Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "style radzenia sobie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Aktywność edukacyjna kobiet bezrobotnych: wybrane uwarunkowania
Educational activity of unemployed women: selected conditions
Autorzy:
Liberska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417522.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
bezrobotna kobieta
doskonalenie zawodowe samoocena
styl radzenia sobie
unemployed woman
professional skills improvement self-assessment
coping style
Opis:
Bezrobocie jest zjawiskiem ocenianym negatywnie zarówno z punktu widzenia jakości życia jednostek, jak i funkcjonowania społeczeństwa. W systemie przewidziane są sposoby niwelowania negatywnych konsekwencji bezrobocia. Jednak nie wszyscy, którzy mają trudności w znalezieniu pracy, podejmują decyzję o skorzystaniu z tych możliwości. Celem badań było poznanie roli samooceny kobiet i stosowanych przez nie stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych w podejmowaniu decyzji o doskonaleniu zawodowym. W badaniach wykorzystano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Skalę Samooceny M. Rosenberga (SES). Badaniami objęto 60 bezrobotnych kobiet. Rezultaty badań wskazują, że poziom samooceny kobiet bezrobotnych aktywnie zaangażowanych w powiększane swych zasobów przez doskonalenie zawodowe jest wyższy niż u kobiet bezrobotnych, które nie podjęły podobnej decyzji. Kobiety bezrobotne zaangażowane w doskonalenie zawodowe przejawiają zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem w odróżnieniu od kobiet, które nie podjęły takiej decyzji.
Unemployment is valued negatively especially from the point of view of the quality of individuals’ life and the functioning of the society. The system foresees methods to reduce negative consequences of unemployment. However, there are some who, despite a number of difficulties in finding job, do not decide to make use of these possibilities. The main objective of the research was to investigate the role of women’s self-assessment and styles used by them to cope with stressful situations while making decisions about professional improvement. For the purpose of the study, the author used Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) questionnaire and Rosenberg’s Self-Esteem Scale (SES). In the study participated 60 unemployed women. The results of the research indicate that the level of self-assessment of unemployed women who are actively engaged in enlarging their resources through improving professional skills is higher than among women who have not taken similar actions. Unemployed women engaged in improving and developing professional skills display stress-coping style unlike women who have not decided to engage themselves in similar actions.
Źródło:
Rocznik Andragogiczny; 2014, Tom 21; 215-226
1429-186X
2391-7571
Pojawia się w:
Rocznik Andragogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba i strata jako regulator tożsamości: Rok magicznego myślenia
Disease and loss as an identity regulator: 'A year of magical thinking' by Joan Didion
Autorzy:
Kosman, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459989.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
life writing
psychologia zdrowia i choroby style radzenia sobie
tanatografia tożsamość
identity
psychology of health and disease styles of coping
tanatography
Opis:
Cel badań. Celem artykułu było omówienie wpływu ekspresywnego pisania na sposób przeżywania żałoby i żalu po stracie. Analiza stanowi przyczynek do dyskusji o terapeutycznej mocy ekspresywnego pisania. Metoda. Analizie poddano książkę Rok magicznego myślenia Joan Didion (2016), w której autorka opisuje swoje zmagania z codziennością po nagłej śmierci jej męża. Pamiętnik został przeanalizowany zgodnie z koncepcją autobiografistyki Georges’a Gusdorfa (2009). W kontekście książki omówiono również koncepcje odnoszące się do psychologii zdrowia i choroby: teorię pięciu etapów przeżywania żałoby według Elisabeth Kübler-Ross (2007) oraz sposoby radzenia sobie ze stresem Normana S. Endlera i Jamesa D. A. Parkera (1990). Wyniki. Analiza wykazała, że myślenie magiczne, którym posługuje się autorka pamiętnika, służy jej za normatywny mechanizm obronny. Styl pisarski J. Didion, zakorzeniony w tzw. nowym dziennikarstwie, przeplata się z refleksjami na temat śmierci, co czyni go jeszcze bardziej ekspresywnym i szczerym. Można zauważyć, że J. Didion sukcesywnie przechodzi przez kolejne etapy przeżywania żałoby, a sposobem radzenia sobie, z którego pisarka korzysta najczęściej jest działanie. Odejście od myślenia magicznego pod koniec książki oraz ostateczne pogodzenie się ze śmiercią męża sugeruje, że ekspresywne pisanie było jednym z czynników, który pomógł autorce w zmaganiach z żalem po stracie. Wnioski. Rok magicznego myślenia stanowi przykład tanatografii oraz jest logicznym i spójnym odbiciem przeżyć osoby zmagającej się z traumą po śmierci bliskiej osoby. W celu pełniejszego zbadania wpływu ekspresywnego pisania na samopoczucie i dobrostan wskazana byłaby podobna analiza książki Blue Nights (2011), w której J. Didion zmaga się ze śmiercią córki.
Aim. The aim of the paper was to investigate whether expressive writing influences the way in which people mourn and grieve. The analysis may be treated as a basis for a discussion as regards expressive writing as a form of therapy. Method. The book called A Year of Magical Thinking, written by Joan Didion (2016) was analyzed. In the book the author describes her struggle with everyday life after her husband’s sudden death. The memoir was analyzed in accordance with Georges Gusdorf’s (2009) theory of autobiography. Various theories pertaining to the sphere of psychology of health and disease were also discussed: five stages of grief by Elisabeth Kübler-Ross (2007) and styles of coping by Norman S. Endler and James D. A. Parker (1990). Results. The analysis showed that the ‘magical thinking’ implemented by the author is a normative defensive mechanism. Joan Didion’s writing style, deeply rooted in New Journalism, is mixed with reflections regarding death which only adds more sincerity to it. One can observe that Didion progressively goes through successive stages of grief. Moreover, it is clear that Didion’s preferred coping style is a task-oriented one. The fact that she ultimately turns away from ‘magical thinking’ and comes to terms with her husband’s death suggests that expressive writing was one of the factors which helped her with her struggle against grief. Conclusions. A Year of Magical Thinking represents tanatography and is a logical and coherent reflection of experience of a person struggling with trauma caused by a partner’s death. In order to investigate the impact of expressive writing on wellbeing and health in general, it may be beneficial to analyze the book Blue Nights (2011) in which Didion writes about her daughter’s death.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 491-498
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emotional intelligence and coping with stress in foster parents
Autorzy:
Rogowska, Aleksandra Maria
Zmaczyńska-Witek, Barbara
Łatka, Ilona
Kardasz, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041904.pdf
Data publikacji:
2022-01-09
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
inteligencja emocjonalna
style radzenia sobie
opieka zastępcza
rodzice
analiza mediacyjna
emotional intelligence;
coping styles
foster care
foster parents
biological perents
Opis:
Although much research on emotional intelligence (EI) and coping with stress has been performed in recent years, little is known about these dimensions of individual differences in both foster and biological parents. The main purpose of this study is to examine emotional intelligence and coping styles in foster parents in comparison to biological parents. The study included 124 individual participants aged between 30 and 64 years old (M = 45.18, SD = 8.72), including foster parents (n = 63, 50.81%) and biological parents (n = 61, 49.19%). The cross-sectional survey study was conducted using the Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test (SSEIT) and Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). In comparison to biological parents, foster parents demonstrated significantly higher levels of emotional intelligence (EI), more frequently used task-oriented coping styles, and less often pursued emotional and avoidant coping strategies to deal with stress. EI was positively correlated with task-oriented coping and negatively so with emotional coping. Hierarchical regression analysis indicated that EI was a strong predictor of task-oriented coping. Training focused on the enhancement of both EI and coping with stress should be considered as an effective way to improve parents’ competence.
Chociaż w ostatnich latach przeprowadzono wiele badań dotyczących inteligencji emocjonalnej (EI) i radzenia sobie ze stresem, niewiele wiadomo na temat tych wymiarów różnic indywidualnych zarówno u rodziców biologicznych, jak i zastępczych. Głównym celem tego badania jest analiza inteligencji emocjonalnej i stylów radzenia sobie ze stresem u rodziców zastępczych, w porównaniu do rodziców biologicznych. Badaniem objęto 124 osoby w wieku od 30 do 64 lat (M = 45,18, SD = 8,72), włączając rodziców zastępczych (n = 63, 50,81%) i  biologicznych (n = 61, 49,19%). Przekrojowe badanie ankietowe przeprowadzono za pomocą Samoopisowego Testu Inteligencji Emocjonalnej Schutte (SSEIT) oraz Kwestionariusza Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). W porównaniu z rodzicami biologicznymi rodzice zastępczy wykazywali istotnie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej (EI), częściej stosowali zadaniowe style radzenia sobie ze stresem, jak również rzadziej prezentowali emocjonalne i unikowe strategie radzenia sobie ze stresem. EI korelowało dodatnio ze stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, a ujemnie ze stylem emocjonalnym. Analiza regresji hierarchicznej wykazała, że EI jest silnym predyktorem zadaniowego stylu radzenia sobie. Szkolenie, skoncentrowane na poprawie zarówno EI, jak i radzenia sobie ze stresem, powinno być brane pod rozwagę jako skuteczny sposób na poprawę kompetencji rodziców.
Źródło:
Family Forum; 2021, 11; 165-190
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem u kobiet po operacji usunięcia macicy
Sense of coherence and coping styles in women after hysterectomy
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Zachulska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031232.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hysterectomy
sense of coherence
coping styles
stress
acceptance of disease
operacja usunięcia macicy
poczucie koherencji (soc)
style radzenia sobie
stres
akceptacja
choroby
Opis:
Introduction: Stress associated with inevitable hysterectomy affects an ever increasing number of women. A person’s ability to cope depends on individual predisposition which is closely related to sense of coherence (SOC) and individual coping style. Aim of paper: To define possible associations between SOC level and type of coping style in women after hysterectomy as a determinant of recovery and successful functioning in society and family. Material and methods: Analysis encompassed data of 97 women after hysterectomy, treated at the Department of Gynecology, Obstetrics and Pathology of Gestation at Dr Emil Warmiński Memorial Hospital, Bydgoszcz. SOC was assessed by Antonovsky SOC-29 questionnaire and effectiveness of coping was measured by Endler and Parker CISS questionnaire, in its Polish version developed by Szczepaniak, Strelau and Wrześniewski. Results: SOC score was within average limits (134.46 pts). High scores were noticed in the area of resourcefulness. Most patients presented “task-oriented” and “emotional” styles of coping with health problems. Patients with higher global SOC level usually resorted to task-oriented coping style while those with lower SOC level mostly resorted to emotional style. Conclusions: our results may be used to develop psychoeducational programs and to plan care of women at different stages of their treatment.
Wstęp: Stres związany z koniecznością poddania się operacji usunięcia macicy dotyka coraz większej liczby kobiet. Umiejętność radzenia sobie z nim jest predyspozycją człowieka znacząco powiązaną z poczuciem koherencji i określonym stylem radzenia sobie ze stresem. Cel: Określenie związków pomiędzy poziomem poczucia koherencji a rodzajem preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem po operacji usunięcia macicy, jako wyznacznika powrotu do zdrowia i właściwego funkcjonowania w społeczeństwie i rodzinie. Materiał i metoda badawcza: Przebadano 97 kobiet leczonych na Oddziale Ginekologii, Położnictwa i Patologii Ciąży Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. dra Emila Warmińskiego w Bydgoszczy, w związku z wykonaniem u nich operacji usunięcia macicy. Poczucie koherencji ocenione było za pomocą kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego, a pomiar radzenia sobie w sytuacjach stresowych – kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera, w polskiej adaptacji autorstwa Szczepaniaka, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Poczucie koherencji mieściło się w przedziale wyników przeciętnych (134,46 pkt). Wysokie wartości osiągnięto w zakresie zaradności. Badane preferowały styl zadaniowy i emocjonalny radzenia sobie z problemem zdrowotnym. Osoby o wyższym poziomie globalnego poczucia koherencji (sens of coherence, SOC) częściej stosowały styl skoncentrowany na zadaniu, a badane o niższym poziomie preferowały styl emocjonalny. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą posłużyć do opracowywania programów psychoedukacyjnych oraz planowania opieki nad kobietą, na różnych etapach stosowanej terapii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 42-54
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji i style radzenia sobie ze stresem u młodzieży wychowywanej w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i w domach rodzinnych
Sense of coherence and styles of coping with stress in youth brought up in educational care facilities and in family homes
Autorzy:
Kleszczewska-Albińska, Angelika
Jaroń, Dżesika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893767.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
sense of coherence
styles of coping with stress
youth
children’s home
family home
poczucie koherencji
style radzenia sobie ze stresem
młodzież
dom dziecka
dom rodzinny
Opis:
Introduction: The article concerns sense of coherence and styles of coping with stress in group of adolescents brought up in children’s homes and in family homes. Short characteristic of functioning of youth from educational care facilities was presented in the first part of the text. The functions of children’s homes and family homes are described. Concept of sense of coherence and coping with stress in in research on youth was discussed. Method: The level of sense of coherence and styles of coping with stress in youth brought up in educational care facilities and in family homes were compared. A group of 90 teenagers aged 15-19 was examined using the SOC-29 and CISS questionnaires. The analyzed group consisted of 40 adolescents brought up in children’s homes and 50 adolescents brought up in family homes. Results: In the group of youth brought up in children’s homes negative correlations between the sense of comprehensibility and the style focused on avoiding and seeking social contacts were observed. In the group of youth brought up in family homes negative correlations between the sense of coherence, the sense of comprehensibility, resourcefulness and the style focused on emotions and a positive relationship between the sense of comprehensibility and the style focused on task was observed. The level of resourcefulness was significantly higher in the group of youth brought up in family homes, compared to adolescents brought up in children’s homes. Youth brought up in family homes significantly more often than their peers from children’s homes uses task-focused strategies. Youth growing up in children’s homes and having contact with their own families significantly more often, compared to teenagers growing up in children’s homes and not having contact with their own families, uses strategies focused on avoiding and seeking social contacts. Conclusions: There are differences in the intensity of sense of coherence and the use of adaptive strategies related to coping with stress in the group of youth from children’s homes and family homes. Contact with the family of origin causes the increase in the frequency of using dysfunctional strategies of coping with stress in youth from children’s homes.
Wstęp: Artykuł dotyczy poczucia koherencji i stylów radzenia sobie ze stresem w grupie adolescentów wychowywanych w domach dziecka i w domach rodzinnych. W pierwszej części zaprezentowano krótką charakterystykę funkcjonowania młodzieży z placówek opiekuńczo-wychowawczych. Opisano funkcje domów dziecka i domów rodzinnych. Przybliżono zagadnienie poczucia koherencji i radzenia sobie ze stresem w badaniach nad młodzieżą. Metoda: Porównano poziom poczucia koherencji oraz strategii radzenia sobie ze stresem u młodzieży wychowywanej w domach dziecka i w domach rodzinnych. Z wykorzystaniem kwestionariuszy SOC-29 i CISS przebadano grupę 90 nastolatków w wieku 15-19 lat. Pośród respondentów znalazło się 40 adolescentów wychowywanych w domach dziecka i 50 adolescentów wychowywanych w domach rodzinnych. Wyniki: W grupie młodzieży wychowywanej w domach dziecka zaobserwowano ujemne zależności pomiędzy poczuciem zrozumiałości a stylem skoncentrowanym na unikaniu i poszukiwaniem kontaktów towarzyskich. W grupie młodzieży wychowywanej w domach rodzinnych zaobserwowano ujemną zależność pomiędzy poczuciem koherencji, poczuciem zrozumiałości i zaradności a stylem skoncentrowanym na emocjach oraz dodatnią zależność pomiędzy poczuciem zrozumiałości i stylem skoncentrowanym na zadaniu. Poziom zaradności okazał się istotnie wyższy w grupie młodzieży wychowywanej w domach rodzinnych, w porównaniu do adolescentów wychowywanych w domach dziecka. Młodzież wychowywana w domach rodzinnych istotnie częściej, niż ich rówieśnicy z domów dziecka, wykorzystuje strategie skoncentrowane na zadaniu. Młodzież wychowująca się w domach dziecka i posiadająca kontakt z rodzinami własnymi istotnie częściej, w porównaniu do nastolatków wychowujących się w domach dziecka i nie posiadających kontaktu z rodzinami własnymi, wykorzystuje strategie skoncentrowane na unikaniu oraz poszukiwaniu kontaktów towarzyskich. Wnioski: Występują różnice w zakresie natężenia poziomu poczucia koherencji oraz stosowania adaptacyjnych strategii radzenia sobie ze stresem w grupie młodzieży z domów dziecka i domów rodzinnych. Kontakty z rodziną pochodzenia powodują u młodzieży z domów dziecka nasilenie częstości korzystania z dysfunkcyjnych strategii radzenia sobie ze stresem.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2019, 585(10); 35-53
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POSTAWA TWÓRCZA A STYLE RADZENIA SOBIE ZE STRESEM MŁODZIEŻY UZDOLNIONEJ ARTYSTYCZNIE
CREATIVE ATTITUDE AND THE STYLES OF COPING WITH STRESS AMONG ARTISTICALLY-TALENTED YOUNG PEOPLE
Autorzy:
Kuśpit, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423988.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
creative attitude
styles of coping with stress
artistic talents
postawa twórcza
style radzenia sobie ze stresem
uzdolnienia plastyczne
Opis:
The article focuses on the relationship between creative attitude and the styles of coping with stress among artistically-talented young people. It turns out that success in achieving intended goals depends not only on intellectual potential, but also on environmental factors and personality characteristics. The uniqueness and uncommonness of artisticallytalented individuals, their high expectations for themselves, and well as demands from their surroundings can lead to stress. The conducted research aimed to find mutual relations between creative attitude and the styles of coping with stress among artisticallytalented youth. The results obtained indicate that students with different levels of creative attitude prefer different styles of coping with stress. The higher the level of creative attitude, the higher the preference among the surveyed youth for the style focused on the task. Creative attitude promotes the use of effective methods of coping with stress by focusing on action and solving the situation. Understanding the relationship between creative attitude and the styles of coping with stress among artistically-talented people can be important for optimizing their development and achieving success in various fields of activity.
Artykuł koncentruje się na zależnościach między postawą twórczą a stylami radzenia sobie ze stresem młodzieży uzdolnionej artystycznie. Okazuje się, że sukces w osiąganiu zamierzonych celów zależy nie tylko od potencjału intelektualnego, ale również od czynników środowiskowych oraz właściwości osobowości. Wyjątkowość i nieprzeciętność jednostek uzdolnionych artystycznie oraz ich wysokie wymagania wobec siebie, jak również oczekiwania ze strony otoczenia mogą prowadzić do stresu. Celem podjętych badań było poszukiwanie wzajemnych relacji pomiędzy postawą twórczą a stylami radzenia sobie ze stresem młodzieży uzdolnionej plastycznie. Uzyskane rezultaty badań wskazują, że uczniowie o zróżnicowanym poziomie postawy twórczej preferują odmienne style radzenia sobie ze stresem. Im wyższy poziom postawy twórczej tym częściej badana młodzież preferuje styl skoncentrowany na zadaniu. Postawa twórcza sprzyja stosowaniu skutecznych metod radzenia sobie ze stresem poprzez koncentrację na działaniu i rozwiązania sytuacji. Poznanie wzajemnych zależności między postawą twórczą a stylami radzenia sobie ze stresem przez osoby uzdolnione artystycznie może mieć istotne znaczenie dla optymalizacji ich rozwoju oraz osiągania sukcesów na różnych polach działalności.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2019, 45, 1; 73-90
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pracownicy zakładów karnych wobec zagrożenia wypaleniem zawodowym. Diagnoza zjawiska
Prison staff at risk of professional burnout diagnosis of the phenomenon
Autorzy:
Sekułowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369776.pdf
Data publikacji:
2019-04-08
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
Wypalenie zawodowe
stres zawodowy
zakład karny
funkcjonariusze służby więziennej
style i strategie radzenia sobie
wsparcie społeczne
Professional burnout
professional stress
prison
prison officers
coping styles and strategies
social support
Opis:
Celem badań pilotażowych było ustalenie skali ryzyka wypalenia zawodowego funkcjonariuszy zakładów karnych, oraz analiza jakie czynniki mogą pozostawać w związku z ryzykiem wypalenia. Znaczące w tym wypadku było ustalenie jakie style i strategie radzenia sobie stosują badani i jakie to może mieć znaczenie dla poziomu i skali wypalenia. Jaki jest poziom lęku badanych. Ważnym dla oceny dobrostanu badanych pracowników było poczucie własnej skuteczności badanych oraz ich poczucie satysfakcji z życia. Dla oceny ryzyka wypalenia znaczące jest też poczucie wsparcia społecznego, dlatego wśród celów poznawczych znalazła się ocena wsparcia i jego współzależność z wypaleniem zawodowym badanych funkcjonariuszy zakładów karnych. W badaniach wykorzystano Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach, Kwestionariusz STAI – Inwentarz Stanu i Cechy Lęku, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych CISS, Kwestionariusz COPE – Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności GSES, Skalę Satysfakcji z Życia SWLS, Kwestionariusz SSQSR – Wsparcia Społecznego. Wyniki badań pilotażowych pozwoliły na ustalenie, że w grupie przebadanych 30 funkcjonariuszy ochrony z dwóch zakładów karnych, poziom wypalenia jest umiarkowany. Najsilniej zaznaczona jest depersonalizacja. Ich zachowanie cechuje wysoki poziom lęku przy jednoczesnym wykorzystywaniu zadaniowych stylów radzenia sobie i aktywnych strategii. Poczucie własnej skuteczności i satysfakcji z życia pozostają na średnim poziomie. Otrzymywane wsparcie społeczne nie jest w pełni satysfakcjonujące. Nie stwierdzono współzależności pomiędzy tymi zmiennymi i wypaleniem zawodowym badanych.
The aim of the pilot study was to establish the scale of the professional burnout risk for prison officers and to analyze what factors may be associated with the burnout risk. It was important in this case to determine what styles and strategies of coping are used by the respondents and how this may affect the level and scale of burnout. What is the level of anxiety of the subjects? The sense of self-efficacy and satisfaction with life was important for the evaluation of the well-being of the surveyed employees. The sense of social support is also important for the evaluation of the burnout risk, so the evaluation of support and its correlation with the professional burnout of the prison officers surveyed was included among the cognitive objectives. The research used the following questionnaires: the Maslach Burnout Inventory, STAI Questionnaire – State-Trait Anxiety Inventory, CISS Questionnaire – Coping Inventory for Stressful Situations, COPE Questionnaire – Multidimensional Inventory to Measure Stress Management, GSES – General Self-Efficacy Scale, SWLS – Satisfaction With Life Scale, SSQSR – Social Support Questionnaire. The results of the pilot studies showed that, in the group of 30 security officers from two prisons, the level of burnout is moderate. Depersonalization is marked as the strongest. Their behavior is characterized by a high level of anxiety while using task-based coping styles and active strategies. Self-efficacy and satisfaction with life remain at an average level. The social support received is not fully satisfactory. No correlation was found between these variables and professionalburnout of the subjects
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2019, 18; 191-207
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychologiczne czynniki bezpieczeństwa lotu próbnego pilotów wojskowych
Autorzy:
Piskorz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614681.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
risk
sense of control in a work situation
ways of coping with stress
test flight
ryzyko
poczucie kontroli w sytuacji pracy
style radzenia sobie ze stresem
lot próbny
Opis:
The aim of the article is to analyze the results of studies of selected personality traits of pilots involved in test flights which may affect their safety at work. Given the characteristics of the profession, we selected three traits: risk appetite, coping with stress, and a sense of control in a work situation. The results indicate that test pilots definitely have a low risk appetite which means they are not taking the risk for pleasure or “thrill”. Their leading style of coping with difficult situations is a style focused on completing a task. They are also individuals with higher than average intensity of feeling of internal control and self-esteem.
Celem artykułu jest analiza wyników badań dotyczących wybranych cech osobowości pilotów wykonujących loty próbne, które mogą mieć wpływ na ich bezpieczeństwo w pracy. Biorąc pod uwagę specyfikę tej profesji, wybrano trzy cechy: skłonność do ryzyka, style radzenia sobie ze stresem oraz poczucie kontroli w sytuacji pracy. Wyniki badań wskazują, że piloci oblatywacze mają zdecydowanie niską skłonność do ryzyka, czyli nie podejmują działań ryzykownych dla przyjemności czy „dreszczyku emocji”. Ich wiodącym stylem radzenia sobie w sytuacjach trudnych jest styl skoncentrowany na zadaniu, który charakteryzuje się działaniami skierowanymi na rozwiązanie problemów. Piloci wykonujący próby w locie są również osobami o wyższym niż przeciętne nasileniu poczucia kontroli wewnętrznej, zarówno w sytuacjach życiowych, jak i w sytuacji pracy. Mają zatem wyższą samoocenę, wyżej cenią swoje możliwości, z mniejszym nasileniem przeżywają problemy życiowe, są bardziej aktywni zawodowo i wierzą w możliwość sterowania własnym rozwojem.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2016, 29, 4
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie przez humor dla relacji między stresem w pracy a satysfakcją zawodową
Coping humor for the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction
Autorzy:
Kruczek, Agnieszka
Basińska, Małgorzata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162573.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
satysfakcja z pracy
satysfakcja zawodowa
radzenie sobie przez humor
stres w pracy
Skala radzenia sobie przez humor
style humoru
job satisfaction
professional satisfaction
coping humor
sense of stress at work
Coping Humor Scale
humor styles
Opis:
Wstęp Humor jako zasób podmiotowy jednostki pozwala jej redukować napięcia i spostrzegać sytuacje jako mniej zagrażające. Poprzez takie działania wpływa na efektywne radzenie sobie m.in. ze stresem zawodowym oraz zwiększa satysfakcję z wykonywanej pracy. Materiał i metody Do badań zakwalifikowano 201 osób pracujących zawodowo (113 kobiet i 88 mężczyzn) w wieku 19–60 lat – średnia wieku w tej grupie wyniosła 37,76 roku (SD = 12,04). Badania były prowadzone przez miesiąc (przełom lutego i marca 2017 r.). Zastosowano w nich: Skalę radzenia sobie przez humor (Coping Humor Scale – CHS), Skalę satysfakcji z pracy (SSP), Skalę odczuwanego stresu w pracy (PSS-10-P) oraz ankietę własną. Wyniki Radzenie sobie ze stresem przez humor częściowo mediuje związek między poczuciem stresu w pracy a satysfakcją zawodową. Zmniejszając napięcie nerwowe wywołane różnymi sytuacjami związanymi z wykonywanymi obowiązkami pracowniczymi, pozytywnie wpływa na poczucie satysfakcji z pracy. Wnioski Radzenie sobie przez humor zwiększa zdolności adaptacyjne jednostki w obliczu stresu w pracy m.in. poprzez przesunięcie perspektywy i zdystansowanie się do problemów zawodowych. Pozwala także na ponowną analizę i w rezultacie ocenę stresora jako mniej zagrażającego. Med. Pr. 2018;69(6):621–631
Background Humor is considered as a personal resource that allows individuals to effectively deal with stressful situations at work by reducing tension and perceiving the situation as less threatening. By reducing stress, humor contributes to increased job satisfaction. Material and Methods A total of 201 professionally active participants (113 women and 88 men) aged 19–60 years old were qualified for the study – the average age in the study group was 37.76 years (SD = 12.04). The study was conducted for 1 month (at the turn of February and March 2017). The following methods were used in the research: Coping Humor Scale (CHS), Satisfaction with Job Scale (SSP), Sense of Stress at Work Scale (PSS-10-P) and own survey. Results Humor coping with stress partially mediates the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction. It is associated with less tension at work and greater job satisfaction. Conclusions Coping humor with stress increases the individual adaptation capacity in the face of stress at work, by shifting the perspective, distancing from problems at work and changing stressors appraisal as less threatening. Med Pr 2018;69(6):621–631
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 621-631
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem i z tremą wśród studentów wybranych kierunków artystycznych – rola zasobów osobistych
Autorzy:
Lubrańska, Anna
Noremberg, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926008.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
zasoby osobiste
style radzenia sobie ze stresem
radzenie sobie z tremą
studenci kierunków artystycznych
Opis:
Artykuł poświęcono roli zasobów osobistych w radzeniu sobie ze stresem i z tremą towarzyszącą występom scenicznym. Celem badań była ocena wzajemnych relacji zasobów osobistych (samooceny, poczucia własnej skuteczno- ści, dyspozycyjnego optymizmu, poczucia kontroli, poczucia koherencji, prężności) i sposobów radzenia sobie ze stresem i z tremą. W badaniu uczestniczyło 96 studentów Wydziału Wokalno-Aktorskiego i Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej. W badaniu zastosowano: Skalę Samopoczucia Muzyka przed Występem, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych, Skalę Samooceny, Test Orientacji Życiowej, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności, Skalę Pomiaru Prężności, Kwestionariusz Orientacji Życiowej, Kwestionariusz „Delta”. Uzyskane wyniki dowodzą istotnego znaczenia analizowanych zasobów osobistych dla nasi- lenia określonych stylów radzenia sobie ze stresem i z tremą. Otrzymane rezultaty zyskały praktyczne aplikacje na gruncie edukacji artystycznej.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2020, 1; 131-147
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem studentów uprawiających sport wyczynowo
Autorzy:
Koszyk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614577.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
stress
sports psychology
stress psychology
psychological aspects of sport
physical education
stres
style radzenia sobie ze stresem
psychologia sportu
psychologia stresu
sport
kariera sportowa
psychologiczne aspekty sportu
psychologia ogólna
wychowanie fizyczne
Opis:
At the time of the commercialization of sport and the pressure on the achievements and rivalry between all sportsmen, it is impossible to ignore the issue that is directly related to sport. This is the stress amongst sportsmen that is, more and more often, the issue that sport psychologists focus their attention on in their research. On the master level of any discipline, even the slightest hesitation can deprive someone of a dreamed medal or result and this hesitation is very often considered to be a way of thinking as well as in what way a contestant cope with a precompetition stress. In the article, a try has been given in order to verify the different styles of coping with stress by sportsmen. 103 people at 19–33 age have been examined. The experimental group consisted of 61 people related to sport career at the age of from 19 to 33 while the testing group consisted of 42 people not being connected with sport career. The analysis of the results indicates the differences in the styles of coping with stress between the students related to sport career and those who are not as well as between sportsmen who do individual and team sports.
W dobie komercjalizacji sportu oraz nacisku na osiągnięcia i rywalizację między sportowcami nie można obojętnie przejść obok zagadnienia, które jest ze sportem bezpośrednio związane. Coraz częściej to właśnie stres wśród sportowców jest tematem, na którym skupiają się psychologowie sportu w swoich badaniach. Na poziomie mistrzowskim danej dyscypliny nawet najmniejsze zawahanie potrafi pozbawić wymarzonego medalu czy wyniku sportowego. Dość często tym zawahaniem jest sposób myślenia oraz to, jak zawodnik radzi sobie z towarzyszącym mu stresem przedstartowym. W artykule podjęto próbę zweryfikowania stylów radzenia sobie ze stresem u sportowców. W tym celu przebadano 103 osoby w wieku od 19 do 33 lat. Grupę eksperymentalną tworzyło 61 osób związanych z karierą sportową w wieku od 19 do 33 lat, natomiast grupę kontrolną stanowiły 42 osoby niezwiązane z karierą sportową. Analiza uzyskanych wyników wskazała na występowanie różnic w stylach radzenia sobie ze stresem pomiędzy studentami związanymi i niezwiązanymi z karierą sportową, jak również pomiędzy sportowcami trenującymi sporty indywidualne i sporty zespołowe.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 1
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem uczniów w okresie dorastania
Coping with Stress of the Students in Adolescence
Autorzy:
OCHOJSKA, DANUTA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/455360.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
stres
style radzenia sobie ze stresem młodzież w okresie dorastania
stress
styles of coping with stress
youth in adolescence period
Opis:
Artykuł obejmuje problematykę stylów zmagania się ze stresem uczniów w okresie dorastania. W badaniach wzięło udział 172 nastolatków. Do analiz zastosowano kwestionariusz CISS w opracowaniu Strelaua i wsp. oraz ankietę. Badania wykazały, że brak jest istotnych różnic w stylach radzenia sobie ze stresem między chłopcami i dziewczętami, gdy bierzemy pod uwagę częstość podejmowania aktywnych działań i zachowania unikowe. Dziewczęta jednak częściej, w porównaniu z chłopcami koncentrowały się na emocjach. Poza tym uczniowie, którzy sygnalizowali problemy rodzinne ujawniali większe trudności w zmaganiu się ze stresem, w porównaniu z osobami doświadczającymi napięć z powodu wymagań szkolnych.
The article covers the problems of styles of coping with the stress of students during adolescence. 172 teenagers took part in the study. The CISS survey was prepared for the analysis in the study of Strelau et al. and the questionnaire. Studies have shown that there are no significant differences in the styles of coping with stress between boys and girls, when we take into account the frequency of taking active actions and avoidance behaviours. Girls, however, were more often focused on emotions than boys. On the other hand, students struggling with family problems reveal greater difficulties in coping with stress, in comparison with people experiencing tension due to school requirements.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 4; 467-474
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoocena a radzenie sobie ze stresem w obszarze kompetencji na przykładzie przyszłych pracowników socjalnych
Self-assessment and coping with stress in the area of competence on the example of future social workers
Autorzy:
Stanek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787711.pdf
Data publikacji:
2021-05-06
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
samoocena
stres
radzenie sobie ze stresem
style radzenia sobie
self-assessment
stress
coping with stress
coping styles
Opis:
Zagadnienie samooceny jest poruszane przede wszystkim w kontekście zachowań ludzkich, uczenia się, poczucia własnej wartości. Istotne wydaje się ujęcie samooceny w obszarze budowania kompetencji jednostki oraz radzenia sobie ze stresem. Współcześnie posiadamy coraz więcej zasobów, ale też doświadczamy większą ilość napływających bodźców stresowych, czego konsekwencją jest m.in. wypalenie zawodowe. Czy samoocena wiąże się z odczuwalnym stresem? Czy samoocena wiąże się ze stylem radzenia sobie ze stresem? Celem artykułu jest określenie natężenia związku pomiędzy samooceną a stresem oraz stylami radzenia sobie ze stresem. Badania przeprowadzono w grupie 210 studentów na kierunku praca socjalna, zatrudnionych w instytucjach pomocy społecznej lub zamierzających podjąć pracę na stanowisku pracownik socjalny.
The issue of self-assessment is primarily discussed in the context of human behaviour, learning, and self-esteem. It seems important to include self-assessment in building individual competences and coping with stress. Nowadays we have more and more resources, but we also experience a greater number of stressful stimuli, which is a consequence of, among others occupational burnout. Is the self-assessment associated with the perceived stress? Is the self-assessment related to the style of coping with stress? The purpose of this article is to determine the intensity of the relationship between self-assessment and stress, and styles of coping with stress. The study was conducted in a group of 210 students specialising in social work, employed in social assistance institutions or intending to take up a job as a social worker.
Źródło:
Praca Socjalna; 2021, 36(2); 59-71
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoocena i style radzenia sobie ze stresem a nasilenie depresji u kobiet z zaburzeniami odżywiania
Autorzy:
Wiatrowska, Anna Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118534.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Pedagogiki
Tematy:
samoocena
style radzenia sobie ze stresem
depresja
zaburzenia odżywiania
jadłowstręt psychiczny
bulimia psychiczna
self-esteem
stress management styles
depression
eating disorders
anorexia nervosa
bulimia nervosa
Opis:
Depresja współwystępuje z zaburzeniami odżywiania wpływając na różne aspekty funkcjonowania osoby chorej. Istotną rolę w etiologii i obrazie zaburzeń pełni poczucie własnej wartości oraz radzenia sobie ze stresem. Z tej perspektywy badanie związków między samooceną i stylami radzenia sobie ze stresem a nasileniem depresji u osób z zaburzeniami odżywiania wydaje się interesujące. Cel badań: Celem podjętych badań było poszukiwanie zależności pomiędzy nasileniem objawów depresji a ogólnym poczuciem własnej wartości kobiet z zaburzeniami odżywiania i ocenami dotyczącymi istotnych obszarów ich funkcjonowania oraz radzeniem sobie ze stresem. Metoda badań: Badaniem objęto łącznie 100 kobiet, w tym 50 chorych na anoreksję oraz tyle samo z rozpoznaniem bulimii, według kryteriów diagnostycznych DSM-V (2015). Grupy nie różniły się istotnie pod względem wieku. W pracy zastosowano Wielowymiarowy Kwestionariusz Samooceny (MSEI) O’Briena i Epsteina, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) Endlera i Parkera i Skalę Depresji Hamiltona (HAM-D). Wyniki: Przeprowadzone analizy wykazały istotne powiązania między samooceną i radzeniem sobie ze stresem a depresją u kobiet z zaburzeniami odżywiania. U kobiet z anoreksją depresja jest powiązaną z oceną dyspozycji społeczno-moralnych, zaś u chorych na bulimię z samooceną własnej efektywności i atrakcyjności fizycznej oraz oceną społeczną. Ze spadkiem nasilenia objawów depresji łączy się u kobiet z zaburzeniami odżywiania tendencja do zadaniowego radzenia sobie w sytuacjach stresowych.
Depression co-occurs with eating disorders affecting different aspects of the sick person’s functioning. A significant role in the etiology and picture of disorders is played by the sense of selfesteem and stress management. From this perspective studying the relations between self-esteem and stress management styles on the one hand and increase of depression on the other in people with eating disorders seems of interest. Research aim: The aim of the undertaken studies was to search for the relations between increase of depression symptoms and the general sense of self-esteem in women with eating disorders on the one hand and the assessments concerning significant areas of their functioning and selfesteem and stress management. Method: The study totally comprised 100 women, including 50 with anorexia and the same number of women with diagnosed bulimia, according to the diagnostic criteria of DSM-V (2015). The groups did not differ significantly considering the age. The research made use of the Multidimensional Self-Esteem Inventory (MSEI), the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) by Endler and Parker and the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D). Results: The analyses indicate significant relations existing between self-esteem and stress management on the one hand and depression in women with eating disorders on the other. In women with anorexia depression is linked to the assessment of social and moral dispositions, whereas in patients with bulimia it is connected with self-esteem of one’s own effectiveness and physical attractiveness and social assessment. A decrease of depression symptoms in connected in women with eating disorders with a tendency to task-oriented coping with stress situations.
Źródło:
Niepełnosprawność; 2021, 44; 28-41
2080-9476
2544-0519
Pojawia się w:
Niepełnosprawność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samowspółczucie a style radzenia sobie ze stresem i samostygmatyzacją związana z poszukiwaniem pomocy psychologicznej u adolescentów
Autorzy:
Stasiorowska, Martyna
Rydz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28668532.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
adolescencja
samostygmatyzacja związana z poszukiwaniem pomocy psychologicznej
samowspółczucie
style radzenia sobie ze stresem
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była psychologiczna analiza stylów radzenia sobie ze stresem oraz zjawiska samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem i korzystaniem z pomocy psychologicznej (self-stigma associated with seeking psychological help) u młodzieży licealnej oraz ich powiązań z poziomem współczucia/troski skierowanej do siebie (self-compassion). Teoretyczną podstawą badań są koncepcje: stylów radzenia sobie ze stresem autorstwa Endlera i Parkera (1990), samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej Vogela, Wade’a i Haake’a (2006), a także koncepcja samowspółczucia (troski o siebie, self-compassion) autorstwa Neff (Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Neff, 2012). Dotychczasowe badania prowadzone wśród osób dorosłych wykazały występowanie związków pomiędzy stylami radzenia sobie ze stresem i samowspółczuciem (Neff, 2004; Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Sirois, Molnar, Hirsch, 2015; Chishima i in., 2018; Daniel-Sielańczyk, Życińska, Bąk-Sosnowska, 2019), a także powiązania pomiędzy samostygmatyzacją w poszukiwaniu pomocy psychologicznej i samowspółczuciem (Heath i in., 2018; Booth i in., 2019). W niniejszym badaniu podjęto próbę sprawdzenia, czy takie związki uwidocznią się wśród osób w okresie adolescencji. Do weryfikacji hipotez użyto Kwestionariusza radzenia sobie w stresujących sytuacjach (The Coping Inventory for Stressful Situations – CISS, Endler, Parker, 1990), Skali samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej (Self-Stigma Associated With Seeking Psychological Help autorstwa Vogela, Wade’a, Haake’a (2006) i Skróconej skali współczucia wobec siebie autorstwa Neff (Self-Compassion Scale – Short Form, SCS-SF) (Raes i in., 2011). Badaniami objęto 281osób. Była to młodzież ucząca się w liceach ogólnokształcących, w wieku od 16 do 19 lat. Uzyskano istotne pozytywne korelacje pomiędzy samowspółczuciem a stylem skoncentrowanym na zadaniu r = ,28, p < ,001, negatywne korelacje między samowspółczuciem a stylem radzenia sobie skoncentrowanym na emocjach r = –,58, p < ,001 oraz samowspółczuciem a samostygmatyzacją r = –,25, p < ,001.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2022, XXVII, 2; 182-201
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies