Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "style radzenia sobie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-24 z 24
    Tytuł:
    Style radzenia sobie ze stresem oraz poziom lęku u matek oraz ojców dzieci chorych onkologicznie
    Styles of Coping with Stress and Level of Anxiety among Mothers and Fathers of Children with Oncological Diseases
    Autorzy:
    Bargiel-Matusiewicz, Kamilla
    Ziółkowska, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/468148.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    style radzenia sobie
    lęk
    choroba onkologiczna
    style of coping
    anxiety
    oncological disease
    Opis:
    Artykuł dotyczy sytuacji rodziców w obliczu choroby onkologicznej ich dziecka. Celem omawianych w niniejszym artykule badań była analiza różnic w zakresie stylów radzenia sobie ze stresem u matek i ojców dzieci chorych onkologicznie, a także analiza powiązań pomiędzy lękiem jako cechą i stanem a stylami radzenia sobie. Wykorzystano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz CISS oraz Inwentarz STAI. Wykazano większe natężenie stylu skoncentrowanego na emocjach u matek. W przypadku pozostałych stylów radzenia stwierdzono brak istotnych statystycznie różnic. Wykazano również, że zarówno lęk jako stan, jak i lęk jako cecha są powiązane dodatnio ze stylem skoncentrowanym na emocjach (silna korelacja) oraz ze stylem skoncentrowanym na unikaniu (umiarkowana korelacja). Badania potwierdziły, że sytuacja choroby nowotworowej dziecka i związanego z tym leczenia jest dla rodziców silnie stresogennym czynnikiem. W związku z tym ważne jest zapewnienie rodzicom dostępności pomocy psychologicznej.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica; 2015, 8; 24-33
    2084-5596
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radzenie sobie ze stresem i z tremą wśród studentów wybranych kierunków artystycznych – rola zasobów osobistych
    Autorzy:
    Lubrańska, Anna
    Noremberg, Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1926008.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-30
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    zasoby osobiste
    style radzenia sobie ze stresem
    radzenie sobie z tremą
    studenci kierunków artystycznych
    Opis:
    Artykuł poświęcono roli zasobów osobistych w radzeniu sobie ze stresem i z tremą towarzyszącą występom scenicznym. Celem badań była ocena wzajemnych relacji zasobów osobistych (samooceny, poczucia własnej skuteczno- ści, dyspozycyjnego optymizmu, poczucia kontroli, poczucia koherencji, prężności) i sposobów radzenia sobie ze stresem i z tremą. W badaniu uczestniczyło 96 studentów Wydziału Wokalno-Aktorskiego i Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej. W badaniu zastosowano: Skalę Samopoczucia Muzyka przed Występem, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych, Skalę Samooceny, Test Orientacji Życiowej, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności, Skalę Pomiaru Prężności, Kwestionariusz Orientacji Życiowej, Kwestionariusz „Delta”. Uzyskane wyniki dowodzą istotnego znaczenia analizowanych zasobów osobistych dla nasi- lenia określonych stylów radzenia sobie ze stresem i z tremą. Otrzymane rezultaty zyskały praktyczne aplikacje na gruncie edukacji artystycznej.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2020, 1; 131-147
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie ze stresem u dziewcząt z grupy ryzyka anoreksji
    Styles of Coping with Stress among Girls from the Group of Anorexia Risk
    Autorzy:
    Jaros, Katarzyna
    Oszwa, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141372.pdf
    Data publikacji:
    2014-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    stres
    style radzenia sobie
    ryzyko anoreksji
    stress
    styles of coping
    risk of anorexia
    Opis:
    Cel badań. W badaniu poszukiwano różnic w stylach radzenia sobie ze stresem nastoletnich dziewcząt (N = 189) w grupie ryzyka anoreksji (n = 23) oraz w grupie kontrolnej (n = 23). Analizowano też związek między stylami radzenia sobie ze stresem a tendencją do reagowania nieprawidłowymi postawami wobec jedzenia i swojego ciała w warunkach stresu w obu grupach.Metoda. Zastosowano KSJ do oceny ryzyka anoreksji oraz CISS do pomiaru stylów radzenia sobie ze stresem.Wyniki. Badane z grupy ryzyka anoreksji wykazały istotną preferencję emocjonalnego stylu radzenia sobie ze stresem (t = 4,56, p < 0,01), zaś ich zdrowe rówieśniczki częściej posługiwały się stylem zadaniowym (t = –2,68, p < 0,05). Wystąpiła istotna umiarkowana korelacja między stylami radzenia sobie a tendencją do reagowania nieprawidłową postawą wobec jedzenia i własnego ciała w sytuacji trudnej w badanych grupach. Wysokiemu natężeniu tej tendencji w grupie ryzyka anoreksji towarzyszyła preferencja emocjonalnego (rho = 0,45; p < 0,05) oraz unikowego stylu radzenia sobie (rho = 0,42; p < 0,05), zaś jej niskie natężenie w grupie kontrolnej wiązało się z tendencją do stosowania stylu nastawionego na zadanie (rho = 0,46; p < 0,05).Wnioski. Skłonność do używania nieefektywnych i dezadaptacyjnych strategii radzenia sobie odgrywa istotną rolę w mechanizmie anoreksji, natomiast preferencja aktywnych i skutecznychsposobów walki ze stresem stanowi jeden z czynników chroniących nastolatki przed tym zaburzeniem.
    The purpose of the study was to find differences in styles of coping with stress in the group of teenage girls (N = 189) with the risk of anorexia (n = 23) and in the control group (n = 23). The relation between styles of coping with stress and the tendency to respond with abnormal attitudes towards eating and perception of the body in difficult situations in both groups was analyzed as well.There was KSJ used to assess the risk of anorexia and CISS to assess styles of coping with stress. The subjects with the risk of anorexia indicated significant preference of emotional style of coping with stress (t = 4,56, p < 0,01) and the control group used the task style more often (t = –2,68, p < 0,05). There was a significant moderate correlation between styles of coping with stress and tendency to respond with abnormal attitude towards eating and perception of the body in difficult situations in both groups. High tendency in the group with the anorexia risk correlated with the preference of emotional style (rho = 0,45; p < 0,05) and avoidance style (rho = 0,42; p<0,05) of coping with stress. Low tendency in control subjects correlated with the preference of task style of coping with stress (rho = 0,46; p < 0,05). Predisposition to use ineffective and maladaptive styles of coping with stress (avoidance and emotional styles) plays a role in the mechanism of anorexia and preference of active and efficient ways of coping with stress (task style) could be one of the factors protecting teenagers against this disorder.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 1(65); 93-107
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samowspółczucie a style radzenia sobie ze stresem i samostygmatyzacją związana z poszukiwaniem pomocy psychologicznej u adolescentów
    Autorzy:
    Stasiorowska, Martyna
    Rydz, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28668532.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    adolescencja
    samostygmatyzacja związana z poszukiwaniem pomocy psychologicznej
    samowspółczucie
    style radzenia sobie ze stresem
    Opis:
    Celem przeprowadzonych badań była psychologiczna analiza stylów radzenia sobie ze stresem oraz zjawiska samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem i korzystaniem z pomocy psychologicznej (self-stigma associated with seeking psychological help) u młodzieży licealnej oraz ich powiązań z poziomem współczucia/troski skierowanej do siebie (self-compassion). Teoretyczną podstawą badań są koncepcje: stylów radzenia sobie ze stresem autorstwa Endlera i Parkera (1990), samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej Vogela, Wade’a i Haake’a (2006), a także koncepcja samowspółczucia (troski o siebie, self-compassion) autorstwa Neff (Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Neff, 2012). Dotychczasowe badania prowadzone wśród osób dorosłych wykazały występowanie związków pomiędzy stylami radzenia sobie ze stresem i samowspółczuciem (Neff, 2004; Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Sirois, Molnar, Hirsch, 2015; Chishima i in., 2018; Daniel-Sielańczyk, Życińska, Bąk-Sosnowska, 2019), a także powiązania pomiędzy samostygmatyzacją w poszukiwaniu pomocy psychologicznej i samowspółczuciem (Heath i in., 2018; Booth i in., 2019). W niniejszym badaniu podjęto próbę sprawdzenia, czy takie związki uwidocznią się wśród osób w okresie adolescencji. Do weryfikacji hipotez użyto Kwestionariusza radzenia sobie w stresujących sytuacjach (The Coping Inventory for Stressful Situations – CISS, Endler, Parker, 1990), Skali samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej (Self-Stigma Associated With Seeking Psychological Help autorstwa Vogela, Wade’a, Haake’a (2006) i Skróconej skali współczucia wobec siebie autorstwa Neff (Self-Compassion Scale – Short Form, SCS-SF) (Raes i in., 2011). Badaniami objęto 281osób. Była to młodzież ucząca się w liceach ogólnokształcących, w wieku od 16 do 19 lat. Uzyskano istotne pozytywne korelacje pomiędzy samowspółczuciem a stylem skoncentrowanym na zadaniu r = ,28, p < ,001, negatywne korelacje między samowspółczuciem a stylem radzenia sobie skoncentrowanym na emocjach r = –,58, p < ,001 oraz samowspółczuciem a samostygmatyzacją r = –,25, p < ,001.
    Źródło:
    Polskie Forum Psychologiczne; 2022, XXVII, 2; 182-201
    1642-1043
    Pojawia się w:
    Polskie Forum Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samoocena a radzenie sobie ze stresem w obszarze kompetencji na przykładzie przyszłych pracowników socjalnych
    Self-assessment and coping with stress in the area of competence on the example of future social workers
    Autorzy:
    Stanek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787711.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-06
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    samoocena
    stres
    radzenie sobie ze stresem
    style radzenia sobie
    self-assessment
    stress
    coping with stress
    coping styles
    Opis:
    Zagadnienie samooceny jest poruszane przede wszystkim w kontekście zachowań ludzkich, uczenia się, poczucia własnej wartości. Istotne wydaje się ujęcie samooceny w obszarze budowania kompetencji jednostki oraz radzenia sobie ze stresem. Współcześnie posiadamy coraz więcej zasobów, ale też doświadczamy większą ilość napływających bodźców stresowych, czego konsekwencją jest m.in. wypalenie zawodowe. Czy samoocena wiąże się z odczuwalnym stresem? Czy samoocena wiąże się ze stylem radzenia sobie ze stresem? Celem artykułu jest określenie natężenia związku pomiędzy samooceną a stresem oraz stylami radzenia sobie ze stresem. Badania przeprowadzono w grupie 210 studentów na kierunku praca socjalna, zatrudnionych w instytucjach pomocy społecznej lub zamierzających podjąć pracę na stanowisku pracownik socjalny.
    The issue of self-assessment is primarily discussed in the context of human behaviour, learning, and self-esteem. It seems important to include self-assessment in building individual competences and coping with stress. Nowadays we have more and more resources, but we also experience a greater number of stressful stimuli, which is a consequence of, among others occupational burnout. Is the self-assessment associated with the perceived stress? Is the self-assessment related to the style of coping with stress? The purpose of this article is to determine the intensity of the relationship between self-assessment and stress, and styles of coping with stress. The study was conducted in a group of 210 students specialising in social work, employed in social assistance institutions or intending to take up a job as a social worker.
    Źródło:
    Praca Socjalna; 2021, 36(2); 59-71
    0860-3480
    Pojawia się w:
    Praca Socjalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POSTAWA TWÓRCZA A STYLE RADZENIA SOBIE ZE STRESEM MŁODZIEŻY UZDOLNIONEJ ARTYSTYCZNIE
    CREATIVE ATTITUDE AND THE STYLES OF COPING WITH STRESS AMONG ARTISTICALLY-TALENTED YOUNG PEOPLE
    Autorzy:
    Kuśpit, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/423988.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Lubuskie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    creative attitude
    styles of coping with stress
    artistic talents
    postawa twórcza
    style radzenia sobie ze stresem
    uzdolnienia plastyczne
    Opis:
    The article focuses on the relationship between creative attitude and the styles of coping with stress among artistically-talented young people. It turns out that success in achieving intended goals depends not only on intellectual potential, but also on environmental factors and personality characteristics. The uniqueness and uncommonness of artisticallytalented individuals, their high expectations for themselves, and well as demands from their surroundings can lead to stress. The conducted research aimed to find mutual relations between creative attitude and the styles of coping with stress among artisticallytalented youth. The results obtained indicate that students with different levels of creative attitude prefer different styles of coping with stress. The higher the level of creative attitude, the higher the preference among the surveyed youth for the style focused on the task. Creative attitude promotes the use of effective methods of coping with stress by focusing on action and solving the situation. Understanding the relationship between creative attitude and the styles of coping with stress among artistically-talented people can be important for optimizing their development and achieving success in various fields of activity.
    Artykuł koncentruje się na zależnościach między postawą twórczą a stylami radzenia sobie ze stresem młodzieży uzdolnionej artystycznie. Okazuje się, że sukces w osiąganiu zamierzonych celów zależy nie tylko od potencjału intelektualnego, ale również od czynników środowiskowych oraz właściwości osobowości. Wyjątkowość i nieprzeciętność jednostek uzdolnionych artystycznie oraz ich wysokie wymagania wobec siebie, jak również oczekiwania ze strony otoczenia mogą prowadzić do stresu. Celem podjętych badań było poszukiwanie wzajemnych relacji pomiędzy postawą twórczą a stylami radzenia sobie ze stresem młodzieży uzdolnionej plastycznie. Uzyskane rezultaty badań wskazują, że uczniowie o zróżnicowanym poziomie postawy twórczej preferują odmienne style radzenia sobie ze stresem. Im wyższy poziom postawy twórczej tym częściej badana młodzież preferuje styl skoncentrowany na zadaniu. Postawa twórcza sprzyja stosowaniu skutecznych metod radzenia sobie ze stresem poprzez koncentrację na działaniu i rozwiązania sytuacji. Poznanie wzajemnych zależności między postawą twórczą a stylami radzenia sobie ze stresem przez osoby uzdolnione artystycznie może mieć istotne znaczenie dla optymalizacji ich rozwoju oraz osiągania sukcesów na różnych polach działalności.
    Źródło:
    Rocznik Lubuski; 2019, 45, 1; 73-90
    0485-3083
    Pojawia się w:
    Rocznik Lubuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi a częstość użycia partykuł w wypowiedziach jako wskaźnik lęku w sytuacji społecznej ekspozycji
    Styles of coping with threatening stimuli and frequency of use of particles in speech as an indicator of anxiety in a situation of public exposure
    Autorzy:
    Obrębska, Monika
    Zinczuk-Zielazna, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475747.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
    Tematy:
    lęk
    partykuły
    style radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi
    wyparcie
    anxiety
    particles
    styles of coping with threatening stimuli
    repression
    Opis:
    Weinberger i współpracownicy wyróżnili trzy podstawowe grupy osób różniących się pod względem stylu radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi: niskolękowe, wysokolękowe i stosujące wyparcie. W badaniu własnym postanowiłyśmy przyjrzeć się wypowiedziom osób badanych, wyłonionych zgodnie z kryteriami Weinbergera, pod kątem częstości użycia partykuł, które uznawane są w literaturze za jeden z bardziej wiarygodnych leksykalnych wskaźników lęku. W badaniu przesiewowym wzięło udział 570 studentów, z których wyłoniono 90 osób zakwalifikowanych do jednej z trzech grup: osób wysokolękowych (N = 30), niskolękowych (N = 30) i wypierających (N = 30). Zadanie badawcze, którego celem było wzbudzenie lęku, polegało na wygłoszeniu kilkuminutowego przemówienia przed audytorium ekspertów i kamerą. Teksty zarejestrowanych wypowiedzi zostały przepisane i zanalizowane pod kątem częstości użycia partykuł, oznaczanych zgodnie ze Słownikiem gniazdowym partykuł polskich. Uzyskane wyniki generalnie potwierdziły zakładaną zależność: partykuły okazały się dobrym wskaźnikiem lękowego pobudzenia, różnicując istotnie osoby wysokolękowe, niskolękowe i stosujące wyparcie.
    Weinberger and his collaborators distinguished three basic groups of individuals different in their styles of coping with threatening stimuli: low-anxious and high-anxious individuals, and repressors. In their own study, the authors aimed to look into speeches of the examined individuals, selected according to Weinberger’s criteria, taking into account the frequency of the use of particles, which are regarded in the literaturę as one of the most reliable lexical indicators of anxiety. The screening tests included 570 students, 90 of whom were selected and classified into three groups: high-anxious (N = 30), low-anxious (N = 30) and repressor individuals (N = 30). The research task, which goal was to arouse anxiety, consisted in giving a speech of several minutes in front of a video camera and an audience composed of experts. The texts of the recorded speeches have been transcribed and analysed in terms of the frequency of the use of particles marked in accordance with Słownik gniazdowy partykuł polskich. The obtained results generally confirmed the assumed dependence: the particles proved to be a good predictor of anxiety, significantly differentiating between repressors, high-anxious and low-anxious individuals.
    Źródło:
    Socjolingwistyka; 2016, 30; 261-275
    0208-6808
    Pojawia się w:
    Socjolingwistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie w sytuacjach stresowych prezentowane przez młodzież dokonującą samouszkodzeń
    Coping styles adopted in stressful situations by self-harming adolescents
    Autorzy:
    Jabłkowska, Karolina
    Szczepaniak, Anna
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945279.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    avoidance
    coping styles with stress
    deliberate self-harm
    emocje
    emotions
    młodzież
    samouszkodzenia
    style radzenia sobie ze stresem
    unikanie
    Opis:
    The state of stress and styles of coping with stress constitute an important component of life of every human being, particularly during adolescence. Effective coping mechanisms enable reduction of severity of stress experienced, while inability to manage stressful situations results in alterations in emotional and physiological domains, disturbances of mental well-being, somatic health and social functioning. Since a few years, we are witnessing a significant aggravation of the phenomenon of auto-aggression among children and adolescents, particularly in populations already undergoing psychiatric treatment. Such behaviours fulfil several functions: they may represent a way to express emotions, a means of adaptation or a style of coping with difficulties encountered in everyday life and emotional tension associated therewith. The aim of this study was to analyse predominating styles of coping with stressful situations, adopted by adolescent patients performing self-harm. The study population encompassed 35 patients, aged 16.60±0.18 years, there of 27 girls and 8 boys, hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the Medical University in Łódź, who had a history of deliberate self-harm (DSH). Control group included 32 healthy volunteers aged 16.91±0.16 years, thereof 23 girls and 9 boys. In view of the size of study population, it was subdivided into subgroups depending on whether episodes of DSH were sporadic or repetitive. Data were collected using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). This questionnaire was designed specifically to explore styles of coping with stress. Self-harming adolescents, both girls and boys, significantly more often adopted emotion-oriented style. Patients with repetitive DSH (over 4 episodes) significantly more often adopted emotion-oriented style and/or avoidance-oriented style, particularly in the form of seeking social contacts – social diversion, as compared with those committing episodic DSH.
    Stres i radzenie sobie ze stresem to stany, które odgrywają ważną rolę w życiu każdego człowieka, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Skuteczne radzenie sobie z sytuacjami trudnymi powoduje zmniejszenie stanu odczuwanego stresu, natomiast niemożność radzenia sobie w takich sytuacjach wiąże się ze zmianami w sferze emocjonalnej lub fizjologicznej, a także zaburzeniami dotyczącymi dobrostanu psychicznego, zdrowia somatycznego oraz funkcjonowania społecznego. Z perspektywy ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u dzieci i młodzieży, szczególnie w populacjach leczonych psychiatrycznie. Zachowania te pełnią różne funkcje, mogą być sposobem ekspresji emocji, obronno-adaptacyjnym środkiem bądź sposobem radzenia sobie z trudnościami i towarzyszącym napięciem emocjonalnym. Celem podjętych badań była ocena dominujących stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych stosowanych przez młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń. Do badania zakwalifikowano 35 pacjentów (16,60±0,18 roku) – 27 dziewcząt i 8 chłopców, hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej UM w Łodzi, u których stwierdzono samouszkodzenia (SU). Grupę kontrolną stanowiło 32 zdrowych ochotników (16,91±0,16 roku) – 23 dziewcząt i 9 chłopców. Ze względu na liczbę SU grupa badana została podzielona na dwie podgrupy z epizodycznymi SU oraz z powtarzającymi się SU. W badaniu zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). Kwestionariusz ten służy do diagnozowania stylów radzenia sobie ze stresem. Młodzież dokonująca samouszkodzeń, zarówno dziewczęta, jak i chłopcy, istotnie częściej stosują w sytuacjach trudnych styl radzenia sobie skoncentrowany na emocjach. Pacjenci z powtarzającymi się samouszkodzeniami (SU>4) znacząco częściej w porównaniu z pacjentami z epizodycznymi samouszkodzeniami (SU≤4) wykorzystują w sytuacjach stresogennych styl skoncentrowany na emocjach oraz styl skoncentrowany na unikaniu, zwłaszcza w formie poszukiwania kontaktów towarzyskich.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 15-24
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie ze stresem a samoocena kobiet z zaburzeniami odżywiania
    Autorzy:
    Wiatrowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614513.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    stress coping styles
    self-esteem
    bulimia nervosa
    anorexia nervosa
    style radzenia sobie ze stresem
    samoocena
    jadłowstręt psychiczny
    żarłoczność psychiczna
    Opis:
    An important role in the picture of eating disorders is played by a lack of effective stress coping styles and a low self-esteem. These factors may be of importance in the etiology of disorders and thus negatively affect the course of treatment in addition to increasing the risk of relapse and psychopathic consequences. The aim of the present studies is to identify the correlation between stress coping and self-esteem of women with eating disorders. 125 women, including 73 with anorexia nervosa and 52 with bulimia nervosa, were examined. The studies made use of the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) and the Multidimensional Self-Esteem Inventory (MSEI). The analyses pointed to a number of significant relations between stress coping styles and self-esteem of women with anorexia nervosa and bulimia nervosa, including both its general level and self-evaluation concerning specific aspects of their functioning as well as the assessment of coherence between the picture of oneself and social desirability. The studies can be an introduction to further analyses aimed to search for the relations between different dimensions of psychosocial functioning of women with eating disorders.
    W obrazie zaburzeń odżywiania ważny jest brak efektywnych stylów radzenia sobie ze stresem oraz niskie poczucie własnej wartości. Czynniki te mogą odgrywać istotną rolę w etiologii zaburzeń, jak również negatywnie wpływać na przebieg leczenia oraz zwiększać ryzyko nawrotu i pogłębiania się następstw psychopatycznych. Celem prezentowanych badań jest identyfikacja korelacji między radzeniem sobie ze stresem a samooceną kobiet z zaburzeniami odżywiania. Przebadano 125 kobiet, w tym 73 z jadłowstrętem psychicznym i 52 z żarłocznością psychiczną. W badaniach zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) oraz Wielowymiarowy Kwestionariusz Samooceny (MSEI). Przeprowadzone analizy wykazały szereg istotnych zależności między stylami radzenia sobie ze stresem a samooceną kobiet z jadłowstrętem i żarłocznością psychiczną – zarówno jej ogólnym poziomem, jak i samowartościowaniem dotyczącym szczegółowych aspektów ich funkcjonowania oraz oceną spójności obrazu siebie i potrzebą aprobaty społecznej. Badania mogą stanowić wstęp do dalszych analiz, mających na celu poszukiwanie zależności między rozmaitymi wymiarami funkcjonowania psychospołecznego kobiet z zaburzeniami odżywiania.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 2
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emotional intelligence and coping with stress in foster parents
    Autorzy:
    Rogowska, Aleksandra Maria
    Zmaczyńska-Witek, Barbara
    Łatka, Ilona
    Kardasz, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041904.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    inteligencja emocjonalna
    style radzenia sobie
    opieka zastępcza
    rodzice
    analiza mediacyjna
    emotional intelligence;
    coping styles
    foster care
    foster parents
    biological perents
    Opis:
    Although much research on emotional intelligence (EI) and coping with stress has been performed in recent years, little is known about these dimensions of individual differences in both foster and biological parents. The main purpose of this study is to examine emotional intelligence and coping styles in foster parents in comparison to biological parents. The study included 124 individual participants aged between 30 and 64 years old (M = 45.18, SD = 8.72), including foster parents (n = 63, 50.81%) and biological parents (n = 61, 49.19%). The cross-sectional survey study was conducted using the Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test (SSEIT) and Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). In comparison to biological parents, foster parents demonstrated significantly higher levels of emotional intelligence (EI), more frequently used task-oriented coping styles, and less often pursued emotional and avoidant coping strategies to deal with stress. EI was positively correlated with task-oriented coping and negatively so with emotional coping. Hierarchical regression analysis indicated that EI was a strong predictor of task-oriented coping. Training focused on the enhancement of both EI and coping with stress should be considered as an effective way to improve parents’ competence.
    Chociaż w ostatnich latach przeprowadzono wiele badań dotyczących inteligencji emocjonalnej (EI) i radzenia sobie ze stresem, niewiele wiadomo na temat tych wymiarów różnic indywidualnych zarówno u rodziców biologicznych, jak i zastępczych. Głównym celem tego badania jest analiza inteligencji emocjonalnej i stylów radzenia sobie ze stresem u rodziców zastępczych, w porównaniu do rodziców biologicznych. Badaniem objęto 124 osoby w wieku od 30 do 64 lat (M = 45,18, SD = 8,72), włączając rodziców zastępczych (n = 63, 50,81%) i  biologicznych (n = 61, 49,19%). Przekrojowe badanie ankietowe przeprowadzono za pomocą Samoopisowego Testu Inteligencji Emocjonalnej Schutte (SSEIT) oraz Kwestionariusza Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). W porównaniu z rodzicami biologicznymi rodzice zastępczy wykazywali istotnie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej (EI), częściej stosowali zadaniowe style radzenia sobie ze stresem, jak również rzadziej prezentowali emocjonalne i unikowe strategie radzenia sobie ze stresem. EI korelowało dodatnio ze stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, a ujemnie ze stylem emocjonalnym. Analiza regresji hierarchicznej wykazała, że EI jest silnym predyktorem zadaniowego stylu radzenia sobie. Szkolenie, skoncentrowane na poprawie zarówno EI, jak i radzenia sobie ze stresem, powinno być brane pod rozwagę jako skuteczny sposób na poprawę kompetencji rodziców.
    Źródło:
    Family Forum; 2021, 11; 165-190
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radzenie sobie ze stresem uczniów w okresie dorastania
    Coping with Stress of the Students in Adolescence
    Autorzy:
    OCHOJSKA, DANUTA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/455360.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    stres
    style radzenia sobie ze stresem młodzież w okresie dorastania
    stress
    styles of coping with stress
    youth in adolescence period
    Opis:
    Artykuł obejmuje problematykę stylów zmagania się ze stresem uczniów w okresie dorastania. W badaniach wzięło udział 172 nastolatków. Do analiz zastosowano kwestionariusz CISS w opracowaniu Strelaua i wsp. oraz ankietę. Badania wykazały, że brak jest istotnych różnic w stylach radzenia sobie ze stresem między chłopcami i dziewczętami, gdy bierzemy pod uwagę częstość podejmowania aktywnych działań i zachowania unikowe. Dziewczęta jednak częściej, w porównaniu z chłopcami koncentrowały się na emocjach. Poza tym uczniowie, którzy sygnalizowali problemy rodzinne ujawniali większe trudności w zmaganiu się ze stresem, w porównaniu z osobami doświadczającymi napięć z powodu wymagań szkolnych.
    The article covers the problems of styles of coping with the stress of students during adolescence. 172 teenagers took part in the study. The CISS survey was prepared for the analysis in the study of Strelau et al. and the questionnaire. Studies have shown that there are no significant differences in the styles of coping with stress between boys and girls, when we take into account the frequency of taking active actions and avoidance behaviours. Girls, however, were more often focused on emotions than boys. On the other hand, students struggling with family problems reveal greater difficulties in coping with stress, in comparison with people experiencing tension due to school requirements.
    Źródło:
    Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 4; 467-474
    2080-9069
    Pojawia się w:
    Edukacja-Technika-Informatyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choroba i strata jako regulator tożsamości: Rok magicznego myślenia
    Disease and loss as an identity regulator: 'A year of magical thinking' by Joan Didion
    Autorzy:
    Kosman, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459989.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    life writing
    psychologia zdrowia i choroby style radzenia sobie
    tanatografia tożsamość
    identity
    psychology of health and disease styles of coping
    tanatography
    Opis:
    Cel badań. Celem artykułu było omówienie wpływu ekspresywnego pisania na sposób przeżywania żałoby i żalu po stracie. Analiza stanowi przyczynek do dyskusji o terapeutycznej mocy ekspresywnego pisania. Metoda. Analizie poddano książkę Rok magicznego myślenia Joan Didion (2016), w której autorka opisuje swoje zmagania z codziennością po nagłej śmierci jej męża. Pamiętnik został przeanalizowany zgodnie z koncepcją autobiografistyki Georges’a Gusdorfa (2009). W kontekście książki omówiono również koncepcje odnoszące się do psychologii zdrowia i choroby: teorię pięciu etapów przeżywania żałoby według Elisabeth Kübler-Ross (2007) oraz sposoby radzenia sobie ze stresem Normana S. Endlera i Jamesa D. A. Parkera (1990). Wyniki. Analiza wykazała, że myślenie magiczne, którym posługuje się autorka pamiętnika, służy jej za normatywny mechanizm obronny. Styl pisarski J. Didion, zakorzeniony w tzw. nowym dziennikarstwie, przeplata się z refleksjami na temat śmierci, co czyni go jeszcze bardziej ekspresywnym i szczerym. Można zauważyć, że J. Didion sukcesywnie przechodzi przez kolejne etapy przeżywania żałoby, a sposobem radzenia sobie, z którego pisarka korzysta najczęściej jest działanie. Odejście od myślenia magicznego pod koniec książki oraz ostateczne pogodzenie się ze śmiercią męża sugeruje, że ekspresywne pisanie było jednym z czynników, który pomógł autorce w zmaganiach z żalem po stracie. Wnioski. Rok magicznego myślenia stanowi przykład tanatografii oraz jest logicznym i spójnym odbiciem przeżyć osoby zmagającej się z traumą po śmierci bliskiej osoby. W celu pełniejszego zbadania wpływu ekspresywnego pisania na samopoczucie i dobrostan wskazana byłaby podobna analiza książki Blue Nights (2011), w której J. Didion zmaga się ze śmiercią córki.
    Aim. The aim of the paper was to investigate whether expressive writing influences the way in which people mourn and grieve. The analysis may be treated as a basis for a discussion as regards expressive writing as a form of therapy. Method. The book called A Year of Magical Thinking, written by Joan Didion (2016) was analyzed. In the book the author describes her struggle with everyday life after her husband’s sudden death. The memoir was analyzed in accordance with Georges Gusdorf’s (2009) theory of autobiography. Various theories pertaining to the sphere of psychology of health and disease were also discussed: five stages of grief by Elisabeth Kübler-Ross (2007) and styles of coping by Norman S. Endler and James D. A. Parker (1990). Results. The analysis showed that the ‘magical thinking’ implemented by the author is a normative defensive mechanism. Joan Didion’s writing style, deeply rooted in New Journalism, is mixed with reflections regarding death which only adds more sincerity to it. One can observe that Didion progressively goes through successive stages of grief. Moreover, it is clear that Didion’s preferred coping style is a task-oriented one. The fact that she ultimately turns away from ‘magical thinking’ and comes to terms with her husband’s death suggests that expressive writing was one of the factors which helped her with her struggle against grief. Conclusions. A Year of Magical Thinking represents tanatography and is a logical and coherent reflection of experience of a person struggling with trauma caused by a partner’s death. In order to investigate the impact of expressive writing on wellbeing and health in general, it may be beneficial to analyze the book Blue Nights (2011) in which Didion writes about her daughter’s death.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 491-498
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem u kobiet po operacji usunięcia macicy
    Sense of coherence and coping styles in women after hysterectomy
    Autorzy:
    Kurowska, Krystyna
    Zachulska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031232.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    hysterectomy
    sense of coherence
    coping styles
    stress
    acceptance of disease
    operacja usunięcia macicy
    poczucie koherencji (soc)
    style radzenia sobie
    stres
    akceptacja
    choroby
    Opis:
    Introduction: Stress associated with inevitable hysterectomy affects an ever increasing number of women. A person’s ability to cope depends on individual predisposition which is closely related to sense of coherence (SOC) and individual coping style. Aim of paper: To define possible associations between SOC level and type of coping style in women after hysterectomy as a determinant of recovery and successful functioning in society and family. Material and methods: Analysis encompassed data of 97 women after hysterectomy, treated at the Department of Gynecology, Obstetrics and Pathology of Gestation at Dr Emil Warmiński Memorial Hospital, Bydgoszcz. SOC was assessed by Antonovsky SOC-29 questionnaire and effectiveness of coping was measured by Endler and Parker CISS questionnaire, in its Polish version developed by Szczepaniak, Strelau and Wrześniewski. Results: SOC score was within average limits (134.46 pts). High scores were noticed in the area of resourcefulness. Most patients presented “task-oriented” and “emotional” styles of coping with health problems. Patients with higher global SOC level usually resorted to task-oriented coping style while those with lower SOC level mostly resorted to emotional style. Conclusions: our results may be used to develop psychoeducational programs and to plan care of women at different stages of their treatment.
    Wstęp: Stres związany z koniecznością poddania się operacji usunięcia macicy dotyka coraz większej liczby kobiet. Umiejętność radzenia sobie z nim jest predyspozycją człowieka znacząco powiązaną z poczuciem koherencji i określonym stylem radzenia sobie ze stresem. Cel: Określenie związków pomiędzy poziomem poczucia koherencji a rodzajem preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem po operacji usunięcia macicy, jako wyznacznika powrotu do zdrowia i właściwego funkcjonowania w społeczeństwie i rodzinie. Materiał i metoda badawcza: Przebadano 97 kobiet leczonych na Oddziale Ginekologii, Położnictwa i Patologii Ciąży Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. dra Emila Warmińskiego w Bydgoszczy, w związku z wykonaniem u nich operacji usunięcia macicy. Poczucie koherencji ocenione było za pomocą kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego, a pomiar radzenia sobie w sytuacjach stresowych – kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera, w polskiej adaptacji autorstwa Szczepaniaka, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Poczucie koherencji mieściło się w przedziale wyników przeciętnych (134,46 pkt). Wysokie wartości osiągnięto w zakresie zaradności. Badane preferowały styl zadaniowy i emocjonalny radzenia sobie z problemem zdrowotnym. Osoby o wyższym poziomie globalnego poczucia koherencji (sens of coherence, SOC) częściej stosowały styl skoncentrowany na zadaniu, a badane o niższym poziomie preferowały styl emocjonalny. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą posłużyć do opracowywania programów psychoedukacyjnych oraz planowania opieki nad kobietą, na różnych etapach stosowanej terapii.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 42-54
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie ze stresem i poziom poczucia własnej skuteczności u studentów VI roku medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
    Styles of coping with stress and level of sense of self-efficacy among VI year medical students of Medical University of Silesia in Katowice
    Autorzy:
    Borek, Irena
    Drzastwa, Witold J.
    Matuszewska-Zbrońska, Hanna
    Oleksiak, Aleksandra
    Bujak-Rosenbeiger, Ewa
    Mizgała, Elżbieta
    Lewandowski, Dominik
    Karpe, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/765512.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    choice of specialization
    coping styles with stress
    medical students
    poczucie własnej skuteczności
    sense of self-efficacy
    studenci medycyny
    style radzenia sobie ze stresem
    wybór specjalizacji
    Opis:
    INTRODUCTION: The medical profession belongs to those professions having one of the highest levels of stress. The aim of the work was to define the styles of coping with stress and the level of sense of self-efficacy and to establish the dependencies of the factors mentioned by students of medicine. MATERIAL AND METHODS: The survey study included a group of 184 VI year students of medicine. The following were used: Questionnaire for coping in stressful situations CISS, Generalized self-efficacy scale – GSES, authors’ own multiple-choice research questionnaire for the specialization of medicine. Analysis was conducted using the statistical package for IBM, SPSS Statistics 22. RESULTS: Among the 184 surveyed students, there were 122 women and 62 men. 57 people considered the choice of family medicine as their target specialization and 127 subjects chose other specializations. More than half of the students had a task-oriented style of coping, among 32% the the evasion style dominated and 14.6% of the emotional style, equally in men and women. There were no inter-group differences in the styles of coping with stress. CONCLUSIONS: 1. Medical students, regardless of their choice of specialization, have a task style of coping with stress and a high level of self-efficacy. 2. Students with higher levels of self-efficacy often display the task style of coping with stress and engage in seeking social contacts. 3. Students choosing a specialization other than family medicine had a significantly higher sense of self-efficacy. 4. A high level of self-efficacy and task style of coping with stress as part of the personality profile of a future doctor may indicate the possibility of better functioning in the profession.
    WSTĘP: Zawód lekarza należy do profesji cechujących się jednym z najwyższych wskaźników poziomu stresu. Celem pracy było określenie stylów radzenia sobie ze stresem i poziomu poczucia własnej skuteczności oraz ustalenie zależności wymienionych czynników u studentów VI roku medycyny. MATERIAŁ I METODY: Badaniem ankietowym objęto grupę 184 studentów VI roku medycyny SUM w Katowicach. Zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych – CISS, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES, autorską ankietę badania wyboru specjalizacji medycznej. Analizę przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego IBM SPSS Statistics 22. WYNIKI: Spośród 184 badanych studentów (122 kobiety i 62 mężczyzn) 57 osób rozważało wybór medycyny rodzinnej jako specjalizacji docelowej, a 127 wybrało inne specjalizacje. Ponad połowa studentów charakteryzowała się stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, u 32% dominował styl unikowy, a u 14,6% styl emocjonalny, w równym stopniu u kobiet i mężczyzn. Nie stwierdzono różnic międzygrupowych w stylach radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: 1. Studenci medycyny, niezależnie od wyboru specjalizacji, w większości charakteryzują się zadaniowym stylem radzenia sobie ze stresem i wysokim poziomem poczucia własnej skuteczności. 2. Badani studenci o wyższym poziomie poczucia własnej skuteczności częściej radzą sobie ze stresem w sposób zadaniowy i angażują się w poszukiwanie kontaktów towarzyskich. 3. Studenci wybierający specjalizację inną niż medycyna rodzinna charakteryzują się istotnie wyższym poczuciem własnej skuteczności. 4. Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności i zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem, jako elementy profilu osobowościowego przyszłego lekarza, mogą wskazywać na możliwości lepszego funkcjonowania w zawodzie.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 229-235
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samoocena i style radzenia sobie ze stresem a nasilenie depresji u kobiet z zaburzeniami odżywiania
    Autorzy:
    Wiatrowska, Anna Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2118534.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Instytut Pedagogiki
    Tematy:
    samoocena
    style radzenia sobie ze stresem
    depresja
    zaburzenia odżywiania
    jadłowstręt psychiczny
    bulimia psychiczna
    self-esteem
    stress management styles
    depression
    eating disorders
    anorexia nervosa
    bulimia nervosa
    Opis:
    Depresja współwystępuje z zaburzeniami odżywiania wpływając na różne aspekty funkcjonowania osoby chorej. Istotną rolę w etiologii i obrazie zaburzeń pełni poczucie własnej wartości oraz radzenia sobie ze stresem. Z tej perspektywy badanie związków między samooceną i stylami radzenia sobie ze stresem a nasileniem depresji u osób z zaburzeniami odżywiania wydaje się interesujące. Cel badań: Celem podjętych badań było poszukiwanie zależności pomiędzy nasileniem objawów depresji a ogólnym poczuciem własnej wartości kobiet z zaburzeniami odżywiania i ocenami dotyczącymi istotnych obszarów ich funkcjonowania oraz radzeniem sobie ze stresem. Metoda badań: Badaniem objęto łącznie 100 kobiet, w tym 50 chorych na anoreksję oraz tyle samo z rozpoznaniem bulimii, według kryteriów diagnostycznych DSM-V (2015). Grupy nie różniły się istotnie pod względem wieku. W pracy zastosowano Wielowymiarowy Kwestionariusz Samooceny (MSEI) O’Briena i Epsteina, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) Endlera i Parkera i Skalę Depresji Hamiltona (HAM-D). Wyniki: Przeprowadzone analizy wykazały istotne powiązania między samooceną i radzeniem sobie ze stresem a depresją u kobiet z zaburzeniami odżywiania. U kobiet z anoreksją depresja jest powiązaną z oceną dyspozycji społeczno-moralnych, zaś u chorych na bulimię z samooceną własnej efektywności i atrakcyjności fizycznej oraz oceną społeczną. Ze spadkiem nasilenia objawów depresji łączy się u kobiet z zaburzeniami odżywiania tendencja do zadaniowego radzenia sobie w sytuacjach stresowych.
    Depression co-occurs with eating disorders affecting different aspects of the sick person’s functioning. A significant role in the etiology and picture of disorders is played by the sense of selfesteem and stress management. From this perspective studying the relations between self-esteem and stress management styles on the one hand and increase of depression on the other in people with eating disorders seems of interest. Research aim: The aim of the undertaken studies was to search for the relations between increase of depression symptoms and the general sense of self-esteem in women with eating disorders on the one hand and the assessments concerning significant areas of their functioning and selfesteem and stress management. Method: The study totally comprised 100 women, including 50 with anorexia and the same number of women with diagnosed bulimia, according to the diagnostic criteria of DSM-V (2015). The groups did not differ significantly considering the age. The research made use of the Multidimensional Self-Esteem Inventory (MSEI), the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) by Endler and Parker and the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D). Results: The analyses indicate significant relations existing between self-esteem and stress management on the one hand and depression in women with eating disorders on the other. In women with anorexia depression is linked to the assessment of social and moral dispositions, whereas in patients with bulimia it is connected with self-esteem of one’s own effectiveness and physical attractiveness and social assessment. A decrease of depression symptoms in connected in women with eating disorders with a tendency to task-oriented coping with stress situations.
    Źródło:
    Niepełnosprawność; 2021, 44; 28-41
    2080-9476
    2544-0519
    Pojawia się w:
    Niepełnosprawność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane psychologiczne aspekty funkcjonowania zawodowego kobiet w grupach dyspozycyjnych
    Selected psychological aspects of the professional functioning of women in disposable groups
    Autorzy:
    Fijałkowska, Sylwia
    Bieniek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24203000.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-17
    Wydawca:
    Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
    Tematy:
    grupy dyspozycyjne
    służby mundurowe
    dyrektywność
    lęk
    style radzenia sobie ze stresem
    służba kobiet
    disposable groups
    uniformed services
    directiveness
    anxiety
    styles of coping with stress
    women’s service
    Opis:
    Prezentowana praca dotyczy różnic pomiędzy kobietami służącymi w grupach dyspozycyjnych a kobietami cywilami, w poziomie nasilenia dyrektywności, lęku jako cechy i jako stanu oraz przyjmowanych stylach radzenia sobie ze stresem. Osobami badanymi były dwie grupy kobiet o łącznej liczbie sześćdziesięciu osób (grupy równoliczne). Potwierdziła się hipoteza dotycząca różnic nasileniu dyrektywności (wyższa dyrektywność kobiet z grup dyspozycyjnych) oraz częściowo hipoteza dotycząca różnic w stylach radzenia sobie ze stresem (większe preferencje stylu skoncentrowanego na emocjach i poszukiwania kontaktów towarzyskich w grupie kobiet cywilów).
    The presented article concerns the differences between women serving in disposable groups and women civilians, in the level of directiveness, level of anxiety as a trait and as a state and preferred styles of coping with stress. The subjects were two groups of women with a total of sixty people (parallel groups). The hypothesis concerning the differences in the intensity of directiveness (higher directiveness of women from disposable groups) and the hypothesis regarding the differences in styles of coping with stress (greater preferences of the emotion-oriented style and avoidant-social coping style in the group of civilian women) were confirmed.
    Źródło:
    Nowoczesne Systemy Zarządzania; 2018, 13, 4; 177-191
    1896-9380
    2719-860X
    Pojawia się w:
    Nowoczesne Systemy Zarządzania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poczucie koherencji i style radzenia sobie ze stresem u młodzieży wychowywanej w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i w domach rodzinnych
    Sense of coherence and styles of coping with stress in youth brought up in educational care facilities and in family homes
    Autorzy:
    Kleszczewska-Albińska, Angelika
    Jaroń, Dżesika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/893767.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    sense of coherence
    styles of coping with stress
    youth
    children’s home
    family home
    poczucie koherencji
    style radzenia sobie ze stresem
    młodzież
    dom dziecka
    dom rodzinny
    Opis:
    Introduction: The article concerns sense of coherence and styles of coping with stress in group of adolescents brought up in children’s homes and in family homes. Short characteristic of functioning of youth from educational care facilities was presented in the first part of the text. The functions of children’s homes and family homes are described. Concept of sense of coherence and coping with stress in in research on youth was discussed. Method: The level of sense of coherence and styles of coping with stress in youth brought up in educational care facilities and in family homes were compared. A group of 90 teenagers aged 15-19 was examined using the SOC-29 and CISS questionnaires. The analyzed group consisted of 40 adolescents brought up in children’s homes and 50 adolescents brought up in family homes. Results: In the group of youth brought up in children’s homes negative correlations between the sense of comprehensibility and the style focused on avoiding and seeking social contacts were observed. In the group of youth brought up in family homes negative correlations between the sense of coherence, the sense of comprehensibility, resourcefulness and the style focused on emotions and a positive relationship between the sense of comprehensibility and the style focused on task was observed. The level of resourcefulness was significantly higher in the group of youth brought up in family homes, compared to adolescents brought up in children’s homes. Youth brought up in family homes significantly more often than their peers from children’s homes uses task-focused strategies. Youth growing up in children’s homes and having contact with their own families significantly more often, compared to teenagers growing up in children’s homes and not having contact with their own families, uses strategies focused on avoiding and seeking social contacts. Conclusions: There are differences in the intensity of sense of coherence and the use of adaptive strategies related to coping with stress in the group of youth from children’s homes and family homes. Contact with the family of origin causes the increase in the frequency of using dysfunctional strategies of coping with stress in youth from children’s homes.
    Wstęp: Artykuł dotyczy poczucia koherencji i stylów radzenia sobie ze stresem w grupie adolescentów wychowywanych w domach dziecka i w domach rodzinnych. W pierwszej części zaprezentowano krótką charakterystykę funkcjonowania młodzieży z placówek opiekuńczo-wychowawczych. Opisano funkcje domów dziecka i domów rodzinnych. Przybliżono zagadnienie poczucia koherencji i radzenia sobie ze stresem w badaniach nad młodzieżą. Metoda: Porównano poziom poczucia koherencji oraz strategii radzenia sobie ze stresem u młodzieży wychowywanej w domach dziecka i w domach rodzinnych. Z wykorzystaniem kwestionariuszy SOC-29 i CISS przebadano grupę 90 nastolatków w wieku 15-19 lat. Pośród respondentów znalazło się 40 adolescentów wychowywanych w domach dziecka i 50 adolescentów wychowywanych w domach rodzinnych. Wyniki: W grupie młodzieży wychowywanej w domach dziecka zaobserwowano ujemne zależności pomiędzy poczuciem zrozumiałości a stylem skoncentrowanym na unikaniu i poszukiwaniem kontaktów towarzyskich. W grupie młodzieży wychowywanej w domach rodzinnych zaobserwowano ujemną zależność pomiędzy poczuciem koherencji, poczuciem zrozumiałości i zaradności a stylem skoncentrowanym na emocjach oraz dodatnią zależność pomiędzy poczuciem zrozumiałości i stylem skoncentrowanym na zadaniu. Poziom zaradności okazał się istotnie wyższy w grupie młodzieży wychowywanej w domach rodzinnych, w porównaniu do adolescentów wychowywanych w domach dziecka. Młodzież wychowywana w domach rodzinnych istotnie częściej, niż ich rówieśnicy z domów dziecka, wykorzystuje strategie skoncentrowane na zadaniu. Młodzież wychowująca się w domach dziecka i posiadająca kontakt z rodzinami własnymi istotnie częściej, w porównaniu do nastolatków wychowujących się w domach dziecka i nie posiadających kontaktu z rodzinami własnymi, wykorzystuje strategie skoncentrowane na unikaniu oraz poszukiwaniu kontaktów towarzyskich. Wnioski: Występują różnice w zakresie natężenia poziomu poczucia koherencji oraz stosowania adaptacyjnych strategii radzenia sobie ze stresem w grupie młodzieży z domów dziecka i domów rodzinnych. Kontakty z rodziną pochodzenia powodują u młodzieży z domów dziecka nasilenie częstości korzystania z dysfunkcyjnych strategii radzenia sobie ze stresem.
    Źródło:
    Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2019, 585(10); 35-53
    0552-2188
    Pojawia się w:
    Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychologiczne czynniki bezpieczeństwa lotu próbnego pilotów wojskowych
    Autorzy:
    Piskorz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614681.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    risk
    sense of control in a work situation
    ways of coping with stress
    test flight
    ryzyko
    poczucie kontroli w sytuacji pracy
    style radzenia sobie ze stresem
    lot próbny
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the results of studies of selected personality traits of pilots involved in test flights which may affect their safety at work. Given the characteristics of the profession, we selected three traits: risk appetite, coping with stress, and a sense of control in a work situation. The results indicate that test pilots definitely have a low risk appetite which means they are not taking the risk for pleasure or “thrill”. Their leading style of coping with difficult situations is a style focused on completing a task. They are also individuals with higher than average intensity of feeling of internal control and self-esteem.
    Celem artykułu jest analiza wyników badań dotyczących wybranych cech osobowości pilotów wykonujących loty próbne, które mogą mieć wpływ na ich bezpieczeństwo w pracy. Biorąc pod uwagę specyfikę tej profesji, wybrano trzy cechy: skłonność do ryzyka, style radzenia sobie ze stresem oraz poczucie kontroli w sytuacji pracy. Wyniki badań wskazują, że piloci oblatywacze mają zdecydowanie niską skłonność do ryzyka, czyli nie podejmują działań ryzykownych dla przyjemności czy „dreszczyku emocji”. Ich wiodącym stylem radzenia sobie w sytuacjach trudnych jest styl skoncentrowany na zadaniu, który charakteryzuje się działaniami skierowanymi na rozwiązanie problemów. Piloci wykonujący próby w locie są również osobami o wyższym niż przeciętne nasileniu poczucia kontroli wewnętrznej, zarówno w sytuacjach życiowych, jak i w sytuacji pracy. Mają zatem wyższą samoocenę, wyżej cenią swoje możliwości, z mniejszym nasileniem przeżywają problemy życiowe, są bardziej aktywni zawodowo i wierzą w możliwość sterowania własnym rozwojem.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2016, 29, 4
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radzenie sobie ze stresem studentów uprawiających sport wyczynowo
    Autorzy:
    Koszyk, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614577.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    stress
    sports psychology
    stress psychology
    psychological aspects of sport
    physical education
    stres
    style radzenia sobie ze stresem
    psychologia sportu
    psychologia stresu
    sport
    kariera sportowa
    psychologiczne aspekty sportu
    psychologia ogólna
    wychowanie fizyczne
    Opis:
    At the time of the commercialization of sport and the pressure on the achievements and rivalry between all sportsmen, it is impossible to ignore the issue that is directly related to sport. This is the stress amongst sportsmen that is, more and more often, the issue that sport psychologists focus their attention on in their research. On the master level of any discipline, even the slightest hesitation can deprive someone of a dreamed medal or result and this hesitation is very often considered to be a way of thinking as well as in what way a contestant cope with a precompetition stress. In the article, a try has been given in order to verify the different styles of coping with stress by sportsmen. 103 people at 19–33 age have been examined. The experimental group consisted of 61 people related to sport career at the age of from 19 to 33 while the testing group consisted of 42 people not being connected with sport career. The analysis of the results indicates the differences in the styles of coping with stress between the students related to sport career and those who are not as well as between sportsmen who do individual and team sports.
    W dobie komercjalizacji sportu oraz nacisku na osiągnięcia i rywalizację między sportowcami nie można obojętnie przejść obok zagadnienia, które jest ze sportem bezpośrednio związane. Coraz częściej to właśnie stres wśród sportowców jest tematem, na którym skupiają się psychologowie sportu w swoich badaniach. Na poziomie mistrzowskim danej dyscypliny nawet najmniejsze zawahanie potrafi pozbawić wymarzonego medalu czy wyniku sportowego. Dość często tym zawahaniem jest sposób myślenia oraz to, jak zawodnik radzi sobie z towarzyszącym mu stresem przedstartowym. W artykule podjęto próbę zweryfikowania stylów radzenia sobie ze stresem u sportowców. W tym celu przebadano 103 osoby w wieku od 19 do 33 lat. Grupę eksperymentalną tworzyło 61 osób związanych z karierą sportową w wieku od 19 do 33 lat, natomiast grupę kontrolną stanowiły 42 osoby niezwiązane z karierą sportową. Analiza uzyskanych wyników wskazała na występowanie różnic w stylach radzenia sobie ze stresem pomiędzy studentami związanymi i niezwiązanymi z karierą sportową, jak również pomiędzy sportowcami trenującymi sporty indywidualne i sporty zespołowe.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 1
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ poziomu poczucia koherencji na wybór stylu radzenia sobie ze stresem u kobiet z rozpoznaniem nowotworu narządów rodnych
    Influence of the level of the sense of coherence on the choice of the stress-coping style in women diagnosed with cancer of the genital organs
    Autorzy:
    Kurowska, Krystyna
    Jenczewska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031541.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    poczucie koherencji (soc)
    sytuacja trudna
    style radzenia sobie ze stresem
    nowotwór narządów
    rodnych
    akceptacja choroby
    sense of coherence (soc)
    difficult situation
    ways of coping with stress
    genital organ cancer
    disease
    acceptance
    Opis:
    Introduction: Cancer is a very difficult experience for every person who had to face it. The sense of coherence (SOC) is the factor that has an influence on the ability to cope with stress. People with strong SOC are able to use their potential resources in a better way. These resources help patients in their struggle for health. The aim of the paper was to define the relation between the level of the sense of coherence and preferred styles of dealing with difficult situations in women diagnosed with cancer of the genital organs, as a predictor in the struggle with the disease. Material and methods: The research was conducted among 73 women diagnosed with cancer of the genital organs, who were hospitalized in Gynecologic Oncology Clinic in Oncology Center in Bydgoszcz. The sense of coherence was assessed using Life Orientation Questionnaire by Antonovsky (SOC-29) and preferred styles of coping with stress in a difficult situation were tested using CISS questionnaire by Endler and Parker. Results: It was demonstrated that women diagnosed with cancer of the genital organs do not differ from one another in the level of the sense of coherence, and global SOC levels were average. The women gained the highest results in manageability, followed by the feeling of meaningfulness and comprehensibility which obtained the lowest results. The most frequent style was the evasion one. The patients with a high SOC level preferred the style focused on the problem. Rarely did they choose emotional or evasion styles in dealing with the problem. Conclusions: Defining the level of the sense of coherence may have an impact on the care of patients. It may also influence education in neoplastic disease.
    Wstęp: Choroba nowotworowa jest bardzo trudnym wydarzeniem w życiu człowieka. Czynnikiem wpływającym na umiejętność radzenia sobie ze stresem jest poczucie koherencji (SOC). Osoby odznaczające się silnym SOC lepiej potrafią uruchomić swoje potencjalne zasoby środowiska zewnętrznego i wewnętrznego, które pomagają im podjąć walkę o zdrowie. Celem pracy było określenie związku między poziomem poczucia koherencji, jako predyktora w walce z chorobą, a preferowanymi stylami radzenia sobie w sytuacji trudnej u kobiet z rozpoznaniem nowotworu narządów rodnych. Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiły 73 kobiety z rozpoznaniem nowotworu narządów rodnych hospitalizowane na Oddziale Klinicznym Ginekologii Onkologicznej w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Poziom poczucia koherencji określano za pomocą Kwestionariusza Orientacji Życiowej Antonovsky’ego (SOC-29), a w badaniu preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem w sytuacji trudnej wykorzystano kwestionariusz CISS Endlera i Parkera. Wyniki: Wykazano, że kobiety z rozpoznanym nowotworem narządów rodnych nie różnią się od siebie poziomem poczucia koherencji, a globalne SOC u tych chorych kształtowało się na poziomie przeciętnym. Najwyższe wyniki chore osiągnęły w zakresie zaradności, następnie sensowności, a najniższe – zrozumiałości. Najczęściej stosowany był styl unikowy. Osoby charakteryzujące się wysokim SOC preferowały styl skoncentrowany na zadaniu, rzadziej emocjonalny i unikowy. Wnioski: Określenie poziomu poczucia koherencji może mieć wpływ na sposób prowadzenia opieki oraz edukacji zdrowotnej w chorobie nowotworowej.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 274-285
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pracownicy zakładów karnych wobec zagrożenia wypaleniem zawodowym. Diagnoza zjawiska
    Prison staff at risk of professional burnout diagnosis of the phenomenon
    Autorzy:
    Sekułowicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369776.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-08
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Wypalenie zawodowe
    stres zawodowy
    zakład karny
    funkcjonariusze służby więziennej
    style i strategie radzenia sobie
    wsparcie społeczne
    Professional burnout
    professional stress
    prison
    prison officers
    coping styles and strategies
    social support
    Opis:
    Celem badań pilotażowych było ustalenie skali ryzyka wypalenia zawodowego funkcjonariuszy zakładów karnych, oraz analiza jakie czynniki mogą pozostawać w związku z ryzykiem wypalenia. Znaczące w tym wypadku było ustalenie jakie style i strategie radzenia sobie stosują badani i jakie to może mieć znaczenie dla poziomu i skali wypalenia. Jaki jest poziom lęku badanych. Ważnym dla oceny dobrostanu badanych pracowników było poczucie własnej skuteczności badanych oraz ich poczucie satysfakcji z życia. Dla oceny ryzyka wypalenia znaczące jest też poczucie wsparcia społecznego, dlatego wśród celów poznawczych znalazła się ocena wsparcia i jego współzależność z wypaleniem zawodowym badanych funkcjonariuszy zakładów karnych. W badaniach wykorzystano Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach, Kwestionariusz STAI – Inwentarz Stanu i Cechy Lęku, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych CISS, Kwestionariusz COPE – Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności GSES, Skalę Satysfakcji z Życia SWLS, Kwestionariusz SSQSR – Wsparcia Społecznego. Wyniki badań pilotażowych pozwoliły na ustalenie, że w grupie przebadanych 30 funkcjonariuszy ochrony z dwóch zakładów karnych, poziom wypalenia jest umiarkowany. Najsilniej zaznaczona jest depersonalizacja. Ich zachowanie cechuje wysoki poziom lęku przy jednoczesnym wykorzystywaniu zadaniowych stylów radzenia sobie i aktywnych strategii. Poczucie własnej skuteczności i satysfakcji z życia pozostają na średnim poziomie. Otrzymywane wsparcie społeczne nie jest w pełni satysfakcjonujące. Nie stwierdzono współzależności pomiędzy tymi zmiennymi i wypaleniem zawodowym badanych.
    The aim of the pilot study was to establish the scale of the professional burnout risk for prison officers and to analyze what factors may be associated with the burnout risk. It was important in this case to determine what styles and strategies of coping are used by the respondents and how this may affect the level and scale of burnout. What is the level of anxiety of the subjects? The sense of self-efficacy and satisfaction with life was important for the evaluation of the well-being of the surveyed employees. The sense of social support is also important for the evaluation of the burnout risk, so the evaluation of support and its correlation with the professional burnout of the prison officers surveyed was included among the cognitive objectives. The research used the following questionnaires: the Maslach Burnout Inventory, STAI Questionnaire – State-Trait Anxiety Inventory, CISS Questionnaire – Coping Inventory for Stressful Situations, COPE Questionnaire – Multidimensional Inventory to Measure Stress Management, GSES – General Self-Efficacy Scale, SWLS – Satisfaction With Life Scale, SSQSR – Social Support Questionnaire. The results of the pilot studies showed that, in the group of 30 security officers from two prisons, the level of burnout is moderate. Depersonalization is marked as the strongest. Their behavior is characterized by a high level of anxiety while using task-based coping styles and active strategies. Self-efficacy and satisfaction with life remain at an average level. The social support received is not fully satisfactory. No correlation was found between these variables and professionalburnout of the subjects
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2019, 18; 191-207
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style prowadzenia zajęć a poziom wypalenia zawodowego nauczycieli
    Teaching styles and the level of professional burnout of teachers
    Autorzy:
    Kosmatka, Romualda Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44052464.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-27
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    style nauczania
    stres
    wypalenie zawodowe
    sposoby radzenia sobie
    teaching styles
    stress
    bournout
    ways of coping
    Opis:
    The purpose of the study was to find out the styles of teaching used by teachers, the symptoms of professional burnout, and the correlation of teaching style and level of professional burnout with demographic and social factors such as gender, subject taught, age, and length of service. The study was a pilot study, as it was not the author's intention to make generalized conclusions of a universal nature, but only to indicate trends that require further verification. The results were obtained from 25 teachers of I of M. Skłodowska-Curie High School in Piła. The results of the study indicate that the level of professional burnout of teachers is affected by the type of subject taught and gender. Male teachers, as well as teachers of subjects outside the humanities and sciences, experienced professional burnout at a higher rate. These results may indicate the need to pay attention to teachers of other subjects, referred to as "michaleks", which are generally perceived to be less important than only teachers of baccalaureate or "important" subjects, as well as male teachers in the context of general and targeted support. Conclusions were formulated, which became the basis for designing practical actions such as: creating a community of teachers of all subjects and their permanent appreciation, enabling systematic supervision and work with a coach., Due to the possible psychological and health effects of this group of teachers, the author plans further, in-depth research, including qualitative research on teacher burnout.
    Źródło:
    Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2022, 611(6); 67-84
    0552-2188
    Pojawia się w:
    Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktywność edukacyjna kobiet bezrobotnych: wybrane uwarunkowania
    Educational activity of unemployed women: selected conditions
    Autorzy:
    Liberska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/417522.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    bezrobotna kobieta
    doskonalenie zawodowe samoocena
    styl radzenia sobie
    unemployed woman
    professional skills improvement self-assessment
    coping style
    Opis:
    Bezrobocie jest zjawiskiem ocenianym negatywnie zarówno z punktu widzenia jakości życia jednostek, jak i funkcjonowania społeczeństwa. W systemie przewidziane są sposoby niwelowania negatywnych konsekwencji bezrobocia. Jednak nie wszyscy, którzy mają trudności w znalezieniu pracy, podejmują decyzję o skorzystaniu z tych możliwości. Celem badań było poznanie roli samooceny kobiet i stosowanych przez nie stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych w podejmowaniu decyzji o doskonaleniu zawodowym. W badaniach wykorzystano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Skalę Samooceny M. Rosenberga (SES). Badaniami objęto 60 bezrobotnych kobiet. Rezultaty badań wskazują, że poziom samooceny kobiet bezrobotnych aktywnie zaangażowanych w powiększane swych zasobów przez doskonalenie zawodowe jest wyższy niż u kobiet bezrobotnych, które nie podjęły podobnej decyzji. Kobiety bezrobotne zaangażowane w doskonalenie zawodowe przejawiają zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem w odróżnieniu od kobiet, które nie podjęły takiej decyzji.
    Unemployment is valued negatively especially from the point of view of the quality of individuals’ life and the functioning of the society. The system foresees methods to reduce negative consequences of unemployment. However, there are some who, despite a number of difficulties in finding job, do not decide to make use of these possibilities. The main objective of the research was to investigate the role of women’s self-assessment and styles used by them to cope with stressful situations while making decisions about professional improvement. For the purpose of the study, the author used Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) questionnaire and Rosenberg’s Self-Esteem Scale (SES). In the study participated 60 unemployed women. The results of the research indicate that the level of self-assessment of unemployed women who are actively engaged in enlarging their resources through improving professional skills is higher than among women who have not taken similar actions. Unemployed women engaged in improving and developing professional skills display stress-coping style unlike women who have not decided to engage themselves in similar actions.
    Źródło:
    Rocznik Andragogiczny; 2014, Tom 21; 215-226
    1429-186X
    2391-7571
    Pojawia się w:
    Rocznik Andragogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radzenie sobie przez humor dla relacji między stresem w pracy a satysfakcją zawodową
    Coping humor for the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction
    Autorzy:
    Kruczek, Agnieszka
    Basińska, Małgorzata A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162573.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    satysfakcja z pracy
    satysfakcja zawodowa
    radzenie sobie przez humor
    stres w pracy
    Skala radzenia sobie przez humor
    style humoru
    job satisfaction
    professional satisfaction
    coping humor
    sense of stress at work
    Coping Humor Scale
    humor styles
    Opis:
    Wstęp Humor jako zasób podmiotowy jednostki pozwala jej redukować napięcia i spostrzegać sytuacje jako mniej zagrażające. Poprzez takie działania wpływa na efektywne radzenie sobie m.in. ze stresem zawodowym oraz zwiększa satysfakcję z wykonywanej pracy. Materiał i metody Do badań zakwalifikowano 201 osób pracujących zawodowo (113 kobiet i 88 mężczyzn) w wieku 19–60 lat – średnia wieku w tej grupie wyniosła 37,76 roku (SD = 12,04). Badania były prowadzone przez miesiąc (przełom lutego i marca 2017 r.). Zastosowano w nich: Skalę radzenia sobie przez humor (Coping Humor Scale – CHS), Skalę satysfakcji z pracy (SSP), Skalę odczuwanego stresu w pracy (PSS-10-P) oraz ankietę własną. Wyniki Radzenie sobie ze stresem przez humor częściowo mediuje związek między poczuciem stresu w pracy a satysfakcją zawodową. Zmniejszając napięcie nerwowe wywołane różnymi sytuacjami związanymi z wykonywanymi obowiązkami pracowniczymi, pozytywnie wpływa na poczucie satysfakcji z pracy. Wnioski Radzenie sobie przez humor zwiększa zdolności adaptacyjne jednostki w obliczu stresu w pracy m.in. poprzez przesunięcie perspektywy i zdystansowanie się do problemów zawodowych. Pozwala także na ponowną analizę i w rezultacie ocenę stresora jako mniej zagrażającego. Med. Pr. 2018;69(6):621–631
    Background Humor is considered as a personal resource that allows individuals to effectively deal with stressful situations at work by reducing tension and perceiving the situation as less threatening. By reducing stress, humor contributes to increased job satisfaction. Material and Methods A total of 201 professionally active participants (113 women and 88 men) aged 19–60 years old were qualified for the study – the average age in the study group was 37.76 years (SD = 12.04). The study was conducted for 1 month (at the turn of February and March 2017). The following methods were used in the research: Coping Humor Scale (CHS), Satisfaction with Job Scale (SSP), Sense of Stress at Work Scale (PSS-10-P) and own survey. Results Humor coping with stress partially mediates the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction. It is associated with less tension at work and greater job satisfaction. Conclusions Coping humor with stress increases the individual adaptation capacity in the face of stress at work, by shifting the perspective, distancing from problems at work and changing stressors appraisal as less threatening. Med Pr 2018;69(6):621–631
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 621-631
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-24 z 24

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies