Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "selenium content" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
The content of selenium in some species of meadow plants
Zawartość selenu w niektórych gatunkach roślin łąkowych
Autorzy:
Patorczyk-Pytlik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14397.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
meadow plant
plant species
grass
selenium content
herb
selenium accumulation
soil
Opis:
The aim of the investigation carried out in 2006-2007 was to assess differences between 5 grass species and 5 species of plants belonging to meadow herbs in their ability to accumulate selenium. According to the results, among the grass species, the samples of Arrhenatherum elatuis L. had the highest average Se content (46 μg Se⋅kg-1 d.m.), and the lowest average Se amount was found in Holcus lanatus L. (24 μg Se⋅kg-1 d.m.). The content of Se in meadow weeds (70 μg Se⋅kg-1 d.m.) was approximately twice as high as in grasses (32 μg Se⋅kg-1 dm.). Among this group of plants, the highest Se accumulation occurred in Equisetum arvense L. (103 μg Se⋅kg-1 dm.) and the lowest – in Taraxacum officinale (59 μg Se⋅kg-1 dm.). Both in grasses and in meadow weeds, the Se content significantly depended on the amount of this element in soils. In the following species: Dactylis glomerata L., Arrhenatherum elatius L., Poa pratensis L. and Taraxacum officinale, the amount of accumulated Se was also conditioned by the soil’s abundance in organic and total C.
Celem badań prowadzonych w latach 2006-2007 było określenie zróżnicowania w zdolności nagromadzania selenu przez 5 gatunków traw oraz 5 gatunków roślin zaliczanych do ziół łąkowych. Wykazano, że wśród analizowanych gatunków traw najwięcej selenu zawierały próby Arrhenatherum elatuis L. (46 μg Se⋅kg-1 sm.), a najmniej Holcus lanatus L. (24 μg Se⋅kg-1 sm.), średnio dla badanych gatunków roślin. Zawartość Se w chwastach łąkowych (70 μg Se⋅kg-1 sm.) była ok. 2-krotnie większa niż określona dla traw (32 μg Se⋅kg-1 sm.). W tej grupie roślin największą kumulację Se wykazywał Equisetum arvense L. (103 μg Se⋅kg-1 sm.), najmniejszą Taraxacum officinale (59 μg Se⋅kg-1 sm.). Zarówno w trawach, jak i chwastach zawartość selenu była istotnie zależna od ilości tego pierwiastka w glebach. Dla gatunków: Dactylis glomerata L., Arrhenatherum elatius L., Poa pratensis L. oraz Taraxacum officinale o ilości nagromadzonego Se decydowała również zasobność gleb w C-org. i S-og.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of slurry fertilization on the selenium content and catalase activity in lessive soil
Wpływ nawożenia gnojowicą na zawartość selenu w glebie i roślinach uprawianych w zmianowaniu
Autorzy:
Borowska, K.
Koper, J.
Kozik, K.
Rutkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14757.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
slurry
soil fertilization
selenium content
catalase activity
lessive soil
plant cultivation
Opis:
The aim of the present research was to determine the total selenium content in soil and plants from a microplot experiment with different nitrogen fertilization regimes, and to identify the relationships of the selenium content in soil and plants versus the soil catalase activity. The experiment was conducted in randomized blocks with three replications. The soil and plant samples were collected from a microplot experiment established at the IUNG in Pulawy. The soil was enriched with mineral nitrogen and with nitrogen supplied in slurry, both applied at doses of 100 kg N ha-1. The total selenium content in soil under each of the crop rotation systems was no more than 0.2 mg kg-1. Data from the references imply that the soil was deficient in selenium. The highest amount of selenium was under winter wheat and spring barley with undersown crop in crop rotation A, and in soil under maize crop rotation B. Slurry fertilization significantly stimulated the activity of catalase in soil, as compared with the control and mineral nitrogen fertilization treatments. The highest catalase activity – nearly double the control – was detected in soil under winter wheat in crop rotation A and under spring barley in crop rotation B; winter wheat, regardless of the type of crop rotation, accumulated on average 0.3 mg Se kg-1 d.w. in aerial parts and 0.344 mg Se kg-1 d.w. in roots. The highest amounts of selenium in the investigated parts of plants were reported in the control plots and in the plots with slurry fertilization. Mineral fertilization reduced selenium availability to plants. In both crop rotation systems, the highest bioaccumulation of selenium was noted in winter wheat roots from control plots, while the lowest one was detectetd in aerial parts of plants from the plots with slurry fertilization. Despite the fertilization applied, the selenium content in plant roots was higher than its content in aerial parts. The correlation analysis of the results on selenium concentration in soil and plants as well as the catalase activity of soil identified only a significant dependence between the total selenium content and catalase activity in soil from crop rotation B.
Celem pracy było określenie wpływu nawożenia azotem w formie mineralnej oraz w formie gnojowicy od trzody chlewnej na całkowitą zawartość selenu w glebie oraz roślinach występujących w zmianowaniu na tle aktywności katalazy glebowej. Do badań wykorzystano próbki gleby i roślin z doświadczenia mikropoletkowego prowadzonego przez IUNG w Puławach. Zastosowano nawożenie azotem w postaci saletry amonowej w ilości 100 kg N ha-1 oraz w formie gnojowicy w ilości 100 kg N ha-1. Doświadczenie wykonano w dwóch zmianowaniach z następującym doborem roślin: A: koniczyna – pszenica ozima – jęczmień jary z wsiewką; B: kukurydza – pszenica ozima – jęczmień jary. Zawartość selenu w glebie i roślinach oznaczono metodą Watkinsona z użyciem spektrofluorymetru F-2000 firmy Hitachi. Całkowita zawartość selenu w glebie, w obu zmianowaniach, nie przekraczała średnio 0,200 mg kg-1. Nawożenie gnojowicą spowodowało istotny wzrost całkowitej zawartości selenu w glebie, w odniesieniu do jego zawartości w obiektach kontrolnych i nawożonych azotem w formie mineralnej. Najwyższą zawartość tego pierwiastka w zmianowaniu A wykazano w glebie pod uprawą jęczmienia jarego z wsiewką koniczyny, natomiast w zmianowaniu B – w glebie pod kukurydzą. Nawożenie azotem w formie gnojowicy istotnie stymulowało aktywność katalazy w badanej glebie w porównaniu z jej aktywnością w obiektach kontrolnych oraz w obiektach nawożonych azotem w formie mineralnej. W glebie ze zmianowania A najwyższą aktywność katalazy – ponad 2-krotnie wyższą – wykazano pod uprawą pszenicy ozimej, natomiast w zmianowaniu B – pod uprawą jęczmienia jarego. Pszenica ozima, niezależnie od rodzaju zmianowania, zgromadziła największą ilość selenu spośród roślin uprawianych w obu zmianowaniach: w częściach nadziemnych średnio 0,300 mg kg-1 s.m., natomiast w korzeniach 0,344 mg kg-1 s.m. Największą zawartość selenu w badanych roślinach wykazano w obiektach kontrolnych oraz w obiektach, na których stosowano azot w formie gnojowicy. Zastosowanie azotu w formie mineralnej ograniczyło pobieranie tego pierwiastka przez rośliny testowe. Wykazano, że najwyższą zdolność kumulacji selenu miały korzenie pszenicy ozimej pobrane z obiektów kontrolnych, natomiast najmniejszą – części nadziemne jęczmienia jarego z obiektów nawożonych azotem w formie gnojowicy. Niezależnie od zastosowanego nawożenia, zawartość selenu w korzeniach badanych gatunków roślin była większa od jego zawartości w częściach nadziemnych. W warunkach doświadczenia wykazano istotną korelację między aktywnością katalazy a całkowitą zawartością selenu w glebie.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selenium content in European smelt (Osmerus eperlanus eperlanus L.) in Pomerania Bay, Gdansk Bay and Curonian Lagoon
Autorzy:
Pilarczyk, B.
Pilecka-Rapacz, M.
Tomza-Marciniak, A.
Domagala, J.
Bakowska, M.
Pilarczyk, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15264.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
selenium content
European smelt
Osmerus eperlanus
Pomeranian Bay
Gdansk Bay
Curonian Lagoon
Opis:
Migratory smelt (Osmerus eperlanus eperlanus L.) may be perceived as a valuable indicative organism in monitoring the current environmental status and in assessment of a potential risk caused by selenium pollution. The aim of the study was to compare the selenium content in the European smelt from the Bay of Pomerania, Gdansk, and the Curonian Lagoon. The experimental material consisted of smelt samples (muscle) caught in the bays of Gdansk and Pomerania and the Curonian Lagoon (estuaries of the three largest rivers in the Baltic Sea basin: the Oder, the Vistula and the Neman). A total of 133 smelt were examined (Pomerania Bay n = 67; Gdansk Bay n = 35; Curonian Lagoon n = 31). Selenium concentrations were determined spectrofluorometrically. The data were analyzed statistically using one-way analysis of variance, calculated in Statistica PL software. The region of fish collection significantly affected the content of selenium in the examined smelts. The highest content of selenium was observed in smelt caught in the Bay of Gdansk (0.236 μg g-1 w.w.), then in smelt from the Pomeranian Bay (0.165 μg g-1 w.w.), and the lowest in smelt obtained in the Curonian Lagoon (Lithuania) (0.104 μg g-1 w.w.). The low concentrations of selenium recorded in the smelt show that there is a deficiency of this element, especially in the Curonian Lagoon (Lithuania). Geochemically, Poland and Lithuania are selenium deficient areas. Migratory smelt may serve as indicative organisms of environmental levels of selenium.
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The determination of content of selenium in natural fruit juices by spectral methods
Oznaczanie zawartosci selenu w naturalnych sokach owocowych metodami spektralnymi
Autorzy:
Gawloska-Kamocka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871650.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
selenium
food analysis
atomic absorption spectrometry
determination
human nutrition
spectrofluorometry
spectrophotometry
selenium content
fruit juice
natural juice
Opis:
The aim of this study was the evaluation of the content of selenium in natural fruit juices. In this study, the author determined trace quantities of selenium in fruit juices by three independent methods: atomic absorption spectrometry (AAS), spectrophotometry (UV-VIS) and spectrofluorometry (SF). None of the analysed samples contained elevated levels of selenium. Selenium content in the analysed samples was in the range of 0.46 µg/l - 0.94 µg/l average 0.65 µg/l. The level of selenium in any of the analysed samples of fruit juices did not exceed the WHO recommended level of 0.010 mg/ for drinking water.
W krajowych naturalnych sokach owocowych oznaczono zawartość selenu, wykorzystując trzy niezależne metody spektralne: spektrofluorymetrię (SF), spektrofotometrię (UV-VIS) i absorpcyjną spektrometrie atomową (ASA). Zawartość selenu w badanych próbkach mieści się w granicach 0,46 µg/l - 0,94 µg/l, średnia 0,65 µg/l. Wykonane badania pozwoliły wykazać, że naturalne soki owocowe charakteryzują się stosunkowo niską zawartością selenu i nie przekraczają dopuszczalnego poziomu określonego przez WHO dla wody do picia na poziomie 0,010 mg/l (10 µg/l).
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2008, 59, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of selenium in arable soils near Wroclaw
Zawartość selenu w glebach gruntów ornych okolic Wrocławia
Autorzy:
Patorczyk-Pytlik, B.
Kulczycki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14100.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
selenium content
arable soil
Wroclaw area
soil property
soil sample
soil type
Lower Silesian region
Opis:
The material for this study consisted of 60 soil samples collected from the arable layer of cultivated fields located in the vicinity of Wrocław. The samples varied in their properties and reflected a whole range of soil types to be found in the region of Lower Silesia. The examinations proved that selenium content in arable soils near Wroclaw ranged from 81 to 449 μg⋅kg-1 and the average value of Se content in these soils was 202 μg⋅kg-1. The lowest Se content appeared in sandy soils (174 μg⋅kg-1), while the highest value was found in loamy soils. The mean value of Se content calculated for this group of soils was 228 μg⋅kg-1. Selenium content in soils varied to a high degree (V=42%). The value lower than 100 μg⋅kg-1, assumed as a critical one for the quality of plant yield, was recorded for 4 samples, while in 33 soil samples the Se content fell in the range of 101- -200 μg⋅kg-1 and in 14 samples it ranged from 201 to 300 μg⋅kg-1. Only 9 soils out of these subjected to investigation characterized selenium value higher than 300 μg⋅kg-1, i.e. the value regarded as medium soil fertility. Se content in soils was highly correlated with their content of silt and clay, as well as colloidal parts and also with the amount of C and total content of such chemical elements as P, S, Fe, Cu, Zn and Ni.
Materiał do badań stanowiło 60 prób glebowych pobranych z warstwy ornej pól uprawnych położonych w okolicach Wrocławia. Ich właściwości były w znacznym stopniu zróżnicowane i odzwierciedlały przekrój gleb występujących na terenie województwa dolnośląskiego. Wykazano, że zawartość selenu w glebach gruntów ornych okolic Wrocławia wahała się od 81 do 494 μg⋅kg-1, wartość uśredniona wyniosła 202 μg⋅kg-1. Najniższą zawartość Se stwierdzono w glebach piaszczystych (174 μg⋅kg-1), a najwyższą w glebach gliniastych. Określona dla tej grupy średnia zawartość Se kształtowała się na poziomie 228 μg⋅kg-1. Zawartość selenu w glebach była w znacznym stopniu zróżnicowana (V=42%). Wartość niższą niż 100 μg⋅kg-1 – uznawaną za krytyczną dla jakości zbieranych plonów roślin – stwierdzono w 4 próbkach, a w 33 glebach zawartość Se mieściła się w przedziale 101-200 μg⋅kg-1, natomiast w 14 od 201 do 300 μg⋅kg-1. Spośród badanych gleb jedynie w 9 zawartość ta była większa niż 300 μg⋅kg-1 – wartość uznawana jako średnia zasobność. Zawartość selenu w glebach była wysoko istotnie skorelowaną z zawartością zarówno części spławianych, jak i koloidalnych, a także z ilością węgla oraz całkowitą zawartością P, S, Fe, Cu, Zn i Ni.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zawartosci selenu w naturalnych wodach mineralnych dostepnych na rynku w Polsce
Autorzy:
Maslowska, J
Gawloska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828060.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wody mineralne
spektrofotometria
spektrofluorymetria
selen
Polska
oznaczanie
zawartosc selenu
rynek
mineral water
spectrophotometry
selenium
Polska
determination
selenium content
market
Opis:
Metodami spektrofluorymetryczną i spektrofotometryczną z wykorzystaniem 3,3’-diaminobenzydyny (DAB) badano zawartość selenu w butelkowanych naturalnych wodach mineralnych dostępnych na rynku krajowym. Badaniom poddano 24 próbki wód mineralnych pochodzących z różnych regionów Polski. Do ekstrakcji utworzonego barwnego piazoselenolu wykorzystano z pomyślnym rezultatem toluen. Wyniki uzyskane metodą spektrofluorymetryczną wykazały, że średnia zawartość selenu w badanych wodach wynosi 0,464 |µg/l, zaś metodą spektrofotometryczną 0,430 µg/1. Przedział ufności (n = 6) uzyskany metodą spektrofluorymetryczną mieści się w granicach 0,008 - 0,094, zaś metodą spektrofotometryczną 0,004 - 0,051. Zawartość selenu w badanych wodach nie przekracza dopuszczalnych norm (0,010 mg/l).
The aim of this study was evaluation of the content of selenium in natural, mineral waters using the latest apparatus: spectrophotometer UV-VIS HP 8453 Packard (Germany) and Fluorescence Spectrophoto type F-2000 produced by Hitachi (Japan), by means of spectrophotometric and spectrofluorometric methods selenium was determined in 24 samples of mineral waters coming from different commercial centres in Poland. As the reagent 3,3’-diaminobenzidine (DAB) was used. Coloured piazoselenium was extracted by use of toulene. Statistical analysis has shown that the coefficient of variation determined with spectro- fluorometric method varies between 0,71 and 11,37% while determined with spectrophotometric method varies between 0,16 and 13,51%. Average selenium content in mineral waters determined with spectrophotometric method was 0,355 µ.g/1 while determined with spectrofluorometric method was 0,357 µ.g/1. The element levels in the examined waters compared to Polish standards were relatively low and do not exceed the drinkable water standards.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 1999, 06, 3; 109-120
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie metody HPLC do oznaczania Se[IV] i Se[VI] w wodach mineralnych
Autorzy:
Gawlowska, A
Maslowska, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826644.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wody mineralne
mikroelementy
selen
oznaczanie
metoda HPLC
zawartosc selenu
mineral water
microelement
selenium
determination
high performance liquid chromatography
selenium content
Opis:
Metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami (RP-HPLC) badano specjacji selenu w naturalnych wodach mineralnych. Wykresy kalibracyjne były linearne z bardzo dobrym współczynnikiem korelacji. Czas retencji Se(IV) wynosił 2,27 min, a Se(VI) 4,37min. Proponowana metoda RP-HPLC-UV daje odzysk 99,6%. Najwyższą zawartość selenu(IV) stwierdzono w wodach mineralnych: "Oda"; "Nałęczowianka" i "Muszynianka", a najniższą w "Ostromecko citron". Najniższą zawartość Se(VI) stwierdzono w wodzie gazowanej "Galicjanka". Zawartość selenu w badanych próbkach wód mineralnych nie przekraczała dopuszczalnych norm. Proponowana metoda RP-HPLC-UV może być wykorzystana do badania specjacji selenu w wodach mineralnych.
The aim of the study was application of a high performance liquid chromatography (HPLC) with UV detector for selenium speciation in samples of mineral water. Basic solutions 10000µg/1 SeO32- and SeO42- were prepared by dissolving 2,190 g of Na2SeO3 and 2,393 g Na2SeO4 in 1000 ml of water, respectively. Recent standards SeO32- and SeO42- (single or mixed) were prepared every day from the basic separation of Se(IV) and Se(VI) was obtained using a C18 column (250x4.0mm; 5µm) with mobile phase comprising 5mmol/lphosphate tetrabutylammonium, 50/50 water.methanol at pH 3,4. Flow rate was lml/min. Detector was set at 210 nm. Injection volume was 5 µl. Retention time of selenium(IV) was 2.27 min and of selenium(VI) 4.37 min. Recovery of Se determined using a HPLC method was 99.6 %. The determined content of Se(IV) was 4,10 µg/l and Se(VI) - 4,27 µg/l. The method worked out can be therefore recommended for determination of Se in samples of mineral water.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 3; 86-94
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of selenium fertilization of fodder grasses on the yield and SE content in plants
Wpływ nawożenia selenem traw pastewnych na plonowanie i zawartość SE w roślinach
Autorzy:
Podedworny, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13925579.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
selenium biofortification
selenium fertilization
fodder quality
content in fodder grasses
biofortyfikacja
selen
jakosc paszy
zawartosc selenu
pasze
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2020, 602; 25-33
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of fertilization and variety on the beta-glucan content in the grain of oats
Autorzy:
Dvoncova, D.
Havrlentova, M.
Hlinkova, A.
Hozlar, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825877.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Avenuda variety
Detvan variety
beta-glucan
beta-glucan content
fertilization
nitrogen
nitrogen fertilization
oat
plant cultivation
plant variation
selenium
Opis:
The object of the study was to investigate the influence fertilization on the β-glucan content of the common oats varieties (Vendelin, Zvolen) and the naked oats varieties (Detvan, Avenuda). The trial was established in the years 2007 and 2008 in the potato growing area in the centre of Slovakia in VígľašPstruša. The field treatments were realized in natural conditions without irrigation with four variants of fertilization. Nitrogen fertilization was applied before sowing and foliar application of selenium together with nitrogen was done in the growth phase at the end of stooling (BBCH 29). The amount of β-glucan in the samples was determined by using the β-glucan assay kit (Megazyme, Ldt. Ireland). The total average of β-glucan content in the experiment was 4.08 %. The naked oats varieties reached higher content of β-glucan, when we compare it with the common oats. The variety Avenuda reached highest of β-glucan content (5.20 %). The nitrogen fertilization together with selenium fertilization statistically significantly increased the content of this polysaccharides. The influence of a particular year was statistically significant in β-glucan content.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 3; p.108-116,fig.,ref.
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ryby i owoce morza jako źródło narażenia człowieka na metylortęć
Fish and seafood as a source of human exposure to methylmercury
Autorzy:
Mania, M.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Rebeniak, M.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874946.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
ryby
zywnosc pochodzenia morskiego
zywienie czlowieka
dieta
rtec
toksycznosc
metabolizm czlowieka
choroby czlowieka
zwiazki rteci
autyzm
choroba Parkinsona
choroba Alzheimera
stwardnienie zanikowe boczne
zalecenia zywieniowe
zywnosc
selen
detoksykacja
pobranie rteci
fish
marine food
human nutrition
diet
mercury
toxicity
human metabolism
human disease
mercury content
autism
Parkinson's disease
Alzheimer's disease
amyotrophic lateral sclerosis
nutritional recommendation
food
selenium
detoxication
mercury intake
Opis:
Ryby i owoce morza są zalecanymi składnikami diety, dostarczają one pełnowartościowego białka, witamin, soli mineralnych oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Te środki spożywcze mogą być również źródłem pobrania metylortęci przez ludzi. Artykuł ten zawiera informacje na temat źródeł narażenia na organiczne połączenia rtęci, toksyczności, metabolizmu oraz przemian rtęci w środowisku. Przedstawiono zalecenia żywieniowe przygotowane przez Komisję Europejską i państwa członkowskie w odniesieniu do spożycia ryb drapieżnych, uwzględniające najbardziej wrażliwe grupy populacji, takie jak: kobiety planujące ciążę, ciężarne, karmiące matki oraz dzieci. Na podstawie piśmiennictwa omówiono również zanieczyszczenie ryb i owoców morza rtęcią i metylortecią. Opisano rolę selenu jako czynnika, który obniża toksyczność metylortęci jak również przedstawiono informacje o potencjalnych czynnikach etiologicznych związanych z chorobą autystyczną. W artykule zwrócono również uwagę na wzrastającą ilość powiadomień w ramach europejskiego Systemu Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności i Paszach (Rapid Alert System for Food and Feed –RASFF), dotyczących zanieczyszczenia rtęcią ryb i produktów rybnych. Omówiono także regulacje prawne dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów rtęci w żywności.
Fish and seafood are recommended diet constituents providing high quality protein, vitamins, minerals and omega-3 fatty acids, mainly eicosapentaenoic acid (EPA) and docosahexaenoic acid (DHA). However, these foodstuffs can also be the major source of methylmercury intake in humans. In general, more than 90% of the mercury in fish is found as methylmercury, but contents of methylmercury can vary considerably between species. Predatory species that are at the top of the food chain and live a long time, may accumulate higher levels of methylmercury. This paper contains information about sources of human exposure to organic compounds of mercury, toxicity, metabolism and transformation of mercury in the environment. Assessment of methylmercury by international risk assessment bodies such as the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) and U.S. National Research Council (NRC) were presented. Climate changes and their influence on the mercury cycle in the environment especially mercury methylation and concentrations of methylmercury in marine species were also presented. Consumer advice prepared by European Commission and Member States as regards consumption of predatory fishes such as swordfish, tuna, shark, marlin and pike, taking into account the most vulnerable groups of population e.g. women planning pregnancy, pregnant or breastfeeding women and children were presented. Mercury and methylmercury contamination of fishes and seafood on the basis of the literature references as well as intake of mercury with fish and fish products in Poland and other European country were discussed. The role of selenium as a factor which counteracts methylmercury toxicity and protects against some neurological effects of methylmercury exposure in humans, as well as information on potential etiological factors connected with autism disorder were also described. Attention has also been drawn to increasing number of notifications to Rapid Alert System for Food and Feed (RASFF) concerning the contamination of fish and fish products with total mercury. European and national regulations concerning maximum permissible levels of mercury in food were also presented. Possibility of selection of different fish and seafood species, taking into account low methylmercury contamination and high contents of omega-3 fatty acids e.g. sardine, mackerel, anchovy, salmon, periwinkle, have been discussed.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies