Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "shrine" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Protection of Roadside Shrines and Crosses in Poland Against The Background of Historical Events and in Light of Established Legal Acts
Ochrona małych obiektów sakralnych i architektury w Polsce na tle wydarzeń historycznych i w świetle istniejącego ustawodawstwa
Autorzy:
Żak-Kulesza, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129852.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kapliczka przydrożna
krzyż przydrożny
Lubelszczyzna
ochrona prawna
dokumenty prawa kościelnego
dziedzictwo kulturowe
roadside shrine
roadside cross
Lublin Voivodeship
legal protection
church legal documents
cultural heritage
Opis:
Roadside crosses and shrines are a characteristic element of the Polish landscape. Small sacred objects are intertwined with history and the cultural context of Polish countryside and cities, arising from the need of faith, and have manifested piety for generations. Many crosses and shrines were erected as mementos of important national events, uprisings, war skirmishes, independence spurts that took place in the 19th and in the first half of the 20th centuries, commemorating national anniversaries, for instance 1918, anniversaries of Christianization of Poland, jubilees of historic events. They were also built upon old mass graves of victims of bygone epidemics. In the context of historic events, objects of small sacral architecture were met with harassment and repressions. Therefore, after regaining independence legal initiatives were undertaken by the state and the Church to save these objects. Unfortunately, not always did this type of object receive sufficient legal protection or proper appraisal. In documents they are present in the background. That is why ethnographic studies are often the only way to save their memory, and preserve the image of old crosses, statues, and shrines.
Kapliczki i krzyże przydrożne są charakterystycznym elementem polskiego krajobrazu. Małe obiekty sakralne wpisane są w historię i kulturowy kontekst polskich wsi i miast, wyrastają z potrzeby wiary i od pokoleń są widzialnym znakiem pobożności ludzi. Wiele krzyży i kapliczek wzniesiono na pamiątkę ważnych narodowych wydarzeń, powstań, potyczek wojennych, zrywów niepodległościowych, jakie miały miejsce w XIX wieku i w pierwszej połowie XX wieku z okazji rocznic narodowych, jak rok 1918, rocznice chrztu Polski, jubileusze wydarzeń historycznych. Stawiano je również na starych zbiorowych mogiłach ofiar dawnych epidemii. W kontekście wydarzeń historycznych obiekty małej architektury sakralnej spotykały się z szykanami i represjami, dlatego po odzyskaniu niepodległości podejmowano inicjatywy prawne ze strony państwa polskiego oraz Kościoła, aby te obiekty ocalić. Niestety takie obiekty nie zawsze otrzymywały dostateczną ochronę prawną i nie zyskiwały właściwej oceny. W dokumentach wymieniane są niejako drugoplanowo. Dlatego badania etnograficzne to nierzadko jedyny sposób na ocalenie pamięci i utrwalenie wizerunku dawnych krzyży, figur i kapliczek.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 87-117
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult NMP Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko w przepowiadaniu słowa Bożego w sanktuarium w Skrzatuszu w latach 80. XX w.
The cult of the Blessed Virgin Mary help of Christians and St. John Bosco in the reaching of the word of God in the shrine in Skrzatusz in the 80s of the twenty century
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570895.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
salezjanie
sanktuarium maryjne
kaznodziejstwo
kult św. Jana Bosko
kult NMP Wspomożycielki Wiernych
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg
Salesians
Marian shrine
preaching
the cult of St. John Bosco
the cult of the Blessed Virgin Mary Help of Christians
Opis:
Sanktuaria zarówno w tradycji, jak i we współczesności Kościoła były i są szczególnym miejscem przepowiadania słowa Bożego. Kodeks Prawa Kanonicznego, sankcjonując postanowienia Soboru Watykańskiego II odnośnie porządkowania nauczania w Kościele, w jednym z paragrafów przypomina, że zwłaszcza w tych miejscach powinno się zapewnić wiernym obfitsze środki zbawienia przez gorliwe głoszenie słowa Bożego, przez odpowiednie ożywienie życia liturgicznego oraz przez kultywowanie zatwierdzonych form pobożności ludowej. Sobór Watykański II zrodził także w Kościele ducha odnowy charyzmatów zakonnych. W opracowaniu podjęto więc próbę przeanalizowania, jak te wytyczne realizowano w sanktuarium maryjnym w Skrzatuszu w latach 80. XX w., gdzie posługę duszpasterską sprawowali wówczas salezjanie, którzy dbali zarówno o podwyższenie duchowej jakości posługi przepowiadania Słowa Bożego, jak i zgodnego ze swoim charyzmatem propagowania w nim kultu Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko.
Shrines both in the tradition and in the modernity of the Church have been a special place of preaching the Word of God. The Code of Canon Law sanctioning the Vatican Council II with regard to organize the teaching of the Church, in one of the paragraphs reminds that especially such places should provide the faithful with abundant means of salvation through zealous preaching the Word of God, a respective revival of liturgical life and the cultivation of approved folk forms of piety. Moreover, the Vatican Council II brought forth the spirit of renewal of charismas of religious orders. The article attempts to analyse how these guidelines were implemented at the Marian shrine in Skrzatusz in the 80s where the Salesians run the pastoral ministry. At that time they both took care to increase the quality of spiritual ministry of preaching the Word of God and promote, in accordance with their charism, the cult of the Blessed Virgin Mary Help of Christians and St. John Bosco.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2015, 3; 75-93
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salezjanie w Skrzatuszu w latach 1972–2001
Salesians in Skrzatusz in 1972–2001
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570699.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
salezjanie
sanktuarium maryjne,
Skrzatusz
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg
salesians
Shrine of Our Lady
Opis:
W wyniku podziału administracyjnego Kościoła w Polsce w 1972 roku Skrzatusz znalazł się w granicach powstałej wówczas diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Stał się głównym sanktuarium maryjnym na jej terenie. Do 2001 roku w parafii i sanktuarium pracowali salezjanie. Artykuł omawia ich zaangażowanie duszpastersko-wychowawcze w Skrzatuszu w latach 1972–2001.
Due to the partition of the Catholic Church in Poland in 1972 the village of Skrzatusz had been located in a newly established Diocese of Koszalin-Kolobrzeg. It became the main Shrine of our Lady in the diocese at that time. Salesians had been working in the parish and the sanctuary until 2001. The article presents their ministry and educational commitment in Skrzatusz in 1972–2001.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2016, 4; 67-77
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salezjańskie wydawnictwa promujące sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu
Salesian publications to promote the shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570915.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
salezjanie
sanktuarium maryjne
ewangelizacja przez środki społecznego przekazu
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg
Salesians
the Shrine of Mary
evangelization through the mass media
Opis:
W latach 1952-2001 opiekę nad parafią pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu prowadzili salezjanie. W ramach realizacji swojego posłannictwa w Kościele oraz oczekiwań wysuwanych przez władze diecezji i przełożonych zakonnych starali się oni promować to miejsce kultu m.in. poprzez środki społecznego przekazu. W opracowaniu podjęto próbę usystematyzowanej refleksji nad tą płaszczyzną duszpasterskiego zaangażowania duchowych synów św. Jana Bosko w okresie ich posługiwania w głównym sanktuarium maryjnym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
The Salesians took care of the Parish Church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary and the Shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz in the years 1952-2001. As a part of their mission in the Church and the expectations raised by the dioceses and religious superiors they tried to promote the place of worship through the mass media. The study attempts to reflect on the ground of the pastoral commitment of spiritual sons of St. John Bosco during their service in the main sanctuary of the Virgin Mary in Koszalin-Kolobrzeg diocese.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2015, 3; 147-155
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New Silesian Museum in Katowice: dissipated idea, blurred mission
Nowe muzeum Śląskie w Katowicach – zatracona idea, rozmyta misja
Autorzy:
Wądołowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433278.pdf
Data publikacji:
2020-09-08
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Silesian Museum
Katowice
idea of a museum
museum mission
critical museum
‘shrine-like museum’
‘museum-forum’
Muzeum Śląskie
idea muzealna
misja muzeum
muzeum krytyczne
„muzeum świątynia”
„muzeum forum”
Opis:
A critical assessment of the contemporary state of the new Silesian Museum in Katowice has been presented. In the Author’s view, the institution has currently reached an organizational crisis resulting from the process of losing its genuine idea rooted in its new seat and from the gradual blurring of the concept of its new mission. The reflections presented in the paper are based on data analysis: the official documents produced by the Silesian Museum in Katowice, media materials which comment on its activity, as well as on the participant observation from the perspective of an insider: of the Silesian community and of an institution’s academic affiliate. The ambitious and modern vision of the new Silesian Museum basing on the rehabilitation of the post-industrial area of the former ‘Katowice’ Coal Mine constitutes a chance to enjoy the ‘second life’ by the post-mining sites. The Katowice institution undertook the mission of creating space for the dialogue with the past and accomplishments of the present in order to better know Silesia, Poland, and Europe. Regrettably, inept actions of the decision-makers, chaos related to the position of the Museum’s Director, failed attempts to merge the Museum with the Upper Silesian Museum in Bytom, lack of understanding for the supranational, universal message related to the region’s history, have led to losing the genuine idea and blurring of the selected mission. The crisis that the Silesian Museum has been suffering is politically underpinned, and results from the use of museum institutions instrumentally by the authorities in order to fulfill their short-term goals. The decision makers of the Silesian Museum will in the near future have to choose between two operating formulas: they can either follow the conservative way, implying stagnation and becoming a closed ‘shrine-like museum’, or aspire to be a venue for the Silesian dialogue, turning into an open ‘museum-forum’.
W artykule zaprezentowano krytyczną ocenę współczesnej kondycji nowego Muzeum Śląskiego w Katowicach. Zdaniem autora placówka ta jest obecnie w kryzysie organizacyjnym, związanym z kilkuletnim procesem zatracania pierwotnej idei wyrosłej wokół nowej siedziby oraz stopniowego rozmycia koncepcji nowej misji. Refleksje zaprezentowane w artykule oparte zostały na analizie danych – na oficjalnych dokumentach wytworzonych przez Muzeum Śląskie w Katowicach oraz materiałach medialnych komentujących działalność placówki, a także obserwacji uczestniczącej, prowadzonej z perspektywy insidera społeczności śląskiej i współpracownika naukowego instytucji. Ambitna i nowoczesna wizja nowego Muzeum Śląskiego, bazująca na rewitalizacji poprzemysłowych terenów po Kopalni Węgla Kamiennego „Katowice”, stanowi szansę na „drugie życie” terenów pokopalnianych. Katowicka placówka muzealna podjęła się misji kreowania przestrzeni dla dialogu z przeszłością i dokonaniami współczesności w celu głębszego poznawania Śląska, Polski i Europy. Niestety, nieudolne działania decydentów politycznych, zawirowania na stanowisku dyrektora muzeum, nieudane próby połączenia z bytomskim Muzeum Górnośląskim, brak zrozumienia dla ponadnarodowego, uniwersalnego przekazu historycznego dotyczącego dziejów regionu, doprowadziły do zatracenia pierwotnej idei i rozmycia obranej misji. Kryzys, w jakim znalazło się obecnie Muzeum Śląskie, ma podłoże polityczne i wynika z wykorzystywania instytucji muzealnej do instrumentalnych doraźnych działań władzy.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 224-232
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepisy prawne o sanktuariach w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. i w Pierwszym Synodzie Diecezji Kaliskiej (2007-2009)
The legal norms concerning shrines in the Code of Canon Law of 1983 and in the First Synod of Diocese of Kalisz (2007-2009)
Autorzy:
Tyl, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797343.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
shrine
synod
statutes
diocese of Kalisz
curator
sanktuarium
statuty
diecezja kaliska
kustosz
Opis:
In the article there were analyzed the legal norms concerning shrines included in common law and particular law of the diocese of Kalisz. The Author noticed that the shrines are sacred places to which people make pilgrimage and have lots of functions, this is why the legislator of the First Synod of Diocese of Kalisz, which took place in 2007-2009, regulated this issue in particular law. The Author presented the term of „shrine” and indicated material and formal element. The legislator in the Code distinguished a diocesan shrine, a national shrine and an international shrine, while the legislator in diocese of Kalisz made different classification. The Author indicated what the statutes of the shrine should regulate in particular to efficiently administrate the shrine, there was also presented the authority competent to approve these statutes. There were presented functions of the shrine curator, who is head a shrine.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 119-136
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gidelska „kąpiółka” w świetle zapisek De miraculis
Gidles “Bath” in the Light of the Chronicle Notes De Miraculis
Autorzy:
Torenc, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934197.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Gidle
sanktuaria maryjne
kąpiółka
obmycie relikwii
zbiory miracula
druki sanktuaryjne
shrines to the Virgin Mary
“the bath”
washing the relics
collections of miracula
shrine prints
Opis:
Washing the figure of the Mother of God in Gidle, popular in the 20th century as “the bath”, dates back to the 17th century. The oldest printed mention concerning the practice comes from 1636, and is dated 19 June 1618. Since that moment 16 different notes de miraculis informing about the performance of the washing have been included in the edited collections of miracula. The descriptions often show everyday life of people who needed help at that moment. They also present the categories of human needs determining the use of the Gidle wine. They were most often diseases or ill-fated events. According to a description from 1948, the celebration of “the bath” was held during the Holy Mass. Having read the fragment of the Gospel that describes the miracle during the marriage at Cana of Galilee, the priest delivered a homily, in which he explained the meaning of the practice of washing to the congregation. Next he said the formula of blessing the wine and he intoned the litany to the Mother of God. After he repeated the words Health of the Sick three times, he submerged the figure in a bowl filled with wine. On the basis of the analyzed source material, the washing of the figure immediately after it had been found, or before putting it in the parish church, cannot be connected with the custom that is discussed here. This confirms the view that blessing wine, despite the earlier mentions, is a custom made popular only in the 20th century.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 2; 13-28
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arcabas’s paintings in the Shrine of Our Lady of La Salette
Malowidła Arcabasa w sanktuarium Matki Bokiej w La Salette
Autorzy:
Szweda, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560571.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jean-Marie Pirot
Arcabas
La Salette
Our Lady
Missionaries of Our Lady of La Salette
Shrine of Our Lady of La Salette
Matka Boska
misjonarze saletyni
sanktuarium w La Salette
Opis:
Acting under the nickname Arcabas, Jean-Marie Pirot is a contemporary French religious painter, totally unknown in Poland. Arcabas’s artistic output is enormous, albeit difficult to catalogue. Today his works can be admired in many churches in France, in other locations across Europe, as well as in North and South America, or even in distant Japan. Our article presents a synthesis of the artistic path of Arcabas as a versatile painter who likes to influence human senses by colours while looking for harmony and beauty as God’s humble follower. In his works he transfers biblical scenes to canvas, transforming them into visual art. Moreover, we analysed six Arcabas’s paintings exhibited in the cradle of the congregation of Missionaries of Our Lady of La Salette, i.e. in the shrine of Our Lady of La Salette in France: The Wedding at Cana, Mouring at Calvary, Christ Pantocrator, The Symbols of Five Evangelists, Crowned Madonna with Child Jesus, La Salette – the Encounter. The artist’s smooth transitions from the literal to the abstract, and even combining both in a single work cause Arcabas’s works to be greeted with enthusiasm on the one hand, but criticized on the other. Jean-Marie Pirot’s art is far from clear or easy to absorb; it is rather challenging and ambiguous. It holds a mystery that intrigues, invites and encourages us to look deeper. It contains strong links to traditional Christian art, both eastern and western. The painter is not satisfied with merely becoming part of the long tradition and being inspired by themes from the repertoire of the past. He is not a slave to traditional figurative art, although his works do contain references to this tradition; instead, he demonstrates his creativity, always coming up with something new. In addition, Arcabas’s output demonstrates exceptional freedom in intertwining the sacred with the profane, sometimes suggesting that the very division should be rejected. His works, including those displayed in the shrine in La Salette, raise many questions, and provoke deep thoughts and many feelings, ranging from negative to positive. It should be emphasized that Arcabas’s paintings in the shrine of Our Lady of La Salette are not kitsch, but exemplify brilliant art of the 20th century.
Jean-Marie Pirot, działający pod pseudonimem Arcabas, to współczesny francuski malarz religijny, w Polsce zupełnie nieznany. Dorobek artystyczny Arcabasa jest ogromny, choć dzisiaj trudny do skatalogowania. Jego dzieła można podziwiać w wielu kościołach we Francji, a także w innych miejscach w różnych częściach Europy, w Ameryce Północnej i Południowej czy nawet w odległej Japonii. W naszym artykule ukazaliśmy w sposób syntetyczny drogę artystyczną Arcabasa, malarza wielostronnego, lubiącego działać na zmysły przez kolor, szukającego przy tym harmonii i piękna jako skromny naśladowca Stwórcy. W swoich dziełach przenosi on sceny z Pisma Świętego na płótno, czyniąc z nich sztukę malarską. Przeanalizowaliśmy ponadto sześć malowideł autorstwa Arcabasa znajdujących się w kolebce Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów, w sanktuarium Matki Boskiej w La Salette we Francji: Wesele w Kanie Galilejskiej, Ubolewanie na Kalwarii, Chrystus Pantokrator, Symbole czterech Ewangelistów, Ukoronowana Madonna z Dzieciątkiem, La Salette – spotkanie. Swobodne przechodzenie artysty od sensu obrazowego do abstrakcyjnego, a nawet łączenie obydwu w jednym dziele sprawia, iż realizacje Arcabasa z jednej strony przyjmowane są z wielkim entuzjazmem, a z drugiej krytykowane. Twórczość Jean-Marie Pirota nie należy do łatwej w odbiorze, jednoznacznej i czytelnej. Zawiera w sobie tajemnicę, która intryguje, zaprasza i zachęca do odkrywania. Widać w niej mocne odniesienie do tradycjonalnej sztuki chrześcijańskiej, tak wschodniej, jak i zachodniej. Jego sztuka nie zadowala się wpisywaniem się w długą tradycję i czerpaniem tematów z repertuaru przeszłości. Nawiązując do figuratywizmu tradycyjnego, nie pozostaje on jego niewolnikiem, ale tworzy i wynajduje coś nowego. W twórczości Arcabasa można dostrzec ponadto niezwykłą wolność w przenikaniu się tematów sacrum i profanum, sugerującą niekiedy, że taki podział należy odrzucić. Jego dzieła, także realizacje malarskie eksponowane w sanktuarium w La Salette, rodzą wiele pytań, prowokując do myślenia, wywołując u widza wiele różnych odczuć – od negatywnych po pozytywne. Trzeba więc podkreślić, że malowidła w sanktuarium Matki Boskiej w La Salette autorstwa Arcabasa nie są kiczem, lecz stanowią przykład wybitnej sztuki współczesnej XX wieku.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 497-512
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Small sacral architecture in the Sub-Carpathian countryside landscape. The case of Czarnorzeki and Wydrze
Mała architektura sakralna w krajobrazie podkarpackiej wsi. Na przykładzie Czarnorzek i Wydrza
Autorzy:
Sołtysik, A.
Dołęga, A.
Szarek, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/107116.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Biologiczno-Rolniczy
Tematy:
shrine
cross
countryside landscape
Czarnorzeki
Wydrze
kapliczka
krzyż
krajobraz wsi
Opis:
The characteristic feature of Polish rural landscape is the presence of wayside crosses and shrines which create the unusual atmosphere of countryside. They date back to the early years of Christianity in Poland. At the beginning they were built in former pagan places of worship. Wayside shrines have various architectural forms. In Sub-Carpathian region there are five basic types of wayside shrines: chapel shrine, cabinet shrine, wall shrine, column shrine and pedestal shrine. In those shrines, depending on type, sacred figures were placed in different places – as a crowning in cabinets or in niches?. The presence of shrines and crosses in the landscape of countryside is connected with their various functions. The most important was and still is the sacral function. The surrounding of shrines could be considered in spatial, symbolic and functional context. The examples of small sacral architecture in Sub-Carpathian villages are shrines situated in Czarnorzeki and Wydrze. In Czarnorzeki most common are stone column shrines and in Wydrze chapel shrines.
Charakterystyczną cechą polskiego krajobrazu wiejskiego są przydrożne krzyże i kapliczki tworzące niezwykły klimat wsi. W subtelny sposób wpisują się one w krajobraz. Geneza powstawania kapliczek jest ściśle związana z obecnością religii chrześcijańskiej na terenie Polski. Przydrożne kapliczki przybierają różne formy architektoniczne. W krajobrazie Podkarpacia można wyróżnić pięć podstawowych typów kapliczek: domkowe, szafkowe, wnękowe, słupowe i postumentowe. Kapliczki te, w zależności od typu, najczęściej mieściły w sobie figury świętych lub były nimi zwieńczone. Obecność kapliczek i krzyży w krajobrazie wsi wiąże się z różnymi funkcjami jakie pełniły. Najważniejsza z nich to funkcja sakralna. Otoczenie małej architektury można rozpatrywać w kontekście przestrzennym, symbolicznym i funkcjonalnym. Przykładem są kapliczki znajdujące się na terenie dwóch małych miejscowości Czarnorzek i Wydrza. W Czarnorzekach spotkać można kapliczki słupowe wykonane z kamienia, w krajobrazie Wydrza przeważają kapliczki domkowe.
Źródło:
Topiarius. Studia krajobrazowe; 2017, 4; 67-85
2449-9595
2543-926X
Pojawia się w:
Topiarius. Studia krajobrazowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabożeństwa maryjne w życiu Kościoła partykularnego
The devotion to Mary in the local Church
Autorzy:
Rutkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469565.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Matka Chrystusa
Najświętsza Maryja Panna
pobożność ludowa
pobożność maryjna
sanktuarium maryjne
teocentryzm pobożności maryjnej
chrystocentryzm
tydzień maryjny
nabożeństwo majowe
nabożeństwo różańcowe
Litania loretańska
modlitwa „Anioł Pański”
Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
Apel jasnogórski
Jasnogórskie śluby narodu
oddanie się Najświętszej Maryi Pannie
Najświętsza Maryja Panna Matka Miłosierdzia
nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca
Sobota Królowej Polski
Nowenna do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy
Mother of God
The Blessed Virgin Mary
Popular piety
Devotion to Mary
Marian shrine
Marian devotion theocentrism
Marian devotion Christocentricism
Opis:
Synody w życiu Kościołów partykularnych diecezji i parafii świadczą, że dany Kościół partykularny, zwłaszcza po II Soborze Watykańskim, dokonuje oceny swojej działalności oraz wyznacza sobie zadania na przyszłość. W latach 1967-1994 synody odbyły się kolejno w Kościołach partykularnych diecezji: Włocławek, Poznań, Gdańsk, Warszawa, Katowice, Kraków, Gniezno, Tarnów, Częstochowa, Lublin, Koszalin-Kołobrzeg, Lubaczów, Płock, Kielce, Wrocław. Poprzez dzieło synodów nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, Matki Chrystusa, otrzymują w Kościele partykularnym uznanie swojego znaczenia oraz bogactwa w perspektywie życia Kościoła powszechnego i w Polsce. Zauważa się w Kościołach partykularnych znaczenie nabożeństw zarówno tradycyjnych, jak i nowych, nabożeństw dla określonych grup i w sanktuariach oraz inspiracji poprzez nabożeństwa do pobożności indywidualnej. Uwydatnia się w Kościołach partykularnych teocentryzm i chrystocentryzm w pobożności maryjnej, ubogacenie biblijne, przekazywanie prawd wiary, refleksję nad życiem, inspirację do apostolstwa oraz równowagę pomiędzy takimi sferami, jak wiara i rozum, umysł i serce. Odnośnie do rodzajów nabożeństw maryjnych w życiu Kościoła partykularnego, podkreśla się ich ubogacenie poprzez homilie, rozważania, śpiewy, przygotowanie poprzez katechezę oraz odpowiednie połączenie z kultem i adoracją eucharystyczną. Dotyczy to zwłaszcza nabożeństwa majowego oraz nabożeństw do Maryi Matki Miłosierdzia, do Niepokalanego Serca Maryi w pierwszą sobotę miesiąca, do Maryi w soboty Królowej Polski i do Maryi Nieustającej Pomocy podczas nowenny. Dodatkowo w nabożeństwie różańcowym, zwłaszcza w październiku, akcentuje się ducha kontemplacji i formę procesji różańcowej oraz obecność tegoż nabożeństwa podczas rekolekcji i dni skupienia. Przy śpiewie Litanii loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny i Godzinek o Jej Niepokalanym Poczęciu, uwrażliwia się na wyjaśnianie symboliki biblijnej i korzystanie z nowego przekładu. Wskazuje się na odpowiedni czas i dni na celebrację nabożeństw. W modlitwie „Anioł Pański” uwydatnia się uświęcanie czasu i pracy. W nabożeństwach „Apel jasnogórski” akcentuje się znaczenie intencji modlitwy za Ojczyznę i Kościół w Polsce oraz owoce tejże modlitwy poprzez apostolstwo w życiu. W nabożeństwie „Jasnogórskie śluby narodu” podkreśla się oddanie się Maryi także przy okazji przyjmowania sakramentów oraz przy okazji nawiedzenia rodzin parafii przez Maryję w znaku specjalnego obrazu. W pozostałych nabożeństwach maryjnych, wskazuje się na odpowiednie włączenie procesji, śpiewów i inscenizacji.
On the local Synods the Church reflect on its activities and sets goals for the future. Polish Local Synods in Poland (1967-1994) always take the cult of Mary. The Synods confirmed devotions to The Blessed Virgin Mary. It is noted that in the particular Churches the importance of worship both traditional and new, for specific groups, in the sanctuaries and in the individual piety. In the Synod’s documents the devotion to Mary is presented as theocentric and Christocentric devotion, based on the Bible and the teaching of the Church, associated with life's problems and directed to the apostolate. The documents draw attention to the balance between faith and reason, mind and heart. During the devotion should be homilies, reflections, songs and proper relationship with the adoration of the Eucharist. It’s very important in the service in May, devotion to Mary Mother of Mercy, Immaculate Heart of Mary, Our Lady Queen of Polish and Novena to Our Lady of Perpetual Help. An important role plays Rosary learning the spirit of contemplation. It should explain the symbolism of the Bible in devotion to Mary. Specific for Poland there are Appeal of Jasna Gora and peregrination of the image of Our Lady of Czestochowa. The peregrination takes place in dioceses, parishes and homes of the faithful.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 219-237
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydrożne kapliczki na Warmii jako element dziedzictwa kulturowego regionu
The wayside shrines in Warmia as a element cultural heritage of the region
Autorzy:
Popieliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496965.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Warmia
przydrożne kapliczki
miejsce kultu
mała sakralna architektura
wayside shrines
shrine
small sacral architecture
Opis:
Warmińskie przydrożne kapliczki są niezwykle ważnym elementem materialnego dziedzictwa kulturowego regionu, które na stałe wpisały się w rodzimy krajobraz. Są one licznie rozsiane po całym jego terytorium, charakteryzują się niepowtarzalną architekturą, wyróżniają się niepowtarzalnie różnorodnymi stylami, formą i usytuowaniem. Dzięki temu Warmię można odróżnić od sąsiadujących z nią krain historycznych i geograficznych. Odzwierciedlają one dzieje katolickiej Warmii i głęboko ukształtowaną religię wśród miejscowego ludu. Autor postara się odpowiedzieć na kilka najważniejszych pytań dotyczących poruszanej w artykule problematyki: Skąd wzięły się kapliczki na Warmii? Ile istnieje kapliczek w omawianym regionie? Jakie ma znaczenie stawianie kapliczek? Jak wyglądają kapliczki i czym się one charakteryzują? Co dzieje się z kapliczkami dziś?
Warmia’s wayside shrines are an extremely important part of the material cultural heritage of the region that permanently etched into the native landscape. They are numerous spread over whole his territory, characterized by a unique architecture, stand out unique variety of styles, forms and location. By that Warmia can be distinguished from neighboring historical and geographical regions. They reflect history of the catholic Warmia and deeply shaped religious among local people. The author will try to answer a few questions about raised the issue in the article: How did the wayside shrines come about? How many the wayside shrines are there in this region? What is the meaning of building the wayside shrines? What do they look like and by what do they characterize? What happens with the wayside shrines at the present time?
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2018, 2(18); 283-297
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacrum w krajobrazie kulturowym Japonii widziane przez polski „filtr percepcyjny”
Sacrum in the cultural landscape of Japan as seen through polish ‘perception filter’
Autorzy:
Pawłowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87487.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
Japonia
krajobraz
sanktuarium
świątynia
percepcja
architektura
Japan
landscape
shrine
temple
perception
architecture
Opis:
Krajobraz miejski wielkich metropolii japońskich dla Europejczyka jest zaskakujący i niezrozumiały. Jako taki prowokuje do szukania wyjaśnień, co jest równie trudne, jak wyjaśnianie wszystkiego, co zaskakuje w Japonii, a co spotyka Europejczyka niemal na każdym kroku, mimo pozorów globalizacji. Barierą wydatnie utrudniającą zrozumienie jest zasadnicza odmienność kultury i mentalności japońskiej w stosunku do europejskiej. My i oni patrzymy na świat przez odmienne „filtry percepcyjne”. Artykuł ten poświęcony jest tematowi sacrum w krajobrazie japońskim, czyli temu, co w nim najpiękniejsze i najbardziej charakterystyczne. Jedną z podstawowych obserwacji dotyczących krajobrazu miejskiego jest fakt, iż to co z europejskiego punktu widzenia stanowi oazy piękna w generalnie chaotycznym krajobrazie miejskim, jest z reguły związane z sacrum – są to świątynie i otaczające je ogrody. Zapewne pełne zrozumienie japońskiego krajobrazu można uzyskać tylko stosując japoński „filtr percepcyjny”. Bez tego możliwe jest raczej postawienie problemu niż jego rozwiązanie i takie właśnie ujęcie zostało przyjęte w niniejszych rozważaniach.
The landscape of huge Japanese metropolises is shocking and incomprehensible for a European. As such it calls for explanation, though it proves as difficult to explicate as everything what strikes a European almost at every turn, despite the apparent globalisation. The main barrier that makes understanding difficult is the cultural and mental difference between Japan and Europe. We and they perceive the reality through different ‘perception filters’. This article is devoted to the theme of the sacrum in Japanese landscape, which is what, in the most beautiful and the most characteristic. One of the basic considerations concerning the Japanese urban landscape is that what a European perceives as an oasis of beauty within otherwise chaotic city landscape is usually connected with sacrum; most often these are temples and surrounding those gardens. Certainly one may comprehend the Japanese landscape if only he or she applies the Japanese ‘perception filter’. Otherwise it is possible only to formulate the research question rather than to answer it, and this is the approach adapted for the present analysis.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2013, 19; 11-25
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żarliwy chwały Boskiej promotor – ks. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707)
A Zealous of God’s Glory Promoter – Rev. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707)
Autorzy:
Panuś, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571148.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ks. Sebastian Jan Piskorski
Uniwersytet Jagielloński
kolegiata św. Anny w Krakowie
kaznodzieja i autor programu ikonograficznego kolegiaty
Jagiellonian University
Sebastian Jan Piskorski
St. Anne’s Collegiate Church in Cracow
artistic programmes of the shrine
Opis:
W 650-letnie dzieje Akademii Krakowskiej – Uniwersytetu Jagiellońskiego wpisało się wielu wspaniałych kapłanów. Jednym z nich był ks. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707). Artykuł przedstawia cztery pola działalności, na których zasłużył się ten wielki skawinianin. Zasłynął on jako profesor i rektor Akademii Krakowskiej, budowniczy kolegiaty św. Anny, literat (poeta, panegirysta, hagiograf, tłumacz) i kaznodzieja. Trwałą pamięć i wdzięczność u potomnych przyniosła Piskorskiemu funkcja budowniczego kolegiaty św. Anny. W jej ramach zabiegał nie tylko o fundusze, odpowiedni budulec, sprawną organizację pracy murarzy i kamieniarzy, ale także o sprowadzenie wybitnych artystów, zdolnych nadać wyjątkowy charakter powstającej świątyni. Takimi byli: znakomity sztukator i kontynuator Berniniego – Baltazar Fontana, twórca polichromii – Karol Dankwart oraz związany z dworem króla Jana III Sobieskiego malarz Jerzy Eleuter‑Siemiginowski. Również sam Piskorski był autorem szczegółowych programów ideowych i artystycznych tej świątyni. Należał też do grupy profesorów, którzy w 1689 roku zadecydowali o zmodyfikowaniu nakreślonego przez Tylmana z Gameren planu nowego kościoła, przyjmując do realizacji układ rzymskiego kościoła San Andrea della Valle. Ksiądz Piskorski był postacią barwną, przejawiającą wieloraką aktywność, a wszystkie pola swej działalności włączył w szerzenie jeszcze większej chwały Bożej.
A number of great priests have become a part of the 650 history of the Krakow Academy – Jagiellonian University. One of them was Rev. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707). The article presents four areas of the activity the Great Skawinian. He became known as a professor and rector of the Krakow Academy, a builder of St. Anne’s Collegiate Church, a writer (a poet, a panegyrist, a hagiographer and a translator) and a preacher. He earned the permanent memory and gratitude of the future generations by being a builder of St. Anne’s Collegiate Church. While performing the function, he made great endeavours to obtain funds, the right building material, efficient organization of the work of bricklayers, stonemasons and also to bring over distinguished artists who were able to make the shrine of an exceptional character. Those were: the great stucco and Bernini’s follower – Balthazar Fontana, the creator of polychrome – Karl Dankwart and the painter connected with the court of Jan III Sobieski – Jerzy Eleuter‑Siemiginowski. Piskorski himself was also the author of detailed ideological and artistic programmes of the shrine. He belonged to a group of professors who in 1689 decided on modification of the plan of the new church designed by Tylman of Gameren accepting for realization the model of Sant Andrea della Valle Church in Rome. Rev. Piskorski was a colourful character performing manifold activities and all areas of his activity were included in diffusing even bigger glory of God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 123-140
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia sanktuariów – świętych miejsc pielgrzymkowych
Theology of Shrines – Holy Pilgrimage Places
Autorzy:
Ostrowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040551.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sanktuarium
pielgrzymka
teologia pastoralna
Biblia
duszpasterstwo pielgrzymkowe
shrine
pilgrimage
pastoral theology
Bible
pilgrimage ministry
Opis:
Artykuł koncentruje się na wybranych aspektach teologii sanktuariów – miejsc, które są celem chrześcijańskich pielgrzymek. Autor opiera się na tekstach biblijnych, szczególnie dotyczących Ziemi Obiecanej i Świętego Miasta Jerozolimy z jego świątynią oraz dokumenty Papieskiej Rady do spraw Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych. Każde sanktuarium ziemskie na pierwszym miejscu wyraża miłość Boga do człowieka. Bóg swą inicjatywą tworzy miejsce dogodne do bliższego spotkania z człowiekiem. Z drugiej strony, człowiek sam poszukuje takiego miejsca. Sanktuarium jest miejscem, w którym człowiek „odpoczywa w Bogu” – wchodzi z nim w bliską wspólnotę. Jednocześnie zapowiada ono przyszłe zjednoczenie z Bogiem w wieczności – „wieczny odpoczynek w Bogu” po trudach ziemskiej pielgrzymki. Tam człowiek osiągnie pełną radość i szczęście. Tak jak Ziemia Obiecana i jerozolimska świątynia były dla Izraelitów ośrodkiem tworzenia jedności i tożsamości narodu wybranego, tak dziś sanktuaria są narzędziem tworzenia i umacniania wspólnoty Kościoła przygarniającej do siebie przybyszów ze wszystkich stron świata. Artykuł podkreśla, że dzisiejsze sanktuaria są nie tylko miejscami intensywnej modlitwy, rozkwitu liturgii, ale także ośrodkami składania przez człowieka duchowych ofiar, pokuty i nawrócenia grzeszników oraz duchowej odnowy każdego pielgrzyma.
The article focuses on selected aspects of theology of shrines, which are destinations of Christian pilgrimages. The author bases on biblical texts, particularly on these concerning the Promised Land and the Holy City of Jerusalem with its temple, further on documents of the Pontifical Council for the Pastoral Care of Migrants and Itinerants. Each earthly shrine is an expression of God's love for a human. On the one hand, God's initiative is to create a convenient place for His encounter with a man, on the other hand, a human himself searches for such a place. A shrine is a venue, where a man "has rest in God", enters into a community with Him. Simultaneously, it anticipates future communion with God in the eternity - "eternal rest in God" after efforts of the earthly pilgrimage. It is there, where a human being will achieve complete happiness and joy. Like in the past, the Promised Land and the temple in Jerusalem were places for creating unity and identity for Israelites, nowadays shrines are means of creating and enhancing Church community, which embraces comers from all over the world. The article emphasis the fact that present shrines are not only places of intensive prayers, great liturgical celebrations, but also centres where people offer their spiritual sacrifices, do penance, further where sinners convert to God and each pilgrim renews spiritually.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 83-95
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theologie der heiligen Pilgerstätten – biblische und pastorale Aspekte
Theology Of Holy Places – Biblical and Pastoral Aspects
Autorzy:
Ostrowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953973.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Heiligtum
Wallfahrt
Theologie
Bibel
Wallfahrtseelsorge
shrine
pilgrimage
theology
Bible
pilgrimage ministry
Opis:
Der Artikel konzentriert sich auf ausgewählte Aspekte der Theologie der Sanktuarien, der Orte, die Ziel christlicher Pilgerfahrten sind. Der Autor stützt sich auf biblische Texte, besonders betreffend das Gelobte Land und die Heilige Stadt Jerusalem mit seinem Tempel, sowie Dokumente des Päpstlichen Rates für die Seelsorge der Migranten und Menschen unterwegs. Jedes irdische Sanktuarium drückt an erster Stelle die Liebe Gottes an den Menschen aus. Gott schafft mit seiner Initiative einen günstigen Platz für ein näheres Treffen mit dem Menschen. Auf der anderen Seite sucht der Mensch selbst einen solchen Platz. Das Sanktuarium ist ein Ort, in dem der Mensch „in Gott ruht” - kommt mit ihm in eine nahe Gemeinschaft. Gleichzeitig kündigt es die künftige Vereinigung mit Gott in Ewigkeit an – „ewige Ruhe in Gott ” nach den Strapazen der irdischen Pilgerfahrt. Dort wird der Mensch die Fülle der Freude und das Glück erreichen. So wie das Gelobte Land und der Tempel von Jerusalem für die Israeliten das Zentrum der Schaffung der Einheit und der Identität des auserwählten Volkes waren, so sind heute Sanktuarien das Werkzeug der Erschaffung und Befestigung der Gemeinschaft der Kirche, an der sich Ankömmlinge aus allen Himmelsrichtungen drängen. Der Artikel unterstreicht, dass die heutigen Sanktuarien nicht nur Orte intensiven Gebets sind, der Blütezeit der Liturgie, sondern auch Zentren der Darbringung von geistigen Opfern, Buße und Bekehrung der Sünder, sowie geistiger Erneuerung eines jeden Pilgers.
The article focuses on aspects of theology of shrines, which are destinations of Christian pilgrimages. The author bases on biblical texts, particularly on these concerning the Promised Land and the Holy City of Jerusalem with its temple, further on documents of the Pontifical Council for the Pastoral Care of Migrants and Itinerants. Each earthly shrine is an expression of God’s love for a human. On the one hand, God's initiative is to create a convenient place for His encounter with a man, on the other hand, a human himself searches for such a place. A shrine is a venue, where a man “has rest in God”, enters into a community with Him. Simultaneously, it anticipates future communion with God in the eternity – “eternal rest in God” after efforts of the earthly pilgrimage. It is there, where a human being will achieve complete happiness and joy. Like in the past, the Promised Land and the temple in Jerusalem were places for creating unity and identity for Israelites, nowadays shrines are means of creating and enhancing Church community, which embraces comers from all over the world. The article emphasis the fact that present shrines are not only places of intensive prayers, great liturgical celebrations, but also centres where people offer their spiritual sacrifices, do penance, further where sinners convert to God and each pilgrim renews spiritually.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 5-19
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies