellt und die ontologische Einheit zwischen Mensch und Gott herstellt. In seinem vertikalen Abenteuer geht er so weit, dass er den Raum des eigenen Ich beherrscht, was vor ihm unbekannt war. Dabei helfen ihm die Intensivierung von typisch barocken Ausdrucksmitteln wie Metapher, Hyperbel, Zahlensymbolik und Paradox.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 107-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies