Temat: przewlekla choroba nerek - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Torbiele nerek u dzieci – obserwacja jednego ośrodka
Renal cysts in children: a single centre study
Autorzy:: Medyńska, Anna
Fornalczyk, Konstancja
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Wikiera-Magott, Irena
Kubicki, Dominik
Zwolińska, Danuta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035540.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dzieci
przewlekła choroba nerek
torbiele nerek
Opis:: Kidney cysts may be congenital (associated or not with genetic disorders) or rarely acquired. They may be an isolated abnormality or be part of an anomaly syndrome. The aim of the study was to analyse the history of patients with suspected/diagnosed cysts of the kidney(s) admitted to the authors’ department in 2015–2016. Material and methods: In this period 1,604 patients were hospitalised, including 49 children aged 1 month – 17 years with a suspected/diagnosed cyst of the kidney(s). There were 30 first-time admissions and the remaining cases were repeat admissions. Results: There were 14 infants (mean age of 4.2 months) among the children hospitalised for the first time. The final diagnoses in this group were as follows: autosomal recessive polycystic kidney disease in 3 children, autosomal dominant polycystic kidney disease in 1 child, right multicystic dysplastic kidney in 4 children, right multicystic dysplastic kidney combined with left ectopic kidney in 1 child, bilateral multicystic dysplastic kidney in 1 child, single renal cysts in 2 children and renal cystic hypodysplasia in 2 children. Among the remaining 16 children (mean age of 10.1 years) diagnosed for the first time due to arterial hypertension or abnormalities on abdominal ultrasound imaging, autosomal dominant polycystic kidney disease was found in 11 children, right multicystic dysplastic kidney in 4 children and left multicystic dysplastic kidney in 1 child. Among 19 patients hospitalised more than once (mean age of 9.5 years) autosomal dominant polycystic kidney disease was diagnosed in 4 children, autosomal recessive disease in 6 individuals, right multicystic dysplastic kidney in 4 children, left multicystic dysplastic kidney in 3 children and other forms of cystic kidney disease in 2 children. In 23 children (47%) various stages of chronic kidney disease were found and in 3 patients a renal transplant was performed. Conclusion: Renal cysts are not a common reason for hospitalisation at a pediatric nephrology centre (3.1% of patients); however, they do require diagnosis and monitoring of patients due to the risk of development of chronic kidney disease.
Torbiele w nerkach mogą mieć charakter wrodzony (związany bądź niezwiązany z zaburzeniami genetycznymi) lub nabyty (rzadki). Mogą być zaburzeniem izolowanym lub stanowić element zespołu anomalii. Celem pracy była analiza historii pacjentów z podejrzeniem/rozpoznaniem torbieli nerki/nerek, przyjętych do Kliniki autorów w latach 2015–2016. Materiał i metody: W tym okresie hospitalizowano 1604 pacjentów, wśród nich było 49 dzieci w wieku od 1 miesiąca do 17 lat z podejrzeniem/rozpoznaniem torbieli nerki/nerek. W 30 przypadkach były to przyjęcia pierwszorazowe, w pozostałych – kolejne. Wyniki: Wśród dzieci hospitalizowanych po raz pierwszy było 14 niemowląt (średnia wieku 4,2 miesiąca). Ostateczne rozpoznania w tej grupie były następujące: autosomalna recesywna wielotorbielowatość nerek – u 3 dzieci, autosomalna dominująca wielotorbielowatość nerek – u 1, dysplazja torbielowata nerki prawej – u 4, połączona z ektopią nerki lewej – u 1, obustronna dysplazja torbielowata – u 1, pojedyncze torbiele nerek – u 2, hipodysplazja nerek z torbielami – u 2. W grupie pozostałych 16 dzieci (średnia wieku 10,1 roku) diagnozowanych po raz pierwszy z powodu nadciśnienia tętniczego lub nieprawidłowości w badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej autosomalną dominującą wielotorbielowatość nerek stwierdzono u 11, dysplazję torbielowatą nerki prawej – u 4, lewej – u 1. Wśród 19 pacjentów hospitalizowanych po raz kolejny (średnia wieku 9,5 roku) autosomalną dominującą wielotorbielowatość nerek rozpoznano u 4, autosomalną recesywną – u 6, dysplazję torbielowatą nerki prawej – u 4, lewej – u 3, inne postaci torbielowatości – u 2. U 23 dzieci (47%) z całej grupy stwierdzono przewlekłą chorobę nerek w różnych stadiach, u 3 wykonano przeszczep nerki. Podsumowanie: Torbiele nerek nie stanowią częstej przyczyny hospitalizacji (3,1% pacjentów) dzieci w ośrodku nefrologicznym, ale wymagają diagnostyki i monitorowania chorych ze względu na ryzyko rozwoju przewlekłej choroby nerek.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 2; 175-182
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Częstość występowania zaburzeń funkcji nerek w populacji pacjentów praktyki lekarza rodzinnego – doniesienie wstępne
Autorzy:: Mastalerz-Migas, Agnieszka
Steciwko, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553109.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: eGFR
przewlekła choroba nerek
mikroalbuminuria
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 399-402
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ cukrzycy na funkcję i rozwój chorób nerek
Autorzy:: Jaroszyński, Andrzej
Jaroszyńska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/552889.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: cukrzycowa choroba nerek
przewlekła choroba nerek
dyslipidemia, albuminuria
nadciśnienie tętnicze
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 224-226
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Retinopatia nadciśnieniowa IV stopnia u 13-letniej dziewczynki jako ciężkie powikłanie nerkopochodnego nadciśnienia tętniczego
Grade 4 hypertensive retinopathy in a 13-year-old girl as a serious complication of nephrogenic hypertension
Autorzy:: Rybus-Kalinowska, Barbara
Teodorowicz-Rachuba, Bogna
Kalinowski, Mariusz
Łabuz-Roszak, Beata
Adamek, Brygida
Hyla-Klekot, Lidia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034990.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: dziecko
przewlekła choroba nerek
przełom nadciśnieniowy
retinopatia nadciśnieniowa
Opis:: The paper presents a case of a 13-year-old girl admitted to the Department of Ophthalmology due to bilateral vision deterioration persisting for about one month, who 9 years earlier was diagnosed and irregularly treated for hypertension. Her best-corrected visual acuity was 0.05 for the right and 0.2 for the left eye. Grade 4 hypertensive retinopathy was diagnosed based on the appearance of the fundus of the eye and significantly increased blood pressure (220/130 mm Hg). The girl was urgently referred to the Department of Nephrology for further diagnosis and treatment. Intensive antihypertensive treatment and reduction of blood pressure led to minor improvement in visual acuity. This case report emphasises the significance of periodic blood pressure monitoring in children as well as shows how serious the ophthalmological consequences of untreated hypertension can be.
W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 13-letniej dziewczynki z rozpoznanym 9 lat wcześniej, lecz nieregularnie leczonym nadciśnieniem tętniczym, która została przyjęta na oddział okulistyki z powodu utrzymującego się od około miesiąca pogorszenia widzenia obojgiem oczu. Najlepiej skorygowana ostrość wzroku pacjentki wynosiła 0,05 w oku prawym i 0,2 w oku lewym. Na podstawie obrazu dna oka oraz bardzo wysokich wartości ciśnienia tętniczego (220/130 mm Hg) rozpoznano retinopatię nadciśnieniową IV stopnia. Dziewczynka została przekazana w trybie pilnym na oddział nefrologii w celu dalszej diagnostyki i leczenia. Po zastosowaniu intensywnego leczenia hipotensyjnego i obniżeniu ciśnienia tętniczego uzyskano nieznaczną poprawę ostrości wzroku. Opis tego przypadku stanowi dowód na to, jak ważna jest okresowa kontrola ciśnienia tętniczego u dzieci oraz jak poważne mogą być konsekwencje okulistyczne nieleczonego nadciśnienia tętniczego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 1; 96-101
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Tkanka tłuszczowa – udział w patogenezie nadciśnienia tętniczego i chorób nerek
Autorzy:: Adamczak, Marcin
Bartmańska, Magdalena
Więcek, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/552214.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: adiponektyna
leptyna
nadciśnienie tętnicze
przewlekła choroba nerek
tkanka tłuszczowa
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 213-215
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Problemy pielęgnacyjne u chorych hemodializowanych z chorobami sercowo-naczyniowymi
Issues of healthcare among haemodialysis patients with cardiovascular diseases
Autorzy:: Milewska, Elżbieta
Andryszczyk, Małgorzata
W. Grajek, Zbysław
Kleszczewska, Ewa
Apanasewicz, Jacek
Borowa, Mirosława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/943486.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: dostęp naczyniowy
choroby sercowo-naczyniowe
przewlekła choroba nerek
hemodializa
Opis:: Przewlekła choroba nerek jest zespołem chorobowym, który występuje wtedy, gdy na przestrzeni czasu następuje stopniowa i trwała utrata funkcji nerek. Proces chorobowy wywołany w miąższu nerek, powstały na skutek uszkodzenia lub zmniejszenia liczby nefronów, prowadzi do upośledzenia funkcji nerek: wydalniczej, wydzielniczej i metabolicznej. Końcowe stadium choroby wymaga wdrożenia terapii nerkozastępczej. Sposobów leczenia chorych z przewlekłą chorobą nerek (PChN) jest kilka: przewlekła hemodializoterapia, dializy otrzewnowe oraz przeszczep nerki. W przypadku leczenia dializami należy odpowiednio wcześnie przygotować dostęp naczyniowy (przetokę tętniczo-żylną lub cewnik dializacyjny). Wśród wielu problemów zdrowotnych pacjentów leczonych przewlekle dializami czołowe miejsce zajmują choroby sercowo-naczyniowe, które zwiększają śmiertelność chorych. Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne (American Heart Association – AHA) uznało pacjentów z PChN za grupę najwyższego ryzyka w zakresie rozwoju chorób układu krążenia. Profilaktyka chorób układu sercowo-naczyniowego jest taka sama jak dla ogółu ludności, a rolą pielęgniarki jest zminimalizowanie działań czynników ryzyka, na które mamy wpływ. Duże znaczenie ma także zapobieganie powikłaniom wczesnym i późnym związanym z dializoterapią. Zespół terapeutyczny ma za zadanie prowadzić edukację mającą na celu walkę z nikotynizmem, kontrolę ciśnienia tętniczego i dbać o regularne przyjmowanie przez pacjentów leków hipotensyjnych. Kolejnym zadaniem będącym sprawą pierwszorzędną w profilaktyce chorób układu krążenia jest regulacja zaburzeń gospodarki lipidowej.
Chronic kidney disease is a disease syndrome that occurs when there is a gradual and permanent loss of kidney function over time. The disease process caused in the renal parenchyma resulting from damage or decrease in the number of nephrons leads to impaired renal function: excretory, secretory and metabolic. The final stage of the disease requires the implementation of a renal replacement therapy. There are several ways to treat patients with CKD: including chronic dialysis, peritoneal dialysis and renal transplantation. In the case of dialysis treatment, vascular access (arteriovenous fistula or dialysis catheter) should be prepared at an early stage. Among the many health problems of patients treated with chronic dialysis, cardiovascular diseases continue to be the leading cause of increased mortality among patients. The American Heart Association (AHA) has identified patients with CKD as the highest risk group for cardiovascular disease. Prophylaxis of cardiovascular disease is the same as for the general population, and the role of the nurse is to minimize the effects of the risk factors which can affect the patient. It is also important to prevent early and late complications related to dialysis. The therapeutic team should conduct education aimed at fighting nicotinism, controlling blood pressure and regularly taking antihypertensive drugs. Another task that is a primary concern in the prevention of cardiovascular disease is the regulation of lipid metabolism disorders.
Źródło:: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 4
2083-4543
Pojawia się w:: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nefronoftyza – różne obrazy choroby
Nephronophthisis – various clinical manifestations
Autorzy:: Daniel, Maria U.
Leszczyńska, Beata
Mizerska-Wasiak, Małgorzata
Pańczyk-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036284.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: przewlekła choroba nerek
moczenie nocne
nefronoftyza
chronic kidney disease
nocturnal enuresis
nephronophthisis
Opis:: Nefronoftyza (NPH) jest genetycznie heterogenną chorobą nerek dziedziczoną autosomalnie recesywnie. Najczęściej (u 20% chorych) wykrywana jest mutacja w genie NPHP1. W obrazie klinicznym dominują zaburzenia zdolności zagęszczania moczu, obecność torbielek na granicy korowo-rdzeniowej i utrata funkcji nerek przed 30 r.ż. Wyróżnia się trzy podtypy kliniczne choroby: niemowlęcą, młodzieńczą i dorosłych. Pozanerkowe manifestacje nefronoftyzy, występujące u 10–20% chorych, to m.in. retinopatia barwnikowa, włóknienie wątroby i deformacje kostne. W pracy opisano troje dzieci z rozpoznaniem nefronoftyzy potwierdzonej badaniem genetycznym. Pierwszymi objawami choroby były niedokrwistość i moczenie nocne. Ze względu na pierwsze niespecyficzne objawy kliniczne, brak zmian w badaniu ogólnym moczu lub zmiany łagodne (zmniejszenie ciężaru właściwego moczu) oraz początkowo prawidłowy obraz nerek w badaniu ultrasonograficznym NPH zostało rozpoznane późno.
Nephronophthisis (NPHP) is an autosomal recessive, genetically heterogenic kidney disorder. Most commonly (in 20% of cases) a mutation in the NPHP1 gene is detected. The phenotype is characterized by a reduced urinary concentrating ability, corticomedullary cysts and kidney failure, with progression to end-stage renal disease before the age of 30. Three clinical cases of nephronophthisis are distinguished: infantile, juvenile and adult. Extrarenal manifestations occur in 10–20% of cases of nephronophthisis and include i.a. retinitis pigmentosa, hepatic fibrosis and bone deformities. The article comprises the cases of three children with nephronophthisis confirmed by a genetic test. The initial medical signs of the disease were anaemia and nocturnal enuresis. As a result of initial nonspecific medical signs, no or minor abnormalities detected in urine tests (a reduced urinary concentrating ability), as well as an initially normal ultrasonography examination, NPHP was diagnosed late.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 129-133
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wybrane polimorfizmy genu VEGF w przewlekłej chorobie nerek
Selected polymorphisms of VEGF gene in chronic renal failure
Autorzy:: Żywiec, Joanna
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035569.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: vegf-a
przewlekła choroba nerek
rs699947
rs1570360
chronic kidney disease
Opis:: INTRODUCTION: Understanding the complex etiopathogenesis of chronic kidney disease (CKD) raises hopes for the development of effective methods for its early diagnosis and effective prevention and treatment. The significance of genetic predisposition in renal damage development has been proven in many studies. The objective of our study was to estimate the connections between selected VEGF polymorphisms and the incidence of chronic renal failure. MATERIALS AND METHODS: 103 families, consisting of both parents and affected offspring with CKD stage below 3, i.e. eGFR below 60 ml/min/1.73 m2, participated our study. The mean age of the children was 15.2 years and mean eGFR 28.9 ml/min/1.73 m2. The main reason for renal damage was interstitial nephropathy (71%) and the second (29%) – chronic glomerulonephritis. 45% of patients were conservatively treated, while others remained on chronic renal replacement therapy. Venous blood samples were collected for DNA isolation. Selected VEGF polymorphisms were genotyped by the TaqMan method. The obtained results were analyzed on the basis of Statistica 10 and Microsoft Office Excel 2003 software using the transmission disequilibrium test (TDT), χ2 test and the Kaplan-Meier estimator. For all the calculations, a p value below 0.05 was adopted as the limit of statistical significance. RESULTS: No differences in the estimated and observed rs699947 or rs1570360 allele transmission between the parents and their affected offspring were found. CONCLUSIONS: No relations between rs699947 and rs1570360 VEGF polymorphisms and the incidence of chronic kidney disease of at least stage 3 were established.
WSTĘP: Poznanie złożonej etiopatogenezy przewlekłej choroby nerek (PChN) budzi nadzieje na rozwój skutecznych metod jej wczesnej diagnostyki oraz skutecznej profilaktyki i leczenia. Liczne badania dowodzą znaczenia predyspozycji genetycznej w rozwoju przewlekłego uszkodzenia nerek w przebiegu różnych chorób. Celem pracy była ocena związku wybranych polimorfizmów genu VEGF (vascular endothelial growth factor) z występowaniem przewlekłej choroby nerek. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiły 103 rodziny (trios): dwoje biologicznych rodziców i dziecko z PChN w stadium co najmniej trzecim, tj. z eGFR ≤ 60 ml/min/1,73 m2, na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek (29%) lub nefropatii śródmiąższowej (71%). W chwili badania średni wiek dzieci z PChN wynosił 15,2 roku, a średnia filtracja kłębuszkowa 28,9 ml/min/1,73 m2. U 45% chorych zastosowano leczenie zachowawcze, u pozostałych nerkozastępcze. U wszystkich badanych pobrano jednorazowo próbki krwi żylnej w celu wyizolowania materiału genetycznego i przeprowadzono genotypowanie wybranych polimorfizmów genu VEGF metodą TaqMan. Do opracowania statystycznego wyników posłużyły programy Statistica 10 i Microsoft Office Excel 2003 z wykorzystaniem testu nie-równowagi sprzężeń (transmission disequilibrium test – TDT), testu χ2 oraz estymatora Kaplana-Meiera. Za granicę istotności statystycznej przyjęto wartości p < 0,05. WYNIKI: Nie wykazano różnic w przekazywaniu alleli badanych polimorfizmów rs699947 i rs1570360 genu VEGF od rodziców do potomka z PChN. WNIOSKI: Nie stwierdzono związku polimorfizmów rs699947 i rs1570360 genu VEGF z występowaniem przewlek-łej choroby nerek w stadium ≥ 3.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 267-272
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na postawę rodziców wobec przeszczepiania narządów
The influence of having a child with chronic kidney disease on the attitudes of parents towards organ transplantation
Autorzy:: Machnicka, Sylwia
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031955.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
chronic kidney disease
opinion
organ transplant
dzieci
przewlekła choroba nerek
przeszczep narządu
opinia
Opis:: Chronic kidney disease (CKD) is a challenge for medicine of the 21st century because is rare detection and the often concealed course. It is known that kidney transplantation is the best, though not only procedure for the final cure of this illness. The social awareness about transplanting is being shaped by a lot of factors. A chronic disease appearing at close friends and family can be one of them. Examining the influence of having a child with chronic kidney disease on the knowledge and attitudes of parents towards organ transplantation were a purpose of the study. The examination was conducted amongst 120 parents. Examined parents were divided to 3 equal-numerous groups, on account of illness of their child. Parents of children with CKD constituted the first group, second – parents of children with other nephropathies and of urinary system, last whereas parents of healthy children. Anonymous authorial questionnaire was applied as a method. Parents of children from CKD in spite of the lower level of education demonstrate greater knowledge about the legal possibility of being living donor of organs and the need to take immunosuppressive drugs after the transplant. Parents of children with CKD definitely accept taking organs from deceased donor. However, parents of children with other nephropathies would more often agree to be a potential donor of organs than parents of children with CKD. Parents of healthy children fundamentally more often had no opinion on taking organs from a relative after her or his death. This group more often think that people do not want their organs after death to be taken because of the distrust the medical staff. The fact that majority of examined persons confirmed the fact that Polish transplantology is not completely free from the phenomenon of the organ trade is also important. Parents of children witch CKD more often think that the greater social awareness of organ transplantation can affect the number of transplants. All groups have similar opinion about actions that can have a positive effect on increasing the number of transplants and institutions which should back the idea of transplantology up in Poland. The study indicated that parents in all examined groups stand for the idea of transplanting organs. Having a child with CKD changes the parents’ attitude. They are more determined to the idea of transplanting. Although their willing of becoming a donor is not stronger than in other groups.
Wstęp: Przewlekła choroba nerek (PChN) należy do chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Stanowi ona autentyczne wyzwanie dla medycyny ze względu na niską wykrywalność i często utajony przebieg. Wiadomo, że przeszczepienie nerki jest najlepszą, choć nie jedyną metodą leczenia schyłkowej postaci tej choroby. Świadomość społeczną na temat przeszczepiania kształtuje wiele czynników. Jednym z nich może być choroba przewlekła u bliskiej osoby. Celem pracy było zbadanie wpływu posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na wiedzę i postawy rodziców wobec przeszczepiania narządów. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono wśród 120 rodziców. Ze względu na chorobę występującą u ich dziecka wyróżniono trzy równoliczne grupy badane. Pierwszą stanowili rodzice dzieci z PChN (2.-5. stadium), drugą rodzice dzieci z innymi chorobami nerek i układu moczowego, ostatnią rodzice dzieci zdrowych. Do analizy wiedzy i postaw rodziców zastosowano autorską ankietę, którą rodzice wypełniali anonimowo. Wyniki: Rodzice dzieci z PChN pomimo niższego poziomu wykształcenia wykazali się większą wiedzą na temat możliwości prawnej zostania żywym dawcą organów oraz konieczności przyjmowania leków immunosupresyjnych po przeszczepie. Rodzice dzieci z PChN istotnie częściej zdecydowanie akceptowali pobieranie narządów od osób zmarłych w celu ratowania życia innych osób. Częściej uważali też, że większa świadomość społeczeństwa na temat przeszczepiania narządów może mieć wpływ na liczbę przeszczepów. Rodzice dzieci z innymi chorobami nerek częściej zgodziliby się na bycie potencjalnym dawcą narządów niż rodzice dzieci z PChN. Rodzice dzieci zdrowych zasadniczo częściej nie mieli zdania w kwestii oddania narządów osoby bliskiej do przeszczepu po jej śmierci. Podobnie częściej uważali, że powodem niechęci osób do pobierania ich narządów po śmierci jest brak zaufania do personelu medycznego. Nieobojętny jest fakt, że większość badanych sądziła, iż polska transplantologia nie jest zupełnie wolna od zjawiska handlu organami. Rodzice we wszystkich trzech grupach byli zgodni co do form działania, które mogą mieć pozytywny wpływ na zwiększenie liczby przeszczepów, oraz instytucji, które powinny popierać ideę transplantologii w Polsce. Wnioski: Wszyscy rodzice uczestniczący w badaniu popierali ideę przeszczepiania narządów. Posiadanie dziecka z PChN zmieniało postawę rodziców na bardziej zdecydowaną w stosunku do idei transplantacji, choć nie zwiększało chęci do bycia dawcą.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 3; 222-228
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The role of suPAR in kidney diseases
Rola suPAR w chorobach nerek
Autorzy:: Łącka-Gaździk, Beata
Śnit, Mirosław
Żak-Lenart, Magdalena
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036296.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: chronic kidney disease
cardiovascular disease
supar
fsgs
przewlekła choroba nerek
choroby układu sercowo-naczyniowego
Opis:: Chronic kidney disease (CKD) is unquestionably a problem of social significance because it affects about 10% of the population. There is a search for biomarkers which could help select persons out of such a large group of patients with a high risk of disease progression and of its complications. The major cause of death in patients with end-stage renal disease are cardiovascular diseases. Accelerated atherosclerosis in this group of patients is associated with a chronic inflammatory state. The new biological marker of inflammation suPAR (soluble urokinase-type plasminogen activator receptor), is the focus of attention of the authors of this report. The relationship of suPAR with urinary tract infections and focal segmental glomerulosclerosis is also very interesting from the clinical perspective. The perception of suPAR as a blood circulating factor, inducing FSGS, throws new light on the pathomechanism of this medical condition, while unveiling promising therapeutic perspectives. A better understanding of the pathogenesis of the diseases discussed will help to reduce the unacceptably high mortality rate in patients with CKD. At present, common assaying of suPAR is not yet possible in the context of the above-mentioned issues. Nevertheless, studies are ongoing which may explain the still unclear issues concerning the relationship of the biomarker with the mentioned kidney diseases. Perhaps, follo-wing their results suPAR assays may in the near future become routine diagnostics means in selected kidney diseases.
Przewlekła choroba nerek (PChN) to niewątpliwie problem o znaczeniu społecznym, dotyczy bowiem około 10% populacji. Poszukiwane są biomarkery, dzięki którym spośród tak dużej liczby pacjentów udałoby się wyselekcjonować osoby z dużym ryzykiem progresji choroby i jej powikłań. Główną przyczyną zgonów u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek są choroby układu sercowo-naczyniowego. Przyspieszony rozwój miażdżycy w tej grupie chorych wiąże się z przewlekłym stanem zapalnym. Przedmiotem zainteresowania autorów pracy jest nowy biomarker stanu zapalnego suPAR (soluble urokinase-type plazminogen activator receptor – rozpuszczalna forma receptora aktywatora plazminogenu typu urokinazy). Z klinicznego punktu widzenia interesujący jest również związek suPAR z zakażeniami układu moczowego oraz ogniskowym segmentalnym stwardnieniem kłębuszków nerkowych (focal segmental glomerulosclerosis – FSGS). Identyfikacja suPAR, jako krążącego we krwi czynnika wywołującego FSGS, rzuca nowe światło na patomechanizm choroby i stwarza obiecujące możliwości lecznicze. Lepsze zrozumienie patogenezy omawianych schorzeń pomogłoby zredukować nieakceptowalnie wysoką śmiertelność pacjentów z PChN. Na dzień dzisiejszy nie można zlecać powszechnego oznaczania suPAR w kontekście omawianych zagadnień. Niemniej trwają badania, które pozwolą wyjaśnić niejasne kwestie dotyczące związku biomarkera z omawianymi schorzeniami nerek. Być może na podstawie ich wyników w najbliższych latach oznaczanie suPAR w wybranych chorobach nerek będzie rutynowe.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 265-274
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Postawy rodzicielskie oraz funkcjonowanie emocjonalne rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek
The parental attitudes and emotional functioning amongst parents of children with chronic kidney disease
Autorzy:: Szałowska, Dorota
Pilarz, Eliza
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032952.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
chronic kidney disease
depression
fear
lęk
parents
przewlekła choroba nerek
depresja
dzieci
rodzice
Opis:: Chronic diseases in children, besides the influence on their health and mental status, change the life of the whole family. Aim of the study: Estimation of the parental attitudes and emotional functioning amongst parents of children with chronic kidney disease. Material and methods: Study group consisted of 22 parents of children with chronic kidney disease. The disease was diagnosed at least three months before the study. The children were treated in a tertiary paediatric nephrology centre. Twenty age-matched parents of healthy children served as controls. For the analysis 5 questionnaires were used: 1) clinical and epidemiological; 2) STAI X-1, STAI X-2; 3) Beck’s Depression Inventory; 4) CECS; 5) Plopa’s questionnaire of parental attitudes. Results: Parents with children with the chronic kidney disease had higher result in the test which estimated the level of depression and the level of fear. When parental attitudes were concerned, we observed the higher results in the protection in study group. Additionally, an inverse correlation between duration of the disease and level of fear was observed. Conclusion: The study clearly showed higher level of depression and fear in the parents of children with chronic kidney disease when compared with the parents from the control group. They also presented overprotection attitude. The intensity of fear in the study group decreased with the time of disease.
Przewlekła choroba u dziecka, poza oczywistym wpływem na jego zdrowie i psychikę, zmienia też istotnie funkcjonowanie całej rodziny. Celem prezentowanego badania prowadzonego wśród rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek (PChN) była ocena postaw rodzicielskich oraz ocena stanu emocjonalnego rodziców. Materiał: Grupę badaną stanowiło 22 rodziców dzieci z rozpoznaną (przynajmniej 3 miesiące przed przystąpieniem do badania) PChN w stadium III i wyższym, leczonych w ośrodku nefrologii dziecięcej o trzecim stopniu referencyjności. Grupę kontrolną stanowiło 20 rodziców dobranych losowo, których dzieci nie chorowały na przewlekłe choroby. Metoda: Do przeprowadzenia badania wykorzystano: 1) ankietę dotyczącą przebiegu choroby u dziecka oraz podstawowych danych epidemiologicznych; 2) kwestionariusz STAI X-1, STAI X-2; 3) skalę Becka; 4) skalę kontroli emocji (Courtauld emotional control scale, CECS); 5) skalę postaw rodzicielskich Mieczysława Plopy. Wyniki: W grupie rodziców dzieci z PChN stwierdzono znamiennie wyższe wartości w teście mierzącym objawy depresyjne i wyższe wartości poziomu lęku w testach mierzących lęk w porównaniu z grupą kontrolną. W skali postaw rodzicielskich w grupie badanej zaobserwowano znacząco wyższe wyniki w zakresie postawy nadmiernie ochraniającej. Stwierdzono w niej także znamiennie ujemną korelację pomiędzy czasem trwania choroby a poziomem lęku u rodzica. Wnioski: Przeprowadzone badanie wykazało istotnie podwyższony poziom lęku i objawów depresyjnych u rodziców dzieci chorujących na przewlekłą chorobę nerek w porównaniu z rodzicami z grupy kontrolnej. Postawa lękowa u rodziców malała wraz z czasem trwania choroby u dziecka. Rodzice dzieci z PChN istotnie częściej prezentowali ochraniającą postawę wobec dziecka.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 276-281
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Alkalizacja doustna u pacjentów z kwasicą metaboliczną w przebiegu przewlekłej choroby nerek
Alkalization in patients with metabolic acidosis in the course of chronic kidney disease
Autorzy:: Łącka-Gaździk, Beata
Żak-Lenart, Magdalena
Śnit, Mirosław
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035895.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: kwasica metaboliczna
przewlekła choroba nerek
alkalizacja
nefroprotekcja
metabolic acidosis
chronic renal failure
alkalinization
nephroprotection
Opis:: Chronic kidney disease in different stages affects >10% of the general population. Its societal importance is under-scored by the ever growing number of patients with end-stage kidney disease requiring renal replacement therapy. A common complication of chronic renal failure is metabolic acidosis which has a row of negative clinical sequelae including acceleration of the progression of chronic nephropathies. The aim of this work was to present the issue of oral alkalization in patients with chronic kidney disease, especially in the context of slowing down the course of chronic kidney disease. The studies in animals and human subjects are quite optimistic in this regard and may have clinical and economic implications. Nevertheless, their relevance is limited by the relatively small numbers of subjects and variable stages of chronic kidney disease studied. In addition, the study durations, types of alkalinizing agents and control group characteristics were inconsistent among the studies. Ongoing clinical trials should be able to provide conclusions in the matter of long-term alkalizing treatment and nephroprotection. Positive outcomes would translate not only into improved patient prognoses with the use of a relatively inexpensive therapeutic option, but also into alleviation of the health care cost burden imposed on the society.
Przewlekła choroba nerek (PChN) w różnych stadiach zaawansowania dotyczy ponad 10% populacji. O jej społecz-nym wymiarze świadczy fakt stałego zwiększania się grupy osób w 5 stadium rozwoju tego stanu chorobowego, a więc osób wymagających kosztownego leczenia nerkozastępczego. Powszechnym powikłaniem PChN jest kwasica metaboliczna. Powoduje liczne niekorzystne dla organizmu następstwa, w tym przyspieszenie tempa rozwoju prze-wlekłych nefropatii. Wiele badań potwierdza, iż wśród korzystnych efektów ogólnoustrojowej alkalizacji niezwykle istotne jest zwalnianie tempa progresji choroby nerek. Celem pracy jest przedstawienie zagadnienia alkalizacji doustnej u pacjentów z kwasicą metaboliczną w przebiegu PChN, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na hamowanie progresji przewlekłych nefropatii. Badania, zarówno na zwierzętach, jak i na ludziach, są bardzo optymistyczne i mogą mieć implikacje zarówno kliniczne, jak i ekonomiczne. Trzeba jednak podkreślić, iż podlegają pewnym ograniczeniom – prowadzone były na małej liczbie chorych i dotyczyły PChN w różnych stadiach zaawansowania. Różnice dotyczyły także czasu trwania obserwacji, leczenia pacjentów w grupach kontrolnych, a także samej terapii alkalizującej. Miejmy nadzieję, że wyniki toczących się badań klinicznych ostatecznie potwierdzą korzystne działanie długoterminowego leczenia alkalizującego u chorych na PChN, zwłaszcza w spowalnianiu postępu choroby. Stosowanie bowiem relatywnie taniej opcji terapeutycznej, jaką są preparaty wodorowęglanu sodu, przyczyniłoby się nie tylko do poprawy rokowania u poszczególnych chorych, lecz co nie mniej ważne, także do zmniejszenia kosztów opieki zdrowotnej w wymiarze ogólnospołecznym.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 331-338
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Miejsce metforminy w leczeniu cukrzycy u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek
Metformin treatment in diabetic patients with chronic kidney disease
Autorzy:: Łącka-Gaździk, Beata
Grabowski, Dariusz
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039179.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: metformina
cukrzyca
przewlekła choroba nerek
kwasica mleczanowa
metformin
diabetes
chronic kidney disease
lactic acidosis
Opis:: Metformin is a first line drug in type 2 diabetes treatment, and has several proven benefits including the reduction of acute cardiovascular episodes, which are the main cause of death in diabetic patients. Nevertheless, the use of metformin in diabetic patients suffering from chronic renal failure is limited due to its pharmacokinetic profile due to the potential risk of lactic acidosis. Lactic acidosis is a rare complication (the same risk in patients with or without metformin treatment) that can potentially appear especially when oxygen deficiency takes place. It seems that in some patients with stable chronic kidney disease and no serious history of other diseases, we might widen the therapeutic indications for prescribing metformin since there are definitely more benefits of using metformin than its early withdrawal from therapy. Some diabetological associations seem to liberalize the therapeutic indications for using metformin and arbitrally recommend prescribing this drug to patients with mild to moderate renal kidney disease. It seems that more evidence-based medical studies are necessary to carefully assess the role of metformin treatment in patients with severe renal failure. We hope that prospective, randomized studies planned to assess the efficacy and safety of metformin in diabetic patients with different stages of chronic renal failure will be performed soon.
Metformina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2. Do udowodnionych korzyści jej stosowania należy m.in. zmniejszenie liczby incydentów sercowo-naczyniowych, stanowiących najczęstszą przyczynę zgonów u chorych z cukrzycą. U chorych z przewlekłą chorobą nerek metforminę – ze względu na profil farmakokinetyczny – ogranicza ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej. Przedstawione wyniki badań pokazują, że kwasica mleczanowa jest bardzo rzadkim powikłaniem stosowania metforminy występującym z podobną częstością jak u chorych przyjmujących inne leki. Pojawienie się tego powikłania często było uwarunkowane współistnieniem dodatkowych czynników ryzyka prowadzących do niedotlenienia organizmu. Wydaje się, że u niektórych pacjentów, szczególnie ze stabilną chorobą nerek, bez obciążającego wywiadu, należy rozszerzyć wskazania do podawania metforminy, gdyż potencjalne ryzyko groźnych powikłań z tym związanych jest o wiele mniejsze niż po jej przedwczesnym odstawieniu. W zaleceniach wydawanych przez niektóre towarzystwa diabetologiczne zauważa się tendencję do liberalizacji wskazań do jej stosowania w leczeniu łagodnej i umiarkowanej postaci przewlekłej choroby nerek, wydaje się jednak, iż mają one charakter arbitralny. Rzetelna ocena możliwości stosowania metforminy u chorych w bardziej zaawansowanym stadium choroby nerek wymaga dalszych badań. Być może w przyszłości zostaną podjęte prospektywne, zrandomizowane badania z metforminą u chorych w różnych stadiach przewlekłej choroby nerek.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 77-84
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Projekt programu polityki zdrowotnej: „Dostęp naczyniowy w leczeniu nerkozastępczym – najpierw przetoka, potem cewnik”
Autorzy:: Kubielas, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391713.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: dostęp naczyniowy do dializy
hemodializa
kompleksowa opieka
leczenie nerkozastępcze
poprawa efektywności
przewlekła choroba nerek
Opis:: Wprowadzenie: Stale wzrasta liczba pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek, wymagających włączenia do programu leczenia nerkozastępczego. Fakt ten spowodował zwiększenie wykonywanych operacji naczyniowych, polegających na wytworzeniu dostępu naczyniowego. Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi, najlepszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem dla pacjenta z przewlekłą chorobą nerek (PChN) jest wczesne wytworzenie przetoki tętniczo-żylnej. Sprawny dostęp naczyniowy do hemodializy warunkuje wykonanie zabiegu i wpływa bezpośrednio na jakość życia pacjenta z PChN. Cel: Celem pracy jest przedstawienie autorskiego projektu programu polityki zdrowotnej „Dostęp naczyniowy w leczeniu nerkozastępczym – najpierw przetoka, potem cewnik”, który polega na ocenie skuteczności i wypracowaniu optymalnego modelu organizacji opieki nad pacjentem z PChN, kwalifikowanego do przewlekłego leczenia nerkozastępczego. Materiał i metody: Populację docelową programu stanowią wszyscy pacjenci z rozpoznaną PChN, kwalifikowani do programu przewlekłego leczenia nerkozastępczego. Do podstawowych mierników efektywności programu należy zaliczyć: (1) zmniejszenie liczby ponownych hospitalizacji dotyczących powikłań związanych z wytworzeniem dostępu naczyniowego, (2) zmniejszenie liczby powikłań związanych z zabiegiem hemofiltracji, (3) zmniejszenie umieralności ogólnej wśród pacjentów dializowanych w perspektywie dwunastomiesięcznej, (4) zwiększenie wiedzy w zakresie samoopieki i samopielęgnacji zespolenia tętniczo-żylnego oraz (5) stworzenie rejestru dostępów naczyniowych w Polsce. Wnioski: Podsumowując, program polityki zdrowotnej „Dostęp naczyniowy w leczeniu nerkozastępczym – najpierw przetoka, potem cewnik”, obejmujący świadczenia opieki zdrowotnej realizowane w zakresie i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ma na celu sprawdzenie, czy planowane zmiany organizacji i realizacji świadczeń przyczynią się do poprawy sytuacji pacjentów z PChN, kwalifikowanych do przewlekłego leczenia nerkozastępczego, oraz czy będą one efektywne z punktu widzenia systemu ochrony zdrowia.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Jakość życia pacjentów dializowanych i po przeszczepie nerek
Quality of life of patients on dialysis and after renal transplantation
Autorzy:: Gętek, Monika
Nowakowska-Zajdel, Ewa
Czech, Natalia
Białek, Agnieszka
Muc-Wierzgoń, Małgorzata
Kokot, Teresa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039383.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: quality of life
chronic kidney disease
dialysis
kidney transplantation
jakość życia
przewlekła choroba nerek
dializoterapia
transplantacja nerek
Opis:: BACKGROUND Chronic kidney disease have a significant impact on patient quality of life. The main aim of renal replacement therapy is not only extend life for patients, but also improve its quality. AIM OF THE STUDY The objectives of this study was evaluation of the quality of life of dialysis patients and after kidney transplantation, identification of factors that affect the most essential quality of life scores in both groups and compare the quality of life in groups based on gender, age and education. MATERIAL AND METHODS The study was conducted on the basis of a questionnaire WHOQOL-Bref among 40 renal transplant patients (20 women and 20 men) aged from 22 to 64 years (the average was 46 years ± 13) and 80 patients undergoing hemodialysis (40 women and 40 men) aged from 22 to 76 years (the average was 60 years ± 12). RESULTS AND CONCLUSIONS Patients after kidney transplantation better rated their quality of life than dialysis patients across all surveyed areas. Socio-demographic factor, which is the greatest determined the quality of life scores in both groups was gender. In both groups, women better assess their quality of life. Age influence on the assessment of quality of life in patients after kidney transplantation: the younger patients (22–34 years), the higher rated quality of life. In both groups training does not affect the assessment of quality of life.
WSTĘP Przewlekła choroba nerek znacząco wpływa na jakość życia chorego. Coraz doskonalsze metody leczenia, głównie substytucyjnego, takie jak dializoterapia i transplantacja, pozwalają obecnie wydłużyć życie pacjentom z niewydolnością nerek. Głównym celem terapii nerkozastępczej jest jednak nie tylko przedłużenie życia pacjentów, ale również poprawa jego jakości. CEL PRACY Celami pracy były ocena jakości życia pacjentów dializowanych i pacjentów będących po przeszczepie nerki, wyznaczenie czynników, które wpływają na ocenę jakości życia w obu badanych grupach oraz porównanie jakości życia w grupach w zależności od płci, wieku i wykształcenia. MATERIAŁ I METODY Badanie zostało przeprowadzone na podstawie kwestionariusza WHOQOL- Bref (WHO Quality of Life – BREF) w grupie 40 pacjentów po przeszczepie nerki (20 kobiet i 20 mężczyzn) w przedziale wiekowym 22–64 lat w średnim wieku 46 lat ± 13 oraz w grupie 80 pacjentów poddawanych hemodializie (40 kobiet i 40 mężczyzn) w przedziale wiekowym od 22 do 76 lat w średnim wieku 60 lat ± 12. WYNIKI I WNIOSKI Pacjenci po przeszczepie nerki lepiej ocenili jakość swojego życia w obrębie wszystkich badanych dziedzin w porównaniu do pacjentów dializowanych. Czynnikiem socjodemograficznym, który w największym stopniu determinował ocenę jakości życia w obu badanych grupach, była płeć. Kobiety lepiej oceniały jakość swojego życia w porównaniu do badanych mężczyzn. Ocena jakości życia w grupie pacjentów po przeszczepie nerki wykazała, że młodsi pacjenci (22–34 lata) wyżej ocenili jakość swojego życia. W obu badanych grupach wykształcenie nie miało wpływu na ocenę jakości życia.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 5-6; 23-30
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Analysis of relationship between UMOD polymorphisms rs13335818, rs4293393 and rs13333226 and risk of chronic kidney disease caused by chronic glomerulonephritis
Analiza związku polimorfizmów rs13335818, rs4293393 i rs13333226 genu UMOD z występowaniem przewlekłej choroby nerek na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek
Autorzy:: Żywiec, Joanna
Piecha, Grzegorz
Gola, Mateusz
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Więcek, Andrzej
Gumprecht, Janusz
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035893.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: przewlekła choroba nerek
przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek
polimorfizmy genu uromoduliny
chronic kidney disease
chronic glomerulonephritis
uromodulin gene polymorphisms
Opis:: INTRODUCTION: Chronic glomerulonephritis is one of the common causes of chronic kidney disease that can lead to end-stage renal failure and the need for renal replacement therapy. Understanding the aetiology of this disease and its risk factors can help develop new methods of early diagnosis and effective therapy. Uromodulin is a protein with a broad spectrum of activity, and is involved in the key pathways that regulate kidney homeostasis. AIM OF THE STUDY: The aim of the study was to analyse the relationship between three selected polymorphisms (rs13335818, rs4293393 and rs13333226) of the uromodulin gene (UMOD) and the risk of chronic kidney disease caused by chronic glomerulonephritis. MATERIAL AND METHODS: 113 patients with chronic glomerulonephritis and eGFR < 60 ml/min/1.73 m2 (experimental group) and 196 patients from the General Outpatient Clinic without a history of renal disease and eGFR > 60 ml/min/1.73 m2 (control group) were recruited for the study. The study protocol assumed a one-time blood collection for genetic testing and serum creatinine level determination. Genetic material was isolated from the peripheral blood lymphocytes of the subjects. Genotyping of the analysed polymorphisms was performed using TaqMan SNP Genotyping Assay kits. The results were processed with statistical methods using Statistica 10 and Microsoft Office Exel 2003 software, the Mann-Whitney U test and the χ2 test. Statistical significance was adopted at p < 0.05. RESULTS: No statistically significant differences in the distribution of genotypes between the experimental and control groups were found for any of the three analysed UMOD variants. CONCLUSIONS: UMOD polymorphisms rs13335818, rs4293393 and rs13333226 are not associated with the risk of chronic kidney disease caused by chronic glomerulonephritis.
WSTĘP: Przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek jest jedną z częstych przyczyn przewlekłej choroby nerek mogącej prowadzić do ich schyłkowej niewydolności i konieczności stosowania terapii nerkozastępczej. Poznanie etiologii tej choroby oraz czynników ryzyka daje nadzieję na wdrożenie nowych metod wczesnej diagnostyki i skutecznej terapii. Uromodulina jest białkiem prezentującym szerokie spektrum działań, włączonym w kluczowe szlaki warunkujące homeostazę nerek. CEL PRACY: Celem pracy była ocena związku wybranych trzech polimorfizmów (rs13335818, rs4293393 i rs13333226) genu uromoduliny (UMOD) z występowaniem przewlekłej choroby nerek na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek. MATERIAŁ I METODY: Do badania zrekrutowano 113 chorych z przewlekłym kłębuszkowym zapaleniem nerek i eGFR < 60 ml/min/1,73 m2 (grupa badana) oraz 196 pacjentów Poradni Ogólnej POZ bez chorób układu moczowego w wywiadzie, z eGFR > 60 ml/min/1,73 m2 (grupa kontrolna). Protokół badania przewidywał jednorazowe pobranie krwi do wykonania badań genetycznych oraz w celu oznaczenia stężenia kreatyniny w surowicy. Materiał genetyczny wyizolowano z limfocytów krwi obwodowej badanych. Genotypowanie badanych polimorfizmów przeprowadzono z wykorzystaniem zestawów TaqMan SNP Genotyping Assay. Uzyskane wyniki opracowano statystycznie na podstawie programów Statistica 10 i Microsoft Office Exel 2003 z wykorzystaniem: testu Manna-Whitneya i testu χ2. Za granice istotności statystycznej przyjęto wartości p < 0,05. WYNIKI: W zakresie żadnego z trzech badanych polimorfizmów UMOD nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnic w rozkładzie genotypów pomiędzy grupami badaną a kontrolną. WNIOSKI: Nie wykazano związku polimorfizmów rs13335818, rs4293393 i rs13333226 genu UMOD z występowaniem przewlekłej choroby nerek na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 193-203
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Leczenie czynnikami pobudzającymi erytropoezę u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w 3.-5. stadium – wyniki ogólnopolskiego badania wieloośrodkowego Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej
Treatment with erythropoiesis stimulating agents in children with chronic kidney disease (3‑5) – Polish Society of Paediatric Nephrology multicentre analysis
Autorzy:: Jander, Anna
Wierciński, Ryszard
Bałasz-Chmielewska, Irena
Miklaszewska, Monika
Zachwieja, Katarzyna
Borzęcka, Halina
Zachwieja, Jacek
Olszak-Szot, Irena
Kubicki, Dariusz
Ziółkowska, Helena
Rubik, Jacek
Szczepańska, Maria
Runowski, Dariusz
Fendler, Wojciech
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031791.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: anaemia
children
dialysis
erythropoiesis-stimulating agents
treatment
niedokrwistość
przewlekła choroba nerek
dzieci
czynniki stymulujące erytropoezę
leczenie
Opis:: Introduction: Erythropoiesis-stimulating agents (ESA) are applied as a standard therapy in patients with anaemia in chronic kidney disease in children. There is scarce data on factors influencing ESA treatment efficacy in this population. The aim of our study was to describe the efficacy and details of ESA treatment in population CKD children (3.5) in Poland. Material and methods: The study has a prospective observational design and was performed in 12 dialysis centres for children in Poland. The analysis started on 1 Nov 2008 and lasted for the following 6 months. We analysed basic clinical and anthropometric data, details of renal replacement therapy with its modality, efficacy (KT/V) and duration, ESA (dose, administration), iron (concentration, storage, supplementation). Detailed analysis of anaemia was performed (haemoglobin, transferrin, ferritin concentration) at 1 month interval according to the local requirements. Results: The study group comprised 117 dialysed children and 35 children in predialysis period. The study showed that most of the dialysed children were treated with epoietin beta, despite the treatment modality. The mean dose of EPO was 99 (68.147) IU/kg/week for dialysed and 77 (43.98) for non-dialysed subjects. Mean haemoglobin concentration was 10.9}1.6 g/dl on dialysis and 11.2}1.1 g/dl in predialysis. The efficacy of anaemia treatment was unsatisfactory with 52% of undertreated dialysis subjects, whereas in predialysis 71% children achieved the target level. In multivariate analysis initial haemoglobin level >10 g/l (above median level), any infection, age at first dialysis and erythropoietin dose remained significant (predictors) of anaemia in dialysed children. Conclusion: We revealed that the anaemia treatment in Polish children is unsatisfactory. Late commencing the treatment, dosing based on adult formula (IU/kg/week) and infections could constitute risk factors for therapy failure.
Wstęp: Choć czynniki stymulujące erytropoezę (ESA) są stosowane od wielu lat w leczeniu niedokrwistości nerkopochodnej u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, niewiele jest badań oceniających skuteczność takiego leczenia u dzieci. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia ESA u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w Polsce, zarówno w okresie przeddializacyjnym, jak i dializacyjnym. Materiał i metoda: Badanie prospektywne, prowadzone od 1.11.2008 do 30.04.2009 r., ankietowe. Ankiety rozesłano do 12 ośrodków prowadzących leczenie dzieci z PChN zarówno dializami, jak i w okresie przeddializacyjnym. Pytania dotyczyły między innymi podstawowych danych chorego, przyczyny choroby nerek, wieku rozpoczęcia leczenia dializacyjnego, rodzaju stosowanej erytropoetyny, suplementacji żelaza, stężenia hemoglobiny. Wyniki: Analizą objęto 117 dzieci leczonych dializami i 35 w okresie przeddializacyjnym. W obu grupach stosowano głównie erytropoetynę beta (odpowiednio 74% i 77%) – mediana odpowiednio 99 (62‑142) i 77 (43‑98) IU/kg/tydzień. Średnie stężenie hemoglobiny wynosiło 10,9±1,6 g/dl u dzieci dializowanych i 11,2±1,1 g/dl w predializie. W grupie dializowanych 48% osiągnęło zalecane wartości hemoglobiny, w grupie leczonych zachowawczo – 71%. Wnioski: Badanie wykazało niedostateczną skuteczność leczenia niedokrwistości nerkopochodnej prou dializowanych dzieci w Polsce. Obecność zakażenia, zaawansowanie niedokrwistości na początku leczenia oraz niedostatecznie wysoka dawka erytropoetyny były czynnikami ryzyka niepowodzenia leczenia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 156-163
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: The use of metformin in patients with chronic kidney disease
Stosowanie metforminy w przewlekłej chorobie nerek
Autorzy:: Mąka, Michalina
Olszańska, Ewa
Dubielak, Katarzyna
Domek, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035901.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: hypoglycemia
diabetes
chronic kidney disease
metformin
diabetic nephropathy
cukrzyca
metformina
nefropatia cukrzycowa
hiperglikemia
przewlekla choroba nerek
Opis:: Diabetes is a disease that affects about 4% of the population, and its incidence has been growing steadily. Increasingly more young people have to face this illness, and therefore more people suffer from chronic complications. The most frequent disorder of diabetics is diabetes nephropathy. This complication makes people‘s lives very difficult – not only the life of the patients but also the doctors who must strongly restrict the base of pharmaceuticals which can be used by these patients. Metformin has become a hope for people suffering from diabetes. This medicine has many advantages such as a decrease in glycaemia through many mechanisms. Simultaneously, it does not expose diabetics to hypoglycaemia. It reduces the death rate and protects patients‘ hearts. Additionally, it positively influences body weight, and it is taken orally. Currently, this medicine is also recommended in pre-diabetes states. Unfortunately, the chronic disease of the kidneys which usually occurs during diabetes does not enable the use of metformin. According to the Polish Diabetes Association, the dose of metformin should be reduced by half in the third phase of chronic kidney disease. In next phases, metformin should be thoroughly abandoned. There are opinions about the positive influence of metformin on people suffering from kidney disorders. The above article summarizes the current knowledge of using metformin and analyzes the latest research which describe its functioning. Additionally, it confronts two stances about the use of metformin in chronic kidney disease.
Cukrzyca jest chorobą, która dotyka około 4% populacji, a częstość jej występowania stale rośnie. Chorują coraz młodsze osoby, stąd problem przewlekłych powikłań dotyczy coraz większej liczby osób. Najczęstszym powikłaniem osób z cukrzycą jest nefropatia cukrzycowa, która stanowi problem nie tylko chorych, lecz także lekarzy, którzy muszą w dużym stopniu ograniczyć bazę leków stosowanych u tych pacjentów. Nadzieją dla osób chorych na cukrzycę stała się metformina – lek o wielu zaletach. Obniża glikemię drogą wielu mechanizmów, jednocześnie nie narażając na epizody hipoglikemii, zmniejsza śmiertelność, działa kardioprotekcyjnie, wykazuje korzystny wpływ na masę ciała i jest stosowana doustnie. Obecnie wskazana również w stanach przedcukrzycowych. Barierą do stosowania metforminy okazała się przewlekła choroba nerek, która rozwija się w przebiegu cukrzycy. Według Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego powinno się zredukować dawkę metforminy o połowę w III stadium przewlekłej choroby nerek, natomiast powyżej tego stadium, odstawić całkowicie. Pojawiły się również doniesienia o pozytywnym wpływie tego leku u chorych z powikłaniami nerkowymi. Artykuł podsumowuje obecny stan wiedzy na temat zastosowania metforminy, analizuje najnowsze badania, które opisują mechanizmy jej działania, a także konfrontuje dwa stanowiska odnośnie do stosowania metforminy w przewlekłej chorobie nerek.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 14-18
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Zaostrzenie przewlekłej choroby nerek w przebiegu pierwotnej hiperoksalurii typu 1 – prezentacja przypadku
Aggravation of chronic renal disease in the course of primary hyperoxaluria type 1 – case presentation
Autorzy:: Bochniewska, Violetta
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Sikora, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031500.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
chronic kidney disease
nephrocalcinosis
primary hyperoxaluria
urolithiasis
przewlekła choroba nerek
pierwotna hiperoksaluria
wapnica nerek
kamica układu moczowego
dzieci
Opis:: Chronic renal disease (CRD) is the civilization problem of our century. Recently its frequency rises systematically. Epidemiological data estimates its occurrence on 600 million population worldwide and 4 million in Poland. Most frequent causes of CRD are: urolithiasis, polycystic kidneys degeneration and neoplasms of urinary tract. Rare causes of CRD are diabetes mellitus, arterial hypertension, chronic glomerulonephritis, pyelonephritis, genetic abnormalities, among them primary hyperoxaluria type 1. In this report history of primary hyperoxaluria type 1 diagnosis in 4-year-old girl and its influence on the course of chronic kidney disease are presented. In our patient renal failure, nephrocalcinosis and urolithiasis were revealed during the treatment of acute pyelonephritis. The urological treatment was initiated and repeated several times within zwranext 3 months (2 × surgical treatment, 2 × ESWL). Subsequently, metabolic evaluation of nephrocalcinosis and urolithiasis showed severe hyperoxaluria. Primary hyperoxaluria type 1 was suspected and was finally confirmed by genetic evaluation which revealed typical mutations of AGXT gene. Causative pyridoxine treatment resulted in diminishing urinary oxalate excretion and improvement of renal function. Conclusions: Hyperoxaluria type 1 can lead to renal insufficiency in early childhood. Early diagnosis and proper treatment may slow disease progression.
Przewlekła choroba nerek (PChN) zaliczana jest do schorzeń cywilizacyjnych XXI wieku. Jej częstość w ciągu ostatnich lat systematycznie wzrasta. Według danych epidemiologicznych na PChN choruje około 600 mln ludzi na świecie i ponad 4 mln osób w Polsce. Najczęstsze przyczyny przewlekłej choroby nerek to: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, przewlekłe kłębkowe zapalenie nerek, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica dróg moczowych, zwyrodnienie torbielowate nerek, nowotwory układu moczowego, szpiczak mnogi, skrobiawica wtórna. Do rzadkich przyczyn PChN możemy zaliczyć choroby uwarunkowane genetycznie, wśród nich pierwotną hiperoksalurię typu 1. W pracy autorzy przedstawiają historię rozpoznania pierwotnej hiperoksalurii typu 1 u 4-letniej dziewczynki oraz wpływ tej choroby na rozwój przewlekłej choroby nerek. Podczas leczenia ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek u pacjentki rozpoznano niewydolność nerek, nefrokalcynozę oraz kamicę układu moczowego. Wdrożono leczenie urologiczne, które powtarzano przez 3 miesiące (2 × operacje, 2 × ESWL). Następnie wykonano diagnostykę metaboliczną kamicy i nefrokalcynozy, która ujawniła znacznie zwiększone wydalanie kwasu szczawiowego. Z tego powodu wysunięto podejrzenie pierwotnej hiperoksalurii, które następnie potwierdzono badaniem genetycznym (typowe mutacje genu AGXT). Wdrożenie leczenia przyczynowego pirydoksyną pozwoliło na zmniejszenie wydalania kwasu szczawiowego w moczu i poprawę funkcji nerek. Wnioski: Pierwotna hiperoksaluria typu 1 może prowadzić do niewydolności nerek w okresie wczesnego dzieciństwa. Wczesna diagnostyka i rozpoznanie tej choroby pozwalają na wdrożenie odpowiedniego leczenia, co zwiększa szansę na opóźnienie jej postępu.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 54-58
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Biomarkery uszkodzenia miąższu nerek
Biomarkers of kidney injury
Autorzy:: Jung, Anna
Jobs, Katarzyna
Żuber, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030961.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: NGAL
acute kidney injury
chronic kidney disease
diagnostic test
urinary biomarkers
biomarkery
ostre uszkodzenie nerek
przewlekła choroba nerek
diagnostyka
ngal
Opis:: Acute kidney injury (AKI) is a syndrome defined by acute increase of serum creatinine or decrease in glomerular filtration rate (GFR). AKI is common in patients undergoing cardiac surgery, imaging modalities and endovascular procedures with using iodinated contrast, those who suffer from sepsis and other critically ill patients. Serum creatinine, the current main diagnostic test for AKI, rises late in AKI pathophysiology and is not precise marker of acute changes in glomerular filtration rate. The serum creatinine measurements are confounded by a large number of variables, including age, gender, race, muscle mass, muscle metabolism, hydration status and medications. New studies presented laboratory markers of AKI detected in serum and urine. These include cystatin C, NGAL, KIM-1, L- FABP, IL-18 and others. These new biomarkers offer promise for early AKI diagnosis and for the depiction of severity of renal injury occurring with AKI. They can reflect the progression of AKI to chronic kidney disease (CKD). The aim of this article is to review specific biomarkers for early detection of AKI and progression to CKD.
Ostre uszkodzenie nerek (acute kidney injury, AKI) jest rozpoznawane w oparciu o stężenie kreatyniny w surowicy i upośledzenie filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate, GFR). AKI, które zastąpiło w ostatnich latach termin ostra niewydolność nerek, jest rozpoznawane między innymi u pacjentów po operacjach kardiochirurgicznych, w wyniku nefrotoksycznego uszkodzenia radiokontrastem podczas zabiegów naczyniowych i badań obrazowych, u pacjentów oddziałów intensywnej terapii, we wstrząsie septycznym. Stężenie surowiczej kreatyniny jest ciągle głównym testem diagnostycznym, chociaż zmienia się w przebiegu AKI później niż GFR, który stanowi dokładniejszy wskaźnik czynności nerek. Użyteczność stężenia kreatyniny jako obiektywnego parametru jest jednak ograniczona, ponieważ zależy ono od wielu czynników, w tym od stopnia nawodnienia, diety, masy ciała, masy mięśniowej, wieku, płci, stosowanych leków. Nowe badania zaprezentowały inne, bardziej użyteczne laboratoryjne markery AKI, możliwe do oznaczenia w surowicy i/lub w moczu. Należą do nich m.in. cystatyna C, NGAL, KIM-1, L-FABP i IL-18. Nowe biomarkery stwarzają większe możliwości we wczesnym wykrywaniu AKI, a także mogą określać stopień uszkodzenia nerek w przebiegu AKI. Mogą być również przydatne w prognozowaniu zagrożenia przewlekłą chorobą nerek (PChN) w wyniku AKI lub z innych przyczyn. Celem opracowania jest przedstawienie przeglądu aktualnych doniesień dotyczących zastosowania nowych biomarkerów we wczesnym wykrywaniu AKI oraz progresji do PChN.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 319-325
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Lack of association between single nucleotide polymorphisms of CPA4, LEP and AKR1B1 genes located at the long arm of chromosome 7 (7q31-q35) and chronic kidney disease occurrence and progression
Brak związku między polimorfi zmami pojedynczego nukleotydu genów CPA4, LEP oraz AKR1B1 zlokalizowanych na długim ramieniu chromosomu 7 (7q31-q35) a występowaniem i progresją przewlekłej choroby nerek
Autorzy:: Śnit, Mirosław
Gumprecht, Janusz
Trautsolt, Wanda
Nabrdalik, Katarzyna
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038646.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: chronic kidney disease
gene polymorphism
tdt
snp
przewlekła choroba nerek
polimorfi zm genowy
polimorfi zm pojedynczego nukleotydu
(snp)
Opis:: BACKGROUND The aim of the study was to investigate the infl uence of single nucleotide polymorphisms (SNPs) of carboxypeptidase A4, CPA4, leptin, LEP and aldo-keto reductase family 1, AKR1B1 genes located at the long arm of chromosome 7 (7q31-q35) on development and progression of chronic kidney disease (CKD). MATERIAL AND METHODS There was an association study by PCR-RFLP method of following SNPs in parent-off spring trios performed: G934T of CPA4 gene, A19G of LEP gene and C-106T of AKR1B gene. 471 subjects, 157 patients with CKD and 314 their biological parents were examined. The patients were divided into 3 groups: diabetic nephropathy due to type 1 diabetes (n = 34), chronic primary glomerulonephritis (n = 70) and chronic inter- stitial nephritis (n = 53). The mode of alleles transmission was determined using the transmission disequilibrium test (TDT). RESULTS There was no association of studied SNPs and CKD occurrence or pro- gression rate of renal function loss. Transmission of alleles of investigated SNPs did not diff er signifi cantly: G934T of CPA4 gene: P = 0.61 in whole group of CKD patients, p = 0.66 in GN group, p = 0.70 – IN group and p = 0.61 in DN one; A19G of LEP gene: p = 0.58, 0.71, 0.78 and 0.49, respectively; C-106T of ALDR1 gene: p = 0.31, 0.47, 0.12 and 0.38, respectively. No impact of examined polymorphisms on the rate of progression of renal function loss was observed. CONCLUSIONS The results, obtained in the study, suggest that the investigated SNPs: G934T of CPA4 gene, A19G of LEP gene and C-106T of AKR1B gene may not play a major role in the development and progression of chronic nephropathies.
WSTĘP Celem badań było zbadanie wpływu polimorfi zmów pojedynczego nukleotydu (SNPs) genów karboksypepsydazy A4, CPA4, leptyny, LEP i reduktazy aldozy, AKR1B1, znajdujących się na długim ramieniu chromosomu 7 (7q31-q35) na rozwój i progresję przewlekłej choroby nerek (PChN). MATERIAŁ I METODY Wykorzystując metodę PCR-RFLP przebadano następujące polimorfizmy: G934T CPA4 genu, A19G LEP i C-106T genu AKR1B. Badaniami objęto 471 osoby: 157 z PChN i 314 ich biologicznych rodziców. Pacjentów podzielono na 3 grupy: z nefropatią cukrzycową w przebiegu cukrzycy typu 1 (DN, n = 34), z przewlekłym pierwotnym kłębuszkowym zapaleniem nerek (GN, n = 70) oraz z przewlekłym śródmiąższowym zapaleniem nerek (IN, n = 53). Tryb przekazywania alleli został oceniony testem nierównowagi przekazywania (Transmission-Disequilibrium Test, TDT). WYNIKI Częstość przekazywania alleli analizowanych SNPs nie odbiegała znacząco od oczekiwanej: G934T CPA4: p = 0,61 w całej grupie badanej, p = 0,66 w grupie GN, p = 0,70 – w grupie IN oraz p = 0,61 w grupie DN; A19G LEP: p = 0,58; 0,71; 0,78 i 0,49, odpowiednio; C-106T genu ALDR1: p = 0,31; 0,47; 0,12 i 0,38, odpowiednio. Nie zaobserwowano żadnego wpływu badanych polimorfi zmów na szybkość utraty funkcji nerek. WNIOSKI Uzyskane w badaniu wyniki wskazują, że badane SNPs: G934T genu CPA4, A19G LEP i C-106T genu AKR1B nie odgrywają istotnej roli w rozwoju i progresji przewlekłych nefropatii.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 2; 27-33
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Złożona wada układu moczowego u chłopca z agenezją nerki
Complex abnormalities of urinary tract in boy with renal agenesis
Autorzy:: Krzemień, Grażyna J.
Szmigielska, Agnieszka
Dziedzic-Jankowska, Katarzyna
Warchoł, Stanisław
Dudek-Warchoł, Teresa
Jakimów-Kostrzewa, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036014.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: przewlekła choroba nerek
agenezja nerki
wodonercze
ektopia nerki
moczowód olbrzymi
chronic kidney disease
hydronephrosis
renal agenesis
renal ectopia
megaureter
Opis:: WSTĘP: Jednostronna agenezja nerki może występować jako wada izolowana lub współistnieć z innymi anomaliami rozwojowymi układu moczowego. Najczęściej rozpoznawany jest odpływ pęcherzowo-moczowodowy i wodonercze, rzadziej moczowód olbrzymi, zdwojenie moczowodu, ureterocele, ektopia nerki i spodziectwo. OPIS PRZYPADKU: W pracy opisano przypadek chłopca, u którego w wieku 2,5 roku rozpoznano złożoną wadę układu moczowego – agenezję nerki lewej i ektopię nerki prawej z wodonerczem i moczowodem olbrzymim. Badanie USG wykonano z powodu bólów brzucha. Wcześniej chłopiec nie demonstrował żadnych objawów klinicznych, które mogłyby wskazywać na istnienie wady układu moczowego. Na podstawie badania izotopowego, urografii i cystouretrografii mikcyjnej rozpoznano zwężenie przypęcherzowe moczowodu. W wieku 3 lat wykonano operację przeszczepienia moczowodu metodą Cohena. Pomimo usunięcia przeszkody w odpływie moczu, utrzymywało się znacznego stopnia wodonercze ze zwężeniem warstwy miąższowej nerki. W wieku 11,5 roku u chłopca rozpoznano nadciśnienie tętnicze, w wieku 14,5 roku stwierdzono niewielki wzrost stężenia kreatyniny w surowicy i izostenurię. W ciągu 12 lat obserwacji badania ogólne i posiewy moczu były prawidłowe. WNIOSKI: Dziecko z jednostronną agenezją nerki i uropatią zaporową w drugiej nerce wymaga regularnej kontroli w poradni nefrologicznej, monitorowania ciśnienia tętniczego krwi i czynności nerki. Obecność anomalii rozwojowej w jedynej nerce może prowadzić do rozwoju przewlekłej choroby nerek i schyłkowej niewydolności nerek.
INTRODUCTION: Unilateral renal agenesis can occur as an isolated abnormality or can coexist with other anomalies of the urinary tract. Vesicoureteral reflux and hydronephrosis are the most common pathologies of the urinary tract. The less common pathologies are: megaureter, double kidney, ureterocele, ectopic kidney and hypospadiasis. CASE REPORT: We report a boy with a complex abnormality of the urinary tract: left renal agenesis and right ectopic kidney with megaureter and hydronephrosis, diagnosed at the age of 2.5 years. A routine ultrasonography of the abdomen was done because of the abdominal pain. There were no clinical symptoms associated with the urinary tract before this diagnosis. Based on dynamic scyntigraphy, urography and voiding cystourethrography a ureterovesical junction obstruction was found. At the age of 3 years, the transplantation of the ureter modo Cohen was performed. Despite the operation, hydronephrosis still persisted and the cortex of kidney was continuously getting narrower. At the age of 11.5 years arterial hypertension was diagnosed. At the age of 14.5 years, slightly elevated creatinine and isosthenuria were observed. During those twelve years of follow-up, urinalysis and culture of urine were normal. CONCLUSIONS: A child with unilateral renal agenesis and obstructive uropathy in the second kidney requires regular follow up with control visits and appropriate tests in outpatient nephrology clinic. Blood pressure monitoring and assesment of kidney function should be monitored. Urinary tract abnormalities in solitary kidney can progress to chronic renal disease and end-stage renal disease.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 134-138
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Knowledge of haemodialysis patients concerning methods of preventing hyperphosphataemia
Wiedza chorych hemodializowanych na temat metod zapobiegania hiperfosfatemii
Autorzy:: Janus, Anna M.
Holecki, Michał
Hawrot-Kawecka, Anna
Kawecki, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035472.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: chronic kidney disease
hyperphosphatemia
dietary recommendations for patients under haemodialysis
przewlekła choroba nerek
hiperfosfatemia
wskazówki dietetyczne dla chorych hemodializowanych
Opis:: INTRODUCTION: The beginning of renal replacement therapy is generally connected with changing dietary habits. A positive phosphate balance is a major clinical problem, often observed in haemodialysis patients. The treatment of hyperphosphataemia is based primarily on dietary intervention and the use of phosphate binders – medications which bind phosphorus in the gastrointestinal tract. Properly conducted education of patients with CKD helps to perceive the risks resulting from an improper diet. MATERIAL AND METHODS: The diagnostic survey method with author's own survey questionnaire was used in the study. The survey contained closed questions concerning the knowledge of dietary recommendations for haemodialysis patients enabling the maintenance of the recommended phosphatemia. Statistical analysis was performed with SAS 9.4 software (SAS Institute Inc., Cary, North Carolina, USA), assuming the statistical significance level p < 0.05. The following tests were applied: chi-squared test/Fisher's exact test, due to the small size of subgroups – the Kruskal-Wallis test for comparison of three groups, and the Mann-Whitney U test to compare the two groups. RESULTS: Haemodialysis patients were aware of the need for restrictions on the consumption of products with a high phosphorus content, but had problems choosing those recommended when composing meals. The right set of meats was chosen by 44 patients (36%). Dairy consumption in a moderate amount was declared by 74 people (61%). 46 respon-dents (38%) reduced their egg yolk consumption. Out of the range of available cheeses, 92 respondents (76%) declared the consumption of mainly curd cheese. The right set of bakery products was indicated by 31 patients (26%), and 73 patients (60%) avoided carbonated beverages. CONCLUSIONS: Patients' knowledge concerning the possibilities of preventing hyperphosphataemia was far from insufficient.
WSTĘP: Rozpoczęcie leczenia nerkozastępczego wiąże się zasadniczo ze zmianą stylu odżywiania. Istotnym problemem klinicznym, często obserwowanym u chorych hemodializowanych, jest dodatni bilans fosforanowy. Postępowanie w przypadku hiperfosfatemii opiera się przede wszystkim na interwencji dietetycznej i stosowaniu leków wiążących fosfor w przewodzie pokarmowym. Właściwie przeprowadzona edukacja chorych na PCHN ułatwia postrzeganie zagrożeń, jakie wynikają z niewłaściwej diety. MATERIAŁ I METODY: W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Sondaż zawierał pytania zamknięte dotyczące znajomości wskazówek dietetycznych zalecanych chorym hemodializowanym, pozwalających na utrzymanie zalecanej fosfatemii. Analizę statystyczną wykonano w programie SAS wersja 9.4 (SAS Institute Inc., Cary, North Carolina, USA), przyjmując poziom istotności statystycznej p < 0,05. Wykorzystano testy: Chi2/Fishera z uwagi na małą liczebność w podgrupach, test Kruskala-Wallisa dla porównania trzech grup oraz test U Manna-Whitneya dla porównania dwóch grup. WYNIKI: Chorzy hemodializowani byli świadomi konieczności stosowania ograniczeń w spożywaniu produktów z wysoką zawartością fosforu, lecz mieli problemy z wybraniem tych, które są zalecane przy komponowaniu posiłków. Właściwy zestaw mięs wybrało 44 chorych (36%). Spożycie nabiału w umiarkowanej ilości deklarowały 74 osoby (61%). Spożycie żółtka jaja kurzego ograniczyło 46 respondentów (38%). Z puli dostępnych serów spożycie głównie twarogu deklarowało 92 badanych (76%). Właściwy zestaw pieczywa wskazało 31 pacjentów (26%), a napojów gazowanych unikało 73 chorych (60%). WNIOSKI: Stan wiedzy chorych na temat możliwości zapobiegania hiperfosfatemii był dalece niewystarczający.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 46-59
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Influence of erythropoietin gene promoter polymorphism rs 1617640 on the incidence and progression of chronic kidney disease; a family-based study
Wpływ polimorfizmu rs 1617640 promotora genu erytropoetyny na występowanie i progresję przewlekłej choroby nerek; badania rodzinne
Autorzy:: Żywiec, Joanna
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Grzeszczak, Władysław
Gumprecht, Janusz
Trautsolt, Wanda
Górczyńska-Kosiorz, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038897.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: chronic kidney disease
erythropoietin gene promoter polymorphism
family-based study
przewlekła choroba nerek
badania rodzinne
polimorfizm promotora genu dla erytropoetyny
Opis:: INTRODUCTION The aetiology of chronic kidney disease (CKD) and its progression are multifactorial in nature. A number of reports have demonstrated the nonhaematological local protective properties of erythropoietin in diff erent tissues, including those in the kidneys. The primary goal of the reported, family-based study was to assess the influence of rs 1617640 erythropoietin gene promoter polymorphism on the incidence and progression of CKD. MATERIAL AND METHODS For that purpose, 109 patients with CKD (72.5% with chronic interstitial nephritis and 27.5% with chronic glomerulonephritis) and their parents were examined. At the time of the study, the mean glomerular filtration rate was 28.2 ml/min and 53.2% patients were maintained on renal replacement therapy. Fluorescence labelled probes of the TaqMan Pre-designed SNP Genotyping Assay (Applied Biosystems Company) were used for rs1617640 polymorphism investigation. RESULTS The genome distribution of rs 1617640 polymorphism of the erythropoietin gene promoter was: 48.6% AC, 25.7% AA and 25.7% CC patients. Based on Transmission Disequilibrium Test results, the bordeline statistical significance of preferential C allele transfer from parents to their affected children with glomerulonephritis was observed. CONCLUSIONS No influence of rs 1617640 promoter polymorphism of the erythropoietin gene on the incidence of CKD in the course of chronic interstitial nephritis was observed. The bordeline signifi cance of preferential C allele transfer in patients with glomerulonephritis suggests association between rs1617640 and CKD of this aethiology.
WSTĘP Etiologia przewlekłego uszkodzenia nerek oraz jego progresji jest wieloczynnikowa. Prace ostatnich lat dowodzą znaczenia pozaszpikowego miejscowego działania ochronnego erytropoetyny w wielu tkankach, w tym także w nerkach. Celem pracy była ocena w modelu rodzinnym wpływu polimorfizmu rs1617640 promotora genu dla erytropoetyny na rozwój i progresję przewlekłej choroby nerek. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono w grupie 109 chorych na przewlekłą chorobę nerek w przebiegu przewlekłego śródmiąższowego zapalenia nerek (72,5%) i przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek (27,5%) oraz u 218 ich biologicznych rodziców. W momencie prowadzenia badania średnia filtracja kłębuszkowa (GFR) wynosiła 28,2 ml/min, a 53,2% chorych było leczonych nerkozastępczo. Genotypowanie polimorfizmu rs1617640 w promotorze genu erytropoetyny wykonano, wykorzystując znakowane fluorescencyjnie sondy z zestawu TaqMan Pre-designed SNP Genotyping Assay firmy Applied Biosystems. WYNIKI Analizując rozkład genotypów badanego polimorfizmu, stwierdzono: u 48,6% chorych genotyp AC, a u pozostałych chorych w równym procencie (po 25,7%) genotyp AA i CC. W teście TDT (Transmission Disequilibrium Test) wykazano na granicy istotności statystycznej przekazywanie preferencyjne allelu C w grupie chorych z przewlekłym kłębuszkowym zapaleniem nerek. WNIOSKI Nie obserwowano wpływu polimorfizmu rs1617640 genu promotora dla erytropoetyny na występowanie przewlekłego uszkodzenia nerek w przebiegu przewlekłego środmiąższowego zapalenia nerek. Stwierdzone na granicy istotności statystycznej, preferencyjne przekazywanie allelu C w grupie chorych na przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek, sugeruje związek rs1617640 z przewlekłą chorobą nerek o tej etiologii.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 17-23
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Transplantacja nerki jako metoda leczenia nerkozastępczego pacjenta z przewlekłą chorobą nerek
Kidney transplantation as a renal replacement therapy of patient with chronic kidney disease
Autorzy:: Woderska-Jasińska, Aleksandra
Hermanowicz, Małgorzata
Włodarczyk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20434421.pdf
Data publikacji:: 2021-03-28
Wydawca:: Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:: chronic kidney disease
renal replacement therapy
kidney transplant
Kidney Paired Donation program
przewlekła choroba nerek
leczenie nerkozastępcze
przeszczepienie nerki
Program Wymiany Par
Opis:: Wstęp. Szacuje się, że przewlekła choroba nerek stanowi problem zdrowotny 500–600 milionów osób, z czego 4-5 milionów mieszkańców Polski, spośród których rocznie de novo 6500 wymaga leczenia nerkozastępczego. Transplantacja nerek jest uznaną metodą leczenia nerkozastępczego i najskuteczniejszą w porównaniu z alternatywnymi metodami leczenia przewlekłej choroby nerek - hemodializą i dializą otrzewnową. Cel. Celem pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat wybranych zagadnień dotyczących przeszczepiania nerek jako metody leczenia nerkozastępczego w przewlekłej chorobie nerek. Przegląd. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat wybranych zagadnień dotyczących transplantacji nerek w Polsce od dawców zmarłych i żywych, w tym przeszczepień od żywych dawców niespokrewnionych w ramach Programu Wymiany Par. Podsumowanie. Transplantacja nerek zapewnia chorym dłuższe przeżycie i lepszą jakość życia niż dializoterapia, dlatego jest metodą z wyboru w leczeniu schyłkowej niewydolności nerek.
Introduction. It is estimated that 500-600 million people are affected by chronic kidney disease. In Poland, 6500 among 4-5 million patients with chronic kidney disease require renal replacement therapy de novo every year. Renal transplant is a well-established treatment of end-stage chronic kidney disease, and the most effective one in comparison to alternatives – hemodialysis and peritoneal dialysis. Aim. Presenting the current condition of knowledge of issues is a purpose of the work to the subject chosen concerning transplanting kidneys as procedures in chronic nephropathy. Review. In this review the author presents the current state of knowledge about selected aspects of kidney transplantation in Poland from deceased and living donors, including transplantations from nonrelated living donors (Kidney Paired Donation program). Conclusions. Renal transplant allows to achieve both longer survival and better quality of life than dialysis and therefore is the treatment of choice in end-stage chronic kidney disease.
Źródło:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 1; 73-83
2451-1846
Pojawia się w:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "przewlekla choroba nerek" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język