Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "psychicznego" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Poprawa stanu psychicznego a przyrosty masy ciała po krótkotrwałej terapii olanzapine
Improvement of mental state and increase of body mass after short-term olanzapine therapy
Autorzy:
Kostulski, Adrian
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945563.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
improvement of mental state
istotny przyrost masy ciała
obesity
olanzapina
olanzapine
otyłość
poprawa stanu psychicznego
significant body mass increase
Opis:
Olanzapine is a 2nd generation antipsychotic drug, whose introduction created wholly new perspectives in the treatment of schizophrenia and other psychoses. These drugs feature a different profile of adverse effects than classic neuroleptics. Olanzapine may cause sedation, metabolic disorders and, as demonstrated by most studies, both short- and long-term, a significant increase of body mass, usually much greater than in the case of other antipsychotic drugs, both classic neuroleptics and 2nd generation antipsychotics. The exact mechanism of this phenomenon has not been fully elucidated yet and may result in part from affinity of olanzapine to serotonin receptor (5HT2A/2C, 5HT3, 5HT6), dopamine receptors (D1-D5), cholinergic, muscarinic (M1-M5), α1-adrenergic and histaminergic H1 receptors. Olanzapine selectively reduces stimulating activity of dopaminergic neurons of the mesolimbic system, while only slightly influencing the nigrostriatal system. Significant increment of body mass may lead to obesity, which is associated with an increased risk of many diseases and higher mortality. Authors present the results of studies concerning differences in improvement of mental state assessed by CGI-I and CGI-S scales in persons with and without significant increase of body mass after short-term (8 weeks) treatment with olanzapine. In both groups a decrease of CGI-S score was obtained, although it was more pronounced in the group of patients with significant body mass increase. Based on these results, it may be concluded that patients, who gained more weight better responded to therapy and obtained greater mental state improvement.
Olanzapina należy do leków przeciwpsychotycznych II generacji (LPP2), wprowadzenie których stworzyło nowe możliwości w leczeniu schizofrenii i innych psychoz. Leki te charakteryzują się odmiennym od klasycznych neuroleptyków (KN) spektrum objawów niepożądanych. Olanzapina może powodować sedację, zaburzenia metaboliczne i, co wykazano w większości przeprowadzonych badań, zarówno krótko-, jak i długoterminowy, znaczący przyrost masy ciała, zazwyczaj istotnie wyższy niż w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, KN i większości LPP2. Mechanizm powstawania tego zjawiska nadal nie jest do końca poznany i być może po części wynika z powinowactwa receptorowego olanzapiny do receptorów serotoninowych (5HT2A/2C, 5HT3, 5HT6), dopaminowych (D1-D5), cholinergicznych, muskarynowych (M1-M5), al-adrenergicznych oraz histaminowych (Hl). Olanzapina selektywnie redukuje pobudzającą czynność neuronów dopaminergicznych układu mezolimbicznego, mając jednocześnie niewielki wpływ na układ nigrostriatalny. Istotne przyrosty masy ciała mogą prowadzić do otyłości, co z kolei wiąże się ze wzrostem ryzyka wielu chorób i większą śmiertelnością. Autorzy przedstawili wyniki badań dotyczących różnic w zakresie poprawy stanu psychicznego ocenianych za pomocą skali CGI-I oraz CGI-S u osób z istotnym przyrostem i bez zmian masy ciała po krótkoterminowej (8-tygodniowej) kuracji olanzapiną. W obu grupach nastąpiło obniżenie wyników skali CGI-S, jednak znacząco większe było w grupie pacjentów z istotnym przyrostem masy ciała. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że u tych pacjentów, którzy bardziej przytyli podczas badania, nastąpiła większa poprawa kliniczna.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 2; 84-93
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie preparatów przeciwpsychotycznych o przedłużonym działaniu – depot, u chorych pacjentów przyjętych do szpitala na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego: dylematy medyczne, prawne i etyczne
Using of long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalized on basis of article 24 of act of psychical health protection: medical, ethic and legal dilemmas
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945468.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
act of psychical health protection
compulsory treatment
human rights
law and psychiatry
long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot
obserwacja psychiatryczna
patient rights
prawa człowieka
prawa pacjenta
prawo i psychiatria
preparaty przeciwpsychotyczne o przedłużonym działaniu – depot
przymusowe leczenie
psychiatric observation
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The aim of this article is to show complex situations, which can take place during hospitalisation of patient basing on article 24 of the act of psychical health protection. In accordance of this article a patient staying in a hospital is subjected not to medical treatment but to compulsory 10-day observation. The considerations presented below mostly focus on the possibility of using long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalised in above-mentioned way. It should be emphasized that using of these pharmaceuticals is analysed here not in a context of starting a medical treatment, but with reference to its compulsory application in a case of an aggressive patient, which is acceptable by law. The article aims in presenting complexity of legal, ethic and medical dilemmas which meets a psychiatrist in above mentioned situation. There are two rights concerned: the right of the patient not to be treated with the pharmaceutical during an observation (when the preparation can still act after leaving the hospital) and – on the other hand – the right of a doctor to take an action aiming in protection of the patient and the others against patient’s behaviour resulting from his sickness or mental aberration. A basic question will be asked in the article: has the doctor got a right of using a long-term effect pharmaceutical in a case of aggressive or auto-aggressive patient who has been taken to a hospital within compulsory observation, taking into account that other medical preparations are not effective?
Poniższy artykuł ma na celu ukazanie złożonych sytuacji, jakie mogą wyniknąć w trakcie hospitalizacji pacjenta na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zgodnie z zapisami powyższego przepisu pacjent przebywający w szpitalu podlega z mocy prawa nie leczeniu, lecz przymusowej, 10-dniowej obserwacji. Przedstawione w przedmiotowym tekście rozważania skupiają się przede wszystkim na kwestii możliwości stosowania leków o wydłużonym działaniu – depot, wobec pacjentów hospitalizowanych w ww. trybie. Zaznaczyć należy, iż stosowanie powyższych preparatów będzie analizowanie poniżej nie w kontekście rozpoczęcia leczenia pacjenta, lecz w odniesieniu do stosowania przymusowego podania leku wobec agresywnego pacjenta, a więc działania dopuszczonego w prawie. Tekst ten ma na celu ukazanie złożoności dylematów prawno- -medyczno-etycznych, na które w powyższej sytuacji może napotkać lekarz psychiatra. Dotykają one dwóch praw: prawa pacjenta do niepodawania mu leku w trakcie obserwacji, leku, którego działanie może utrzymywać się po ewentualnym opuszczeniu szpitala po 10 dniach, oraz prawa lekarza do podjęcia czynności mających na celu zabezpieczenie pacjenta oraz osób innych przed zachowaniami wynikającymi z jego choroby lub zaburzenia. W artykule zostanie postawione podstawowe pytanie: czy lekarz, obserwując pacjenta przyjętego bez zgody na obserwację, ma prawo zastosować lek uspokajający o wydłużonym działaniu (działanie ok. 14-dniowe) w sytuacji, w której pacjent ten wykazuje agresywne lub autoagresywne zachowanie, a inne standardowe leki nie przynoszą rezultatów?
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 4; 204-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności szkolne/akademickie w rok po I epizodzie schizofrenii, zależnie od płci i wieku badanych, obciążenia rodzinnego schizofrenią, czasu nieleczonej psychozy, nasilenia jej objawów przed leczeniem i stopnia uzyskanej poprawy stanu psychicznego
Scholastic and academic difficulties one year after the first episode of schizophrenia, depending on gender, age, family history of schizophrenia, duration of untreated psychosis, severity of symptoms prior to treatment and degree of improvement of mental state under treatment
Autorzy:
Wojtczak, Kamila
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Nawarski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945527.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
I epizod schizofrenii
age
czas nieleczonej psychozy
degree of improvement of mental state
duration of untreated psychosis
family history of schizophrenia
first episode of schizophrenia
gender
nasilenie objawów przed leczeniem
obciążenia rodzinne schizofrenią
płeć
scholastic/academic problems
severity of symptoms prior to treatment
stopień poprawy stanu psychicznego
trudności szkolne/akademickie
wiek
Opis:
Aim of the study: Determination of prevalence of scholastic and academic problems one year after the first episode of schizophrenia and their correlation with duration of untreated psychosis, severity of symptoms prior to institution of treatment, degree of improvement obtained, age and gender of patients and positive family history of schizophrenia. Method: One hundred and fourteen patients aged 14-23 years after the first episode of schizophrenia (acc. to ICD-10) were enrolled. These persons were treated at the Department of Psychiatry and Affective and Psychotic Disorders for Adolescents, at the Outpatient Consultation Unit of the Medical University in Lodz and at a private psychiatric practice. Information concerning type and duration of neuroleptics administration, scholastic and academic curriculum, interruption or cessation thereof, learning problems and notes obtained 1 year after the first episode of schizophrenia, duration of untreated psychosis, severity of psychosis according to the CGI-S scale, degree of improvement according to the CGI-I scale and family history of schizophrenia, was obtained based on medical documentation and custom-made questionnaire. Results: A large majority (90% and 80% acc. to subjective and objective assessment, respectively) of patients after the first episode of schizophrenia experience academic problems upon resuming their education. Overall, 80% of the patients resumed education, thereof 60% in normal mode and 30% in individual mode. Twenty percent of patients interrupted temporarily their education and had to repeat classes. Twenty percent of patients interrupted education permanently. No statistically significant correlations were found between parameters analyzed. Conclusions: Our results indicate that patients after the first episode of schizophrenia require a comprehensive and effective support if they are to continue their education.
Cel badań: Ustalenie częstości występowania trudności szkolnych/akademickich w rok po I epizodzie schizofrenii oraz ewentualnego wpływu na trudności szkolne czasu nieleczonej psychozy, nasilenia objawów choroby przed leczeniem, stopnia uzyskanej poprawy, wieku, płci i obciążenia rodzinnego schizofrenią. Metoda: Badaniem objęto 114 osób (14-23 lat) po I epizodzie schizofrenii (ICD-10), pacjentów Kliniki Zaburzeń Afektywnych, Psychotycznych i Psychiatrii Młodzieży, Poradni Leczniczo-Konsultacyjnej UM w Łodzi oraz gabinetu prywatnego. Informacje o rodzaju i czasie stosowania neuroleptyków, trybie kontynuacji nauki, przerwie w nauce, porzuceniu nauki, trudnościach w nauce, uzyskiwanych ocenach w rok od I epizodu schizofrenii, o czasie nieleczonej psychozy, nasileniu psychozy wg CGI-S, stopniu poprawy wg CGI-I oraz obciążeniu rodzinnym schizofrenią uzyskano z dokumentacji medycznej oraz z ankiet. Wyniki: Stwierdzono, że większość pacjentów po I epizodzie schizofrenii po powrocie do edukacji ma trudności w nauce: wg oceny subiektywnej - 90% badanych, a wg oceny obiektywnej - 80%. Naukę kontynuowało 80%: w trybie normalnym - 60%, w indywidualnym - 30% osób. Przerwa i konieczność powtarzania klasy dotyczyły 20% pacjentów. Całkowicie edukację zakończyło 20% ankietowanych. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych związków między analizowanymi parametrami. Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują na konieczność zaplanowania odpowiedniej pomocy dla tej grupy chorych w zakresie podtrzymywania kontynuacji edukacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 1; 6-19
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymusowa hospitalizacja psychiatryczna w trybie wnioskowym, w kontekście poszanowania praw pacjenta poradni zdrowia psychicznego
Compulsory psychiatric hospitalization in the petition mode, in the context of respect for the rights of outpatient mental health clinic patient
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945207.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
poradnia zdrowia psychicznego
prawa pacjenta
przymus bezpośredni
przymusowe leczenie w trybie wnioskowym
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The following text will show the specificity of the procedure of placing the patient in a psychiatric hospital, basing on the so called petition mode, as determined in article 29 of the mental health protection act. This procedure has a unique character because it is not related to the situation of direct threat to the patient’s health. The applicants usually are the people close to the patient or a social aid institution. This situation is unique also because it mostly takes place in an outpatient mental health clinic. Another important issue is that of the rights of the patient reporting to that type of outpatient clinic. Special attention is paid to the patient’s right to obtain information not only on the treatment but also on the purpose of treatment and circumstances of submitting an application for compulsory treatment. Furthermore, an answer was sought for such questions as whether or not in the above situation the doctor has the right to conceal some information from the patient, especially such information which may lead to a conflict or arouse its escalation in the patient’s family, or whether the presented situation contains some circumstances which allow to use direct coercion? The considerations were illustrated on the basis of a specific patient referred to hospital according to the above mentioned mode.
W niniejszej pracy została przedstawiona specyfika procedury umieszczenia pacjenta w szpitalu psychiatrycznym na podstawie tzw. trybu wnioskowego, o którym mowa w art. 29 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Procedura ta posiada wyjątkowy charakter, gdyż nie wiąże się ona ze stanem bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia pacjenta. Wnioskodawcą w sprawie są najczęściej: osoby bliskie pacjentowi lub organ do spraw pomocy społecznej. Sytuacja ta jest wyjątkowa, również dlatego że w większej część odbywa się ona na terenie poradni zdrowia psychicznego. Autorzy poświęcili też sporo miejsca zagadnieniu praw pacjenta zgłaszającego się do ww. typu poradni. W niniejszym artykule duży nacisk położono na zanalizowanie prawa pacjenta do uzyskania informacji na temat nie tylko swojego leczenia, ale też celu badania oraz okoliczności złożenia wniosku dotyczącego przymusowego leczenia. Ponadto podjęto próbę odpowiedzi na takie pytania, jak: czy w powyższej sytuacji lekarz ma prawo zataić przed badanym pewne informacje, zwłaszcza te, które mogą doprowadzić do pojawienia się konfliktu lub wywołać jego eskalację w rodzinie pacjenta? oraz czy w prezentowanej sytuacji dostrzec można okoliczności, które uprawniałyby zastosowanie przymusu bezpośredniego? Rozważania zobrazowano przypadkiem konkretnego pacjenta, który został skierowany do szpitala w wyżej przywołanym trybie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 282-287
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 3 grudnia 2010 roku – analiza socjologiczno-prawna
Amendments to the mental health protection act of 3 December 2010 – socio-legal analysis
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944939.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection
direct coercion
hospitalisation in the petition mode
human rights
mental health protection act
rzecznik praw pacjenta szpitala psychiatrycznego
hospitalizacja w trybie wnioskowym
prawa człowieka
przymus bezpośredni
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The mental health protection act has been operating in the Polish legal system for less than seventeen years. This act has been revised three times so far. Subsequent changes to the law referred to: clarifying the rules of admission to hospital without patients’ consent, introduction of the institution of Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection, assumptions of the National Mental Health Protection Program etc. This year’s fourth amendment to the act does not introduce changes that could be called revolutionary. However, this act adds significant issues which may be important for everyday functioning of patients and medical staff. These changes deal especially with such issues as: compulsory sychiatric hospitalisation in the petition mode, the use of the direct coercion, clarification of the competence of the above mentioned Ombudsman, and undertaking new measures to promote mental health. Especially with respect to the issues of direct coercion you can see significant changes, which include in particular authorization of medical emergency workers to use immobilization and hold. It is also important that at the moment only the courts decide on all forms of forced transportation to the hospital or nursing home. Taking up the analysis of the above act, it is worth to make a preliminary assessment of the proposed changes. It is worth to considering, whether the proposed changes will have a positive impact on the functioning of both patients and medical staff. Not less important is considering whether presently some major issues can be perceived that have not been covered by the amendment.
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego funkcjonuje w polskim systemie prawnym od niespełna siedemnastu lat. Akt ten był do tej pory trzykrotnie nowelizowany. Kolejne zmiany ustawy mówiły o: doprecyzowaniu zasad przyjęcia pacjenta do szpitala bez jego zgody, wprowadzeniu instytucji Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, założeniach Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego etc. Tegoroczna czwarta nowelizacja ustawy nie zakłada zmian, które można by określić mianem rewolucyjnych. Omawiany akt wprowadza jednak istotne zapisy, które mogą mieć znaczenie dla codziennego funkcjonowania zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Zmiany te dotyczą zwłaszcza takich zagadnień, jak: procedura hospitalizacji w trybie wnioskowym, stosowanie przymusu bezpośredniego, doprecyzowanie kompetencji ww. Rzecznika oraz podjęcie nowych działań w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Szczególnie w odniesieniu do kwestii przymusu bezpośredniego można dostrzec istotne zmiany, do których zaliczyć należy przede wszystkim upoważnienie ratowników medycznych do stosowania unieruchomienia oraz przytrzymania. Istotne jest także, iż w chwili obecnej wyłącznie do sądu należy decyzja o wszelkich formach przymusowego transportu do szpitala lub też domu pomocy społecznej. Podejmując się analizy wspomnianej ustawy, warto spróbować dokonać wstępnej oceny zaproponowanych zmian. Warto zastanowić się, czy proponowane zmiany wpłyną pozytywnie na codzienne funkcjonowanie zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego, a także czy w chwili obecnej dostrzec można istotne kwestie, które nie zostały uregulowane w omawianej nowelizacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 31-36
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki między dobrostanem psychicznym – psychopatologią a radzeniem sobie ze stresem u osób z różnymi formami zdrowia psychicznego
Correlations between subjective well-being – psychopathology and coping with stress of people with different forms of mental health
Autorzy:
Olszewski, Jacek Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943188.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety
coping with stress
forms of mental health
lęk
psychopathology
dobrostan psychiczny
formy zdrowia psychicznego
psychopatologia
radzenie sobie ze stresem
Opis:
In this study the author referred to the complete mental health model by Keyes and Lopez. In this model quality different forms of psychical health are distinguished. They are based on such dimensions as psychopathology (which indicator is higher level of anxiety) and well-being (life satisfaction). The author also concentrates on coping with stress. The aim of this study is to show the relation between quality different forms of mental health and the type of coping with stress. The author investigated English and Polish philology students of Maria Curie-Skłodowska University. They were 22-42 years old. Satisfaction with Life Scale (SWLS), State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and Coping Orientations to Problems Experienced (COPE) were used in this study. The results indicates that it is possible to distinguish groups of people with different forms of mental health. There are two groups with two main forms of mental health: “prosperous” and “fearful” people. In the group of “fearful” people there is correlation between factors that decide about the form of mental health (life satisfaction and the level of anxiety) and the ways of coping with stress. In the group of “prosperous” people factors that decide about mental health are not connected with the ways of coping.
W niniejszym opracowaniu autor nawiązał do modelu kompletnego zdrowia psychicznego Keyesa i Lopez, który daje podstawy do wyodrębnienia jakościowo odmiennych form zdrowia psychicznego, wyznaczonych przez wymiary psychopatologii (której wskaźnikiem jest podwyższony poziom lęku) i dobrostanu (sprowadzonego do satysfakcji z życia). Autor ponadto koncentrował się na adaptacyjności zaradczej, której wskaźnikami są podejmowane sposoby radzenia sobie ze stresem. Celem przeprowadzonych badań było określenie zależności zachodzących pomiędzy jakościowo odmiennymi formami zdrowia psychicznego a rodzajem stosowanych sposobów radzenia sobie ze stresem. Badania zostały przeprowadzone na studentach lubelskiej uczelni (UMCS), na kierunkach: filologia polska i filologia angielska. Wiek badanych mieścił się w przedziale 22-42 lat. Do pomiaru zmiennych zastosowano następujące narzędzia badawcze: Skala Satysfakcji z Życia – SWLS, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku – STAI oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – COPE. Wyniki badań wskazują, że wśród badanych można wyodrębnić grupy osób z różnymi formami zdrowia psychicznego. Autor wyłonił grupy odznaczające się dwiema dominującymi formami zdrowia psychicznego – osoby „prosperujące” i „lękliwe”. W grupie osób „lękliwych” istnieją związki między czynnikami decydującymi o formie zdrowia psychicznego (satysfakcją z życia i poziomem lęku) a sposobami radzenia sobie ze stresem Natomiast w grupie osób „prosperujących” czynniki decydujące o formie zdrowia psychicznego nie są istotnie powiązane ze stosowanymi sposobami zaradczymi.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 265-272
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ból psychiczny a występowanie myśli i tendencji samobójczych
Psychological pain and the occurrence of suicidal thoughts and tendencies
Autorzy:
Chodkiewicz, Jan
Miniszewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944228.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ból psychiczny
korelaty bólu psychicznego
myśli samobójcze
narzędzia pomiaru
zachowania samobójcze
correlates of psychological pain
measuring tools
psychological pain
suicidal behaviours
suicidal thoughts
Opis:
Different ways of understanding the psychological pain, its causes and ways to measure this variable were described in the presented article. Special attention was paid to Edwin Shneidman’s concept, in which the psychological pain along with cognitive constriction in which death is seen as the only source of interruption of suffering, is the basic source of suicidal thoughts and behaviours. According to Shneidman’s concept, the source of pain lies in the frustration over important needs and without satisfying them man is not able to function. The most popular tools for the study of psychological pain were listed. The studies which show the relation between the psychological pain and suicidal tendencies and personality variables were overviewed. Most of them indicate that psychological pain has stronger relations with the occurrence of suicidal thoughts and attempts than the feeling of hopelessness and levels of depression. It was also shown that the most important factors contributing to suicidal attempts (namely feelings of hopelessness, depression and psychological pain) are highly correlated, but at the same time they retain their autonomy. In some studies, it was also found out that psychological pain plays a causal role in suicidal tendencies and that the change in suicidal thoughts is determined by changes in the level of psychological pain. The article also includes demands for further research on the psychological pain. It was pointed out that the research on psychological pain covered the period of the last decade, so it is something new. It is advisable to conduct research on psychological pain relations with other (than suicidal tendencies) self-destructive behaviours, such as, for example, psychoactive substance abuse and the factors that protect against suffering from it. It is also worth to explore the relationship between the experience of physical and psychological pain and suicidal tendencies.
W artykule omówiono ujęcia bólu psychicznego i jego przyczyny oraz sposoby pomiaru tej zmiennej. Szczególną uwagę zwrócono na koncepcję Edwina Shneidmana. Według niej ból psychiczny – wraz z poznawczym zawężeniem, w którym śmierć jawi się jako jedyny sposób na przerwanie cierpienia – to podstawowe źródło myśli i zachowań samobójczych. Zgodnie z ujęciem Shneidmana źródło bólu tkwi we frustracji ważnych potrzeb. Bez ich zaspokojenia człowiek nie jest w stanie funkcjonować. W tekście wymieniono najpopularniejsze narzędzia do badania bólu psychicznego i dokonano przeglądu prac wskazujących na jego związki z myślami i zachowaniami samobójczymi. W badaniach wykazano, że najważniejsze czynniki zaangażowane w podejmowanie zachowań samobójczych, tj. poczucie beznadziejności, depresja i ból psychiczny, są ze sobą silnie skorelowane, ale jednocześnie zachowują odrębność. Okazało się również, iż ból psychiczny odgrywa przyczynową rolę w powstawaniu skłonności samobójczych, a zmiana w myślach samobójczych jest wyznaczana przez zmiany poziomu bólu psychicznego. W artykule zawarto też postulaty dotyczące dalszych kierunków badań nad bólem psychicznym. Zwrócono uwagę, że rozważania nad nim przypadają na ostatnią dekadę, są więc czymś nowym. Wskazane jest prowadzenie badań nad związkami bólu psychicznego z innymi niż tendencje samobójcze zachowaniami autodestrukcyjnymi, np. z nadużywaniem substancji psychoaktywnych, oraz nad czynnikami chroniącymi przed cierpieniem z powodu tego bólu. Warte poznania wydają się ponadto relacje między odczuwaniem bólu fizycznego i psychicznego a tendencjami suicydalnymi.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 37-42
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie czułości diagnostycznej testów przesiewowych MoCA i MMSE oraz trzech metod oceny Testu Rysowania Zegara: metody Sunderlanda, metody 7/7 i metody Shulmana w ocenie zaburzeń funkcji poznawczych osób starszych
Comparison of the sensitivity of diagnostic screening tests MoCA and MMSE, and three methods of evaluation Clock Drawing Test: Sunderland method, the method of 7/7 and Shulman method in the assessment of impairment of cognitive function of the elderly
Autorzy:
Bujnowska-Fedak, Maria
Baran, Mateusz
Sapilak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552883.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego
Test Rysowania Zegara
Montrealska Skala Oceny Funkcji Poznawczych
zaburzenia funkcji poznawczych
osoby starsze
Opis:
Wstęp. Populacja Polski należy do populacji szybko starzejącej się. Narastającym problemem stają się zaburzenia funkcji poznawczych pojawiające się wraz z wydłużaniem się wieku. Ich wczesne wykrycie zwiększa szansę ich leczenia i ułatwia opiekę nad chorymi. Cel pracy. Porównanie czułości diagnostycznej MoCA i MMSE oraz trzech metod oceny Testu Rysowania Zegara: metody Sunderlanda, metody 7/7 i metody Shulmana w ocenie zaburzeń funkcji poznawczych osób starszych. Materiał i metody. W okresie listopad 2013 – luty 2014 r. zbadano 51 losowo wybranych pacjentów dwóch oddziałów geriatrycznych we Wrocławiu, którzy przekroczyli 65. rok życia. Wyniki. Grupa badana liczyła 51 osób: 33 kobiety oraz 18 mężczyzn, w wieku od 66 do 90 lat. Wykazano istotną statystycznie różnicę między wartościami średnimi testów MMSE i MoCA (26,18 pkt. i 22,80 pkt. odpowiednio; p = 0,000).Stwierdzono istotną statystycznie różnicę między procentowymi wynikami CDT , ocenianego według metod Sunderlanda (68,82%), 7/7 (59,66%) i Shulmana (63,53%). Wszystkie testy wykazały związek między nasileniem zaburzeń funkcji poznawczych a wiekiem pacjentów. Stwierdzono dodatnią korelację między wynikami testów MMSE , MoCA, CDT a wykształceniem pacjentów i subiektywną oceną stanu ich zdrowia. Wnioski. 1. MoCA jest testem o większej czułości niż MMSE . 2. Metoda 7/7 ma większą czułość w ocenie Testu Rysowania Zegara niż metody Sunderlanda i Shulmana.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 79-81
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Używanie leków z powodu dolegliwości bólowych i negatywnych stanów emocjonalnych przez uczniów warszawskich gimnazjów
Autorzy:
Pisarska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634992.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
dolegliwości zdrowia psychicznego i somatycznego, leki, młodzież
Opis:
The study was aimed at the assessment of trends in medicines use, taken for pain ailments (headache and stomachache), negative emotional conditions (sleeplessness, nervousness, depression), and lack of energy among adolescents.An anonymous questionnaire was administered to 15-year-old students in random sample of middle school classes from Warsaw. In 2004 data were taken from 722 students, in 2008 from 1133 students, and in 2012 from 937 students.Results showed that in the last month before the study 24–30% of students used pain-relievers occasionally, approximately 20% used such medicines frequently. Medicines against negative emotional conditions and lack of energy were less prevalent. The prevalence of pain-reliever use was stable, however, changes in the prevalence of medicine use for negative emotional conditions were noted.Mental health promotion and prevention program, addressing over-the-counter medicine use should be developed.
Źródło:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2014, 12, 1
2084-2627
Pojawia się w:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie własnej skuteczności i strategie przystosowania do choroby u pacjentek z nowotworem narządu rodnego
Self-efficacy and strategies of adaptation to disease in patients with cancer of reproductive organs
Autorzy:
Rogala, Dorota
Mazur, Aleksandra
Maślińska, Mariola
Koper, Krzysztof
Wysocka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030318.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
General Self-Efficacy Scale – GSES
Mini-Mental Adjustment to Cancer scale – Mini-MAC
cancer
hysterectomy
skala przystosowania psychicznego do choroby nowotworowej – mini-mac
skala uogólnionej własnej skuteczności – gses
histerektomia
nowotwory
Opis:
Aim: According to Bandura’s social cognitive theory, high self-efficacy has a positive impact on one’s motivation and achievements. There are two different attitudes which patients diagnosed with cancer adopt. The active attitude consists in putting up a fight for one’s health and life and in general mobilization, whereas the passive one manifests itself in fear and general surrender. The aim of the study was to analyze the relationship between mental adaptation to cancer and self-efficacy in women after hysterectomy performed for oncological reasons. Material and methods: The research involved 37 patients with reproductive organ cancer, after hysterectomy. The authors used their own survey, the General Self-Efficacy Scale (GSES) and the Mini-Mental Adjustment to Cancer scale – Mini-MAC. The authors analyzed the relationship between the coping strategies adopted by patients and the level of self-efficacy based on sociodemographic variables. In statistical computations, planned comparison (contrast analysis), Kruskal–Wallis analysis of variance (ANOVA), Pearson’s r correlation coefficient and Kendall’s tau coefficient were used. The significance level was assumed at p ≤ 0.05. Results: 1) Women after hysterectomy adopt constructive strategies of coping with the disease. These strategies are: “fighting spirit” and “positive reinterpretation.” 2) Women in a relationship adopt a destructive strategy called “helplessness/hopelessness” more often than single women, whilst women with a better economic status tend to adopt the constructive strategy known as “positive reinterpretation.” 3) Patients with higher self-efficacy more frequently adopt the “fighting spirit” and “positive reinterpretation” strategies. 4) The level of self-efficacy is higher in women in a relationship than in single women. Conclusions: 1) The level of self-efficacy in patients after hysterectomy is higher than its average level in the Polish population and the highest among the clinical populations studied so far. 2) Higher level of self-efficacy increases the tendency to adopt constructive strategies.
Cel pracy: Zgodnie z teorią społeczno-poznawczą Bandury wysoka ocena własnej skuteczności pozytywnie wpływa na motywację do działania i osiągnięcia jednostki. Wyróżnia się dwie postawy przyjmowane przez pacjentów po zdiagnozowaniu choroby nowotworowej. Postawa aktywna polega na podjęciu walki o zdrowie i życie oraz ogólnej mobilizacji, pasywna zaś przejawia się lękiem i ogólną rezygnacją. Celem pracy była ocena związku między przystosowaniem psychicznym do choroby nowotworowej a poziomem poczucia własnej skuteczności u kobiet po zabiegu histerektomii przeprowadzonym z powodów onkologicznych. Materiał i metody: Badaniami objęto 37 pacjentek z nowotworem narządu rodnego po zabiegu histerektomii. Wykorzystano ankietę własnej konstrukcji, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES i Skalę Przystosowania Psychicznego do Choroby Nowotworowej – Mini-MAC. Analizowano zależność między wyborem strategii walki z chorobą a poziomem własnej skuteczności w zależności od zmiennych socjodemograficznych. W obliczeniach statystycznych wykorzystano porównania zaplanowane (analiza kontrastów), test ANOVA rang Kruskala–Wallisa, współczynnik korelacji r Pearsona i tau Kendalla. Jako poziom istotności przyjęto p ≤ 0,05. Wyniki: l) Kobiety po histerektomii wybierają konstruktywne strategie walki z chorobą. Są to strategie „duch walki” i „pozytywne przewartościowanie”. 2) Kobiety żyjące w związku częściej niż samotne wybierają strategię destrukcyjną „bezradność – beznadziejność”, a te o lepszym statusie materialnym – strategię konstruktywną „pozytywne przewartościowanie”. 3) Pacjentki cechujące się wyższym poziomem własnej skuteczności częściej stosują strategie „duch walki” i „pozytywne przewartościowanie”. 4) Poziom własnej skuteczności u kobiet żyjących w związku jest wyższy niż u samotnych. Wnioski: l) Poziom własnej skuteczności pacjentek po histerektomii jest wyższy od przeciętnej w polskiej populacji i najwyższy spośród dotychczas badanych grup klinicznych. 2) Wyższy poziom własnej skuteczności sprzyja wyborowi konstruktywnych strategii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 3; 154-164
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkt turystyczny dla twórczych pracowników umysłowych
Tourist product for creative white-collar workers
Autorzy:
Andreeva, N.
Poskrobko, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/96107.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych
Tematy:
turystyka
produkt turystyczny
oszczędny pracownik umysłowy
usługi turystyczne
relaks psychicznego zmęczenia
stres
relaks
tourism
tourism product
creative white-collar worker
tourism services
relaxation of mental tiredness
stress
relaxation
Opis:
W artykule poddano weryfikacji dwie tezy: 1. Wprowadzenie nowego masowego produktu turystycznego na pograniczu polsko-litewsko-białoruskim spowoduje istotny wzrost zainteresowania tym regionem na świecie i wzrost liczby turystów na analizowanym obszarze; 2. Turystyka może stanowić jedną z istotnych dźwigni rozwojowych pogranicza polsko-litewsko-białoruskiego, a przede wszystkim może mieć największy udział w tworzeniu nowych miejsc pracy jeszcze w bieżącym okresie planistycznym. Celem artykułu jest wskazanie jednej z możliwości rozwoju inteligentnego produktu turystycznego na pograniczu polsko-litewsko-białoruskim, skierowanego do twórczych pracowników umysłowych. Zakres artykułu obejmuje wskazanie wybranych aspektów tworzenia inteligentnego produktu turystycznego: ogólnych, neurobiologicznych i organizacyjnych. Artykuł może być pomocny przy opracowywaniu koncepcji i programu wdrożeniowego nowego produktu.
The paper presents both the external and internal conditionings of introducing a new tourist product targeted at creative white-collar workers. It has been proposed that this product ought to be called an intelligent specialization of tourism, in which services would be organized on the basis of knowledge from the domains of neurosciences, psychology, tourism and management sciences. Among the external conditionings, attention has been drawn to such megatrends as globalization, development of service sector as well as the development of knowledge-based economy. This group of conditionings include also the concept of sustainable development, the strategy of intelligent development and the strategy of forming green economy. Among the internal conditionings the following were pointed: mental tiredness, creative tension, stress regulation and sleep, participation in sport activities, as well as in both cultural and dance events. More emphasis has been laid upon the nature-related conditions of forming a tourism product for creative white-collar workers.
Źródło:
Ekonomia i Środowisko; 2015, 4; 138-152
0867-8898
Pojawia się w:
Ekonomia i Środowisko
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychiatryczne oraz prawne aspekty stosowania przymusu bezpośredniego wobec uczniów na terenie szkoły specjalnej
Psychiatric and legal aspects of the use of direct coercion in special education
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943737.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
direct coercion
human dignity
human rights
mental health care
special education
godność człowieka
ochrona zdrowia psychicznego
prawa człowieka
przymus bezpośredni
szkoła specjalna
Opis:
Use of direct coercion is a very peculiar situation, as it requires the use of force against another human being. Licence to take such action must be governed by the law, in the case of psychiatric care stipulated in the provisions of Mental Health Protection Act. Under this act, doctors and nurses are authorised to use such means as restraint, seclusion, and/or administration of relevant drugs under force to a patient displaying aggressive or auto-aggressive behaviour. Similar behaviours, however, can also be presented by special education students, some of who were once patients of psychiatric hospitals. Educators in schools are not allowed or authorised to use physical force against a student. What should a teacher do in a situation of aggression on the part of a student to protect their own and other people’s safety? Is it permissible in certain situations to restrain a student? Perhaps in some clearly defined cases teachers have an obligation to use force against a student with a disability? This article is an attempt to answer these questions.
Zastosowanie przymusu bezpośredniego to sytuacja szczególna, wymagająca użycia siły wobec drugiego człowieka. Możliwość podjęcia podobnych działań musi być regulowana przez określone akty prawne. W kontekście rzeczywistości psychiatrycznej należy wskazać przede wszystkim na zapisy ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zwrócono w niej uwagę, że lekarz i pielęgniarka mogą podjąć wobec agresywnego lub autoagresywnego pacjenta takie działania, jak unieruchomienie, przytrzymanie, izolacja i przymusowe podanie leków. Jednak niebezpieczne zachowania mogą prezentować również uczniowie szkół specjalnych, których część była niegdyś pacjentami szpitali psychiatrycznych. Nie zmienia to faktu, że na terenie szkół pedagodzy nie mają formalnego prawa do zastosowania przymusu bezpośredniego wobec ucznia. Co zatem mogą zrobić, kiedy podopieczny stosuje siłę? W jaki sposób nauczyciel powinien postąpić w przypadku agresji ucznia, by chronić bezpieczeństwo własne oraz innych osób? Czy w pewnych sytuacjach wolno mu przytrzymać podopiecznego albo go unieruchomić? Czy w wybranych przypadkach pedagog ma obowiązek użycia siły wobec niepełnosprawnego ucznia? W artykule podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 4; 202-207
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioterapia – ewolucja teorii i rozwój praktyki. Przegląd na podstawie doświadczeń polskich i zagranicznych
Bibliotherapy – evolution theory and practice development. Overview on the basis of the Polish and foreign experiences
Autorzy:
Matras-Mastalerz, Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685528.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
biblioterapia
funkcja terapeutyczna literatury
czytelnictwo
umacnianie zdrowia psychicznego
wsparcie emocjonalne
bibliotheraphy
the therapeutic function of literature
reading
strengthening mental health
emotional support
Opis:
This article attempts to discuss the evolution of the theoretical basis of bibliotherapy and the possibility of its practical applications in the activities of prevention, treatment, education and socialization of readers. Its attractiveness, and at the same time difficulty of description, is connected with its interdisciplinary nature which smoothly combines study of literature, bibliology, psychology, pedagogy, sociology, philosophy, history, anthropology, and even medical sciences. This melting pot of so differentiated, yet similar issues is joined by their affiliation to humanistic reflection, and thus becomes a set of flexible tools useful in the process of strengthening the physical and mental condition of customers.
Artykuł stanowi próbę omówienia ewolucji teoretycznych podstaw biblioterapii oraz możliwości jej zastosowań praktycznych w działaniach z zakresu profilaktyki, terapii, wychowania, edukacji i socjalizacji czytelników. Atrakcyjność, ale i trudność opisywania biblioterapii łączy się z jej interdyscyplinarnością. Płynnie łączą się w jej obrębie literaturoznawstwo, bibliologia, psychologia, pedagogika, socjologia, filozofia, historia, antropologia, a nawet nauki medyczne. Zróżnicowane, a jednocześnie bliskie zagadnienia, połączone wspólnym mianownikiem przynależności do refleksji humanistycznej, mogą przekształcić się w poręczny zestaw elastycznych narzędzi przydatnych w procesie umacniania kondycji psychicznej i fizycznej odbiorców.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum; 2016, 1, 22-23; 29-44
0860-7435
2450-1336
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadowolenie z życia i perspektyw na przyszłość a obiektywne i subiektywne czynniki sytuacji życiowej
Satisfaction with Life and Prospects for the Future versus Objective and Subjective Factors Affecting One’s Situation in Life
Удовлетворение от жизни и перспектив на будущее:и объективные и субъективные факторы жизненной ситуации
Autorzy:
Pikul, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547572.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
jakość życia
szczęście
zadowolenie z perspektyw na przyszłość
dobrostan psychiczny
teorie dobrostanu psychicznego
life quality
happiness
satisfaction with prospects for the future
psychological well-being
theories of psychological well-being
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest szczęście i zadowolenie z życia oraz perspektyw na przyszłość. Jest to temat zawsze aktualny, zwłaszcza w obecnych czasach, przez niektórych autorów (A. Giddens, U. Beck) nazywanych późną nowoczesnością. Szczególnie w takich warunkach społecznych warto zatrzymać się i zastanowić, czy jesteśmy szczęśliwi i jak oceniamy swoją przyszłość. Wątpliwości te są wyjaśnione już w pierwszej części pracy, zawierającej znaczenia pojęć: jakość życia, szczęście, zadowolenie, dobrostan psychiczny wraz ze wskazaniem na czyn-niki obiektywne i subiektywne wpływające na ów dobrostan. Ponadto przedstawione są założenia teorii dobrostanu psychicznego: „dół-góra”, „góra-dół”, cebulowa teoria szczęścia. Kolejnym aspektem jest przyszłość w kontekście dobrostanu psychicznego, w tym znaczenie nadziei, wiary, optymizmu i pewności siebie. Druga część pracy zawiera wyniki badań opracowane na podstawie projektu pn. Diagnoza Społeczna. Zmienną wyjaśnianą jest zadowolenie z perspektyw na przyszłość, w tym ukazanie, jak owe zadowolenie przedstawia się na przełomie lat 2000–2013. Kluczowe jest przedstawienie zmiennych mających największy wpływ na zadowolenie z perspektyw na przyszłość oraz poznanie kierunku ich wpływu. Pozytywny wpływ na nasze zadowolenie ma status społeczno-ekonomiczny oraz bliskie relacje społeczne, jak: posiadanie przyjaciół, bycie w związku małżeńskim i udział w nabożeństwach. Ponadto nasze zadowolenie różnicuje także wiek, stan zdrowia, posiadanie dzieci na utrzymaniu czy nadużywanie alkoholu. Jako, że na wiele rzeczy w swoim życiu mamy wpływ, warto zweryfikować, w których wymiarach możemy jeszcze zwiększyć nasze zadowolenie z perspektyw na przyszłość.
This article is concerned with happiness and satisfaction with life and prospects for the future. The subject matter is always relevant, especially in these times, called by some authors (A. Giddens, U. Beck) late modernity. It is worth stopping and thinking, especially in such social conditions, whether we are happy and what the future will bring us. These doubts are explained in the first part of the paper, which contains the meanings of terms such as: life quality, happiness, satisfaction and psychological well-being. Moreover, objective and subjective factors are pointed out which have influence on that well-being. In addition, the assumptions of the theory of psycho-logical well-being are presented: bottom-up and top-down models, the onion theory of happiness. Another aspect is the future in the context of psychological well-being, including the importance of hope, faith, optimism and confidence. The second part of the paper contains the results of the research obtained on the basis of the project entitled Social Diagnosis. The variable being ex-plained is satisfaction with future prospects and the extent of that satisfaction is presented with reference to years 2000-2013. The presentation of variables that have the greatest impact on satisfaction with future prospects and learning to what extent the variables affect the satisfaction is of key importance. The socio-economic status and close social relations such as having friends, being married and participation in church services have a positive influence on our satisfaction. Moreover, our satisfaction varies depending on our age, health condition, having children to maintain or if we abuse alcohol. Since there are a lot of things in our life that depend on us, it is worth analyzing in which aspects we can increase our satisfaction with the prospects for the future.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 48; 104-115
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies