Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rak trzustki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Chirurgiczne leczenie raka trzustki
Autorzy:
Masiak-Segit, Wioletta
Rawicz-Pruszyński, Karol
Skórzewska, Magdalena
Polkowski, Wojciech P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392889.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak trzustki
pankreatoduodenektomia
dystalna resekcja trzustki
Opis:
Jedynym sposobem dającym możliwość wyleczenia chorego na gruczolakoraka trzustki (RT) jest chirurgiczne wycięcie nowotworu. Za standardowe leczenie chirurgiczne resekcyjnego raka głowy trzustki uważa się klasyczną pankreatoduodenektomię (PD) metodą Kauscha-Whipple’a, lub PD z zaoszczędzeniem odźwiernika sposobem Traverso-Longmire’a. Najtrudniejszym technicznie i jednocześnie najważniejszym z punktu widzenia onkologicznego etapem PD, jest oddzielenie głowy trzustki od tętnicy krezkowej górnej. Opracowano kilka modyfikacji PD, koncentrując się na wykonaniu tego manewru we wczesnej fazie operacji, tj. przed przecięciem trzustki (nieodwracalnym etapem zabiegu). Procedury te w piśmiennictwie angielskim noszą nazwę „artery-first approach” lub „SMA-first approach”. Powstało pojęcie „mesopancreas”. Całkowite usunięcie mesopancreas wraz z proksymalną częścią jelita czczego jest uznawane za resekcję R0 w przypadku guza głowy trzustki z bezpośrednią lub pośrednią inwazją naczyń, lub przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych, a w piśmiennictwie angielskim jest określane, jako pancreatoduodenectomy with systematic mesopancreas dissection (SMDPD). Dystalna resekcja trzustki (DRT) z powodu raka wiąże się z dużym odsetkiem dodatnich marginesów, niedostateczną liczbą usuniętych węzłów chłonnych, niskimi odsetkami przeżyć. Opracowano nową technikę - radykalną proksymalno-dystalną modułową pankreatosplenektomię (RAMPS). W RAMPS działania operacyjne przebiegają od strony głowy trzustki ku ogonowi, wcześnie zostaje przecięta trzustka, a splenektomia zostaje wykonana na końcowych etapach zabiegu. Wzorem PD, podejmowane są próby dalszej modyfikacji oryginalnej techniki RAMPS, zwłaszcza w kierunku SMA-first approach. Dla pacjentów z guzami trzustki granicznie resekcyjnymi lub zaawansowanymi miejscowo, po przebytym leczeniu neoadjuwantowym, opracowano metodę radykalnej resekcji z zaoszczędzeniem naczyń tętniczych - „the TRIANGLE operation”. Pomimo olbrzymiego postępu technik chirurgicznych, RT nadal jest wykrywany zbyt późno, w fazie uniemożliwiającej wykonanie skutecznej resekcji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 45-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polimorfizm genu CTRC może być czynnikiem zwiększającym ryzyko raka trzustki – badanie wstępne
Autorzy:
Głuszek, Stanisław
Kowalik, Artur
Kozieł, Dorota
Wawrzycka, Iwona
Głuszek-Osuch, Martyna
Matykiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393376.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak trzustki
polimorfizm CTRC
etiologia
Opis:
Rak trzustki jest chorobą o wysokiej śmiertelności z powodu późnego rozpoznania i trudności w leczeniu. Cel: Celem badania była analiza mutacji wybranych genów SPINK1, CTRC, CFTR i PRSS1 oraz ich porównanie w tkance nowotworowej i krwi obwodowej u pacjentów leczonych z powodu raka trzustki. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 16 pacjentów z rozpoznaniem guza trzustki. Do badań genetycznych pobrano u nich próbki tkanki nowotworowej, zdrowej tkanki trzustkowej i krwi obwodowej. Grupa kontrolna składała się z 419 zdrowych osób. Próbki krwi obwodowej pobrano od wszystkich uczestników badania do probówek z EDTA. Wyniki: Spośród 16 pacjentów ze wstępnym rozpoznaniem guza trzustki, raka trzustki potwierdzono badaniem mikroskopowym u 12 pacjentów (średni wiek: 60,2 lat). U 5 pacjentów zaobserwowano polimorfizm CTRC Hetero p.G60 = (c.180C >T) (41,7% pacjentów vs 18,6% w grupie kontrolnej). W pozostałej grupie pacjentów z rakiem trzustki u jednego chorego stwierdzono dodatni wywiad rodzinny, mutację SPINK1 (p.N34S) obserwowano u 1 na 12 pacjentów (8,3%) vs 12 na 419 badanych (2,9%) w grupie kontrolnej, a mutację CTRC (p.R254W) u 1 na12 chorych (8,3%) vs 4 na 419 badanych (1%) we krwi zdrowej populacji. Wnioski: Wstępne badania wskazują na potrzebę dalszej weryfikacji otrzymanych wyników sugerujących częstsze występowanie polimorfizmu p.G60= (c.180C >T) genu CTRC u chorych na raka trzustki.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 48-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedoperacyjnie podwyższone poziomy CA19-9 i CA125 jako predyktory całkowitego czasu przeżycia w gruczolakoraku trzustki. Badanie jednoośrodkowe
Autorzy:
Hogendorf, Piotr
Skulimowski, Aleksander
Durczyński, Adam
Kumor, Anna
Poznańska, Grażyna
Poznańska, Agnieszka
Oleśna, Aleksandra
Rut, Joanna
Øvereng Juliebø, Siri
Szmiel, Aneta
Pirowski, Wojciech
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391712.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biomarkery
chirurgia ogólna
czynniki rokownicze
rak trzustki
Opis:
Wprowadzenie: Rak trzustki jest wyniszczającą chorobą, będącą siódmą w kolejności przyczyną zgonów z powodu raka na świecie. Jego agresywność wynika ze specyficznej biologii i późnego rozpoznawania. W związku z tym, rokowanie pacjentów jest wyjątkowo złe. 5-letnie przeżycia w przebiegu gruczolakoraka trzustki wynoszą około 6–10%. Na chwilę obecną jedynie kompletna resekcja chirurgiczna nowotworu gwarantuje znaczącą poprawę przeżycia chorych. Dotychczas nie wyjaśniono w pełni biologii rozwoju gruczolakoraka trzustki. Wydaje się jednak, że istnieje kilka fenotypów tego nowotworu. Z tego powodu prognozy dla indywidualnych pacjentów na początku leczenia są wysoce niepewne. Wobec powyższego, należy podkreślić znaczenie zarówno badań klinicznych, jak i podstawowych, które pozwoliłyby na standaryzację biomarkerów wpływających na długoterminowe rokowania. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że biomarkery, takie jak CA19-9 i CA125, nie tylko odzwierciedlają obecność samego guza, ale również stanowią „wskazówkę” dotyczącą jego fenotypu, a tym samym jego agresywności. Cel: Celem pracy była przedoperacyjna ocena poziomu powszechnie stosowanych biomarkerów nowotworowych i ich wpływu na ogólną przeżywalność pacjentów. Materiały i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną danych dotyczących 129 pacjentów przyjętych do naszej Kliniki z powodu rozpoznania raka trzustki. W dniu przyjęcia wszyscy chorzy mieli zmierzony poziom: CA19-9, CA125, CEA i CA15-3. Ogólne przeżycie (ang. overall survival; OS) zostało zdefiniowane jako czas upływający od dnia przyjęcia do dnia zgonu. Opracowano krzywe Kaplana-Meiera dla wszystkich potencjalnych czynników oraz zastosowano model regresji Coxa do przeprowadzenia analizy wieloczynnikowej. Wyniki: Do analizy włączono 129 pacjentów o średniej wieku równiej 62 lata. Łącznie 95 z nich miało nieresekcyjnego guza, a 34 poddano operacji z zamiarem wyleczenia. Ogółem analizowana grupa chorych charakteryzowała się medianą przeżycia wynoszącą 7 miesięcy i 12 dni. Skumulowane wskaźniki przeżycia rocznego, 2-letniego i 4-letniego wynosiły odpowiednio: 35%, 16% i 15%. W analizie jednoczynnikowej czynniki, takie jak: wiek >= 60 lat, nieresekcyjny guz, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i stosunek neutrofilów do limfocytów (ang. Neutrophile to Lymphocyte Ratio; NLR) >= 5, wiązały się z niższą medianą OS. W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że trzy czynniki: CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i wiek >= 60 lat, są istotne statystycznie. W dalszej analizie wykazano, że pacjenci wykazujący je wszystkie charakteryzowali się najniższą medianą przeżycia (OS), wynoszącą 89 dni. Mediana przeżycia dla pozostałych pacjentów to zaś 235 dni (p = 0,02 dla testu log-rank). Wnioski: Przeprowadzone badanie dostarcza dowodów na znaczący wpływ przedoperacyjnych poziomów CA19-9 i CA125 na długoterminowe przeżycie pacjentów. Co ciekawe, w grupie naszych pacjentów korelacja biomarkerów z OS była ściślejsza niż pomiędzy resekcyjnością a OS. Niniejsze badania mają jednak pewne ograniczenia dotyczące, np. braku danych o zastosowanym schemacie chemioterapii, chorobach współistniejących itp. Ostatnio przeprowadzone badania dotyczące udziału mucyn w rozwoju raka trzustki stanowią niejako „molekularne” umocowanie dla poczynionych ostatnio badań klinicznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zmiany składu masy ciała przy pomocy impedancji bioelektrycznej u pacjentów operowanych z powodu raka trzustki, żołądka i jelita grubego
Autorzy:
Dzierżek, Przemysław
Kurnol, Krzysztof
Hap, Wojciech
Frejlich, Ewelina
Diakun, Agata
Karwowski, Adrian
Kotulski, Krzysztof
Rudno-Rudzińska, Julia
Kielan, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391799.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
impedancja bioelektryczna
rak jelita grubego
rak trzustki
rak żołądka
skład masy ciała
Opis:
Wstęp: Odpowiedni poziom odżywienia jest istotny w okresie rekonwalescencji u pacjentów poddawanych dużym zabiegom operacyjnym, w szczególności z powodu choroby nowotworowej. Impedancja bioelektryczna (BIA; Bioelectrical Impedance Analysis) to technika szeroko stosowana do oceny składu masy ciała. Pomiar BIA jest łatwy w wykonaniu, szybki, tani i powtarzalny. Materiał i metody: Oceniano skład masy ciała 56 pacjentów (25 kobiet i 31 mężczyzn) hospitalizowanych i operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu w latach 2017–2018, przy pomocy impedancji bioelektrycznej. Wyniki: Średnia utrata masy ciała w 4. dobie pooperacyjnej wynosi 1,32%, a w dniu wypisu – 4,23% w stosunku do masy ciała przy przyjęciu do oddziału. Zawartość procentowa tkanki tłuszczowej (FM – Fatt Mass) u pacjentów przyjmowanych do oddziału znajduje się powyżej zakresu normy. Zmiana w składzie masy ciała u pacjentów hospitalizowanych dotyczy głównie ilości tkanki tłuszczowej i wody zewnątrz- i wewnątrzkomórkowej (ECW – Extracellular Water; ICW – Intracellular Water). Wnioski: Impedancja bioelektryczna może być łatwą i skuteczną metodą oceniającą skład masy ciała i jego zmianę u osób poddawanych dużym zabiegom operacyjnym. Spośród analizowanych grup, pacjenci operowani z powodu raka trzustki tracą największy odsetek masy ciała do momentu wypisu z oddziału. Utrata masy ciała następuje głównie jako utrata tkanki tłuszczowej (FM).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 8-11
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salivary biomarkers for monitoring the course of cancer development – real perspectives
Wykorzystanie biomarkerów w ślinie w monitorowaniu przebiegu chorób nowotworowych – realne perspektywy
Autorzy:
Potempa-Jeziorowska, M.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056575.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
saliva
lung cancer
prostate cancer
breast cancer
pancreatic cancer
ślina
rak płuca
rak prostaty
rak piersi
rak trzustki
Opis:
Recently, the diagnostic use of saliva in medicine has become a major goal for many researchers. There are many advantages of using saliva diagnostics. Its drawing is non-invasive, painless, quickly repeated, and straightforward. Its diagnostic potential has been demonstrated, in particular for infectious diseases and diseases of the oral cavity. Because of the unabated frequency of occurrence of malignant neoplastic diseases, especially in seniors, this paper aims at presenting an overview of chosen studies that have used saliva in the diagnostic and monitoring of selected malignant diseases. The potential use of saliva in the diagnosis of early-stage lung cancer, by detecting genetic material in saliva and analysis of characteristic mutations of the EGFR gene, has been described. Additionally, prostate cancer can be detected by positive identification of microRNA markers in saliva. Evaluation of PSA concentrations in saliva has also been carried out and obtained results were correlated with blood concentrations. There are also reports concerning the Ca15-3 marker in the saliva in women with breast cancer. The evaluation of lung cancer resistance protein in the saliva of these patients has also been investigated. The results of the cited studies are promising and give hope for the potential use for salivary diagnosis of these cancers.
W ostatnich latach diagnostyczne wykorzystanie śliny w medycynie stało się celem naukowym dla wielu badaczy. Ślina jako biologiczny materiał diagnostyczny ma wiele zalet: jej pobranie jest małoinwazyjne, niebolesne, szybko powtarzalne i łatwe. Udowodniono jej potencjał diagnostyczny przede wszystkim w chorobach infekcyjnych i jamy ustnej. Ze względu na niesłabnącą częstość występowania nowotworów złośliwych wśród populacji osób w starszym wieku, niniejsza praca ma na celu przedstawić przegląd wybranych badań naukowych wykorzystujących ślinę w diagnostyce oraz monitorowaniu wybranych chorób nowotworowych. Opisano potencjalne wykorzystanie śliny w rozpoznaniu wczesnego stadium raka płuca dzięki detekcji w ślinie materiału genetycznego i analizie charakterystycznych mutacji genu kodującego białko EGFR. Realną perspektywą w raku prostaty jest wykrywanie w ślinie wybranych mikroRNA. Dokonuje się także oceny stężenia antygenu PSA w ślinie, a otrzymane wyniki analizuje się względem jego stężenia we krwi. Istnieje wiele doniesień na temat oznaczeń antygenu Ca15-3 w ślinie wśród kobiet z rakiem piersi. Dokonuje się także oceny białka oporności raka płuc w ślinie u tych chorych. Wyniki przytoczonych badań są obiecujące oraz dają nadzieję na możliwość zastosowania wczesnej diagnostyki tych nowotworów.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 4; 298-304
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie trzustki
Standards of the Polish Ultrasound Society – update. Pancreas examination
Autorzy:
Ćwik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058899.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
indications for specific types of ultrasound examination
pancreatic carcinoma
pathologies of the pancreas
standards of ultrasound examination
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne
choroby trzustki
rak trzustki
standardy badania ultrasonograficznego trzustki
wskazania do poszczególnych rodzajów badania ultrasonograficznego
Opis:
Ultrasound examination of the pancreas constitutes an integral part of the abdominal ultrasound. It is mostly indicated to diagnose pain in the epigastrium, discomfort and jaundice as well as to monitor the patients with acute pancreatitis. The assessment of this organ in an ultrasound examination may be problematic due to its anatomical location and the fact that it might be covered by gastric and duodenal contents as well as due to a number of possible pathological changes, including inflammation and benign or malignant neoplasms, which require differentiation. The basis for establishing a correct diagnosis is the knowledge of the examination technique, correct pancreas structure and images of individual pathologies. This paper presents the standards of ultrasound examination published in 2011 and updated with the current knowledge. The following are discussed: preparation of the patient for the examination, abnormal lesions in the pancreas, acute pancreatitis, chronic pancreatitis, cystic lesions (benign and malignant cysts) and solid focal lesions. Ultrasound is also used to guide the drainage of fluid cisterns, abscesses and cysts. The prime role in the diagnosis and treatment of selected diseases of the upper gastrointestinal tract and parenchymal organs of the abdomen belongs to endosonography of the upper gastrointestinal tract, with the possibility to conduct a fine needle aspiration biopsy, and intraoperative or laparoscopic ultrasound.
Badanie ultrasonograficzne trzustki jest integralnym elementem badania ultrasonograficznego jamy brzusznej. Najczęstsze wskazanie do jego wykonania stanowi diagnostyka dolegliwości bólowych nadbrzusza, dyskomfortu, żółtaczki oraz monitorowanie pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki. Ocena trzustki w badaniu ultrasonograficznym bywa problematyczna, między innymi ze względu na jej położenie anatomiczne i przesłonięcie przez treść żołądka i dwunastnicy, a także z powodu szeregu możliwych zmian chorobowych, w tym zapalnych, nowotworowych łagodnych i złośliwych, wymagających różnicowania. Podstawą trafnej diagnozy jest znajomość techniki badania, budowy prawidłowej trzustki, obrazów poszczególnych patologii. W pracy przedstawiono standardy badania ultrasonograficznego trzustki opublikowane w 2011 roku, zaktualizowane zgodnie z obecną wiedzą. Omówiono kolejno: przygotowanie chorego do badania, technikę badania, nieprawidłowe zmiany w trzustce, ostre zapalenie trzustki, przewlekłe zapalenie trzustki, zmiany torbielowate (torbiele łagodne, nowotworowe) oraz lite zmiany ogniskowe trzustki. Pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego wykonywany jest drenaż zbiorników płynowych, ropni i torbieli. Doniosłą rolę w diagnostyce i leczeniu wybranych chorób górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz narządów miąższowych nadbrzusza odgrywają endosonografia górnego odcinka przewodu pokarmowego, z możliwością wykonania cienkoigłowej biopsji aspiracyjnej, oraz ultrasonografia śródoperacyjna oraz laparoskopowa.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 167-177
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies