Aplikowanie intencji Mszy Świętej za żywych i zmarłych. Podstawy teologiczne i normy prawa kanonicznego

The application of the Eucharist for the living or the dead has essential theological roots. The norms of the Code of Canon Law cannot be analysed without referring to the doctrine of the fruits of celebrating and participating in the Eucharist. The reminder of theologians’ teaching on general, personal and special fruit must be the starting point in interpreting the provisions of canon law regarding the possibility of priests applying the fruits of Holy Mass for others. The practice of offering the Holy Mass for anyone living or dead is a Tradition from the Apostles teaching. In this way one can realize that application of the fruits of the Mass for the faithful. It is an important issue connected with the sacrament of the Eucharist. Consequently, this must be reflected in the provisions of canon law. The analysis of canon 901 CCL will help to understand all aspects of applying the fruits of the Eucharist. We analysed the limitations of this application for the living and cases when it is not necessary or not appropriate to celebrate Holy Mass for the deceased. Finally, Gregorian and masses for multiple intentions are worth mentioning. Getting to know the arguments regarding the application of Holy Mass for the living and the dead will not only help to explain this practice in pastoral ministry, but can also contribute to a greater spiritual development and awareness of all the faithful who approach the Lord’s Table, both to celebrate and participate in the Eucharist.

W kwestii aplikowania Mszy św. w intencji zarówno żywych, jak i zmarłych istotna jest jej podstawa teologiczna. Nie można norm kodeksowych analizować bez odniesienia się do doktryny o owocach sprawowania i uczestniczenia w Eucharystii. Przypomnienie nauczania teologów o owocu generalnym, osobistym i specjalnym musi być punktem wyjścia w interpretowaniu przepisów prawa kanonicznego dotyczących możliwości aplikowania przez kapłanów. Praktyka ofiarowania Mszy św. zarówno za żywych, jak i za zmarłych jest Tradycją pochodzącą od samych Apostołów; potwierdzają to Ojcowie Kościoła, jak również archeologia chrześcijańska oraz liturgia pierwszych wieków. W ten sposób można uświadomić sobie, że sprawowanie Mszy św. w intencji wiernych jest bardzo ważną kwestią połączoną z sakramentem Najświętszej Eucharystii. W konsekwencji musi to znaleźć swoje odzwierciedlenie w przepisach prawa kanonicznego, które regulują najważniejsze aspekty kwestii aplikowania intencji mszalnych. Analiza kan. 901 KPK pomoże zrozumieć wszystkie aspekty dotyczące możliwości aplikowania Mszy św. Przeanalizowano, jakie mogą być ograniczenia w możliwości aplikowania za żywych oraz kiedy nie trzeba lub nie powinno się sprawować Mszy św. w intencji zmarłych. Na zakończenie warto poruszyć temat specyficznych form aplikowania intencji, jak Msze św. gregoriańskie oraz zbiorowe. Podstawy teologiczne i prawne podkreślają ich szczególny charakter. Zapoznanie się z argumentami dotyczącymi aplikowania Mszy św. za żywych i za zmarłych pomoże nie tylko w wyjaśnianiu tej praktyki w duszpasterstwie, ale także może przyczynić się do większego rozwoju duchowego i świadomości wszystkich wiernych przystępujących do Stołu Pańskiego, aby sprawować Najświętszą Eucharystię i aby w niej uczestniczyć.