Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the culture of memory" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znaki pamięci. O komemoratywnym charakterze obrazka religijnego
Memory Signs. The Commemorating Function of Religious Pictures
Autorzy:
Jarkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019596.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kultura pamięci
kultura śmierci
obrazek religijny
żałobny artefakt
ikonografia żałobna
modlitwa za zmarłych
the culture of memory
the culture of death
holy card
funeral artefact
funeral iconography
the prayer for the dead
Opis:
Shaped in the fifteenth century religious images in Baroque took commemorative figure corresponding to the specifics of Catholic funeral rites. It became a symbol of mourning leaflets imparting basic knowledge of deceased persons and inspiring prayers and memorial services. Mourners in the sense of religious obligation hid the souvenirs in the prayer books and drawers, pinned to the memory array or presented in other places. This process strengthened the experience of world wars that shaped the need to honor the soldiers' images. Secular heroes thus replaced Christ and the saints. Culture memory strengthened and included on the pictures secular content. Disappears need to care for the salvation of the living dead for mentioning them as relevant to our identity as people. This process intensifies the penetration of virtual reality memorabilia and development of the funeral culture.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 167-179
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NIEDOKOŃCZONA PARTIA SZACHÓW: DEMISTYFIKACJA FIGURY OFIARY I SUBWERSJA DYSKURSU ODPOWIEDZIALNOŚCI W POWIEŚCI DANAS JE SREDA (DZISIAJ JEST ŚRODA) DAVIDA ALBAHARIEGO
UNFINISHED CHESS GAME: DEMISTIFICATION OF THE FIGURE OF THE VICTIM AND SUBVERSION OF THE DISCOURSE OF RESPONSIBILITY IN THE NOVEL TODAY IS WEDNESDAY BY DAVID ALBAHARI
Autorzy:
Rosić, Tatjana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911762.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
policies of fatherhood
son-narrator
the figure of the victim
the witness
the culture of memory
communism
subversion
responsibility
Socialist Federal Republic of Yugoslavia
polityki ojcostwa
syn-narrator
figura ofiary
świadectwo
kultura pamięci
komunizm
subwersja
odpowiedzialność
Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii
Opis:
Powieść Davida Albahariego Danas je sreda (Dzisiaj jest środa) należy do tych powieści (post)jugosłowiańskiej produkcji literackiej, które od 2010 roku poddają krytycznemu oglądowi polityki ojcostwa w kontekście mechanizmów pamiętania i zapominania. W pracy zanalizowano modele narracyjne oraz strategie dezintegrujące dookreślone pozycje tożsamościowe relacji ojciec – syn w procesie zaświadczania o przeszłości (mowa tu o takich wydarzeniach, jak np. rezolucja Biura Informacyjnego, tworzenie obozu na Nagiej Wyspie czy rozpad Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii). Figura ojca stawia czytelnika w obliczu procesów neoliberalnej globalizacji i repatriarchalizacji z jednej strony, z drugiej zaś – konieczności zweryfikowania przeszłości i tworzenia kultury pamięci na obszarze postjugosłowiańskim. Gruntowna demistyfikacja figury ofiary zarówno historycznej, jak i politycznej prowadzi do subwersji dyskursu odpowiedzialności, który w odniesieniu do krajów byłej Jugosławii w tytułowej powieści Albahariego konstytuuje się jako utopijny projekt kultury.
David Albahari’s novel Danas je sreda (Today is Wednesday) belongs to a group of novels in post-Yugoslav literary production in which – since 2010 – paternity policies have been intensely explored in the context of mechanisms of remembering/forgetting. The paper reviews the narrative strategies of son-narrator testimony by which the stabile identity positions and policies within the complex father-son opposition are disintegrated and and annulled. This disintegration occurs in the process of testifying about the past historical events such as the Informbiro Resolution, the organization of the concentration camp on the Goli otok and the collapse of the SFRY. The father figure also makes the reader face the processes of neoliberal globalization and repatriarchalization, on the one hand, as well as with the necessity of re-examination of the past and establishment of the culture of memory in post-Yugoslav region, on the other. But the fundamental demystification of the figure of the victim – both historical and political – subverts the discourse of responsibility that is established as an already impossible speech in Albaharis novel, branding the post-Yugoslav project of a culture of memory as utopian.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 201-212
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura pamięci i polityka historyczna w dzisiejszej Rosji
Autorzy:
Nikžentaitis, Alvydas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676484.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
memory culture
culture of remembrance
politics of memory (historical politics)
Russia
Stalin’s cult
myth of the Great Patriotic War
the Gulag (the Main Administration of Corrective Labour Camps and Settlements)
Opis:
Memory culture and historical politics in today’s RussiaConsidering that other countries are still conducting their studies, it is too early to make conclusions and summarise the question of Russia’s memory culture and historical politics. However, it is possible to share some insights concerning this topic:(1) This analysis indicates that Russia’s case is in stark contrast to the opinions of those theorists who negate the existence of national memory culture. In Russia, this culture began to materialise in 2005, after the complicated period of post-Soviet transformation. What became central was the narrative of the empire (derzhava), whose status should also be recognised by the rest of the world. The main symbolical resource used in the construction of the motif of powerful Russia is a myth of victory in the Great Patriotic War. More recently, however, this general myth has been strengthened by selected facts from other historical periods.(2) Symbolical figures of Russia’s memory culture – both those developing and those already formed – are continuously reinterpreted. Since 1992 the myth of victory has undergone a few stages of transformation: the first years of Boris Yeltsin’s presidency (until 1995) were dominated by active efforts to deconstruct this myth; in the period between 1995 and 2000 it was restored, with a particular stress put on the status of Russian people as the unconquered victim; in 2000–2005, the State regained its vital place in the structure of the myth. Recently, the myth has been instrumentalised and used as an argument in Russia’s confrontation with the West. The period since 2011 has seen a noticeable increase in attempts to expand the symbolic instrumentarium through active use of selected facts from other historical periods(3) Although what dominates in Russia is the imperial mega narrative (derzhava),there is also an alternative stream that makes a substantial opposition – the myth of a victim. The years 2009–2013 have shown us that the memory of Stalin’s crimes is really strong. In this sense, the structure of memory in Russia, although with some exceptions, is comparable to the Polish one. On the other hand, substantial differences are noticed in comparison with Germany, Lithuania or Belarus. Those countries have only one memory culture, although with different topics included in the content. Ukraine remains beyond the regional context: even though the process of forming a single policy of remembrance is in place, it is only in its initial phase.  Kultura pamięci i polityka historyczna w dzisiejszej RosjiBadania nad zagadnieniem kultury pamięci w Rosji i krajach ościennych ciągle trwają, dlatego nie można jeszcze mówić o ich podsumowaniu. Istnieją jednak przesłanki, by przedstawić pewne wnioski na ten temat.1. Przeprowadzona analiza ukazuje, że przypadek Rosji wyraźnie przeczy poglądom tych teoretyków, którzy negują możliwość istnienia narodowej kultury pamięci. Po skomplikowanym etapie transformacji postsowieckiej w Rosji kultura pamięci w 2005 roku nabrała konkretnych kształtów. W jej centrum znalazła się opowieść o imperium (dieržava), którego status powinna uznać także reszta świata. Podstawowym symbolicznym zasobem dla toposu silnego państwa rosyjskiego jest mit zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Jednak w ostatnim czasie do wzmocnienia mitu centralnego aktywnie wykorzystuje się także selektywnie wybrane fakty z innych epok historycznych.2. Symboliczne figury tworzącej się czy też już ukształtowanej kultury pamięci są w Rosji stale reinterpretowane. Także mit zwycięstwa po 1992 roku przeszedł kilka etapów transformacji: w pierwszych latach prezydentury Borysa Jelcyna (do roku 1995) dominowały aktywne próby dekonstrukcji tego mitu, w latach 1995–2000 był on odnowiony, akcentowano przede wszystkim status rosyjskiego narodu jako niepokonanej ofiary. W latach 2000–2005 w centrum mitu znów usytuowano państwo, a w ostatnim czasie został on poddany instrumentalizacji i wykorzystany jako argument w konfrontacji Rosji z Zachodem. Po 2011 roku wyraźnie widać próby ilościowego rozszerzenia zasobu instrumentarium symbolicznego za pomocą aktywnego wykorzystania wybranych faktów z innych epok historycznych.3. Choć w Rosji wyraźnie dominuje meganarracja imperialna (dieržava), to jednak ma ona swoją konkurencję. W Rosji nadal w silnej opozycji do mitu zwycięstwa pozostaje mit ofiary. Lata 2009–2013 wyraźnie pokazały żywotność pamięci o ofiarach stalinowskich. W tym sensie struktura pamięci Rosji, choć z pewnymi wyjątkami, może być porównywana do polskiej, jednocześnie różniąc się istotnie od niemieckiej, litewskiej czy białoruskiej. W tych krajach dobitnie wyrażona jest jedna kultura pamięci, choć jej treść zawiera różne wątki tematyczne. W kontekście regionalnym nie mieści się Ukraina, w której jednolita polityka pamięci jest wprawdzie formowana, ale to dopiero początek procesu.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die Shoah
Benjamin Stein’s Novel The Canvas: The Return of Jewish Religiosity under the Shadow of the Uncertain Memory of the Shoah
Autorzy:
Sader, Fabian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791183.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Benjamin Stein
pamięć zbiorowa o Szoah
religijność żydowska
postmodernizm
culture of memory
collective memory of the Shoah
Jewish religiousness
postmodernism
Opis:
Powieść Die Leinwand Benjamina Steina: Powrót religijności żydowskiej pod znakiem niepewnej pamięci o ZagładziePowieść Die Leinwand Benjamina Steina fikcjonalizuje skandal wokół literackiego fałszerstwa autorstwa Binjamina Wilkomirskiego, którego tekst, ogłoszony jako świadectwo Szoah, okazał się być fikcyjną opowieścią. Die Leinwand w prowokacyjny sposób problematyzuje wiarygodność wspomnień i pyta o granice między autobiografią a fikcją. W artykule podkreślono, że te strategie estetyczne powinny być interpretowane w kontekście odchodzenia ostatnich świadków i wynikającej z tego faktu konieczności mediatyzacji pamięci o Zagładzie. W świetle tych zmian w powieści następuje powrót do religijnego aspektu tożsamości żydowskiej. Krytyczny potencjał powieści, ze zwrotem ku dyskursowi pamięci, stanowi przede wszystkim refleksja literacka dotycząca teorii postmodernistycznych. Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die ShoahBenjamin Steins Roman Die Leinwand fiktionalisiert den Fälschungsskandal um Binjamin Wilkomirski, dessen als Zeugnis der Shoah ausgewiesener Text sich als fiktive Erzählung entpuppte. Die Leinwand problematisiert dabei provokativ die Zuverlässigkeit von Erinnerungen und hinterfragt die Grenze zwischen Autobiographie und Fiktion. Der Aufsatz argumentiert, dass diese ästhetischen Strategien vor dem Hintergrund des Sterbens der letzten ZeugInnen sowie einer dadurch notwendigerweise mediatisierten Erinnerung an die Shoah interpretiert werden müssen. Im Zeichen dieser Entwicklungen findet im Roman eine Hinwendung zum religiösen Aspekt jüdischer Identität statt. Ihr kritisches Potential mit Blick auf den Erinnerungsdiskurs entwickelt Die Leinwand dabei vor allem durch die literarische Reflexion postmoderner Theoriebildungen.
Benjamin Stein’s novel The Canvas fictionalises the literary scandal around Binjamin Wilkomirski, whose supposed testimony of the Shoah proved to be fiction. The Canvas thereby provocatively questions the reliability of memories, as well as the differences between autobiographies and fiction in general. This paper argues that those aesthetic strategies have to be interpreted in the context of the passing of the last witnesses and thus of the necessary medialisation of the memory of the Shoah. In the light of those transformations, it is the religious aspect of Jewish identity which is foregrounded in the novel. The Canvas’s critical view of the cultural memory discourse is based in particular on a literary reflection of postmodern theorising.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 61-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gry pamięci. Valiant Hearts: The Great War i My Memory of Us w perspektywie kultury historycznej
Games of Memory. Valiant Hearts: The Great War and My Memory of Us in the perspective of historical culture
Autorzy:
Pigulak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955333.pdf
Data publikacji:
2021-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Valiant Hearts: The Great War
My Memory of Us
historical games
historical culture
collective memory
game studies
Opis:
The paper aims to outline how video games Valiant Hearts: The Great War (Ubisoft Montpellier, 2014) and My Memory of Us (Juggler Games, 2018) use narrative and ludic structures to create commemorative stories about the First World War and the Second World War. The author refer to the concept of historical culture (among others, in Jörn Rüsen’s interpretation) and examine the connections between the two video games focusing on the issue of designers’ intentions (digital games as examples of the commemoration of the past), the genre similarity (2D platform games), the intermedial convergence and the press reception. He discusses the strategy of the cultural agreement between designers and users, analyzes historical narratives as a part of the gameplay, examines relations between the individual and collective’s perspective and characterizes immersion’s mechanisms which reinforce players’ identification with the victims of both wars.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2021, 29, 38; 144-160
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć w kulturze teraźniejszości
Memory in the Culture of the Present
Autorzy:
Tarkowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373281.pdf
Data publikacji:
2016-12-21
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
social time
culture of the present
interest in the past (explosion of memory)
czas społeczny
kultura teraźniejszości
zainteresowanie przeszłością
Opis:
One of the most substantial interdisciplinary topics in the study of contemporary culture is change in social time, which is expressed in the compression of time (and space) and changing relationships between the past, present, and future. Research and analysis situate the present in an exceptional position in contemporary culture, providing us with the term ‘culture of the present.’ At the same time, however, we are dealing with a phenomenon labeled the ‘explosion of memory’—an astounding multidirectional and multifaceted rise in interest in the past. It is therefore worthwhile to investigate the structures and mechanisms of collective memory, as well as how the past is defined in contemporary culture, from the perspective of time as a social and cultural phenomenon. Questions should be asked regarding the mechanisms that unite the dominance of the present in culture with a rising interest in the past. The perspective of social time reveals that the ‘culture of the present,’ the current dominating forms of memory intensification, and the heightened awareness of the past, are influenced by the same or similar factors. These include new media and communication technologies, as well as consumption and popular culture, which change the structure of time, condense the time horizon, alter the manner in which the past is experienced, and modify the mechanisms of collective memory.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2016, 60, 4; 121-141
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarz. Antropologiczna lektura przestrzeni i pamięci na przykładzie wiejskiego cmentarza w Złotym Potoku
Autorzy:
Karpińska, Grażyna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694805.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
cemetery, a text of culture, the reading of space, the reading of memory, palimpsest
cmentarz, tekst kultury, lektura przestrzeni, lektura pamięci, palimpsest
Opis:
From the cultural point of view, the space of a cemetery is an unfinished artefact; it undergoes constant transformations both as a  material and as a non-material construct. It functions as a palimpsest whose space is created and adjusted by the passage of time; it is time that imposes new meanings and identities upon it. To read a cemetery correctly, one needs to be familiar with the language in which it has been written and to subject it to several readings, since the first reading, i.e. that of a cemetery’s “clearly visible, evident and intentionally exposed” (as J. Kolbuszewski put it) objects and signs, does not allow the scholar to profoundly reconstruct its space. My example will be a village cemetery located in the Cracow-Częstochowa Jura region (in the village of Złoty Potok, Janów commune, Częstochowa county). 
Z kulturowego punktu widzenia przestrzeń cmentarza jest tworem niedokończonym, jako konstrukt materialny i niematerialny jest nieustannie „przeobrażany”. Funkcjonuje jako palimpsest – czas uzgadnia i kreuje jego przestrzeń, nadpisuje nowe znaczenia i tożsamości. Aby go odczytać prawidłowo należy znać język, jakim został napisany i poddać go kilku lekturom, gdyż pierwsza lektura „jawnie dostrzegalnych, widomych i celowo eksponowanych” (J. Kolbuszewski) obiektów i znaków cmentarza nie pozwala badaczowi dogłębnie re-konstruować jego przestrzeń. Za przykład posłuży mi wiejski cmentarz leżący na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej (wieś Złoty Potok, gmina Janów, powiat częstochowski). 
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Kościoła katolickiego w Republice Litewskiej (1918-1940) w narrację o tworzeniu nowoczesnej Litwy
The Contribution of the Catholic Church to the Creation of a Story About Modern Lithuania in the Republic of Lithuania (1918–1940)
Autorzy:
Mačiulis, Dangiras
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602538.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół katolicki
duchowieństwo
okres międzywojenny
Republika Litewska (1918–1940)
pamięć zbiorowa
kultura pamięci
the Catholic Church
the clergy
the interwar period
the Republic of Lithuania (1918-1940)
collective memory
memory culture
Opis:
Powstaniu państwa litewskiego i utrwaleniu niepodległości Republiki Litewskiej (1918-1940) towarzyszyło kształtowanie odpowiedniej pamięci zbiorowej i narracji historycznej. Kościół katolicki na Litwie był wówczas instytucją o dużym autorytecie, która wpływała na różne sfery życia wewnętrznego kraju, mogła więc też oddziaływać na pamięć zbiorową. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy Kościół katolicki na Litwie w okresie międzywojennym dążył do świadomego kształtowania pamięci zbiorowej. Stwierdzono, że Episkopat Litwy nie przejawiał celowej chęci kształtowania pamięci zbiorowej, ponieważ nie miał jasnego i jednolitego poglądu na kulturę pamięci. Były też inne powody: początkowo utrudnienie stanowiły troski o utworzenie samodzielnej litewskiej prowincji kościelnej (1926), a od końca lat 20. XX wieku napięte stosunki Kościoła z władzami, które ograniczały społeczną aktywność katolików. Kościół świadomie nie kształtował własnej opowieści o powstaniu nowoczesnego państwa litewskiego i historii najnowszej Litwy. Zwracał się jednak do przeszłości, gdy broniąc swobody działania Kościoła katolickiego, chciał podkreślić jego rolę w tworzeniu niezależnego państwa litewskiego.
The establishment of the Lithuanian state and the consolidation of independence in the Republic of Lithuania (1918–1940) was accompanied by the construction of an appropriate collective memory and the accompanying historical narrative. The Catholic Church in Lithuania at that time was an authoritative institution that influenced various spheres of domestic life in the country; therefore, it could also influence the collective memory. This article attempts to answer whether the Catholic Church in Interwar Lithuania sought to form a collective memory. It is stated that the Lithuanian Episcopate did not demonstrate a purposeful desire to form a collective memory because it did not have a clear and unified approach to the culture of memory. There were other reasons: at first it was hindered by the worries of creating an independent ecclesiastical province of Lithuania, and from the end of the 1930s the Church’s relations with the government became strained, as the latter hindered the social activity of Catholic society. The Church did not specifically shape its own story about the creation of a modern Lithuanian state and the history of modern Lithuania. However, the Church turned to this past when, in defending the freedom of action of the Catholic Church, it wanted to emphasise the role of the Church in the creation of an independent state of Lithuania.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 301-322
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Politics of the Russian Federation: a War for Memory, or a War against Memory?
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
politics of history
politics of memory
the Russian Historical Society
Rosarkhiv
information warfare
culture wars
historical-cultural standard
Opis:
The term ‘wars of memory’ refers to the Russian specificity of the issues described in the West as ‘politics of history’ or the ‘politics of memory’. The historical arguments which are employed in the Russian Federation in the context of information and cultural warfare, and are identified with the war over the interpretation of history, are being used to achieve the Kremlin’s political objectives in both its domestic and external arenas: any visions which conflict with the official one are discredited as anti-Russian and falsifications of the history of Russia. This text consists of three parts. The first discusses the evolution of the problem in Russian public discourse since the collapse of the USSR; the second describes the historical-cultural standard currently operative in Russia (its pattern of assessments and historical interpretations); and the third, outlines the manifestations of the state’s involvement in implementing its specifically understood politics of memory, with particular emphasis on the role of the Russian Historical Society and Rosarkhiv. The ‘wars’ discussed in this article have become one of the systemic mechanisms for Russia’s confrontation with both the external environment and its internal opposition. The memory and historical-cultural identity as disseminated now are leading to a secondary Sovietisation of society and the mobilisation of imperial and nationalist (ethnocentric, ethnically Russian) resentments within the Russian Federation.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 351-376
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heterotopia and the Structure of Time in Marcin Szczygielski’s Fantasy Novel Arka czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od kiedyś przez wtedy do teraz i wstecz (trans. The Ark of Time, or Rafał’s Great Escape from Once, Through Then, to Now and Back Again) (2013)
Autorzy:
Michułka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45424978.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Heterotopia
structure of time
poetic of fantasy
time travel motif
culture remembrance
chronotope of Holocaust
representation of the past
figures of memory
Opis:
Marcin Szczygielski in his novel Arka czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od kiedyś przez wtedy do teraz i wstecz (trans. The Ark of Time, or Rafał’s Great Escape from Once, Through Then, to Now and Back Again) (2013) exposes the young reader to the ethical complexity of the world by presenting both positive and negative attitudes of Poles towards Jews. The novel is primarily rooted in the poetics of fantasy, although it is based on facts and recalls the true story of a Jewish boy whose grandfather was a violinist. The story of Rafał’s escape from the Warsaw Ghetto can also be generically traced back to the adventure story and manners-cum-family story and is narrated with humour. The novel is clearly inspired by Janusz Korczak’s Diary (written in the ghetto in 1942, full ed. 1978) and a collection of poems, The Children of the Ghetto (1949), by Stefania Grodzieńska. It exudes authenticity, symbolised by both the topography of the actual ghetto space (heterotopia) and present motif time – travel. The rich, vivid narrative of the book seems to be a story of memories – filtered through successive generations – of events, places, people, values, ideas, images, and symbols. Its special significance in the literature for young readers and in speculative fiction may be explained by the power and function of literary imagination well adapted to the perceptual capabilities of the young reader.
Źródło:
Filoteknos; 2018, 8; 131-146
2657-4810
Pojawia się w:
Filoteknos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style podróży. Przyjdzie Mordor i nas zje Ziemowita Szczerka
Travel Styles: Ziemowit Szczerek’s Mordor is Coming to Eat Us
Autorzy:
Rosiński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365072.pdf
Data publikacji:
2018-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reportage
literary style
actual geographical space
post-memory
the culture of presence
reportaż
styl literacki
postpamięć
kultura obecności
Opis:
Artykuł poświęcony jest reportażowi Ziemowita Szczerka pt. Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian. Autor w interpretacji wykorzystuje pojęcia praktykowania postpamięci w ujęciu Marianne Hirsch, stylu literackiego Marielle Macé i „opowieści przestrzennych” Michela de Certeau. Tekst stara się prześledzić zmiany zachodzące w podróżniku i reportażyście ze względu na kontakt z konkretną przestrzenią geograficzną.
This article explores Ziemowit Szczerek’s work of reportage, Mordor’s Coming to Eat Us: A Secret History of the Slavs. In his analysis, the author applies Marianne Hirsch’s conception of post-memory practices, Marielle Macé’s conception of literary style, and Michel de Certeau’s “spatial stories.” This text attempts to map the traveler and reporter’s transformations prompted by contact with actual geographical space.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 11-12; 86-97
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
За „българските мозайки” и княгиня Венцислава-Виола в полската литературна и културна памет
About “the Bulgarian mosaics” and Princess Ventsislava Viola in the Polish literary and cultural memory
Autorzy:
Cимеонова-Конах, Галя
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694523.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historical memory
popular culture
historical spectacles
Princess Ventsislava Viola of Bulgaria
codes of interpretation in Poetry
Polish Poets (the second half of the 20th C.) of Bulgaria
Tadeusz Różewicz
Opis:
-
The author analyzes the presentations of the Bulgarian theme in Polish poetry and the popular culture (historical spectacles about Princess Ventsislava Viola in the Opole region, Poland). In Polish historical memory, the story of the Bulgarian Princess Ventsislava Viola (?–1251), the wife of Duke Casimir I, has been preserved in the Annals of Jan Długosz (Ioannes Dlugossius, 1415–1480). Analysis of poetical works from the twentieth century by Tadeusz Różewicz, Anna Kamieńska, Jan Zych, Jan Śpiewak and other authors devoted to Bulgaria, considered in literary discourse, makes it possible to identify five codes of artistic interpretation: stone as the quintessence of Bulgaria, history and metaphysics, beauty, ancient and medieval archaeological monuments of the Bulgarian lands, the land of abundant harvest.
Źródło:
Slavica Lodziensia; 2018, 2; 233-244
2544-1795
Pojawia się w:
Slavica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmarli i Facebook. Wirtualna społeczność żałoby
Autorzy:
Gadowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447691.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Facebook
dead
funeral culture
mourning
memory of the dead
virtual community of mourning
zmarli
kultura funeralna
żałoba
pamięć o zmarłych
wirtualna społeczność żałoby
Opis:
In this progressing virtualization, time has come also for the realm of death, which in a natural way joined the cyber-reality, shaping a new dimension of commemorative-funeral practices present in the funeral culture. The internet has become not only a vehicle for memory, but also a place for creating its new forms. The article attempts to identify and general characteristics of the activities of Polish Facebook users connected with the memory of loved ones, in the context of the possibilities provided by the portal itself. The methodology of the work encompassed the analysis of the lite-rature and the review of the above portal from the media perspective, without considering the religious perspective.
W tej postępującej wirtualizacji przyszedł czas także na sferę związaną ze śmiercią, która w naturalny sposób dołączyła do cyberrzeczywistości, kształtującej nowy wymiar praktyk upamiętniająco-żałobnych obecnych w kulturze funeralnej. Internet stał się nie tylko nośnikiem pamięci, ale także miejscem kreowania jej nowych form. W artykule podjęto próbę zidentyfikowania i ogólnej charakterystyki przejawów aktywności polskich użytkowników portalu Facebook związanej z pamięcią o bliskich zmarłych, w kontekście możliwości udostępnianych przez sam portal. Metodologia pracy objęła analizę literatury przedmiotu oraz przegląd portalu z perspektywy medioznawczej, bez uwzględnienia perspektywy religijnej.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2018, 10, 2
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chcą nas zmienić w reliefy i rzeźby...
Autorzy:
Patrycja, Cembrzyńska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897480.pdf
Data publikacji:
2017-09-08
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
war memorial
anti-monument
collective memory
the uncanny (das Unheimliche)
Poles and their vampires
demilitarizing of culture /non-war memorials
memetics
Opis:
They Want to Change Us into Reliefs and Sculptures... This article discusses a role of war memorials in popularizing militarism, war bravery and the idea of dying for the homeland. Following Krzysztof Varga (a writer) and Krzysztof Wodiczko (a visual artist), the monumental structures of national memory become here a subject of critical reflection. They both show the deadly hypnotizing power of memorials over people. To this end, they create an oneiric reality, in which the sacred objects of national tradition come to life and “vampirize” the would-be patriots. The task of the hypnotic and critical style of interpreting memorials is, as it is proved, “to demilitarize” (“disarm”) our culture.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(2 (457)); 23-33
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas zaklęty w pudełkach
Time enchanted in a boxes
Autorzy:
Ryciak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517873.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
antropologia rzeczy
zwrot ku rzeczom
kultura materialna w etnologii
materialne nośniki wspomnień
anthropology of things
the return to things
material culture in ethnology
material memory media
Opis:
W niniejszym artykule pragnę zarysować popularny we współczesnej antropologii „zwrot ku rzeczom”. Przedstawione tu treści podzieliłam na dwie części. Pierwsza z nich to krótkie wprowadzenie do tematyki antropologii rzeczy na podstawie przykładów zaczerpniętych z wcześniejszych badań, wywiadów prowadzonych przez różnych etnologów i stworzonej na podstawie uzyskanych przez nich danych literatury. Druga część oparta jest na przeprowadzonym przeze mnie wywiadzie z moją mamą. Dotyczy on historii dwóch pudełek pełnych osobistych skarbów, skrywających różne tajemnice. Przedmioty będące tematem tego artykułu to nośniki wspomnień, narracji, historii z życia naszej rodziny zamkniętych w specyficznej „kapsule czasu”, jakimi stały się na przestrzeni lat dwa tekturowe pudełka. Obie części artykułu dopełniając się, mają na celu stworzenie spójnego obrazu badań nad rzeczami i pokazanie ich znaczenia we współczesnej antropologii kulturowej.
In this article I would like to present a rough sketch of, increasingly popular, “return to the things” in modern anthropology. My text is divided into two parts. The first part is a brief introduction to the anthropology of things’ subject. I wrote this introduction using examples from previous studies, interviews carried out by other ethnologists and literature based of their findings. The second part of my article is based on my interview with my mother. This part is about two boxes with souvenirs from my and my brother’s childhood which are a kind of treasures full of memories, stories, meanings and emotions. The purpose of the two parts of the article is to create a coherent picture of a subject of studies on things and their importance in contemporary cultural anthropology.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2016, Rzeczy 1(17)/2016; 47-59
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies