Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "republic of lithuania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-20 z 20
    Tytuł:
    Ewolucja wybranych elementów systemu politycznego Pierwszej i Drugiej Republiki Litewskiej
    Evolution of selected elements of the political system of the first and second Republic of Lithuania
    Autorzy:
    Malużinas, Martinas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215308.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    I Republika Litewska
    II Republika Litewska
    system partyjny
    system wyborczy
    konstytucja
    First Republic of Lithuania
    Second Republic of Lithuania
    party system
    electoral system
    constitution
    Opis:
    The roots of the Lithuanian political system precede the emergence of the modern Lithuanian state in 1918 by several decades. For over a hundred years before independence, Lithuania was an integrated part of the imperial tsarist Russia, and in 1940–1991, a union republic of the USSR. After regaining independence in 1991, while shaping the new political system, the Lithuanian political elite decided to refer to the systemic and institutional patterns from the short period of the functioning of democratic governments in the First Republic of Lithuania. The aim of the study is to analyze the evolution of the Lithuanian political system and the individual elements influencing its changes in the years 1920–1926 and 1990–2020. As a result, it was possible to demonstrate the similarities and differences in particular periods of the evolution of democracy, which was extremely helpful in indicating the directions of development of political systems and their individual elements.
    Korzenie litewskiego systemu politycznego poprzedzają o kilka dekad powstanie nowoczesnego państwa litewskiego w 1918 r. Przez ponad sto lat przed uzyskaniem niepodległości Litwa była zintegrowaną częścią imperium carskiej Rosji, a w latach 1940–1991 republiką związkową ZSRR. Po ponownym odzyskaniu niepodległości w 1991 r., kształtując nowy system polityczny, litewskie elity polityczne postanowiły nawiązać do wzorców systemowych i instytucjonalnych z krótkiego okresu funkcjonowania demokratycznych rządów w I Republice Litewskiej. Celem pracy jest analiza ewolucji systemu politycznego Litwy i poszczególnych elementów wpływających na jego przemiany w latach 1920–1926 i 1990–2020. Przeprowadzona analiza umożliwiła wykazanie podobieństw i różnic w poszczególnych okresach ewolucji demokracji, co było niezwykle pomocne przy wskazywaniu kierunków rozwoju systemów politycznych i ich poszczególnych elementów.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 77; 164-189
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania Kontrolera Sejmu (ombudsmana) Republiki Litewskiej w świetle ustawy z 4 listopada 2004 r. o kontrolerach sejmowych
    Tasks of the Parliament’s Inspector (Ombudsman) of the Republic of Lithuania in the Light of the Act of 4 November 2004 on Parliament’s Inspectors
    Autorzy:
    Malużinas, Martinas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189161.pdf
    Data publikacji:
    2023-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    ombudsman
    the Seimas Controller
    Republic of Lithuania
    Kontroler Sejmu
    Republika Litewska
    Opis:
    The purpose of this article is to analyze the tasks of the Parliament’s Inspector (Ombudsman) in the Republic of Lithuania. The article takes into account the 2004 Act on Parliament’s Inspectors of the Republic of Lithuania, assessing the most important legal provisions contained in that act. The analysis of the tasks of the inspector of the Parliament of the Republic of Lithuania in the light of the Lithuanian act seems to be an issue worth scientific exploration. In the Polish specialist literature lacks considerations on this subject. The subject of the analysis is still a topical, because Lithuania – similarly to the countries of Central and Eastern Europe – during the political transformation established the institution of the ombudsman, which protects the rights of citizens. The research goal was achieved by using the method of institutional and legal analysis, which was helpful in the analysis of Lithuanian legal acts.
    Celem niniejszego artykułu jest analiza zadań Kontrolera Sejmu w Republice Litewskiej. W artykule wzięto pod uwagę ustawę o kontrolerach Sejmu Republiki Litewskiej z 2004 r., dokonując oceny najważniejszych przepisów prawnych, zawartych w tymże akcie. Analiza zadań kontrolera Sejmu Republiki Litewskiej w świetle litewskiej ustawy wydaje się być zagadnieniem wartym naukowej eksploracji, bowiem brakuje w polskiej literaturze specjalistycznej rozważań na ten temat. Przedmiot analizy jest zagadnieniem nadal aktualnym, gdyż Litwa – podobnie jak państwa Europy Środkowej i Wschodniej – w okresie transformacji ustrojowej powołała do życia instytucję ombudsmana, który stoi na straży przestrzegania praw obywateli. Realizacji celu badawczego służyło zastosowanie metody analizy instytucjonalno-prawnej, która pomocna była w analizie litewskich aktów prawnych.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 1(71); 135-147
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział prezydenta Republiki Litewskiej w ustawodawstwie
    Autorzy:
    Godlewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/524525.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    prezydent
    Republika Litewska
    tryb ustawodawczy
    President
    Republic of Lithuania
    legislative procedure
    Opis:
    Artykuł dotyczy udziału prezydenta Republiki Litewskiej w procedurze ustawodawczej na gruncie obowiązującej Konstytucji przyjętej w referendum z dnia 25 października 1992, a także, tytułem wstępu i w bardzo ograniczonym zakresie, na tle poprzednich uregulowań konstytucyjnych, począwszy od odzyskania niepodległości przez Litwę dnia 16 lutego 1918 r. Konstytucja Republiki Litewskiej zapewnia prezydentowi udział w stanowieniu prawa już na etapie inicjatywy ustawodawczej, a także przy promulgacji ustaw, która wiąże się z obowiązkiem podpisania i ogłoszenia ustawy, ewentualnie zwrócenia ustawy do Sejmu w celu jej ponownego uchwalenia (weto). W treści artykułu przedstawione zostały konkretne regulacje konstytucyjne dotyczące tych instytucji, jak również wątpliwości, które mogą powstać bądź powstały na gruncie tych przepisów. W tekście uwzględniono również przepisy innych obowiązujących ustaw oraz regulaminów, w zakresie, w jakim wyznaczają one ramy korzystania przez prezydenta z jego kompetencji w procedurze ustawodawczej. Z uwagi na odrębność uregulowań ustawy zasadniczej oddzielnie omówiono kwestie związane z udziałem prezydenta w zmianie bądź uzupełnieniu Konstytucji.
    The paper describes the participation of the president of the Republic of Lithuania in the legislative procedure, in relation to the Constitution in force adopted by the referendum on October 25th, 1992. The paper also presents the president’s participation regarding former constitutional regulations, starting from restoration of Lithuania’s independence on February 16th, 1918. This is presented mainly as an introduction and in significantly limited scope. The Constitution of the Republic of Lithuania stipulates that the President participates in establishing law as early as at the stage of the legislative initiative, and also at the promulgation of the acts which is related to the obligation to sign and promulgate the act, respectively to refer it back to the Seimas in order to have it reconsidered (a veto). Particular constitutional regulations related to those institutions, and also the doubts that may arise or have arisen due to those laws, have been presented in this paper. The regulations of other acts and laws in force have been also described in the paper regarding determining the rights that the President may exercise in relation to his or her competences in legislative procedure. Due to the separateness of the basic law regulations, the issues related to the President’s participation in the change or amendment of the Constitution have been discussed severally.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 3 (19); 19-40
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania Kontrolera Sejmu (ombudsmana) Republiki Litewskiej
    Autorzy:
    Malużinas, Martinas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111964.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    ombudsman
    controller of the Sejm
    Republic of Lithuania
    kontroler Sejmu
    Republika Litewska
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest analiza zadań wykonywanych przez instytucję kontrolera sejmu w republice litewskiej. W artykule wzięto pod uwagę trzy ustawy o kontrolerach sejmu republiki litewskiej z 1994 r., 1998 r. oraz 2004 r., dokonując oceny najważniejszych przepisów prawnych, zawartych w tychże dokumentach. analiza pozycji ustrojowej kontrolera sejmu republiki litewskiej w świetle litewskich ustaw wydaje się być zagadnieniem wartym naukowej eksploracji, brakuje bowiem w polskiej literaturze specjalistycznej rozważań na ten temat. Przedmiot analizy jest tematem nadal aktualnym, gdyż Litwa – podobnie jak państwa Europy Środkowej i Wschodniej – w okresie transformacji ustrojowej powołała do życia instytucję ombudsmana, który stoi na straży przestrzegania praw obywateli. realizacji celu badawczego służyło zastosowanie metody analizy instytucjonalno-prawnej, która była pomocna w analizie litewskich aktów prawnych. W niniejszej pracy zostanie podjęta próba odpowiedzi m.in. na takie pytanie badawcze, jak: jakie zadania powierzył ustawodawca litewski instytucji ombudsmana?; do którego z modeli ombudsmana należy zaliczyć model litewski, biorąc pod uwagę usytuowanie i zadania niniejszej instytucji? Hipoteza badawcza sformułowana w niniejszym artykule opiera się na założeniu, iż litewska instytucja ombudsmana jest organem obarczonym szerokim zakresem zadań.
    The purpose of this article is to analyze the tasks performed by the institution of the Sejm controller in the republic of lithuania. the article takes into account three laws on auditors of the sejm of the republic of lithuania of 1994, 1998 and 2004, assessing the most important legal provisions contained in these documents. The analysis of the systemic position of the controller of the Sejm of the Republic of lithuania in the light of lithuanian laws seems to be an issue worth scientific exploration, as Polish specialist literature lacks considerations on this subject. the subject of the analysis is still a topical issue, as lithuania – similarly to the countries of Central and Eastern Europe – established the institution of the ombudsman during the period of political transformation, which safeguards the rights of citizens. the research goal was achieved through the use of the method of institutional and legal analysis, which was helpful in the analysis of Lithuanian legal acts.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 2; 71-83
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityczna aktywność Polaków na Litwie
    Autorzy:
    Wakar, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678447.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Polska
    Lithuania
    political activity of the Polish community in the Republic of Lithuania
    Polish-Lithuanian relations
    Opis:
    Political activity of Poles in LithuaniaA review of the latest book by Adam Bobryk has the aim to present the most valuable points of the publication. The reviewer focuses his attention on the most important aspects described in the seven chapters of the book. He also observes that this is the first monograph describing political activities of the Polish community in the Republic of Lithuania. According to the author of the review the book by Adam Bobryk, despite a few insignificant errors, is an important position to read, and for any researcher of Polish-Lithuanian relations it is even mandatory. Polityczna aktywność Polaków na LitwieTekst jest recenzją najnowszej książki Adama Bobryka, w której autor stara się pokrótce przedstawić najważniejsze informacje zawarte w omawianej publikacji. Przytoczone zostały tu główne wątki opisane w siedmiu rozdziałach książki A. Bobryka. Recenzent zauważa też, że jest to pierwsza monografia opisująca działalność polityczną społeczności polskiej w Republice Litewskiej. Zdaniem autora recenzji książka Adama Bobryka, mimo kilku nieistotnych błędów, jest pozycją ważną, a dla badacza relacji polsko-litewskich wręcz obowiązkową.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2015, 46
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Gazprom Case: Lessons of the Past For the Future
    Autorzy:
    Višinskienė, Dalia
    Nasutavičienė, Justina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/530361.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    commitments
    concentrations
    EU competition law
    Law on Competition of the Republic of Lithuania
    Merger Regulation
    the Gazprom case
    Opis:
    Under the EU Merger Regulation, if the Commission has concerns that a merger may significantly affect competition in the European Union, the merging companies may propose modifications to the project that would guarantee continued competition on the market. The Commission may declare a concentration compatible with the common market following such a modification by the parties and attach to its decision conditions and obligations intended to ensure that the undertakings comply with the commitments. In other words, commitments have to be offered by the parties but the Commission may introduce conditions and obligations if they are required to ensure the enforceability of commitments. Meanwhile the scope to propose merger modifications and the level of discretion of the competition authority are quite different under the Law on Competition of the Republic of Lithuania, adopted almost two decades ago. The goal of this paper is to reveal those differences and, with the help of the jurisprudence of the Supreme Administrative Court of Lithuania in the Gazprom case, to explain how this may impact future cases.
    Źródło:
    Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2017, 10(16); 33-56
    1689-9024
    2545-0115
    Pojawia się w:
    Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utworzenie polskiego okręgu autonomicznego na Litwie w debatach Senatu Rzeczpospolitej Polskiej w latach 1989‒1991
    The Creation of a Polish Autonomous District in Lithuania in the Debates of the Polish Senate in 1989–1991
    Autorzy:
    Małgorzata Kastory, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489277.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
    Tematy:
    Senate of the Republic of Poland, Lithuania,
    Poles in Lithuania,
    autonomy,
    Foreign Affairs Commission of the Senate
    Opis:
    Lithuania’s striving towards independence in 1989–1991 provoked fears of the national minorities living in Lithuania, including Poles, regarding the approach of an independent Lithuania towards the protection of their rights. In the case of Poles, maintaining Polish schools and unity of the regions inhabited mostly by the Polish minority, their protection against uncontrolled Lithuanian colonisation, and confirming their right to the land were crucial. The fears regarding the intentions of new Lithuanian authorities inspired the concept of creating a Polish autonomous district. Its creation was a grass roots process undertaken on the self-governmental level. The Lithuanians considered these actions a manifestation of anti-Lithuanian attitude, reluctance towards Lithuanian independence, and disloyalty to the state. The Poles in Lithuania tried to gain the support of Poland. The issue has been discussed in the Foreign Affairs Commission of the Senate several times. The senators (in line with the Ministry of Foreign Affairs) were against the territorial autonomy of the Vilnius region. They argued that the Poles in Lithuania should follow the OSCE provisions and strengthen the territorial self-government that would protect their right to autonomy better. The Polish position was due to the concerns regarding the status of the German and Lithuanian minorities and to huge support of Lithuanian independence in Poland. The conviction that good relations with Lithuania would result in its positive attitude towards the Polish minority was expressed several times in the Senate. Common discussions about the ways of preserving the identity of Poles in Lithuania did not result in a consensus.
    Źródło:
    Studia Politologica Ucraino-Polona; 2017, 7; 82-97
    2312-8933
    Pojawia się w:
    Studia Politologica Ucraino-Polona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterstwo redemptorystów wśród Polaków w republikach radzieckich Litwy i Białorusi w latach 1939-1990
    Pastoral Care Run by Redemptorists Among the Poles in the Soviet Republics of Lithuania and Belarus in the Years of 1939-1990
    Autorzy:
    Brudzisz, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962861.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Białoruska SRR
    Litewska SRR
    Polacy na Białorusi
    Polacy na Litwie
    duszpasterstwo
    redemptoryści
    the Republic of Belarus
    the Republic of Lithuania
    Poles in Belarus
    Poles in Lithuania
    pastoral care
    Redemptorists
    Opis:
    This paper depicts the commitment of Redemptorists to Polish-speaking pastoral care in Lithuania and Belarus after the outbreak of World War II. It begins with the establishment of a monastery in Pospieszka in Vilnius in 1939. Then it shows its function and the degree of pastoral care run by this religious community during World War II under the changing political circumstances until the closing down of the institution and repatriation of the Redemptorists to the Polish People’s Republic. Then it describes Fr. Franciszek Świątek’s apostolate among the Poles in the Vilnius region, in Belarus (1946-1976), and the pastoral activity of Fr. Jan Bartos (1969-1990).
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2010, 31; 47-100
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władysław Bichniewicz (1890–1975) – polski ziemianin na Litwie
    Władysław Bichniewicz (1890–1975): A Polish Landowner in Lithuania
    Autorzy:
    Ceglarek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520847.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Władysław Bichniewicz
    polskie ziemiaństwo
    Republika Litewska
    Poniemuniek
    rodzina Fryderyka Chopina
    Polish landed gentry
    Republic of Lithuania
    Fryderyk Chopin’s family
    Opis:
    Prezentowany artykuł jest szkicem biograficznym polskiego ziemianina osiadłego na Litwie w latach 1914–1945 – Władysława Bichniewicza, prawnuka najstarszej siostry Fryderyka Chopina, Ludwiki Jędrzejewiczowej. Bichniewicz najpierw administrował, a później stał się właścicielem majątku ziemskiego w Poniemuńku. Z powodu zajęcia państwa litewskiego przez Armię Czerwoną musiał opuścić swoje gospodarstwo.
    The article presented here is a biographical sketch of a Polish landowner settled in Lithuania between 1914 and 1945 – Władysław Bichniewicz, a great-grandson of Fryderyk Chopin’s eldest sister, Ludwika Jędrzejewicz. Bichniewicz first administered and later became the owner of a landed estate in Poniemuniek (Lith. Panemunėlis). Due to the occupation of the Lithuanian state by the Red Army, he had to leave his estate.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 2; 143-163
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kitas Jurgis Baltrušaitis
    Autorzy:
    Žalys, Vytautas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/53429437.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-22
    Wydawca:
    Lietuvos istorijos institutas
    Tematy:
    Jurgis Baltrušaitis
    Lietuvos Respublika
    Lietuvos pasiuntinybė Maskvoje
    bolševizmas
    Sovietų Sąjunga
    Lenkija
    Lietuvos užsienio reikalų ministerija
    Republic of Lithuania
    diplomatic mission of Lithuania in Moscow
    Bolshevism
    Soviet Union
    Polska
    Ministry of Foreign Affairs of Lithuania
    Opis:
    Straipsnyje nagrinėjama ilgamečio Lietuvos atstovo sovietų Rusijoje, nuo 1922 m. vasaros nepaprastojo pasiuntinio ir įgaliotojo ministro Sovietų Sąjungoje Jurgio Baltrušaičio diplomatinė veikla, aptariami jos rezultatai. Dėmesys sutelktas į keletą probleminių momentų: tiriama aplinka, kurioje formavosi J. Baltrušaičio pažiūros, vėliau galėjusios turėti įtakos ir jo diplomatinei veiklai; remiantis archyviniais dokumentais, t. y. paties J. Baltrušaičio politiniais pranešimais, jo diplomatine korespondencija, pristatoma kontroversiška jo pozicija santykių su SSRS atžvilgiu; aptariami įtempti J. Baltrušaičio santykiai su Lietuvos vadovybe, nagrinėjamos nuolat kildavusių konfliktų priežastys, analizuojamos J. Baltrušaičio bendravimo su Užsienio reikalų ministerijos vadovybe metodikos ir algoritmai; įvertinami J. Baltrušaičio paties sau prisiskirtos „geopolitinės misijos“ rezultatai.
    The article examines and discusses the diplomatic activities and accomplishments of Jurgis Baltrušaitis, the long-standing envoy of Lithuania to the Soviet Union. The study is focused on several problematic moments of the envoy’s work in Moscow, especially the unique environment in which Baltrušaitis’s geopolitical views took shape and which later seemed to have influenced his diplomatic activities. The archival materials used in the article (they include Baltrušaitis’s political reports and his diplomatic correspondence) reveal the Lithuanian envoy’s controversial position regarding relations with the USSR. The study also discusses Baltrušaitis’s tense relations with the Ministry of Foreign Affairs and the reasons for the constant conflicts with the leadership of Lithuania, analyses the algorithms of the envoy’s communications with the Ministry of Foreign Affairs, and provides an assessment of the results of the ‘geopolitical mission’ that Jurgis Baltrušaitis aspired to achieve.
    Źródło:
    Lietuvos istorijos metraštis; 2023, 2; 81-119
    0202-3342
    2538-6549
    Pojawia się w:
    Lietuvos istorijos metraštis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rivalry for influence between the Catholic Church and political regimes in the Lithuanian education system in 1918–1940
    Autorzy:
    Mačiulis, Dangiras
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33335463.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół katolicki
    szkoły katolickie
    Republika Litewska (1918-1940)
    autonomia kulturalna
    polityka edukacyjna
    Catholic Church
    Catholic schools
    Republic of Lithuania (1918–1940)
    cultural autonomy
    education policy
    Opis:
    In the interwar period of the 20th century, the formation of the national education system took place in Lithuania. The Catholic Church sought to actively participate in the creation of this system in order to consolidate the principles of the organization of its educational system. The political regimes in interwar Lithuania sought to create a unified national education system, and the Catholic Church sought to make the educational system in line with its principles in the field of education. The article reviews how the Catholic Church and political regimes competed for dominant influence in the field of education in Lithuania during the interwar period (1918–1940). It is said that the struggle for influence in youth education was most clearly manifested in the field of secondary education (higher than primary education), because the position of the Catholic Church in this field was the strongest: Catholic educational societies had created a network of private schools. The Catholic Church and the Christian Democrats defending its position held the view that only a confessional school that nurtures the Christian spirit is suitable for Catholic children. Therefore, the state is required to finance private Catholic schools that meet the educational ideals of Catholic society. Catholic public figures and Christian Democrat politicians proposed to implement the principle of cultural autonomy in the country’s education system, which would guarantee the financing of private Catholic schools. During the period of Lithuanian parliamentarism (before the coup d’état of December 17, 1926), the position of the Catholic Church in the field of education clashed most strongly with the viewpoint of left-wing political forces. The leftist political forces sought to entrust the state with the right to determine educational ideals. The idea of a denominational school was alien to the left wing – they considered it an internal concern of the religious community itself, and the introduction of compulsory religious education in schools contradicted the fundamental values of the left-wing activists. After December 17, 1926 the nationalist political regime, established during the coup d’état, was guided by the rule that the monopoly of education must be in the hands of the state – only it has the exclusive right to educate its citizens. These attitudes were reflected in the education reform carried out in the mid-forties, which not only unified the educational chain up to high school, but also demonstrated the government’s unwavering political course towards the monopolization of the educational system. The monopolization of education by the state brought the nationalist government into conflict with the Catholic Church, which, defending its rights in the education system, demanded the implementation of the principle of cultural autonomy. The government sought to monopolize education and ended this process in 1938, the year the new Constitution of Lithuania was adopted.
    W okresie międzywojennym XX wieku w Litwie kształtował się narodowy system edukacji. Kościół katolicki starał się aktywnie uczestniczyć w jego tworzeniu, aby utrwalić zasady organizacji swojego systemu szkolnictwa. Władze państwowe w Litwie międzywojennej dążyły do stworzenia jednolitego narodowego systemu edukacji, a celem Kościoła katolickiego było, aby tworzony system odpowiadał jego założeniom w tej dziedzinie. W artykule zanalizowano jak Kościół katolicki i władze polityczne rywalizowały o dominujące wpływy w dziedzinie edukacji w Litwie w okresie międzywojennym (1918-1940). Stwierdzono, że walka o wpływy najdobitniej przejawiała się na polu szkolnictwa średniego (wyższego niż podstawowe), ponieważ pozycja Kościoła katolickiego była tu najsilniejsza: katolickie towarzystwa oświatowe miały sieć szkół prywatnych. Kościół katolicki i broniący jego pozycji chrześcijańscy demokraci stali na stanowisku, że dla katolickich dzieci odpowiednia jest tylko szkoła wyznaniowa, która pielęgnuje ducha chrześcijańskiego. Dlatego żądano od państwa finansowania prywatnych szkół, które spełniają ideały edukacyjne społeczeństwa katolickiego. Katoliccy działacze społeczni i politycy chadecji proponowali wprowadzenie do systemu edukacji zasady autonomii kulturalnej, która gwarantowałaby finansowanie prywatnych szkół katolickich. W okresie parlamentaryzmu litewskiego (przed zamachem stanu z 17 grudnia 1926 roku) stanowisko Kościoła katolickiego w dziedzinie edukacji najmocniej kolidowało z poglądami lewicowych sił politycznych, które dążyły do powierzenia państwu prawa do określania ideałów wychowawczych. Idea szkoły wyznaniowej była przedstawicielom lewicy obca – uważali ją za wewnętrzną sprawę wspólnoty wyznaniowej, a wprowadzenie obowiązkowej nauki religii w szkołach stało w sprzeczności z podstawowymi wartościami lewicowymi. Narodowcy, którzy doszli do władzy w wyniku zamachu stanu z 17 grudnia 1926 roku kierowali się zasadą, że monopol na edukację musi być w rękach państwa – tylko ono ma wyłączne prawo do kształcenia swoich obywateli. Poglądy te znalazły odzwierciedlenie w przeprowadzonej w połowie lat trzydziestych reformie, wskutek czego nie tylko ujednolicono system edukacyjny aż do szkoły wyższej, ale także pokazano niezłomny kurs polityczny władzy w kierunku monopolizacji przestrzeni edukacyjnej w rękach państwa. Doprowadziło to rząd narodowców do konfliktu z Kościołem katolickim, który broniąc swoich praw, domagał się realizacji zasady autonomii kulturalnej w systemie szkolnictwa. Władze dążyły do zmonopolizowania edukacji w rękach państwa i zasadniczo zakończyły ten proces w 1938 roku, uchwalając nową Konstytucję Litwy.  
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 289-310
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Migration policy and national minorities in the Republic of Lithuania: lessons for Ukraine
    Polityka migracyjna i mniejszości narodowe w Republice Litewskiej: lekcje dla Ukrainy
    Autorzy:
    Shulga, Taisiya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912341.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Republic of Lithuania
    migration policy
    the EU migration crisis
    national minorities
    immigration
    state language development
    Republika Litewska
    polityka migracyjna
    kryzys migracyjny UE
    mniejszości narodowe
    imigracja
    rozwój języka państwowego
    Opis:
    The purpose of the article is to determine the factors that influenced the process of the development and implementation of Lithuania’s foreign and domestic policies in the field of migration within the framework of the EU rules (dispositive and imperative) and identify those factors that may have a similar effect on the stability of migration processes in Ukraine with regard to its accession to the EU. The task is to determine the problems (negative preconditions and consequences) of the migration sector based on the analysis of more than a decade of experience of Lithuania as an EU member and the influence of the latest European crisis. Lithuania’s strategies with regard to the following issues are relevant to Ukraine’s European integration aspirations: the migration crisis in the EU, in terms of overcoming it through a “relocation plan;” and the integration of the national minorities of Lithuania, including the Roma minority, into the country’s civil society. Furthermore, some of Lithuania’s efforts actively support Ukraine’s European integration aspirations, such as the attempt to model how current problems can be predicted and resolved by Ukraine if it acquires EU membership, on the basis of Lithuania’s experience, which has relevance for Ukraine due to the fact that Lithuania and Ukraine – along Poland and other countries – inherited the Soviet system of government, and because of their similar mentality and current bilateral relations. After the Ukrainian crisis in 2014, and the subsequent EU migration crisis in 2015, Lithuania reviewed its national policy priorities taking into account that its state boundary is the part of the EU boundary, without any “buffer zone.”
    Celem artykułu jest określenie czynników, które wpłynęły na proces opracowywania i realizacji litewskiej polityki zagranicznej i krajowej w zakresie migracji w ramach przepisów UE (dyspozycyjnych i imperatywnych) oraz wskazanie tych czynników, które mogą mieć podobny wpływ na stabilność procesów migracyjnych na Ukrainie w związku z jej przystąpieniem do UE. Zadanie polega na określeniu problemów (negatywnych uwarunkowań i konsekwencji) sektora migracji w oparciu o analizę ponad dekady doświadczeń Litwy jako członka UE oraz wpływu ostatniego kryzysu europejskiego. Strategie Litwy w odniesieniu do następujących zagadnień są istotne dla aspiracji Ukrainy w zakresie integracji europejskiej: kryzys migracyjny w UE, w zakresie przezwyciężenia go poprzez „plan relokacji”; oraz integracja mniejszości narodowych Litwy, w tym mniejszości romskiej, ze społeczeństwem obywatelskim kraju. Ponadto, niektóre wysiłki Litwy aktywnie wspierają aspiracje Ukrainy w zakresie integracji europejskiej, takie jak próba modelowania, w jaki sposób Ukraina może przewidywać i rozwiązywać bieżące problemy w przypadku uzyskania członkostwa w UE, na podstawie doświadczeń Litwy, co ma znaczenie dla Ukrainy ze względu na fakt, że Litwa i Ukraina – wraz z Polską i innymi krajami – odziedziczyły sowiecki system rządów, a także ze względu na ich podobną mentalność i obecne stosunki dwustronne. Po kryzysie ukraińskim w 2014 roku, a następnie kryzysie migracyjnym UE w 2015 roku, Litwa zrewidowała swoje priorytety polityki krajowej, biorąc pod uwagę, że jej granica państwowa jest częścią granicy UE, bez żadnej „strefy buforowej”.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2020, 2; 45-57
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wkład Kościoła katolickiego w Republice Litewskiej (1918-1940) w narrację o tworzeniu nowoczesnej Litwy
    The Contribution of the Catholic Church to the Creation of a Story About Modern Lithuania in the Republic of Lithuania (1918–1940)
    Autorzy:
    Mačiulis, Dangiras
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1602538.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół katolicki
    duchowieństwo
    okres międzywojenny
    Republika Litewska (1918–1940)
    pamięć zbiorowa
    kultura pamięci
    the Catholic Church
    the clergy
    the interwar period
    the Republic of Lithuania (1918-1940)
    collective memory
    memory culture
    Opis:
    Powstaniu państwa litewskiego i utrwaleniu niepodległości Republiki Litewskiej (1918-1940) towarzyszyło kształtowanie odpowiedniej pamięci zbiorowej i narracji historycznej. Kościół katolicki na Litwie był wówczas instytucją o dużym autorytecie, która wpływała na różne sfery życia wewnętrznego kraju, mogła więc też oddziaływać na pamięć zbiorową. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy Kościół katolicki na Litwie w okresie międzywojennym dążył do świadomego kształtowania pamięci zbiorowej. Stwierdzono, że Episkopat Litwy nie przejawiał celowej chęci kształtowania pamięci zbiorowej, ponieważ nie miał jasnego i jednolitego poglądu na kulturę pamięci. Były też inne powody: początkowo utrudnienie stanowiły troski o utworzenie samodzielnej litewskiej prowincji kościelnej (1926), a od końca lat 20. XX wieku napięte stosunki Kościoła z władzami, które ograniczały społeczną aktywność katolików. Kościół świadomie nie kształtował własnej opowieści o powstaniu nowoczesnego państwa litewskiego i historii najnowszej Litwy. Zwracał się jednak do przeszłości, gdy broniąc swobody działania Kościoła katolickiego, chciał podkreślić jego rolę w tworzeniu niezależnego państwa litewskiego.
    The establishment of the Lithuanian state and the consolidation of independence in the Republic of Lithuania (1918–1940) was accompanied by the construction of an appropriate collective memory and the accompanying historical narrative. The Catholic Church in Lithuania at that time was an authoritative institution that influenced various spheres of domestic life in the country; therefore, it could also influence the collective memory. This article attempts to answer whether the Catholic Church in Interwar Lithuania sought to form a collective memory. It is stated that the Lithuanian Episcopate did not demonstrate a purposeful desire to form a collective memory because it did not have a clear and unified approach to the culture of memory. There were other reasons: at first it was hindered by the worries of creating an independent ecclesiastical province of Lithuania, and from the end of the 1930s the Church’s relations with the government became strained, as the latter hindered the social activity of Catholic society. The Church did not specifically shape its own story about the creation of a modern Lithuanian state and the history of modern Lithuania. However, the Church turned to this past when, in defending the freedom of action of the Catholic Church, it wanted to emphasise the role of the Church in the creation of an independent state of Lithuania.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 301-322
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Polish National and Territorial Autonomy in Lithuania (the Spring–Summer of 1991)
    Autorzy:
    Sirutavičius, Vladas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/958062.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Republika Litewska 1991
    mniejszości narodowe na Litwie
    konflikty etniczne na Litwie
    autonomia narodowo-terytorialna
    Związek Polaków na Litwie
    republic of lithuania
    national minorities
    ethnic conflict
    national-territorial autonomy
    union of poles in lithuania
    coordination council for the creation of the polish national autonomous region
    Opis:
    A new system of Polish-Lithuanian relations was shaped manly by the passivity of Poles inhabiting the eastern Lithuania in the plebiscite organised by the Lithuanian government on 9 February 1991, and a decision of the authorities of Vilnius and Šalčininkai (Polish: Sołeczniki) regions to hold a referendum, initiated by Mikhail Gorbachev, on the future of the Soviet Union to turn it into a new, loose confederation of states, which was not recognized by the Lithuanian authorities. Such an attitude of Lithuanian Poles was determined by several factors. Firstly, the Soviet social and economic structure; secondly, for a large part of people the old governments of the Vilnius and Šalčininkai districts and the memory of the Lithuanian Soviet Socialist Republic guaranteed stability and predictability. The soviet structures were more trusted than a newly introduced, not strong yet Lithuanian social and political order. The sense of threat was intensified by an unquestionable domination of Lithuanians on all levels of the new hierarchy. Social and political reforms were perceived by the Polish minority in Lithuania through the prism of a rule of the majority. For the rest of the Lithuanian society (except of the Russian minority) such an attitude was completely incomprehensible. In such complex geopolitical circumstances Poles from the regions of Vilnius and Šalčininkai decided to convene a congress of deputies of the Vilnius and Šalčininkai regions to Mostiškės. According to a project adopted at the Congress, the Vilnius district was to become “an autonomous administrative-territorial unit within the Lithuanian Republic”, with a broad political autonomy. In the opinion of Lithuanians, however, the region of Vilnius should not be “an autonomous administrative-territorial unit of the Lithuanian State”, but form a part of Lithuanian federation. This meant that the Poles wanted to enlarge the status of the Vilnius region and to strengthen its autonomy within Lithuania. The implementation of such a project would mean a decentralisation of the state. In a complex geopolitical situation of that time all attempts at the decentralisation of the country was regarded by the Lithuanian political elite as the threat of the security of the young Lithuanian state, its sovereignty and territorial integrity. 
    О польской национально-территориальной автономии в Литве (весна-лето 1991 г.)Пассивность поляков, живших в Восточной Литве, в плебисците, организованном литовскими властями 9 февраля 1991 и решение властей Виленского и Солечницкого районов организовать референдум о преобразовании Советского Союза в новую, более свободную конфедерацию, объявленный Горбачевым и признанный литовскими властями нелегальным, формировал новый контекст для польско-литовских отношений. Причины такой позиции литовских поляков были предопределены несколькими обстоятельствами. Во-первых, старой, советской общественно-экономической структурой. Во-вторых, прежними властями Виленского и Солечницкого районов, а также памятью о Литовской ССР, которые для значительной части жителей гарантировали стабильность и предсказуемость. Советские структуры вызывали больше доверия, чем новый, еще не укрепленный, литовский общественный и политический строй. Дополнительно, чувство опасности среди жителей усиливалось из-за подавляющего преобладания литовцев на всех уровнях новой власти. Общественно-политические реформы оценивались представителями польского меньшинства сквозь призму господства большинства. В настолько сложном геополитическом положении поляки из Виленского и Солечницкого районов решились на созыв съезда депутатов в Мостишках. Согласно, принятому на съезде проекту статус Виленского края был определен как «автономная административно-территориальная единица в составе Литовской Республики”. Для нее предусматривалась широкая политическая автономия. В итерпретации литовцев, Виленский край таким образом становился не столько автономной административнотерриториальной единицей литовского государства, а «государственной единицей” соединенной федеративными узами с Литвой. Можно делать вывод, что целью поляков являлось расширение статуса Виленского края и укрепление его автономии по отношению к центральным властям. Осуществление такого проекта означало децентрализацию Литвы. В сложных геополитических условиях этого периода литовские политические элиты истолковывали попытки децентрализации страны как угрозу безопасности молодого литовского государства, его суверенитета и территориальной целостности.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Polish National and Territorial Autonomy in Lithuania (the Spring–Summer of 1991)
    Autorzy:
    Sirutavičius, Vladas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/958063.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Republika Litewska 1991
    mniejszości narodowe na Litwie
    konflikty etniczne na Litwie
    autonomia narodowo-terytorialna
    Związek Polaków na Litwie
    republic of lithuania
    national minorities
    ethnic conflict
    national-territorial autonomy
    union of poles in lithuania
    coordination council for the creation of the polish national autonomous region
    Opis:
    A new system of Polish-Lithuanian relations was shaped manly by the passivity of Poles inhabiting the eastern Lithuania in the plebiscite organised by the Lithuanian government on 9 February 1991, and a decision of the authorities of Vilnius and Šalčininkai (Polish: Sołeczniki) regions to hold a referendum, initiated by Mikhail Gorbachev, on the future of the Soviet Union to turn it into a new, loose confederation of states, which was not recognized by the Lithuanian authorities. Such an attitude of Lithuanian Poles was determined by several factors. Firstly, the Soviet social and economic structure; secondly, for a large part of people the old governments of the Vilnius and Šalčininkai districts and the memory of the Lithuanian Soviet Socialist Republic guaranteed stability and predictability. The soviet structures were more trusted than a newly introduced, not strong yet Lithuanian social and political order. The sense of threat was intensified by an unquestionable domination of Lithuanians on all levels of the new hierarchy. Social and political reforms were perceived by the Polish minority in Lithuania through the prism of a rule of the majority. For the rest of the Lithuanian society (except of the Russian minority) such an attitude was completely incomprehensible. In such complex geopolitical circumstances Poles from the regions of Vilnius and Šalčininkai decided to convene a congress of deputies of the Vilnius and Šalčininkai regions to Mostiškės. According to a project adopted at the Congress, the Vilnius district was to become “an autonomous administrative-territorial unit within the Lithuanian Republic”, with a broad political autonomy. In the opinion of Lithuanians, however, the region of Vilnius should not be “an autonomous administrative-territorial unit of the Lithuanian State”, but form a part of Lithuanian federation. This meant that the Poles wanted to enlarge the status of the Vilnius region and to strengthen its autonomy within Lithuania. The implementation of such a project would mean a decentralisation of the state. In a complex geopolitical situation of that time all attempts at the decentralisation of the country was regarded by the Lithuanian political elite as the threat of the security of the young Lithuanian state, its sovereignty and territorial integrity. 
    О польской национально-территориальной автономии в Литве (весна-лето 1991 г.)Пассивность поляков, живших в Восточной Литве, в плебисците, организованном литовскими властями 9 февраля 1991 и решение властей Виленского и Солечницкого районов организовать референдум о преобразовании Советского Союза в новую, более свободную конфедерацию, объявленный Горбачевым и признанный литовскими властями нелегальным, формировал новый контекст для польско-литовских отношений. Причины такой позиции литовских поляков были предопределены несколькими обстоятельствами. Во-первых, старой, советской общественно-экономической структурой. Во-вторых, прежними властями Виленского и Солечницкого районов, а также памятью о Литовской ССР, которые для значительной части жителей гарантировали стабильность и предсказуемость. Советские структуры вызывали больше доверия, чем новый, еще не укрепленный, литовский общественный и политический строй. Дополнительно, чувство опасности среди жителей усиливалось из-за подавляющего преобладания литовцев на всех уровнях новой власти. Общественно-политические реформы оценивались представителями польского меньшинства сквозь призму господства большинства. В настолько сложном геополитическом положении поляки из Виленского и Солечницкого районов решились на созыв съезда депутатов в Мостишках. Согласно, принятому на съезде проекту статус Виленского края был определен как «автономная административно-территориальная единица в составе Литовской Республики”. Для нее предусматривалась широкая политическая автономия. В итерпретации литовцев, Виленский край таким образом становился не столько автономной административнотерриториальной единицей литовского государства, а «государственной единицей” соединенной федеративными узами с Литвой. Можно делать вывод, что целью поляков являлось расширение статуса Виленского края и укрепление его автономии по отношению к центральным властям. Осуществление такого проекта означало децентрализацию Литвы. В сложных геополитических условиях этого периода литовские политические элиты истолковывали попытки децентрализации страны как угрозу безопасности молодого литовского государства, его суверенитета и территориальной целостности.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sąd Konstytucyjny Republiki Litewskiej wobec europejskich standardów prawa do sądu
    The Constitutional Court of the Republic of Lithuania and European Standards of the Right to Court
    Autorzy:
    Juškevičiūtė-Vilienė, Agnė
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941050.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    prawo do sądu
    Sąd Konstytucyjny Republiki Litewskiej
    Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Karta praw podstawowych Unii Europejskiej
    the right to a fair trial
    the Constitutional Court of the Republic of Lithuania
    Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
    the Charter of Fundamental Rights of the European Union
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest dokonanie analizy konstytucyjnych podstaw działalności Sądu Konstytucyjnego Republiki Litewskiej oraz przedstawienie funkcji tego sądu w zakresie harmonizacji krajowych i ponadnarodowych mechanizmów prawa jednostki do ochrony sądowej. Autorka w pierwszej kolejności przedstawia konstytucyjne podstawy utworzenia Sądu Konstytucyjnego Republiki Litewskiej oraz wskazuje istotne cechy jego statusu i działalności. Następnie analizuje orzecznictwo Sądu Konstytucyjnego Republiki Litewskiej dotyczące prawa do sądu. Na zakończenie autorka podejmuje się oceny wpływu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Karty praw podstawowych Unii Europejskiej na jurysprudencję Sądu Konstytucyjnego w zakresie prawa do sądu.
    The purpose of this article is to analyse the constitutional basis for the activity the Constitutional Court of the Republic of Lithuania and to represent the functions of this Court in respect of the harmonization of national and transnational defence mechanisms of human right to a fair trial. The article is divided into several basic parts: first of all, it shows the constitutional grounds for the Constitutional Court of the Republic of Lithuania, the creation and the relevant characteristics of its status and activities; later, the article discusses the jurisprudence of the Constitutional Court of the Republic of Lithuania, which analyses the right to a fair trial; the article ends with an assessment of the impact of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and of the Charter of Fundamental Rights of the European Union for the jurisprudence of the Constitutional Court while defending the right to a fair trial.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 349-368
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Формирование и развитие органов местного управления и самоуправления в Беларуси
    Autorzy:
    Колесников, Валерий В.
    Крастина, Анжелика Ч.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621587.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Grand Duchy of Lithuania, law of magdeburg, self-government, Polish Second Republic
    Opis:
    As is the case in the majority of modern states, the formation of local management and self- management in Belarus is an inevitable process. During the economic and political reforms required for this purpose, there are necessary preconditions. Historically, local government has passed through a long and difficult process of development in Belarus. In working out modern concepts of local government, it is necessary to consider the evolution of the machinery of government and the historical development of most legal regulations of mutual relations between the state as a whole and its parts. Actually, the first forms of self- -management in its modern understanding began to arise in the territory of modern Byelorussia since the XIVth century. In the present legal and historical scientific literature, there was no uniform representation about the stages of formation of local governments in the territory of Belarus. It is represented that these or any other processes are always conditional; nevertheless, in this work, one of the variants of classification and a periodization of the process of formation and the development of local management and self-management in the territory of Belarus is offered.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2012, 11; 115-128
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opodatkowanie nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w prawie podatkowym Polski i Litwy. Wybrane problemy
    Taxation of property and property rights acquired free of charge in the tax law of Poland and Lithuania. Selected problems
    Autorzy:
    Babiarz, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/617688.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    spadek
    darowizna
    zapis windykacyjny
    zapis zwykły
    dalszy zapis
    podmiot
    przedmiot opodatkowania
    podstawa opodatkowania
    ulgi i zwolnienia
    podatek od spadku obowiązujący w Republice Litewskiej
    ustawa o podatku od spadków i darowizn
    inheritance
    donation
    debt collection
    ordinary entry
    further entry
    entity
    subject of taxation
    tax base
    reliefs and exemptions
    inheritance tax in force in the Republic of Lithuania
    Act on inheritance and gift tax
    Opis:
    The presented comparisons clearly show that the inheritance tax applicable in the Republic of Lithuania is a simple tax, uncomplicated both in legal and financial scope. Therefore, it does not cause serious practical problems in terms of payment or assessment. Its calculation and assessment are friendly for taxpayers. With respect to this, one should particularly note such solutions as lowering the tax base by 30%, non-deductibility of debts and burdens and the complicated procedure for its determination, respect for the principle of avoiding double taxation, or the fact that a new tax obligation may not occur. This cannot be said about the inheritance and donation tax applicable in Poland. The only thing that can be said in favour of the solutions in force in Poland is that the scope of the discussed ta Xis wider, which means a number of obtained items cannot be burdened with higher income tax on natural persons. The author envisages this publication as a first in a series of publications that will inform Polish taxpayers, tax authorities and lawmakers of the legal solutions in force within the scope of taxation of gratuitous acquisition of property and property rights in other selected European countries. The Polish Act on inheritance and donation tax is exceedingly complicated, causes tax disputes, does not facilitate establishing correct relations between taxpayers and tax authorities, and undoubtedly also leads to family conflicts
    Z przedstawionych porównań wynika ewidentnie, że obowiązujący w Republice Litewskiej podatek od spadków jest podatkiem prostym, nieskomplikowanym zarówno pod względem prawnym, jak i finansowym. Tym samym nie wywołuje on poważniejszych problemów praktycznych ani w jego płaceniu, ani w wymiarze. Jego obliczenie i wymiar są przyjazne dla podatników. Na szczególną uwagę zasługują takie rozwiązania, jak obniżenie podstawy opodatkowania o 30%, brak odliczania długów i ciężarów oraz skomplikowanej procedury ich ustalania, respektowanie zasady unikania podwójnego opodatkowania czy brak instytucji ponownego powstania obowiązku podatkowego. Tego nie można powiedzieć o obowiązującym w Polsce podatku od spadków i darowizn. Jedyne, co można powiedzieć na korzyść rozwiązań obowiązujących w Polsce, to to, że zakres przedmiotowy tego podatku jest szerszy, co prowadzi do niemożliwości poddania wielu przedmiotów nabycia wyższym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Autor chce tym tekstem rozpocząć cykl publikacji przybliżających polskim podatnikom, organom podatkowym, a także ustawodawcy rozwiązania prawne obowiązujące w zakresie opodatkowania nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w innych wybranych krajach europejskich. Polska ustawa o podatku od spadków i darowizn jest niezwykle skomplikowana, generująca spory podatkowe, niesprzyjająca nawiązywaniu poprawnych relacji między podatnikami a organami podatkowymi i, niewątpliwie, także rodząca konflikty rodzinne.
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2018, 2; 9-34
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memoriał Rektora i Senatu Akademickiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie w sprawie przynależności państwowej Wileńszczyzny w 1921 roku
    A Memorandum of the Rector and Academic Senate of Stefan Batory University in Vilnius on the State Affiliation of the Vilnius Region in 1921
    Autorzy:
    Żukowski, Przemysław Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520868.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Second Republic of Poland
    Lithuania
    Stefan Batory University in Vilnius
    Michał Siedlecki
    Paul Hymans
    II Rzeczpospolita
    Litwa
    Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
    Opis:
    W niniejszym artykule przedstawiono in extenso dwa memoriały dotyczące przyszłości odrodzonego w 1919 r. w Wilnie uniwersytetu w kontekście zabiegów dyplomatycznych w celu unormowania wzajemnych relacji litewsko-polskich po odzyskaniu przez oba narody prawa do samostanowienia w 1918 r.
    The article presents in extenso two memoranda concerning the future of the University reborn in Vilnius in 1919, in the context of diplomatic efforts to normalise mutual Lithuanian-Polish relations after the two nations regained the right to self-determination in 1918.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 1; 181-203
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of the European Court of Human Rights on the National Legal Systems in Central and Eastern Europe
    Wpływ Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na krajowe systemy prawne w Europie Środkowo-Wschodniej
    Autorzy:
    Khvostova, Margaryta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506308.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Human rights
    European Court of Human Rights
    Central and Eastern Europe
    institutional change
    Polska
    Hungary
    Czech Republic
    Slovakia
    Slovenia
    Latvia
    Lithuania
    Estonia
    prawa człowieka
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    Europa Środkowo-Wschodnia
    zmiany instytucjonalne
    Polska
    Węgry
    Czechy
    Słowacja
    Słowenia
    Łotwa
    Litwa
    Opis:
    The European Court of Human Rights has undergone substantial transformation in its competence from the times of its creation to nowadays. From one side, it induced criticism and wariness from its members. From the other side, however, such measures were encouraged by the necessity to adjust the Court to numerous new members with underdeveloped human rights protection mechanisms. Thus, this paper will assess the major changes in the machinery of the court and provide empirical analysis of the Court’s progress in internalisation of the human rights norms in the legal systems of the states of Central and Eastern Europe. For that purpose, it will indicate major systemic failures to meet the requirements of the European Convention of Human Rights, their changes over the past decade, and states’ compliance with the Court’s judgements. It concludes that despite the criticism, ECtHR has proved its efficiency in indicating and dealing with the systemic failures in the legal systems of the states under analysis.
    Europejski Trybunał Praw Człowieka przeszedł znaczną transformację w zakresie swoich kompetencji od momentu powstania do chwili obecnej. Z jednej strony wywołało to krytykę i ostrożność starych członków. Z drugiej strony, transformacja wynikała z konieczności dostosowania Trybunału do wymagań nowych członków o słabo rozwiniętych mechanizmach ochrony praw człowieka. Artykuł oceni główne zmiany w mechanizmie funkcjonowania Trybunału i dostarczy empiryczną analizę jego postępów w internalizacji norm praw człowieka w systemach prawnych państw Europy Środkowo-Wschodniej. W tym celu artykuł wskaże poważne systemowe niedostosowanie się wybranych państw do wymogów Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, systemowe zmiany w ciągu ostatniej dekady oraz zgodność działań tych państw z wyrokami Trybunału. Z artykułu wynika, że pomimo krytyki ETPC udowodnił swoją skuteczność we wskazywaniu i rozwiązywaniu niepowodzeń systemowych w państwach prawa Europy Środkowo-Wschodniej.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 131-145
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-20 z 20

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies