Emotional intelligence and coping with stress in foster parents

Although much research on emotional intelligence (EI) and coping with stress has been performed in recent years, little is known about these dimensions of individual differences in both foster and biological parents. The main purpose of this study is to examine emotional intelligence and coping styles in foster parents in comparison to biological parents. The study included 124 individual participants aged between 30 and 64 years old (M = 45.18, SD = 8.72), including foster parents (n = 63, 50.81%) and biological parents (n = 61, 49.19%). The cross-sectional survey study was conducted using the Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test (SSEIT) and Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). In comparison to biological parents, foster parents demonstrated significantly higher levels of emotional intelligence (EI), more frequently used task-oriented coping styles, and less often pursued emotional and avoidant coping strategies to deal with stress. EI was positively correlated with task-oriented coping and negatively so with emotional coping. Hierarchical regression analysis indicated that EI was a strong predictor of task-oriented coping. Training focused on the enhancement of both EI and coping with stress should be considered as an effective way to improve parents’ competence.

Chociaż w ostatnich latach przeprowadzono wiele badań dotyczących inteligencji emocjonalnej (EI) i radzenia sobie ze stresem, niewiele wiadomo na temat tych wymiarów różnic indywidualnych zarówno u rodziców biologicznych, jak i zastępczych. Głównym celem tego badania jest analiza inteligencji emocjonalnej i stylów radzenia sobie ze stresem u rodziców zastępczych, w porównaniu do rodziców biologicznych. Badaniem objęto 124 osoby w wieku od 30 do 64 lat (M = 45,18, SD = 8,72), włączając rodziców zastępczych (n = 63, 50,81%) i  biologicznych (n = 61, 49,19%). Przekrojowe badanie ankietowe przeprowadzono za pomocą Samoopisowego Testu Inteligencji Emocjonalnej Schutte (SSEIT) oraz Kwestionariusza Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). W porównaniu z rodzicami biologicznymi rodzice zastępczy wykazywali istotnie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej (EI), częściej stosowali zadaniowe style radzenia sobie ze stresem, jak również rzadziej prezentowali emocjonalne i unikowe strategie radzenia sobie ze stresem. EI korelowało dodatnio ze stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, a ujemnie ze stylem emocjonalnym. Analiza regresji hierarchicznej wykazała, że EI jest silnym predyktorem zadaniowego stylu radzenia sobie. Szkolenie, skoncentrowane na poprawie zarówno EI, jak i radzenia sobie ze stresem, powinno być brane pod rozwagę jako skuteczny sposób na poprawę kompetencji rodziców.