Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rak jelita" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nawozy sztuczne, azotyny, a nowotwory złośliwe
Artifi cial fertilizers, nitrates and malicious cancer
Autorzy:
Koscianska, B.
Rodecka-Gustaw, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941342.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
azotany
azotyny
nitrozoaminy
nawozy sztuczne
rak żołądka
rak jelita grubego
konserwacja żywności
nitrates
nitrites
nitrosamines
artificial fertilizers
gastric cancer
colon cancer
food preservation
Opis:
Azot jest jednym z najważniejszych pierwiastków w przyrodzie, będąc głównym składnikiem atmosfery oraz składnikiem budulcowym DNA i białek wszystkich organizmów. Zawartość związków azotowych w glebie decyduje o jej żyzności. Dlatego więc związki azotu są szeroko stosowane w postaci sztucznych nawozów w celu zwiększenia plonów. Nadmiar zastosowanych nawozów, nie zbilansowany z intensywnością produkcji roślinnej, może stać się źródłem zanieczyszczenia azotanami wód powierzchownych oraz żywności. Związki azotu stosowane są również jako konserwanty żywności, zapobiegające rozwojowi bakterii jadu kiełbasianego (peklowanie). Podczas przetwarzania konserwowanych produktów azotany wchodzą w reakcję z zawartymi w mięsie aminami tworząc karcinogenne nitrozoaminy. Opisuje się związek nitrozoamin z rozwojem nowotworów przewodu pokarmowego (rak żołądka, rak jelita grubego, rak przełyku). Sygnalizowana jest również obecność w nawozach sztucznych soli metali ciężkich (ołów, arsen, kadm), które między innymi, mają wpływ na rozwój nowotworów przewodu pokarmowego i układu moczowego. Przedstawiono pokrótce sytuację epidemiologiczną i czynniki etiologiczne nowotworów żołądka, jelita grubego i przełyku.
Nitrogen, as the main component of the atmosphere, and a component of the construction of DNA and proteins of all organisms, is among the most important elements in nature. The content of nitrogen compounds in soil decides about its fertility. Therefore, nitrogen compounds are widely applied in the form of artifi cial fertilizers in order to increase yield. An excess of the fertilizers used, unbalanced with the intensity of plant production, may become the source of contamination of surface waters and food with nitrates. Nitrogen compounds are also applied as food preservatives, preventing the development of Clostridium botulinum bacteria in food products (pickling meat). While processing conserved food products, nitrates enter into the reaction with amines which are present in meat and form carcinogenic nitrosamines. There are reports describing the relationship between nitrosamines and the development of gastrointestinal cancer (gastric cancer, colorectal cancer, oesophageal cancer). In addition, the presence of heavy metals salts in artifi cial fertilizers is also signaled, such as lead, arsenic and cadmium which, among other things, exert an eff ect on the development of cancer of the gastrointestinal tract and urinary system. The epidemiological situation and etiologic factors of gastric, colorectal and esophageal cancer are briefly presented.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2011, 17(46), 1; 34-38
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostra niedrożność przewodu pokarmowego. Ocena zapadalności na podstawie analizy materiału własnego
Acute intestinal obstruction. Incidence estimation based on own material analysis
Autorzy:
Kostecki, Jacek
Zaniewski, Maciej
Hadasik, Dawid
Smyła, Zbigniew
Majewski, Eugeniusz
Korzeniowski, Tomasz
Piekorz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
niedrożność przewodu pokarmowego
rak jelita grubego
zrosty otrzewnowe
intestinal obstruction
colorectal cancer
abdominal adhesions
Opis:
BACKGROUND Intestinal obstruction is cured in surgery department. Despite endoscopy, which is fast developing alternative method, classical surgery is still basic and most effective way of treatment. Except obstruction, mainly caused by cancer, incarcerated hernia and adhesions are the other main reasons of ileus. Abdominal adhesions develop mainly as an effect of previous operations. The aim of this study was to compare frequency of each type of ileus in two similar periods. MATERIAL AND METHODS Retrospective analysis was performed on 318 patients operated in two periods: 1980–1983 and 2006–2009 in Department of Surgery of District Specialist Hospital in Tychy. RESULTS Ileus caused by incancerated hernia and abdominal adhesions was found in 210 cases (66.1%). Obstruction was reason of 108 cases (33.9%). The most frequent reason of strangulation ileus was incancerated hernia (53.6%). The main reason of obstructive ileus was cancer (93%). There were significant differences between analised two periods. There were more cases of ileus in period 2006–2009 comparing to years 1980–1983 (200 vs 118). We observed significant more abdominal adhesions (67 vs 30) and obstructions as an eff ect of cancer (76 vs 25). There were no significant differences in frequency of incancerated hernias. CONCLUSIONS It’s urgent and still great problem to find effective way of preventing abdominal adhesions. Such big increase of colorectal cancer in advanced stage cannot be explained by longer mean length of live. Physician’s more effective training in oncology is urgent necessity. More effective diagnostic and prophylactic programs should be introduced.
WSTĘP Niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego jest chorobą leczoną w oddziałach chirurgii. Pomimo szybkiego rozwoju alternatywnych endoskopowych metod leczenia, klasyczna chirurgia jest nadal podstawowym i najskuteczniejszym sposobem postępowania w przypadku niedrożności. Poza zatkaniem, którego najczęstszą przyczyną są nowotwory, innymi głównymi powodami niedrożności są uwięźnięta przepuklina lub zrosty jelitowe (powstające głównie jako wynik poprzednich laparotomii). Celem pracy było porównanie częstości występowania poszczególnych typów ostrej niedrożności przewodu pokarmowego w dwóch odległych od siebie jednakowych okresach czasu. MATERIAŁ I METODY W latach 1980–1983 oraz 2006–2009 na Oddziale Chirurgii Ogólnej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Tychach z powodu ostrej niedrożności jelit leczono operacyjnie 318 chorych. Dokonano retrospektywnej analizy historii chorób. WYNIKI Niedrożność z zadzierzgnięcia stwierdzono u 210 (66,1%), a z zatkania u 108 chorych (33,9%). U chorych z niedrożnością z zadzierzgnięcia dominowała niedrożność spowodowana uwięźnięciem przepukliny (53,6%). Główną przyczyną niedrożności z zatkania była zmiana nowotworowa (93%). Stwierdzono istotne różnice w częstości występowania ostrych niedrożności w obydwu okresach czasowych. Porównując lata 2006–2009 z okresem wcześniejszym stwierdzono istotny wzrost przypadków (200 vs 118) niedrożności. Analizując poszczególne typy niedrożności, poza znacząco większą liczbą niedrożności wywołanych nowotworami (76 vs 25), uwagę zwraca częstsze występowanie niedrożności spowodowanej przez zrosty jelitowe (67 vs 30). Nie zaobserwowano istotnych różnic w liczbie niedrożności wywołanych uwięźnięciem przepukliny. WNIOSKI Poszukiwanie skutecznego zapobiegania zrostom otrzewnowym pozostaje pilnym, nadal otwartym problemem. Znaczący wzrost liczby nowotworów jelita grubego nie może być tłumaczony starzeniem się społeczeństwa. Konieczne jest zwrócenie większej uwagi na szkolenie lekarzy w zakresie onkologii i wprowadzenie skutecznych programów diagnostycznych oraz profilaktycznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 1-2; 20-24
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effects of peroxisome proliferator-activated receptor gamma agonists and fluorouracil on Colon 38 cancer growth in vitro
Wpływ agonistów receptorów aktywowanych proliferatorami peroksysomów typu gamma i fluorouracylu na wzrost komórek raka linii Colon 38 in vitro
Autorzy:
Beda-Maluga, Karolina
Fuss-Chmielewska, Julita
Świętosławski, Jacek
Winczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032902.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
pparγ agonists
pioglitazone
rosiglitazone
fluorouracil
colon cancer
agoniści pparγ
pioglitazon
roziglitazon
fluorouracyl
rak jelita grubego
Opis:
Introduction: Colon cancer is a very serious medical problem in Europe and also in Poland. For many years fluorouracil has been used as a main agent in chemotherapy, but its effectiveness is not sufficient. Recently several modern drugs were introduced in the treatment of colon cancer and also various of therapeutic options have been tested but the survival time of patients with cancer has not been extended significantly. For that reason more efficient drugs have still been looked for. One of the potential anticancer drugs are thiazolidinediones (TZDs) – agonists of peroxisome proliferator-activated receptors gamma (PPARγ) which in the last years were used in diabetes treatment. Therefore, we decided to examine the effect of two TZDs – pioglitazone (PIO) and rosiglitazone (ROS) on the growth of murine colon cancer and to compare their action with the efficacy of routinely used fluorouracil (FU). Furthermore, we evaluated the PPARγ expression in colon cancer cells by using the immunocytochemical method. Material and methods: Cell line of murine cancer – Colon 38 was used in our experiment. The growth of cancer cells was assessed by using EZ4Y kit based on the modified colorimetric Mosmann method. In 24 and 48 h cell culture the effects of ROS and PIO at concentrations 10-4, 10-5, 10-6, 10-7 M and FU at concentrations 4 x 10-6 and 10-6 M were examined. Immunochistochemistry was performed with the use of murine specific polyclonal antibodies anti-PPARγ1,2 and the streptavidin-biotin-peroxidase method. Results: The immunopositive reaction for PPARγ was shown in the nuclei of Colon 38 cells. Both, the examined TZDs and fluorouracil significantly decreased the growth of colon cancer and their efficacy was dependent on the concentration of examined compounds and also the incubation time. Rosiglitazone, in all used concentrations, acted more strongly than PIO. Fluorouracil showed anti-cancer activity only in 48 h culture and its inhibitory effect was weaker than both TZDs at the highest concentration (10-4 M). Conclusions: Our data indicate that PPARγ agonists, especially rosiglitazone, inhibit the growth of Colon 38 cancer. However, the potential usefulness of rosiglitazone and pioglitazone for the chemoprevention and treatment of colon cancer requires further studies.
Wstęp: Rak jelita grubego stanowi poważny problem medyczny zarówno w Polsce, jak i w całej Europie. Przez wiele lat jako główny chemioterapeutyk stosowano fluorouracyl, niestety jego skuteczność okazała się niewystarczająca. Zastosowanie w terapii raka jelita grubego nowych leków i różnych opcji terapeutycznych nie wydłużyło istotnie czasu przeżycia pacjentów. Z tego powodu nadal poszukiwane są bardziej skuteczne formy leczenia. Związkami o potencjalnym działaniu przeciwnowotworowym są tiazolidinediony (TZDs) – agoniści receptorów gamma aktywowanych proliferatorami peroksysomów (PPARγ), które w ostatnich latach wykorzystywano w leczeniu cukrzycy. W związku z tym, w pracy oceniono wpływ dwóch TZDs – pioglitazonu (PIO) i roziglitazonu (ROS) na wzrost mysiego raka jelita grubego, a ich działanie porównano ze skutecznością fluorouracylu (FU). Ponadto w komórkach raka jelita grubego metodą immunohistochemiczną oceniono ekspresję PPARγ. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na linii komórkowej mysiego raka jelita grubego – Colon 38. Wzrost komórek nowotworowych mierzono za pomocą zestawu EZ4Y opartego na metodzie kolorymetrycznej Mosmann’a. W hodowli 24- i 48-godzinnej oceniono wpływ ROS i PIO w stężeniach 10-4, 10-5, 10-6, 10-7 M, a działanie fluorouracylu w stężeniach 4 x 10-6 i 10-6 M. W badaniu immunohistochemicznym wykorzystano mysie poliklonalne przeciwciała anty-PPARγ1,2 i streptawidynowo-biotynowo-peroksydazową metodę wizualizacji. Wyniki: W komórkach raka Colon 38 wykazano immunopozytywny jądrowy odczyn dla PPARγ. Badane TZDs i fluorouracyl znacząco zahamowały wzrost raka jelita grubego, a ich skuteczność zależna była od stężenia i czasu inkubacji. Działanie ROS było silniejsze niż PIO we wszystkich użytych stężeniach. Przeciwnowotworowe działanie fluorouracylu stwierdzono po 48 godzinach inkubacji, jednakże jego efekt był słabszy niż wpływ TZDs w najwyższym badanym stężeniu (10-4 M). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że agoniści receptorów PPARγ, a w szczególności roziglitazon, hamują wzrost raka Colon 38. Jednakże wykorzystanie roziglitazonu i pioglitazonu w leczeniu raka jelita grubego wymaga dalszych badań.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2011, 38, 2; 227-243
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współistnienie raka jelita grubego i ciąży
Colorectal cancer during pregnancy
Autorzy:
Osuch, Beata
Wyględowski, Jerzy
Mazurek-Kantor, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031053.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
colorectal cancer
diagnosis
digestive tract cancer
pregnancy
treatment
ciąża
leczenie
rak jelita grubego
rak przewodu pokarmowego
rozpoznanie
Opis:
According to literature data, colorectal cancer may coexist in 0.02-0.1% of all pregnancies. Pregnant women may develop any type of malignancy, usually breast cancer, cervical cancer, lymphomas, malignant melanoma, leukemias, ovarian cancer, thyroid cancer and digestive tract tumors. The commonest digestive tract malignancies are large bowel and rectal cancer. Pregnancy may alter the course of neoplastic disease. In this setting, one of the key diagnostic problems is the masking of tumor signs and symptoms by coexisting pregnancy, making correct diagnosis considerably more difficult. This results in higher clinical stages at presentation and delayed treatment. First published reports of colorectal cancer during pregnancy are usually incidental findings, discovered as a result of treatment of various complications of pregnancy. Modern oncologic science, supported by early tumor detection programs, enables timely diagnosis and effective treatment of many digestive tract tumors. Nevertheless, distortion of tumor signs by pregnancy, different dynamics of tumor growth, pregnancy-imposed limitations of diagnostic and therapeutic modalities, all contribute to delayed diagnosis and institution of correct treatment. Doctors should be vigilant and able to differentiate signs and symptoms pregnancy-related from those indicating a colorectal cancer. The scope of diagnostic and therapeutic modalities implemented when faced with a colorectal cancer coexisting or not with pregnancy is similar. Apart of clinical stage and tumor location, the key factors influencing timing and mode of treatment of a pregnant woman are gestational age and condition of the fetus.
Współistnienie ciąży i nowotworu złośliwego dotyczy, według różnych źródeł, 0,02-0,1% wszystkich ciąż. U kobiety ciężarnej może rozwinąć się każdy rodzaj nowotworu, najczęściej jednak rozpoznawane są: rak piersi, rak szyjki macicy, chłoniaki, czerniak złośliwy, białaczki, rak jajnika, rak tarczycy, nowotwory przewodu pokarmowego. Wśród nowotworów przewodu pokarmowego dominują raki jelita grubego i odbytnicy. Ciąża może zmieniać przebieg choroby nowotworowej. Jednym z podstawowych problemów diagnostycznych w tych przypadkach jest maskowanie objawów nowotworu przez współistniejącą ciążę, co znacznie utrudnia rozpoznanie, zwykle w wyższym stopniu klinicznego zaawansowania, i tym samym opóźnia leczenie. Historia pierwszych opisanych przypadków raka przewodu pokarmowego to zwykle przypadkowe „znaleziska” ujawnione podczas leczenia różnych powikłań ciąży. Współczesna wiedza onkologiczna, poparta programami wczesnego wykrywania nowotworów, pozwala na szybkie wykrycie i skuteczne leczenie wielu nowotworów przewodu pokarmowego. Niemniej jednak w dalszym ciągu maskowanie objawów guza przez ciążę, odmienna dynamika wzrostu nowotworu, ograniczone przez ciążę metody rozpoznawcze i lecznicze opóźniają ustalenie istoty choroby oraz wdrożenie odpowiedniego postępowania. Lekarze muszą zachować czujność i umiejętnie odróżniać objawy mogące towarzyszyć ciąży od symptomów wskazujących na możliwość współistnienia raka jelita grubego. Zakres metod rozpoznawczych i leczniczych stosowanych w przypadku raka jelita grubego w ciąży i poza nią jest porównywalny. Oczywiście w przypadku kobiety ciężarnej poza stopniem klinicznego zaawansowania i lokalizacją guza do najważniejszych czynników determinujących termin i sposób leczenia należą wiek ciąży i dobrostan płodu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 122-129
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy warto profilaktycznie usuwać jajniki u chorych na raka jelita grubego?
Prophylactic ovariectomy in patients with colorectal cancer: is it justified?
Autorzy:
Wysocki, Wojciech M.
Kojs, Zbigniew
Mituś, Jerzy
Stelmach, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031292.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak jelita grubego
przerzut w jajniku
częstość
rokowanie
profilaktyczne wycięcie jajników
ovarian metastasis
incidence
prognosis
prophylactic ovariectomy
colorectal cancer
Opis:
The article is a review of available literature concerning the incidence of synchronous and metachronous metastases of colorectal cancer to the ovaries. A separate analysis included data from autopsy and clinical studies (incidence in historic series: 5–10% in the former and 3–14% in the latter). Recent studies estimate the incidence of metastases of large bowel cancer to the ovaries at 0.9–2.9%. At the time of diagnosis, metastasis to the ovary usually takes the form of solid or solid-cystic tumor of over 4 cm in diameter, often bilateral (5–70%). Recent studies did not confirm higher incidence of metastases to the ovaries of tumors located in the rectum versus those located in the colon. Furthermore, we discuss prognostic value of metastases to the ovaries considering current TNM classification, highlighting newly created categories M1a (isolated metastasis, e.g. to the ovary) and M1b (multiple distant metastases). The authors suggest simplified clinical recommendations, advocating against prophylactic ovariectomy of grossly normal ovaries. On the other hand, excision of tumor-invaded ovary in premenopausal women or of both ovaries (diseased and normal contralateral) in postmenopausal women, appears justified. However, before undertaking such a procedure, one must be sure about absence of other tumor foci or – if they are present – about feasibility of complete excision of all other extraovarian metastases.
W artykule dokonano analizy dostępnego piśmiennictwa na temat częstości występowania synchronicznych i metachronicznych przerzutów raka jelita grubego do jajników. Odrębnie analizowano dane pochodzące z badań pośmiertnych (częstość w badaniach historycznych 5–10%) oraz klinicznych (częstość w badaniach historycznych 3–14%). Częstość przerzutów raka jelita grubego w jajniku w aktualnych badaniach ocenia się na 0,9–2,9%. Przerzut w jajniku zwykle w chwili rozpoznania ma postać guza przekraczającego 4 cm średnicy, o budowie litej lub lito-torbielowatej, często obustronnego (u 50–70%). Nie obserwuje się obecnie częstszego pochodzenia przerzutów w jajniku z raka zlokalizowanego w odbytnicy w porównaniu z okrężnicą. Ponadto w tekście omówiono rokownicze znaczenie przerzutów w jajnikach w świetle aktualnej klasyfikacji TNM, zwracając uwagę na utworzenie nowych kategorii M1a (izolowany przerzut, między innymi w jajniku) i M1b (mnogie przerzuty odległe). Autorzy przedstawili także uproszczone wskazówki klinicznie, nie zalecając profilaktycznego wycinania niezmienionych jajników. Jednocześnie uzasadnione wydaje się wycięcie zmienionego jajnika u chorych przed menopauzą lub obu jajników (zmienionego i niezmienionego) u chorych po menopauzie. Warunkiem podjęcia zabiegu jest upewnienie się co do nieobecności innych ognisk choroby lub – w razie obecności takich zmian – możliwości doszczętnego usunięcia wszystkich pozajajnikowych przerzutów.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 55-61
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów (G-CSF) jako nowy biomarker w spersonalizowanej terapii raka jelita grubego?
Granulocyte colony stimulating factor (G-CSF) as a new biomarker for personalized treatment of colorectal cancer?
Autorzy:
Wawrzyniec, K.
Kawczyk-Krupka, A.
Flak, B.
Ibrahim, O.
Sieroń, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261427.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
G-CSF
rak jelita grubego
terapia spersonalizowana
colon cancer
personalized therapy
Opis:
Rak jelita grubego jest drugą przyczyną zgonów w populacji pacjentów onkologicznych. Pomimo ciągłego rozwoju metod diagnostycznych, wprowadzania programów badań przesiewowych, systematycznej kontroli pacjentów będących już po interwencji chirurgicznej lub chemioterapii, osiągane finalne efekty przeżycia chorych z rakiem jelita grubego nie są zadowalające. Przyczyną tak niesatysfakcjonujących wyników jest częste wykrywanie choroby już w zaawansowanym stadium, gdyż u co trzeciego chorego w momencie rozpoznania raka jelita grubego potwierdzone są przerzuty. Powszechnie stosowane, celem detekcji zmian nowotworowych i późniejszej kontroli nawrotu choroby, markery CEA i CA 19-9 nie są wystarczające. Z tego powodu konieczne są dalsze poszukiwania znaczników, które w połączeniu z dotychczas stosowanymi elementami diagnostycznymi, umożliwią z wysoką czułością i swoistością wykrycie raka, wznowy i progresji choroby oraz pozwolą przewidzieć przebieg, a także prawdopodobną odpowiedź na standardowe leczenie. Oparcie podejmowanych decyzji na takich danych i kwalifikowanie pacjenta do niestandardowego schematu leczniczego umożliwi w większym stopniu wdrożenie zindywidualizowanej terapii, która powinna odgrywać podstawową rolę w leczeniu.
The colorectal cancer (CRC) is the second cause of death in the entire population of oncological patients. Despite of the development of diagnostic methods, screening programs, monitoring of patients after surgery or chemotherapy, results of survival rates are not satisfactory. The reason is that frequently the detection of the disease takes place already at the advanced stage, as every third patient at the time of diagnosis of CRC has already metastases. CEA and CA 19-9 markers are commonly used to detect cancer and to monitor the disease recurrence, are not sufficient. For this reason it becomes necessary to introduce new additional markers that will enable a higher sensitivity and specificity for detecting cancer, it’s recurrence and progression and will be helpful to predict the course of disease and response to standard therapy. Basing on an advanced diagnosis, an individualized therapy implementation will be possible. This approach should play a key role in the proper treatment.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 3; 148-153
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoscopic, histological and molecular markers of Aberrant Crypt Foci (ACF)
Endoskopowe, histopatologiczne i molekularne wykładniki Aberrant Crypt Foci (ACF)
Autorzy:
Kowalczyk, M.
Pesta, W.
Zinkiewicz, K.
Pedrycz, A.
Paśnik, K.
Siermontowski, P.
Orłowski, M.
Kurpiewski, W.
Juśkiewicz, W.
Kowalczyk, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366601.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
colorectal cancer
chromoendoscopy
ACF
rak jelita grubego
chromoendoskopia
Opis:
According to the Vogelstein theory, the carcinogenesis model in colorectal cancer is one of the best-characterized models of a multistep and multilevel process associated with the progression from normal colonocyte through aberrant crypt foci (ACF) and adenoma with dysplasia to invasive carcinoma. ACF are not visible in standard colonoscopy but are well identified with the use of highmagnification chromoendoscopy with methylene blue or indigo carmine staining. As compared with endoscopic images of normal crypts, ACF orifices appeared 2-3 times larger and had a thicker epithelial lining of a fissured and/or stellate shape, and, moreover, the mucosa staining in the ACF area was much more intense. Under a microscope ACF agglomerations were noted, consisting of several to 200 intestinal glands characterised by various types of lesions (hyperplastic or dysplastic) affecting both the cyto- and histo-architecture. The distribution of ACF correlates well with adenomas and predilection area for the occurrence of polyps, as well as colorectal cancer (CRC) localization. The epidemiologic, genetic and enzymatic chance of ACF occurrence should be similar to that of adenomas and CRC, and their presence is a good predictor of future CRC development. ACF may be precursors of adenoma and colon cancer in APC and a K-ras-dependent pathways, as well as a rare pathogenetic pathway evoked by microsatellite instability (MSI) combined with DNA hypermethylation. ACF are the first morphologically identifiable (endoscopically and microscopically) precursors of colorectal cancer.
Zgodnie z teorią Vogelsteina karcinogeneza w raku jelita grubego (RJG) jest wieloetapowym i wielopoziomowym procesem zaburzenia regulacji dojrzewania nabłonka błony śluzowej jelita, począwszy od prawidłowej komórki macierzystej tego nabłonka, przez ogniskanieprawidłowych krypt jelitowych (ACF),następnie stadium gruczolaka/dysplazji, na gruczolakoraku kończąc. ACF są niewidoczne w rutynowej kolonoskopii, natomiast dobrze identyfikowalne w kolonoskopii o wysokiej rozdzielczości, połączonej z barwieniem błony śluzowej jelita grubego, przy użyciu błękitu metylenowego lub indygokarminu. W porównaniu z obrazem endoskopowym prawidłowych krypt, w ACF ujście krypt jest 2-3x większe, szczelinowatego i/lub gwiazdkowatego kształtu, przy czym te krypty są otoczone pogrubiałym nabłonkiem a na obszarze ACF błona śluzowa jelita grubego intensywniej chłonie (ciemniejsze wybarwianie się) znacznikowy barwnik. W badaniu mikroskopowym ACF stwierdza się gniazda składające się z od kilku do 200 gruczołów jelitowych, objętych różnego typu zmianami (rozrostowymi i/lub dysplastycznymi) dotyczącymi zarówno cyto-, jak i histoarchitektoniki. Rozmieszczenie ACF w jelicie grubym dobrze koreluje z obszarem predylekcyjnym dla występowania zarówno polipów, jak i dla raka jelita grubego. Uwarunkowania epidemiologiczne, genetyczne i enzymatyczne w ACF są podobne do występujących w gruczolakach i RJG, wobec czego obecność ACF może być dobrym wskaźnikiem ryzyka wystąpienia RJG. ACF mogą być prekursorami gruczolaków i RJG powstających na dwóch szlakach patogenetycznych karcinogenezy: klasycznym szlaku związanym z mutacją genów APC i K-ras oraz z rzadszym szlakiem patogenetycznym, spowodowanym niestabilnością mikrosatelitarną (MSI), połączoną z hipermetylacją DNA. ACF są powszechnie uważane za pierwsze identyfikowalne morfologicznie (endoskopowo i mikroskopowo) prekursory raka jelita grubego.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2013, 3(44); 97-109
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nocna praca zmianowa jako czynnik ryzyka kancerogenezy
Night shift work as a risk factor for cancerogenesis
Autorzy:
Kawalec, A.
Pawlas, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180644.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
praca zmianowa
czynnik ryzyka
rak piersi
rak endometrium
rak prostaty
rak jelita grubego
shift work
risk factor
breast cancer
endometrial cancer
prostate cancer
colon cancer
Opis:
Organizacja czasu pracy coraz częściej obejmuje pracę w systemie zmianowym, co wpływa na zdrowie pracowników. Artykuł porusza ostatnie doniesienia na temat wpływu pracy zmianowej na ryzyko kancerogenezy. Podano różne definicje pracy zmianowej, a także pokrótce przedstawiono skalę problemu. Zaprezentowano najnowsze wyniki badań dotyczących związku ryzyka raka piersi, endometrium, prostaty i jelita grubego z pracą zmianową. Przedstawiono stanowisko Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem IARC (International Agency for Research on Cancer), która uznała pracę zmianową powodująca zaburzenia rytmu okołodobowego za prawdopodobny czynnik kancerogenny, zaliczając ją do grupy 2A. Pomimo wystarczających dowodów na wpływ kancerogenny światła w czasie biologicznej nocy na zwierzęta eksperymentalne, wciąż istnieją ograniczone dowody na kancerogenność pracy zmianowej, w tym pracy nocnej dla ludzi. Wskazano kierunki dalszych badań oraz konieczność opracowania profilaktyki.
Nowadays organisation of work time often involves shiftwork , which affects workers’ health. This article analyses recent reports-on the influence of shiftwork on the risk of carcinogenesis. It presents various definitions of shiftwork and the scale of the problem. It also discusses the latest research on the association between risk of breast, endometrial, prostate and colon cancer, and shiftwork. According to the position of the International Agency for Research on Cancer IARC, shiftwork that involves night work resulting in disturbance in the circadian rhythm is a potential carcinogenic factor class 2A. Despite the sufficient evidence coming from experimental research performed on animals for. the cancerogenicity of light during work at night, there is still limited evidence for the cancerogenicity of shiftwork at night performed by humans. We conclude that further research should focus on preventive strategies.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2013, 8; 13-17
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia i deskrypcja endemii o długotrwale największych i najmniejszych współczynnikach częstości zachorowań na raka jelita grubego w populacjach województwa śląskiego
Typology and description of the endemic areas with a long-time biggest and smallest colorectal incidence rates in the Silesia voivodeship populations
Autorzy:
Zemła, Brunon
Banasik, Tomasz R.
Kołosza, Zofia
Rumińska-Krawczyk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177978.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
endemie
mężczyźni i kobiety
rak jelita grubego
woj. śląskie
Opis:
Background: The colorectal cancers (C18–C21, by ICD – X revision = RJG), it a big social-clinical problem. The high level differentiation (dependent of particular countries and regions within them; for example: Silesia voivodeship) common for frequency of incidence. Therefore an attempt looking for an endemic area with a longtime biggest and smallest incidence rates in the smaller population scale, what a make easy fight against cancers. Materials and methods: In the years 1999–2009 20682 persons were diagnosed for RJG. Basing on the data (as above) and demographic data, the different type of rates were calculated. All statistic procedures were in detail described anywhere [4–6]. Results: In the years 1999– 2009, in Silesia voivodeship, 20 682 cases of RJG were diagnosed, i.e. 53.5% among males and 46.5% among females. Age-adjusted rate for the whole Silesia voivodeship is 31.4 per 100 thousands to men and 19.5/100 thousands to women. In comparison between two extremely periods (1999–2009 : 2006–2009), age – adjusted incidence rates among men increased about 2.9%, and among women decreased about 6.5%. The distribution of age-standardized colorectal cancer rates within Silesia voivodeship, in the years 1999–2009, taking into account 36 counties – was very unequal so among males and at the same among females. But the most important epidemiological problem was the endemic areas with significantly biggest incidence rates among males: towns on the law of county: Częstochowa, Katowice, Bielsko-Biała and counties: mikołowski and wodzisławski; among females the endemic areas of this type were Bielsko-Biała town and his county. Conclusions: 1) Within Silesia voivodeship were revealed the endemic areas at statistically significantly high or low (in a long-time) then the overall incidence rate for the colorectal cancer among men and women. 2) The endemic areas with the biggest incidence colorectal rates (fig. 1D and 2D), it indications to priority screenings.
Wstęp: Nowotwory jelita grubego (C18-C21, wg Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, X rewizja, tu: rak jelita grubego = RJG), to duży problem społeczno-kliniczny. Na ogół częstość zachorowań na RJG charakteryzuje się – w zależności od poszczególnych krajów lub w ich obrębie wielu regionów (dla przykładu: woj. śląskie) – dużym zróżnicowaniem. Stąd próba poszukiwania endemii z długotrwale występującymi największymi i najmniejszymi współczynnikami zachorowalności na RJG w mniejszej skali populacyjnej, co ułatwi walkę z tymi nowotworami. Materiał i metody: W latach 1999–2009 na RJG zachorowały ogółem 20 682 osoby. W oparciu o te dane oraz dane demograficzne obliczono wielorakie rodzaje współczynników. Wszystkie procedury statystyczne zostały szczegółowo opisane gdzie indziej [4–6]. Wyniki: W latach 1999–2009 na terenie woj. śląskiego rozpoznano ogółem u obu płci 20682 przypadki RJG, tj. 53,5% wśród mężczyzn i 46,5% u kobiet. Standaryzowany współczynnik zachorowalności na te nowotwory wyniósł dla mężczyzn w woj. śląskim 31,4/100 tys., a dla kobiet 19,5/100 tys. W porównaniu 2 okresów skrajnych (1999–2002 : 2006–2009) zachorowalność wśród mężczyzn wzrosła o 2,9%, a u kobiet obniżyła się o 6,5%. Rozkład standaryzowanych współczynników zachorowalności na RJG w obrębie woj. śląskiego w latach 1999–2009 – biorąc pod uwagę 36 powiatów – był bardzo nierównomierny, tak wśród mężczyzn jak i kobiet. Ale najważniejszy problem epidemiologiczny stanowią endemie z istotnie największymi współczynnikami zachorowalności wśród mężczyzn: miasta na prawach powiatu: Częstochowa, Katowice, Bielsko-Biała oraz powiaty: mikołowski i wodzisławski; wśród kobiet endemię takiego typu stanowiło miasto Bielsko-Biała oraz powiat bielsko-bialski. Wnioski: 1) Na terenie województwa śląskiego istnieją endemie o statystycznie istotnie wysokich i niskich (długotrwałych) współczynnikach zachorowalności na raka jelita grubego, tak wśród mężczyzn jak i kobiet. 2) Endemie z największymi współczynnikami zachorowalności na raka jelita grubego (ryc. 1D i 2D), to wskazania do priorytetowych działań skryningowych.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2013, 16, 3; 20-27
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wodobrzusze jako pierwszy objaw raka okrężnicy
Autorzy:
Rękas-Wójcik, Agata
Kancik, Emilia
Milaniuk, Sylwia
Puźniak, Andrzej
Zamecka, Olga
Mosiewicz, Jerzy
Krupski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551683.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
wodobrzusze
rak jelita grubego
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 507-509
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola mesalazyny w chemoprewencji raka jelita grubego
The role of mesalazine in the chemoprevention of colorectal cancer
Autorzy:
Wasilewski, Andrzej
Cygankiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032840.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
mesalazyna
chemoprewencja
nowotworzenie
rak jelita
grubego
mesalazine
chemoprevention
carcinogenesis
colon cancer
Opis:
Colorectal cancer (CRC) is the fourth most commonly diagnosed cancer in females and the third in males. Every year there are more than a million new cases of colorectal cancer and more than six hundred thousand patients die. The risk factors of colorectal cancer include unhealthy lifestyle, genetic predisposition (found in about 25% of cases) and chronic colon inflammation i.e., ulcerative colitis and Crohn's disease. Many studies suggested the protective effect of nonsteroidal anti-inflammatory drugs, including mesalazine, on the chemoprevention of colorectal cancer. Studies have shown that the regular intake of mesalazine reduces the risk of developing colorectal polyps and cancer by its multidirectional action. Anti-inflammatory mechanisms include the modulation of inflammatory cytokine production, COX inhibition and impact on NF-κB and PPARδ pathways. Consequently, mesalazine inhibits, or at least delays, the processes of carcinogenesis.
Rak jelita grubego (RJG) jest czwartym najczęściej rozpoznawanym rakiem u kobiet i trzecim u mężczyzn. Każdego roku stwierdza się ponad milion nowych zachorowań i ponad sześćset tysięcy zgonów z powodu RJG. Do czynników ryzyka RJG zalicza się niezdrowy styl życia, predyspozycje genetyczne (stwierdzane w około 25% przypadków zachorowań) oraz choroby zapalne jelit. Wśród pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Leśniowskiego-Crohna występuje podwyższone ryzyko zachorowania na RJG. Wiele badań wykazało ochronne działanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym mesalazyny, w chemoprewencji raka jelita grubego. Badania wykazały, że regularne przyjmowanie mesalazyny - dzięki jej wielokierunkowemu działaniu - powodowało redukcję rozwoju polipów jelita grubego i transformacji nowotworowej komórek jelita grubego. Przeciwzapalne mechanizmy działania mesalazyny polegają na modulowaniu produkcji cytokin zapalnych, hamowaniu cyklooksygenazy oraz odziaływaniu na szlaki sygnałowe z udziałem czynnika transkrypcyjnego NF-κB i receptorów PPARδ. W konsekwencji mesalazyna hamuje, bądź przynajmniej opóźnia, procesy nowotworzenia.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2014, 41, 2; 121-137
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wiedzy i świadomości osób po 50. roku życia w zakresie czynników ryzyka raka jelita grubego
Autorzy:
Stefanowicz, Agata
Kulik, Teresa
Środa, Mariusz
Skórzyńska, Hanna
Pacian, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552226.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
czynniki ryzyka
rak jelita grubego
profilaktyka
kolonoskopia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 3; 210-214
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności po operacjach raka jelita grubego
Autorzy:
Mik, Michał
Dziki, Łukasz
Trzciński, Radzisław
Dziki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394099.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
śmiertelność
chirurgia
czynniki ryzyka
Opis:
30-dniowa pooperacyjna śmiertelność jest czynnikiem odzwierciedlającym jakość leczenia. Wszystkie działania mające na celu zmniejszenie częstości jej występowania prowadzą do poprawy jakości leczenia. Celem pracy było wskazanie czynników ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności na podstawie przebadanej grupy chorych operowanych z powodu raka jelita grubego w jednym ośrodku zajmującym się chirurgią jelita grubego. Materiał i metodyka. Do badania włączono chorych operowanych z powodu raka jelita grubego (RJG) w latach 2008‑2014. Badanie miało charakter retrospektywny, 30-dniowa śmiertelność była punktem końcowym badania. Wszystkie dane uzyskano z prospektywnej bazy danych. Wyniki. W okresie objętym badaniem operowano grupę 1744 chorych z powodu RJG. 30-dniową śmiertelność pooperacyjną odnotowano u 65 chorych (3,5%). W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że zaawansowanie procesu nowotworowego i gorszy stan ogólny pacjenta przed operacją były istotnymi czynnikami ryzyka 30-dniowej śmiertelności: OR 2,35; 2,01‑2,57 95%CI, p=0,03 i OR 2,18; 1,95‑2,41 95%CI; p=0,01. Operacja ze wskazań pilnych znamiennie zwiększała ryzyko śmiertelności w ciągu 30 dni po operacji: OR 2,64; 2,45‑2,87 95%CI; p=0,009. Niskie stężenie albumin w surowicy krwi i obecność cukrzycy były dodatkowymi czynnikami zwiększającymi ryzyko 30-dniowej śmiertelności: OR 1,65; 1,52‑1,78 95%CI; p=0,01 i OR 1,67; 1,41‑1,82 95%CI; p=0,03. Odsetek śmiertelności był wyższy po zabiegach resekcyjnych niż po zabiegach paliatywnych: 4,21% vs 1,57%; p=0,002. Wnioski. Chorzy operowani ze wskazań pilnych, pacjenci z zaawansowaną chorobą nowotworową i w ciężkim stanie ogólnym powinni być oceniani i przygotowywani do operacji przez wielospecjalistyczny zespół. Dodatkowo, aby zmniejszyć ryzyko śmiertelności pooperacyjnej, decyzję o rodzaju i rozległo- ści zabiegu muszą podejmować doświadczeni chirurdzy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 44-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejscowe zajęcie dolnego odcinka układu moczowego w pierwotnym raku jelita grubego – wyniki resekcji en bloc
Autorzy:
F.Hartwig, Morten
Bulut, Orhan
Niebuhr, Malene
Thind, Peter
Steven, Kenneth
Bülow, Steffen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
resekcja en bloc
rak jelita grubego
pęcherz
gruczoł krokowy
cystoprostatektomia
cystektomia
Opis:
Naciekanie narządów układu moczowego spowodowane zaawansowanym rakiem jelita grubego może utrudniać chirurgiczne uzyskiwanie marginesu operacyjnego wolnego od nacieku raka. Celem pracy była ocena wyników chorych na raka jelita grubego z naciekaniem narządów dolnego odcinka układu moczowego. Materiał i metodyka. Jest to kohortowe badanie retrospektywnie oceniające wyniki chirurgiczne i patologiczne po resekcji raka jelita grubego wraz z sąsiednimi narządami układu moczowego w związku z zaawansowanym rakiem jelita grubego. Do badania włączano pacjentów z pierwotnym rakiem jelita grubego z naciekaniem narządów układu moczowego, u których podjęto próbę pierwotnej resekcji. Wyniki. W badaniu wzięło udział 31 pacjentów, którzy zostali poddani leczeniu chirurgicznemu na naszym oddziale w latach 1997–2012. Mediana wieku wynosiła 65 lat (zakres 44-77 lat). U 17 chorych wykonano częściową cystektomię, u 1 częściową prostatektomię, u 8 cystoprostatektomię, u 2 cystektomię i u 3 prostatektomię. Całkowita chorobowość wyniosła 71% (95% przedział ufności (CI): 55-84%, n = 22). Śmiertelność 30-dniowa wyniosła 10% (95% CI: 0-23%, n = 3). U 27 spośród 31 pacjentów uzyskano margines operacyjny wolny od nacieku raka. U 4 z 28 pacjentów rozwinęły się przerzuty odległe (14%, 95% CI: 4-29%), u 11% wystąpiła wznowa miejscowa (95% CI: 0-25%, n = 3). Mediana okresu obserwacyjnego wyniosła 41 mies. (zakres 0–150 mies.). Badanie histopatologiczne wykazało naciekanie nowotworowe w przypadku 52% (95% CI: 35-69%, n = 15) resekowanych narządów układu moczowego. Całkowite przeżycie 5-letnie wynosiło 70%. Przeżycie 5-letnie w grupie poddanej radykalnej resekcji wynosiło 74%. Wnioski. Resekcja en bloc raka jelita grubego wraz z sąsiednimi narządami układu moczowego wiąże się z wysokim wskaźnikiem chorobowości. Jednak nadal w większości przypadków możliwe jest uzyskanie marginesu operacyjnego wolnego od nacieku raka.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 169-181
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mutacja genu K-ras jako wczesny marker rozwoju raka jelita grubego
Autorzy:
Szpon, Łukasz
Stal, Aleksander
Zawadzki, Marcin
Lis-Nawara, Anna
Kielan, Wojciech
Grzebieniak, Zugmunt
Kelan, Wojciech
Grzebiak, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394116.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
mutacja genu K-ras
rak jelita grubego
Opis:
W związku z rosnącą zachorowalnością na raka jelita grubego istnieje potrzeba poszukiwania nowych czynników zarówno prognostycznych, jak i predykcyjnych na podstawie których zostaną opracowane nowe testy diagnostyczne. Takim czynnikiem wydaje się być gen K-ras, którego mutacje uważane są za wczesny marker rozwoju raka jelita grubego. Celem pracy było poszukiwanie związku pomiędzy wystąpieniem mutacji genu K-ras u pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego a wybranymi parametrami klinicznymi. Materiał i metodyka. Badaniu poddano 104 pacjentów (41 kobiet i 63 mężczyzn) z potwierdzonym rakiem jelita grubego. Średnia wieku w grupie mężczyzn wynosiła 68,3 lat, a w grupie kobiet – 65,9 lat. Materiał do badań pobrano z bloczków parafinowych zawierających tkankę pacjentów i oznaczano mutację genu K-ras. Następnie wykonano analizę statystyczną poszukując związku pomiędzy wystą- pieniem mutacji genu K-ras a stopniem zaawansowania klinicznego wg klasyfikacji TNM, anatomiczną lokalizacją zmiany, typem histologicznym, płcią, wiekiem. Wyniki. Mutację genu K-ras stwierdzono w 20,1% z wszystkich badanych przypadków zachorowań na raka jelita grubego, przy czym znamiennie wyższy odsetek mutacji genu K-ras wykryto u chorych w I stopniu (40%), IIC (50%) i IV stopniu (50%) zaawansowania wg klasyfikacji TNM. Wnioski. Wyniki naszych badań potwierdzają doniesienia innych autorów i wskazują na korelację pomiędzy mutacją genu K-ras a występowaniem raka jelita grubego. Oznaczanie mutacji genu K-ras może być uzupełnieniem innych metod diagnostycznych we wczesnym etapie rozwoju raka jelita grubego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 25-32
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies