Kontynuując rozmowę… W nawiązaniu do wypowiedzi Agnieszki Lekkiej-Kowalik O konsekwencjach dwuznaczności terminu „tożsamość osobowa”. Uwagi po lekturze książki Grażyny Osiki „Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych”

Niniejsze rozważania stanowią próbę nawiązania dialogu między typowym dla filozofii klasycznej sposobem rozumienia człowieka, reprezentowanym przez Agnieszkę Lekką-Kowalik, a propozycją definiowania tożsamości osobowej jako środowiska komunikacyjnego. Z tego punktu widzenia istotne było rozpoznanie wspólnych obszarów namysłu, tj. pierwotnego poczucia swojego istnienia, świadomości określenia swojej spójności i indywidualności oraz konieczności uwzględnienia społecznych odniesień w odpowiedzi na pytanie o to, kim jesteśmy. Uwypuklono także różnice podejść w myśleniu o tożsamości osobowej, odsłaniając obszary wymagające dalszej pracy analitycznej zarówno w przypadku modeli komunikacyjnego, jak i podejścia klasycznego.

The present considerations attempt to establish a dialogue between the classical understanding of the human person, represented by Agnieszka Lekka-Kowalik, and the proposal to define ‘personal identity’ as the communication environment. For this purpose it was important to recognize areas common to both conceptions, such as the fundamental experience of being and the awareness of one’s ontological coherence and uniqueness. Additionally, in trying to address the question of who we are social references needed to be taken into account. The differences between the two approaches in question concerning the issue of ‘personal identity’ have been indicated and the areas demanding further analytical work in the communication model as well as in the classical approach have been identified.