Temat: sonography - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Homocysteina jako czynnik ryzyka uszkodzenia naczyń
Homocysteine as a risk factor of vascular damage
Autorzy:: Klimek, Andrzej
Adamkiewicz, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029604.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Doppler sonography of cerebral arteries
MRI)
USG naczyń domózgowych
badania neuroobrazowe
czynniki ryzyka
hiperhomocysteinemia
hyperhomocysteinemia
ischemic stroke
neuroimaging studies (CT
risk factors
udar mózgu
Opis:: Physiologic role of homocysteine, one of sulfur-containing amino acids, is fairly well understood. During the last few years we are witnessing a trend to correlate hyperhomocysteinemia with blood vessel damage and pathogenesis of atheromatosis. Its role as a risk factor in cerebrovascular accidents (CVA) has been highlighted. In 100 patients with ischemic brain stroke, confirmed by neuroimaging studies (CT and/or MRI) and Doppler sonography of cerebral arteries, we have determined serum levels of homocysteine, vitamin B12 and folic acid. The same tests were performed in 40 controls with no pyramidal signs. Our results show a significant elevation of homocysteine level in CVA patients. In 28% of patients, the difference as compared with the control group was significant, thus indicating that hyperhomocysteinemia may constitute an independent risk factor for stroke. Sonography revealed the presence of vascular lesions and the number of vessels involved, while CT and/or MRI studies visualized areas of brain ischemia. High level of homocysteine did not correlate directly with the number of vessels involved. Noteworthy is that elevated homocysteine level may be controlled by supplementation with group B vitamins and folic acid. The level of homocysteine may be elevated in such neurologic diseases as dementia and Parkinson’s disease. Another noteworthy issue is hyperhomocysteinemia associated with prolonged administration of antiepileptic drugs in persons with epilepsy.
Rola homocysteiny – aminokwasu siarkowego jest w organizmie znana. W ostatnich latach próbowano łączyć hiperhomocysteinemię z uszkodzeniem naczyń krwionośnych i patogenezą miażdżycy. Zwrócono uwagę na jej rolę jako czynnika ryzyka w udarze mózgu. U 100 chorych z udarem niedokrwiennym mózgu – potwierdzonym w badaniu neuroobrazowym (CT i/lub NMR głowy) oraz w przeprowadzonym metodą Dopplera badaniu tętnic domózgowych (USG) – oznaczano w surowicy poziom homocysteiny oraz witaminy B12 i kwasu foliowego. U 40 osób z grupy kontrolnej (bez objawów piramidowych) dokonywano tych samych oznaczeń. Okazało się, że poziom homocysteiny w surowicy krwi był podwyższony w sposób istotny statystycznie. U 28% różnica ta była znaczna w porównaniu z grupą kontrolną, co wskazuje, że hiperhomocysteinemia stanowi niezależny czynnik ryzyka udaru mózgu. Badania USG pozwoliły na ustalenie zmian i ilości zajętych tętnic, z kolei badanie CT lub/i NMR ujawniało obszary niedokrwienia. Wysoki poziom homocysteiny nie korelował bezpośrednio z ilością zajętych naczyń. Interesujący jest fakt, że podwyższony poziom homocysteiny można regulować poprzez suplementację witaminami z grupy B i kwasem foliowym. Poziom homocysteiny bywa podwyższony w takich chorobach układu nerwowego, jak otępienie czy choroba Parkinsona. Zwraca uwagę hiperhomocysteina występująca w przebiegu długotrwałej terapii lekami przeciwpadaczkowymi u osób chorujących z powodu epilepsji.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2005, 5, 3; 194-199
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Przydatność laparoskopii w leczeniu guzów przydatków
Laparoscopy in the treatment of adnexal tumors
Autorzy:: Szamatowicz, Jacek
Kuźmicki, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030996.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: laparoscopy
ovarian cancer
ovarian cysts
ovarian tumors
sonography
guzy jajników
laparoskopia
rak jajnika
torbiele jajników
ultrasonografia
Opis:: Adnexal tumors are among the most frequent disorders of the female genital system. According to current estimates, they affect up to 10% of all women. Recently, the role of laparotomy in surgical techniques in gynecology increased considerably, while laparoscopy performed for an adnexal tumor is one of the commonest gynecologic procedures. The aim of this study was a retrospective analysis of 307 laparoscopic procedures performed due to adnexal tumors. In this population of patients, in 2 instances the procedure was converted from laparoscopy to laparotomy because of a suspected malignancy, subsequently confirmed by histological study, while in 2 other cases malignancy was diagnosed post-hoc and a repeat surgery was necessary. The incidence of various types of ovarian lesions was analyzed, whereby the most frequently encountered conditions included simple, endometrioid and dermoid cysts, in decreasing order. No serious laparoscopy- associated complications were noticed and all patients were discharged from hospital on the first postoperative day. The authors highlight the importance of precise diagnosis of adnexal tumors prior to surgery and role of sonographic study, as the basic diagnostic tool used to determine the nature of lesion. Sensitivity and specificity of this study in the diagnosis of adnexal tumors is discussed, as well as predictive value of the non-specific marker CA-125, which proved useless when suspecting endometrial tumors. At present, laparoscopy is the technique of choice in the diagnosis and treatment of benign genital lesions in the females. Nevertheless, adequate qualification of patients to surgical treatment is still the key issue.
Guzy przydatków należą do najczęstszych chorób żeńskiego układu rozrodczego. Szacuje się, że występują one nawet u 10% populacji kobiet. W ostatnich latach wykorzystanie laparoskopii w technikach operacyjnych w ginekologii znacznie się zwiększyło, a wykonywanie laparoskopii z powodu guzów przydatków należy do najczęściej wykonywanych operacji ginekologicznych. Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza 307 operacji wykonywanych z powodu guzów w obrębie przydatków. Spośród analizowanych chorych w dwóch przypadkach dokonano konwersji do laparotomii z powodu podejrzenia o proces nowotworowy złośliwy, w dwóch kolejnych przypadkach zmianę złośliwą rozpoznano pooperacyjnie i konieczna była kolejna interwencja. W pracy przeanalizowano częstość występowania poszczególnych rodzajów zmian w jajnikach. Najczęściej stwierdzano torbiele proste, w kolejności endometrialne i dermoidalne. Nie zanotowano poważnych powikłań związanych z wykonywanymi zabiegami, a wszystkie pacjentki opuściły szpital w pierwszej dobie po operacji. W pracy zwrócono szczególną uwagę na dokładną diagnostykę guzów przydatków przed kwalifikacją do zabiegu. Omówiono przydatność badania ultrasonograficznego jako podstawowego badania przy opracowywaniu charakteru zmian. Krytycznie przedyskutowano czułość i specyficzność tego badania w diagnostyce. Ustosun kowano się do wartości predykcyjnej niespecyficznego markera CA-125, który jest nieprzydatny w podejrzeniu guzów endometrialnych. W chwili obecnej laparoskopia jest metodą z wyboru w diagnostyce i leczeniu niezłośliwych zmian narządu rodnego. Jednak na szczególną uwagę zasługuje właściwa kwalifikacja do zabiegu operacyjnego.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 174-179
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Diagnostyka obrazowa nowotworów germinalnych i gonadalnych
Imaging diagnosis in germ cell and sex cord-stromal tumors
Autorzy:: Stachowicz, Norbert
Morawska, Dorota
Kotarski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031028.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: germ cell tumors
sex cord-stromal tumors
sonography
tumor morphology
vascular perfusion pattern
guzy germinalne jajnika
guzy gonadalne jajnika
morfologia guza
przepływy naczyniowe
ultrasonografia
Opis:: Clinical diagnosis of ovarian tumors is the more difficult, the earlier is the clinical stage at presentation. On the other hand, while early-stage conditions are much more difficult to detect, early diagnosis is associated with the best outcomes. Rare sex cord-stromal and germ cell tumors present sonographic features similar to other ovarian tumors. Sonographic report should address the following: location, size and echogenicity of ovaries, location of adnexal lesions and their relation to other pelvic structures, precise description of solid elements, septations and papillomatous excrescences within the tumor as well as presence of free fluid within the peritoneal cavity. In suspected malignant tumors, most useful prognostic features include papilliform excrescences, so their location, size and number must be always documented. Furthermore, number and thickness of septations is of great prognostic significance. Description of tumor morphology should include its external and internal walls. Sonographic diagnosis may predict malignancy of lesion based on such features as solid areas, papilliform excrescences, septations or abnormal pattern of tumor vasculature. Due to neoangiogenesis in malignant tumors, study of vasculature and perfusion is also important. A typical finding in a malignant tumor is increased late-diastolic flow velocity, reduced resistance index RI to less than 0.5 and pulsation index to less than 0.8. Frequent is also elevation of peak systolic velocity PSV to over 12 cm/s. In spite of sophisticated and continuously improved imaging techniques in sonography, including “color” and “power” options in angio-Doppler studies as well as introduction of 3D/4D technique, malignant process may at best be suspected. Final diagnosis of malignant tumor is always based on histological studies.
Diagnostyka kliniczna zmian rozrostowych jajnika jest tym trudniejsza, im stopień zaawansowania klinicznego jest niższy, jednocześnie wczesne rozpoznanie daje najlepsze efekty terapeutyczne. Rzadko występujące guzy gonadalne i germinalne charakteryzują się podobnymi cechami ultrasonograficznymi jak inne guzy jajnika. W opisie wyniku badania sonograficznego należy uwzględnić następujące elementy: umiejscowienie, rozmiary i echostrukturę jajników, umiejscowienie zmian przydatkowych i ich stosunek do pozostałych struktur miednicy, dokładny opis elementów litych, przegród i wyrośli brodawkowatych w obrębie guza, obecność płynu w jamie otrzewnej. Wśród najbardziej przydatnych prognostycznie cech guza podejrzanego o rozrost złośliwy są wyrośla brodawkowate, dlatego też zawsze należy opisać ich lokalizację i wymiary oraz liczbę. Rokownicze znaczenie ma również liczba przegród oraz ich grubość. Ocena morfologii guza powinna także dotyczyć jego ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Diagnostyka ultrasonograficzna może jedynie prognozować, czy zmiana ma charakter złośliwy, przy uwzględnieniu takich cech, jak obszary lite, wyrośla brodawkowate, przegrody czy nieprawidłowości przepływów naczyniowych w guzie. Ze względu na występowanie neoangiogenezy w guzach złośliwych ważne jest również badanie unaczynienia i przepływów naczyniowych w obrębie naczyń krwionośnych. W guzie złośliwym najczęściej można uwidocznić naczynia, w których stwierdza się wzrost prędkości przepływu późnorozkurczowego oraz spadek indeksów oporu RI<0,5 i pulsacji PI<0,8. Często też następuje wzrost szczytowej szybkości przepływu w czasie skurczu PSV>12 cm/s. Pomimo zaawansowanej i wciąż rozwijającej się techniki obrazowania sonograficznego z zastosowaniem kolorowego i power angio-Dopplera oraz możliwości wykorzystania techniki 3D/4D możemy jedynie podejrzewać rozrost złośliwy. Ostateczne rozpoznanie nowotworu złośliwego jest zawsze rozpoznaniem histopatologicznym.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 47-50
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Prevalence of Chronic Venous Disorders Among Employees Working in Prolonged Sitting and Standing Postures
Autorzy:: Sudoł-Szopińska, I.
Bogdan, A.
Szopiński, T.
Panorska, A. K.
Kołodziejczak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/89813.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: chronic venous disorders
occupational chronic venous insufficiency
duplex Doppler sonography
Opis:: Research was conducted to determine the prevalence and severity of chronic venous disorders (CVD) among people working in prolonged sitting or static standing postures. Clinical examination and duplex Doppler sonography were performed on 126 employees working in a sitting (96 individuals) or a standing posture (30 individuals). Evidence of CVD was found in 59.4% of individuals working in a sitting posture and in 83.4% of those working in a standing posture, and was significantly higher in employees working in a standing posture (p = .015). Incompetent perforating veins and vena saphena magna valves, and bilateral changes were the more frequent signs of CVD. The investigation showed that prolonged standing and sitting at work increases risk of developing CVD. Further, people working in a standing posture are at a significantly greater risk for CVD than those working in a prolonged sitting posture. They should thus be the subject of specific prophylaxis interventions.
Źródło:: International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2011, 17, 2; 165-173
1080-3548
Pojawia się w:: International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Badanie ultrasonograficzne w diagnostyce ręki reumatoidalnej
Usefulness of sonography in the diagnosis of rheumatoid hand
Autorzy:: Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058731.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bursitis
rheumatoid arthritis
rheumatoid hand
sonography
synovitis
tenosynovitis
reumatoidalne zapalenie stawów
ręka reumatoidalna
zapalenie błony maziowej jam stawu
zapalenie kaletki
zapalenie pochewki
badanie ultrasonograficzne
Opis:: Ultrasound examination is becoming more and more common in patients with rheumatoid diseases. Above all, it enables the assessment of articular soft tissues and constitutes a non-invasive examination. In a rheumatologist’s everyday practice, it is conducted at the stage of initial diagnosis as well as to monitor the treatment and to confirm the remission if the clinical picture is ambiguous. The first sign of arthritis (including rheumatoid arthritis) that is visible on ultrasound examination is the thickening of the synovial membrane of the joint cavities, tendon sheaths or bursae. It is frequently accompanied by the exudate in the joint, sheath or bursa. In a subsequent stage, in Doppler examination, enhanced vascularization of the synovial membrane is observed. Sometimes, the inflammatory process of the tendon sheaths also affects the tendons, which might lead to their damage. Moreover, ultrasound examination also reveals erosions and inflammatory cysts (geodes) which attest to the advancement of the disease. A dynamic ultrasound examination enables to diagnose the capsule-ligamentous contracture of the interphalangeal joints, which occurs due to the lack of rehabilitation that should begin at the moment of the commencement of the inflammation. The ultrasound image does not allow for the differentiation between various rheumatoid entities, including those encompassing the joints in the hand, wrist. The observed changes, i.e. thickening of the synovial membrane, hyperemia, effusions, erosions or tendon damage, may accompany various rheumatoid entities. The purpose of the ultrasound examination is to recognize these irregularities, determine their localization and advancement and, finally, to monitor the course of treatment. Furthermore, ultrasound scan enables to assess the joints and tendons in a dynamic examination in relation to local ailments of the patient as well as to monitor the biopsy, aspiration and medicine administration. Sonography is used for a US-guided administration of radioisotope substances for synoviorthesis.
Badanie ultrasonograficzne jest coraz powszechniej wykonywane u pacjentów z chorobami reumatycznymi. Umożliwia ocenę przede wszystkim tkanek miękkich stawów. Ma nieinwazyjny charakter. W codziennej praktyce reumatologa przeprowadza się je na etapie diagnozy, monitorowania leczenia oraz w celu potwierdzenia remisji, jeżeli obraz kliniczny nie jest jednoznaczny. Pierwszym objawem zapalenia stawów (w tym reumatoidalnego zapalenia stawów) widocznym w badaniu ultrasonograficznym jest pogrubienie błony maziowej jam stawów, pochewek lub kaletek. Często towarzyszy mu wysięk w stawie, pochewce lub w kaletce. W kolejnym etapie w badaniu dopplerowskim obserwowane jest wzmożone unaczynienie błony maziowej. Niekiedy proces zapalny pochewek ścięgnistych obejmuje także ścięgna, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W badaniu ultrasonograficznym widoczne są ponadto nadżerki i geody, będące dowodem zaawansowania choroby. Dynamiczne badanie ultrasonograficzne pozwala na rozpoznanie przykurczu struktur torebkowo‑więzadłowych stawów międzypaliczkowych, najczęściej z powodu braku rehabilitacji, która powinna być rozpoczęta w momencie wystąpienia zapalenia stawu. Obraz ultrasonograficzny nie pozwala na różnicowanie poszczególnych jednostek reumatycznych, w tym obejmujących stawy ręki, także nadgarstka. Obserwowane zmiany, tj. pogrubienie błony maziowej, jej przekrwienie, wysięki, nadżerki, uszkodzenia ścięgien, towarzyszą wielu jednostkom reumatycznym. Celem badania ultrasonograficznego jest rozpoznanie tych nieprawidłowości, określenie ich lokalizacji i zaawansowania, wreszcie monitorowanie w trakcie leczenia. Badanie ultrasonograficzne umożliwia ponadto ocenę stawów i ścięgien w badaniu dynamicznym, w konfrontacji z dolegliwościami punktowymi pacjenta, monitorowanie biopsji, aspiracji, podawania leków. Pod kontrolą ultrasonografii podawane są do stawów radioizotopy w celu synowiortezy radioizotopowej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 329-336
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Diagnostyka ultrasonografi czna jatrogennej odmy jamy opłucnej u dzieci
Sonography of iatrogenic pneumothorax in pediatric patients
Autorzy:: Kosiak, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058125.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: iatrogenic pneumothorax
pediatric population
pneumothorax
sonography
transthoracic lung ultrasound
dzieci
jatrogenna odma opłucnowa
odma opłucnowa
przezklatkowe badanie ultrasonograficzne płuc
ultrasonografia
Opis:: Pneumothorax is defi ned as the presence of air in the pleural cavity. The incidence of iatrogenic pneumothorax in the pediatric population is 0.3–0.48 in 1000 patients. A conventional chest X-ray, in some cases supplemented with chest computed tomography, is a typical imaging examination used to confi rm the diagnosis of pneumothorax. Within the last years, the relevance of transthoracic lung ultrasound in the diagnostic process of this disease entity has greatly increased. This is confi rmed by the opinion of a group of experts in ultrasound lung imaging in patients in a life-threatening condition, who strongly recommend a transthoracic ultrasound examination for the diagnosis of pneumothorax in such patients. These data constituted the basis for initiating the prospective studies on the application of this method in pneumothorax diagnosis in patients of pediatric hematology and oncology wards. Aim: The aim of the study was to present the possibility of using the transthoracic lung ultrasound in the diagnostic process of pneumothorax in pediatric patients, with particular attention paid to its iatrogenic form. The article discusses sonographic criteria for pneumothorax diagnosis in pediatric patients, including the sensitivity and specifi city of the method, in relation to conventional chest X-ray. Material and methods: The prospective studies included a group of patients treated in the Clinic of Pediatrics, Pediatric Hematology, Oncology and Endocrinology of the Academic Clinical Centre (Medical University of Gdańsk, Poland) in whom a central venous catheter was placed in the subclavian veins. The studies lasted for one year – from 1 July 2011 to 30 June 2012. The examined group comprised 63 patients – 25 girls (39.7%) and 38 boys (60.3%) aged from 1 to 17. The analysis included the results of 115 ultrasound examinations conducted in this group. Results: In the examined group with suspected or diagnosed neoplasm, iatrogenic pneumothorax was identifi ed in 4 out of 63 patients (6.3%). In all cases, it was a consequence of procedures connected with the introduction of a central catheter. In the examined material, the sensitivity, specifi city and predictive values (positive and negative) of the transthoracic lung ultrasound equaled 100%. Conclusions: The transthoracic ultrasound examination is a highly effective method in diagnosing iatrogenic pneumothorax in pediatric patients. However, to confi rm this conclusion, multicenter studies, among considerably larger populations, are necessary.
Odma jamy opłucnej definiowana jest jako obecność powietrza w jamie opłucnej. W populacji pediatrycznej jatrogenna odma jamy opłucnej rozpoznawana jest z częstością 0,3–0,48 na 1000 pacjentów. Konwencjonalne badanie radiologiczne klatki piersiowej, w szczególnych przypadkach uzupełnione o tomografię komputerową klatki piersiowej, to klasyczne badanie obrazowe, za którego pomocą potwierdza się rozpoznanie odmy jamy opłucnej. W ostatnich latach wzrosło znaczenie przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc w diagnostyce odmy jamy opłucnej. Potwierdza to stanowisko grupy ekspertów z zakresu diagnostyki ultrasonograficznej płuc w stanach zagrożenia życia, którzy mocno rekomendują przezklatkowe badanie ultrasonograficzne płuc do rozpoznawania odmy jamy opłucnej w wymienionych wyżej grupach chorych. Dane te stanowiły podstawę podjęcia prospektywnych badań nad możliwością wykorzystania tej metody w diagnostyce odmy jamy opłucnej w grupie pacjentów oddziałów hematologii i onkologii dziecięcej. Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie możliwości wykorzystania przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc w diagnostyce odmy jamy opłucnej u dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem jatrogennej odmy jamy opłucnej. Omówiono ultrasonograficzne kryteria diagnostyczne odmy jamy opłucnej u pacjentów pediatrycznych, z uwzględnieniem czułości i swoistości metody w porównaniu z klasycznym badaniem radiologicznym klatki piersiowej. Materiał i metody: Prospektywnymi badaniami objęto grupę pacjentów leczonych w Klinice Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii Dziecięcej UCK, u których wykonano zabieg założenia centralnego dostępu żylnego do naczyń podobojczykowych. Badania były prowadzone przez okres jednego roku – od 1 lipca 2011 do 30 czerwca 2012 roku. Oceniono grupę 63 dzieci – 25 dziewczynek (39,7%) i 38 chłopców (60,3%), w wieku od 1 roku do 17 lat. Analizie poddano wyniki 115 badań ultrasonograficznych wykonanych w tej grupie pacjentów. Wyniki: W analizowanej grupie pacjentów z rozpoznaniem lub podejrzeniem choroby nowotworowej jatrogenną odmę jamy opłucnej rozpoznano u 4 spośród 63 pacjentów (6,3%). We wszystkich przypadkach była ona konsekwencją procedur związanych z zakładaniem cewnika centralnego. W przebadanym materiale czułość, specyficzność oraz wartości predykcyjne (dodatnia i ujemna) dla przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc wyniosły 100%. Wnioski: Przezklatkowe badanie ultrasonograficzne płuc jest bardzo skuteczną metodą w diagnostyce jatrogennej odmy jamy opłucnej u dzieci. W celu potwierdzenia tej koncepcji konieczne są jednak wieloośrodkowe badania na znacznie większej grupie przypadków.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 55; 379-393
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Diagnostyka ultrasonograficzna narządów jamy brzusznej w przypadku przedwczesnego dojrzewania płciowego u dziewcząt
Sonography of abdominal organs in precocious puberty in girls
Autorzy:: Mazgaj, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058141.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: adrenarche
anatomy
precocious puberty
sonography
thelarche
anatomia
przedwczesne dojrzewanie płciowe
pubarche
ultrasonografia
Opis:: Precocious puberty constitutes a signifi cant clinical problem due to psychological implications and health concerns as well as consequences associated with girls’ fertility. Selfacceptance, peer approval, early motherhood and future fertility – these are only a few issues associated with puberty, the disorders of which may have a negative infl uence on personality and health. The role of imaging is to determine the causes of early activation of the puberty process, to identify lesions responsible for abnormal sex hormone production and those which are the result of underlying hormonal disorders as well as to diagnose the processes which only mimic symptoms of precocious puberty. Out of all available imaging methods, sonography, thanks to its safety, availability and low cost, seems to be the best method to assess the breasts and internal organs of patients manifesting symptoms of precocious puberty both in early diagnosis and follow-up examinations. Apart from the technique of performing ultrasound examinations, the paper also explains its role in precocious puberty in girls, describes correct parameters of the organs which play the most signifi cant role in the process of puberty as well as presents the features of changes responsible for or resulting from hormonal disorders.
Przedwczesne dojrzewanie płciowe stanowi istotny problem kliniczny ze względu na implikacje psychologiczne, zdrowotne, a także odnoszące się do płodności dotkniętych nim dziewcząt. Samoakceptacja, akceptacja w grupie rówieśniczej, wczesne macierzyństwo, przyszła płodność – to tylko niektóre z zagadnień związanych z dojrzewaniem płciowym, którego zaburzenia negatywnie wpływają na rozwój osobowości i zdrowie człowieka. Rolą diagnostyki obrazowej jest ustalenie przyczyn przedwczesnej aktywacji procesu dojrzewania, zdefi niowanie zmian odpowiadających za nieprawidłową produkcję hormonów płciowych oraz będących skutkiem istniejących zaburzeń, a także uwidocznienie procesów jedynie naśladujących objawy przedwczesnego dojrzewania. Spośród wszystkich dostępnych metod obrazowania ultrasonografi a, ze względu na bezpieczeństwo, dostępność, powtarzalność i niski koszt, wydaje się najlepszą metodą służącą do oceny piersi i narządów wewnętrznych pacjentek z objawami przedwczesnego dojrzewania zarówno w procesie wstępnej diagnostyki, jak i w monitorowaniu przebiegu leczenia. W artykule oprócz zagadnień dotyczących techniki badania ultrasonografi cznego omówiono jego rolę w przypadku przedwczesnego dojrzewania płciowego u dziewcząt, opisano prawidłowe parametry narządów odgrywających istotną rolę w procesie dojrzewania, a także przedstawiono cechy zmian będących przyczyną lub skutkiem zaburzeń hormonalnych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 55; 418-424
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Jezioro Hańcza : wstępne wyniki geologicznej interpretacji obrazów sonarowych
Hańcza Lake : preliminary results of the geological interpretation of sonograph images
Autorzy:: Pochocka-Szwarc, K.
Ber, A.
Szpygiel, J.
Szpygiel, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2075047.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: Hańcza lake
sonography images
glaciotectonics
Hańcza jezioro
obrazy sonarowe
glacitektonika
Opis:: Preliminary interpretation of the geological structures on the eastern slope of Hañcza Lake was performed based on underwater sonography images. The studies were carried out on a 500-metres long part of the slope at a depth of 50 m. Underwater observations, sonography images and numerous photos were made by divers Pawe³ and Joanna Szpygiel. A preliminary geological interpretation shows the presence of glaciotectonic structures created as diapiric or anticlinal folds separated by synclinal parts. Diapiric or anticlinal folds are composed of massive tills with numerous boulders. Synclinal parts of the underwater slope probably consist of sands and silts. The section also reveals landslides and lowered parts of the sediments. The glaciotectonic structures originated probably as a result of the horizontal and vertical stresses exerted by the ice sheets of the Middle Polish Complex and Vistulian Glaciation. Additionally, Lake Hañcza and its surroundings were shaped by neotectonic phenomena related to the structural pattern of the old basement, as well as by deep permafrost processes.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2013, 61, 3; 187--194
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rak sitowaty imitujący ropień piersi – opis przypadku. Postępowanie diagnostyczno‑terapeutyczne
Cribriform carcinoma mimicking breast abscess – case report. Diagnostic and therapeutic management
Autorzy:: Dobruch‑Sobczak, Katarzyna
Roszkowska‑Purska, Katarzyna
Chrapowicki, Eryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059119.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast abscess
breast carcinoma
breast sonoelastography
cribriform breast carcinoma
histopathological examination
sonography
badanie histopatologiczne
rak piersi
rak sitowaty piersi
ropień piersi
sonoelastografia piersi
ultrasonografia
Opis:: The authors presents a case of cribriform breast carcinoma in a cyst that clinically imitated an abscess. The case concerns a 71-year-old female patient treated for ankylosing spondylitis, with a positive family history of breast cancer. The patient presented at the surgical clinic for incision of an abscess of the mammary gland localized in the lower inner quadrant that was a consequence of previous trauma to the right breast. The abscess was incised and the serosanguineous contents were evacuated. The wound was drained and antibiotics (Dalacin with Metronidazol) were administered for the period of 10 days. During the treatment, a cutaneous fistula was formed. At the incision site, a hard thickening was palpable (tumor). Core needle biopsy of the clinically palpable tumor was performed and the purulent material from the fistula was collected for a culture test. Complete blood count did not reveal leucocytosis. In accordance with the obtained sensitivity report, the patient was started on antibiotics again. Breast ultrasound performed upon the completion of the antibiotic therapy, in the right breast, revealed two solidcystic oval lesions with thick echogenic walls and blurred margins. Both masses contained dense levels of fluid material and solid polycyclic structures. On sonoelastography, the lesions were heterogeneous with a high Young’s modulus. In the right axillary fossa, ultrasound examination revealed three abnormal lymph nodes enlarged to 31 mm length, which were rounded, hypoechoic and without visible sinuses. Histopathology of the core needle biopsy performed at admittance and after the antibiotic therapy indicated a breast abscess (presence of fibrinous and partly fibrinopurulent material). The mass was finally resected to confirm histopathology. The resected material revealed the presence of an invasive, moderately differentiated cribriform carcinoma, which developed within a cyst, with a 40% necrotic component. Eighteen months after the commencement of treatment, the patient remains under oncological supervision and continues hormonal therapy. There are no signs of relapse or foci of distant metastases. The occurrence of breast carcinoma within an abscess emphasises the need for comprehensive assessment and correlation of the clinical picture with imaging and histopathological findings. It also highlights the necessity to include breast abscess in the differential diagnosis of rare forms of carcinomas.
Przedstawiono przypadek raka sitowatego piersi w torbieli klinicznie imitujący ropień. Dotyczy on 71‑letniej pacjentki leczonej z powodu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, obciążonej rodzinnie rakiem piersi. Kobieta zgłosiła się do poradni chirurgicznej w celu nacięcia ropnia gruczołu piersiowego, zlokalizowanego w kwadrancie dolnym wewnętrznym, który powstał w następstwie urazu prawej piersi. Nacięto ropień, ewakuując treść surowiczo‑krwistą. Ranę zdrenowano oraz włączono antybiotykoterapię (Dalacin z Metronidazolem) na okres 10 dni. W trakcie leczenia doszło do powstania przetoki skórnej. W miejscu po nacięciu ropnia było wyczuwalne twarde zgrubienie (guz). Wykonano biopsję gruboigłową klinicznie wyczuwalnego guza oraz pobrano treść ropną z przetoki na posiew. W badaniu morfologii krwi nie występowała leukocytoza. Włączono ponownie antybiotykoterapię zgodnie z otrzymanym antybiogramem. W badaniu ultrasonograficznym piersi, wykonanym po zakończonej antybiotykoterapii, w prawej piersi uwidoczniono dwie lito‑płynowe owalne zmiany, z obecnością grubych echogennych ścian, o zatartych brzegach. W obu zmianach występowały poziomy zagęszczonej treści płynowej oraz lite struktury o policyklicznych kształtach. W sonoelastografii oceniane zmiany były heterogenne, o wysokich wartościach modułu Younga. W prawym dole pachowym w badaniu ultrasonograficznym stwierdzono trzy nieprawidłowe węzły chłonne, powiększone do 31 mm długości, zaokrąglone, hipoechogeniczne, bez widocznych zatok. Wynik badania histopatologicznego z biopsji gruboigłowej wykonanej przy przyjęciu oraz po zakończonej antybiotykoterapii wskazywał na ropień piersi (opisano obecność mas włóknikowych, częściowo włóknikowo‑ropnych). Dopiero wycięcie całej zmiany celem weryfikacji histopatologicznej ujawniło obecność inwazyjnego, średnio dojrzałego raka sitowatego, który rozwinął się w świetle torbieli, z obszarami martwicy obejmującej około 40% masy guza. Pacjentka po 18 miesiącach od rozpoczęcia leczenia pozostaje pod opieką onkologiczną, kontynuuje hormonoterapię, nie ma nawrotu choroby oraz ognisk przerzutów odległych. Opisany przypadek raka piersi w ropniu wskazuje na potrzebę kompleksowej oceny i korelacji obrazu klinicznego z wynikami badań obrazowych oraz histopatologicznych, a także uwzględniania w diagnostyce różnicowej ropnia piersi rzadko występujących postaci raka.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 222-229
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ultrasonograficzny obraz skóry, aparatura i podstawy obrazowania
Ultrasound image of the skin, apparatus and imaging basics
Autorzy:: Mlosek, Robert Krzysztof
Malinowska, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059106.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: aesthetic medicine
dermatology
high-frequency ultrasound
skin
skin ultrasound
sonography
dermatologia
medycyna estetyczna
skóra
ultrasonografia
ultrasonografia wysokich częstotliwości
ultrasonografia skóry
Opis:: Ultrasound imaging of the skin is becoming more and more popular. Skin ultrasound examinations are used both in order to assess healthy skin and to evaluate pathological lesions. They are mainly performed in dermatology as well as in broadly understood aesthetic medicine and cosmetology. At present, skin imaging is enabled by high-frequency equipment and high-quality conventional devices. The introduction of high-frequency electronic transducers which are supported by conventional scanners may be a turning point in skin ultrasound equipment. Irrespective of the ultrasound scanner, three layers may be distinguished in the image of the healthy skin: epidermal echo, dermis and subcutaneous tissue. High-frequency equipment allows for detailed imaging of the epidermal echo, dermis and upper part of the subcutaneous tissue. It is also possible to visualize the skin appendages (hair with follicles and nails) as well as slight vessels that run in the dermis and upper subcutaneous tissue. Contrary to high-frequency equipment, conventional scanners do not allow for a detailed assessment of the epidermal and dermal echoes. Instead, they enable the visualization of the entire subcutaneous tissue. The following parameters are used for the assessment of skin ultrasound images: thickness of individual skin layers, caliber of blood vessels, echogenicity of the dermis or its individual layers, echogenicity of the subcutaneous tissue as well as the presence or absence of flow in slight venous vessels. Currently, the studies on the usage of sonoelastography for skin assessment are in progress. Considering the dynamic development of skin imaging equipment and its diagnostic possibilities, one might suspect that high-frequency examinations will become more common and will be fundamental for the evaluation of both healthy and pathologically altered skin. This paper is an introduction to a series of articles on the clinical application of high-frequency ultrasound. The next articles will be published in the subsequent issues.
Ultrasonograficzne obrazowanie skóry staje się coraz bardziej popularne. Badania ultrasonograficzne skóry znajdują zastosowanie zarówno w ocenie skóry zdrowej, jak i zmienionej chorobowo i są wykorzystywane przede wszystkim na gruncie dermatologii oraz szeroko rozumianej medycyny estetycznej i kosmetologii. Obecnie obrazowanie skóry możliwe jest przy wykorzystaniu aparatów wysokich częstotliwości oraz wysokiej klasy aparatów klasycznych. Przełomem w aparaturze do ultrasonograficznego badania skóry może być wprowadzenie do użycia wysokoczęstotliwościowych głowic elektronicznych, które współpracują z klasycznymi aparatami. Na obrazie skóry zdrowej bez względu na typ zastosowanego ultrasonografu wyróżniamy trzy warstwy: echo naskórka, skórę właściwą i tkankę podskórną. Aparaty wysokich częstotliwości umożliwiają szczegółowe obrazowanie echa naskórka, skóry właściwej i górnej części tkanki podskórnej. Możliwe jest również obrazowanie przydatków skóry (włosy wraz z mieszkami włosowymi, paznokcie) oraz drobnych naczyń krwionośnych biegnących w skórze właściwej i górnej części tkanki podskórnej. W ultrasonografach klasycznych, w porównaniu z aparatami wysokich częstotliwości, nie ma możliwości szczegółowej oceny echa naskórka i skóry właściwej. W zamian istnieje możliwość zobrazowania całej tkanki podskórnej. Do oceny ultrasonograficznych obrazów skóry wykorzystuje się następujące parametry: pomiary grubości poszczególnych warstw skóry, pomiar średnicy naczyń krwionośnych, pomiar echogeniczności skóry właściwej lub jej poszczególnych warstw, pomiar echogeniczności tkanki podskórnej, brak lub obecność przepływu w drobnych naczyniach żylnych. Aktualnie trwają prace nad wykorzystaniem do oceny skóry sonoelastografii. Biorąc pod uwagę dynamiczny rozwój aparatów do obrazowania skóry i ich możliwości diagnostyczne, można przypuszczać, że badania wysokich częstotliwości upowszechnią się i będą podstawą w ocenie skóry zarówno zdrowej, jak i zmienionej chorobowo. Praca stanowi wstęp do cyklu artykułów o klinicznych zastosowaniach ultrasonografii wysokich częstotliwości, które będą omawiane na łamach kolejnych numerów.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 212-221
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Porównanie ultrasonograficznej oceny współczynnika żyła główna dolna/aorta z przyłożenia głowicy w linii środkowej przedniej i pachowej przedniej prawej
Sonographic assessment of the inferior vena cava/aorta index measured with the transducer placed in the anterior median line and right anterior axillary line – a comparison
Autorzy:: Luboch, Monika
Łoś, Magdalena
Szmygel, Łukasz
Kosiak, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057910.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: anterior axillary line
body fluid status
inferior vena cava
sonography
aorta
linia pachowa przednia
nawodnienie
ultrasonografia
żyła główna dolna
Opis:: The aim of the study was to compare the values of the sonographic inferior vena cava/ aorta index obtained with the transducer placed in the median line and right anterior axillary line. Material and methods: The study enrolled 45 volunteers, including 33 women, aged 22.5 ± 1.26 with a negative history of circulatory and renal diseases. The study consisted in a sonographic assessment and measurement of the inferior vena cava and aorta by placing the transducer in the anterior median line and right anterior axillary line. The value of the inferior vena cava/aorta index was obtained by calculating the ratio of the diameters of the inferior vena cava and aorta. The diameter measurements were taken by placing the ultrasound transducer in the anterior median line and right anterior axillary line. Two examiners performed the measurement three times and used convex probes of 3.5–5 MHz. Additionally, the subjects’ weight, height and arterial blood pressure were taken. Results: Following a statistical analysis with the use of STATISTICA software, the following values of the inferior vena cava/aorta index were obtained: in the anterior median line – 1.43 ± 0.21, and in the right anterior axillary line – 1.285 ± 0.19. There was no statistically significant difference between the measurements obtained by the two examiners (p = 0.17). A strong correlation was noted between the inferior vena cava/ aorta indices calculated in both sites of transducer placement, which was irrespective of the examiners (the correlation coefficient: r = 0.61 and r = 0.71). The study indicate that the inferior vena cava/aorta index measured in the right anterior axillary line is a simple and reproducible method for determining the body fluid status; the examinations conducted in both sites may be used interchangeably. Further studies are needed to determine reference values for the inferior vena cava/aorta index measured in the right anterior axillary line.
Celem pracy była ocena porównawcza wartości ultrasonograficznego współczynnika żyła główna dolna/aorta z przyłożenia głowicy w linii środkowej i pachowej przedniej prawej. Materiał i metoda: W badaniu udział wzięło 45 ochotników, w tym 33 kobiety, w wieku 22,5 ± 1,26 roku, z ujemnym wywiadem w kierunku chorób układu krążenia i nerek. Badanie polegało na ultrasonograficznej ocenie i pomiarach żyły głównej dolnej i aorty z przyłożenia głowicy w linii środkowej przedniej oraz w pachowej przedniej prawej. Wartość współczynnika żyła główna dolna/aorta uzyskiwano, wyliczając iloraz średnicy żyły głównej dolnej i aorty. Pomiary średnicy naczyń były wykonywane z przyłożenia głowicy ultrasonograficznej w linii środkowej przedniej oraz linii pachowej przedniej prawej. Dwóch badających wykonywało wszystkie pomiary trzykrotnie, stosując głowicę convex 3,5–5 MHz. Zmierzono także masę ciała, wzrost i ciśnienie tętnicze. Wyniki: Po opracowaniu statystycznym za pomocą programu STATISTICA uzyskano następujące wartości współczynnika żyła główna dolna/aorta: w linii środkowej przedniej 1,43 ± 0,21, w linii pachowej przedniej po stronie prawej 1,285 ± 0,19. Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy w pomiarach tego współczynnika pomiędzy badaczami (p = 0,17). Zaobserwowano silną korelację pomiędzy współczynnikami żyła główna dolna/aorta w obu przyłożeniach niezależnie od badającego (współczynnik korelacji r = 0,61 i r = 0,71). Na postawie przeprowadzonych badań wysunięto następujące wnioski: współczynnik żyła główna dolna/aorta mierzony w linii pachowej przedniej po stronie prawej jest prostą i powtarzalną metodą oceny nawodnienia pacjentów; badania w obu punktach przyłożenia mogą być stosowane zamiennie. Konieczne są dalsze badania w celu wyznaczenia norm współczynnika żyła główna dolna/aorta w linii pachowej przedniej po stronie prawej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 280-286
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rola ultrasonografii w diagnostyce najczęstszych neuropatii obwodowych
Role of sonography in the diagnosis of the most common peripheral neuropathies
Autorzy:: Kowalska, Berta
Walentowska-Janowicz, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033221.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: carpal tunnel syndrome
compression neuropathies
cubital tunnel syndrome
diagnosis
sonography
ultrasonografia
diagnostyka
neuropatie uciskowe
zespół kanału nadgarstka
zespół rowka nerwu
łokciowego
Opis:: In the practice of a general practitioner, the most common peripheral neuropathy reported by patients is carpal tunnel syndrome followed by cubital tunnel syndrome. Carpal tunnel syndrome results from entrapment of the median nerve at the level of the transverse carpal ligament, and cubital tunnel syndrome is a consequence of a compression on the ulnar nerve at the level of the groove of the humerus. The diagnosis of these syndromes is based on a specific interview, clinical examination and additional examinations. The aim of a clinical examination is to assess sensory disorders and muscle atrophy. Until today, standard additional examinations have been electrophysiological tests. At present, however, they are more and more frequently replaced by high-frequency sonography. As in other types of ultrasound examinations, the assessment of peripheral nerves, including the median and ulnar nerves, is non-invasive, well-tolerated by patients, relatively inexpensive and readily available. The examiner must possess knowledge on nerve topographic anatomy and criteria for ultrasound assessment of peripheral neuropathies. During an ultrasound examination, the following are assessed: shape, cross-sectional area of the nerve trunk, its echogenicity, vascularity and relation to adjacent tissues. Motor and sensorimotor nerves may also be assessed indirectly by analysing ultrasound images of the skeletal muscle innervated by these nerves. Furthermore, an important element of an ultrasound examination is dynamic assessment of the nerves. Carpal and cubital tunnel syndromes belong to so-called entrapment neuropathies whose common sonographic features are nerve oedema and hyperaemia proximally to the compression site.
W praktyce lekarza rodzinnego najczęstszą neuropatią obwodową zgłaszaną przez pacjentów jest zespół kanału nadgarstka, a drugą co do częstości – zespół rowka nerwu łokciowego. Zespół kanału nadgarstka jest wynikiem ucisku na nerw pośrodkowy na poziomie więzadła poprzecznego nadgarstka, a zespół rowka nerwu łokciowego – ucisku na nerw łokciowy na poziomie rowka kości ramiennej. Diagnostyka tych zespołów opiera się na charakterystycznym wywiadzie, badaniu klinicznym oraz badaniach pomocniczych. W badaniu klinicznym oceniane są zaburzenia czucia, zaniki mięśniowe. Do tej pory standardem badań pomocniczych były badania elektrofizjologiczne, które obecnie coraz częściej zastępowane są badaniem ultrasonograficznym z użyciem głowic wysokiej częstotliwości. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych diagnostyka nerwów obwodowych, w tym pośrodkowego i łokciowego, ma charakter nieinwazyjny, jest dobrze tolerowana przez pacjentów, względnie tania i łatwo dostępna. Od badającego wymagana jest wiedza co do anatomii topograficznej nerwów oraz kryteriów oceny ultrasonograficznej neuropatii obwodowych. W badaniu ultrasonograficznym ocenie podlegają kształt i pole przekroju poprzecznego pnia nerwowego, jego echogeniczność, unaczynienie oraz stosunek do otaczających tkanek. Nerwy ruchowe i czuciowo-ruchowe można oceniać również pośrednio poprzez analizę obrazu ultrasonograficznego zaopatrywanych przez nie brzuśców mięśni szkieletowych. Ważnym elementem badania ultrasonograficznego jest ponadto ocena dynamiczna nerwów. Zespół kanału nadgarstka i zespół rowka nerwu łokciowego należą do grupy neuropatii tzw. uciskowych, których cechą wspólną obrazu ultrasonograficznego jest obrzęk nerwu i jego przekrwienie proksymalnie od miejsca kompresji.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 2; 200-206
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Rola ultrasonografii w diagnostyce neuropatii pourazowych oraz powikłań po operacjach nerwów obwodowych
Role of sonography in the diagnosis of posttraumatic neuropathies and complications after surgeries involving peripheral nerves
Autorzy:: Kowalska, Berta
Płaza, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033434.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: carpal tunnel syndrome
diagnosis
postoperative neuropathies
posttraumatic neuropathies
sonography
ultrasonografia
diagnostyka
neuropatie pooperacyjne
neuropatie pourazowe
zespół cieśni kanału nadgarstka
Opis:: The most common causes for surgical procedures involving peripheral nerves are injuries and carpal tunnel syndrome. Carpal tunnel decompression surgery consists in cutting the transverse carpal ligament thereby releasing the nerve entrapped by this ligament. Following the procedure, pain symptoms should subside immediately. If the patient complains about pain that does not subside with time, it is necessary to conduct a diagnostic process. Until recently, electrophysiological tests, which determine the ability to conduct impulses, have been the gold standard. In the recent years, however, ultrasound examinations with the use of high-frequency transducers, which precisely specify the cause of postoperative complications, have been used more and more often as the first choice examination. Such an examination also enables assessment of the adjacent tissues which may be the source of persisting symptoms. This facilitates designing proper treatment. In the case of posttraumatic changes in the nerves, the neurological status (the return of sensation and motor function of the muscles innervated by a given nerve trunk) depends on the time from the procedure since nerve tissue regenerates gradually. If the healing process is incorrect,“a neuroma-in-continuity” may form when the regenerate does not penetrate to the peripheral stump and forms a chaotic scar at the reconstruction level. An ultrasound examination enables assessment of the nerve suturing site in terms of nerve trunk continuity restoration, identification of neuromas and control of their growth. Moreover, it enables adhesions to be diagnosed. Based on the interview, clinical examination as well as neurophysiological and ultrasound examinations in posttraumatic or postoperative neuropathies, one can precisely plan the management, i.e. decide whether a wait-and-see attitude should be assumed or a surgical procedure should be conducted as soon as possible.
Najczęstszymi przyczynami operacji na nerwach obwodowych są zespół cieśni kanału nadgarstka oraz urazy. Zabieg operacyjny odbarczenia cieśni kanału nadgarstka polega na całkowitym przecięciu więzadła poprzecznego kanału nadgarstka i tym samym uwolnieniu nerwu z ucisku wywoływanego przez to więzadło. Po zabiegu operacyjnym dolegliwości bólowe powinny niemal natychmiast ustąpić. Jeżeli pacjent zgłasza ból mimo upływu czasu, konieczna jest diagnostyka. Do niedawna złotym standardem było badanie elektrofizjologiczne, które określa zdolność do przewodzenia impulsów. W ostatnich latach coraz częściej badaniem pierwszego rzutu staje się ultrasonografia z zastosowaniem głowic wysokiej częstotliwości, która precyzuje przyczynę powikłań pooperacyjnych. Ponadto umożliwia ocenę sąsiadujących tkanek, które mogą stanowić źródło utrzymujących się dolegliwości. Ułatwia to zaplanowanie właściwego leczenia. W przypadku zmian pourazowych nerwów stan neurologiczny (powrót zakresu czucia i funkcji motorycznej mięśni unerwianych przez dany pień nerwowy) odnosi się do czasu, jaki upłynął od zabiegu, gdyż regeneracja tkanki nerwowej następuje stopniowo. W przypadku niewłaściwego gojenia może dojść do wytworzenia nerwiaka w ciągłości, gdy regenerat nie penetruje do kikuta obwodowego i tworzy chaotyczną bliznę na poziomie rekonstrukcji. Ultrasonografia umożliwia ocenę miejsca zespolenia pod kątem odtworzenia ciągłości pnia nerwowego, stwierdzenia obecności nerwiaków i kontrolowania ich rozrostu. Dodatkowo stwarza możliwość diagnozowania zrostów. Na podstawie wywiadu, przeprowadzonego badania klinicznego oraz badań neurofizjologicznych i ultrasonograficznych w przypadku neuropatii pourazowych czy pooperacyjnych można precyzyjnie zaplanować postępowanie, tj. stwierdzić, czy należy przyjąć postawę wyczekującą, czy też jak najszybciej wykonać zabieg operacyjny.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 265-269
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Rozpoznanie rozwarstwienia aorty wstępującej dzięki wykorzystaniu ultrasonograficznej oceny point-of-care. Opis przypadku
Ascending aortic dissection diagnosed with the use of point-of-care sonography. Case report
Autorzy:: Wierzejski, Wojciech
Nowakowski, Piotr
Drobiński, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057850.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: aortic dissection
echocardiography
emergency medicine
intensive care
lung sonography
echokardiografia
intensywna terapia
medycyna ratunkowa
rozwarstwienie aorty
ultrasonografia płuc
Opis:: The presented case of a patient in cardiogenic shock in the course of aortic dissection with concomitant cerebral circulation illustrates the effectiveness of sonography in the intensive care unit as a tool that aids the diagnostic process. Point-of-care sonography involves ultrasound assessment performed by the attending physician, being an integral part of a physical examination. A 67-year-old female was brought to the emergency department with a suspicion of stroke, comatose, with focal neurological deficits and was admitted to the intensive care unit due to circulatory and respiratory failure. Based on the findings from a bedside ultrasound examination, the diagnostic process was extended, and the patient was rapidly transferred to the department of cardiac surgery with diagnosed ascending aortic dissection. The case presented demonstrates how point-of-care sonography facilitates and accerelates the diagnostic process and speeds up the implementation of definitive treatment thus affecting the patient’s outcome.
Opisywany przypadek pacjentki we wstrząsie kardiogennym w przebiegu rozwarstwienia aorty wstępującej z towarzyszącym upośledzeniem przepływu mózgowego i zaburzeniami świadomości ilustruje skuteczność zastosowania ultrasonografii na oddziale intensywnej terapii jako narzędzia wspomagającego proces diagnostyczny. Metoda użycia ultrasonografii w trybie point-of-care polega na wykonaniu przez lekarza prowadzącego oceny ultrasonograficznej, która stanowi integralną część badania przedmiotowego i ułatwia postawienie rozpoznania. Kobieta przywieziona do szpitalnego oddziału ratunkowego z podejrzeniem udaru mózgu, nieprzytomna z ogniskowymi ubytkami neurologicznymi, została przyjęta na oddział intensywnej terapii z powodu zaburzeń świadomości oraz niewydolności krążenia i oddychania. Na podstawie wniosków wyciągniętych z przyłóżkowej oceny ultrasonograficznej rozszerzono diagnostykę i szybko przekazano chorą do kliniki kardiochirurgii z rozpoznanym rozwarstwieniem aorty wstępującej. Przedstawiony przypadek ukazuje, w jaki sposób ultrasonograficzna ocena point-of-care pozwala na ukierunkowanie diagnostyki i przyspieszenie czasu wdrożenia leczenia przyczynowego, wpływając tym samym na końcowy efekt terapii.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 59; 428-434
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Ultrasonografia krtani i tchawicy jako metoda potwierdzenia właściwego umiejscowienia rurki intubacyjnej lub maski krtaniowej
Laryngo-tracheal ultrasonography to confirm correct endotracheal tube and laryngeal mask airway placement
Autorzy:: Wojtczak, Jacek A.
Cattano, Davide
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1057766.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endotracheal intubation
laryngeal mask airway
upper airway sonography
intubacja dotchawicza
maska krtaniowa
ultrasonografia górnych dróg oddechowych
Opis:: Waveform capnography was recommended as the most reliable method to confirm correct endotracheal tube or laryngeal mask airway placements. However, capnography may be unreliable during cardiopulmonary resuscitation and during low flow states. It may lead to an unnecessary removal of a well-placed endotracheal tube, re-intubation and interruption of chest compressions. Real-time upper airway (laryngo-tracheal) ultrasonography to confirm correct endotracheal tube placement was shown to be very useful in cadaveric models and during emergency intubation. Tracheal ultrasonography does not interrupt chest compressions and is not affected by low pulmonary flow or airway obstruction, but is limited by ultrasonography scattering and acoustic artifacts generated in air – mucosa interfaces. Sonographic upper airway assessment emerges as a rapid and easily available method to predict difficult intubation, to assess the laryngeal and hypopharyngeal size and visualize the position of the laryngeal mask airway in situ. This study demonstrates that the replacement of air with saline in endotracheal tube or laryngeal mask airway cuffs and the use of the contrast agents enables detection of cuffs in the airway. It also allows visualization of the surrounding structures or tissues as the ultrasound beam can be transmitted through the fluid – filled cuffs without being reflected from air – mucosal interfaces.
Kapnografia jest uznawana za najbardziej wiarygodną metodę potwierdzenia prawidłowego umiejscowienia rurki intubacyjnej lub maski krtaniowej. W trakcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz w stanach niskiego przepływu nie zawsze jednak daje ona wiarygodne wyniki, co może spowodować niepotrzebne usunięcie prawidłowo założonej rurki intubacyjnej, powtórną intubację oraz zakłócenie masażu serca. Przeprowadzane w czasie rzeczywistym badanie ultrasonograficzne górnych dróg oddechowych (krtani i tchawicy), wykonywane w celu potwierdzenia prawidłowego umiejscowienia rurki intubacyjnej, okazało się niezwykle skuteczne w badaniach przeprowadzanych na zwłokach, a także w przypadkach intubacji w stanach nagłych. Ultrasonografia tchawicy nie zakłóca masażu serca i nie zależy od przepływu płucnego i niedrożności dróg oddechowych. Ograniczeniem dla tego badania jest rozproszenie ultradźwięków i generacja artefaktów akustycznych na granicy powietrze – błona śluzowa. Ultrasonografia górnych dróg oddechowych jest szybką, łatwo dostępną i nieinwazyjną metodą umożliwiającą ocenę ich rozmiarów i funkcji, a także wizualizację umiejscowienia maski krtaniowej. Niniejsza praca wykazuje, iż zastąpienie powietrza solą fizjologiczną w przypadku wypełnienia mankietów rurki intubacyjnej i maski krtaniowej oraz zastosowanie środków kontrastowych uwidacznia mankiety w górnych drogach oddechowych. Pozwala również zobaczyć otaczające struktury oraz tkanki, ponieważ wiązka fal ultradźwiękowych może przenikać przez wypełnione płynem mankiety, nie ulegając odbiciu przez granicę powietrze – błony śluzowe.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 59; 362-366
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "sonography" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język