Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przełyku" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Endoskopowe zaopatrzenie uszkodzenia przełyku, będące powikłaniem strumektomii – opis przypadku
Autorzy:
Radziuk, Dagmara
Witzling, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392121.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ezofagogastroskopia
perforacja przełyku
poszerzanie przełyku
tyroidektomia
uraz przełyku
Opis:
Do najczęstszych powikłań tyreoidectomii należą: krwiak w ranie pooperacyjnej, uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego oraz niedoczynność przytarczyc [1]. Natomiast bardzo rzadkim następstwem wycięcia tarczycy jest jatrogenna perforacja szyjnego odcinka przełyku. W piśmiennictwie sporadycznie można spotkać doniesienia dotyczące tego powikłania. W naszej pracy chcielibyśmy przedstawić przypadek chorej, u której doszło do ciężkiego uszkodzenia przełyku w trakcie operacji wycięcia tarczycy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 6; 50-52
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eozynofilowe zapalenie przełyku
Eosinophilic oesophagitis
Autorzy:
Sikorska-Szaflik, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
eosinophilic oesophagitis
eosinophils
oesophagitis
eozynofile
zapalenie przełyku
eozynofilowe zapalenie przełyku
Opis:
Eosinophilic oesophagitis is a chronic disease of the oesophagus. It is becoming more and more common and is observed to occur in both children and adults. This disease is characterized by eosinophilic infiltrations in the oesophageal mucus membrane and clinical signs of oesophageal dysfunction, such as swallowing disorders, food impaction and signs resembling refractory reflux disease. Pathogenetic mechanisms of eosinophilic oesophagitis are not known. Genetic and environmental factors are believed to be responsible. The clinical picture changes with age. In infants and young children, symptoms are non-specific, which creates a risk of overlooking the disease in differential diagnosis. School children present with abdominal pain, retrosternal pain and emesis, whereas adolescents usually report symptoms of reflux disease, dysphagia and episodes of food impaction. Dysphagia, which is rarely observed before puberty, occurs in most adults. The diagnosis of eosinophilic oesophagitis is based on clinical and histological findings. Elimination diets, local or systemic steroid therapy and endoscopic oesophageal dilation are used in treatment. Due to the chronic and recurrent nature of the disease, patients require permanent medical care, selection of appropriate and personalised steroid therapy and/or diet as well as periodical endoscopic checkups. The article presents updated information about eosinophilic oesophagitis. It discusses epidemiology, pathogenesis, clinical signs and symptoms depending on patients’ age as well as principles of diagnosis and treatment.
Eozynofilowe zapalenie przełyku jest przewlekłą chorobą przełyku, występującą coraz częściej i rozpoznawaną zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Charakteryzuje się nacieczeniem przez eozynofile błony śluzowej przełyku oraz klinicznymi objawami dysfunkcji przełyku, takimi jak zaburzenia połykania, uwięźnięcie pokarmu, oznaki przypominające chorobę refluksową oporną na leczenie farmakologiczne. Mechanizmy patogenetyczne eozynofilowego zapalenia przełyku nie są do końca poznane. Wskazuje się na możliwe podłoże genetyczne oraz na wpływ czynników środowiskowych. Obraz kliniczny eozynofilowego zapalenia przełyku zmienia się z wiekiem – u niemowląt i małych dzieci objawy są niespecyficzne, co stwarza ryzyko przeoczenia choroby w diagnostyce różnicowej. U dzieci w wieku szkolnym obserwuje się ból brzucha, ból zamostkowy oraz wymioty, a nastolatki najczęściej skarżą się na objawy choroby refluksowej, dysfagię i epizody uwięźnięcia pokarmu. Dysfagia, rzadko obserwowana przed okresem dojrzewania, występuje u większości dorosłych chorych. Rozpoznanie eozynofilowego zapalenia przełyku opiera się na wskaźnikach kliniczno-histopatologicznych. W leczeniu zastosowanie znajdują diety eliminacyjne, miejscowa lub ogólna sterydoterapia oraz endoskopowe poszerzanie przełyku. Z uwagi na przewlekły przebieg i nawrotowy charakter choroby pacjenci wymagają stałej kontroli lekarskiej, doboru odpowiedniej, zindywidualizowanej terapii steroidowej i/lub dietetycznej oraz okresowych kontrolnych badań endoskopowych. W pracy przedstawiono aktualne informacje na temat eozynofilowego zapalenia przełyku. Zamieszczono dane dotyczące epidemiologii, patogenezy, objawów klinicznych w zależności od wieku pacjenta, zasad diagnostyki i leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 249-255
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perforacja przełyku – wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Jednoośrodkowa retrospektywna analiza przypadków z lat 2009–2015
Autorzy:
Misiak, Piotr
Jabłoński, Sławomir
Piskorz, Łukasz
Dorożała, Lechosław
Terlecki, Artur
Wcisło, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393059.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
perforacja przełyku
diagnostyka
leczenie
Opis:
Wstęp: Perforacja przełyku jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu pacjenta. Ten stan chorobowy charakteryzuje się złożoną etiologią oraz brakiem wytycznych co do standardów postępowania. Poniższa praca stanowi analizę przypadków leczonych w Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej, Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej oraz przegląd piśmiennictwa międzynarodowego dotyczącego tego zagadnienia. Cel badania: Celem badania była retrospektywna ocena i analiza postępowania u pacjentów z perforacją przełyku o zróżnicowanej etiologii, leczonych w Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej, Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej w latach 2009–2015. Z badania wyłączono grupę pacjentów, u których przyczyną perforacji była pooperacyjna nieszczelność w obrębie wykonanego zespolenia chirurgicznego. Materiał: Analizie poddano 16 przypadków perforacji przełyku, które były leczone w klinice w latach 2009–2016. Z analizy wykluczono przypadki nieszczelności chirurgicznych zespoleń u pacjentów poddanych planowym procedurom chirurgicznym zarówno z przyczyn nowotworowych, jak i nienowotworowych. Najczęstszą przyczyną perforacji były powikłania o charakterze jatrogennym (7 pacjentów; 44%), kolejną przyczyną był zespół Boerhaavego (5 pacjentów; 31,2%), perforacja w wyniku urazu tępego (2 pacjentów; 12,5%), perforacja w owrzodzeniu oraz perforacja w obrębie guza (po 1 pacjencie). Dziesięciu chorych leczono operacyjnie, 6 pacjentów poddano pierwotnemu protezowaniu przełyku – w tym w 2 przypadkach zastosowano drenaż śródpiersia i jamy opłucnej. W powyższej grupie chorych doszło do 9 zgonów (56,2%). Wnioski: Leczenie perforacji przełyku stanowi wyzwanie dla całego zespołu terapeutycznego. Począwszy od etapu diagnostyki, poprzez wybór metody leczenia pierwotnego, a następnie leczenie ewentualnych komplikacji. Badanie dotyczyło jednego ośrodka i pomimo szerokich ram czasowych retrospektywnie oceniono jedynie 16 przypadków. Pomimo niejednorodnej pod względem etiologii grupy, udało się uzyskać kilka istotności statystycznych niosących za sobą implikacje kliniczne. Większość rozpoznanych perforacji w czasie powyżej 48 godzin dotyczyła dolnego odcinka przełyku (częstsze ryzyko przeoczenia choroby w tym odcinku ze względu na niejasny obraz chorobowy i wyniki badań obrazowych). Rozpoznanie choroby i wdrożenie leczenia po 24 godzinach w naszym materiale wiązało się z wyższym odsetkiem zgonów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 1-4
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Boerhaavego – ponad 290 lat doświadczeń chirurgów Czy możliwy jest nawrót tego schorzenia?
Autorzy:
Rokicki, Marek
Rokicki, Wojciech
Moj, Małgorzata
Bsoul, Tamer
Rydel, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391997.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
perforacja przełyku
zespół Boerhaavego
nawrót
Opis:
Samoistna perforacja przełyku (zespół Boerhaavego) jest schorzeniem rzadkim, stanowiącym poważne wyzwanie chirurgiczne. Analiza piśmiennictwa wykazała przypadki nawrotu samoistnej perforacji przełyku, a incydentalny charakter takiego stanu skłania do dokładnej ich oceny. Autorzy dokonali szczegółowego rozbioru klinicznego danych pozyskanych z ośmiu doniesień na temat nawrotu zespołu Boerhaavego. Dane przedstawiono w postaci zbiorczej tabeli, porównując przebieg kliniczny i wyniki leczenia chorych z pierwotnym zespołem Boerhaavego oraz stan pacjentów po jego nawrocie.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 27-29
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciśnieniowe pęknięcie przełyku (zespół Boerhaavego) jako diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie wymagające szybkiej i skutecznej współpracy międzyklinicznej. Raport przypadku z regionalnego ośrodka specjalizującego się w chorobach przełyku
Autorzy:
Czopnik, Piotr
Aporowicz, Michał
Niepokój-Czopnik, Agnieszka
Szajerka, Tobiasz
Domosławski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393167.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zespół Boerhaavego
zapalenie śródpiersia
przetoka przełyku
Opis:
Prezentujemy opis przypadku 47-letniego mężczyzny przyjętego do naszego ośrodka z powiatowego Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z objawami wstrząsu septycznego i podejrzeniem zespołu Boerhaavego. Po potwierdzeniu rozpoznania pacjenta operowano w trybie ostrego dyżuru. W przebiegu pooperacyjnym wystąpiły objawy alkoholowego zespołu abstynencyjnego oraz przetoki przełykowo-śródpiersiowej – najpoważniejszego powikłania miejscowego w tym schorzeniu. W efekcie leczenia zachowawczego uzyskano wygojenie się przetoki i powrót chorego do zdrowia. W kontrolnym badaniu po 6 miesiącach od wypisu nie stwierdzono powikłań odległych, w szczególności zwężenia przełyku.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 37-39
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki i 5-letnia obserwacja w grupie pacjentów wymagających pilnej ezofagoskopii z powodu niedrożności wywołanej kęsem pokarmowym
Autorzy:
Arman, Sam
Vijendren, Ananth
Lyons, Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397334.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroby przełyku
ezofagoskopia
pokarm
zaburzenia połykania
Opis:
Wprowadzenie: OFBO to częste zjawisko w stanach nagłych. Endoskopowe usuwanie kęsa pokarmowego za pomocą sztywnego lub giętkiego ezofagoskopu wykonywane jest dopiero w razie braku poprawy po okresie obserwacji i leczenia zachowawczego. Pomimo sugestii ESGE, obecnie nie istnieją wysokiej jakości zalecenia, które określałyby zakres niezbędnego do przeprowadzenia w tej grupie chorych procesu diagnostycznego. C el: Celem tego jednoośrodkowego badania klinicznego była ocena wyników zabiegu i dalszej 5-letniej obserwacji osób zgłaszających się do oddziału laryngologicznego z powodu niedrożności górnego odcinka przełyku. Retrospektywnie zebrano dane dotyczące wszystkich pacjentów poddanych pilnej ezofagoskopii w latach 2012–2017 oraz odnotowano ich wyniki i dalsze obserwacje. Wyniki: Stwierdzono, że tylko 33% osób wykonało badania diagnostyczne w okresie pooperacyjnym, a patologię w obrębie przełyku wykryto u 44% badanych. Najczęstsze rozpoznanie stanowiło eozynofilowe zapalenie przełyku, a OGD wykrywało patologię częściej niż inne techniki diagnostyczne. Wnioski: Niniejsze badanie sugeruje, że wyniki mogłyby być wyższe, gdyby wszyscy analizowani pacjenci zostali poddani dalszym badaniom. W związku z powyższym autorzy niniejszej pracy zalecaliby przeprowadzenie procesu diagnostycznego u wszystkich osób, po uprzednim omówieniu ryzyka związanego z badaniem endoskopowym. Całkowicie wspieramy dalsze, zakrojone na szeroką skalę międzyośrodkowe badania, które mogą rzucić lepsze światło na dowody w tej kwestii.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 3; 29-32
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kandydoza przełyku jako przyczyna dolegliwości bólowych w klatce piersiowej u pacjenta z niewydolnością nerek
Autorzy:
Prystupa, Andrzej
Lachowska-Kotowska, Patrycja
Dyczko, Monika
Chudzik, Beata
Baraniuk, Jerzy
Miturski, Andrzej
Kiciński, Paweł
Kancik, Emilia
Sobstyl, Jacek
Malina, Anna
Mosiewcz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551727.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
kandydoza przełyku
bóle w klatce piersiowej
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 373-375
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krwawienie z żylaków przełyku jako objaw dekompensacji nadciśnienia wrotnego
Autorzy:
Miśkiewicz, Mariusz
Parys, Magdalena
Hadzik-Błaszczyk, Małgorzata
Krupa, Renata
Życińska, Katarzyna
Wardyn, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552089.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
gastroskopia
żylaki przełyku
marskość wątroby krwawienie
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 403-406
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie przełyku Barretta i raka gruczołowego - doświadczenia jednego ośrodka
Autorzy:
Nowicki, Andrzej
Kula, Zbigniew
Świerszczyńska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392697.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
gastroskopia
przełyk Barretta
rak gruczołowy przełyku
Opis:
Rozpoznanie przełyku Barretta (Barrett’s Esophagus; BE) jest oparte na badaniu endoskopowym górnego odcinka przewodu pokarmowego i pobraniu wycinków. Ogromne zainteresowanie PB związane jest z ryzykiem rozwoju na podłożu nabłonka metaplastycznego raka gruczołowego. Cel pracy: Celem pracy była ocena występowania oraz wybranych aspektów klinicznych przełyku Barretta i raka gruczołowego dolnej części przełyku na podstawie materiału gastroskopowego. Materiał i metody: Dokonano retrospektywnego przeglądu 10 000 badań endoskopowych górnego odcinka przewodu pokarmowego wykonanych w Zakładzie Endoskopii Centrum Onkologii w Bydgoszczy w latach 2004–2014. Przypadki analizowane były pod względem częstości występowania przełyku Barretta i raka gruczołowego dolnej części przełyku. Wyniki: Badaniom poddano dokumentacje medyczną 5378 kobiet (53,8%) i 4622 mężczyzn (46,2%). Średnia wieku mężczyzn i kobiet wyniosła odpowiednio 62,4 lata i 62,7 lat. Przełyk Barretta stwierdzono u 67 pacjentów w tym u 38 mężczyzn(56,7%). Średnia wieku mężczyzn i kobiet wyniosła odpowiednio 56,9 lat i 60,2 lata. Najczęściej zgłaszaną dolegliwością była zgaga – u 45 osób (67,2%). W trakcie10 lat nadzoru PB wykryto 3 przypadki raków gruczołowych (4,47%). Raka gruczołowego stwierdzono u 46 osób, w tym u 37 u mężczyzn. W przypadku 27 chorych (58,7%) zastosowano leczenie z zamiarem radykalności. Prawdopodobieństwo przeżycia 5-letniego u tych chorych wyniosło dla kobiet 10,2%, a dla mężczyzn 9,2%. Wnioski: Odsetek przełyków Barretta i raka gruczołowego dolnej części przełyku wzrasta odpowiednio o 0,67% na rok oraz 0,46% na rok. Ryzyko rozwoju raka gruczołowego na podłożu przełyku Barretta podczas nadzoru endoskopowego wynosi 4,47%. Prawdopodobieństwo przeżycia 5-letniego chorych na raka gruczołowego dolnej części przełyku – niezależnie od stopnia zaawansowania – wynosi 9,7%.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 19-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełnoletniość pacjentów po operacji naprawczej atrezji przełyku – wskazówki dla specjalistów chirurgii ogólnej
Autorzy:
Tokarz, Anna
Rogula, Wojciech
Tokarska, Karolina
Tarsa, Maciej
Urban, Witold
Zbroja, Karolina
Górecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391546.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
atrezja przełyku
chirurdzy
dorośli
endoskopia
obserwacja kontrolna
Opis:
Wprowadzenie: Pomimo prawidłowego leczenia chirurgicznego w okresie noworodkowym, wrodzona atrezja przełyku (ang. oesophageal artesia; OA) może stanowić poważne źródło zaburzeń odczuwanych przez całe życie. Cel: Celem niniejszej pracy jest przedstawienie najistotniejszych informacji na temat OA, rodzajów jej leczenia i możliwych powikłań, mogących wymagać leczenia chirurgicznego po osiągnięciu przez pacjenta pełnoletniości. Chcielibyśmy zapoznać specjalistów chirurgii ogólnej z problematyką dotyczącą tego schorzenia w celu zapewnienia właściwej opieki medycznej pacjentom z OA w wywiadzie. Materiał i metody: Dokonano gruntownego przeglądu literatury zgromadzonej w bazie danych Medline i bibliotece Cochrane z wykorzystaniem fraz: (o)esophageal atresia, long gap,surgery i follow-up jako słów kluczowych. Wyniki: Wyniki długoterminowej obserwacji wskazują, że pacjenci z OA mogą wymagać pomocy ze strony chirurgów ogólnych, choć nie zawsze tej pomocy poszukują. Nawet po wykonaniu operacji naprawczej w okresie noworodkowym, OA predysponuje do licznych chorób współistniejących, takich jak: choroba refluksowa przełyku, zapalenie przełyku, zwężenie przełyku, metaplazja nabłonka przełyku czy przepuklina rozworu przełykowego. Pacjentów z OA należy systematycznie poddawać kontrolnym badaniom endoskopowym, mającym na celu wczesne wykrycie ewentualnych zaburzeń.Wnioski: Postęp w medycynie pozwolił na poprawę wskaźników przeżycia, w związku z czym pacjenci z OA częściej osiągają pełnoletniość. W obliczu różnorodnych problemów, będących następstwem atrezji, kluczowe znaczenie w prawidłowej opiece medycznej u tych osób wydaje się mieć długoterminowa obserwacja kontrolna.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 3; 27-34
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mnogie pierwotne nowotwory u chorych leczonych z powodu płaskonabłonkowego raka przełyku
Autorzy:
Dranka-Bojarowska, Daria
Lewiński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392090.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
drugi pierwotny nowotwór (SPTs)
rak płaskonabłonkowy przełyku
Opis:
Płaskonabłonkowy rak przełyku jest powiązany z podwyższonym ryzykiem wystąpienia innych pierwotnych nowotworów złośliwych, głównie w obrębie głowy i szyi, ale także w substytucie przełyku wykonanym z żołądka. Częstsze rozpoznawanie mnogich pierwotnych nowotworów związanych z rakiem przełyku (zarówno synchronicznych, jak i metachronicznych) wynika z dłuższego okresu obserwacji chorych po radykalnym leczeniu z powodu raka przełyku oraz z wysokiej jakości postępowania diagnostycznego zarówno przed, jak i pooperacyjnego. W przedstawionej pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa oraz opisano podstawy molekularne powstawania mnogich pierwotnych nowotworów związanych z rakiem płaskonabłonkowym przełyku.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 38-41
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba refluksowa przełyku u dzieci -- korelacje endoskopowo-histologiczne-ph-metryczne
Autorzy:
Suski, Sławomir.
Płaneta-Małecka, Izabela.
Bąk-Romaniszyn, Leokadia.
Kozłowski, Wojciech.
Materla, Stanisław.
Wroński, Waldemar.
Mokosiej, Ryszard.
Sordyl, Beata.
Chmielewski, Robert.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, "Suplement" II, s. [107]-113
Data publikacji:
1998
Tematy:
Przełyk choroby pediatria
Choroba refluksowa przełyku pediatria
Opis:
tab.; Materiały XII Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Pediatrów Wojska Polskiego nt. "Postępy w kardiologii i gastroenterologii dziecięcej". Bydgoszcz 21-22 maja 1998 r.; bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe zasady leczenia przełyku Barretta
Treatment basics of Barrett’s oesophagus
Autorzy:
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Florek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032393.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Barrett’s oesophagus
adenocarcinoma
endoscopic treatment
oesophagus carcinoma
treatment
przełyk barretta
endoskopia
rak gruczołowy przełyku
rak przełyku
leczenie
Opis:
Barrett’s oesophagus, reflux disease complication is a raising and important clinical issue. Basic diagnostic tool facilitating intestinal metaplasia diagnosis in squamous epithelium of lower part of oesophagus is endoscopy with histopathological samples. Because of high risk of malignant transformation endoscopic surveillance is required in patients with Barrett’s oesophagus. On the basis of histopathological type of lesion, length, and its location different procedure should be implemented. In the paper we discuss current treatment paradigm of Barrett’s oesophagus. Pharmacotherapy and anti‑reflux procedures can be implemented in patients with symptoms and without dysplasia. Endoscopic procedures (mucosectomy) or surgical (lower part of oesophagus removal) should be used in patients with high grade dysplasia and adenocarcinoma. In case of neoplastic lesion findings following rules should be used. Neoplastic lesion of low grade – endoscopic resection all visible lesions. In case of high grade neoplasia lesions endoscopic resection of all neoplastic lesions and all Barrett’s epithelium ablation is required. In case of patients with Barrett’s oesophagus and high grade dysplasia or intraepithelial carcinoma when oesophagus removal is planned they should be referred to surgical centers specialized in upper part of gastrointestinal tract cancer and dysplasia treatment.
Przełyk Barretta jako powikłanie choroby refluksowej przełyku stanowi istotny i narastający problem kliniczny. Wiemy, że nadal podstawowym badaniem pozwalającym na stwierdzenie obecności metaplazji jelitowej w obrębie nabłonka wielowarstwowego płaskiego w dolnym odcinku przełyku jest klasyczne badanie endoskopowe z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego. Ponieważ istnieje wysokie ryzyko transformacji nowotworowej w przełyku Barretta, w pracy wskazano na potrzebę prowadzenia nadzoru endoskopowego u tych chorych. W zależności od rozpoznania histopatologicznego, typu zmiany i długości zajmowanego odcinka ustala się sposób postępowania z chorym. W artykule omówiono współczesne metody leczenia przełyku Barretta. U chorych z dolegliwościami klinicznymi i bez dysplazji zastosowanie mają farmakoterapia lub zabiegi antyrefluksowe, z kolei u chorych z dysplazją wysokiego stopnia i gruczolakorakiem stosuje się zabiegi endoskopowe (mukozektomia) lub chirurgiczne (wycięcie dolnego odcinka przełyku). W przypadku stwierdzenia zmian neoplastycznych proponuje się następujące zasady postępowania: neoplazja niskiego stopnia wymaga resekcji endoskopowej wszystkich widocznych zmian, neoplazja wysokiego stopnia – resekcji endoskopowej wszystkich ognisk neoplastycznych i ablacji pozostałego nabłonka Barretta. Chorych z przełykiem Barretta z dysplazją wysokiego stopnia lub z rakiem śródnabłonkowym, u których rozważa się wycięcie przełyku, należy kierować do ośrodków chirurgicznych specjalizujących się w leczeniu raka i dysplazji wysokiego stopnia w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 308-314
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozasercowe bóle w klatce piersiowej
Noncardiac chest pain
Autorzy:
Mackiewicz, Anna
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032439.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chest pain
gastro-oesophageal reflux disease
oesophageal manometry
oesophageal motility disorders
pH-metry of oesophagus
ból w klatce piersiowej
choroba refluksowa przełyku
manometria przełyku
ph-metria prze‑
łyku
zaburzenia motoryki przełyku
Opis:
Chest pain is always a symptom that requires careful diagnosis, accurate collection of medical interviews with the patient and the medical examination. This is one of the most common symptoms, which causes the appearance of anxiety in patients and becomes the cause of the notification to the doctor or to the hospital. Chest pain is commonly attributed to heart disease. However the cardiovascular etiology of the above disorders is one of many others etiology. Chest pain, despite different etiology, may be similar in feature and location, as a result of similar nerve supply, anatomy and the location of various structures inside the chest. The source of chest pain may be all the structures inside the chest, except the lung-parenchyma, which doesn’t have the painful nerve endings. The basic element in the differential diagnosis of pain in this location is the exclusion of life-threatening conditions: acute coronary syndrome, aortic dissection, pulmonary embolism, and pneumothorax. A patient with a chest pain can both occur in the cardiologist and a gastroenterologist, but also in the family doctor, paediatrician, pulmonologist, neurologist, surgeon, orthopaedist, rheumatologist, dermatologist and psychiatrist. This interdisciplinary nature of the problem led the authors to discuss this topic. In the study, we focused on describing the noncardiac chest pain and the use of modern methods of diagnosis, mostly in terms of the gastrointestinal causes. In this study, the authors didn’t analyse the cardiovascular aetiology of those diseases.
Ból w klatce piersiowej jest zawsze objawem wymagającym wnikliwej diagnostyki, zebrania dokładnych wywiadów z pacjentem oraz badania lekarskiego. Należy do najczęstszych symptomów, jego pojawienie się wywołuje niepokój u pacjentów i skłania do zgłoszenia się do lekarza bądź szpitala. Dolegliwości bólowe w tej okolicy wiązane są głównie z etiologią kardiologiczną. Jednakże podłoże sercowo-naczyniowe powyższych dolegliwości stanowi tylko jedną z wielu przyczyn. Bóle w klatce piersiowej, pomimo różnej etiologii, mogą mieć podobny charakter i lokalizację, co wynika z unerwienia oraz anatomii i umiejscowienia różnych struktur wewnątrz klatki piersiowej. Źródłem bólu mogą być wszystkie struktury w obrębie klatki piersiowej, poza miąższem płucnym, który nie ma zakończeń czuciowych. Podstawowym elementem w diagnostyce różnicowej bólu w tej okolicy jest wykluczenie stanów zagrożenia życia – ostrego zespołu wieńcowego, tętniaka rozwarstwiającego aorty, zatoru tętnicy płucnej i odmy opłucnowej. Pacjent z bólem w klatce piersiowej może trafić zarówno do kardiologa, gastroenterologa, jak i do lekarza rodzinnego, pediatry, pulmonologa, neurologa, chirurga, ortopedy, reumatologa, dermatologa oraz psychiatry. Ta interdyscyplinarność problemu skłoniła autorów do omówienia powyższego tematu. W pracy skupiono się na opisaniu pozasercowych bólów w klatce piersiowej i wykorzystaniu współczesnych metod diagnostyki, głównie w aspekcie ustalenia przyczyn gastroenterologicznych dolegliwości. W pracy nie analizowano etiologii sercowo-naczyniowej powyższych dolegliwości.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 25-31
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola diety i stylu życia w leczeniu choroby refluksowej przełyku
Autorzy:
Dudkowiak, Robert
Poniewierka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551839.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
choroba refluksowa przełyku
styl życia
dieta
aktywność fizyczna.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 4; 586-591
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies