Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "skazanych" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Penalties Execution Code regulations with regard to employment of convicts from the perspective of the European Prison Rules
Autorzy:
B. Szczygieł, Grażyna B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393137.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
skazany
zatrudnienie skazanych
oddziaływanie penitencjarne
aktywizacja
skazanych
convict
employment of prisoners
penitentiary rehabilitation
convicts’ social
participation
Opis:
Convicts’ labour, as the history of penitentiary systems shows, is an inseparable element of imprisonment penalty execution. The establishment of imprisonment objectives has a significant impact on the concept of convicts’ labour. The model of a prison developed in the successive version of the European Prison Rules (2006) treats normalisation and convicts’ integration with the society, thus such organisation of prison life that enables a convict to acquire skills important for social re-adaptation, as the main task of the treatment of persons sentenced to penitentiary isolation. In the concept of the penalty of imprisonment, labour becomes one of the essential means of their social participation and its organisation should serve the acquisition of vocational qualifications by convicts. Thus, a question arises whether our regulations on convicts’ labour take into consideration the concept of labour that is proposed in the European Prison Rules
Praca więźniów, jak dowodzi historia więziennictwa, to nieodłączny element procesu wykonywania kary pozbawienia wolności. Na koncepcje pracy więźniów istotny wpływ ma określanie celów wykonywania kary pozbawienia wolności. Model więzienia określony w kolejnej wersji Europejskich Reguł Więziennych (2006) za główne zadanie postępowania ze skazanymi w izolacji penitencjarnej uznaje normalizację i integrację ze społeczeństwem, a więc takie zorganizowanie życia w więzieniu, by skazany nabywał umiejętności istotne w społecznej readaptacji. W tej koncepcji wykonywania kary pozbawienia wolności praca staje się jednym z istotnym środków aktywizacji skazanych, a jej organizacja powinna sprzyjać zdobywaniu przez skazanego kwalifikacji zawodowych. Rodzi się więc pytanie, czy nasze regulacje dotyczące pracy skazanych uwzględniają koncepcję pracy zaproponowaną w Europejskich Regułach Więziennych.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 166-178
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo skazanych do korzystania z wolności religijnej
Autorzy:
Mrozek, Kamila
Sitnik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523976.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wolność religijna
prawa człowieka
skazany
prawa skazanych
Opis:
Wolność religijna należy do fundamentalnych praw człowieka. Prawo do swobodnego praktykowania wybranej przez siebie religii i korzystania z posług w tym zakresie przysługuje również osobom pozbawionym wolności. Artykuł podejmuje temat prawa do wolności religijnej oraz jego realizacji w warunkach izolacji więziennej. Zaznaczyć należy, że wolność religijna osób pozbawionych wolności podlega ograniczeniom ze względu na miejsce, w którym skazany przebywa. Dyskusje na temat stopnia ograniczenia tego prawa w zakładzie karnym są prowadzone od dawna. Systemy penitencjarne wszystkich państw poszukują od dawna najbardziej skutecznych rozwiązań w tym zakresie. Artykuł ma na celu przedstawienie uregulowań prawnych dotyczących kwestii prawa osób przebywających w jednostkach penitencjarnych do wolności religijnej, a także problemy z tym związane. Punktem wyjścia jest Konstytucja RP, która każdemu zapewnia wolność sumienia i religii. Kolejno omówione zostały regulacje zawarte w innych aktach prawnych, które dotyczą omawianego zagadnienia.
Religious freedom constitutes the fundamental right of every human being. A right to freely practice a chosen religion and use religious services is also vested to imprisoned people. The article undertakes discussion on a right to religious freedom and its execution in the state of imprisonment. It needs to be stressed that religious freedom of imprisoned individuals is subject to limitations due to a location in which a convict is placed. Discussions on the extent of limitations concerning the right to freedom of religion, have been conducted for a long time. Attempts to find the most effective solutions in order to solve the problem have been long undertaken in penitentiary systems practiced all over the world. This article aims to present legal regulations concerning a right to freedom of religion vested to persons placed in penitentiary institutions, as well as problems arising therefrom. The Constitution of the Republic of Poland, which vests freedom of conscience and religion to all individuals, constitutes a starting point for the discussion. This article undertakes to present regulations found in other legal acts, which are related to the above mentioned concept of religious freedom.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2011, 4 (8); 205-224
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy rodzicielskie matek i ojców odbywających karę pozbawienia wolności
Parental attitudes of imprisoned mothers and fathers
Autorzy:
Bartkowicz, Zdzisław
Wróbel-Chmiel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371308.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
postawy rodzicielskie skazanych
przemoc w rodzinie
skazani za przemoc w rodzinie
pedagogizacja skazanych
parental attitudes
domestic violence
convicted of domestic violence
pedagogy of convicts
Opis:
W artykule dokonano analizy postaw rodzicielskich matek i ojców odbywających karę pozbawienia wolności. Porównano postawy 50 kobiet i 50 mężczyzn, będących rodzicami małoletnich dzieci do 18 roku życia, którzy wychowywali je przed osadzeniem i utrzymują z nimi systematyczny kontakt również w trakcie pobytu w zakładzie karnym. W Kwestionariuszu Postaw Rodzicielskich M. Plopy skazani ojcowie osiągnęli wyniki na poziomie wysokim w podskali wymagania, natomiast wyniki niskie w zakresie postawy autonomii i ochraniania. Z kolei skazane matki wykazują wyraźną tendencję do przyjmowania względem dzieci postawy nadmiernie ochraniającej i niekonsekwentnej. Nasilenie poszczególnych postaw rodzicielskich zależy od rodzaju popełnionego przestępstwa. Sprawcy przestępstw przeciwko rodzinie w porównaniu z pozostałymi rodzicami w istotnie mniejszym stopniu akceptują swoje dzieci oraz są wobec nich istotnie bardziej wymagający. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że respondenci niewłaściwie pełnią role rodzicielskie, co prawdopodobnie zaburza wzajemne relacje w ich rodzinach. Zasugerowano, że w pracy penitencjarnej ze skazanymi rodzicami powinno się prowadzić kompleksową i systematyczną diagnozę postaw rodzicielskich oraz podnosić ich świadomość pedagogiczną m.in. poprzez kształtowanie umiejętności komunikacji z dzieckiem, właściwego doboru kar i nagród, okazywania uczuć.
In the article the analysis of parental attitudes mothers and fathers serving a penalty of imprisonment has been made. Attitudes of 50 women and 50 men who are the parents of children up to 18 years of age were compared. They brought their stay in the penitentiary. In the Questionnaire Parental Attitudes M. Plops convicted fathers achieved high scores in the sub-requirements, while low scores in the attitudes of autonomy and protection. In turn, convicted mothers have a clear tendency to show overprotective and inconsistent attitude towards children. The perpetrators of crime against the family compared to the parents convicted of common crimes are significantly less likely to accept their children and are significantly more demanding towards their offspring. The results of the study clearly indicate that respondents unsuitably fulfill parent roles, which is likely to be related to interpersonal relationships in their families. It has been suggested that penitentiary work with convicted parents should provide a comprehensive and systematic diagnosis of the attitudes of parental prisoners and raise their pedagogical awareness, for example by developing the ability to communicate with the child, the proper selection of punishments and prizes, showing the feeling
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2018, 15; 135-148
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawna regulacja nieodpłatnego zatrudniania osób pozbawionych wolności
Free Employment of Prisoners in Penal Law
Autorzy:
Nawrocki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596538.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
convicted
rehabilitation
unpaid work
work
nieodpłatna praca
praca skazanych
resocjalizacja
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcono problematyce nieodpłatnego zatrudnienia osób pozbawionych wolności. Mimo że zatrudnienie skazanych było regulowane już w okresie dwudziestolecia międzywojennego (§ 179 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 czerwca 1931 r. w sprawie regulaminu więziennego ), a następnie w Kodeksie karnym wykonawczym z 1969 roku (m.in. pod postacią art. 49 § 4 i 5 k.k.w.), to obecna kodyfikacja nie rozwiązuje wszystkich narosłych przez lata problemów, a w pewnym sensie generuje nowe. Bodaj najistotniejszą kwestią jest brak wystarczającej liczby miejsc pracy dla skazanych, którzy chętnie podjęliby zatrudnienie. W związku z tym pod znakiem zapytania stoi model wychowawczego oddziaływania i resocjalizacji przez pracę.
This article is devoted to the problem of unpaid employment of persons deprived of their liberty. Although the employment of convicts was already regulated in the interwar period (§ 179 regulation of the Minister of Justice of 20 June 1931 concerning prison regulations), and then in the Executive Penal Code of 1969 (including the form of art. 49 § 4 and 5 of the Executive Penal Code), current codification does not solve all the problems accrued over the years, and in some sense generates new. Perhaps the most important flaw is the lack of a sufficient number of jobs for convicts who would like to work. Therefore, a question mark is a model of educative influence and rehabilitation through work.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 12, 4; 115-132
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja systemu edukacji skazanych w Polsce
Autorzy:
Becker-Pestka, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425762.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
nauczanie skazanych
readaptacja społeczna
Służba Więzienna
metody resocjalizacji
system kształcenia
aktywizacja zawodowa
Opis:
Celem opracowania jest pokazanie, jak funkcjonuje w Polsce system edukacji skazanych, jakie są jego najważniejsze założenia i uwarunkowania prawne. Podstawę do napisania tekstu stanowiły przede wszystkim obowiązujące w Polsce regulacje prawne, dane statystyczne oraz wybrane publikacje specjalistyczne. Osoby przebywające w zakładach karnych i aresztach śledczych mają prawo do podjęcia i kontynuowania nauki. Jest to zagwarantowane i uregulowane przepisami prawa, przede wszystkim kodeksem karnym wykonawczym. Podjęcie problematyki kształcenia osadzonych uzasadniają takie czynniki jak: specyfika tej grupy, znaczenie edukacji w życiu człowieka oraz wartość zdobywania wiedzy dla skazanego i społeczeństwa. Popełnienie przestępstwa i pobyt w warunkach izolacji niekorzystnie wpływa na relacje z rynkiem pracy i środowiskiem potencjalnych pracodawców. Kształcenie osadzonych jest korzystne dla nich samych, ich rodzin i społeczeństwa. Edukacja może stanowić ważny czynnik readaptacji społecznej. Edukacja skazanych jest jednym z najważniejszych elementów oddziaływań penitencjarnych w warunkach izolacji. Szczególną wartość ma nauczanie, którego celem jest przygotowanie do podjęcia oraz utrzymania pracy po wyjściu na wolność. W więzieniu ważne jest stworzenie skazanym warunków do zdobycia wykształcenia i uzupełnienia kwalifikacji zawodowych. Od tego, czy osadzeni podniosą swoje kwalifikacje, nauczą się dyscypliny, zdobędą dyplom ukończenia szkoły zależeć będzie to, czy ponownie popełnią przestępstwo czy rozpoczną życie zgodne z normami społecznymi. Edukacja osadzonych przynosi profity związane z niekorzystaniem ze świadczeń pomocy społecznej i spłacaniem przez nich swoich zobowiązań finansowych. Największą korzyścią jest powrót do rodziny, społeczeństwa, pracy, przestrzeganie zasad społecznego współżycia.
Źródło:
e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie; 2019, 4 (81); 14-21
1731-6758
1731-7428
Pojawia się w:
e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa osadzonych w praktyce penitencjarnej w świetle ustalonych porządków wewnętrznych jednostek penitencjarnych i ich konfrontacja z orzecznictwem ETPC
Prisoners’ Rights in Penitentiary Practice in the Light of the Internal Orders of Penitentiary Units and ECHR Jurisprudence
Autorzy:
Jaworska-Wieloch, Anna
Sitarz, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698765.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawa skazanych
zakład karny
areszt śledczy
porządki wewnętrzne
rights of convicted persons
prison
detention centre
internal order
Opis:
The present state of scientific knowledge suggests that individuals cannot be deprivedof fundamental human rights. Human dignity must be respected and protected,especially in the case of individuals in difficult circumstances. Prison is certainly notan easy place to be. People in custody can feel lonely, separated from their families,friends or working life. The difficult situation that they are facing can lead to loneliness,susceptibility to diseases, an increased risk of aggression and severance of family ties.People in such a situation can easily fall victim of assaults on human dignity. That iswhy the ruling elites should make every effort to ensure their rights.In those circumstances, prisoners’ rights must be guaranteed by law. In accordancewith the principle of proportionality enshrined in Article 31 section 3 of the Constitutionof the Republic of Poland, the rights and duties of persons remanded in custodyhave to be regulated by legislation, mainly by the Executive Penal Code. In addition,according to the rules laid down in Article 4 section 2 of the Executive Penal Code,imprisoned persons retain their civil rights, and any restrictions on their rights maybe justified only if they are stipulated by law and valid decisions based on statutorygrounds. However, it should not be overlooked that the final shape of the rights ofpersons remanded in custody is influenced by secondary legislation and even de cisionsof the director of a penitentiary unit or other officers. By way of example, prisoners’visiting rights have to be guaranteed by law. For example, if the relevant legislationensured that the prisoner has the right to visits by the family every month, such visitscould preferably take place at a convenient time, e.g. at weekends.The aim of this paper was to confront the legal acts with statutory and internationalregulations which impact on the situation of prisoners. This situation wascompared with the decisions of the European Court of Human Rights. Internalorders of penitentiary units laid down by their directors were analysed from twoperspectives. Firstly, the authors verified if the directors implemented their internalorders in pursuance of the law. The issue is that any limitation on the vested rights hasto be based on law. Secondly, it is important how selected human rights are respectedin the internal orders and whether any such limitations are justified in the light of the applicable law and ECHR jurisprudence. For example, such issues as waterand bath availability, the right to use electricity, walking conditions, right to visits byfamily and friends, telephone contacts and access to the Internet, practising faith wereexamined during the research. Penitentiary isolation impacts on the prisoners’ freedom,especially in some types of penitentiary units. Therefore, particular attention shouldbe paid to improve the detention conditions. However, it should not be forgotten thatthe deprivation of liberty is punishment in itself. There is no need to cause unnecessarysuffering, especially without legal grounds. By the same token, it is not necessary tomake the burden of isolation heavier. The authors pointed out solutions inserted intopenitentiary, accessing its relevance. Any restriction of the prisoners’ rights musthave a legitimate basis laid down by law. The financial standing of countries, prisonovercrowding and an insufficient number of officers cannot be an excuse for anygovernment. The penitentiary system should be organised in such a way as to ensurefull respect for the rights of all prisoners. T he paper also points to the lack of detailedregulations in individual units, despite the obligation for such regulations to exist. Aswell as other problems, there is also the issue of regulations which became too wideand general, contrary to the principle of legal certainty. In effect, it is difficult to enforcein practice some rights which are not expressly conferred by law.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2018, XL; 459-494
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskusja wokół problemu prizonizacji na kanwie badań własnych
Discussion about the problem of prisonization based on our own research
Autorzy:
Miszewski, Kamil
Miałkowska-Kozaryna, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369728.pdf
Data publikacji:
2020-11-01
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
kryzys psychologiczny
prizonizacja
zdrowie psychiczne skazanych
sprężystość psychiczna
lęk
psychological crisis
prisonization
mental health of prisoners
resiliency
surveys
Opis:
Przyjmując za Clemmerem (1940), że prizonizacja jest procesem adaptacji do warunków więzienia, który (zwłaszcza w przypadku więźniów długoterminowych) nieuchronnie wiąże się z negatywnymi zmianami zachodzącymi w funkcjonowaniu jednostki, autorzy badania postawili sobie za cel sprawdzenie: czy skazani na 25 lat pozbawienia wolności (N = 124) postrzegają izolację więzienną jako sytuację stresową (autorski kwestionariusz); jaki jest ich poziom lęku (STAI – kwestionariusz do badania lęku-cechy i lęku-stanu); jaki poziom sprężystości psychicznej charakteryzuję tę grupę skazanych (Skala Sprężystości Psychicznej w adaptacji Kaczmarka) oraz jak oceniają oni swoje zdrowie psychiczne (GHQ-28 – Kwestionariuszdo Oceny Zdrowia Psychicznego wg Goldberga). Przeprowadzone badania potwierdzają częściowo tezę Clemmera – wraz z długością odbywania kary pozbawienia wolności skazani silniej odczuwają uwięzienie jako sytuację stresową, gorzej też oceniają własne zdrowie psychiczne. Równocześnie badania wykazały, że poziom lęku z czasem u takich osób ulega osłabieniu, a wzrasta ich sprężystość psychiczna, czyli umiejętność konstruktywnego radzenia sobie w niesprzyjających warunkach. Rację należałoby więc także przyznać oponentom Clemmera.
Assuming after Clemmer (1940) that prisonization is a process of adaptation to prison conditions, which (especially in the case of long-term prisoners) inevitably involves negative changes occurring in the functioning of the individual, the authors of the study set themselves the goal of checking whether those sentenced to 25 years in prison (N = 124) perceive prison isolation as a stressful situation (author’s questionnaire); what is their level of anxiety (STAI – questionnaire for studying anxiety-trait and anxiety-state); what level of mental resilience characterizes this group of prisoners (Mental Resilience Scale in Kaczmarek’s adaptation) and how they assess their mental health (GHQ-28 – Goldberg Mental Health Assessment Questionnaire). The research partly confirms Clemmer’s thesis – as the length of imprisonment increases, convicts perceive imprisonment more strongly as a stressful situation, and assess their mental health as worse. At the same time, studies have shown that the level of anxiety over time weakens and their mental resilience, i.e. the ability to cope constructively in adverse conditions, increases. Therefore, one should also admit that Clemmer’s opponents might be right as well.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 319-335
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary fizyczne w wychowaniu dzieci w percepcji rodziców odbywających karę pozbawienia wolności
Parents serving prison sentences with regards to physical punishment in the process of bringing up children
Autorzy:
Wróbel-Chmiel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499228.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
skazani rodzice
kary cielesne w wychowaniu dzieci
pedagogizacja skazanych
imprisoned parents
corporal punishment in bringing up children
prisoners’
pedagogical education
Opis:
Problem stosowania kar cielesnych wobec dzieci jest od wielu lat tematem burzliwych debat społecznych. Pojawiają się liczne argumenty zarówno za, jak i przeciw stosowaniu jednego z najpopularniejszych środków wychowawczych – klapsa. Każdy rodzic, również ten odbywający karę pozbawienia wolności, ma na ten temat swój własny pogląd. Rodzice odbywający karę pozbawienia wolności to swoista kategoria skazanych – są to osoby, które mimo pobytu w zakładzie karnym nie przestają pełnić roli rodzica, a ich oddziaływania wychowawcze są również kontynuowane po odbyciu kary. W artykule porównano opinie 50 kobiet i 50 mężczyzn na temat skuteczności stosowania wobec dzieci wybranych kar cielesnych. Wszyscy badani to rodzice małoletnich dzieci do lat 18, którzy wychowywali je przed osadzeniem i utrzymują z nimi systematyczny kontakt również w trakcie pobytu w zakładzie karnym. Wykorzystując kwestionariusz ankiety własnego autorstwa, ustalono, że matki-więźniarki za wysoce skuteczne uznają kary w postaci krzyku, klapsa i zamykania dziecka w pokoju. Ojcowie natomiast zdecydowanie wyżej niż matki oceniali skuteczność takich kar jak silne bicie ręką, bicie pasem oraz groźba ukarania dziecka karą cielesną. Zarówno matki, jak i ojcowie skazani za czyny przeciwko rodzinie za wysoce skuteczne uznali kary w postaci krzyku, silnego bicia ręką, zamykania dziecka w pokoju, groźby ukarania karą cielesną lub złośliwych komentarzy kierowanych do dziecka. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że respondenci preferują w wychowaniu dzieci kary związane ze stosowaniem siły fizycznej. Zasugerowano, że w pracy penitencjarnej ze skazanymi rodzicami powinno się podnosić ich świadomość pedagogiczną m.in. poprzez kształtowanie umiejętności komunikacji z dzieckiem, właściwego doboru kar i nagród oraz naukę sposobów nieagresywnego reagowania na niewłaściwe zachowania dziecka.
The problem of inflicting corporal punishment on children has always been socially controversial. There are many arguments for and against imposing one of the most common forms of educational measures which is a spank. All parents, including the ones who serve prison sentences, have their own point of view on this matter. It should be underlined that imprisoned parents are a peculiar group of prisoners, as in spite of serving prison sentences, they still serve the role of a parent and when they come out of prison, they impose their own educational measures on their children. The article presents the comparison of different opinions on the efficiency of some chosen corporal punishments. The study sample consisted of 50 women and 50 men. All respondents are parents of under-aged children up to 18 years. The convicts raised their children before being imprisoned and continue to have regular contact with them. The research method was a questionnaire prepared by the author and it revealed that imprisoned mothers find spanks, screaming and closing the child in the room very effective. On the contrary, imprisoned fathers much often point out at threatening with a spank, a strong hand slap or by belt. Both mothers and fathers convicted for violence against family point out at screaming, threat of punishment, malicious comments on the child, strong hand slapping or closing a child in their room as efficient educational measures. The research results indicate that respondents prefer penalties related to the use of physical strength in raising children. It was suggested that the penitentiary process of convicted parents should include building up their pedagogical consciousness by developing the ability to communicate with the child, choosing correct punishments and rewards and learning a non-aggressive way to react to an inappropriate behaviour of a child.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2017, 16, 4; 147-165
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja w izolacji penitencjarnej (studium przypadku)
Education and the prison isolation (case study)
Autorzy:
Sołtysiak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560886.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
zachowania przestępcze
oddziaływania resocjalizacyjne
edukacja skazanych
indywidualne wybory postępowania
criminal behaviour
resocialization interactions
convicts’ education
individual choices of conduct
Opis:
W opracowaniu podjęto próbę ukazania korzystnych aspektów edukacji skazanych w warunkach izolacji penitencjarnej na tle dokonujących się zmian w oddziaływaniach resocjalizacyjnych, które od początku splecione były i są z procesami nauczania i uczenia się skazanych. W przedstawionym studium przypadku weryfikowano zmodyfikowaną, humanistyczną koncepcję Tyszkiewicza. W świetle założeń tej koncepcji wszelkie zachowania człowieka są częściowo indeterministycznymi decyzjami, bowiem o wyborach zachowań współdecydują uwarunkowania egzo – i endogenne, a także sploty okoliczności. Weryfikowana koncepcja uzyskała potwierdzenie w rozpatrywanym przypadku. W istocie badany – po wcześniej podejmowanych ryzykownych wyborach postępowania, które doprowadziły go do pierwszego, a następnie do drugiego pobytu w zakładzie karnym za zabójstwo ofiary – po głębokich przemyśleniach swojego dotychczasowego trybu życia i wyciągnięciu z własnego postępowania wniosków, wybrał drogę edukacji. Ukończył szkołę zawodową, technikum, liceum oraz studia licencjackie, pracując w zakładzie karnym. Były to jego indywidualne wybory, wspomagane uzyskiwanymi zgodami władz zwierzchnich zakładu oraz wspieraniem bliższego i dalszego otoczenia społecznego. Indywidualne wybory zachowań przez skazanego wzmacniały poczucie jego wartości, znaczenia, wiary w siebie, autokontrolę, wyrzuty sumienia z adekwatnym poczuciem winy i poczucie sprawstwa działań. Te wszystkie aspekty są niezmiernie ważne w ponownej socjalizacji człowieka.
Efforts have been made in the study to show the beneficial aspects of prisoners’ education in conditions of penitentiary isolation against the background of ongoing changes in social rehabilitation interactions that from the beginning have been entwined in the processes of teaching and learning of convicts. In the presented case study, the modified humanistic concept of Tyszkiewicz was verified. In the light of the assumptions of this concept, all human behaviour is partly indeterministic decisions, because the choice of behaviour is determined by exo – and endogenous conditions, as well as a series of circumstances. The verified concept was confirmed in the case under consideration. In fact, the studied individual was examined after earlier risky choices that led him to the first and then to the second stay in prison for the murder of the victim. After deep reflection on this temporary lifestyle and drawing conclusions from his own behaviour, he chose the path of education. Afterwards, he graduated from vocational school, technical college, high school and bachelor’s studies, working in a penitentiary institution. These were his individual choices, supported by the consent obtained from the plant’s authorities and the close and distant social environment. Individual choices of behaviour by the convict strengthened his sense of value, meaning, self-confidence, self-control, and remorse with an adequate sense of guilt and a sense of agency, etc. All these aspects are extremely important in re-socialization of person.
Źródło:
Szkoła - Zawód - Praca; 2019, 17; 275-296
2082-6087
Pojawia się w:
Szkoła - Zawód - Praca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja zawodowa skazanych szansą na lepszą przyszłość dla kobiet i mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności – Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój POWER
Vocational Education Condemned by Chance for a Better Future for Men and Women Serving Imprisonment – Operational Programme Knowledge Education Development POWER
Autorzy:
WRÓBEL-CHMIEL, AGNIESZKA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/455892.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
edukacja zawodowa skazanych
program „POWER”
Rządowy Program Pracy Więźniów
vocational education of convicts
„Power” Program
The Government’s Prison Work Program
Opis:
Edukacja zawodowa osób odbywających karę pozbawienia wolności stanowi jeden z podstawowych środków oddziaływania penitencjarnego. Nauczanie kursowe umożliwia skazanym zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, które dają możliwość znalezienia pracy po opuszczeniu zakładu karnego i są czynnikiem zapobiegającym zjawisku recydywy. W artykule omówiono program edukacji zawodowej więźniów „POWER” oraz przedstawiono statystyki Centralnego Zarządu Służby Więziennej w Warszawie dotyczące edukacji osadzonych w ramach różnych form kształcenia.
Professional education of sentenced people is a one of the fundamental method of penitentiary influence. Course teaching enables convicts to get an appropriate professional qualifications which give them the opportunity to find a job after serving a sentence and it is the preventing element to the recidivism occurrence. In this article there was discussed the professional education program for prisoners named „POWER” and there were presented the statistics of Central Board of Prison Service (Warsaw) which applies to prisoners' education within various forms of education.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 4; 288-293
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina skazanego jako współuczestnik jego resocjalizacji penitencjarnej, readaptacji i reintegracji społecznej
The convict’s family as a participant in his penal resocialisation, readaptation and social reintegration
Autorzy:
Machel, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371643.pdf
Data publikacji:
2014-07-30
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
resocjalizacja penitencjarna
więź społeczna
kontakty skazanych z rodzinami
penitentiary social rehabilitation
social bond
relations of the convicted with their families
Opis:
Jednym z elementów resocjalizacyjnej procedury penitencjarnej jest utrzymywanie więzi społecznej z rodzinami skazanych. Więź rodzinna skazanych, utrzymywana na określonym poziomie, stanowi podstawę dla readaptacji społecznej, procesu zabezpieczającego skazanych zwolnionych z zakładu karnego w trybie warunkowym lub na koniec kary, przed powrotem do przestępstwa. Utrzymywanie poprawnej więzi społecznej skazanych z ich rodzinami ma istotne znaczenie dla poprawnego przebiegu procesu resocjalizacji penitencjarnej i jej końcowego efektu. Więź społeczną skazanych można sklasyfikować w zależności od długości kary pozbawienia wolności oraz w zależności od jej rodzaju. W przypadku braku więzi rodzinnej (np. gdy skazany odbywa karę za przestępstwo przeciwko rodzinie) nie ma możliwości wykorzystywania jej w procesie resocjalizacji. Słabą więź rodzinną można rekonstruować, traktując ją jako jeden z istotnych celów tego procesu. Silną więź rodzinną można i należy wykorzystywać do wspierania i wzmacniania tego procesu. Więź rodzinna nieco inaczej odczuwana jest przez kobiety (kwestia troski o dzieci, obawa przed porzuceniem przez partnerów życiowych itp.) i inaczej przez mężczyzn. Jednak w odniesieniu do obu kategorii skazanych odgrywa istotną rolę w procesie ich resocjalizacji i readaptacji społecznej, zapobiega stygmatyzacji. Zalecany sposób wykorzystania w pracy penitencjarnej dobrej więzi rodzinnej bądź odbudowania więzi słabej, był stosowany ze skutkiem pozytywnym przez 20 miesięcy w doświadczalnym systemie resocjalizacyjnym skonstruowanym przez autora, zorganizowanym i realizowanym w zakładzie karnym w Gdańsku-Przeróbce do chwili wprowadzenia w Polsce stanu wojennego w 1981 r. Bardzo pozytywnie ocenił go J. Rejman w swojej książce pt. Zmiana w polskim systemie penitencjarnym – ograniczenia i możliwości, wydanej w 2013 r. System obejmował cały zakład karny i był, jak zaznaczono, skuteczny zarówno resocjalizacyjnie, jak i readaptacyjnie. 
One of the elements of penal social rehabilitation procedure is maintaining social ties with criminal’s families. The family bonds of criminal, maintained at an appropriate level, provide the basis for social re-processing, and for safeguarding criminals, freed conditionally or at the end of their sentences, from reoffending. Maintaining proper social ties between inmates and their families is essential for the proper process of penal reintegration and its end effect. The social bonds of prisoners can be classified according to the length of the sentence and depend on the type of sentence. If there is no family relationship (e.g. when someone is serving a sentence for an offense against their family) it is not possible to use it in the social rehabilitation process. Weak familial bonds can be reconstructed and treated as one of the process’s important objectives. A strong familial bond can and should be used to support and strengthen that process. The family bond is felt somewhat differently by women (the issue is concern for children, fear of abandonment by life partners, etc.) than by men. However, with regard to both categories of convicts, it plays an important role in the process of their rehabilitation and social re-adjustment, and helps prevent stigma. The recommended way of using good family relationships and rebuilding poor ties in penal work was applied with a positive effect for 20 months in a measured social rehabilitation experiment devised by the author, organised and implemented in a prison in Gdańsk-Przeróbka until the introduction of martial law in Poland in 1981. It was very positively evaluated by J. Rejman in his book entitled Change in the Polish penitentiary system – constraints and opportunities, published in 2013. The system operated throughout the entire prison facility and, as noted, was effective both in resocialisation and rehabilitation.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2014, 7; 45-57
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ramy prawne i instytucjonalne edukacji skazanych cudzoziemców i ich realizacja w praktyce penitencjarnej
Autorzy:
Ornowska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788193.pdf
Data publikacji:
2015-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
cudzoziemcy
edukacja skazanych
praktyka penitencjarna
zakład karny
skazany
oświata
foreigners
education priosoners
practice of penitentiary institutions
penal institution
convict
education
Opis:
The increase of the number of foreigners in prison population poses growing challenges in the everyday practice of penitentiary institutions. The paper focuses on the most important of all the rehabilitation methods – prison education. It discusses legal regulation and penal practice of educating prisoners. In the paper it is outlined what are the norms of national and international law that govern treatment of foreign prisoners. Polish penitentiary law has adopted a rule of non-discrimination of prisoners on the ground of their nationality. Therefore, there are no differences in regulation on prison education between nationals and foreigners. The rationale for this is controversial, concerning the fact that education of foreign prisoners is especially demanding and that they need to get special assistance in assimilating, communicating and learning the language. All foreign prisoners should be prepared for release in a such a way that facilitates their reintegration into society, whether they are to remain in Poland or are to be transferred or expelled.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2015, 1 (201); 127-149
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konwencja o przekazywaniu osób skazanych : Strasburg, 21 marca 1983 r.
Powiązania:
Zbiór Dokumentów = Recueil de Documents Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 1995, nr 1, s. 93-107
Data publikacji:
1995
Tematy:
Konwencja o Przekazywaniu Osób Skazanych 1983 r. dokumenty
Prawo karne umowy międzynarodowe 1983 r.
Prawa człowieka umowy międzynarodowe 1983 r.
Opis:
Tekst także w jęz. ang.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Rola Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych w społecznej readaptacji osób odbywających karę pozbawienia wolności
The role of the Fund for the Occupational Activation of Convicts in social rehabilitation of persons undergoing the penalty of deprivation of liberty
Autorzy:
Lewicka-Zelent, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369553.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
społeczna readaptacja
praca więźniów
Służba Więzienna
Fundusz Aktywizacji Zawodowej Skazanych
social rehabilitation
prisoners’ work
Prison Service
Fund for Occupational Activation of Convicts
Opis:
Zagadnienia prezentowane przez autorów w niniejszym artykule skupiają się na ukazaniu istoty funkcjonowania Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy, który odgrywa kluczowe znaczenie dla działań wspierających społeczną readaptację skazanych prowadzonych przez Służbę Więzienną. Szczegółowo omówiono zasady jego funkcjonowania w świetle długoterminowych trendów zatrudnienia osób odbywających karę pozbawienia wolności w Polsce, prezentując je w sposób graficzny na schemacie. Autorzy zwrócili uwagę na uniwersalne znaczenie pracy w resocjalizacji oraz w życiu każdego człowieka, szczególnie pozostającego w sytuacji uwięzienia, jako jednego z zasadniczych elementów jego prawa do godności.  
The issues presented by the authors in this article focus on conveying the essence of the functioning of the Fund for the Occupational Activation of Prisoners and the Development of Prison Work Establishments, which is of major importance for the activities supporting the social rehabilitation of convicts, as conducted by the Prison Service. There is a detailed discussion of the principles of its functioning in the light of the long-term trends of the employment of the persons deprived of liberty in Poland, along with it being depicted on a chart. The authors draw attention to a universal significance of work in the rehabilitation and life of every human being, in particular ones being incarcerated, as one of the fundamental components of their right to dignity.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 1; 205-219
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca kuratorów sądowych z funkcjonariuszami Służby Więziennej w readaptacji społecznej skazanych warunkowo zwolnionych z zakładu karnego
Autorzy:
Węgliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054502.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
social readaptation of prisoners
cooperation of probation officers and correctional officers
readaptacja społeczna skazanych
współpraca instytucjonalna kuratorów sądowych i funkcjonariuszy służby więziennej
Opis:
One of the most evocative social problems, very rarely examined by researchers, is the readaptation of people released from correctional facilities. Ex-prisoners are still perceived by society as worse individuals who threaten public security. Recidivism mainly results from the lack of proper support from services and institutions created to reduce the risk of reoffending. The time after leaving prison is very important and difficult because it influences the ex-convict’s future life. Preparation for the social reintegration of prisoners begins already in the correctional institution and should be continued after their release. Cooperation of probation officers and correctional officers is an inseparable and integral aspect of educational and resocialization work carried out in the open environment.
Readaptacja osób opuszczających zakłady karne jest jednym z najbardziej istotnych problemów społecznych, a jednocześnie jednym z najrzadziej podejmowanych. Nadal w świadomości społecznej były skazany to ktoś „gorszy”, zagrażający bezpieczeństwu publicznemu. Powrotność skazanych do przestępstwa często wynika z braku pomocy i wsparcia ze strony wielu służb i instytucji do tego powołanych. Okres po opuszczeniu więzienia jest bardzo ważny i trudny, ponieważ wpływa na życie danej osoby. Przygotowanie do społecznej reintegracji więźnia rozpoczyna się już w zakładzie karnym i powinno być kontynuowane po jego zwolnieniu. Współpraca kuratorów sądowych z funkcjonariuszami służby więziennej stanowi nieodłączny i integralny aspekt pracy wychowawczo-resocjalizacyjnej, realizowanej w środowisku otwartym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 4; 23-47
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies