Negocjacje pornografii w kinie Bruno Dumonta

Dwa obrazy z filmów Twentynine Palms i Ludzkość Brunona Dumonta służą w artykule ukazaniu strategii, jakich kino francuskiego ekstremizmu używa, aby negocjować pornograficzność dosłownych obrazów ciała doznających rozkoszy lub – przeciwnie – bólu. Odczytanie ich w kontekście zmysłowej teorii filmu demonstruje, jak w sploty między tym, co prawdziwe i sztuczne w kinie, jest wikłany ucieleśniony widz, często zmuszony do zajęcia niewygodnej pozycji patrzącego na obrazy domagające się odwrócenia wzroku. Ataki przypuszczane na widza zostają zinterpretowane jako strategia uwidaczniająca kulturowe praktyki związane z patrzeniem, a także obchodzeniem się z obrazami – zwłaszcza tymi, z którymi widz wchodzi w szczególnie bliską, zmysłową relację

Two images from Twentynine Palms and Humanite by Bruno Dumont are used in the article to show the strategies that the cinema of French extremism uses to negotiate the pornography of literal images of bodies experiencing pleasure or, on the contrary, pain. Reading them in the context of the sensual theory of film demonstrates how in the tangle between what is real and artificial in the cinema, the embodied viewer is entangled, and often forced to take an uncomfortable position looking at the images that demand that one looks the other away. Attacks on the viewer are interpreted as a strategy that exposes cultural practices related to looking, as well as the handling of images - especially those with which viewers enter into a particularly close, sensual relationship.