Marcin Bucer jako pionier reformacyjnego pojednania

The article concerns the life and work of Martin Bucer, protestant reformer based in Strasbourg. His life was a great attempt to heal the growing rift between the two leading reformers – Martin Luther and Huldrych Zwingli, especially in the Eucharist, and the reconciliation of Protestants and Catholics. He influenced Lutheran, Calvinist, and Anglican doctrines and practices. Bucer was originally a member of the Dominican Order, but then he began to work for the Reformation. He became an ardent admirer of Erasmus, and soon an enthusiastic disciple of Luther. He believed that the catholics could be convinced to join the Reformation. In Strasburg his activities included many sphere of action. He became the chief reformer of the city and was connected with many important religio–political events of the period. Bucer took a new rite of Mass and church discipline. In England, he helped with the reform of the local Church and the new prayer book. He depended more on dialogue and gaining their opponents, rather than fighting for the theoretical issues of doctrine. For a clear statement of doctrine he was always ready to substitute vague formulas in the interest of unity. His ministry did not lead to the formation of a new denomination. He is remembered as an early pioneer of ecumenism.

Artykuł dotyczy życia i dzieła Marcina Bucera, protestanckiego reformatora związanego ze Strasburgiem. Jego życie było wielką próbą uzdrowienia rosnącej przepaści pomiędzy dwoma czołowymi reformatorami – Marcinem Lutrem i Huldrychem Zwinglim, zwłaszcza w kwestii Eucharystii oraz pojednania protestantów i katolików. Bucer wywarł wpływ na luterańskie, kalwińskie i anglikańskie doktryny i praktyki. Pierwotnie był dominikaninem, ale potem rozpoczął pracę na rzecz reformacji. Stał się zagorzałym wielbicielem Erazma, a wkrótce entuzjastycznym uczniem Lutra. Wierzył, że katolicy mogą przyłączyć się do reformacji. W Strasburgu jego działalność obejmowała wiele sfer. Stał się głównym reformatorem miasta i miał udział w wielu ważnych wydarzeniach religijno-politycznych tego okresu. Bucer zajął się nowym obrzędem mszy i dyscypliny kościelnej. W Anglii pomógł w reformie Kościoła lokalnego i nowego modlitewnika. Bardziej zależało mu na dialogu i pozyskaniu swoich przeciwników niż na walce o teoretyczne kwestie doktrynalne. Dla jasnego określenia doktryny zawsze był gotów zrezygnować z niejasnej formuły na rzecz jedności. Jego działalność nie doprowadziła do powstania nowego odłamu protestantyzmu. Został zapamiętany jako jeden z pierwszych pionierów ekumenizmu.