Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theory of communication" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Muzyka jako spotkanie
Music as an Encounter
Autorzy:
Mrzygłód, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188951.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
philosophy of music
theory of communication
phenomenology
sociology
Opis:
What is music? One of the possible answers for this question is that music establishes a specific form of communication, which finally occurs to mean an encounter. How has this conclusion been created and how to justify it? It all comes from the interdisciplinary encounter of different perspectives of academic research. Setting in a relation, and so referring to each other, sociological and phenomenological methods result in discovering music (musical language and style, piece of music, musical thought and process) that is an effect and means of social communication. When providing this statement with deeper insight, one comes to the conclusion that every social communication has an encounter as its basis. Whereas so called 'philosophy of encounter', or 'of dialogue', which grows from the phenomenological radices makes it clear that it is an encounter of the two persons: a dialogue between 'I' and 'You'. The groundwork of this musical drama, like of a drama of any other kind of communication, is the reciprocity that establishes a specific relation. Alfred Schütz called it: 'relation of mutual tuning'. It is a tuning of thoughts and wills of participants of the encounter. This supplies the relation with an almost alchemical power of metamorphosis, making it possible to transform 'I' and 'You' into 'We'. And so it makes a harmony. Conclusions from new academic disciplines remain therefore close to the old knowledge – for Boethius already saw music as harmony. What is music? There are as many answers as perspectives. How to reach the truth then? There is a need for a meeting (sic!).
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2022, 1(52); 41-53
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OCENY JAKO PODSTAWOWY PROBLEM ANALIZY ZMEDIATYZOWANEJ PERSWAZJI POLITYCZNEJ
EVALUATIONS AS THE CORE ANALYTICAL PROBLEM IN THE THEORY OF MEDIATED POLITICAL PERSUASION
Autorzy:
Kołodziej, Jacek H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513102.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
theory of communication
persuasive evaluation
political communication
structural analysis
Opis:
Evaluation is the fundamental component of persuasion, and as such is making the constitutive frame for political conflicts. It is a function of meaning, concerning primarily the expression of our principle and emotive attitudes to reality. Every persuasive evaluation must be communicated – carried by verbal and non-verbal signs, assembled by codes which organize emotions at three levels of: lexemes, evaluative statements and narrative texts (superstructures). The text describes the main practices of evaluation in political communication, following the premises of anthropology of word and mass media theory. Working on the examples from political debates, selected means of persuasive evaluations are tested. To recapitulate the aforementioned claims an overall structural model of analysis is presented. It comprises all relevant factors and contexts of evaluation practices in political persuasion.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2017, 15, 4; 82-99 (18)
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikowanie przekazu w modelach stosunków prawnych (na przykładzie przepisów „ Kodeksu pracy ”)
Autorzy:
LIZISOWA, MARIA TERESA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957664.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
legał language
theory of communication
stylistics
text interpretation
Opis:
The present paper presents a discursive interpretation of legał regulations, understood as a particular delineation of communication between a legislator and the receivers of normative statements. The author shows, that the way of communicating a statement in an interacting community, artificially created by a law, is schematic and happens according to two patterns. While regulating the actions of legał subjects in relations conceming legał obligations, a legislator refers writs to the receivers of normative statements. The writs take a form of categorical statements, composed of indicative sentences as well as they specify the time of establishing and receiving of the act of speech, in deictic temporal setting around a pivot of “here and now”, given by a legislature. In the case of combining legał obligations and interactions of dependence of authority, a statement determining the way of solving a dispute between the subjects of legał obligations (e.g. between an em- ployer and an employee), through subjects of authority (e.g. employment courts), is given in the form of conditional sentences. Temporal setting of events in the statements regulating interactions of dependence of authority, determines projection on the time pivot. Ac- cording to the author, the syntactic organisation of sentences and the temporality alloca- ted as the duration of actions suspended in time are the main grammatical ąualities of the functional marking of legał texts.
Źródło:
Stylistyka; 2007, 16; 341-349
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retoryka i językoznawstwo – obszary spotkania
Classical rhetoric and modern linguistics: Meeting fields
Autorzy:
Mamcarz-Plisiecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804860.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
retoryka; językoznawstwo; semantyka; pragmatyka; teoria komunikacji
rhetoric; linguistics; semantics; pragmatics; theory of communication
Opis:
Artykuł jest próbą porównania dwóch dziedzin wiedzy: klasycznej retoryki i współczesnej lingwistyki. Dzisiejsi językoznawcy traktują retorykę jako dyscyplinę historyczną i przednaukową. Dla wielu z nich retoryka wydaje się także zbyt normatywna i sformalizowana. Dzieje się tak od reformy artes liberales, dokonanej w renesansie przez Piotra Ramusa (Pierre’a de la Ramée). Retoryka została wtedy ograniczona jedynie do sztuki krasomówczej oraz teorii stylu (stylistyki). W XVIII wieku (tak jak cała humanistyka) została wyrzucona z „ogrodu nauk”. Natomiast w wieku XIX odrzucono ją wraz z całą klasyczną koncepcją sztuki. To wszystko sprawia, że dzisiejsi uczeni raczej nieufnie patrzą na retorykę. Autor artykułu przekonuje tymczasem, że klasyczna retoryka jest dyscypliną nowoczesną i przydatną dla współczesnego językoznawstwa. W konkluzji stwierdza, że w dzisiejszych badaniach nad tekstem retoryka może dać perspektywę ogólną, lingwistyka zaś konieczne uszczegółowienia.
The article is attempt to comparison of two fields of knowledge: classical rhetoric and modern linguistics. Contemporary linguists treat rhetoric as a historical and pre-scientific discipline. Rhetoric also seemed to be too prescriptive and formalized for many theorists. After the reform of artes liberales which was made in Renaissance by Peter Ramus (Pierre de la Ramée) rhetoric was limited only to the art of oratory and theory of style (stylistics). In 18th century rhetoric (like all the humanities) was thrown away from “garden of sciences.” And in 19th century even this classical concept of art was rejected. This is the reason that nowadays many scholars look at rhetoric rather distrustfully. The author of this article argues that classical rhetoric is modern and useful to contemporary linguistics. In conclusion the author suggests that in discourse studies rhetoric should be understood as a general frame for next detailed researches. 
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 6; 111-135
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjologiczne teorie konfliktu i wymiany w pryzmacie konstruowania interakcji społecznych
The Sociological Theories of Conflict and Communication in the Context of Developing Social Interactions
Autorzy:
Pulit, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14171875.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
Tematy:
teoria konfliktu
teoria wymiany
interakcje społeczne
teoria socjologiczna
theory of conflict
theory of communication
social interactions
sociological theory
Opis:
Autor podejmuje się analizy wybranych socjologicznych teorii konfliktu i wymiany, ukazując je w pryzmacie uzupełniających się koncepcji, które mogą służyć wyjaśnianiu przebiegu interakcji społecznych. Odejście od interpretacji konfliktu jako pejoratywnego zjawiska pozwala jednostkom społecznym aktywizować zasoby umożliwiające postrzeganie sporu jako szansy zwiększenia zdolności systemu do rozwiązywania problemów poprzez konfrontację braków równowagi wewnętrznej. Autor podkreśla rangę zarządzania konfliktem, która w swym procesie zakłada zbalansowanie emocji i racjonalności. Konflikt jest obecny w każdym wymiarze życia społecznego, dlatego recypowanie wiedzy o hipotetycznych możliwościach jego wystąpienia oraz efektywnym zarządzaniu procesem dochodzenia do porozumienia jest zasadniczą rolą każdej jednostki społecznej funkcjonującej w przestrzeni publicznej. Teoria wymiany stanowi doskonałe tło badawcze do uzasadnienia budowy harmonijnych relacji międzyludzkich. Rozszerzenie analiz wymiany poza cele materialne, na usługi, symbole i uczucia, stanowi również podstawę do objęcia analizami przypadków wszystkich typów relacji. Eksploracja strategii perswazyjnych w teorii wymiany umożliwia ukazanie ich wielowarstwowych profitów, daleko wykraczających poza uzyskanie indywidualnych, egocentrycznych korzyści. Podniesienie jakości i formy przekazywanych treści, kreatywność w reagowaniu na komunikaty drugiej strony, weryfikacja zastanych norm, ocena i modyfikacje kontroli społecznej są tylko przykładowymi z wielu profitów wynikłych ze stosowania strategii perswazyjnych. Kluczowym celem strategii perswazyjnych jest podniesienie poziomu relacji międzyludzkich do pułapu, w którym wszystkie zaangażowane w interakcje strony wykazują satysfakcję i ze spokojem konstruują plany budowy przyszłych kontaktów niezależnie od stopnia ich skomplikowania.
The author tackles the issue of analysis of selected sociological theories of conflict and communication and presents them in the context of supplementing concepts which may aid in explaining progress of social interactions. The departure from perceiving a conflict as a pejorative phenomenon enables social individuals to activate the resources enabling perceiving a dispute as a chance at increasing problem-solving capabilities of a system through confronting deficiencies in internal balance. The author emphasizes the significance of conflict management which assumes balancing emotions and rationality. Conflicts are present in all aspects of social life therefore receiving knowledge regarding hypothetical possibility for emergence of a conflict and efficiently managing the process of reaching an agreement is of crucial importance for each social unit operating in public space. The theory of communication constitutes an excellent research backdrop for justifying developing harmonious interpersonal relations. Expanding the analysis beyond the material goals, into the area of services, symbols and feeling also constitutes a foundation for covering all types of relations with analysis. Exploring strategies of persuasion in the communication theory enables us to present the multi-layer and complex benefits and profits of said strategies which reach far beyond reaching individualistic, self-centred gains. Improving the quality and form of the conveyed messages, creativity in reacting to communication of the other party, verifying contemporary standards, assessment and modification of the social control are only some of the examples of numerous benefits of implementing persuasion strategies. The key goal of persuasion strategies is improving the level of interpersonal relation to the level when all parties engaged in interactions demonstrate satisfaction and calmly develop designs for establishing future contact regardless of their degree of complexity.
Źródło:
Eruditio et Ars; 2022, 5, 2; 150-168
2545-2363
Pojawia się w:
Eruditio et Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenia fenomenologiczne i konstruktywistyczne jako podstawy teorii komunikacji w socjologii religii
Phenomenological and constructivist assumptions as the basis of communication theory in sociology of religion
Autorzy:
Zduniak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179553.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religia
duchowość
teoria komunikacji
sens
konstruktywizm socjologiczny
Religion
spirituality
theory of communication
sense
sociological constructivism
Opis:
Artykuł przedstawia główne wątki myśli socjologicznej i filozoficznej, które przyczyniły się do powstania orientacji komunikacyjnej w socjologii religii. Stanowi ona, zdaniem wielu socjologów, nową perspektywę umożliwiającą opis i wyjaśnianie współczesnych form, w jakich manifestuje się religia, a także szerokiego spektrum zjawisk z dziedziny nowej duchowości. Obserwacja form komunikowania może pomóc dostrzec zmiany zachodzące w sferze religii oraz ich powiązanie z konkretnymi zmianami kulturowymi. Autorka prezentuje koncepcje socjologiczne i filozoficzne, w których podejmowana była tematyka sensu i jego komunikowania: od socjologii rozumiejącej M. Webera poprzez socjologię fenomenologiczną, społeczny konstruktywizm, koncepcję komunikacji N. Luhmanna, aż po współczesne koncepcje socjologiczne, które zaliczyć można do nurtu konstruktywizmu komunikacyjnego. Podejmuje również refleksję nad możliwościami zastosowania koncepcji komunikacyjnej w obszarze socjologii religii i socjologii duchowości.
The paper presents main themes of sociological and philosophical thought which contributed to establishment of communicative orientation in sociology of religion. According to numerous sociologists, it constitutes a new perspective providing an explanation and description of contemporary forms in which religion is manifested, and also a broad spectrum of phenomena in the field of spirituality. Observation of forms of communication may help to notice changes in the sphere of religion as well as their connection with particular cultural changes. The author presents sociological and philosophical conceptions in which the subject of sense and its communication is taken up; from interpretive sociology by M. Weber, phenomenological sociology, social constructivism, conception of communication by N. Luhmann through contemporary sociological conceptions that may be included in a current of communicative constructivism. The author reflects on possibilities of applying the communicative conception in the field of sociology of religion and sociology of spirituality.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 2; 283-302
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prostřeno, czyli nakryto do stołu. O programach kulinarnych w czeskich mediach
Prostřeno, means lay the table. About culinary programs in Czech media
Autorzy:
Sliwka, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908813.pdf
Data publikacji:
2018-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech media
culinary program
moderator
theory of communication
dialogue
czeskie media
programy kulinarne
teoria komunikacji
dialog
Opis:
Komunikacja w programie telewizyjnym jest odrębnym rytuałem, odbywa się w czasie przygotowywania dań, co wpływa na wrażenia kulinarne i smakowe. Czeskie media, głównie dzięki programom kulinarnym, doskonale realizują te założenia i aktywizują widza. Programy kulinarne nie tylko przekazują widzowi gotowe receptury, ale opierają się na doświadczeniu kulinarnym odbiorcy i zapraszają go do wzięcia udziału. Głównym celem tego tekstu jest ukazanie sposobu komunikacji w tych programach oraz języka, którego używają moderatorzy.
Communication with the television is a ritual feasting and has an effect on our culinary experience when it happens during the common meals. The Czech media generally thank to culinary programs fulfill the listed assumptions and activates the viewer. The culinary programs not only give a ready-to-cook recipes but also make use of receiver's experience and call for active participation. The main purpose of this text is to show the way of communication in these programs and the language used by moderators.
Źródło:
Bohemistyka; 2018, 3; 247-258
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communication and Action: Re-Reading Habermas in the Age of Activism
Komunikacja i działanie: odczytywanie Habermasa na nowo w dobie aktywizmu
Autorzy:
Pieczka, Magda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686657.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
teoria działania komunikacyjnego
zmiana społeczna
kampanie
komunikacja strategiczna
komunikacja rozwojowa
theory of communication action
social change
campaigning
strategic communication
development communication
Opis:
Technologie komunikacji cyfrowej, światowe wstrząsy polityczne, fale silnego aktywizmu i protesty spowodowały, że badania nad komunikacją znów stały się niezbędne. Można dyskutować, jak teoria komunikacji jest w stanie odpowiedzieć na to wyzwanie i czy stare teorie są adekwatne w stosunku do nowo zaistniałych warunków. Niniejszy artykuł jest w zamierzeniu częścią tej dyskusji i zwraca się ponownie do pragmatyki Habermasa, jednego z klasyków komunikacji XX w., aby podjąć refleksję nad tym, jak komunikacja i inne formy aktywności oddziałują na siebie w kampaniach dotyczących zmian społecznych, w kontekście rosnącego zasięgu komunikacji strategicznej oraz rosnącej roli mediów społecznościowych w aktywizmie. Artykuł zaczyna się od przedstawienia teoretycznego rozłamu jako problemu wielu podobszarów komunikacji, takich jak komunikacja publiczna, PR, komunikacja dla zmiany społecznej oraz komunikacja rozwojowa, którą opisuję jako szczególny przykład. Nowsze badania odstąpiły od tej problematyki. W zamian badacze podkreślają potrzebę przyjęcia nieliniowych modeli komunikacji dla zmiany społecznej i decydują się na przyjęcie hybrydowości jako rozwiązania teoretycznego zamętu w ramach tej dziedziny. Celem analizy przedstawionej w niniejszym artykule jest wykazanie, że pragmatyka komunikacji Habermasa dobrze objaśnia skomplikowane praktyki prowadzenia kampanii w sposób spójny, a także ekspansywny teoretycznie. Odczytanie Habermasa na nowo umożliwia również udzielenie odpowiedzi na postulaty wysuwane przez badaczy ruchów społecznych, aby wyjść poza granice strategii i uznać znaczenie szerszych konwersacji i skryptów kulturowych. Konceptualizacja publicznych kampanii jako ciągów aktów mowy, zdefiniowanych tutaj jako akty językowe i pozajęzykowe, daje nam narzędzie analityczne do pracy na różnych poziomach, w różnych miejscach oraz z różnymi aktorami zaangażowanymi w działania promujące społeczną zmianę, a także uprzywilejowuje komunikację jako mechanizm wyjaśniający współczesną praktykę zmiany społecznej. I wreszcie, powrót do dzieł Habermasa podkreśla znaczenie uzasadnionej pozycji, z której wchodzimy w reakcję z innymi w świecie społecznym, stawiające ją ponad pożądaną tożsamość. Zachęca to do poświęcenia uwagi działaniu i jego podstawie (pozycji moralnej), a nie atrybutom przypisanym organizacji i działaczom (tożsamość). A zatem, nacisk przesuwa się z pytania „Czy lubisz mnie/ufasz mi wystarczająco, aby za mną podążyć?” na ważniejsze pytanie „Czy to jest dobre działanie?”.
The combined effects of digital communication technologies, political upheavals around the world, waves of powerful activism and protests have injected a new urgency into communication research. How communication theory is able to respond to this challenge is a matter of discussion, including the question of the adequacy of older theories to the new circumstances. This paper, aims to add to this discussion by returning to Habermas’s pragmatics, one of the 20th century communication classics, to reflect on how communication and other forms of action interact in campaigns for social change in the context of the growing reach of strategic communication and the growing role of social media in activism. This article starts by posing theoretical disjuncture as a problem shared by a number of communication subfields, such as public communication, public relations, communication for social change, and my particular example, development communication. The more recent scholarship, however, has moved away from this state of knowledge. Instead, scholars highlight the need to embrace non-linear models of communication for social change, and appear to embrace hybridity to deal with the theoretical confusion in the field. The analysis presented in this article aims to demonstrate that Habermas’s communication pragmatics works well to explicate complex campaigning practices in a consistent and yet theoretically expansive way. Re-reading Habermas makes it possible also to respond to the call articulated by social movement scholars to move beyond the limits of strategy and to recognize the importance of larger cultural conversations and scripts. Conceptualizing public campaigning as chains of speech acts, defined here as both linguistic and nonlinguistic acts, offers an analytical tool that works across different levels, spaces, and actors involved in social change efforts and that privileges communication as the explanatory mechanism for the contemporary social change praxis. Finally, returning to Habermas’s work underscores the importance of a valid position, rather than a desirable identity, from which to engage with others in the social world. This invites a clear and consistent focus on action and its basis (moral position) rather than on attributions ascribed to organizations and campaigners (identity). The key question thus shifts from ‘Do you like me/trust me sufficiently follow me?’ to a more substantial, ‘Is this a good thing to do?’.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 9, 2; 231-252
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TEORIA WYCHOWANIA MORALNEGO A FILOZOFICZNA KONCEPCJA SUMIENIA: TOMASZ Z AKWINU – MAX SCHELER – JURGEN HABERMAS
THE THEORY OF MORAL UPBRINGING AND THE PHILOSOPHICAL CONCEPT OF CONSCIENCE. THOMAS AQUINAS – MAX SCHELER – JURGEN HABERMAS
Autorzy:
Horowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550219.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rozwój moralny, sumienie, tomizm, fenomenologia, teoria działania komunikacyjnego
moral development, consicience, Thomism, phenome-nology, theory of communication
Opis:
Podjęte badania mają na celu scharakteryzowanie wpływu zakładanej koncepcji sumienia na kształt teorii wychowania moralnego. Przedmiotem badań będą filozoficzne koncepcje sumienia, sformułowane w ramach refleksji tomistycznej, fenomenologicznej i krytycznej, która bazuje na teorii działania komunikacyjnego Habermasa, oraz odpowiadające im dyskursy pedagogiczne. W przypadku teorii tomistycznej rozwój sumienia związany jest przede wszystkim z doświadczeniem, które kształtuje poznawcze i pożądawcze władze umysłowe (intelekt i wolę) oraz zmysłowe. Odwołanie do teorii działania komunikacyjnego Jürgena Habermasa skutkuje racjonalistyczną koncepcją sumienia, które rozwija się w dialogu społecznym. Z kolei fenomenologia w wersji zaproponowanej przez Maxa Schelera prowadzi do docenienia udziału uczuć w formacji sumienia. Każda z tych teorii przynosi określone konsekwencje w dziedzinie teorii wychowania. W pierwszym przypadku rozwój moralny związany jest z doświadczeniem czynu, w drugim jest łączony z komunikacją interpersonalną, ale w wymiarze podmiotowym przybiera profil intelektualistyczny, w trzecim jest to również zetknięcie z rzeczywistością, a szczególnie z wartościami, które postrzegane są jako istniejące obiektywnie.
The research has been carried out with the objective of providing characteristics for the concept of conscience influence over the moral theory shape. The research scope will focus on philosophical concepts of conscience which have been formulated upon reflections of Thom ism, phenomenology as well as the critical reflection based in Habermas’ communication theory and the respective pedagogical discourses. In the case of the Thomism theory the conscience development is first and foremost associated with the experience which thus shapes mental capabilities of cognition and desire (the intellect and the will) and of senses. A reference to Jürgen Habermas’ communication theory results in a rationalistic concept of conscience developed in a social dialogue. However the phenomenology as it has been proposed by Max Scheler recognises feelings in the process of conscience shaping. Each of these theories brings about specific consequences for the theory of upbringing. In the first case the moral development is associated with the experience of an act; in the second case the moral development is associated with interpersonal communication, however in the subjective dimension it is of the intellectual profile; in the third instance it is also the experience of reality and in particular of the values which are generally recognized as objective.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2012, 2; 103-121
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowa jednostka przetwarzania informacji integrująca poznanie, emocje i język
Autorzy:
Harciarek, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614627.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cognitive unit
logon
cognition
emotions
language
attention window
cognitive equilibrium
theory of communication
jednostka poznawcza
poznanie
emocje
język
okno uwagowe
równoważenie struktur poznawczych
teoria komunikacji
Opis:
The question of the existence of a cognitive unit that integrates basic psychological processes, that is: cognition, emotions, and language, is raised in this paper. Usage of the concept of a basic unit of information processing (logon) in the form of a mathematical formula developed by D. Gabor in psychology is proposed here. It is inspired by views of K. Pribram and R. Llinas. Arguments for the existence of this unit in human psyche are presented, and its value for psychology is discussed here with reference to the concept of attention window, Gestalt, as well as J. Piaget’s cognitive equilibrium.  
W pracy podjęto problem istnienia jednostki poznawczej integrującej podstawowe procesy psychiczne: poznanie, emocje i język. W tym celu, inspirując się poglądami K. Pribrama i R. Llinasa, zaproponowano wykorzystanie w psychologii koncepcji podstawowej jednostki przetwarzania informacji (logonu), która ma postać matematycznego wzoru opracowanego przez D. Gabora. Wskazano na argumenty przemawiające za istnieniem takiej jednostki w psychice oraz omówiono jej wartość dla psychologii, nawiązując do koncepcji okna uwagowego, teorii postaci (Gestalt) oraz równoważenia struktur poznawczych według J. Piageta.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 4
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O odpowiedzialności karnej, uzasadnieniu kary i koncepcji komunikacyjnej karania
On responsibility, justification of punishment and theory of punishment as communication
Autorzy:
Peno, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927462.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
odpowiedzialność
uzasadnienie kary
komunikacyjna koncepcja karania
responsibility
justification of punishment
theory of punishment as communication
Opis:
The article concerns the concept of punishment as an act of communication. Some retributivsts (i.e. ‘positive’ retributivists) believe that punishment communicates a censure. The article’s central proposition is that the act of communication is, in fact, strongly connected with the criminal responsibility. Furthermore, responsibility should not be identified with punishment. The so called positive retributivists claim that in order to fulfill communication purposes, offender have to be punished. However, punishment seems to be conceptually independent of the process of moral communication. It is shown that communication is linked with the very idea of criminal responsibility and the censure should by communicated through responsibility. Therefore, the article offers the view of responsibility as a complex process. Responsibility is an important social practice which in many cases can substitute punishment, particularly in its communicative aspect.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2014, 2(9); 95-107
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внесок Харківської лінгвістичної школи у становлення й розвиток теорії невербальної комунікації
Contribution of the Kharkiv Linguistic School to the Formation and Development of Theory of Non-Verbal Communication
Wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej
Autorzy:
Осіпова, Тетяна Федорівна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38661035.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
non-verbal communication
non-verbal communication theory
Kharkiv linguistic school
periodisation of the development of non-verbal communication theory
pragmalinguistics
discourse practice
Opis:
This article describes contribution of the Kharkiv linguistic school to the formation of theory of non-verbal communication (NVC) and indicates the periods of its development in Ukrainian linguistics: from the psycholinguistic research of Oleksandr Potebnia (the late nineteenth century) to modern pragmalinguistic studies. The article aims to familiarise the European scholarly community with theoretical achievements of world-class Ukrainian linguists: Oleksandr Potebnia, Leonid Bulakhovs′kyĭ, Iuriĭ Shevel′ov (Iuriĭ Sherekh, George Shevelov), who directly or indirectly formed a theory of non-verbal communication (its methodological postulates, typology of non-verbal parameters, terminology), as well as with achievements of their followers, representatives of the pragmalinguistic branch of the Kharkiv linguistic school, exploring issues of NVC theory in the framework of discourse theory. Modern Ukrainian linguists actively develop non-verbal communication theory in relation to discourse practice (theoretical, terminological, stylistic, ethnocultural, idiolectic, gender and lexicographic aspects) and declare to have worked out a methodology for a comprehensive analysis of the non-verbal communication system on the basis of oral and written Ukrainian material. However, the article draws attention to the lack of a national Ukrainian theoretical platform, uniform NVC metalanguage and research methods, and identifies this issue as the most pressing research challenge. Based on the presented conceptualisations, the article identifies five periods of the formation and development of the Ukrainian theory of NVC, as reflected in the achievements of the most well-known and the strongest school in Ukrainian linguistics: (1) the initial period: late 19th – early 20th centuries; (2) the avant-garde period: 1920s–1930s; (3) the Soviet period: 1930s–1960s; (4a) the (“post-Soviet”) diaspora period (1970s); (4b) the post-Soviet period (1990s); (5) the current period: since the early 2000s. The article also outlines research prospects in this study area.  
Niniejszy artykuł opisuje wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej oraz nakreśla etapy rozwoju tej teorii w ukraińskim językoznawstwie, począwszy od psycholingwistycznych badań Ołeksandra Potebni pod koniec XIX wieku aż po współczesne badania pragmalingwistyczne. Artykuł ma na celu zapoznanie europejskich badaczy z teoretycznymi osiągnięciami ukraińskich językoznawców światowej klasy: Ołeksandra Potebni, Leonida Bułachowskiego, Jurija Szewelowa (Jurija Szerecha, George’a Shevelova), którzy bezpośrednio lub pośrednio przyczynili się do sformułowania teorii komunikacji niewerbalnej (jej postulatów metodologicznych, typologii parametrów niewerbalnych, terminologii), jak również z osiągnięciami ich następców, przedstawicieli nurtu pragmalingwistycznego charkowskiej szkoły językoznawczej, badających zagadnienia teorii komunikacji niewerbalnej w ramach teorii dyskursu. Dzisiejsi językoznawcy ukraińscy aktywnie rozwijają teorię komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do praktyki dyskursu (w aspekcie teoretycznym, terminologicznym, stylistycznym, etnokulturowym, idiolektalnym, genderowym i leksykograficznym) i deklarują stosowanie opracowanej na bazie ukraińskiego materiału ustnego i pisemnego metodologii wszechstronnej analizy systemu komunikacji niewerbalnej. Artykuł zwraca jednak uwagę na brak ogólnokrajowej platformy teoretycznej, jednolitego metajęzyka i metod badawczych, wskazując przy tym, że jej stworzenie stanowi najpilniejsze zadanie stojące przed badaczami. Na podstawie przedstawionych konceptualizacji artykuł wyróżnia pięć okresów rozwoju ukraińskiej teorii komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do osiągnięć charkowskiej szkoły językoznawczej, najbardziej znanej i najlepszej szkoły ukraińskiego językoznawstwa: 1) okres początkowy (schyłek XIX i początek XX wieku); 2) okres awangardy (lata 20. i 30. XX wieku); 3) okres radziecki (od lat 30. do 60. XX wieku); 4a) okres „postradzieckiej” diaspory (lata 70. XX wieku); 4b) okres postradziecki (lata 90. XX wieku); 5) okres współczesny (od początku XXI wieku). Artykuł przedstawia również perspektywy badawcze na tym polu.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2020, 55
0081-7090
2392-2435
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Language as an Object of Ethical Reflection. A Turn Towards the Attitude of Taking Responsibility for Words
Język jako przedmiot refleksji etycznej. Zwrot w stronę kształtowania postawy odpowiedzialności za słowa
Autorzy:
Żurawlew, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339289.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
responsibility for words
theory of communication ethics
human dignity and freedom
truth as the opposite of falsehood
axiological education
odpowiedzialność za słowa
teoria etyki komunikacji
godność i wolność człowieka
prawda jako przeciwieństwo kłamstwa
edukacja aksjologiczna
Opis:
The article focuses on the category of taking responsibility for words, which is explicated as both a component of the moral awareness of language users and a socially desirable attitude that promotes the building of a communication community. The above category was analysed in view of legal regulations and, most importantly, theoretical findings from the field of communication ethics. The author used the conceptual apparatus of this theory to determine the way in which responsibility for words can be formed in axiological education. It was defined by referring to the primacy of respect for the values such as human dignity, freedom and truth understood as the opposite of falsehood. The author concluded that the attitude of taking responsibility for words should be formed through the transmission of knowledge regarding these values, assuming that they can be “experienced” relative to examples of the negative use and abuse of language as opposed to its responsible use. Therefore, this article presents general criteria for the ethical evaluation of communication facts, indicating how they should be used for the purpose of forming the attitude that involves responding with will to the discussed values.
Artykuł dotyczy kategorii odpowiedzialności za słowa, która eksplikowana jest zarówno jako składnik świadomości moralnej użytkowników języka, jak również jako społecznie pożądana postawa sprzyjająca budowaniu wspólnoty komunikacyjnej. Kategorię tę poddaje się analizie w relacji do uregulowań prawnych, przede wszystkim jednak w odniesieniu do ustaleń teoretycznych z obszaru etyki komunikacji. Autor, posługując się aparatem pojęciowym tej teorii, rozpoznaje sposób, w jaki odpowiedzialność za słowa może być kształtowana w edukacji aksjologicznej. Jest on określany poprzez odwołanie do prymatu szacunku wobec wartości ludzkiej godności, wolności oraz prawdy rozumianej jako przeciwieństwo kłamstwa. Autor dochodzi do wniosku, że kształtowanie postawy odpowiedzialności za słowa winno obejmować przekaz wiedzy dotyczącej tych wartości i zakładać ich „przeżycie” w relacji do przykładów negatywnych użyć języka, które przeczą odpowiedzialnemu posługiwaniu się nim. W związku z tym w publikacji przedstawia się ogólne kryteria etycznej waloryzacji faktów komunikacyjnych i wskazuje na to, jak winny być one wykorzystane z pożytkiem dla kształtowania postawy odpowiadania wolą na wspomniane wartości.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 127-143
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogiczna koncepcja interpretacji prawa
Dialogical Concept of Legal Interpretation
Autorzy:
Tobor, Zygmunt
Kobyliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531735.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
interpretacja prawa
strategia interpretacyjna
komunikacyjne ujęcie prawa
legal interpretation
strategies of interpretation
communication theory of legal interpretation
Opis:
Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie zarysu dialogicznej koncepcji interpretacji prawa. Wiąże się ona z koniecznością ustalenia relacji pomiędzy prawodawcą a sądami. W wymiarze normatywnym koncepcja ta obejmuje analizę założeń odnośnie wzajemnej roli prawodawcy i sądów w ustalaniu treści prawa. W wymiarze opisowym polega on na przedstawieniu narzędzi, za pomocą których prawodawca i sądy mogą nawiązywać komunikację zmierzającą do usprawnienia procesu interpretacyjnego. Opisujemy wymagania, jakie spełniać powinna komunikacja między sądami a prawodawcą oraz odnosimy się na do istniejących rozwiązań funkcjonujących w Polsce oraz Stanach Zjednoczonych. W tekście sygnalizujemy jedynie doniosłość tego zagadnienia, które, w naszym przekonaniu, warte jest dalszych prac badawczych.
The purpose of this text is to present an outline of the dialogical concept of legal interpretation. It involves the need to establish the relationship between the legislature and courts. In the normative dimension, this concept includes an analysis of assumptions about the mutual roles of the legislature and courts in determining the substance of the law. In the descriptive dimension, the authors present tools that enable communication between the legislature and courts in order to improve the interpretation process. The authors describe the requirements for communication between courts and the legislature, and refer to existing solutions in Poland and the United States. In the text the importance of this issue is only signaled, but the authors believe that it is worth further research.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 2(23); 35-48
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Театральная версия романа Ольгерда Бахаревича Собаки Европы на сцене Белорусского свободного театра
Wersja teatralna powieści Аlhierda Bacharewicza „Рsy Europy” na scenie Białoruskiego Wolnego Teatru
Theatrical Version of the Novel „Dogs of Europe” by Аlhierd Bacharevich on the Stage of the Belarusian Free Theatre
Autorzy:
Lepishava, Alena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222673.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarusian literature
experimental vector of dramaturgy
performative-receptive turn
theatricality”
theory of communication
literatura białoruska
eksperymentalny wektor dramaturgii
zwrot performatywno-receptywny
teatralność”
teoria komunikacji
беларуская літаратура
эксперыментальны вектар драматургіі
перфарматыўна-рэцэптыўны паварот
тэатральнасць”
тэорыя камунікацыі
Opis:
Tematem artykułu jest spektakl Białoruskiego Wolnego Teatru na podstawie powieści Аlhierda Bacharewicza Рsy Europy, którego premiera odbyła się w Mińsku 7 III 2019 r., a następna inscenizacja została zaprezentowana podczas występόw gościnnych w Londynie w marcu 2022 roku. Ten projekt , przygotowany w warunkach motywowanej politycznie relokacji trupy w Kijowie, zamierzamy badać w artykule w kontekście najnowszych praktyk scenicznych o wysokim potencjale performatywnym i receptywnym, co przybliża je do technik medialnych, protestów politycznych. To zaś motywuje wybór metodologii naszych badań. Wykorzystujemy metody teorii komunikacji, badamy zjawisko ,,teatralizacji” życia, a także właściwości dramatu, które można badać w kontekście zwrotu performatywno-receptywnego we współczesnej dramaturgii i teatrze. Naszym zdaniem, wersja teatralna powieści Аlhierda Bacharewicza Рsy Europy na scenie Białoruskiego Wolnego Teatru odpowiada zasadom estetycznym i postawie politycznej teatru. Od momentu powstania w 2005 r. teatr pozycjonował się jako ,,teatr barykady”. Białoruski Wolny Teatr często zwracał się ku bolesnym tematom współczesności, takim jak podziały polityczne i światopoglądowe w społeczeństwie, zagrożenia wojną światową, stłumienie wolności i demokracji na Białorusi w 2020 r., czy inwazja wojsk rosyjskich na terytorium Ukrainy w 2022 roku.
The article focuses on the performance of the Belarusian Free Theatre based on the novel The Dogs of Europe by Аlhierd Bacharevich, which premiered in Minsk on 7.03.2019, and the next stage version was presented during the tour of the collective in London in March 2022. The production, arranged in the conditions of a politically motivated relocation of the troupe in Kiev, is considered in the article in the context of the latest stage practices with high performative-receptive potential, bringing them closer to the techniques of mass media, political protest actions. This determined the methodological basis of the research, which turned to the aesthetic aspects of the theory of communication, the phenomenon of ,,theatricalization” (the focus on visual action presentation) of all spheres of life, as well as to the immanent properties of drama, revealed taking into account the performative turn in modern drama and theatre, which have become adequate artistic statements about the complex relationships within the dyad ,,man ― society”. In the course of the study, it was found that the reception of the novel by Аlhierd Bacharevich was carried out on the stage of the Belarusian Free Theatre in line with the ideological and aesthetic attitudes of the collective, which since its foundation in 2005 has been approving the concept of the ,,barricade theatre”, typologically close to a number of theatrical and dramaturgical projects dedicated to the ,,pain points” of modernity: the demarcation of the world continuum according to political and ideological principles, the threat of a global military conflict and their latest local refractions: the suppression of peaceful protests in Belarus in 2020, the invasion of Russian troops on the territory of Ukraine in 2022.
У цэнтры ўвагі артыкула – спектакль Беларускага свабоднага тэатра паводле рамана Альгерда Бахарэвіча Сабакі Эўропы, прэм’ера якога адбылася ў Мінску 7 III 2019, а наступная сцэнічная версія была прадстаўлена падчас гастроляў калектыву ў Лондане ў сакавіку 2022 года. Пастаноўка, зладжаная ва ўмовах палітычна матываванай рэлакацыі трупы ў Кіеве, разглядаецца ў артыкуле ў кантэксце найноўшых сцэнічных практык, якія адзначаны высокім перформатыўна-рэцэптыўным патэнцыялам, што набліжае іх да прыёмамі масмедыя, акцый палітычнага пратэсту. Гэта абумовіла метадалагічны базіс нашага даследавання, звернутага да эстэтычных аспектаў тэорыі камунікацыі, феномену ,,тэатралізацыі” (то бок скіраванасці да візуальнай экшн-прэзентацыі) усіх сфер жыцця, а таксама да іманентных уласцівасцях драмы, раскрытых з улікам перфарматыўнага павароту ў сучаснай драматургіі і тэатры, якія сталі адэкватнымі мастацкімі выказваннямі аб складаных узаемаадносінах у межах дыяды ,,чалавек – соцыум”. Падчас даследавання высветлілася, што рэцэпцыя рамана А. Бахарэвіча ажыццяўлялася на сцэне Беларускага свабоднага тэатра ў рэчышчы ідэйна-эстэтычных установак калектыву, які сцвярджае з моманту свайго заснавання ў 2005 годзе канцэпцыю ,,тэатра-барыкады”, тыпалагічна блізкую шэрагу тэатральных і драматургічных праектаў, прысвечаных ,,болевым кропкам” сучаснасці: размежаванню сусветнага кантынууму па палітычных і светапоглядных прынцыпах, пагрозе ваеннага канфлікту сусветнага маштабу і іх найноўшым лакальным прыкладам: падаўленню мірных акцый пратэсту ў Беларусі ў 2020 годзе, уводу расійскіх войскаў на тэрыторыю Украіны у 2022 годзе.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 177-194
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies