Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prokurator" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 52
Tytuł:
Пераклад фемінітываў у рамане Тадэвуша Далэнгі-Мастовіча Prokurator Alicja Horn праз прызму гендарных стэрэатыпаў
Tłumaczenie feminatywów w powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza PROKURATOR ALICJA HORN przez pryzmat stereotypów genderowych
Translation of feminitives in the novel by Tadeusz Dolenga-Mostovich PROKURATOR ALICJA HORN through the prism of gender stereotypes
Autorzy:
Бандаровіч, Вераніка
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962121.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
фемінітыў
жанчына-пракурор
пераклад
непаслядоўнасць
сучаснае грамадства
feminatyw
kobieta prokurator
tłumaczenie
niekonsekwencja
współczesne społeczeństwo
feminitiv
woman prosecutor
translation
inconsistency
modern society
Opis:
Адна з галоўных тэм рамана Prokurator Alicja Horn Тадэвуша Далэнгі-Мастовіча – месца жанчыны ў польскім грамадстве 30-х гадоў ХХ стагоддзя, яе правы і магчымасці. Навізна – увядзенне вобраза жанчыны-пракурора. У рамане аўтар называе сваю гераіню то prokurator, то prokuratorka, адлюстроўваючы тагачасную моўную тэндэнцыю да ўтварэння фемінітываў сі-метрычна з мужчынскімі формамі. Наўмысная гэта непаслядоўнасць або выпадковая? Шмат пытанняў паўстала і падчас перакладу фемінітываў у творы. Прычым калі па-беларуску фемінітыў пракурорка гучыць прымальна, то ў рускім перакладзе ўзнікаюць праблемы. Справа ў стаўленні сучаснага грамадства (беларускамоўнага і рускамоўнага) да фемінітываў. А яно далёка не адназначнае і не аднолькавае.
One of the main themes of the novel Prokurator Alicja Horn by Tadeusz Dolenga-Mostowicz is the woman’s place in the Polish society of the 1930s, her rights and opportunities. The introduction of the image of a woman prosecutor is ground-breaking. In the novel, the author calls his protagonist either prokurator or prokuratorka, reflecting the linguistic tendency of the time towards the formation of feminitives alongside masculine forms. Is this inconsistency intentional or accidental? Many questions arose during the translation of feminitives in the novel. Whereas in Belarusian the feminitive пракурорка sounds acceptable, in the Russian translation there are problems. Such is the case in relation to modern society (Belarusian-speaking and Russian-speaking) to feminitives. and it is far from unambiguous.
Jednym z głównych tematów powieści Prokurator Alicja Horn Tadeusza Dołęgi-Mostowicza jest miejsce kobiety w polskim społeczeństwie lat 30. XX wieku, jej prawa i możliwości. Nowością jest wprowadzenie wizerunku kobiety prokuratora. W powieści autor nazywa swoją tytułową bohaterkę prokuratorem, prokuratorką, odzwierciedlając ówczesną tendencję językową do formowania się feminatywów symetrycznie z męskimi formami. Czy ta niekonsekwencja jest zamierzona czy przypadkowa? Podczas tłumaczenia feminatywów w utworze powstało wiele pytań. O ile w języku białoruskim feminatyw пракурорка jest akceptowalny, to w tłumaczeniu na język rosyjski powstają problemy. Wynika to ze stosunku współczesnego społeczeństwa (białorusko- i rosyjskojęzycznego) do feminatywów. Nie jest on ani jednoznaczny, ani tym bardziej wspólny.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2020, 20; 159-168
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Regestrum Perceptorum et Expositorum Proventuum Venerabilis Capituli Cracoviensis” – księgi rachunkowe Kapituły Katedralnej w Krakowie z lat 1513-1812 (sygn. R.Cap.1-R.Cap.145)
„RegestrumPerceptorum et ExpositorumProventuumVenerabilisCapituliCracoviensis” – Account books of the Cathedral Chapter in Cracow of the years 1513-1812 (the reference number R.Cap.1-R.Cap.145)
Autorzy:
Zych, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018950.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krakowska Kapituła Katedralna
prokurator kapituły
Archiwum Kapitulne na Wawelu
the Cathedral Chapter of Cracow
a procuratore of the chapter
the Archive of the Chapter in Wawel
Opis:
The Archive of the Cracow Chapter contains a series of 160 account books (from the first half of the 16th century to the beginning of the 20th century). The first 145 books refer to modern times. A dozen or so books concern the 19th and early 20th centuries, and the oldest book dates back to 1513. These account books were produced by the procurators of the Chapter, later – officials subordinate to them. The books contain information on the expenses related to the property of the Chapter (houses, villages, manors, landed property), individual canons, liturgy celebrated in the Cathedral (both daily and such celebrations as funerals of bishops or royal coronations), remuneration for people working for the Chapter (e.g. notaries, procuratores, rectors of the cathedral school). In addition, any renovations, changes in the equipment of the cathedral and the chapter buildings were carefully recorded in them. Due to the amount and variety of information, the account books are a mine of knowledge for historians, art historians and conservators; however, these books have sporadically been used by researchers so far. There are many similarities in the account books that make up the series, which is why the same form was used for their description; it was only slightly modified over the decades. In the collection marked with the reference number R.Cap., there are other account books concerning only some of the Chapter activities such as expenses for the cathedral sacristy, the sums stored in the treasury and rough drafts.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 349-366
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokuratura a Rada Ministrów (na marginesie oceny sprawozdania prokuratora generalnego przez prezesa Rady Ministrów)
Autorzy:
Zięba-Załucka, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524355.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prokurator generalny
sprawozdanie
Rada Ministrów
projekt ustawy
prawo o prokuraturze
Public Prosecutor General
report, the Council of Ministers
bill
law on
prosecutor’s office
Opis:
Czas funkcjonowania prokuratury w nowych ramach ustrojowych pozwolił na wskazanie braków w zakresie regulacji prawnej oraz korekty instrumentów prawnych funkcjonowania prokuratury. Obecna regulacja prawna nadaje prokuratorowi generalnemu niezależność, wyrażającą się w braku podległości prokuratury innemu organowi państwa. Umiejscowienie w strukturze organów państwa nie oznacza jednak zerwania więzi instytucjonalnych między prokuratorem generalnym a pozostałymi organami władzy publicznej, zwłaszcza z Radą Ministrów i ministrem sprawiedliwości. Zgodnie bowiem z ideą (trój)podziału władz w demokratycznym państwie prawa poza zasadą rozdziału kompetencji podkreśla się zasadę współdziałania organów władzy publicznej. W kontekście działalności prokuratora generalnego i corocznego sprawozdania, jakie składa on Radzie Ministrów, autorka przedstawia dylematy wynikające z tej sytuacji. Wskazuje, w jakim kierunku powinny pójść zmiany w tym zakresie w nowej, przygotowywanej przez rząd ustawie Prawo o prokuraturze. Głównym celem nowego projektu ustawy jest umożliwienie parlamentarnej, corocznej debaty nad działalnością prokuratury oraz wprowadzenie instytucjonalnych rozwiązań, które umożliwiłyby dobrą współpracę Rady Ministrów z prokuratorem generalnym, co aktualnie nie zawsze ma miejsce. Autorka zauważa, że ustawa nie wyznacza żadnego terminu, w jakim prezes Rady Ministrów musi ocenić sprawozdanie. Taki stan niepewności jest sporym zagrożeniem dla funkcjonowania prokuratury. Może negatywnie wpływać na podejmowanie zmian organizacyjno-funkcjonalnych, usprawniających pracę prokuratury, prokurator generalny zaś z obawy przed decyzją premiera może unikać publicznych wystąpień w ważnych sprawach. Należałoby więc związać szefa rządu konkretnym terminem na wydanie decyzji. Dodatkowo prezes Rady Ministrów może wystąpić do Sejmu z wnioskiem o odwołanie prokuratora generalnego przed upływem okresu, na jaki został on powołany. W artykule wskazano więc, co powinno być zmienione w nowej ustawie, by zapewnić sprawne działanie prokuratury.
The time of the prosecutor’s office functioning within the new political system allowed for determination of deficiencies in terms of legal regulations and correction of the legal instruments of the prosecutor’s office operation. Present legal regulations give the autonomy to the Public Prosecutor General, which is expressed in the fact that the prosecutor’s office is not subordinate to any other state authority. However, placement within the state authorities’ structures does not involve breaking up the institutional bonds between the Public Prosecutor General and other public authorities, especially with the Council of Ministers and the Minister of Justice. Pursuant to the idea of separation of powers in the democratic state of law, apart from the principle of competences distribution, the principle of public authorities’ co-operation is underlined. In the context of the activity of the Public Prosecutor General and yearly report which is submitted by him to the Council of Ministers the author presents the dilemmas which result from the situation. She indicates which direction the changes shall go with reference to it, in the new act on the prosecutor’s office right which is under preparation by the government. The main objective of the new bill is to allow for the parliamentary, yearly debate over the prosecutor’s office activity and introduction of institutional solutions which would allow for good co-operation of the Council of Ministers with the Public Prosecutor General, what does not always happen. The author thinks that the act does not specify any deadline in which the President of the Council of Ministers has to evaluate the report. Such a state of uncertainty is a major threat for the prosecutor’s office functioning. It may have a negative impact on the act of undertaking organizational and functional changes which improve the work of the prosecutor’s office, while the Public Prosecutor General being afraid of the prime minister’s decision may avoid public speaking in important issues. This is why the prime minister shall be bound with the specified deadline for giving the decision. Additionally, the President of the Council of Ministers may apply to the Seym with the motion to recall the Public Prosecutor General before the end of the period which he was appointed for. The article indicates then issues that have to be changed in the new act in order to assure the efficient functioning of the prosecutor’s office.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 3 (19); 195-211
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokuratura a Sejm
The Prosecutor’s Office and the Sejm
Autorzy:
Zięba-Załucka, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074797.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Prosecutor
Attorney General
Sejm
Council of Ministers
Constitution
Parliamentary Control
Prokuratura
Prokurator Generalny
Rada Ministrów
Konstytucja
kontrola parlamentarna
Opis:
Author argues in the article that under the legal status preceding the 2009 amendment to the Act on the Public Prosecutor’s Office, the Sejm’s control over the actions of the Minister of Justice – Prosecutor General found a direct basis in the constitutional norm, which entrusts the Sejm with the control over the Council of Ministers. Under the 2009 prosecution model, where the functions of the Prosecutor General and the Minister of Justice were separated, the Prosecutor General, directing the activities of the prosecution service, was an autonomous body in relation to Council of Ministers, President, Sejm and Senate. The reconnection of the functions of the Minister of Justice and Prosecutor General by the 2016 Act gives the Sejm the possibility of parliamentary control of the Prosecutor General. Author indicates the instruments of parliamentary control emphasizing that the Sejm is entitled only to such powers of control that have been clearly defined in the Constitution and laws. Author justifies the thesis that the diversity of the models of functioning of the prosecutor’s office in Poland, as an institution beyond the framework of the classical Montesquieu classification, does not deprive the Sejm of the right to control the prosecutor’s office, which he realizes with the help of diverse means.
Autorka podnosi w artykule, iż na gruncie stanu prawnego poprzedzającego nowelizację ustawy o prokuraturze z 2009 r., kontrola Sejmu nad działaniami Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego znajdowała bezpośrednią podstawę w normie konstytucyjnej, która powierza Sejmowi kontrolę nad Radą Ministrów. W modelu prokuratury z 2009 r., gdzie funkcje Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości zostały rozłączone, Prokurator Generalny, kierujący działalnością prokuratury, był organem „autonomicznym” na zasadach określonych w ustawie względem Rady Ministrów, Prezydenta, Sejmu i Senatu. Ponowne połączenie funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego ustawą z 2016 r. daje Sejmowi szerszą możliwość kontroli parlamentarnej Prokuratora Generalnego. Autorka wskazuje instrumenty kontroli parlamentarnej podkreślając, że Sejmowi przysługują tylko takie kompetencje kontrolne, które zostały wyraźnie określone w konstytucji i ustawach. Autorka uzasadnia tezę, iż zróżnicowanie modeli funkcjonowania prokuratury w Polsce jako instytucji wykraczającą poza ramy klasycznej monteskiuszowskiej klasyfikacji, nie odbiera Sejmowi prawa do kontroli prokuratury, a ten realizuje ją przy pomocy zróżnicowanych środków.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 3(67); 173-187
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokuratura w nowej ustawie z 2016 roku Eksperyment z podległością władzy wykonawczej
The prosecution in the new Act of Parliament dated back to 2016
Autorzy:
Zięba-Załucka, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942306.pdf
Data publikacji:
2016-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Konstytucja
minister sprawiedliwości
prokurator generalny
władza wykonawcza
niezależność prokuratury
constitution
ministry of justice
prosecutor general
executive power
independence of prosecutors office
Opis:
Artykuł pokazuje, iż prokuratura jako organ pozakonstytucyjny podlega wpływom politycznym. Autorka prezentuje, jak wygląda podporządkowanie prokuratury w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej. Wskazuje, iż zapoczątkowana w 2010 r. reforma prokuratury i rozłączenie funkcji prokuratora generalnego i ministra sprawiedliwości nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, ponieważ reforma Prokuratury nie została zakończona. Również nie wzmocniła pozycji procesowej proukratora generalnego, ale ją osłabiła. Ustawa przyniosła bowiem wiele przepisów, które z jednej strony były przyczynkiem do niezależności prokuratury, a z drugiej strony narzędziem kontroli nad prokuraturą (art. 10e i 10f), czyniąc tę niezależność iluzoryczną. Dlatego zdaniem autorki, należy dać szanse nowej regulacji, mimo zastrzeżeń. Realizacja w praktyce ustawy z 2016 r. ma doprowadzić do odzyskania przez prokuratora generalnego silnej pozycji zarówno wobec podległych prokuratorów, jak i organów zewnętrznych.
An experiment with the subjection of the prosecution to the executive. The article proves that the prosecution as an non-constitutional authority is subjected to political influences. The author presents the subordination of the prosecution in Poland and other European Union countries. The author indicates that the 2010 reform of the prosecution as well as the disengagement of the Attorney General and Minister of Justice offices has not produced the expected results, since the reform of the prosecution has not been completed. The reform not only failed to strengthened the position of the Attorney General but it has weakened one’s prerogatives. The aforementioned Act of Parliament brought many of the provisions, which on one hand are a contribution to the independence of the prosecutor’s office, and on the other hand, are a tool of control over the prosecution (article 10e and 10f), making the prosecution’s independence illusory. Therefore, according to the author, the new regulations should be given a chance, despite concerns. The aim of the implementation the 2016 Act of Parliament is to provide recovery of strong position by the Attorney General against both the subordinate prosecutors, as well as external bodies.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 5 (33); 111-124
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag w sprawie dekonstytucjonalizacji prokuratury
Autorzy:
Witkowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523980.pdf
Data publikacji:
2010-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prokuratura
prokurator generalny
minister sprawiedliwości
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania dezaktualizacji przyczyn nieumieszczenia w Konstytucji RP przepisów o prokuraturze. Autor stawia tezę, że główny powód dekonstytucjonalizacji prokuratury stanowiło przyjęcie koncepcji osobowego zespolenia Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości, której nie dało się pogodzić z postulatem niezależności prokuratorskiej. Artykuł ukazuje wpływ przyjęcia koncepcji unii personalnej Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości na przebieg prac parlamentarnych nad uchwaleniem Konstytucji RP, w zakresie dotyczącym prokuratury. Autor dochodzi do wniosku, że obecny model funkcjonowania prokuratury – statuujący rozdział funkcji Prokuratora Generalnego od stanowiska Ministra Sprawiedliwości - nie uzasadnia dalszego trwania stanu dekonstytucjonalizacji tej instytucji. Brak odpowiedzialności konstytucyjnej za działania Prokuratora Generalnego oraz fragmentaryczność i niepełność modelu prokuratury jako organu ochrony prawnej sprawiają, iż postulat konstytucjonalizacji prokuratury zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek w obecnej sytuacji politycznej jest trudny do zrealizowania.
The article is an attempt to show that reasons of deconstitutionalisation of public prosecutor’s office are not obsolete. The author argues, that the omission regulations of public prosecution’s office in the Constitution of the Poland Republic was caused by the adoption of the concept of personal junction Attorney General and Minister of Justice, which could not be reconciled with the postulate of the independence of the prosecutors. The article presents the impact of the adoption of the concept of personal union of Attorney General and Minister of Justice on the course of parliamentary work on the assumption of the Constitution, in relation to the prosecutor’s office. The author concludes that the current model of the prosecutor’s office – establishing the separation of function Attorney General from posi- tion of Minister of Justice – does not justify the continuation of the state deconstitutionalisation of this institution. The lack of constitutional responsibility for the actions of the Attorney General and the incompleteness of the model prosecutor’s office as an agency of legal protection make, that the stipulation of constitutionali- sation of public prosecutor’s office seems to be indispensable, although with regard for the current political situation, it is difficult to implement.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2010, 1 (1); 203-220
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny zatrudnienia w ramach stosunku służbowego na przykładzie wybranej kategorii podmiotów zatrudnionych
Legal characteristics of employment of certain entities employed on the basis of labour based relationship
Autorzy:
Witkowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056686.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
pracowniczy stosunek służbowy
administracyjnoprawny stosunek służbowy
strażnik gminny
sędzia
prokurator
labour based relationship
administrative law based relationship
commune guard
assessor of the Court
judge
assessor of the Regional Public Prosecutor
prosecutor
Opis:
W niniejszym artykule badaniu poddano podstawę zatrudnienia następującej kategorii podmiotów: strażnik gminny, sędzia, asesor sądowy, prokurator oraz asesor prokuratury. Przeprowadzone badania stanowią również próbę rozgraniczenia podmiotów zatrudnionych w ramach pracowniczego stosunku służbowego i podmiotów zatrudnionych w ramach administracyjnoprawnego stosunku służbowego
In the present article the author discusses the basis of employment of common guard, judge, assessor of the Court, prosecutor and assessor of the Regional Public Prosecytor. In the author’s opinion, there is a difference between labour based relationship and administrative law based relationship. The aim of the present article is indication of entities employed on the basis of labour based relationship and on the basis of administrative law based relationship.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny I, XXI; 791-805
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participation of the military police in fiscal penal proceedings
Autorzy:
Tużnik, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364055.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Żandarmeria Wojskowa
prokurator do spraw wojskowych
uprawnienia
żołnierze
przestępstwa skarbowe
wykroczenia skarbowe
Military Police
prosecutor for military matters
entitlements
soldiers
fiscal
offences
fiscal misdemeanours
Opis:
The article is an attempt to explain the participation of the Military Police as a non-financial preparatory proceeding body in fiscal penal proceedings, namely in cases concerning fiscal offences and misdemeanours detected within the scope of their ratione materiae jurisdiction. The article pays much attention to the Military Police entitlements in the fiscal penal procedure and the assessment of the scope of those rights in the currently binding legal state. The author also formulates de lege ferenda proposals probably constituting suggestions for the legislator to extend the jurisdiction of the Military Police. The article also discusses the issue connected with determining an entity performing procedural activities of the Military Police, i.e. the rights of their authorised representatives. In addition, the analysis covers the issue of a prosecutor for military matters’ supervision of preparatory proceedings conducted by the Military Police in cases concerning fiscal offences and misdemeanours.
Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia udziału Żandarmerii Wojskowej jako niefinansowego organu postępowania przygotowawczego w postępowaniu karnym skarbowym, a ściślej w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ujawnione w zakresie jej właściwości rzeczowej. W publikacji sporo uwagi poświecono omówieniu uprawnień Żandarmerii Wojskowej w procesie karnym skarbowym wraz z oceną zakresu tych uprawnień w obecnie obowiązującym stanie prawnym. Sformułowano wnioski de lege ferenda, stanowiące być może wskazówkę dla ustawodawcy w kierunku rozszerzenia kompetencji Żandarmerii Wojskowej. Poruszono także zagadnienie związane z określeniem podmiotu wykonującego czynności procesowe Żandarmerii Wojskowej, czyli uprawnień jej upoważnionych przedstawicieli. Ponadto rozważaniami objęto problematykę nadzoru sprawowanego przez prokuratora do spraw wojskowych nad postępowaniem przygotowawczym, prowadzonym przez Żandarmerię Wojskową w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 87-99
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludzie króla, czyli prokuratura francuska przed 1789 r.
The Kings men, or the French prosecution service before 1789
Autorzy:
Turek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14807320.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
France
public prosecutor
prosecution service
French prosecution service
ancien régime
absolute monarchy
Francja
prokurator
służba prokuratorska
prokuratura francuska
monarchia absolutna
Opis:
Prokuratura narodziła się we Francji w XIII w., gdzie następnie kształtowała się przez wiele stuleci, aby u schyłku monarchii absolutnej stać się trwałym, a zarazem niezwykle istotnym i wysoko cenionym elementem sądownictwa. W literaturze polskojęzycznej ten okres historii prokuratury traktowany był dotąd marginalnie. Chcąc wypełnić tę lukę, autor analizuje okoliczności powstania prokuratury francuskiej, a następnie omawia jej organizację, funkcjonowanie i najważniejsze zadania, skupiając się na XVII i XVIII w. Prokuratura jest ukazana w swoim historycznym kostiumie, który odłożony na bok odsłania instytucję borykającą się z wyzwaniami o charakterze ponadczasowym. Prokuratorzy ówcześni korzystają bowiem z daleko idącej niezależności, przy jednoczesnej podwójnej podległości królowi i hierarchii sądowej, a także odgrywają z powodzeniem sprzeczne niekiedy role członków sądownictwa i reprezentantów władzy królewskiej w sądach, obrońców praw indywidualnych i wyrazicieli interesów władzy centralnej, funkcjonariuszy tworzących prawo i czuwających nad jego stosowaniem, członków elity społecznej i adwokatów wdów i sierot. Autor opisuje także specyfikę ówczesnej prokuratury, w tym jej silne zróżnicowanie wewnętrzne na poszczególne kategorie funkcjonariuszy, a także jej funkcjonowanie w sposób kolegialny, co w parlamentach upodobniało ją do izby sądowej. Przytacza również przykłady działania prokuratorów w ówczesnych realiach prawnych, w tym prezentowane przez nich stanowiska procesowe.
Prosecution service was born in France in the 13th century, and it was shaped over the following hundreds of years in order to become a permanent as well as a highly significant and well-regarded element of the judiciary in the twilight of absolute monarchy. There has been an insignificant output concerning this period of history of the prosecution in Polish language literature. In order to fill this void, the author analyzes the circumstances surrounding the creation of the French prosecution and subsequently delineates its organization, functioning as well as its most important tasks all the while paying special attention to the 17th and to the 18th centuries. Prosecution is presented in its historic costume and, when this garb is put aside, it reveals an institution which needs to deal with timeless challenges. Contemporary prosecutors enjoyed far-reaching levels of independence which was simultaneously subject to the king as well as to court hierarchy. Moreover, they successfully performed contradictory functions of the members of the judiciary and those of the representatives of the royal authority in courts, defenders of individual rights and exponents of the interests of the central authority, functionaries creating the law and watching over its application, members of the social elite, and advocates for widows and orphans. The paper also presents the specificity of the contemporary prosecution service, including its strong internal differentiation into individual categories of officers as well as its functioning in a collegial manner, which made it similar to a court chamber in parliaments. The author also cites examples of prosecutors' actions in the legal reality of the period, including the procedural positions presented by them.  
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 2; 87-115
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokurator jako podmiot uczestniczący na prawach strony w postępowaniu administracyjnym
Autorzy:
Sugier, Katarzyna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617660.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative proceedings, prosecutor, subject acting as a party, requesting the initiation of proceedings, opposition to a final decision
postępowanie administracyjne, prokurator, podmiot na prawach strony, żądnie wszczęcia postępowania, sprzeciw od decyzji ostatecznej
Opis:
The subject of this article in a prosecutor acting as a party in administrative proceedings Prosecutors are most often associated with criminal proceedings and a public prosecutor's role but they can also participate in administrative proceedings acting as a party.The paper presents a prosecutor's trial position in administrative proceedings and the rights that allow to distinguish him/her from other subjects acting as parties. The purpose of the prosecutor's participation in the administrative proceedings is to remove the unlawful state and ensure that the proceedings and the settlement are lawful. The role of the prosecutor does not limit his/her function to criminal proceedings only, but it activates him/her in other types of proceedings, where it is required by the public interest.
Tematem niniejszego artykułu jest prokurator jako podmiot uczestniczący na prawach strony w postępowaniu administracyjnym. Prokurator, który najczęściej kojarzony jest z postępowaniem karnym i rolą oskarżyciela publicznego może uczestniczyć również w postępowaniu administracyjnym jako podmiot na prawach strony. W pracy przedstawiona została pozycja procesowa prokuratora w postępowaniu administracyjnym oraz uprawnienia odróżniającego go od innych podmiotów działających na prawach strony. Celem udziału prokuratora w postępowaniu administracyjnym jest usunięcie stanu niezgodnego z prawem oraz zapewnienie, aby postępowanie i rozstrzygnięcie było zgodne z prawem. Rola prokuratora, nie ogranicza jego funkcji jedynie do postępowania karnego, ale aktywizuje go w innych rodzajach postępowań, tam gdzie wymaga tego interes społeczny.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 40
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu modelu ustrojowego prokuratury (w świetle prac Komisji Rady Europy „Demokracja poprzez Prawo”)
Searching for a new model of the public prosecution regime (in light of the work of the European Commission for Democracy through Law)
Autorzy:
Suchocka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the prosecution
General Prosecutor
European prosecution standards
council of prosecutors
prokuratura
Prokurator Generalny
standardy europejskie dotyczące prokuratury
rada prokuratorów
Opis:
Looking back at the twenty five years that have passed after the transformation processes started in the countries of Eastern and Central Europe we may say that each of these countries had to cope with the same major challenge in the course of the reform of the system of state organs: the place of the prosecution regime. Consequently, each embarked on finding solutions which, by breaking away with the principle of the unity of power, would allow to arrive at the most effective model for situating the prosecution within the system of separation and balance of powers. As emphasised by the Venice Commission, there is no uniform model of the prosecution regime in the European system. Lawmakers may therefore choose from among different scenarios which all meet so-called European standards. Consequently, it may be claimed that none of the existing solutions, be it a model subordinating the prosecution to the parliament, or to the government, may be classified as contrary to democratic norms. No doubt, further, that in individual states efforts to find a proper place for the prosecution were determined by their legal traditions. Poland for that matter found itself in a relatively privileged position when compared with other states as it already had its own tradition. Thus, in an attempt to find the best possible option in the circumstances of 1989 with respect to the regime structure it was decided to rely on the solutions existing prior to the Constitution of 1952, and to rely on the solutions from before 1950 with respect to the prosecution. Following the amendments to the Constitution in 1989, the prosecution became subordinate to government. The logical consequence of this decision was a regulation that the function of the Attorney General (General Prosecutor) is performed by the Minister of Justice. Irrespective of the absence of precision in this expeditious formulation, the very idea of the concept of government-subordinated prosecution was  justified and could not be considered contradictory to the democratic solution and the rule of law. There was no time, however, to draft and adopt a new act on the prosecution. Consequently, it was decided to regulate the prosecution by amending the existing law of 1985. Unfortunately, this other option of regulating the prosecution has continued till the present, with the result that the prosecution today is governed by the provisions of an act adopted five years before the process of transformation even began. The act underwent multiplied amendments, both before the adoption of the Constitution of 1997 as well as thereafter. One of the important changes was the amendment of 1996, liquidating the prosecution department at the Ministry of Justice and creating the National Public Prosecutor’s Office and the office of the Public Prosecutor who became at the same time deputy General Prosecutor (Attorney General) – the Minister of Justice. Another substantial amendment to the act of 1985 was adopted in 2009 when the functions of the Prosecutor General and the Ministry of Justice had been separated. The National Public Prosecutor’s Office was liquidated and replaced with the General Prosecutor’s Office taking the role of the central organisational unit of the prosecution. This amendment allowed to securea number of executive power competences in relation to the prosecution. Despite that, it seems that a step has been made towards singling out the prosecution from the executive power in order to, as may be assumed, turn it into an independent body. Certain doubts, however, arise regarding the validity of the place of the prosecution as a body independent of the government in light of the provisions of the Constitution of 1997: since the office of the General Prosecutor is no longer to be tied to the function of the Minister of Justice (i.e. a member of government), it seems that such change must be anchored in the Constitution. It also needs to be emphasised that regardless of the place the prosecution occupies in the state bodies regime, which of course is also of importance, what is really necessary is a catalogue of principles and guarantees that will not only ensure impartiality of the prosecutor in decisions making, but will also determine his liability. These guarantees are equally essential in the case of the government-subordinated prosecutor (to free him from political pressure) as well as in the case of independent prosecution (to eliminate pressures within the prosecution itself). It is rather obvious that twenty five years after the beginning of transformations and almost thirty years since the adoption of the still binding and applicable Act on Prosecution in the Polish People’s Republic, a new act on the prosecution must be drafted in line with the European standards, which will also account at the same time, for the positive experiences of the past decades.  
Dwadzieścia pięć lat od rozpoczęcia procesu transformacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej pokazało, że jednym z najtrudniejszych problemów ustrojowych, z jakim przyszło się zmierzyć państwom Europy Środkowej i Wschodniej w procesie reformowania systemu organów państwowych, jest kwestia usytuowania ustrojowego prokuratury. Wszystkie te państwa zatem poszukiwały rozwiązań, które zrywając z zasadą jedności władzy, pozwalałyby znaleźć najefektywniejszy model usytuowania prokuratury wpisany w system podziału i równowagi władz. W systemie europejskim brak jednolitego modelu ustrojowego prokuratury (co podkreśla Komisja wenecka). Daje to legislatorom możliwość wyboru różnych wariantów w ramach tzw. standardów europejskich. W świetle tej tezy należy zatem stwierdzić, że żadnego z rozwiązań, czy to podporządkowania parlamentowi, czy podporządkowania rządowi, nie można zakwalifikować jako sprzecznego ze standardami demokratycznymi. Nie ulega wątpliwości, że w poszukiwaniu rozwiązań w poszczególnych państwach dla usytuowania prokuratury istotną rolę odgrywała także ich tradycja prawna. Polska znajdowała się w tym względzie w korzystnej sytuacji w porównaniu z innymi państwami. Miała swoją własną tradycję ustrojową. Poszukując optymalnych, w ówczesnych warunkach 1989 r., rozwiązań ustrojowych, sięgano zatem do rozwiązań sprzed wejścia w życie konstytucji z 1952 r. W przypadku zaś prokuratury – do rozwiązań sprzed 1950 r., tj. do okresu przed uchwaleniem ustawy o prokuraturze. W wyniku zmian w konstytucji w 1989 r. prokuratura została podporządkowana rządowi, czego logiczną konsekwencją było uregulowanie, że funkcje Prokuratora Generalnego pełni Minister Sprawiedliwości. Niezależnie jednak od nieprecyzyjności tych sformułowań wynikających z nacisku chwili, sama koncepcja podporządkowania prokuratury rządowi była koncepcją uzasadnioną. Nie można jej było uznać za sprzeczną z rozwiązaniami demokratycznymi i państwa prawa. Konieczne jednak było uchwalenie ustawy o prokuraturze, co w tak krótkim czasie było niemożliwe. Pozostała zatem droga dokonywania zmian w ustawie już istniejącej, pochodzącej z 1985 r. I niestety ten sposób regulacji trwa do dzisiaj, poprzez kolejne nowelizacje ustawy uchwalonej pięć lat przed rozpoczęciem procesu transformacji. Ustawa była zmieniania wielokrotnie, zarówno przed uchwaleniem Konstytucji z 1997 r., jak i po jej uchwaleniu. Jedną z istotnych nowelizacji była zmiana ustawy dokonana w 1996 r., kiedy to zniesiono Departament Prokuratury w Ministerstwie Sprawiedliwości i powołano Prokuraturę Krajową z Prokuratorem Krajowym, który został zastępcą Prokuratora Generalnego Ministra Sprawiedliwości. Kolejnej, fundamentalnej zmiany ustawy z 1985 r. dokonano w 2009 r. Wówczas to ustawą z 9 października 2009 r. dokonano rozdzielenia funkcji Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Zlikwidowano Prokuraturę Krajową. Utworzono Prokuraturę Generalną jako centralną jednostkę organizacyjną prokuratury. Zachowano tez w wyniku tej nowelizacji szereg uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do prokuratury. Wydaje się jednak, że niezależnie od tych uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do Prokuratora Generalnego, w wyniki tej nowelizacji zrobiono krok w kierunku wydzielenia prokuratury z władzy wykonawczej i, można zakładać, uczynienia jej organem niezależnym Można jednak wyrazić zasadnicze wątpliwości, czy usytuowanie prokuratury jako organu niezależnego od rządu posiada umocowanie w świetle przepisów Konstytucji z 1997 r. Skoro urząd Prokuratora Generalnego przestaje być powiązany z funkcją ministra – członka rządu, wówczas wydaje się, wymaga on zakotwiczenia konstytucyjnego. Podkreślić jednak należy, że niezależnie od sposobu usytuowania prokuratury w systemie organów państwowych, co wydaje się kwestią ważną, ale jednak nie pierwszoplanową, konieczny jest pewien katalog zasad, gwarancji, które mają zapewnić bezstronność prokuratora przy podejmowaniu decyzji, ale także i określić zasady jego odpowiedzialności. I są one tak samo ważne zarówno w przypadku podporządkowania prokuratora rządowi (aby uwolnić go od nacisków politycznych), jak i w przypadku niezależności organów prokuratury (aby uwolnić go od nacisków wewnątrz prokuratury). Wydaje się zatem oczywiste, że dwadzieścia pięć lat, jakie upłynęło od początku transformacji i prawie 30 lat od uchwalenia ustawy o prokuraturze PRL stale obowiązującej w polskim systemie, wymaga bezwzględnie nowej ustawy o prokuraturze, będącej w zgodzie ze standardami europejskimi, a zarazem wykorzystującymi pozytywne doświadczenia minionych lat.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 161-174
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydanie europejskiego nakazu ochrony
The issuance of the European protection order
Autorzy:
Stefański, Ryszard A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407832.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
europejski nakaz ochrony
dyrektywa
prokurator
sąd
środek ochrony
środek karny
środek zapobiegawczy
Unia Europejska
European protection order
Directive
prosecutor
court
protective measure
penal measure
preventive measure
European Union
Opis:
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest wydanie europejskiego nakazu ochrony przez polski sąd lub polskiego prokuratora, obejmującego wykonanie przez właściwy sąd lub inny organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej środka zapobiegawczego, karnego i probacyjnego w zakresie powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami lub zbliżania się do określonych osób. Pominięta została regulacja wykonania takiego nakazu przez właściwy organ państwa członkowskiego. Celem głównych tez badawczych było wykazanie, że środek ten spełnia istotną rolę, umożliwiając kontynuowanie ochrony pokrzywdzonego w innym państwie członkowskim. Wyniki badania mają oryginalny charakter. Mają one przede wszystkim zasięg krajowy, ale mogą być przydatne również w innych państwach ze względu na to, że dotyczą instrumentu unijnego. Analizie zostały poddane: istota europejskiego nakazu ochrony, przesłanki jego wydania, w tym orzeczenie środka ochrony pokrzywdzonego, niezbędność wydania europejskiego nakazu dla ochrony praw pokrzywdzonego, wniosek pokrzywdzonego, postępowanie w przedmiocie wydania europejskiego nakazu ochrony, w szczególności organy uprawnione do jego wydania, forma orzeczenia, forum jego wydania, tryb wydania, zaskarżalność, przekazanie europejskiego nakazu oraz obowiązki informacyjne. Opracowanie ma istotne znaczenie dla nauki, gdyż zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną i duży ładunek myśli teoretycznej, a także dla praktyki, wskazuje bowiem kierunki interpretacji przesłanek stosowania tego środka oraz postępowania w przedmiocie jego wydania.
The article is of scientific nature and undertakes research into the procedure of issuance of the European protection order by a Polish court or a public prosecutor, resulting in the execution of a protective, penal or probation measure by a competent judicial or equivalent authority in a Member State of the European Union, which requires refraining from staying in certain environments or places, and contacting or approaching certain people. The regulation concerning the execution of such an order by the competent authority of a Member State has been omitted herein. The aim of the main research theses is to show that this measure plays an important role as makes it possible to continue the protection of the aggrieved in another Member State. The research findings are original in character. They have primarily national range but can also be useful in other countries due to the fact that they relate to the EU instrument. The article analyses the essence of the European protection order, the requirements for its issuance, including the ruling on the measure of protection of the aggrieved, the necessity of the issuance of the European protection order to protect the rights of the aggrieved, the motion of the aggrieved, the European protection order issuance proceeding, in particular the authorities authorised to issue it, the form of the ruling, the forum for its issuance, the issuance mode, entitlement to appeal, the transmission of the European protection order, and information obligations. The paper is important for science because it contains an in-depth dogmatic analysis and a large load of theoretical thought, as well as for practice, as it indicates the direction of interpretation of the requirements for the application of this measure and the issuance procedure.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 4; 61-78
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym
The role of public prosecutor in civil proceedings
Autorzy:
Skoczylas, Oliwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
public prosecutor
civil procedure, proceeding
institution
rule of law
public interest
Court
prokurator
procedura cywilna
postępowanie
instytucja
praworządność
interes społeczny
Sąd
Opis:
Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym pozostaje niebagatelna z punktu widzenia ochrony praworządności oraz interesu społecznego. Ustawodawca, mając na względzie rzeczywistą potrzebę wdrożenia tej materii na gruncie procedury cywilnej, przeznaczył na to odrębny rozdział Kodeksu postępowania cywilnego. Wskazana problematyka jest regulowana w szczególności w Ustawie Kodeks postępowania cywilnego, a także w innych aktach prawnych. Udział prokuratora może być obligatoryjny lub fakultatywny, jednak co do zasady to okoliczności i stan sprawy będą decydować o rodzaju udziału. Prokurator ma obowiązek zweryfikować, czy w sprawie zachodzi potrzeba ochrony praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego. Ostateczna decyzja w kwestii przystąpienia do sprawy należy jednak do prokuratora. Decyzja ta jest zatem autonomiczna i niezależna od sądu. Prokurator występuje w postępowaniach szczególnych, takich jak postępowanie o zastosowanie przymusowego leczenia odwykowego, gdzie jego rola w pewnym stopniu realizuje postulat ochrony rodziny jako podstawowej komórki społecznej. Prokurator jest jedynym podmiotem w postępowaniu cywilnym, który zgodnie z zamysłem ustawodawcy spełnia wskazane w Kodeksie funkcje. Mimo że dotychczas jego rola w sprawach cywilnych była marginalna, to wprowadzenie tej instytucji jest rozwiązaniem korzystnym dla dobra interesu publicznego, ochrony praw obywateli i praworządności.
The role of public prosecutor in civil proceedings is not insignificant as it is important for protection of public interests and rule of law. The legislator perceived a real social need thus created a separate chapter for this issue in the Code of Civil Procedure. This matter is regulated mainly in the Code of Civil Procedure and in other acts. The public prosecutor’s participation can be either obligatory or facultative. In principle, the circumstances and state of the matter decide if the public prosecutor participates in the case. The public prosecutor is responsible for checking if the case is in need of protection of a rule of law, citizens’ rights or public interest. The final decision of participation in a civil proceeding lies with the public prosecutor. Therefore his decision is autonomous and independent of the court. The public prosecutor participates in many special civil proceedings such as, proceedings on a subject of compulsory addiction treatment where his role implements a postulate of protection of the family as the basic unit of society. The public prosecutor is the only entity in civil proceedings which in accordance with the intention of the legislator performs the functions indicated in the Code of Civil Procedure. The institution of the prosecutor in civil proceedings is underestimated nonetheless the decision to introduce this matter to civil law system is advantageous to the interest of the public.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 1(26); 167-179
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ROLE OF THE PROSECUTORS OFFICE IN THE NATIONAL SYSTEM OF FIGHTING TERRORISM IN UKRAINE
ROLA PROKURATURY W OGÓLNONARODOWYM SYSTEMIE ZWALCZANIA TERORYZMU NA UKRAINIE
Autorzy:
Shamara, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567748.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
Prosecutor of Ukraine
terrorist activity
struggle
state
Prokurator Ukrainy
działalność terrorystyczna
walka
państwo
Opis:
The paper presents the research on the Role of the Prosecutor of Ukraine in the national system of counteracting terrorism. In the paper the author undertook an attempt of the analysis of Ukraine legislative system in the field of current (as of 30/09/2018) legal tools to counter terrorism, including Constitution of Ukraine, Prosecutor of Ukraine Law, National Security Law and the Act on combating terrorism.
Artykuł poświęcony został badaniu roli Prokuratury Ukrainy w krajowym systemie przeciw-działania terroryzmowi. W artykule autor podjął próbę analizy ustawodawstwa Ukrainy w zakresie aktualnych (wg stanu dzień 30.09.2018r.) narzędzi prawnych do przeciwdziałania terroryzmowi m.in. Konstytucji Ukrainy, Ustawy o prokuratorze Ukrainy, Ustawy o bezpie-czeństwie narodowym Ukrainy oraz Ustawy o zwalczaniu terroryzmowi.
Źródło:
International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2018, 4(2); 151-158
2543-7097
2544-9478
Pojawia się w:
International Journal of Legal Studies (IJOLS)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 52

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies