Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Holy Mass" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Maryja wzorem uczestnictwa w Mszy świętej
Mary as the Pattern of Participation in the Holy Mass
Autorzy:
Janiec, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062616.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Msza św.
uczestnictwo
„Niewiasta Eucharystii”
the Holy Mass
participation
“the Woman of the Eucharist”
Opis:
Artykuł ukazuje Maryję jako wzór uczestnictwa we Mszy św. Maryja jako „Niewiasta Eucharystii” nie tylko jest obecna w liturgii mszalnej w tekstach liturgicznych (najczęściej przez wspominanie), ale jest to bytność mistyczna – duchowa. Stąd Maryja swoim przykładem wychowuje uczestników liturgii mszalnej, jak stawać się ludźmi Eucharystii. Szczególne momenty formacyjne to: postawa Maryi wobec proklamowanego podczas Mszy św. słowa Bożego, modlitwy wiernych, przygotowania darów, uwielbiania Boga, współofiarowania mszalnego oraz podczas przyjmowania Komunii św. Maryja jest więc pomocą do świadomego, pełnego, owocnego uczestnictwa we Mszy św. w duchu nauczania Soboru Watykańskiego II.
This paper shows Mary as the pattern of participation in the Holy Mass. Mary as “the Woman of the Eucharist” not only is present in the Liturgy and in liturgical texts (most often by way of mentioning), but her presence is mystical and spiritual. Thus Mary’s example rears the participants of the Mass how to become the people of the Eucharist. Special formative moments are the following: Mary’s attitude towards the word of God proclaimed at the Mass, prayer of the faithful, preparations of the gifts, worship of God, fellow offering at the Mass, and during the Communion. Mary therefore helps a conscious, full, and fruitfull participation in the Holy Mass in the spirit of the Second Vatican Council.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 171-179
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwa powszechna jako modlitwa wiernych
Common Prayer as the Prayer of the Faithful
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062626.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modlitwa powszechna
modlitwa wiernych
liturgia słowa
Msza Święta
powszechne kapłaństwo
mszał
Konstytucja o liturgii
common prayer
the prayer of the faithful
liturgy of the word
Holy Mass
universal priesthood
missal
Constitution on liturgy
Opis:
The approval that was expressed after the Vatican Council II had reintroduced common prayer, confirmed its significant role in the liturgy of the Holy Mass. In the article an analysis is made of common prayer as the prayer of the faithful. The roots of common prayer and its development in the first centuries are shown. It has always had the character of the prayer of the faithful – said by the christened ones; sometimes penitents were not admitted to it. Along with the decline of the catechumenate, part of the intentions of the prayer of the faithful were taken over by the Gelasian litany ad introitum, which was then reduced to the phrase Kyrie eleison. Other calls of common prayer have found their equivalents as intercessory prayers in the canon of the Holy Mass. Relics of common prayer were preserved in the form of “prayers after the sermon”. The lack of common prayer in the Holy Mass gave rise to its substitutes in folk religiousness. The post-Council liturgy shows common prayer as a prayer actualizing the faithful’s universal priesthood. The rites in the missal, emphasizing the role of the priest who directs the prayer, at the same time raise the status of the participation of the deacon and the laity in them. The author of the article also cites some liturgists who considered common prayer a separate part of the Holy Mass between the liturgy of the word and the liturgy of the Eucharist. Other liturgists distinguish the liturgy of love in the Holy Mass that consists of common prayer and preparation of the offertory – the spiritual and material gifts. Although these conceptions have not been accepted, they shed important light on the essence of common prayer. A careful and profound preparation of common prayer is an important task for liturgical formation.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 141-158
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Msza święta w życiu chrześcijańskim w nauczaniu Kościoła od Soboru Trydenckiego do Jana Pawła II
The Holy Mass in Christian Life in the Church’s Teaching from the Council of Trent to John Paul II
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062655.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
Ofiara eucharystyczna
Msza święta
Życie chrześcijańskie
Życie Kościoła
Uczestnictwo w Eucharystii
Eucharist
Eucharistic offering
Holy Mass
Christian life
life of the Church
participation in the Eucharist
Opis:
Analysis of the Church’s documents shows a continuity of the Church’s teaching, and at the same time its development. The constant element of the Church’s teaching from the Council of Trent on the issue of the aim of celebrating the Eucharist has been pointing to the sacramental actualization of Christ’s only sacrifice for the lives of the faithful, who include their spiritual offerings into this actualization. Owing to this the Holy Mass is both Christ’s and the Church’s sacrifice. The Eucharist is fulfilled in heavenly liturgy. Since Pius XII’s encyclical Mediator Dei the Church has been putting more stress to the Eucharist’s ecclesiogenic aim. This teaching reaches its peak in John Paul II’s encyclical Ecclesia de Eucharistia. Since Pius XII’s encyclical the Church’s ever greater care has been seen for the participation of the faithful in the Eucharist.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 71-85
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczestnictwo w liturgii Mszy św. – pojęcie i wymogi
Participation in the liturgy of the Holy Mass – concept and requirements
Autorzy:
Słowikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797335.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
active participation
liturgy
Divine Worship
Holy Mass
office of sanctifying in the Church
czynne uczestnictwo
liturgia
kult Boży
msza św.
uświęcające zadanie Kościoła
Opis:
The problem connected with the issue of the participation of the Christian faithful in the liturgy of the Holy Mass has always been and still is the subject of many Church documents published by the Popes or the Roman Curia. In particular, term of the participation is identified with Pius X who his concern for an active, full and conscious participation expressed in motu proprio Tra le sollecitudini from 1903. This issue was also undertaken by his successors and subsequently by the Second Vatican Council. The legislator included the issue concerning the liturgy in canons: 835 § 4; 837; 899 § 2; 1247 of the Code of Canon Law of 1983. The analysis of the law shows that the participation in the liturgy is the realization of the office of sanctifying in the Church. All Christian faithful are obliged to this participation: bishops, presbyters, deacons, and the lays Christian faithful, particularly catholic parents. The participation in the liturgy is a consequence of belonging to Jesus Christ and the Church. Misunderstanding of participatio actuosa reduces it only to an external aspect of necessity of the general involvement and inclusion in the liturgy the greatest number of people, as often as possible and in front of the others. Meanwhile, the term ‘participation’ indicates an action, in which everyone should take part. Participatio actuosa in the liturgy is a main aim of the liturgical action and allows for the inclusion in celebrating liturgical action of God and the Church. In order to proper participating in the liturgy, the Church gives specific requirements to the Christian faithful, decided that they should not only participate in the liturgy actively but also consciously, in a full way, piously and fruitfully.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 25-37
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzień Pański w nauczaniu św. Cezarego z Arles w świetle studium jego Kazań do ludu
The Lord’s day in teaching of st. Caesar of Arles in the light of study on his Sermons for people
Autorzy:
Pochwat, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613503.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dzień Pański
chrześcijanin
poganin
Msza św.
sprawy sądowe
praca
Eucharystia
przebaczenie
The Lord’s Day
Christian
Pagan
Holy Mass
court cases
work
the Eucharist
forgiveness
Opis:
Speaking about the Lord’s Day, saint Caesar of Arles († 543) explains to the faithful the importance of this day and other religious holidays. Going to church has a social dimension and clearly distinguishes Christians from Pagans. Bishop of Arles attaches much importance to the fact that Christians systematically and regularly attend church services, care about punctuality and do not leave the church before the end of the Mass. St Caesar, being an experienced pastor, instructs the faithful how to behave in the church. He shows the difference between Christianity and Paganism. Christians celebrate on Sunday, Pagans on Thursday in honour of Jupiter. He asks the faithful not to conduct any court cases on Sunday and abstain from work. Bishop of Arles put the Eucharist in the centre of the Lord’s Day. He teaches that the Eucharist is true Body and Blood of Christ. He points out that the Holy Communion is like medicine for a human being, for his body and his soul, hence the concern of the Bishop so that faithful receive the Eucharist with a pure heart. A necessary condition for receiving of the Eucharist is to forgive a neighbour.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 60; 245-262
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne zadania homilii w ujęciu teologii liturgicznej
The Main Tasks of the Homily as Defined by the Liturgical Theology
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040828.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
Msza św.
Eucharystia
teologia liturgiczna
misterium Chrystusa
ofiara duchowa
celebracja liturgiczna
paradygmat życia chrześcijańskiego
homily
Holy Mass
Eucharist
liturgical theology
Mystery of Christ
spiritual sacrifice
liturgical celebration
paradigm of the Christian life
Opis:
Teologia liturgiczna odwołuje się najpierw do liturgii kosmicznej, przyjmując jednak za punkt wyjścia konkretną celebrację liturgiczną. W tym przypadku jest to celebracja Eucharystii. Bardzo ważnym zadaniem teologii liturgicznej jest jej funkcja ewangelizacyjna. Teologia liturgiczna postrzega ewangelizację jako objawianie Chrystusa-Liturga kosmosu, wzywającego ludzi do życia z Bogiem i dla Boga oraz zapraszającego ponownie ludzi do bycia liturgami kosmosu z Nim i w Nim. W takim ujęciu zadaniem homilii, jako integralnej części celebracji, jest sakramentalne uobecnianie Misterium Chrystusa, które zostało spełnione jako duchowa ofiara posłuszeństwa Bogu Ojcu i miłości do rodzaju ludzkiego. Ofiara ta znalazła swą kulminację w krwawej ofierze na krzyżu, dokonanej raz na zawsze. Pierwszym szczególnym zadaniem homilii we Mszy św. jest wezwanie do posłuszeństwa Bogu na wzór Chrystusa i złożenia tym samym ofiary duchowej, czyniąc w ten sposób uczestników współofiarnikami wraz z Chrystusem. Jest to podstawowy warunek participatio actuosa w Eucharystii. Drugim specyficznym zadaniem jest wskazanie na potrzebę osobistej komunii z Chrystusem, która swą kulminację osiąga w Komunii św., a przedłuża się na czas po celebracji. Trzecim najważniejszym zadaniem homilii jest ukazanie celebracji – kultu Boga jako paradygmatu całego życia chrześcijańskiego, aby stawało się życiem dla Boga.
The liturgical theology refers first to cosmic liturgy, accepting, however, as its starting point, the actual liturgical celebration. In this case it is the celebration of the Eucharist. A very important task of the liturgical theology is its function of evangelization. The liturgical theology perceives evangelization as reveling Christ-Liturgician of the cosmos, calling people to live with God and for God, and inviting people again to be liturgicians of the cosmos with Him and in Him. With such an approach, the task of the homily, as an integral part of the celebration, is a sacramental manifestation of Mystery of Christ, which was fulfilled as a spiritual sacrifice of the obedience to God the Father and of love towards the human kind. This sacrifice found its culmination in the bloody sacrifice on the cross, which was made once and for all. The first special task of the homily in the Holy Mass is the call for obedience to God, according to the example of Christ, and hence for making a spiritual sacrifice; in this way the homily makes the participants co-sacrificers, together with Christ. This is the fundamental condition of participatio actuosa in the Eucharist. Another specific task is to point to the need of a personal communion with Christ, which reaches its culmination in the Holy Communion, and is prolonged to the time after the celebration. The third most important task of the homily is to present the celebration – the cult of God, as the paradigm of the whole Christian life, so that it becomes a life for God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 97-108
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sakramentu bierzmowania w pracach nad „Ordo Confirmationis” 1971
The liturgy of confirmation sacrament in the works on ordo confirmationis of 1971
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496232.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Liturgia bierzmowania
Ordo Confirmationis
prezentacja kandydatów
odnowienie przyrzeczeń chrztu
Pierwsza Komunia św
Msza św
liturgia słowa Bożego
Consilium
Coetus a Studiis XX
Praenotanda
Paweł VI
Kongregacje Rzymskie
Confirmation liturgy
presentation of candidates
renewal of baptismal promises
the First Holy Communion
the Holy Mass
the Liturgy of the Word
Paul VI
Roman Congregations
Opis:
The article deals with the works carried out on the reformation and renewal of Confirmation sacrament, Ordo Confirmationis, promulgated in 1971. The reform of the book was postulated in votes and suggestions by bishops, Roman Congregations and catholic universities and presented to the Holy See before the Council. Editorial works on Ordo Confirmationis were carried out by Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia and a special work team appointed especially for this task, namely, Coetus a Studiis XX, which consisted of experts on Confirmation liturgy history, theology and legal issues. The team prepared successive schemes of De Confirmatione, which were then discussed and consulted with the members of relevant Congregations and submitted to Pope Paul VI for assessment. Ordo Confirmationis is mainly the work of Coetus a Studiis XX, whereas Praenotanda were prepared by The Congregation for Divine Worship in cooperation with other discasteria of the Holy See. The final version of Ordo Confirmationis was preceded by a special Apostolic Constitution, Divinae consortiun naturae, in which the Pope approved of the rites and defined a significant sacramental sign of Confirmation (substance and formula). Since then, Confirmation is usually bestowed during the Holy Mass and, in other cases, it is always combined with the Liturgy of the Word.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 47-59
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marcin Bucer jako pionier reformacyjnego pojednania
Autorzy:
Medwid, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571449.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Martin Bucer
English reformation
reformation in Strasbourg
Protestant reconciliation
the Holy Mass
Marcin Bucer
angielska reformacja
reformacja w Strasburgu
protestanckie pojednanie
msza święta
Opis:
The article concerns the life and work of Martin Bucer, protestant reformer based in Strasbourg. His life was a great attempt to heal the growing rift between the two leading reformers – Martin Luther and Huldrych Zwingli, especially in the Eucharist, and the reconciliation of Protestants and Catholics. He influenced Lutheran, Calvinist, and Anglican doctrines and practices. Bucer was originally a member of the Dominican Order, but then he began to work for the Reformation. He became an ardent admirer of Erasmus, and soon an enthusiastic disciple of Luther. He believed that the catholics could be convinced to join the Reformation. In Strasburg his activities included many sphere of action. He became the chief reformer of the city and was connected with many important religio–political events of the period. Bucer took a new rite of Mass and church discipline. In England, he helped with the reform of the local Church and the new prayer book. He depended more on dialogue and gaining their opponents, rather than fighting for the theoretical issues of doctrine. For a clear statement of doctrine he was always ready to substitute vague formulas in the interest of unity. His ministry did not lead to the formation of a new denomination. He is remembered as an early pioneer of ecumenism.
Artykuł dotyczy życia i dzieła Marcina Bucera, protestanckiego reformatora związanego ze Strasburgiem. Jego życie było wielką próbą uzdrowienia rosnącej przepaści pomiędzy dwoma czołowymi reformatorami – Marcinem Lutrem i Huldrychem Zwinglim, zwłaszcza w kwestii Eucharystii oraz pojednania protestantów i katolików. Bucer wywarł wpływ na luterańskie, kalwińskie i anglikańskie doktryny i praktyki. Pierwotnie był dominikaninem, ale potem rozpoczął pracę na rzecz reformacji. Stał się zagorzałym wielbicielem Erazma, a wkrótce entuzjastycznym uczniem Lutra. Wierzył, że katolicy mogą przyłączyć się do reformacji. W Strasburgu jego działalność obejmowała wiele sfer. Stał się głównym reformatorem miasta i miał udział w wielu ważnych wydarzeniach religijno-politycznych tego okresu. Bucer zajął się nowym obrzędem mszy i dyscypliny kościelnej. W Anglii pomógł w reformie Kościoła lokalnego i nowego modlitewnika. Bardziej zależało mu na dialogu i pozyskaniu swoich przeciwników niż na walce o teoretyczne kwestie doktrynalne. Dla jasnego określenia doktryny zawsze był gotów zrezygnować z niejasnej formuły na rzecz jedności. Jego działalność nie doprowadziła do powstania nowego odłamu protestantyzmu. Został zapamiętany jako jeden z pierwszych pionierów ekumenizmu.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy teologiczne i pastoralne podczas prac nad „Ordo Confirmationis” 1971
Theological and pastoral problemsin the works on ordo confirmationis 1971
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496032.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
bierzmowanie
Ordo Confirmationis
chrzest
Eucharystia
Msza św
mate-ria i forma
znak sakramentalny
szafarz
przyjmujący bierzmowanie
świadek bierzmowania
rodzice chrzestni
Consilium
Confirmation
Baptism
The Eucharist
the Holy Mass
substance and formula
a Sacramental Sign
minister
recipient of Confirmation sacrament
witness of confirmation
godparents
Opis:
The main theological issues faced in the works on Ordo Confirmationis included: definition of the sacramental sign of Confirmation, i.e. its substance and sacramental formula, the main effect of Confirmation, which is the Gift of the Holy Spirit as well as the relation of the sacrament to baptism and the Eucharist. Confirmation was unequivocally recognized as the second sacrament of Christian initiation. Pastoral problems referred to ministers, recipients and witnesses of Confirmation. Presbyters were granted wider rights to administer Confirmation, while godparents were allowed to become witnesses and the Conferences of Bishops could define the age of recipients as other than that of 7 years.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 57-73
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczajna i nadzwyczajna forma rytu rzymskiego wzajemnym ubogaceniem
The Ordinary and Extraordinary Form of the Roman Rite as Mutual Enrichment
Autorzy:
Słoma, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040837.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Summorum Pontificum
Nadzwyczajna Forma Rytu Rzymskiego
Msza „trydencka”
M. Lefebvre
tradycjonalizm
tradycjonaliści
środowisko Tradycji
Extraordinary Form of the Roman Rite
“Trent” Holy Mass
traditionalism
traditionalists
traditional circle
Opis:
Liturgia Kościoła jest rzeczywistością żywą ze względu na jej naturę. Jest nią przede wszystkim uobecnianie zbawczego Misterium na sposób sakramentalny, a także włączanie w tą rzeczywistość chrześcijan przez świat gestów i symboli. W ciągu wieków sposób wyrazu zmieniał się, pozostając wierny istocie celebracji. Nad tym czuwała wspólnota Kościoła, zwłaszcza w jego uroczystym i zwyczajnym nauczaniu. W całe to dziedzictwo wpisuje się także Motu proprio Summorum Pontificum Benedykta XVI oraz związane z nim dokumenty. Prawnie ustanawiają one dwie formy rytu rzymskiego: formę zwyczajną, posługującą się Mszałem Pawła VI, oraz formę nadzwyczajną, sprawowaną według Mszału z 1962 r. Podają przy tym szczegółowe przepisy. Przyczynia się to wzajemnego ubogacenia dzięki lepszemu poznaniu własnej historii i Tradycji, a także przez pewnego rodzaju różnorodność w sposobie wyrażania tej samej wiary.
The liturgy of the Church is a living reality due to its nature. It is first of all manifestation of the salutary Mystery in the sacramental way, and also the including of Christians into this reality by means of the world of gestures and symbols. Over the centuries the form of expression has been changing, however, it remained faithful to the essence of the celebration. The Church community has kept watch over it, especially over the Church’s solemn and ordinary teaching. Also Benedict XVI’s Motu proprio Summorum Pontificum and the connected documents are part of all this heritage. They legally establish two forms of the Roman Rite: the Ordinary form, using Paul VI’s Missal, and the Extraordinary form, celebrated according to the Missal of 1962. They also give detailed regulations. This contributes to mutual enrichment, owing to a better knowledge of one’s own history and Tradition, and also to a certain kind of variety in the way of the expressing of the same faith.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 153-162
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny kontekst zaistnienia pozamszalnej pobożności eucharystycznej i formy jej wyrazu
The historical context of the occurrence and forms of Eucharistic Piety outside of the Mass
Autorzy:
Żądło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056724.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
adoracja
Eucharystia
kongres
Msza św.
nabożeństwo
pobożność
podniesienie
procesja
tabernakulum
wystawienie
adoration
the Eucharist
congress
Holy Mass
devotion
piety
raising of the monstrance
procession
tabernacle
exposition
Opis:
The content of the article of the above title was developed and presented in three topics, di-vided into smaller sections. From each of these topics, the intention is to penetrate the various issues related to the occurrence and development of certain, often cultivated to this day, outside-of-Mass forms of Eucharistic piety. First, then, one points to the respect for the consecrated Eucharistic species, as well as the reasons for their retention after the Holy Mass and of the faithful taking the Eucharist into homes. In the second section, the article presents the circumstances of the coming into being, within the life of the Church, of the public worship of the Eucharist. While the third describes the public expressions of Eucharistic devotion that in appropriate circumstances came into existence in the Church and which are present still today.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 123-141
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śpiewy podczas mszy świętej z udziałem dzieci
Singing during a Holy Mass with the Participation of Children
Autorzy:
Kałamarz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571142.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
msza święta z udziałem dzieci
liturgiczne pieśni dla dzieci
pieśń liturgiczna
piosenka religijna
holy mass with the participation of children
liturgical songs for children
liturgical songs
religious songs
Opis:
Pieśń podczas mszy świętej jest integralną częścią liturgii. Nie może być traktowana jedynie jako upiększenie, oprawa, dobierany według własnego uznania dodatek. W liturgii nie ma miejsca na piosenki religijne. W doborze pieśni nie należy kierować się jednostkowymi gustami uczestników liturgii, tak księży, jak i np. animatorów. Pieśni bowiem liturgiczne są pełnoprawnymi i uregulowanymi przez Kościół sposobami oddawania czci Bogu i uświęcenia wiernych. Dotyczy to także pieśni dla dzieci. W ich doborze winniśmy się kierować zatwierdzonymi przez biskupa diecezjalnego śpiewnikami, możliwościami muzycznymi i intelektualnymi najmłodszych, ale także celami wychowawczymi, formującymi dzieci do dojrzałego uczestnictwa w liturgii wraz z całą wspólnotą Kościoła. Liturgii nie należy infantylizować czy też trywializować, a przez włączanie piosenek – profanować. Liturgia ma swoją godność, świętość, którą należy uszanować także poprzez korzystanie z godnego repertuaru.
During the mass songs are an integral part of the liturgy. They should not be treated merely as an ornament or embellishment, selected at one’s own discretion. In the liturgy there is no place for ordinary religious songs. The selection of songs should not be guided by the individual tastes of the participants of the liturgy, including both priests as well as e.g. animators. That is because liturgical songs are legitimate ways of worshiping God and of sanctifying the faithful, and are regulated by the Church. This also applies to songs for children. In their selection, we should be guided by the song books approved by the diocesan bishop, the musical and intellectual capacities of the children, but also the educational purposes, shaping the children for mature participation in the liturgy together with the entire community of the Church. The liturgy should not be infantilized or trivialized, or profaned by the incorporation of songs. The liturgy has its dignity, sacredness, which should be respected also through the use of an appropriate repertoire.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 187-206
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ofiary mszalne według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku i IV Synodu Diecezji Tarnowskiej
The offerings made for the celebration of the Holy Mass according to the 1983 Code of Canon Law and 4th Council of the Diocese of Tarnow
Autorzy:
Lewandowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806701.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Msza św.
stypendia mszalne
aplikowanie Mszy św.
liber stipendiorum
the Holy Mass
Mass stipends
Mass application
Opis:
Ofiara przekazywana kapłanowi z okazji sprawowania Eucharystii ma w Kościele długą tradycję. Bierze swój początek w dawnym zwyczaju przynoszenia przez uczestników Mszy św. darów koniecznych do celebry, głównie chleba i wina, oraz innych ofiar przeznaczonych na utrzymanie duchowieństwa i wsparcie dla ubogich. Z tego też względu Kościół w sposób szczególny ma obowiązek troski o świętość Eucharystii. Normy dotyczące zagadnienia poruszanego w niniejszym artykule zostały zawarte w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. w księdze IV Uświęcające zadanie Kościoła, części I Sakramenty, tytule III Najświętsza Eucharystia, rozdziale III Ofiary mszalne i obejmują czternaście kanonów – 945-958. Poruszają one następujące kwestie: ofiary i intencje (kan. 945), ofiarodawcy (kan. 946), wyłączenie pozorów handlu lub transakcji (kan. 947), intencje indywidualne i zbiorowe (kan. 948), zagubione ofiary (kan. 949), nieokreślona liczba Mszy św. (kan. 950), ograniczenia dotyczące celebrowania i koncelebrowania (kan. 951), wysokość ofiar mszalnych (kan. 952), ograniczenia w przyjmowaniu intencji mszalnych (kan. 953), stypendia przekazywane poza parafię (kan. 954), obowiązki związane z przekazywaniem intencji mszalnych poza parafię (kan. 955), niewypełnione zobowiązania mszalne (kan. 956), obowiązek i prawo czuwania (kan. 957) oraz księga intencji mszalnych (kan. 958). Normy prawodawcy kodeksowego zostały odniesione do postanowień IV Synodu Diecezji Tarnowskiej, które odnaleźć można w rozdziale I Sakramenty święte, punkcie 3 Najświętsza Eucharystia. Obejmują one dwadzieścia osiem statutów – 141-168.
The offering handed to the priest on the occasion of celebrating the Eucharist has a long tradition in the Church. Its origin goes back to the old habit of bringing, by the participants, gifts necessary for the celebration of Mass, mainly bread and wine, and other gifts for the maintenance of the clergy and support for the poor. For this reason, in a special way the Church has a duty to care for the sanctity of the Eucharist. The standards pertaining to the issue in this article are included in the Code of Canon Law of 1983, in Book IV of The Sanctifying Office of the Church, in Part I of The Sacraments, in Title III of The Blessed Eucharist, in Chapter III of The Offering Made for the Celebration of Mass and include fourteen canons: 945-958. They deal with the following issues: Offerings and Intentions (can. 945), the Donor (can. 946), Trafficking or Trading Excluded (can. 947), Separate and Collective Intentions (can. 948), Lost Offerings (can. 949), Unspecified Number of Masses (can. 950), One Offering per Day (can. 951), Amount of Offering (can. 952) Limitation on Offerings Accepted (can. 953), Excess Mass Offerings (can. 954), Transferal and Satisfaction of Mass Obligation (can. 955), Unsatisfied Obligations (can. 956), the Vigilance (can. 957) and the Mass Record (can. 958). The standards of the legislators of the Code were referred to the resolution of the 4th Council of the Diocese of Tarnow, which can be found in Chapter I of The Sacraments, Point 3 of The Blessed Eucharist. These include twenty-eight statutes: 141-168.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 1; 95-108
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek zaradzania potrzebom Kościoła w zakresie sprawowania kultu Bożego (kan. 222 § 1 KPK)
The obligation to meet the needs of the Church in the terms of exercise of God’s worship
Autorzy:
Mazur, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11332985.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church needs
the worship of God
ministry in the church
Attend Holy Mass and church holidays
potrzeby Kościoła
kult Boży
posługa w Kościele
uczestniczenie we Mszy Świętej w niedzielę i święta
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie i omówienie najważniejszych potrzeb Kościoła wynikających ze sprawowania kultu Bożego, którym wierni zobowiązani są zaradzać, zgodnie z kan. 222 § 1 KPK. Omawiając tematykę zaradzania potrzebom Kościoła, konieczne jest odwołanie się do polskiego prawodawstwa świeckiego, ponieważ wierny przynależy także do wspólnoty państwowej. Ważna jest odpowiedź na następujące pytania: czy ustawodawca świecki zapewnia każdemu obywatelowi – katolikowi możliwość uczestniczenia we Mszy Świętej w niedzielę i święta, czy Kult Boży i zakaz handlu w niedzielę i dni świąteczne jest objęty ochroną prawną, jeśli tak, to w jakim zakresie.
The purpose of the article is to present and discuss the most important needs of the Church arising from the worship of God, which the faithful are obliged to meet, in accordance with can. 222 § 1 Code of Canon Law. When discussing the subject of addressing the needs of the Church, it is necessary to refer to Polish secular legislation, because the faithful also belongs to the state community. It is important to answer the following questions, whether the secular legislature provides every Catholic citizen the opportunity to participate in the Holy Mass on Sunday and church holidays, whether the Cult of God and the prohibition of trade on Sunday and public holidays is protected by law, if so, to what extent.
Źródło:
Annales Canonici; 2020, 16, 2; 91-108
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aplikowanie intencji Mszy Świętej za żywych i zmarłych. Podstawy teologiczne i normy prawa kanonicznego
Application of the Intentions of the Holy Mass for the Living and the Dead: Theological Basis and Norms of Canon Law
Autorzy:
Trojanowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992286.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
intention of the Holy Mass
fruits of the Eucharist
Gregorian Masses
Mass for multiple intentions
Holy Mass for the living and the dead
intencja Mszy św.
owoce sprawowania Eucharystii
msze gregoriańskie
msze zbiorowe
Msza św. za żywych i za zmarłych
Opis:
The application of the Eucharist for the living or the dead has essential theological roots. The norms of the Code of Canon Law cannot be analysed without referring to the doctrine of the fruits of celebrating and participating in the Eucharist. The reminder of theologians’ teaching on general, personal and special fruit must be the starting point in interpreting the provisions of canon law regarding the possibility of priests applying the fruits of Holy Mass for others. The practice of offering the Holy Mass for anyone living or dead is a Tradition from the Apostles teaching. In this way one can realize that application of the fruits of the Mass for the faithful. It is an important issue connected with the sacrament of the Eucharist. Consequently, this must be reflected in the provisions of canon law. The analysis of canon 901 CCL will help to understand all aspects of applying the fruits of the Eucharist. We analysed the limitations of this application for the living and cases when it is not necessary or not appropriate to celebrate Holy Mass for the deceased. Finally, Gregorian and masses for multiple intentions are worth mentioning. Getting to know the arguments regarding the application of Holy Mass for the living and the dead will not only help to explain this practice in pastoral ministry, but can also contribute to a greater spiritual development and awareness of all the faithful who approach the Lord’s Table, both to celebrate and participate in the Eucharist.
W kwestii aplikowania Mszy św. w intencji zarówno żywych, jak i zmarłych istotna jest jej podstawa teologiczna. Nie można norm kodeksowych analizować bez odniesienia się do doktryny o owocach sprawowania i uczestniczenia w Eucharystii. Przypomnienie nauczania teologów o owocu generalnym, osobistym i specjalnym musi być punktem wyjścia w interpretowaniu przepisów prawa kanonicznego dotyczących możliwości aplikowania przez kapłanów. Praktyka ofiarowania Mszy św. zarówno za żywych, jak i za zmarłych jest Tradycją pochodzącą od samych Apostołów; potwierdzają to Ojcowie Kościoła, jak również archeologia chrześcijańska oraz liturgia pierwszych wieków. W ten sposób można uświadomić sobie, że sprawowanie Mszy św. w intencji wiernych jest bardzo ważną kwestią połączoną z sakramentem Najświętszej Eucharystii. W konsekwencji musi to znaleźć swoje odzwierciedlenie w przepisach prawa kanonicznego, które regulują najważniejsze aspekty kwestii aplikowania intencji mszalnych. Analiza kan. 901 KPK pomoże zrozumieć wszystkie aspekty dotyczące możliwości aplikowania Mszy św. Przeanalizowano, jakie mogą być ograniczenia w możliwości aplikowania za żywych oraz kiedy nie trzeba lub nie powinno się sprawować Mszy św. w intencji zmarłych. Na zakończenie warto poruszyć temat specyficznych form aplikowania intencji, jak Msze św. gregoriańskie oraz zbiorowe. Podstawy teologiczne i prawne podkreślają ich szczególny charakter. Zapoznanie się z argumentami dotyczącymi aplikowania Mszy św. za żywych i za zmarłych pomoże nie tylko w wyjaśnianiu tej praktyki w duszpasterstwie, ale także może przyczynić się do większego rozwoju duchowego i świadomości wszystkich wiernych przystępujących do Stołu Pańskiego, aby sprawować Najświętszą Eucharystię i aby w niej uczestniczyć.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 181-201
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies