Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "psychology of depth" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Anima possession”. „Opętanie” Andrzeja Żuławskiego w kontekście pojęcia fantazmatu oraz psychologii głębi
Anima Possession: “Possession” by Andrzej Żuławski in the Context of the Notion of the Phantasm and Depth Psychology
Autorzy:
Maron, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38623117.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Żuławski
Carl Gustav Jung
James Hillman
psychologia głębi
archetypy
anima
psychology of depth
archetypes
Opis:
Autor analizuje film Andrzeja Żuławskiego Opętanie (Possession, 1981) w kontekście pojęcia fantazmatu oraz psychologii głębi Carla Gustawa Junga oraz jego uczniów, Ericha Neumanna i Jamesa Hillmana, a także powiązań z gnozą. W pierwszej części artykułu została przedstawiona filozoficzna i psychoanalityczna genealogia pojęć fantazmatu i fantazji. Druga część wyjaśnia filmowe odniesienia do naczelnych koncepcji Junga. W trzeciej części autor wskazuje na ambiwalentny charakter obrazów Opętania odsyłających do psychologii archetypowej Hillmana. Inspiracje tymi koncepcjami ujawniają się w filmie Żuławskiego w powiązaniu problemu nieświadomości indywidualnej i zbiorowej, w wizerunku zła jako siły realnej, w „numinalnym”, czyli swoiście religijnym charakterze doświadczeń bohaterów, w tendencji do ujmowania tych problemów w sposób obrazowy, a także – ogólniej – w kreowaniu przez reżysera fikcji wyobrażeniowej, fantastycznej narracji traktowanej jako gra, spektakl, „lustra” indywidualnych i zbiorowych przeżyć psychicznych mających grunt archetypowy.
The author analyses Andrzej Żuławski’s film Possession (1981) in the context of the notion of the phantasm, as well as the connections with the depth psychology of Carl Gustav Jung and his followers: Erich Neumann and James Hillman. The first part of the article presents the philosophical and psychoanalytic genealogy of the notions of phantasm and fantasy. The second part explains film references to Jung’s principal ideas. In the third part, the author indicates the ambivalence of film images from Possession, which can be associated with J. Hillman’s archetypal psychology. Andrzej Żuławski’s inspirations by Jung’s depth psychology are expressed in the film through the themes of individual and collective unconsciousness, the image of “evil” as a real force in the “numinal” – that is, in a sense, religious – nature of the protagonists’ experiences and, ultimately, the tendency to think and grasp these problems in a pictorial way, as well as – more generally – in the imaginary fiction created by the director, which is a fantasy narration treated as a play, a show, as “mirrors” of individual and collective mental experiences, possibly based on archetypes.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 97-122
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Магија речи у приповеци Момчила Настасијевића Запис о даровима моје рођаке Марије
Magic of Words in Momčilo Nastasijević’s Narrative An Account of the Gifts of My Cousin Marija
Autorzy:
Жижовић, Оливера
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635669.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Momčilo Nastasijević
magic of words
curse
depth psychology
Shadow
Christ the Savior
Logos
second coming
Opis:
Interpretation of Momčilo Nastasijević’s narrative „An Account of the Gifts of my Cousin Marija” indicated  the  significance  of  the  storyteller’s  belief  in  the  magic  of  words  and  in calamitous effect of words on destiny – not only his own destiny, but also that of his cousin Marija.  Except  the power  of  words  –  curse,  and  magic  belief  in  it,  important  part  in  the events is also played by disrespect for somebody else’s word (intensified by the fact that it is the last will of a dying person), as well as by breaking of one’s word (false oath), which also turns to be fatal. Destiny of Marija and that of her cousin is viewed from the perspective of depth  psychology,  as  well  as  her  confronting individual  and  collective  Shadow,  and  his temporary  state  of  being  overwhelmed,  and  later permanently  engulfed  by  unconscious contents and family Shadow. While Marija comprehends evil in herself and in the world, and through  agony  and  suffering  reveals  her  light  side, and experiences  enlightenment,  her cousin, having heard her story, begins to identify  himself with dead Marija, failing to face these  contents  or  fight  them  creatively.  Marija  has „light  in  her  life”  while expecting  the second coming of Christ – coming of the Word, Logos, that will set the world free, so she spends  her  life  doing  embroidery,  in  order  to  fulfill  the  Word  –  what  was  foretold  and announced (spoken and written). Unlike her, under the pressure of his cognition, her cousin falls silent, wishing only for death, which is the only one, he believes, that can untie the knot of his suffering. Still, in order to die peacefully, actually to be able to die at all, near the end of  his  life  he will  be  compelled  to  speak,  meaning  to  write  down  the  narrative  about  his cousin and himself, in order for the „knot of suffering” to be resolved by words, meaning, by the very concept that tied it in the first place. 
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiozoficzny apokaliptyzm C. G. Junga
Autorzy:
Bytniewski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600550.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Carl Gustav Jung
psychoanaliza
psychologia głębi
gnoza
krytyka kultury
New Age
psychoanalysis
depth psychology
gnosis
critique of culture
Opis:
Critique of culture is one of the biggest parts of philosophy/psychology created by Carl Gustav Jung. Jung was witness of World War I and World War II, his thought was deeply influenced by writings of F. Nietzsche, who assured us that we (modern people) are sentenced to Age of nihilism. Jung seemed to take over this belief, developing it inside his own philosophical system. In Jung’s way of thinking Age of nihilism turned into a monumental discourse about New Age, where overgrown Enlightment’ Reason must abdicate, leaving its position to The Age of new spirituality. In my paper I’m trying to present thought of The Swiss psychologist as an apocalyptical prophecy, but not only apocalyptical. My aim is to find bright beam among this very pessimistic part of his oeuvre.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 B (4B)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Living Death: ‘Trick or treat!’ The Vivid Presence of Death Symbolism in Contemporary Art and a Philosophical Interpretation of its Existential Role
Żywa śmierć: 'cukierek albo psikus!' Wyrazista obecność symboliki śmierci w sztuce współczesnej – próba filozoficznej interpretacji jej egzystencjalnej roli
Autorzy:
Piotrowska-Tryzno, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593857.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
contemporary aesthetics
philosophy of life
visual anthropology
depth psychology
art
symbols of death
intercultural symbolism.
estetyka współczesna
filozofia życia
antropologia kultury wizualnej
psychologia głębi
sztuka
symbolika śmierci
symbolika międzykulturowa
Opis:
The paper covers the symbolism of death, which seems to be largely overlooked, trivialized or narrowly read both by the public and by some authors of texts on contemporary aesthetics. Numerous artists of the 20th and 21st century, including those widely known and commented on, try to restore the theme of mortality to the culture of the West, often showing it in the form of intercultural symbols, present in art from the beginning of its documented existence. The aim of this essay is to summon some meanings of such symbols, which are in a comprehensive way traditional, but invariably attractive for contemporary artists and thus freely transformed, and to sketch the possibility of their potential existential impact. The exploration of the possible causes of these meanings has been conducted on the basis of the selected proposals of interpretation in visual anthropology and depth psychology. The symbolism of death and its alleged role in contemporary art and contemporary Western culture have been also confronted with the selected proposals of the philosophy of life.
Artykuł dotyczy symboliki śmierci, która wydaje się w dużej mierze niezauważana, banalizo-wana lub wąsko odczytywana zarówno przez współczesnych odbiorców sztuki, jak i przez estetykę współczesną. Autorka zakłada, że artyści XX i XXI wieku, również ci szeroko znani i komentowani, starają się przywrócić kulturze Zachodu tematykę skończoności życia, podając nam ją często „do widzenia” w postaci zestawień międzykulturowych symboli obecnych w sztuce od początku jej udokumentowanego istnienia. Celem pracy jest ukazanie niektórych znaczeń symboliki śmierci (nieodmiennie atrakcyjnej dla twórców, w sposób szeroko pojęty tradycyjnej, choć swobodnie współcześnie trawestowanej) oraz możliwości jej potencjalnego oddziaływania. Eksploracja możliwych przyczyn aktualności tych znaczeń przeprowadzona została w oparciu o wybrane propozycje interpretacyjne antropologii kultury wizualnej i psy-chologii głębi. Symbolika śmierci i jej domniemana rola w sztuce współczesnej i współczesnej kulturze zachodniej zostały także skonfrontowane z wybranymi propozycjami filozofii życia.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 243-255
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mythos, Archetyp und Translation. Die Prosa von Bruno Schulz im Kontext der Ideen von Thomas Mann und Carl Gustav Jung
Autorzy:
Lukas, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032740.pdf
Data publikacji:
2010-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
psychologia głębi
C.G. Jung
Bruno Schulz
tłumaczenie dyskursywne
zbiorowa nieświadomość
tłumaczenia niemieckie
relacja intertekstualna
filozofia języka
K.G. Jung
depth psychology
Brunon Schulz
discursive translation
group unconscious
Greman translations
intertxtual relation
philosophy of language
Tiefenpsychologie
von C.G. Jung
diskursive Translation
kollektiv Unbewusstes
deutsche Übersetzungen
intertextuelle Relation
Sprachphilosophie
Opis:
Der Beitrag handelt von den Beziehungen zwischen den Werken des polnisches Schriftstellers Bruno Schulz (1892-1942) und der kulturphilosophischen Reflexion von Thomas Mann sowie der Tiefenpsychologie von C.G. Jung. Das OEuvre von Schulz erscheint als diskursive Translation von Konzepten wie dem Mythos, dem Archetyp und dem kollektiv Unbewussten, die der polnische Autor in sein eigenes poetologisches Programm überträgt. Die vorhandenen deutschen Übersetzungen von Schulz’ Texten geben diese intertextuelle Relation nicht wieder: Sie sind nicht in der Lage, die Schlüsselidee vom Künstler als Medium des kollektiv Unbewussten zu vermitteln und implizieren eine andere Sprachphilosophie als diejenige, die im Werk von Schulz verschlüsselt ist.
Artykuł skupia się na relacjach między pisarstwem Brunona Schulza (1892-1942) a refleksją filozoficzno-kulturową Tomasza Manna oraz psychologią C.G. Junga. Twórczość Schulza ujmowana jest jako przekład interdyskursywny takich koncepcji, jak: mit, archetyp i nieświadomość zbiorowa, które autor Mityzacji rzeczywistości przekształca we własny program poetologiczny. Dostępne dziś przekłady na język niemiecki nie odzwierciedlają tej relacji intertekstualnej: nie przekazują kluczowej idei artysty jako medium nieświadomości zbiorowej, implikują ponadto filozofię języka odmienną od tej, która zawarta jest w twórczości Schulza.
The paper deals with the relations between the works of the Polish author Bruno Schulz (1892-1942), some anthropological and philosophical concepts of Thomas Mann and the depth psychology of C.G. Jung. Schulz’s OEuvre appears as an interdiscursive translation of such concepts as the mythos, the archetypes and the common unconscious – categories which Schulz transformed into his own poetical programme. The translations of Schulz’ works into German do not render this intertextual relationship though. They do not convey the crucial idea of the artist being a medium of the common unconscious, and imply a language philosophy which is different from that intended by the Polish writer.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2010; 213-234
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies