Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "teoria zmysłowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
„De humani corporis fabrica”. Aporie realizmu i zmysłowa teoria filmu
“De humani corporis fabrica”: Aporetic Realism and Sensuous Film Theory
Autorzy:
Kmak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850516.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teoria filmu
teoria zmysłowa
zmysłowa teoria filmu
estetyka obrazu filmowego
film theory
sensuous theory
sensuous film theory
film image aesthetics
Opis:
Zmysłowe doświadczenie filmu De humani corporis fabrica (reż. Lucien Castaing-Taylor, Véréna Paravel, 2022), przedstawiającego nagrania prawdziwych chirurgicznych interwencji w ludzkie ciało, naświetla aporię tkwiącą głęboko w samej kategorii realizmu: im obraz wierniejszy rzeczywistości, którą ma portretować, tym mniej czytelny i zrozumiały się staje, zawodząc jako wiarygodna reprezentacja. Kontekst zmysłowej teorii filmu naświetla ten paradoks, proponując różne ujęcia relacji między skonstruowanym charakterem filmu a namacalnością jego bezpośredniego, wydawałoby się, doświadczenia. Usytuowany wobec pism współczesnych teoretyczek film jawi się jako zmysłowe ćwiczenie spojrzenia – umożliwiające nowe ustawienie zarówno widza, jak i obrazu – a także jako wskrzeszenie pamięci o cudowności wynalazku filmu, jeszcze z czasów, zanim powstało kino jako przestrzeń jego doświadczania. Odniesienie do historii medium nakierowuje także na możliwość uhistorycznienia refleksji zmysłowej, pozwalającą wydobyć, w jaki sposób cielesność, realizm i zmysłowość problematyzowali wybrani teoretycy XX-wieczni.
The sensual experience of the film De humani corporis fabrica (dir. Lucien Castaing-Taylor, Véréna Paravel, 2022), comprised of recordings of real surgical interventions into the human body, highlights an aporia deeply rooted in the very category of realism: the more an image is faithful to the reality it is supposed to portray, the less comprehensible and readily understandable it becomes, ultimately failing as a credible representation. The context of sensuous film theory casts some light on this paradox by proposing various approaches to the relationship between the film’s constructed character and the tangibility of its seemingly direct experience. Situated within the context of the writings of contemporary theorists, the film appears as a sensual exercise of the gaze that enables a new positioning of both the viewer and the image, but also as a revival of the memory of the miraculous invention of the film – even from before cinema was created as a space for its experience. The reference to the history of the medium also encourages historicizing the sensual reflection, so as to reveal how corporeality, realism, and sensuality were conceptualized by selected 20th-century theorists.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 100-114
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdalne kino. Samotność widza wobec zmysłowego charakteru recepcji filmu
Remote Cinema. The Loneliness of the Spectator in Relation to the Sensuous Nature of Film Reception
Autorzy:
Demby, Łucja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340592.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teoria filmu
teoria widza filmowego
doświadczenie filmowe
kino zdalne
teoria zmysłowa
film theory
film spectator theory
cinema experience
remote cinema
sensuous theory
Opis:
Autorka zwraca uwagę na nowe zjawisko, jakie pojawiło się w czasie epidemii koronawirusa: tzw. zdalne kino. Zastanawia się, pod jakim względem ta nowa sytuacja różni się od zwyczajnego oglądania filmu online. Rozważania te są prowadzone w kontekście wybranych wątków teorii filmu dotyczących dystansu widza wobec filmu i przede wszystkim wobec innych widzów na sali kinowej. Autorka odnosi się do dominującej w ostatnich latach sensuous theory, ale także do wcześniejszych koncepcji teoretycznych (m.in. do teorii psychoanalitycznej), podkreślając, że dzisiejsza refleksja nad filmem jest w nich w dużym stopniu zakorzeniona. W doświadczeniu kina najbardziej interesuje ją paradoksalna samotność widza. Autorka odnosi się także do przykładów filmowych, wśród których na plan pierwszy wysuwa się Ucieczka z kina Wolność (1990) Wojciecha Marczewskiego.
The author draws the reader’s attention to a new phenomenon that emerged during the coronavirus epidemic: “remote cinema”. The author contemplates how this new situation differs from the ordinary experience of watching a film online. These deliberations are set in the context of selected aspects of film theory, regarding the spectator’s distance towards the film and, above all, towards other spectators in the cinema. The author refers to sensuous theory, which has recently become dominant, but also to earlier theoretical concepts (such as psychoanalytic theory); she emphases the fact that present-day film reflection is largely rooted in them. As for the cinema experience, the focus is the paradoxical loneliness of the spectator. The author also refers to some film examples, in particular Escape from the ‘Liberty’ Cinema (1990) by Wojciech Marczewski.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 164-178
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ucieleśniony odbiór tańca w filmie. Przypadek „Climaksu” Gaspara Noé
Embodied Reception of Dance in Film. The Case of „Climax” by Gaspar Noé
Autorzy:
Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340575.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Gaspar Noé
ucieleśnienie
taniec
afekt
zmysłowa teoria kina
embodiment
dance
affect
sensuous theory
Opis:
Taniec ukazany na ekranie kinowym może wywierać silniejsze wrażenie na odbiorcy, niż gdyby był oglądany „na żywo”. Krytycy filmowi pisali o pierwszej scenie tańca w Climaksie (2018) Gaspara Noé, używając określeń sugerujących jej wyjątkowo intensywne, fizjologicznie pobudzające oddziaływanie. Taniec wzmocniony audiowizualną oprawą filmu prowokuje szczególny rodzaj somatycznego zaangażowania, przejawiającego się przede wszystkim na poziomie wrażeń płynących z ciała odbiorcy. Zmysłowa teoria kina wydaje się więc szczególnie użyteczną metodologią do wyjaśniania zjawisk z rejestru ucieleśnionego odbioru tańca w filmie. Podczas analizy tego zjawiska na przykładzie Climaksu autor korzysta z proponowanej przez Vivian Sobchack perspektywy sensuous theory, zagadnień fenomenologii tańca, a ponadto odnosi się do teorii afektu, teorii performansu oraz odkrycia neuronów lustrzanych. W końcowej części tekstu autor przywołuje także psychoanalityczne mechanizmy zaangażowania w filmowy taniec.
Dance shown on the cinema screen may make a stronger impression on the viewer than if it was watched live. Referring to Climax (2018) by Gaspar Noé, film critics wrote about the first dance scene using terms that suggest its highly intense, physiologically stimulating effect. The on-screen dance is intensified by the audio-visual setting of the film, which provokes a special kind of somatic engagement, manifested through sensations coming from the viewer’s body. Thus, sensuous theory seems to be a particularly adequate methodology for explaining phenomena of the embodied reception of film dance. Analyzing this phenomenon on the example of Climax, the author uses the perspective of Vivian Sobchack’s sensuous theory, referring also to dance phenomenology, affect studies, performance theory and the discovery of mirror neurons. Towards the end of the text, psychoanalytic mechanisms of affective involvement in on-screen dance are also briefly indicated.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 54-70
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negocjacje pornografii w kinie Bruno Dumonta
Negotiations of Pornography in Bruno Dumont’s Cinema
Autorzy:
Kmak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341017.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bruno Dumont
zmysłowa teoria kina
francuski ekstremizm
ucieleśnienie
dyskomfort
sensuous theory
French extremism
embodiment
discomfort
Opis:
Dwa obrazy z filmów Twentynine Palms i Ludzkość Brunona Dumonta służą w artykule ukazaniu strategii, jakich kino francuskiego ekstremizmu używa, aby negocjować pornograficzność dosłownych obrazów ciała doznających rozkoszy lub – przeciwnie – bólu. Odczytanie ich w kontekście zmysłowej teorii filmu demonstruje, jak w sploty między tym, co prawdziwe i sztuczne w kinie, jest wikłany ucieleśniony widz, często zmuszony do zajęcia niewygodnej pozycji patrzącego na obrazy domagające się odwrócenia wzroku. Ataki przypuszczane na widza zostają zinterpretowane jako strategia uwidaczniająca kulturowe praktyki związane z patrzeniem, a także obchodzeniem się z obrazami – zwłaszcza tymi, z którymi widz wchodzi w szczególnie bliską, zmysłową relację
Two images from Twentynine Palms and Humanite by Bruno Dumont are used in the article to show the strategies that the cinema of French extremism uses to negotiate the pornography of literal images of bodies experiencing pleasure or, on the contrary, pain. Reading them in the context of the sensual theory of film demonstrates how in the tangle between what is real and artificial in the cinema, the embodied viewer is entangled, and often forced to take an uncomfortable position looking at the images that demand that one looks the other away. Attacks on the viewer are interpreted as a strategy that exposes cultural practices related to looking, as well as the handling of images - especially those with which viewers enter into a particularly close, sensual relationship.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 212-222
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys reprezentacji, Ziemia-krajobraz i posthumanistyczny panteizm w „La Région centrale” Michaela Snowa
The Crisis of Representation, Earth-Landscape and Post-humanist Pantheism in Michael Snows „La Région centrale”
Autorzy:
Kmak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340648.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teoria filmu
film awangardowy
Michael Snow
krajobraz
antropocen
zmysłowa teoria filmu
film theory
avant-garde cinema
landscape
anthropocene
sensuous film theory
Opis:
Autor omawia film Michaela Snowa La Région centrale. Przywołując różne opracowania dotyczące filmu, koncentruje się na tym, co pozostało poza obszarem zainteresowania ich autorów, mianowicie na zmysłowym wymiarze doświadczenia tego filmu i jego konsekwencjach dla statusu kina jako przestrzeni poznawania rzeczywistości. La Région centrale zostaje zestawiony z koncepcją malarskiej katastrofy i obrazu-diagramu Gilles’a Deleuze’a, a celem tego zestawienia jest wskazanie, jak doświadczenie krajobrazu w filmie staje się posthumanistycznym projektem konstruowania nowego świata, w którym dotychczasowe dualizmy ciała i umysłu, podmiotu i przedmiotu, człowieka i zwierzęcia zostają w pełni odrzucone. Interpretacji towarzyszy namysł nad rolą kina w epoce antropocenu i próba dowartościowania tradycji realizmu w teorii filmu.
The main subject of the essay is Michael Snow’s La Région centrale. Referencing various writings on the film, the author highlights areas that have not been tackled by scholars: the sensuous character of the film experience and its consequences for cinema’s status as a sphere of the cognition of reality. La Région centrale is juxtaposed with Gilles Deleuze’s concepts of painterly catastrophe and diagram in order to show how the experience of landscape becomes a post-humanist project of creating the whole new world, where existent dualisms of body-mind, subject-object or human-animal are completely overthrown. This interpretation is accompanied by a reflection on the cinema’s role during the age of Anthropocene and a re-affirmation of realism in film theory.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 46-61
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multisensual Representations of Isolation versus Intimacy Crisis in Polish Films about Youth: Love Tasting, All These Sleepless Nights and Sweat
Wielozmysłowe przedstawienia kryzysu między izolacją a intymnością w polskich filmach o młodych ludziach: Ostatni komers, Sweat i Wszystkie nieprzespane noce
Autorzy:
Pękala, Iga
Witkowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233966.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sensuous theory
haptic visuality
senses
isolation
intimacy
crisis
zmysłowa teoria kina
izolacja
intymność
kryzys
zmysły
haptyczna wizualność
Opis:
The aim of the paper is to analyse three Polish films in terms of sensuous theory and the theory of affects. We focused particularly on fragments of works portraying characters’ intense emotional states. We were curious how the emotions and affects are presented in the plot and form—and how the viewers can feel them. We have chosen three films by young Polish directors about young people: Love Tasting (2020), All These Sleepless Nights (2016) and Sweat (2020). All three works tell stories of failed relationships and rejection, but also portray young people’s identity building. The films show their characters in vulnerable positions, when they are prone to crisis. We wondered how the sensuous theory can combine the analysed categories.
Celem artykułu jest analiza trzech polskich filmów pod kątem zmysłowej teorii kina i teorii afektów. Autorki skupiły się szczególnie na fragmentach filmów, w których zostały ukazane intensywne stany emocjonalne bohaterów, analizując w jaki sposób emocje i afekty zostały przekazane za pomocą fabuły i formy, a także w jaki sposób widzowie mogą je odczuć. Wybrane zostały trzy filmy o młodych ludziach, nakręcone przez młodych polskich reżyserów: Ostatni komers (2020), Wszystkie nieprzespane noce (2016) i Sweat (2020). Wszystkie trzy filmy traktują o nieudanych związkach, odrzuceniu, ale także o budowaniu tożsamości przez młodych ludzi. Ukazują bohaterów w sytuacjach, w których są oni narażeni na kryzys. Autorki rozważają, w jaki sposób zmysłowa teoria kina może połączyć analizowane tutaj kategorie.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2024, 15, 1; 51-69
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies