Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sztuka społeczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Sztuka zakłóceń: awangarda transformatywna i idekompozycja publicznej przestrzeni symboli
    Transformative avant-garde and disintegration of symbols in public sphere
    Autorzy:
    Wołek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/321507.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
    Tematy:
    sztuka transformatywna
    awangarda
    sztuka społeczna
    sztuka zaangażowana
    przestrzeń publiczna
    komunikacja
    transformative art
    avant-garde
    socially art
    engaged art
    public sphere
    communication
    Opis:
    Artykuł przedstawia koncepcję sztuki transformatywnej, której przedmiotem i artystycznym tworzywem staje się komunikacyjna struktura przestrzeni publicznej. Dla artystów transformatywnych problem stanowi istnienie uprzywilejowanego przekazu – przekazu, który tłumi inne przekazy oraz sprawia, że to, co Inne oficjalnej, uśrednionej opinii musi wydawać się dziwaczne, niewygodne, czy wstydliwe. Transformatywiści, operując w ramach podziału ról komunikacyjnych pojmują swoją sztukę jako nagłaśnianie mniejszości. Przekazywanie tuby zagłuszonym. Artystyczne projekty, mieszczące się w kategorii transformatywnych, posiadają trzy cechy istotne: po pierwsze – diagnozują stan pewnej grupy upośledzonej pod względem reprezentacji w przekazie społecznym, po drugie – sprawiają, że dana grupa staje się widoczna w przestrzeni publicznej, po trzecie – projektują sytuacje komunikacyjne oraz dekomponują i zakłócają artykulacje hegemoniczne, a dzięki temu, choćby chwilowo reorganizują semiotyczne praktyki władzy.
    This article presents the concept of transformative art, a genre whose subject matter and very artistic fabric challenges the communication structure within public spaces. The existence of privilege officially bestowed upon certain communication structures creates a dilemma for transformative artists. This officially sanctioned privilege muzzles competing ideas and creates the impression amongst the general public that other, alternative ideas are strange, awkward and embarrassing. Transformative artists, dealing within the division of communicative roles, see their art as the voice of minorities, whose suppressed message they convey. Artistic projects within the category of transformative art possess three vital features: firstly, they diagnose the state of minority groups whose social communications are underprivileged. Secondly, they make this group noticeable in the public sphere and thirdly, they create situations in which, at least for a time, they deconstruct, interfere with and reorganize the semiotic practices of the hegemonic power.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 585-595
    1641-3466
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marginesy, minima, media, itp. O politycznym znaczeniu sztuki konceptualnej
    Margins, Minima, Media etc. The Political Meaning of Conceptual Art
    Autorzy:
    Brogowski, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424527.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    sztuka konceptualna
    polityka
    sztuka polityczna
    marginesy kultury
    kultura alternatywna
    przestrzeń społeczna
    krytyczna swiadomość
    fotografia
    minimalizm
    mass media
    nominalizm
    Opis:
    This article focuses upon the issue of the political meaning of art. It discusses the possibility of making art political. It also attempts to define the ways in which political art functions and points out two ways: as undertaking a political topic or as a form which adopts a political meaning. The research field of the article is the period 1960-1980 when art was especially political, and conceptual art in particular. Even though conceptual art fairly rarely refers directly to politics, its political content has a deeper, philosophical character. The article concentrates on the following aspects of art from the period 1960-1980: 1. The choice of the artist to occupy a position on the margin of society, contradicting the myth of the artist-genius, surrounded by glory, success and the recognition of society 2. The stance of the artist as the organiser of “artistic life”: galleries, archives, festivals, exhibitions, etc. 3. The concept of art as a specific kind of research on reality, which would then allow art to be properly placed within a university structure and treat the teaching of it as a form of an artistic practice. 4. The analytic tendency to research media used by art. 5. Problematic issues relating to the body, which, contrary to dominating models, is present in many conceptual art projects. 6. The self-reflective stance of the artist towards art, a stance that aims to criticise the term and to confront the social artistic practice, which was a feature of artistic conflict during the period 1960-1980. The conclusion points out one particular and at the same time, typical form of conceptual art which was the artist’s book. This kind of book is political by its form and is an example of making discourse political by the way art acts, not necessarily by undertaking a political discussion.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2013, 8; 9-19
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka uliczna jako źródło wiedzy na temat współczesnych społeczeństw – propozycja i weryfikacja metody badawczej
    Street art as a source of knowledge about contemporary societies – a proposal of a research method and its verification
    Autorzy:
    Lachowska, Karolina
    Pielużek, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835752.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    sztuka uliczna
    komunikacja społeczna
    media
    metoda badawcza
    street art
    social communication
    research proposal
    Opis:
    Główny cel artykułu to zaprezentowanie i weryfikacja podejścia badawczego, możliwego do zaimplementowania w badaniach street artu na gruncie nauki o komunikacji społecznej i mediach. Dzięki skoncentrowaniu się w trakcie analiz na czterech wymiarach: przestrzeni (gdzie), temporalności (kiedy), reprezentacji (kto) i przekazie (co), możliwe jest pozyskanie kompleksowej wiedzy na temat kluczowych aktorów, propagowanych idei, postulatów i wartości, nakreślenia głównych linii podziału, punktów zapalnych, punktów odniesienia, ikon i postaci symbolicznych. Sztukę uliczną traktujemy tu jako formę społeczno-politycznego komentarza na poziomie lokalnym, przestrzeń miejską jako kanał, a poszczególne przejawy street artu medium komunikacji. Użyteczność propozycji metodologicznej zostanie zweryfikowana na bazie korpusu 195 zdjęć przedstawiających różnorodne formy sztuki ulicznej tworzonej w trakcie protestów w Chile zrobionych przez autorów w grudniu 2019 roku.
    The article’s main aim is to present and verify the research approach that can be implemented in street art research in the field of social communication and media science. By focusing analysis on four dimensions – space (where), temporality (when), representation (who) and message (what), it is possible to obtain comprehensive knowledge about key social actors, propagated ideas, postulates and values, and to delineate the main dividing lines, points of reference, icons and symbolic characters. We treat street art as a form of socio-political commentary at the local level, urban space as a channel, and individual manifestations of street art as a medium of communication. The methodological proposal’s usefulness will be verified based on a corpus of 195 photos showing various forms of street art created during the protests in Chile, taken by the Authors in December 2019.
    Źródło:
    Media Biznes Kultura; 2021, 1(10); 21-49
    2451-1986
    2544-2554
    Pojawia się w:
    Media Biznes Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fenomeny społecznej roli sztuki a demokratyzacja - od zarania kultury do sztuki Kantora i Abakanowicz. Percepcja, ochrona i zachowanie
    Phenomena of the social role of art and democratization - from the dawn of culture to Kantor and Abakanowicz. Perception, care and protection
    Autorzy:
    Szmelter, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424616.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    społeczna rola sztuki
    sztuka wizualna
    wartości dziedzictwa kultury
    konserwacja sztuki współczesnej
    wspólnotowe działania artystyczne
    paleolityczna sztuka jaskiniowa
    Multipart
    Tadeusz Kantor
    Opis:
    Art is not a collection of objects but a form of human activity with great social impact. It is in constant process with the next audiences and their successive generations. Based on Gadamer’s hermeneutic circle it can be interpreted as an action in the democratic sense, a kind of game. The following principal case study is analyzed: Tadeusz Kantor (1915-1990), an excellent painter and interdisciplinary creator organized a programme of conceptual art called Multipart (multiplication and participation). The first exhibition in the series was held in the Foksal Gallery in Warsaw on February 21st 1970 as an "exhibition of one image in 40 copies". Numbered copies of a single picture, entitled Parapluie-emballage, were made according to the artist's instructions. A big broken umbrella, (at that time an symbol associated with the art of Kantor) was glued onto canvas on a stretcher measuring 110cm × 120cm and everything was painted white. At the launch of the exhibition, all the pictures were sold for a symbolic price. Buyers had to sign a contract with Kantor, according to which they could add to the image: "Insults, expressions of approval, praise, sympathy, swear words, (...) erasures, deletions, drawings (...) changes to the image according to their own tastes (...) pierce it, burn it (...) sell, buy, speculate, steal it". The important thing was that the buyers were obliged to re-exhibit the works in the Foksal Gallery after a year of such treatment. Thus, on 20 February 1971, a second exhibition of works by Kantor was held, Multipart 2. This presented the year-old participatory works parapluie-emballage and there were surprising forms of ‘participation’. One unique form of ‘participation-democratisation’ included in the programme Multipart, was the picture which was bought by the “Zuzanna group”. They sowed cress seeds on the image, then treated it as a dish at banquets. Moreover the picture that they had bought was used as a banner in the May 1st communist parade in 1970, where students chanted ‘Kantor’ instead of ‘Lenin’, which was then risky. The event was immortalized in the artistic film Multipart by Christopher Kubicki and Mark Młodecki, which was shown during the exhibition at the Foksal Gallery in 1971. Kantor was positively surprised by the democratisation of his project. This was not the end of the participation of owners. After the exhibition the picture was officially buried in the earth along with a ‘procession’ to the accompaniment of string instruments. After 44 years, at the request of a group of architect-owners, on the 18th of May 2015 conservators undertook the careful exhumation of the object under the title Multipart in process. The remains were removed from the ground and conserved, making reference to documentation of its state before burial and was reassembled on a mount. Very important is the sense of Multipart. Kantor, by departing from his personal creation of the works, questioned and redefined the very concept of a work of art, traditionally treated as the creation of specific authors, the effect of the artist's work. In this case, the idea of these works was his and he created and presented their concept and their technical description. Denying the uniqueness of works of art, at the same time Kantor challenged the position of museums, galleries and collectors – directly to democracy in art. The action Multipart is one of the best-known projects organized by Kantor. It opened a new chapter in thinking about art in the world and in Poland. Paradoxically the Multipart continues (!) as does interest in it among collectors and museums. Due to the unusual character of the work and the need of dissemination, the arrangement of the 'learning zone' explains the conceptual design of Kantor and presents his ideas and their consequences in terms of the fate of an object called Multipart in process. Other case studies are devoted to the spectrum of time, starting from a democratic sense of paleolithic art as well as from the contemporary sense of Magdalena Abakanowicz’s art in public space. The phenomena of art, which consists in its constant inclusion and conservation, allows various forms of social roles to be presented and preserved. Finally, the idea of democracy is based on a paradoxical antinomy: ‘art in process - process in art’. It also requires maintenance for subsequent generations, protection, conservation and sometimes reconstruction.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2017, 16; 49-61
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka jako potrzeba kształtowania pozytywnych zmian w przestrzeni społecznej
    Autorzy:
    Wilk, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33964193.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    art
    society
    changes
    need
    activity
    social reality
    sztuka
    społeczeństwo
    zmiany
    potrzeba
    aktywność
    rzeczywistość społeczna
    Opis:
    Żyjemy współcześnie w nieprzychylnej rzeczywistości wielokulturowej, generującej szereg trudnych sytuacji, które społeczeństwo musi nieustannie oswajać. Ta rzeczywistość wymaga ciągłego dostosowywania się do niej, powodując różne postawy i zachowania. Nadrzędnym dobrem dla całego społeczeństwa staje się nabycie odpowiednich umiejętności i dyspozycji, by świat codzienny stał się możliwy do realizacji codziennych zadań. W tej drodze poszukiwań pozytywnych wzorów zachowań i uwarunkowań pożądanych zmian pomocna staje się sztuka, której wartość i potencjał może przyczyniać się do modelowania rzeczywistości i postaw społecznych. Realizując swe funkcje społeczno-edukacyjne, sztuka w istotnym stopniu rewitalizuje przestrzeń społeczną, trzeba tylko stworzyć jej do tego szansę. Celem prowadzonych badań była próba ukazania możliwości zaistnienia zmian w życiu jednostki, jej postawach oraz w przestrzeni społecznej pod wpływem obecności sztuki. W przyjętej orientacji badań jakościowych posłużono się takimi metodami pozyskiwania danych jak wywiad swobodny ukierunkowany oraz analiza treści literatury przedmiotu. Istotną metodą poznania były też opinie twórców/ekspertów. Wyniki badań zaprezentowano w formie wypowiedzi badanych, które ukazują, że badani w większości dostrzegają funkcje społeczno-edukacyjne sztuki oraz potrafią je ulokować w przestrzeni zmian społecznych. Sztuka istotnie przyczynia się do zmian rozwojowych jednostki oraz przemian społecznych. Realizując swe funkcje artystyczne i nade wszystko społeczno-edukacyjne, pozwala na zaistnienie przemian w codziennym funkcjonowaniu człowieka, realizacji jego postaw i dostrzeżeniu potrzeby kształtowania rzeczywistości społecznej poprzez pozytywną aktywność własną. Sztuka sprzyja budowaniu świadomości społecznej, która przyczynia się do kompensacji obszaru życia społecznego. Docierając do odbiorcy, nie tylko pozwala się nią zainteresować, lecz także budzi wrażliwość i chęć wprowadzania proponowanych rozwiązań do codzienności społecznej. Pełni funkcję integrującą i rewitalizującą.
    Nowadays we live in an unfavorable multicultural reality that generates a number of difficult situations that society must constantly get used to. This reality requires constant adaptation to it, causing various attitudes and behaviors. The main good for the entire society is the acquisition of appropriate skills and dispositions, so that the everyday world becomes possible to carry out everyday tasks. In search of the positive patterns of behavior and conditions for the desired changes, art becomes helpful, the value and potential of which can contribute to modeling reality and social attitudes. Performing its social and educational functions, art significantly revitalizes social space, it just needs to be given a chance to do so. The aim of the research was an attempt to show the possibility of changes in the life of an individual, his/her attitudes, and in the social space under the influence of the presence of art. In the adopted orientation of qualitative research, such methods of data acquisition as free-targeted interviews and analysis of the content of the subject literature were used. An important method was also the opinion of artists/experts. The results of the research were presented in the form of the respondents’ statements, which show that the respondents mostly perceive the social and educational functions of art and are able to locate them in the space of social change. By fulfilling its artistic and, above all, social and educational functions, it allows for changes in the everyday functioning of a person, the implementation of his/her attitudes, and the perception of the need to shape social reality through positive own activity. Art is conducive to building social awareness, which contributes to compensating the area of social life. Reaching the recipient, not only allows them to become interested in it but also awakens their sensitivity and willingness to introduce the proposed solutions into everyday social life. It has an integrating and revitalizing function.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2023, 36, 2; 139-151
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    FROM ICONIC VACANCY TO SOCIAL IMAGINATION Toward Jochen Gerz’s The Square of the European Promise in Bochum1
    OD IRONICZNEJ NIEOBECNOŚCI DO WYOBRAŹNI SPOŁECZNEJ. ‘PLAC EUROPEJSKIEJ OBIETNICY’ W BOCHUM – JOCHEN GERZ
    Autorzy:
    Hohlfeldt, Marion
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487752.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-07
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    WYOBRAŹNIA SPOŁECZNA
    BRAK OBRAZU
    ZAKAZ OBRAZOWANIA
    OBRAZ
    SZTUKA
    SOCIAL IMAGINATION
    ICONIC VACANCY
    ICONIC INTERDICTION
    IMAGE
    ART
    Opis:
    OD IRONICZNEJ NIEOBECNOŚCI DO WYOBRAŹNI SPOŁECZNEJ. ‘PLAC EUROPEJSKIEJ OBIETNICY’ W BOCHUM – JOCHEN GERZ Od 1973 do 1975 roku Jochen Gerz odwołuje się do zakazu Dekalogu dotyczącego idolatrii w celu wytworzenia stanu subtelnego rozczarowania co do roli obrazu. Ten charakterystyczny „pustostan” pojawia się w wielu jego utworach, zwłaszcza w projektach „kontr-pomnikowych”, w których publiczność sama posługuje się wyobraźnią niezbędną do wizualizacji, które mają być zapamiętane. W jego projekcie – w którym z centralnego miejsca w Saarbrücken wyjmowano płyty brukowe, na których były nazwy cmentarzy żydowskich w Niemczech do 1933 roku – ta „ironiczna nieobecność” przypomina o pierwszym w judeochrześcijańskiej tradycji „przechwytywania obrazu”, które wspomina film Lanzmana pt. Shoah. Konferencja zajmuje się niektórymi aspektami odbudowy pamięci w pracach Jochena Gerza. Marion Hohlfeldt jest starszym wykładowcą historii sztuki na Uniwersytecie Rennes 2. Zajmuje się historią sztuki i przestrzeni publicznej w ciągu ostatnich piętnastu lat. Jest szefem programu badawczego zatytułowanego PAKT (Pratiques Artistiques, Contextes et Territoires, Denis Briand) oraz MAPS (Mistrzowie Sztuki i Przestrzeni Publicznej – w trakcie tworzenia). Była dyrektorem naukowym międzynarodowej konferencji zatytułowanej Faire la Cité. Création et Gouvernance des imaginaires Urbain (2016), a także brała udział w programie europejskim zatytułowanym Wyprawy, 2013–2014. Opublikowała kilka artykułów na temat komunikacji oraz książki na temat sztuki w sferze publicznej, autorstwa i udziału społeczeństwa, także Jochen Gerz. Res Publica – Prace publiczne 1968–1999, 1999, (z Andreasem Hapkemeyer), Parasite (s) – Une stratégie de creation, 2010, (z Pascale Borrel) i Mouvement, Lumière i Le GRAV 1960–1968, 2013 (z Laurence Imbernon). Przygotowuje obecnie pierwszą monograficzną książkę o twórczości Jochena Gerza.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 154-172
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kicz w trzech odsłonach
    Three Views of Kitsch
    Autorzy:
    Jaworski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/985750.pdf
    Data publikacji:
    2013-03-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    kitsch
    art
    social structure
    projective model
    mass culture
    kicz
    sztuka
    struktura społeczna
    wzór projekcyjny
    kultura masowa
    Opis:
    This article contains an attempt to put order in the chaos of definitions accompanying the concept of kitsch and simultaneously to free kitsch from any cognitively dubious connection with the category of art. While considering the difficulties of definition arising from the connotative nature of the concept and its contextual modality, the author criticizes the entirety of the conceptualization of kitsch and then divides the phenomenon into ‘first elements’, distinguishing three different views of kitsch: textual essentialist (idyllism, sentimentalism), formal essentialist (triviality, eclecticism), and processual (the effect of unthinking pop culture reproduction). Configurationism and its derivative category of the projective model are useful to the attempt to reject ‘art’ as the ‘good’ antithesis of ‘bad’ taste. These arguments are accompanied by the author’s thoughts on the cultural function of kitsch, its contextual entanglements, and its role in forming the social structure.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2013, 57, 1; 153-174
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzego Beresia dla lokalnego dziedzictwa kulturowego. Głos w dyskusji nad koncepcją Muzeum Prądnika
    Autorzy:
    Ozaist-Zgodzińska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27751824.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-20
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Maria Pinińska-Bereś
    Jerzy Bereś
    nowa muzeologia
    partycypacja
    performans
    ekomuzeum
    rzeźba społeczna
    Joseph Beuys
    Yayoi Kusama
    Matsumoto
    Grupa Krakowska
    sztuka feministyczna
    sztuka ekologiczna
    Kraków
    Prądnik
    Opis:
    Studium Programowe Muzeum Prądnika z 2021 r. podsumowuje dyskusje o ukazywaniu dziedzictwa północy Krakowa. Uznani na świecie artyści Jerzy Bereś i Maria Pinińska-Bereś, którzy mieszkali i tworzyli w tej części miasta, nie są zaznaczeni w przestrzeni publicznej i zapewne z tego powodu nie zostali wyeksponowani w Studium. Jednocześnie mieszkańcy bez pośrednictwa instytucji podejmują akcje artystyczne bliskie performansom Beresiów. Protest saneczkowy przeprowadzony latem przypomina Aneksję krajobrazu i Transparent Pinińskiej-Bereś, społeczne zakładanie ogrodów – Żywy róż, przenoszenie wód rzeki Prądnik – Modlitwę o deszcz, a sąsiedzkość – Latawiec-List i Listy wysyłane siłami natury. Ze względu na te nieuświadomione podobieństwa twórczość artystki wydaje się warta wzięcia pod uwagę w postulowanym muzeum. W artykule omówiono trzy dodatkowe propozycje Muzeum Prądnika, uwzględniające twórczość Beresiów, społeczno-artystyczną działalność mieszkańców oraz postulaty nowej muzeologii (osadzenie w społeczności lokalnej oraz nastawienie na edukację i partycypację). Muzeum performansu może być odpowiedzią na problem braku kolekcji, pozwala wykorzystać twórczość społeczności i artystów żyjących współcześnie w Krakowie, w tym reenactment Bettiny Bereś. Muzeum biograficzne może służyć do snucia opowieści oraz badania tożsamości i kształtowania więzi. Inspirację może stanowić muzeum Yayoi Kusamy, której dzieło zostało wykorzystane w identyfikacji wizualnej w jej rodzinnym mieście Matsumoto. Ekomuzeum pozwala włączyć zachowaną pracownię Beresiów, rzekę Prądnik oraz dziedzictwo poprzemysłowe. Dodając ten potencjał do wniosków płynących ze Studium, w północnej części Krakowa rzeczywiście można stworzyć nową wizytówkę miasta.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2022, 63; 36-46
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość do sztuki? O (nie)słabnącym związku między dyspozycją estetyczną a pozycją społeczną
    Love of Art: On the (Un)Diminishing Link Between Aesthetic Disposition and Social Position
    Autorzy:
    Cebula, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373183.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    art
    cultural capital
    aesthetic disposition
    artistic competence
    social structure
    sztuka
    kapitał kulturowy
    dyspozycja estetyczna
    kompetencja artystyczna
    struktura społeczna
    Opis:
    As part of the broader debate on the changing nature of the art sphere, the author raises the question of whether Poles’ degree of participation in art is still strongly connected with social position. He makes use of the categories of esthetic disposition and artistic competence in Pierre Bourdieu’s sense of the terms. He bases his conclusions on quantitative and qualitative data obtained from research into the tastes and cultural participation of Wrocław inhabitants in 2011. He analyses patterns of cultural engagement. While the general attitude toward art and knowledge of artists appears, in accord with the author’s hypothesis, to be connected with occupation, income, and education at the same time the distinctive power of ‘high culture’ has decreased among the young generation in comparison with the older generation. This leads the author to suppose that traditional forms of high culture are playing a lesser role in the creation of social boundaries, although this does not mean the erosion of cultural capital as such but rather the emergence of new forms of culture and new socio-cultural divisions.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 43-70
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miasto jako przestrzeń ideologiczna – analiza sztuki ulicznej towarzyszącej aktualnym protestom w Chile
    The city as the ideological space – the analysis of street art accompanying current protests in Chile
    Autorzy:
    Lachowska, Karolina
    Pielużek, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521011.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Ameryka Południowa
    Chile
    sztuka uliczna
    mural
    semiotyka
    komunikacja społeczna
    protest
    South America
    street art
    a mural
    semiotics
    social communication
    Opis:
    The following paper presents an attempt at a semiotic analysis of socially and politically-oriented street art in the capital of Chile. Based on Charles Sanders Peirce’s theory of semiotics, Siegfried J. Schmidt’s constructivist communication theory, and using the methods of semiotic and discursive analysis by Gillian Rose, a reconstruction of the semantics of murals has been made. Murals are treated here as specific semiotic codes and are linked with social-political-ideological aspects. As a reference point, a mural has been chosen as a communication tool which is typical of Latin America, and also the codes typical in this area, which resulted from previous analyses.
    W artykule podjęta została próba semiotycznej analizy społecznie i politycznie zaangażowanej sztuki ulicznej w stolicy Chile. Bazując na teorii semiotyki Charlesa Sandersa Peirce’a, konstruktywistycznej teorii komunikacji Siegfrieda J. Schmidta oraz z wykorzystaniem metod analizy semiotycznej i dyskursywnej Gillian Rose, dokonano rekonstrukcji semantyki murali, traktowanych jako określone kody semiotyczne, oraz ich powiązania z aspektami społeczno-polityczno-ideologicznymi. Za punkt odniesienia przyjęto mural jako narzędzie komunikacji typowe dla Ameryki Łacińskiej i wynikające z uprzednich analiz typowe dla tego obszaru kody.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 2; 93-121
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy sztuka partycypacyjna może zaistnieć w internecie?
    Autorzy:
    Fausek-Kaczanowska, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951425.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
    Tematy:
    Clair Bishop
    Adam Chmielowski
    Barbara Lee Fredrickson
    Philip H. Friedman
    Łukasz Horbów
    Michalina Kostecka
    Janusz Łukaszyński
    Karina Marusińska
    Magdalena Morawik
    Dawid Radziszewski
    Krystiana Robb-Narbutt
    Alicja Rogalska
    Erna Rosenstein
    Chiharu Shiota
    Georg Simmel
    Patrycja Steczek
    Zuzanna Surma
    Łukasz Surowiec
    Małgorzata Szcześniak
    Ewa Małgorzata Tatar
    Janina Turek
    Marcin Wnuk
    akcja artystyczno-społeczna
    edukator
    Facebook
    fotografia
    Internet
    kolekcja
    koronawirus
    lista podziękowań
    lockdown
    maseczka ochronna
    media społecznościowe
    obiekt artystyczny
    oczy
    pandemia
    pozytywne emocje
    profil społecznościowy
    społeczeństwo
    szklane ampułki
    sztuka partycypacyjna
    teoria
    twórca
    uczestnik
    wdzięczność
    Opis:
    Artykuł przedstawia cele, koncepcje i metody działania oraz charakterystykę przebiegu akcji artystyczno-społecznej „#dziękujza” w mediach społecznościowych w oparciu o założenia sztuki partycypacyjnej. Opisuje jej elementy składowe, sposób powstania i znaczenie wykonanej pracy artystycznej będącej finałem akcji. Artysta stawia pytania: „Czy sztuka partycypacyjna może zaistnieć w internecie?” i „Czy działania artysty oparte na sztuce partycypacyjnej pozwolą rozbudzić i unaocznić uczucie wdzięczności w grupie ludzi?”. Odpowiedzi próbowano uzyskać na podstawie rozważań o sztuce partycypacyjnej, wdzięczności oraz przeprowadzonego działania artystycznego w internecie.
    Źródło:
    inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2020, 1, 1
    2719-7816
    Pojawia się w:
    inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies