Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tożsamość osobowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-22 z 22
Tytuł:
Osiemnastowieczna dyskusja na temat tożsamości osobowej
Autorzy:
Stoiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521674.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
metafizyka osoby
tożsamość osobowa
osoba
Locke
Opis:
Artykuł opisuje wybrane aspekty sporów, jakie zajmowały część osiemnastowiecznych filozofów. Zostały one zainspirowane niektórymi Locke’owskimi propozycjami, a dotyczyły sposobu rozumienia osoby i zagadnienia tożsamości osobowej. Wymiana poglądów na temat osobowej identyczności odnosiła się do kwestii jej substancjalnego charakteru i roli, jaka jest w niej przypisywana świadomości. W tej pierwszej sprawie Leibniz, Butler i Reid opowiadają się za substancjalnym charakterem tożsamości człowieka, zaś Locke uchyla się od zajęcia stanowiska. Drugi problem w dużej mierze związany jest z poprzednim, na co wskazuje m.in. podobny rozkład poglądów. Locke uznaje świadomość za zasadnicze kryterium tożsamości osobowej, a Leibniz, Butler i Reid się temu stanowisku przeciwstawiają.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2016, 22; 253-267
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość jednostki wobec innowacji cyfrowych i globalnego postępu technologicznego
Personal identity towards digital innovations and the global technological progress
Autorzy:
Bąk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/323570.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
tożsamość osobowa
innowacje cyfrowe
personal identity
digital innovations
Opis:
Rewolucja, obejmująca inteligentne technologie, cyfrowe innowacje oraz zaawansowany postęp technologiczny wkracza we wszystkie sfery ludzkiego życia, a szybko rozwijająca się tzw. rozszerzona rzeczywistość, poprawiająca istniejącą rzeczywistość na lepiej przyswajalną, ewoluuje się z dnia na dzień. Tworzą się nowe typy interakcji między jednostką a społeczeństwem, radykalnie zmieniają się formy wzajemnego komunikowania się jednostek. Mogą one prowadzić do utraty części podmiotowości i sprawności intelektualnej. W prezentowanej pracy przedstawiono niektóre teoretyczne i praktyczne aspekty wpływu tych zjawisk na tożsamość jednostki oraz podkreślono konieczność uzyskania nowych kompetencji komunikacyjnych w procesie edukacji.
The revolution, embracing smart technologies, digital innovations and advanced technological progress, enters all spheres of human life and the rapidly growing, so-called augmented reality, improving existing reality in order to make it more comprehensible, evolves overnight. New types of interactions between the individual and society are created and the forms of mutual communication between individuals are radically changing. They can lead to the loss of some part of one’s subjectivity and mental performance. The paper presents some theoretical and practical aspects of the influence of these phenomena on personal identity and it also emphasizes the need to acquire new communication competences in the educational process.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 112; 9-19
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statusy tożsamości osobowej u młodzieży zamieszkującej Polskę oraz mieszkającej na Litwie
The statuses of personal identity in adolescents living in Poland and Lithuania
Autorzy:
Rydz, Sylwia
Głód, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014058.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
statuses of identity
personal identity
statusy tożsamości
tożsamość osobowa
Opis:
Tożsamość osobowa jest jednym z podstawowych aspektów jednostki, który daje jej poczucie ciągłości w czasie, spójności i odrębności od innych. Koncepcja tożsamości wywodzi się od Erika Eriksona, następnie została wzbogacona przez Jamesa Marcię oraz Wima Meeusa, gdzie zostały wyodrębnione cztery statusy tożsamości jako cztery sposoby radzenia sobie z problemami tożsamościowymi. Poczucie tożsamości kształtuje się przez całe życie jednostki, jednakże na okres dorastania przypada kryzys tożsamości. To wówczas człowiek stawia sobie podstawowe pytania związane z poczuciem Ja: kim jestem, do czego dążę, co jest dla mnie ważne? To gdzie mieszkamy – czy w ojczyźnie, czy poza nią – wydaje się mieć znaczenie dla kształtowania się tożsamości osobowej. Podjęto próbę porównania statusów tożsamości młodych Polaków mieszkających w Polsce oraz młodych Polaków mieszkających na Litwie. W badaniu zastosowano odrębny pomiar czterech statusów tożsamości dla czterech sfer ważnych z punktu widzenia poszukiwań i wyborów tożsamościowych: sfera relacji z rodzicami, rówieśnikami, szkoła, ideologia. Uzyskano szereg interesujących różnic.
Personal identity is one of the basic aspects of an individual. It gives her/him a sense of continuity, integrity, and individuality. The concept of identity was originated by Eric Erikson and later it was elaborated by James Marcia, who differentiated four statuses of identity based on four methods of coping with identity issues. Additional work with regard to the subject of personal identity was developed by Wim Meeus. The sense of personal identity develops throughout individual life span; however, the main crisis of identity occurs during adolescence. At this time a person asks herself/himself the fundamental questions related to self awareness: Who am I? What are my goals? What is important for me? Where we live, whether in a homeland or not, appears to have a great significance in shaping personal identity. The attempt was undertaken to compare the statuses of identity of young Poles living in Poland and those living in Lithuania. In the research there was employed a distinct measurement of four statuses of identity for four spheres of human functioning: a sphere of the relationships with parents, peers, a school, and an ideology. A range of interesting and varied results was obtained.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2014, 18; 111-127
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje narracyjnej koncepcji tożsamości Paula Ricoeura
Implications of Paul Ricoeur’s Narrative Conception of Identity
Autorzy:
Huzarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558766.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
tożsamość
identyczność
podmiot
zmienność
tożsamość osobowa
Identity
subject
changeability
personal identity
Opis:
Narracyjna koncepcja tożsamości, którą prezentuje Paul Ricoeur, ujmuje zdecydowanie szerszą perspektywę niż tylko perspektywa takożsamości osób w czasie rozumiana jako identyczność podmiotu x w czasie t1 i czasie t2. Koncepcja ta bowiem mówi nie tylko o byciu tym samym czy takim samym, ale również o byciu sobą. Bycie sobą to charakterystyczne jedynie dla człowieka wyzwanie rzucone czasowi, gdzie podmiot – mimo towarzyszących mu zmian – pozostaje sobą. Z myśli Ricoeura można jednak wydobyć jeszcze więcej, gdzie bycie sobą jest realizacją własnego, niepowtarzalnego etosu danego w ustanowieniu w byciu. To ustanowienie w byciu obejmuje kontekst zakorzenienia w historii, tradycji, kulturze, ale również najbardziej zindywidualizowane odniesienie do Boga.
The narrative concept of identity presented by Paul Ricoeur places embraces a far wider perspective than the perspective of people’s identity in time alone, understood as the subject’s identity in time t1 and time t2. For Ricouer’s conception speaks not only of being the same or being exactly the same but also of being oneself. Being oneself is a challenge characteristic only of human beings, a challenge thrown down against time, by which the subject – despite the changes that accompany him or her – remains itself. Yet it is possible to take Ricoeur’s thought even further, and to say that being oneself is a realisation of a personal, unique ethos given in an enactment in being. This enactment in being includes the background of roots in history, tradition, culture and also, most of all, individualised reference to God.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 40; 189-201
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie w narracjach nauczycieli – imperatyw w formowaniu tożsamości dojrzałej
Experience in teachers’ narratives – imperative in forming of mature identity
Autorzy:
Popek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688283.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nauczyciele
doświadczenie
dojrzałość
tożsamość osobowa
teachers
experience
maturity
personal identity
Opis:
The main goal of my research on self-improvement of teachers based on their professional and connected with their implementation of vocation experiences is to show the complexity and ambiguity of the nature of the teacher in the modern world. The challenge, which I am undertaking, is to develop an appropriate methodology, allowing to catch and describe the influence of life experience on the formation of a mature personal identity among teachers. The presented work is only the seed for „forging” of these ways to approach a particular kind of experience, to which I refer; this situation is obvious in the case studies of each particular existence in the hope of extract specific contents. It turns out that my interlocutors: school teacher, academic teacher and teacher-priest are extremely dedicated to their mission of offering advice and help, and especially appropriate inspiring with their own example. The most important conclusion from my research is ascertainment that every true teacher is at firs an individual entity with their personal history and the experiences what cannot be generalized.
Głównym założeniem moich badań dotyczących samodoskonalenia nauczycieli, na podstawie ich doświadczeń zawodowych oraz związanych z realizacją powołania, jest ukazanie złożoności i zarazem niejednoznaczności charakteru nauczyciela we współczesnym świecie. Wyzwaniem, jakie podejmuję, jest wypracowanie odpowiedniej metodologii, pozwalającej ująć i opisać wpływ życiowego doświadczenia na formowanie się dojrzałej tożsamości osobowej wśród nauczycieli. Prezentowana praca jest zalążkiem „wykuwania się” tych sposobów ujęcia szczególnego rodzaju doświadczeń, o których piszę; tak też jest w przypadku badania każdej szczególnej egzystencji w nadziei na wydobycie konkretnych treści. Okazuje się, że badane osoby: nauczycielka szkoły średniej, nauczyciel akademicki i nauczyciel duchowny są niezwykle oddane swojej misji służenia radą i pomocą, szczególnie zaś właściwym inspirowaniem swoim przykładem. Najważniejszym wnioskiem, jaki płynie z moich badań, jest stwierdzenie, że każdy prawdziwy nauczyciel jest przede wszystkim indywidualną jednostką ze swą osobistą historią i z doświadczeniami, których nie sposób generalizować.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2016, 96; 225-247
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy tożsamością osobową a postawą społeczną
The relationship between personal identity and social attitude
Autorzy:
Piłat-Borcuch, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/326877.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
tożsamość osobowa
postawa społeczna
kultura języka
personal identity
social attitude
language culture
Opis:
Artykuł jest próbą zwrócenia uwagi na problematykę tożsamości osobowej i elementów ją konstytuujących, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia języka jako elementu łączącego kulturę i osobowość.
The article is an attempt to illustrate the problems of personal identity and some elements, that this personality forms with special analysis the meaning of the language as an combining element of culture and personality.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2013, 65; 317-327
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby dyskursywnego nadawania tożsamości osobowej robotom humanoidalnym
Attempts to Discursively Attribute Personal Identity to Humanoid Robots
Autorzy:
Branicki, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37557359.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tożsamość osobowa
robot humanoidalny
wartości
dyskurs
personal identity
humanoid robot
values
discourse
Opis:
Podstawowym celem tego tekstu jest określenie, w jakich wymiarach i w jaki sposób próbuje się nadawać tożsamość osobową robotom humanoidalnym w wybranych dyskursach medialnych. W pierwszej części wskazano, że nawet proste systemy robotyczne, które wysyłają sygnały psychiczne, mogą silnie oddziaływać na emocje ludzi. Badanie zostało przeprowadzone za pomocą analizy tekstu w dyskursie medialnym. Głównym przedmiotem analizy był tekst, w którym został opisany robot humanoidalny przeznaczony do pracy w służbie zdrowia. Na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzono, że w domenie medialnej były podejmowane próby nadania tożsamości osobowej w wymiarze formalnym, aksjologicznym oraz teleologicznym. W dyskursach medialnych, które zostały przeanalizowane, dokonano tego poprzez opis takich wydarzeń jak np. nadanie robotowi imienia, obywatelstwa, statusu studenta, a także przypisanie roli zawodowej, misji społecznej oraz cytowanie wypowiedzi samego robota. We wnioskach stwierdzono, że tego typu praktyki dyskursywne mają daleko idące konsekwencje kulturowe.
The primary purpose of this text is to determine in what dimensions and in what ways personal identity is attempted to be given to humanoid robots in selected media discourses. In the first part, it was pointed out that even simple robotic systems that send mental signals can strongly affect people’s emotions. The study was conducted using text analysis in media discourse. The main focus of the analysis was a text that described a humanoid robot designed for use in healthcare. Based on the survey, it was found that there were attempts in the media domain to give personal identity in formal, axiological and teleological dimensions. In the media discourses that were analyzed, this was done by describing such events as, for example, giving the robot a name, citizenship, student status, as well as assigning a professional role, a social mission and quoting statements from the robot itself. The conclusions state that such discursive practices have far-reaching cultural consequences.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 353-366
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dusza czyni nas tymi, kim jesteśmy
Our soul makes us who we are
Autorzy:
Swinburne, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591904.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
personal identity
person
brain
soul
neuroscience
tożsamość osobowa
osoba
mózg
umysł
dusza
neuronauka
Opis:
Teoria tożsamości osobowej jest teorią poszukującą czynnika decydującego o tym, że osoba P2 w czasie t2 jest tą samą osobą, co osoba P1 w czasie t1 wcześniejszym od t2. Większość współczesnych teorii to „teorie złożone”. Teorie złożone utrzymują, że tożsamość dwóch osób zależy od pewnego stopnia „ciągłości” lub „łączności” między dwiema osobami pod względem jednej lub większej liczby cech – P2 musi posiadać część ciała lub mózgu P1 i/lub być zdolna do zapamiętania niektórych przeżyć osoby P1. Wszystkie te teorie są podatne na zarzut arbitralności – każda z nich musi bowiem dokładnie określić, jaki stopień odnośnej cechy sprawiłby, że P2 byłaby tą samą osobą, co P1, a wybór jakiejkolwiek konkretnej wartości jest w tym wypadku całkowicie arbitralny. Aby wystawić się na taki zarzut, teorie złożone muszą twierdzić, że bycie tą samą osobą, co P1, jest kwestią stopnia. Tymczasem „teorie tożsamości częściowej” są przedmiotem krytyki z uwagi na znamienną konsekwencję, że więcej niż jedna późniejsza osoba może być częściowo identyczna z osobą P1. Taka konsekwencja nie może być sformułowana w sposób spójny. Wynika z tego, że albo osoba P2 jest w pełni identyczna z osobą P1, albo osoba P2 nie jest w ogóle identyczna z osobą P1, co prowadzi do „prostej teorii” tożsamości osobowej, zgodnie z którą tożsamości osobowej nie można analizować pod kątem cech o różnym stopniu nasilenia. Jednak w czasie t2 musi zachodzić jakaś różnica między osobą P1 a osobą, która osobą P1 nie jest. Konkluzją niniejszej pracy jest stwierdzenie, że osoba P2 jest identyczna z osobą P1, jeśli obie mają tę samą niepodzielną nie-fizyczną część, czyli tę samą duszę. W przeciwnym razie osoby P1 i P2 identyczne być nie mogą. W związku z tym element, który czyni osobę tym, kim ona jest, to dusza tej osoby.
A theory of personal identity is a theory about what makes some person P2 at a time T2 the same person as some person P1 at an earlier time T1. Most contemporary theories are “complex theories”. Complex theories hold that the identity of two persons depends on a certain degree of “continuity” or “connectedness” between the two persons of one or more features – P2 having some of P1’s body or brain, and/or being able to remember some of the experiences of P1. All these theories are open to the arbitrariness objection – that any such theory has to state exactly what degree of the relevant feature would make P2 the same as P1, and the choice of any particular value for that degree would be entirely arbitrary. To meet this objection complex theories have to claim that being the same person as P1 is a matter of degree. But such “partial identity theories” are open to the objection that they have the consequence that more than one later person could be partly identical to P1, a consequence that cannot be spelled out coherently. It follows that either P2 is fully identical to P1, or P2 is not at all identical to P1, and so leads to the “simple theory” of personal identity, that personal identity cannot be analysed in terms of features of which there can be different degrees. But there must be a difference between a person at T2 who is P1 and one who is not P1. And so the paper concludes that P2 is identical to P1 if they both have the same indivisible non-physical part, that is the same soul; but otherwise they are not the same. What makes a person who they are is their soul.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 2; 137-151
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cartesianism and Anti-Cartesianism of Locke’s Concept of Personal Identity
Kartezjanizm i antykartezjanizm locke’owskiej koncepcji tożsamości osobowej
Autorzy:
Grzeliński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791104.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
René Descartes
Kartezjusz
John Locke
tożsamość osobowa
racjonalizm
empiryzm
personal identity
rationalism
empiricism
Opis:
Niniejszy artykuł koncentruje się na zależnościach pomiędzy Locke’owskim i kartezjańskim pojmowaniem tożsamości osobowej. Wbrew częstym odczytaniom, różnica pomiędzy nimi nie daje się sprowadzić do prostego przeciwstawienia substancjalizmu i empiryzmu. Locke nie rezygnuje ze stanowiska substancjalistycznego, jednakże rozgranicza dwie sfery — naturalnego, bazującego na doświadczeniu poznania oraz filozoficznych spekulacji, w których stara się przedstawić racjonalną i zgodną ze swym programem epistemologicznym interpretację dogmatów religijnych. Krytyka Locke’a dotyczy możliwości istnienia rzeczy myślącej jako substancji istniejącej niezależnie od ciała, natomiast rozbudowaniu w stosunku do filozofii kartezjańskiej ulega opis różnicowania się doświadczenia i ludzkiej subiektywności, zaś pojęcie tożsamości osobowej zyskuje eksplikację na czterech uzupełniających się poziomach: psychologicznym, biologicznym, społeczno-prawnym i religijnym.
This article focuses on the relationship between the conceptions of personal identity presented by Descartes and by Locke. Contrary to common readings, I claim that the difference between them cannot be reduced to a simple contrast between rational substantialism and genetic empiricism. Locke does not resign from the substantialist position but delimits the two spheres: natural cognition with its foundation in experience and philosophical speculations, in which he tries to present a rational interpretation of religious dogmas which is consistent with his epistemological programme. Locke’s criticism is directed against the Cartesian notion of a thinking thing as a substance independent of the body and his description of the differentiation of experience and his depiction of human subjectivity is expanded in relation to Cartesian philosophy: personal identity gains explication at four complementary levels: psychological, biological, socio-legal, and religious.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 2; 195-212
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura i struktura tożsamości osoby. Analiza problemu na przykładzie wybranych prac G.W. Leibniza
Nature and Structure of Personal Identity: an Analysis of Selected Works of G.W. Leibniz
Autorzy:
Senczyszyn, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423381.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Leibniz
Locke
personal identity
real and moral identity
apperception
tożsamość osobowa
tożsamość realna i moralna
apercepcja
Opis:
Artykuł stanowi zmodyfikowaną wersję pracy licencjackiej napisanej przeze mnie w roku 2015, której promotorem był dr hab. Bogusław Paź.
The main aim of this paper is to reconstruct G. W. Leibniz’s view on nature and structure of human identity. For this purpose selected writings of the author and of several other philosophers whose impact on his conclusion was the most noticeable are exploited. Analysis of these sources in relation to Leibniz’s whole monadological system provides us with the explication of human identity in his anthropology. In the first part the author concentrates on the historical background of a reflection on the notion of nature, which in Leibniz’s philosophy constitutes the basis of human identity. The Hanoverian philosopher, as the author claims, continues Aristotle’s thought on this issue. Afterwards a basic individual being – monad – is presented. Through the monad the German philosopher managed to unite two – seemingly opposing – perspectives: substancial (aristotelism) with “consciously-reflective”, which is synonymous with Descartes’ cogito. In the second part the author introduces the concept of the human person, which indicates such features as rationality, substantiality and individuality. From the latter flows such characteristics of personhood as uniqueness, distinctiveness and incommunicability. Even though this classical interpretation of the person was deconstructed by Descartes, the author shows that the monadic subject did not lose the attributes Leibniz’s processors wrote about. In the third part the author presents John Locke’s interpretation of the human identity described in his opus magnum – An essay concerning human understanding, in opposition to which Leibniz developed his own theory. In the fourth part the structure of human identity in the interpretation of the German is presented. The author of this paper particularly focuses on the characteristics of its two dimensions: real identity and moral identity. At the end, in the fifth part, the epistemological foundation of Leibniz’s anthropology: perception, apperception and reflection, its specifics and the relation to two levels of human identity presented in Nouveaux essais sur l’entendement humain are explored.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2015, 27/t.t.; 169-189
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako obszar tworzenia tożsamości
Autorzy:
Wieradzka-Pilarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047079.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
narzeczeni
rodzina
statusy tożsamości
tożsamość osobowa
wychowanie
engaged couple
family
indetity statuses
personal indentity
upbringing
Opis:
W artykule podjęto tematykę roli rodziny w procesie kształtowania tożsamości. Tożsamość rozumiana jest jako wynik osobistej autorefleksji nad własnymi potrzebami, celami, zasobami, co w konfrontacji z zebranymi i przetworzonym informacjami na temat siebie, pozwala odpowiedzieć młodemu człowiekowi na podstawowe tożsamościowe pytanie: Kim jestem? Prezentowany tekst ukazuje uwarunkowania rozwoju tożsamości, skupia się na opisie predyspozycji i kompetencji rodzinnych potrzebnych do rozwiązania tożsamościowego zamętu oraz korzystnego i niekorzystnego zachowania dorosłych wpływającego na kształtowanie się różnych typów tożsamości.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 181-196
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowawcze oddziaływanie rodziców w zakresie kształtowania tożsamości młodzieży
The Parents Educational Action in the Sphere of Forming the Identity of Young People
Autorzy:
Opozda, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849874.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
okres adolescencji
tożsamość osobowa i społeczna
rodzina
proces wychowania
adolescent stage
personal and social identity
family
educational process
Opis:
The article tackles the issue connected with the parents' educational action in the sphere of forming the identity of young people. Identity understood most generally as identity in pedagogy and psychology is analyzed in two aspects: those of personal and social identity. In the description of identity as qualitative developmental change in the life cycle one should especially stop at the stage of adolescence. It is a time of dynamic change, of asking essential questions, and in Erikson's opinion, it is a time of conflict on the level: identity – dispersal of identity. Identity's developmental dynamism at the stage of adolescence is the resultant of different factors; the process of education in the family takes a significant place among them. Since formation of a young man's identity happens in the context of the whole of psychophysical development, the family's educational function should be carried out in agreement with the conception of man's integral education. The parents' educational action, supporting development of identity in young people should first of all aim at broadening the adolescents' self-knowledge, forming a clearly defined hierarchy of values, broadening the personal models, helping to verbalize their plans, aims and aspirations. Development of identity in adolescents can be hampered by educational errors. Attention mainly should be paid to the parents' overprotective attitudes, an autocratic style of education, the symbiotic bond between the parent and the child, disturbance of the inter-family borders or transmission of irrationality. The course of the educational process in the family in the area of identity formation in adolescents happens on the basis of identification and giving meanings (internalization). This is why it is so important who the parents are, what their sense of identity is, which identity they experience as the leading one. The parents' self-knowledge and self-definition as well as the quality of interfamily interactions is the beginning of formation of identity in their children and it is in this structure of The personal I and the social We that the parents' educational function is inscribed.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 111-121
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość człowieka w erze zapośredniczenia. Awatary w teatrze życia cyberrealnego
Personal Identity in the Era of Remote Living. Avatars in the Theatre of Cyberreal Life
Autorzy:
Kuczyński, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231901.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Avatar
Cyberspace
persönliche Identität
soziale Medien
avatar
cyberspace
personal identity
social media
awatar
cyberprzestrzeń
tożsamość osobowa
media społecznościowe
Opis:
Artykuł traktuje o kwestiach związanych z partycypacją człowieka w cyberprzestrzeni w kontekście zagadnienia tożsamości osobowej oraz wyzwań związanych z technologicznym zapośredniczeniem komunikacji. Horyzont badawczy wyznacza przy tym zagadnienie teatralności życia; akcent położony zostaje na znaczenie autoekspresji i autokreacji oraz wpływu otoczenia społecznego na jednostkę. Technologie cyfrowe stworzyły nowe warunki autoprezentacji, umożliwiając jednostkom kształtowanie ich tożsamości w bardziej zdecentralizowany i fragmentaryczny sposób. Omówione zostają takie aspekty cyfrowego uobecnienia, jak: warunki awataryzacji, relacja awatar–użytkownik oraz zapośredniczone środki ekspresji. Artykuł sugeruje, że jednym z głównych wyzwań, przed którymi stoją ludzie w świecie zapośredniczonym cyfrowo, jest utrzymanie spójnego poczucia siebie. Wymaga to przyjęcia bardziej zniuansowanych i wieloaspektowych ujęć tożsamości osobowej, które uwzględniają uwikłanie jednostki w relacyjność (z samą sobą, z jej awatarami oraz z innymi ludźmi).
Der Artikel befasst sich mit Fragen der Teilnahme des Menschen im Cyberspace im Zusammenhang mit der Frage nach der persönlichen Identität und den Herausforderungen, die sich durch die technologische Vermittlung von Kommunikation ergeben. Der Forschungshorizont wird durch die Frage nach der Theatralität des Lebens bestimmt; der Schwerpunkt liegt auf der Bedeutung des Selbstdarstellung und der Selbstgestaltung sowie auf dem Einfluss des sozialen Umfelds auf das Individuum. Die digitalen Technologien haben neue Bedingungen für die Selbstdarstellung geschaffen, die es dem Einzelnen ermöglichen, seine Identität auf stärker dezentralisierte und fragmentierte Weise zu gestalten. Es werden solche Aspekte der digitalen Präsenz wie die Bedingungen der Avatarisierung, die Avatar-Nutzer-Beziehung und die vermittelten Ausdrucksmittel besprochen. Der Artikel legt nahe, dass eine der größten Herausforderungen für Menschen in einer digital vermittelten Welt darin besteht, ein kohärentes Selbstbewusstsein zu bewahren. Dies erfordert eine Annahme von differenzierteren und facettenreicheren Ansätzen zur persönlichen Identität, die die Verstrickung eines Individuums mit der Relationalität (mit sich selbst, mit ihren Avataren und mit anderen Menschen) mit einbezieht.
The article deals with issues related to human participation in cyberspace in the context of the problem of personal identity and the challenges associated with remote forms of communication. The research perspective is based on the notion of the theatricality of life, in matters such as self-expression and self-creation as well as with regard to social coexistence. Digital technologies gave rise to new opportunities for self-representation, enabling individuals to shape their identities in more decentralized and fragmented ways. The article focuses on aspects of digital presence such as conditions of avatarization, the avatar-user relationship, and digital forms of self-expression. The article suggests that one of the main challenges people face in a digitally mediated world is to maintain a coherent sense of self. It requires embracing a more nuanced and multifaceted understanding of personal identity, which takes into account the individual’s entanglement in relationality (with oneself, with one's avatars, and with other people).
Źródło:
Kultura i Wartości; 2023, 35; 219-236
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milczenie jako ucieleśniona praktyka tożsamościowa
Not Speaking as an Embodied Identity-Building Practice
Autorzy:
OSIKA, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047473.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
milczenie, tożsamość osobowa, praktyka tożsamościowa, komunikacja, propriocepcja, Maurice Merleau-Ponty
silence, personal identity, identity practice, communication, proprioception, Maurice Merleau-Ponty
Opis:
Artykuł skupia się na opisie roli milczenia w budowaniu tożsamości osobowej. Człowiek intuicyjne wie, że zachodzi zależność między milczeniem a pytaniami o tożsamość – potwierdzeniem tego są wszelkiego rodzaju praktyki duchowe. Wydaje się, że w tym kontekście warto jest podjąć próbę zrozumienia podstaw tej zależności i odpowiedzi na pytanie, co dzieje się w nas, kiedy milkniemy, co pozwala „głębiej spojrzeć w siebie”. Milczenie w niniejszych rozważaniach definiowane jest jako powstrzymywanie się od mówienia, dzięki któremu tworzy się przestrzeń otwierająca się na inne rodzaje doświadczania siebie i świata. W podejściu tym za istotny czynnik fundujący „ja” uznaje się ciało. Istotne jest rozpoznanie roli propriocepcji, oznaczającej wewnętrzny zmysł ciała skierowany na nie samo i pozwalającej odsłaniać te pokłady „ja”, które w potocznych doświadczeniach zagłuszane są przez słowa wypowiadane do innych bądź – w dialogu wewnętrznym – do samego siebie. W artykule przyjęto, że propriocepcja jako doznanie niezapośredniczone jest dla człowieka podstawowym źródłem wiedzy na swój temat, która odsłania się przed nim w praktyce świadomie podejmowanego milczenia.
This article focuses on the role of silence in building personal identity. Humans intuitively feel that there is a relation between silence and self-identity, and different kinds of spiritual practices pursued everywhere in the world prove the permanence of this conviction. It seems that there is a good reason to try and understand the basis of the relation between silence and self-identity by seeking the answer to the question of what happens when we cease talking and what allows us to ‘look deeper in our selves.’ In the present considerations silence is defined as abstaining from speaking. As such, it creates a space that helps the human being open up to various types of experiencing the world and the self, without recourse to words. The approach used throughout the analyses rests on the assumption that the body, in particular embodied proprioception, an unmediated experience of the body’s internal sense of itself, is a decisive factor in establishing the human self. Proprioception reveals the layers of identity which in everyday experience are hidden either by the words spoken by others or in the internal dialogue with oneself. The article describes how proprioception is a basic source of self-knowledge accessible as a result of a conscious practice of silence.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 36-47
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Argumenty na rzecz nieredukcyjnego ujęcia tożsamości osobowej
Autorzy:
Grygianiec, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622129.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
criteria of identity
genidentity
persistence
truth condition
person
simple view
personal identity
trwanie
warunek prawdziwości
osoba
pogląd nieredukcyjny
tożsamość osobowa
kryteria identyczności
genidentyczność
Opis:
In the debate on personal identity many different criteria of identity are proposed and defended. Criteria of identity are usually taken to state necessary and sufficient conditions of identity and are viewed, in their metaphysical interpretation, as providing truth conditions of relevant identity statements. In my paper I argue that this view is misconceived and I present some arguments for the simple view of personal identity, according to which there are no noncircular and informative criteria of identity for persons. In particular, I argue that there are no other facts of the matter than identity itself which would serve as truth conditions of statements concerning numerical identity. I also try to justify the view that in most cases criteria of identity should be interpreted either epistemically as a means for finding out whether identity holds or not or metaphysically as criteria of genidentity, which provide appropriate persistence conditions for objects of a given kind.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2016, 34; 5-28
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O konsekwencjach dwuznaczności terminu „tożsamość osobowa”. Uwagi po lekturze książki Grażyny Osiki Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych
On the Consequences of the Ambiguity of the Term ‘Personal Identity’: Some Remarks on Grażyna Osika’s Book Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych
Autorzy:
LEKKA-KOWALIK, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047042.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
osoba, tożsamość, tożsamość osobowa, społeczeństwo komunikacyjne, technologie cyfrowe, komunikacyjny model tożsamości osobowej, metafizyka klasyczna
person, identity, personal identity, communication society, digital technologies, communication model of personal identity, classical metaphysics
Opis:
Grażyna Osika w swej książce omawia konteksty kształtowania się społeczeństwa komunikacyjnego, naturę technologii cyfrowych, koncepcje tożsamości oraz wpływ technologii cyfrowych na tożsamość osobową, by ostatecznie na tej podstawie zbudować komunikacyjny model tożsamości osobowej. Programowe ignorowanie metafizyki i zamknięcie się w filozofii świadomości staje się jednakże źródłem zasadniczych trudności. Po pierwsze, niekiedy trudno jest ustalić, czy Osika pisze o faktycznej tożsamości człowieka, o własnym rozumieniu (wiedzy), „kim jestem”, o poczuciu tożsamości, o budowaniu własnej tożsamości, o czynnikach, które wpływają na budowanie tożsamości, czy o terminie „tożsamość człowieka” i pojęciu tożsamości człowieka. W książce natomiast chodzi naprawdę o wpływ technologii cyfrowych na budowanie się tożsamości w sensie nabywania przez człowieka określonych cech. Tego właśnie dotyczy komunikacyjny model tożsamości, który konstruuje Osika. Po drugie, Osika podkreśla, że punktem wyjścia budowania tożsamości osobowej jest doświadczenie własnego istnienia i że owo „jestem” jest otwarte na rozmaite konstrukcje siebie. Nie wyciąga natomiast konsekwencji z cytowanego przez siebie rozróżnienia Piotra Olesia: pytania o to, kim jestem (metafizyka) i o to, jaka jestem (psychologia, socjologia itd.). Słuszne jest twierdzenie, że mogę konstruować siebie i podlegam wpływom techniki i środowiska – ale jedynie w aspekcie cech; gdy chodzi o odpowiedź, kim jestem ze swej istoty, nie ma żadnych możliwości konstruowania siebie. Nie jestem tygrysem czy ptakiem, ale osobą – bytem racjonalnym i wolnym, a zarazem spontencjalizowanym; i takie właśnie rozumienie osoby daje fundament zaproponowanemu przez Osikę komunikacyjnemu modelowi tożsamości. Dla ostatecznego uzasadnienia tez Osiki należy więc sięgnąć do metafizyki klasycznej.
In her book Grażyna Osika discusses some contexts of developing communication society, the nature of digital technologies, conceptions of identity and the impact of digital technologies on personal identity. On this basis Osika develops a communication model of personal identity. Yet her policy of ignoring metaphysical issues and confining philosophy to the philosophy of mind becomes a source of interpretational problems. Firstly, it is sometimes difficult to determine of what Osika writes: the real identity of a person, the view one has of oneself, a personal experience of one’s identity, the creation of one’s personal identity, the factors that influence one’s identity, the term ‘personal identity’ or the concept of personal identity. The book is in fact about the impact of digital technologies on the process of creating one’s own identity in the sense of acquiring/removing certain personal traits. This is what the communication model refers to. Secondly, Osika stresses that the starting point of creating one’s own identity is the experience of one’s own existence and that the ‘I exist’ experience enables various constructions of oneself. However, Osika does not take into consideration the implications of Piotr Oleś’s distinction she herself quotes: who I am (the realm of metaphysics) and what I am (the realms of psychology, sociology, etc.). While it is true that I can construct myself and that I am influenced by the technologies as well as by the environment, it is so only in the aspect of my traits. As far as my essence is concerned, I am not free to construct myself. I am not a tiger, or a bird, but a person—a rational and free being with potentialities. And it is only such understanding of the human person that may provide the foundations for Osika’s communication model of personal identity. Thus, in order to ultimately justify Osika’s claims, one needs to refer to classical metaphysics.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 4 (116); 306-320
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontynuując rozmowę… W nawiązaniu do wypowiedzi Agnieszki Lekkiej-Kowalik O konsekwencjach dwuznaczności terminu „tożsamość osobowa”. Uwagi po lekturze książki Grażyny Osiki „Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych”
Continuing the Dialogue… In Reply to Agnieszka Lekka-Kowalik’s Paper “On the Consequences of the Ambiguity of the Term ‘Personal Identity’: Some Remarks on Grażyna Osika’s Book Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnyc
Autorzy:
OSIKA, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046711.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
tożsamość osobowa, klasyczne teorie osoby, filozofia klasyczna, komunikacyjny model tożsamości osobowej, autentyczność osobowa, racjonalność
personal identity, classical theory of human person, classical philosophy, communication personal identity model, personal authenticity, rationality
Opis:
Niniejsze rozważania stanowią próbę nawiązania dialogu między typowym dla filozofii klasycznej sposobem rozumienia człowieka, reprezentowanym przez Agnieszkę Lekką-Kowalik, a propozycją definiowania tożsamości osobowej jako środowiska komunikacyjnego. Z tego punktu widzenia istotne było rozpoznanie wspólnych obszarów namysłu, tj. pierwotnego poczucia swojego istnienia, świadomości określenia swojej spójności i indywidualności oraz konieczności uwzględnienia społecznych odniesień w odpowiedzi na pytanie o to, kim jesteśmy. Uwypuklono także różnice podejść w myśleniu o tożsamości osobowej, odsłaniając obszary wymagające dalszej pracy analitycznej zarówno w przypadku modeli komunikacyjnego, jak i podejścia klasycznego.
The present considerations attempt to establish a dialogue between the classical understanding of the human person, represented by Agnieszka Lekka-Kowalik, and the proposal to define ‘personal identity’ as the communication environment. For this purpose it was important to recognize areas common to both conceptions, such as the fundamental experience of being and the awareness of one’s ontological coherence and uniqueness. Additionally, in trying to address the question of who we are social references needed to be taken into account. The differences between the two approaches in question concerning the issue of ‘personal identity’ have been indicated and the areas demanding further analytical work in the communication model as well as in the classical approach have been identified.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 1 (117); 289-299
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wzorców tożsamości osobowej w Ricoeurowskiej hermeneutyce podmiotu
The Role of Personal Identity Models in Ricoeur’s Hermeneutics of the Subject
Autorzy:
Kumorek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231978.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Paul Ricoeur
tożsamość osobowa
podmiot
charakter
dotrzymanie słowa
bycie tym samym
bycie sobą
inność
personal identity
subject
character
keeping one’s word
sameness
selfhood
otherness
Opis:
W artykule przedstawiono możliwość zastosowania Ricoeurowskich wzorców tożsamości osobowej: charakteru i dochowanego słowa do rozjaśnienia dialektyki bycia sobą samym oraz bycia kimś/czymś innym. W tym celu przedstawiono powiązania nowych wzorców z tradycyjnymi modelami tożsamości ujmowanymi jako bycie tym samym i bycie sobą. Ukazano zdolności bycia sobą do wykraczania poza wzorzec bycia tym samym, ujawniające się w analizach charakteru i dochowanego słowa oraz umożliwiające ukonstytuowanie „tego, który jest sobą samym”. Opisano również rolę inności, która wykraczając poza aspekty tożsamości „tego, który jest sobą samym” umożliwia konstytucję „tego, który jest sobą samym, jak i kimś/czymś innym”.
The paper presents the possibility of applying Ricoeur’s models of personal identity: character and keeping one’s word to clarify the dialectic of being oneself and being other. For this purpose, the relations of new models to traditional patterns of identity as being the same and being self are presented. This paper demonstrates the ability of selfhood to transcend the model of sameness, as revealed in the analyses of the character and keeping one’s word, and enabling the constitution of oneself. The role of otherness which transcends the identity aspects of oneself and thus enables the constitution of oneself as another is also analysed.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 3; 205-230
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość osobowa (jedna jaźń czy sekwencja następujących po sobie jaźni), czyli co filozof może powiedzieć poecie
Autorzy:
Zięba, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644143.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
personale Identität
Nachfolge der Ich-Identitäten
die Nicht-Identifizierung
personal identity
serial persons
succession of egos
non-identification
tożsamość osobowa
osoby seryjne
seria jaźni
nieutożsamianie się
Opis:
Im Artikel wird das Problem der personalen Identität aus psychologischer Perspektive bei Derek Parfit betrachtet. Indem ich von den in der Literatur vorhandenen Vorahnungen (M. Proust, A. Solschenizyn) ausgehe, zeige ich, dass der Mangel an psychologischer Verbindung nicht den Identitätsverlust nach sich ziehen muss, sondern als eine Nachfolge der aufeinander folgenden Ich-Identitäten dargestellt werden kann. Dabei wird jedoch hervorgehoben, dass die Sequenz der Identitäten kein ontologischer Standpunkt ist, sondern eine Darstellungsweise der differenzierten Stufen der psychologischen Verbindungen.
Examined is the notion of personal identity from the psychological perspective of Derek Parfit. Referring to the perception of intuition found in literature ( in works by M. Proust, A. Solzhenitsyn) the author concludes that the lack of psychological connections does not necessarily lead to loss of identity and can be described as a sequence of consecutive egos. He points out, however, that a series of the egos does not constitute an ontological position but is a way of describing versatile degrees of psychological links.
W artykule rozważam problem tożsamości osobowej w perspektywie psychologicznej Dereka Parfita. Wychodząc od intuicji obecnych w literaturze (M. Proust, A. Sołżenicyn), pokazuję, że brak łączności psychologicznej nie musi pociągać za sobą utraty tożsamości, a może być opisywany jako sukcesja następujących po sobie jaźni. Akcentuję jednak, że seria jaźni nie jest stanowiskiem ontologicznym, lecz sposobem opisu zróżnicowanych stopni łączności psychologicznych.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 23
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoksy podróży w czasie
The Paradoxes of Time Travel
Autorzy:
Lewis, David
Iwanicki, Marcin
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232759.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
backward causation
paradox of time travel
personal identity
temporal parts
time
time travel
przyczynowość wsteczna
paradoks podróży w czasie
tożsamość osobowa
części czasowe
czas
podróż w czasie
Opis:
Autor eseju argumentuje, że podróże w czasie są możliwe, a paradoksy podróży w czasie są osobliwościami, a nie niemożliwościami. Obrona możliwości podróży w czasie wymaga przyjęcia (a) trwających w czasie rzeczy, które posiadają zarówno przestrzenne, jak i czasowe części, (b) psychologicznej ciągłości i łączności oraz ciągłości przyczynowej jako kryteriów tożsamości osobowej, a także (c) rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym i osobistym.
This paper argues that time travel is possible, and that the paradoxes of time travel are oddities, not impossibilities. The defense of the possibility of time travel involves a commitment to (a) enduring things having temporal as well as spatial parts, (b) psychological continuity and connectedness and causal continuity as criteria of personal identity, and (c) a distinction between external and personal time.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 501-517
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leibniz: Personal Identity and Sameness of Substance
Leibniz: osobowa identyczność i tożsamość substancji
Autorzy:
Gut, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488319.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Leibniz
personal identity
person
substance
sameness
self-consciousness
memory
osobowa identyczność
substancja
tożsamość
samoświadomość
pamięć
Opis:
Leibniz’s theory of personal identity has been the object of numerous discussions and various interpretations. In the paper I contrast my view on Leibniz’s solution to the problem of personal identity with the view of Margaret Wilson and Samuel Scheffler. They both claimed that Leibniz failed to formulate a coherent, uniform and tenable theory of personal identity. His stance – as they state – contains so many inconsistencies that it cannot be adopted as a satisfactory solution to this problem. I disagree with this opinion. It is my conviction that a more inquisitive analysis of Leibniz’s texts leads to the conclusion that such severe criticism of the results of Leibniz’s studies of personal identity is ill-founded. My paper consists of two parts. In the first part—drawing on suggestions made by Vailati, Thiel, Noonan, and Bobro—I attempt to present the essential arguments against the interpretation offered by M. Wilson and S. Scheffler. In the second part I address two issues. First, I try to discuss the reasons which Leibniz listed to support his thesis that personal identity requires both the continuity of substance and the continuity of some psychological phenomena. Then, I turn to identifying Leibniz’s arguments which support the thesis that what ultimately provides a person with identity is their substantial principle, i.e. the soul or “I.”
Teoria Leibniza na temat osobowej identyczności jest od dawna przedmiotem licznych sporów i rozbieżności interpretacyjnych. W niniejszym artykule zestawiam mój pogląd na temat tego, co faktycznie uważał Leibniz za podstawę bycia tą samą osobą z poglądem, który został sformułowany przez Margaret Wilson i Samuela Schefflera. Ich zdaniem Leibniz nie przedstawiał spójnej, jednolitej i przekonującej teorii osobowej identyczności. Jego stanowisko — jak utrzymują ci autorzy — zawiera w sobie zbyt wiele niekonsekwencji, aby można je było uznać za satysfakcjonujące rozwiązanie tego zagadnienia. Nie zgadzam się z tą opinią. W moim przekonaniu bardziej wnikliwy ogląd tekstów Leibniza pozwala stwierdzić, że nie ma podstaw do tak krytycznej oceny wyników Leibniza w kwestii osobowej identyczności. Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej — korzystając z sugestii podanych przez Vailatigo, Thiela, Noonana i Bobro — staram się przedstawić główne argumenty przeciwko interpretacji Wilson i Schefflera. W części drugiej poruszam dwie kwestie. Najpierw omawiam powody, które Leibniz wymieniał celem uzasadnienia tezy, że osobowa identyczność wymaga zarówno ciągłości substancji, jak i ciągłości pewnych fenomenów psychologicznych. Następnie przedstawiam argumenty Leibniza na rzecz tezy, że tym, co ostatecznie nadaje identyczność osobie, jest jej substancjalna zasada, czyli dusza lub „ja”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 93-110
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Identity of a Teacher of Early Education in the Contemporary World
Chrześcijańska tożsamość nauczyciela nauczania początkowego we współczesnym świecie
Autorzy:
Kurowicka-Roman, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038858.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
personal relationship
teacher
early education
upbringing
Christian identity
tożsamość chrześcijańska
relacja osobowa
nauczyciel
nauczanie początkowe
wychowanie
Opis:
The primary task of the teacher is to support the child in his or her overall development. The work of a teacher is also a path of Christian vocation. The article is devoted to the issue of Christian identity of early education teachers. The aim of the considerations is also to show the dimensions of such an educator’s identity. The article attempts to answer the questions: who the teacher is; and what their role and calling in the modern world is. The main goal of pedagogical activity which is the comprehensive development of the child is discussed.
Podstawowym zadaniem nauczyciela jest wspieranie dziecka w jego całościowym rozwoju. Zawód nauczyciela jest szczególnego rodzaju misją i powołaniem. Artykuł poświęcono kwestii tożsamości chrześcijańskiej nauczycieli nauczania początkowego. Celem rozważań jest także pokazanie wymiarów tożsamości nauczyciela. Dokonano próby udzielenia odpowiedzi na pytania, kim jest nauczyciel oraz jaka jest jego rola i powołanie we współczesnym świecie. Omówiono główny cel działalności pedagogicznej, jakim jest integralny rozwój dziecka.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 27, 4; 63-74
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-22 z 22

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies