Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "procession" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-23 z 23
Tytuł:
Severin the Walker and his Dark Path: Declinations of the Act of Walking in Paul Leppin’s Severins Gang in die Finsternis
Autorzy:
Giordano, Maria Diletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014876.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
walking
flânerie
Prague
procession
urban landscape
Opis:
This paper investigates the themes of walking and wandering in Paul Leppin’s novel Severins Gang in die Finsternis by analysing their occurrence and aesthetic connotation. The act of walking and the exploration of urban landscape are strongly present in the novel, which is set in Prague and is characterised by several depictions of the milieu; therefore, the text has been analysed from this angle in numerous previous studies, mainly mentioning the elements of flanerie appearing in the narration. The present study discusses the problematic aspects in defining the protagonist of the novel as flaneur, suggesting alternative interpretations that can describe the aesthetic experience of Severin’s walking more exhaustively. The analysis mainly follows Francesco Careri’s research on the aesthetics of walking, which are summarized in his work Walkscapes. Walking as Aesthetic Practice. Following the same methodological approach, the paper also analyses occurrences of the act of walking other than Severin’s walkabouts, focusing especially on the presence of processions throughout the text.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2021, 12; 73-82
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
St. Nicholas Processions in Horni Lidecsko as a Part of Wallachia’s Cultural Heritage and Testimony to the Survival of the Carpathian Culture
Autorzy:
Navrátilová, Lucie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943786.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
St. Nicholas
devil
procession
tradition
Wallachia
Advent
Opis:
St. Nicholas processions are ranked among the most significant traditions and are frequently considered the climax of the Advent. This is definitely the case of Horni Lidecsko, where as soon as the All Saints’ Day is over, masked characters come out and walk around villages until the holiday of St. Nicholas. The devils that are present in villages where people incline towards the Roman Catholic faith form an inseparable part of the cultural heritage of the local villages and the entire region. This study outlines the current form of St. Nicholas processions and the masked characters, but attention is paid also to the most significant changes that impacted the formation of the flying phenomenon and have shaped the tradition into its existing form. A portion of the paper deals with the historical background of the tradition and the individual characters that are a part of it, their role, and the symbolic meaning of the procession. The aim of the paper is to present the St. Nicholas procession and its attributes by means of an analysis of individual factors that impact its form outside the Czech Republic. The research has also addressed several aspects that have formed this phenomenon, namely the organization of the event and the identity of both the active and the passive participants. The study presents a research sample of bearers of the tradition and motivational elements thanks to which the tradition is still alive and passed from one generation to the next in such a scope as it is. In addition to the above, the paper explores the forms of the support provided by the villages as well as the differing opinions held by inhabitants of the region with regard to entering the St. Nicholas procession on the List of Intangible Elements of Traditional Folk Culture of the Czech Republic. A section in the paper also answers the question whether the event is a part of cultural heritage that is present in Wallachia permanently and in an authentic, almost unaltered form.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2019, 58
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Processions in Christian Liturgy: Origin, Theology and Ministry
Procesje w liturgii chrześcijańskiej: geneza, teologia i duszpasterstwo
Autorzy:
Brzeziński, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037210.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
procesja
liturgia
duszpasterstwo liturgiczne
procession
liturgy
liturgical ministry
Opis:
Autor podejmuje problematykę procesji chrześcijańskich: ich genezy, aspektów teologicznych oraz istotnych kwestii duszpasterskich. Przedstawia korzenie psychologiczno-socjologiczne, historyczno-religijne i antropologiczno-kulturowe procesji, ukazując ich „horyzontalny” mechanizm tworzenia i wymiar „wertykalny”, czyli odniesienie do sacrum. Wskazuje biblijny fundament procesji chrześcijańskich: procesje Starego Testamentu oraz jedyną procesję opisaną w Nowym Testamencie – uroczysty wjazd Chrystusa do Jerozolimy. Przypomina historyczną ewolucję fenomenu procesji w Kościele oraz proponuje teologiczną definicję procesji chrześcijańskiej. Artykuł kończy kilkoma postulatami odnoszącymi się do duszpasterstwa liturgicznego.
The author undertakes the theme of Christian processions: their origin, theological aspects and significant questions of pastoral ministry. He presents the psychological and sociological, historical and religious as well as anthropological and cultural roots of processions revealing their “horizontal” mechanism of creation and “vertical” dimension, i.e. the reference to sacrum. He demonstrates the Biblical foundation of Christian processions: the Old Testament processions and one procession described in the New Testament, namely the triumphal entry of Christ into Jerusalem. In addition, he introduces the historical evolution of the procession phenomena in the Church and proposes a theological definition of a Christian procession. The article concludes with several suggestions concerning liturgical ministry.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filioque comme un problème théologique et ecclésiastique
Filioque jako zagadnienie teologiczne i jako problem ekumeniczny
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947696.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filioque
Paraklet
Pocieszyciel-Obrońca
pochodzenie
tchnienie
Paraclet
Consolator-Defender
procession
spiration
Opis:
Artykuł dotyczy złożonej kwestii, jaką jest Filioque. Jezus Chrystus wiele mówił o Duchu Świętym, obiecał, że Go przyśle od Ojca, ale nie podał precyzyjnej nauki o Jego pochodzeniu. W początkach chrześcijaństwa wprost nie stawiano sobie tego pytania, potem, gdy pytanie się pojawiło, niektórzy teologowie sadzili, że Duch Święty pochodzi od Ojca (a Patre), a przychodzi na świat od Ojca i Syna (a Patre et Filio). Taki pogląd, w uproszczeniu mówiąc, prezentował Hilary z Poitiers. Na Soborze w Konstantynopolu (381) stwierdzono, że Duch Święty pochodzi od Ojca. Później jednak wysunięto inny pogląd: Duch Święty pochodzi od Ojca na zasadzie tchnienia (nie zrodzenia) jako głównego źródła, ale Syn miał w tym tchnieniu udział. Taką opinię spotykamy u Atanazego. W tym znaczeniu nauczano, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna. Wschód pozostał przy najstarszej formule, utrzymując, że Duch pochodzi od Ojca w sensie ontologicznym, a przychodzi przez Syna (a Patre per Filium). Na Zachodzie w kontekście sporów ariańskich chciano podkreślić równość Ojca i Syna i dlatego rozpowszechniano pogląd, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna. Królowie jak Rekkared i Karol Wielki nalegali na wprowadzenie modyfikacji do Symbolu wiary. Papież Leon III nie wyrażał na to zgody. Zwrot a Patre Filioque pojawił się w symbolach lokalnych, najpierw w Hiszpanii, a potem w Galii. Później
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 559-579
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
London’s Suffragettes, Votes for Women, and Fashion
Autorzy:
Kociołek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889051.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
W.K. Haselden
comics
fashion
suffragettes,
“Coronation Procession”
Cognitive Metaphor Theory
Opis:
Suffragettes’ militant campaigns for voting rights are commonly dissociated from fashion, yet, in fact clothing and accessories were widely used by Emmeline Pankhurst and her fellow activists to gain visibility and increase public support for the suffrage movement. As commented by Katrina Rolley (1990), the suffragettes were frequently confronted with unfavourable representation of themselves in the press. Yet, thanks to their distinctive use of fashion, as observed by Paula Bartley (2002), the so called “Coronation Procession” held on 17 June 1911 in London was “one of the most colourful and spectacular of all the women’s suffrage demonstrations” (122‒123). Because there is little research on the importance of fashion in public space and the relationship between fashion and the women’s movement, the objective of the article is to show how sartorial practices of suffragettes countered their negative representation in the press. By applying elements of Cognitive Metaphor Theory to selected political cartoons by William Kerridge Haselden in the Daily Mirror, and fashion advertisements in Votes for Women magazine, the article demonstrates that the suffragettes used fashion in order to both increase their public visibility and to conform to normative femininity.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2018, 27/1; 81-95
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmisja telewizyjna procesji eucharystycznej. Case study
Television Broadcast of the Eucharistic Procession. A Case Study
Autorzy:
Szczepaniak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607347.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
television broadcast
Eucharistic procession
religious events
mass media
television commentary
TVP Polonia
Opis:
The article deals with the issue of television broadcast of religious events and in particular of the accompanying commentary. The case study pertains to the broadcast of the Eucharistic procession during the feast of Corpus Christi in TVP Polonia on June 23, 2011. Analysis of the media message showed that the task of the commentator and producer of the programme should consist in bringing out the rich variety of dimensions of the presented religious event. In the case of the Eucharistic procession those dimensions are first of all cultic, christocentric, sanctifying and history of salvation, and secondly the public and semeiological dimensions of the cultic act. Since the programme of the new evangelization asserts that the Church strives to introduce the issue of the proclamation of the Kingdom of God to the modern world also through mass media, it seems that the postulate of such a television broadcast which would show the true identity of the Christian community is valid and timely.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2011, 25; 357-374
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Nome Procession From the Royal Cult Complex in the Temple of Hatshepsut at Deir el-Bahari
Autorzy:
Białostocka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484043.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
nome procession
royal cult
temple of Hatshepsut
Deir el-Bahari
New Kingdom Egypt
Opis:
In the Temple of Hatshepsut at Deir el-Bahari, a representation of a nome procession covers one of the walls of the small, open courtyard in the Royal Cult Complex. Using analogical scenes preserved in other temples, the paper reconstructs the order of nome personifications depicted in the said procession. It further delves into the nature of this type of representation and its significance for the king, taking into consideration the location of the scene.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2014, 27; 19-36
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowane baldachimy procesyjne na terenie Małopolski z wieku XVII i XVIII
Autorzy:
Tracz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560299.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
processional canopies
Lesser Poland
fabrics
embroideries
procession
baldachim procesyjny
Małopolska
tkanina
haft
procesja
Opis:
During 17th and 18th centuries processional canopies took a form of a decorative canopy usually made of fabric stretched on a frame, attached to ornamental poles. As a result, this construction enabled people to carry those canopies. First of all, processional canopies were used during theophoric processions. Such canopies were usually made of non-durable materials, and, therefore, only a few of them are still preserved. Based on information provided in various archival sources as well as remaining examples of processional canopies, one can divide them, due to their shape, into two types.The first type that is also the most numerous are canopies with a wooden or metal frame on a rectangular projection that is close to the square, with two or four poles. The second type are oval canopies in the shape of an umbrella, set on single poles, with an example of the 18th-century canopy in Bielany near Kęty.In both types, the most important decorative element was fabric stretched on a frame that formed an inside ceiling of a canopy as well as its top, also forming its sides with a frill or pelmet. Generally, the inside ceiling and the top of the canopy were made of two different kinds of fabrics. The top of the canopy was usually flat, but there were examples of more dynamic forms, e.g. a canopy from the 2nd half of 18th century in Kacwina. Also, some decorative elements such as braids, laces, fringes, tapes, embroideries and tassels were used. Canopy poles were carved and painted. The best examples of a classic baroque canopy are the oldest remaining canopy in Lesser Poland dated approximately for 1663 in Polanka Wielka and a canopy made of the 17th-century fabric in the church of St. Anna in Kraków. Sometimes the top of a canopy was surrounded with openwork, a richly carved and gilded frame, such as a canopy from the 3rd quarter of the 18th century in Krzywaczka or in the church of St. Anna in Nowy Targ (2nd half of 18th century).An interesting type of canopies were the canopies made entirely of wood and decorated with painted and gilded woodcarvings. The examples of such canopies include the canopies preserved in Spisz, in the church in Frydman (2nd half of 18th century), in Krempachy (2nd half of 18th century) and Trybsz and, last but the least, a well-known from archival photographs but currently non-existing canopy from the end of the 18th century in Łapsze Niżne. The most important decorative elements of these canopies are richly carved and gilded wooden frames with their tops made of fabric or plank.The second type of canopies in the shape of an open and folded umbrella is represented by a currently non-existent 18th-century umbrella in Bielany near Kęty.The canopies from the following two centuries mostly took a shape based on a simple wooden frame with a textile top and straight sides or on a form of a pelmet. Also, there are examples of canopies in which wood carvings are added to the textile elements.
Baldachimy procesyjne na terenie Małopolski w wieku XVII i XVIII przyjmowały formę dekoracyjnego daszku wykonanego zazwyczaj z tkaniny rozpiętej na stelażu, przymocowanego do ozdobnych drążków, co umożliwiało ich przenoszenie. Przede wszystkim baldachimów używano podczas procesji teoforycznych. Wykonywano je z zasady z nietrwałych materiałów, stąd też zachowało się ich tylko kilka. Na podstawie źródeł archiwalnych oraz zachowanych przykładów baldachimy procesyjne można podzielić ze względu na kształt na dwa rodzaje.Pierwszy, najliczniejszy, stanowią baldachimy o drewnianym lub metalowym stelażu na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu, zaopatrzone w dwa lub cztery drążki. Drugi to baldachimy owalne na jednym drążku w kształcie parasola. W obu grupach najistotniejszym elementem dekoracyjnym była tkanina rozpięta na stelażu tworząca podniebie oraz dach baldachimu, kształtująca także jego boki za pomocą falbany lub lambrekinu. Podniebie i dach baldachimu wykonywane były zasadniczo z dwóch różnych tkanin. Dach baldachimu najczęściej był płaski, ale występowały także przykłady o dynamicznych formach, czego przykład stanowi baldachim w Kacwinie z drugiej połowy XVIII wieku. Dodatkowo stosowano dekoracyjne uzupełnienia w postaci obszycia galonem, koronką, frędzlą, taśmami i haftem, a także chwostami. Najczęściej drzewce baldachimów były rzeźbione i malowane. Najlepszym przykładem klasycznego baldachimu barokowego stanowi najstarszy zachowany w Małopolsce baldachim z  roku ok. 1663 w Polance Wielkiej lub baldachim wykonany z XVII-wiecznej tkaniny w kolegiacie św. Anny w Krakowie. Zdarzało się, że dach baldachimu był obwiedziony ażurowym, bogato rzeźbionym i złoconym obramieniem, jak np. baldachim z trzeciej ćwierci XVIII wieku w Krzywaczce lub w kościele św. Anny w Nowym Targu (2. poł. XVIII w.). Ciekawą grupę tworzyły baldachimy w całości drewniane dekorowane malowaną i złoconą snycerką, które zachowały się na Spiszu, w kościele we Frydmanie (2. poł. XVIII w.), Krempachach (2. poł. XVIII w.) i Trybszu oraz znany ze zdjęć archiwalnych niezachowany baldachim z końca XVIII wieku w Łapszach Niżnych. Zasadniczym elementem dekoracyjnym wymienionych baldachimów jest bogato rzeźbiony i złocony drewniany stelaż, do którego przytwierdzany był dach wykonany z tkaniny bądź z deski.Drugi rodzaj baldachimów w formie rozkładanego i składanego parasola reprezentowała niezachowana obecnie XVIII-wieczna umbella w Bielanach k. Kęt.Powstające w następnych stuleciach baldachimy generalnie przyjęły formę opartą na prostym drewnianym stelażu z tekstylnym dachem i bokami prostymi lub w formie lambrekinu. Spotykane są także rozwiązania, w których do elementów tekstylnych dodawano akcenty snycerskie.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2018, 24, 1
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesje eucharystyczne w ujęciu prawa kanonicznego
Eucharistic Processions in the Light of the Canon Law
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585137.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
procesja
biskup diecezjalny
kościół
Najświętsza Eucharystia
kult
Procession
Diocesan Bishop
Church
Eucharist
Devotion
Opis:
Eucharistic processions carried out outside the Church are the public testimonies to honour the Holy Eucharist. The paper analyses the issue of an Eucharistic procession in the light of the Canon Law. The study successively presents the following issues: Eucharistic processions as a manifestation of the public testimony to the Holy Eucharist, the course of the procession and its organization, and the role of the diocesan Bishop in the conduct and organization of the Eucharistic processions.
Procesje eucharystyczne prowadzone poza kościołem są publicznym świadectwem czci wobec Najświętszej Eucharystii. Przedmiotem niniejszego opracowania jest zagadnienie procesji eucharystycznych w ujęciu prawa kanonicznego. Zostały kolejno ukazane następujące kwestie: procesje eucharystyczne jako wyraz publicznego świadectwa czci wobec Najświętszej Eucharystii, przebieg procesji i jej organizacja oraz rola biskupa diecezjalnego w kwestiach odbywania i organizacji procesji eucharystycznych.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 173-187
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nuptial Motifs in Composition: A Key to the Interpretation of the Song of Songs
Autorzy:
Jasnos, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603593.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
love
nuptials
wedding songs
mohar
wedding procession
bridesmaids
bride
poetic episode
teachings of sages
Opis:
The purpose of this paper is to explore the references to nuptial customs found in the Song of Songs as well as their place in relation to the structure of the text. The first stage of analysis consists of identifying various types of these references, while the second stage involved analysing and evaluating their positioning within the composition of the Song of Songs as an expression of the editorial intent of the biblical writers. The study has used elements of form analysis and lexical analysis as well as a comparative analysis of biblical and non-biblical/sub-biblical texts. The analysis revealed that the most important places in the structure of the Song of Songs are allocated to the so-called “poetic episodes,” which have been distinguished earlier, concerning the different stages of nuptials – engagement negotiations, wedding procession, wedding feast and consummation of the marriage. Therefore, they constitute a point of reference for the interpretation of the remaining songs and at the same time the teachings of the sages in the Song of Songs.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 2; 471-494
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gregoriańskie śpiewy procesji palmowej po Soborze Watykańskim II oraz ich polskie odpowiedniki
Gregorian chants used during the palm sunday procession after the second Vatican counciland their polish counterparts
Autorzy:
Bodzioch, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495976.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Niedziela Palmowa
procesja
chorał gregoriański
polskie pieśni
Palm Sunday
procession
Gregorian chant
Polish hymns
Opis:
Scientific research on the Palm Sunday procession, specifically focusing on the characteristic chants used therein, began in Poland only in the 20th century. After the Second Vatican Council not only were there changes to the procession rite, but there were also far-reaching reductions in the former repertoire of chants. Polish church hymnals of the post-Council period are rather varied, de-pending on the hymnal editor’s vision. In the repertoire of ten hymnals researched and analyzed for this paper, only two chants can be found in common. Both are translations from Latin. Altogether, in the presented hymnal editions we find as many as twenty-four different chants. Polish editions contain many more chants than hymnals from other European countries.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 39-56
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Processionale z klasztoru OO. Karmelitów w Oborach
Processionale from the monastery of the Carmelite order in Obory
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585117.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
procesjonał
księgi liturgiczno-muzyczne
Obory
karmelici
procesja
processional
liturgical–musical books
Carmelite order
procession
Opis:
Księgi liturgiczno-muzyczne zawierające chorał gregoriański należą do nadzwyczaj cennych źródeł. Z uwagi na swoją zawartość stanowią one istotne źródło wiedzy dla wieloaspektowych badań: historycznych, liturgicznych, muzykologicznych i innych. Podjęte zagadnienie dotyczy podręcznej drukowanej księgi liturgicznej Processionale… reductum z 1759 r. z biblioteki klasztornej oo. karmelitów w Oborach. Celem studium jest najpierw ukazanie najbardziej charakterystycznych cech księgi karmelitańskiej, a następnie jej ogólne porównanie z Processionale Andrzeja Piotrkowczyka z 1621 r.W świetle dokonanej analizy zawartości repertuaru należy stwierdzić, iż Processionale z Obór było liturgiczną księgą użytkową zredagowaną na potrzeby lokalnego konwentu. Odzwierciedla żywą tradycję organizowania procesji w wybrane święta i uroczystości roku liturgicznego, a jeszcze bardziej obchody Dnia Zadusznego i obrzędy pogrzebu. Wydanie tej księgi świadczy o potrzebie i przywiązaniu zakonników do tej formy religijności. Natomiast w zestawieniu z edycją A. Piotrkowczyka (Proprium de Sanctis) druk oborski wypada pod względem zawartości nader skromnie. Przekonującym uzasadnieniem tego stanu rzeczy może być fakt, iż wydanie piotrkowskie przeznaczone było dla całej prowincji, a księga karmelitańska dla konkretnego ośrodka. W ogólnej ocenie należy stwierdzić, iż Processionale z Obór wpisuje się w ciąg prac badawczych związanych z pojawiającymi się wówczas księgami liturgicznymi. Przedstawione studium należy traktować zatem jako przyczynek do podjęcia dalszych całościowych badań ksiąg karmelitańskich. Fakt jej istnienia świadczy o żywej tradycji, która pomimo różnych zawirowań przetrwała do Soboru Watykańskiego II.
Liturgical – musical books containing Gregorian chant are extremely valuable sources of information for different kinds of research: historical, liturgical, musicological studies and others. The issue being concerned refers to the printed ordinal Processionale… reductum from year 1759, from the library of the Carmelite monastery in Obory. The aim of this study is, first, to present the most characteristic features of the Carmelite book and then, to compare it to Processionale by Andrzej Piotrkowczyk from 1621. Having analysed the repertoire, it can be stated that Processionale from Obory was a liturgical book used in the local monastery. It depicts a living tradition of organizing processions during certain festivities of the liturgical year. The fact that such a book was issued proves the monks’ need for this form of religiousness. Comparing it to the edition by A. Piotrkowczyk (Proprium de Sanctis), the content of the Obory book is quite modest. The main reason for this could be the fact that Piotrkowczyk edition was to serve the whole province, while the Carmelite book was only for a particular monastery. The following study is meant as a starting point for further complete research of Carmelite books.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 165-175
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Goethes und Schillers "Xenien" – ein klassisches Werk?
Autorzy:
Dörr, Volker C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032498.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Goethe
Schiller
Schwarzbauer
Xenie
pochód karnawałowy
klasyka weimarska
carnival procession
Weimar classicism
Karnevalszug
Weimarer Klassiker
Opis:
Der Entstehungsprozess von Goethes und Schillers Xenien wird skizziert und in den (sozial-)historischen Kontext des sich formierenden literarischen Marktes eingeordnet. Ausgehend von der Beobachtung Franz Schwarzbauers, dass die Xenien einen „epigrammatischen Karnevalszug“ formieren (SCHWARZBAUER 1993:317), wird noch einmal nach der Dimension des Karnevalesken gefragt. Die Antwort auf diese Frage wird in Relation zu den Grundzügen der ästhetischen Doktrin der Weimarer Klassiker gesetzt.
Artykuł szkicuje proces powstania Xenii Goethego i Schillera i włącza w społeczno-historyczny kontekst powstającego literackiego rynku. Wychodząc z obserwacji Franza Schwarzbauera (SCHWARZBAUER 1993:317) stwierdzających, ze Xenie tworzą „epigramatyczny pochód karnawałowy“, artykuł podejmuje pytanie o wymiar zawartego w nich elementu karnawalizacji. Odpowiedź nawiązuje do głównych założeń estetycznej doktryny klasyków weimarskich.
The essay lays out the production of Goethe’s and Schiller’s Xenien and situates it in the (socio-)historic context of the evolving literary market. Starting with Franz Schwarzbauer’s observation, due to which the Xenien form an „epigrammatischen Karnevalszug [epigrammatical carnival procession]“ (SCHWARZBAUER 1993:317), the analysis once more inquires about the dimension of the carnivalesque. The result of this inquiry is put in relation to the main features of Weimar Classicism’s aesthetic doctrine.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2014; 119-140
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„...dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex”. Funkcja figury pochodu w pieśni III, 30 Exegi monumentum Horacego
“...dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex”: The Function of the Figure of “Procession” in the Ode III, 30 Exegi monumentum of Horace
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787918.pdf
Data publikacji:
2021-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metapoezja
semiotyka
rytuał przejścia
pochód taneczny
komos
chorus
figura pamięci
Horace
metapoetry
semiotics
rite of passage
dancing procession
Opis:
Celem artykułu jest semiotyczna analiza motywu „pochodu tanecznego” w Carm. III, 30 Exegi monumentum (w. 7-14) w perspektywie toposu spotkania z bóstwem w liryce Horacjańskiej, rozumianego jako forma rytuału przejścia. Autor poszukuje również odpowiedzi na pytanie, jaką funkcję pełni przywołany motyw w kompozycji tekstu oraz w ukształtowaniu figury podmiotu odautorskiego, ukazanego w roli „poety” (vates). Postawiona problematyka wymagała odniesienia się do semiotycznej definicji tekstu oraz ujęcia toposu spotkania z bóstwem jako tekstu kultury. To z kolei wpłynęło na odniesienie się do badań antropologicznych (pojęcie rytuału) oraz kulturoznawczych (κῶμος, χορός), a także językoznawczych w zakresie semantyki i aspektu czasownika. Po przeprowadzonej analizie autor doszedł do wniosku, że motyw „pochodu tanecznego” w pieśni Exegi monumentum został ukazany dwufazowo jako cykliczny, rytualny χορός, który stał się znakiem jednorazowego κῶμος. W tym sensie motyw ten został ukazany jako figura pamięci, odnosząca się do faktu połączenia przez Horacego miar eolskich z literaturą rzymską. W odpowiedzi na pytanie o konstrukcję podmiotu autor wskazał, że na bazie powyższej figury pamięci nastąpiło ubóstwienie wieszcza, który w przeformułowanym toposie spotkania z bóstwem zajmuje miejsce samego bóstwa, aspirując do roli analogicznej do figury „Anakreonta” w poezji anakreontejskiej (Carm. Anacr. 1 W, 1-3, 11-17).
This article contains a semiotic analysis of the “dancing procession” motif in Carm. III 30 Exegi monumentum (vv. 7–14) in the perspective of the topos of a meeting with a deity in the Horacian lyric, that was defined as a form of a rite of passage. The author also sought to answer the question of the function of the said motif in the composition of the text and in shaping the figure of the author’s subject, shown as a “poet” (vates). The posed research problem required the use of a semiotic definition of the text and forced an approach to the topos of a meeting with a deity as a cultural text. Which, in turn, bear in on reference to anthropology (the concept of ritual) and cultural studies (κῶμος, χορός), as well as linguistics in terms of semantics and the aspect of a verb. After the analysis the author concluded that the “dancing procession” motif in the ode Exegi monumentum is shown in two phases as a cyclical, ritual χορός, which became a sign of the one-time κῶμος. In this sense, the motif was shown as a figure of memory, referring to the fact that Horace combined Aeolian meters with Roman literature. In reply to the question regarding the figure of the subject, the author indicated that on the basis of the above figure of memory the vates was deified and as such he took the place of the deity in the literary transformation of the topos of the meeting with a deity, aspiring to a role analogous to the figure of “Anacreont” in Anacreontic poetry.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 3; 63-93
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydział do Spraw Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu wobec procesji Bożego Ciała w latach 1950-1965
The Department for Religious Affairs of the Presidium of the Voivodeship National Council in Wrocław vis-à-vis the Corpus Christi procession between 1950–1965
Autorzy:
Resler, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887422.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
administracja wyznaniowa
wolność sumienia i wyznania
procesja
kult publiczny
Kościół Katolicki
denominational administration
freedom of conscience and religion
procession
Catholic Church
Opis:
Publiczne sprawowanie kultu w latach 1950–1989 w Polsce było uznawane za wrogie wobec idei państwa świeckiego. Władze państwowe uznawały Kościół Katolicki za wroga ideologicznego i dążyły do ograniczenia wolności sumienia i wyznania obywateli, spychając religię do sfery prywatnej. Podobną taktykę stosowano wobec jednego z najważniejszych dla katolików świąt – Bożego Ciała. Administracja wyznaniowa we Wrocławiu starała się ograniczać w tym dniu ekspresję religijną w przestrzeni publicznej. Wykorzystywano do tego prawo o zgromadzeniach, które dało narzędzia do koncesjonowania procesji religijnych. Środki podejmowane przez organy państwowe w stosunku do Kościoła Katolickiego i jego wiernych naruszały standardy ówczesnego prawa. Bardzo często dokonywano rozszerzającej wykładni przepisów lub wprost ignorowano poszczególne akty prawne. Na uczestników procesji nakładano liczne ograniczenia oraz wywierano presję, wykorzystując do tego na przykład kierownictwo zakładów pracy. Dodatkowo władze państwowe konkurowały z Kościołem Katolickim organizując liczne wydarzenia alternatywne. Imprezy plenerowe, wycieczki i zawody sportowe miały za cel odciągnięcie wiernych od uroczystości religijnych. Oceniając te zabiegi należy stwierdzić, że wprost naruszały one standardy rozdziału Kościoła od państwa.
Public worship between 1950–1989 in Poland was considered hostile to the idea of secular state. The state authorities regarded the Catholic Church as an ideological enemy and sought to limit the freedom of conscience and religion of citizens, pushing religion into the private sphere. Similar tactics were used in relation to one of the most important Catholic holidays – Corpus Christi. The denominational administration in Wrocław tried to limit religious expression in public spaces on that day. The assembly law, which gave the instruments to license religious processions, was used for this purpose. The measures taken by the state authorities against the Catholic Church and its believers violated the legal standards of the time. The laws were often interpreted expansively or ignored altogether. Numerous restrictions were imposed on participants of processions and the pressure was exerted, for example, through workplaces. In addition, the state authorities competed with the Catholic Church by organizing numerous alternatives. Open-air events, excursions and sports competitions were supposed to draw the faithful away from religious ceremonies. These efforts directly violated the standards of state-church separation.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 405-427
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L'Esprit Saint dans les écrits de L'Apôtre Jean
The Holy Spirit in the Writings od Saint John the Apostle
Autorzy:
Huculak, Benedykt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601855.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Trinité
Saint-Esprit (Esprit Saint)
procession
principe
source
mission
schisme byzantin
Photius (Photios)
Spirit
breath
to breathe
to procede
to descend
Paraclete
Opis:
Parmi les auteurs des livres du Nouveau Testament il n’y a aucun qu’ait écrit plus abondement et plus profondement sur l’Esprit Saint que l’apôtre Jean. C’est pourquoi en Orient chrétien à partir des prémiers siècle jusqu’à nos jours il est appelé Jean le Théologien.
John among the evangelists is not only designed with the image of eagle, but also from the first centuries on, he still is called in the East as John the Theologian. From his school came the first systematic theologian Irenaeus of Lugdunum in Gaul (now Lyons in France), who in his native Smyrna had been a disciple of the bishop Polycarp, a formerly listener of John himself, when this lived in Ephesus. The teaching about the Holy Spirit, and especially about His eternal procession is built upon his writings; and beside the biblical inspiration he received a special gift of the Spirit „who spoke trough the prophets”. His aboundant message is invaluable not only for theology, but also to her shoot, which should be spirituality, first of all the priestly and seminarian one, all the more because John was the only unmarried apostle, becoming – also in this respect – a paragon for the Roman Catholic clergy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 67-82
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Героизм или антигероизм (Эхо войны в поэме Иосифа Бродского Шествие и стихотворениях 60-х годов)
Heroism or Antiheroism? (The Echo of the War in the Poem of Joseph Brodsky Procession and Poems of the 1960s)
Autorzy:
Fedotov, Oleg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52414339.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Иосиф Бродский
поэма-мистерия Шествие
героизм и антигероизм
война и любовь
Joseph Brodsky
poem-the mystery The Procession
heroism and antiheroism
war and love
Opis:
Великая Отечественная война только задела своим огненным крылом будущего поэта, который пережил ее в младенческом возрасте. Зато тягот послевоенной эпохи ему пришлось вкусить в полной мере. Как и весь народ, он взрослел с фатальным убеждением: пусть будет все, но только не война! Тема войны в поэзии Бродского предстает по преимуществу в абстрактном, отстраненном виде, с экстатическим пафосом отрицания. Именно такой, в соответствие с концепцией «столетней войны», она отразилась в нескольких эпизодах поэмы-мистерии Шествие.
The Great Patriotic war afflicted the future poet, who survived it as an infant, only with its fiery wing, but then he had to fully experience the hardships of the postwar era. Like everyone else in his time, he grew up with a fatal belief: let it be everything, but not war! The theme of war in Brodsky’s poetry appears mostly in an abstract, detached form, with the ecstatic pathos of denial. It was reflected in exactly the same manner, in accordance with the concept of the “Hundred Years’ War“, in several episodes of the poem-mystery The Procession. 
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2018, XIV; 237-251
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzymska liturgia stacyjna
Autorzy:
Mieczkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950587.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Statio
stational liturgy
stational system
stational church
collecta church
papal mass
procession
liturgia stacyjna
system stacyjny
kościół stacyjny
kościół collecta
papieska msza
procesja
Opis:
The papal stational liturgy in Rome was a particular kind of worship service from the Christian Antiquity to the XIV century. Its essential elements are four. Its always took place under the leadership of the pope or his representative. This form of liturgy was mobile: it was celebrated in different basilicas or churches of Rome. Third, the choice of church depended on the feast, liturgical seasons or commemoration being celebrated. Fourth, the stational liturgy was the urban liturgical celebration of the day. The highpoint of this system was Lent. Throughout the entire system Church of Rome manifested its own unity. The station was usually the Pope’s solemn mass in the stational church for the whole city. But on certain days in the year the Pope went in another church (collecta), from which a solemn procession was made to the stational church.
Rzymska liturgia stacyjna była szczególnym sposobem służby Bożej, która miała miejsce w tym mieście od starożytności do początków XIV wieku. Cechowały ją 4 elementy. Po pierwsze była zawsze celebrowana pod przewodnictwem papieża lub jego reprezentanta. Była także liturgią mobilną odprawianą w różnych bazylikach i kościołach Rzymu. Po trzecie wybór kościoła zależał od święta, okresu liturgicznego czy wspomnienia, które przypadało w danym dniu. I w końcu stanowi centralną uroczystością liturgiczną dnia, której podporządkowane były wszystkie inne czynności duszpasterskie. Szczytowym osiągnięciem tego systemu było przeżywanie w jego rytmie wielkiego postu. W ten sposób Kościół rzymski manifestował swoją jedność. Stacja polegała zwykle na odprawieniu przez papieża uroczystej mszy świętej w stacyjnym kościele dla całego miasta. Jednak w niektóre dni papież udawał się do innego kościoła, nazywanego collecta, z którego ruszała procesja do stacyjnego kościoła.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominikańskie procesje różańcowe i tradycja śpiewanych różańców na ziemiach polskich w świetle procesjonału PL-Kd 75L oraz innych źródeł XVIII i początku XIX wieku
Dominican Rosary Processions and the Tradition of Sung Rosaries in the Polish Lands, in the Light of the Processional PL-Kd 75L and Other Eighteenth- and Early Nineteenth-Century Sources
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806580.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
procesjonał
procesja
bractwa różańcowe
dominikanie
modlitwa różańcowa
liturgia potrydencka
chorał
processional
procession
brotherhoods of the rosary
rosary preyer
Dominican Order
post-Tridentine liturgy
plainchant
Opis:
Procesjonał sygn. 75L z krakowskiego Archiwum Polskiej Prowincji oo. Dominikanów jest prawdopodobnie jedynym zachowanym rękopiśmiennym procesjonałem dominikańskim z czasów potrydenckich. Pomimo skromnych rozmiarów jest to księga szczególna ponieważ zawiera unikatowy zapis czytań, modlitw i śpiewów przeznaczonych na uroczystą procesję w święto Obrzezania oraz czytań na procesję w święto Różańca, a także liczne wzmianki o aktywnym udziale Arcybractwa Różańcowego, prowadzącego śpiew różańca w trakcie pochodu także w święto Bożego Ciała oraz pieśni wielkanocnych podczas procesji rezurekcyjnej. Rękopis mógł powstać w drugiej połowie XVIII w., na co wskazują m.in. jego cechy kodykologiczne oraz warianty tekstów modlitw różańcowych zbieżne z wersją zamieszczoną w drukowanym modlitewniku z 1752 r. Każdy z sześciu odnalezionych podczas kwerendy przekazów różańców różni się w jakimś stopniu od pozostałych wariantami językowymi, kolejnością oraz ilością modlitw, wskazówkami dotyczącymi sposobu jego odmawiania, a nawet treścią wybranych strof pieśni. Ta rozbudowana, śpiewana forma różańca, przypominająca godziny brewiarzowe, ukształtowała się na początku XVII w. w Rzymie, następnie upowszechniła w całych Włoszech, a później także w innych krajach. Do Polski dotarła ona najpóźniej na początku XVIII w. i została przetłumaczona w całości z języka łacińskiego na polski, także gregoriański hymn zastąpiony został jego polskim tłumaczeniem z nową melodią. W polskiej wersji dodane zostały też pieśni poprzedzające każdą z części oraz krótkie śpiewane strofy zastępujące medytacje poprzedzające poszczególne tajemnice różańcowe. O powszechnej znajomości śpiewanych różańców w dawnej Polsce świadczą nie tylko zachowane egzemplarze drukowanych modlitewników i śpiewników, wydawane w różnych ośrodkach, m.in. w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wilnie, ale także wzmianki o nich w Opisie obyczajów Jędrzeja Kitowicza oraz w dominikańskim Procesjonale 75L.    
The processional kept in Krakow’s Archives of the Polish Province of the Dominican Order (shelf mark 75L) is probably the only surviving handwritten Dominican processional from the post-Tridentine period. Despite its modest dimensions, it offers a unique record of readings, prayers, and songs for the solemn procession on the Feast of the Circumcision of Christ and readings for the Feast of the Rosary, complete with numerous notes on the active participation of the Rosary Confraternity, which led the singing of the rosary also during Corpus Christi processions and of Easter songs at the Resurrection procession. Several factors, including the codicological features of the manuscript and variants of rosary prayers (the same as those in a printed prayer book of 1752), indicate that the manuscript may have been compiled in the second half of the eighteenth century. The six rosary records found during the archival research all differ from one another to some extent in linguistic variants, sequence and number of prayers, instructions for their use in prayer practice, and even the contents of some song verses. This extended sung rosary form, which resembles the Liturgy of the Hours, took shape in the early seventeenth century in Rome and was then disseminated throughout Italy, later also in other countries. Having reached Poland by the early eighteenth century at the latest, it was translated from Latin to Polish in its entirety, and the Gregorian hymn was likewise replaced with a Polish translation with a new melody. The Polish version also adds songs preceding each section, as well as brief sung verses that substitute for the meditations preceding the individual mysteries of the Rosary. That sung rosaries were widely known in old Poland is confirmed not only by the surviving copies of prayer- and songbooks published in Kraków, Poznań, Warsaw, Vilnius, and other places, but also by mentions of this practice in Jędrzej Kitowicz’s ‘Description of Customs and Culture under the Reign of Augustus III’ by Jędrzej Kitowicz, and in the Dominican Processional 75L.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 3; 52-77
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny kontekst zaistnienia pozamszalnej pobożności eucharystycznej i formy jej wyrazu
The historical context of the occurrence and forms of Eucharistic Piety outside of the Mass
Autorzy:
Żądło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056724.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
adoracja
Eucharystia
kongres
Msza św.
nabożeństwo
pobożność
podniesienie
procesja
tabernakulum
wystawienie
adoration
the Eucharist
congress
Holy Mass
devotion
piety
raising of the monstrance
procession
tabernacle
exposition
Opis:
The content of the article of the above title was developed and presented in three topics, di-vided into smaller sections. From each of these topics, the intention is to penetrate the various issues related to the occurrence and development of certain, often cultivated to this day, outside-of-Mass forms of Eucharistic piety. First, then, one points to the respect for the consecrated Eucharistic species, as well as the reasons for their retention after the Holy Mass and of the faithful taking the Eucharist into homes. In the second section, the article presents the circumstances of the coming into being, within the life of the Church, of the public worship of the Eucharist. While the third describes the public expressions of Eucharistic devotion that in appropriate circumstances came into existence in the Church and which are present still today.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 123-141
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne znaczenie wotywnej procesji Bożego Ciała na podstawie Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii
The theological meaning behind the votive procession of Corpus Christi based on “The directory on popular piety and liturgy”
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585135.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Procesja, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Eucharystia, Najświętszy Sakrament, liturgia, pobożność ludowa, wiara.
Procession, Christs’ Holy Body and Blood celebration, Eucharist, the Holy Sacrament, liturgy, popular piety, faith
Opis:
The article depicts the theological meaning behind the procession of Corpus Christi. “The directory on popular piety and liturgy” categorizes it as a “votive processions”. When organizing such a procession, one shall follow those theological criteria, which account for all the forms of popular piety, which means it should be of Christological, pneumatological and ecclesial character. The Corpus Christi procession shows the presence of Christ and the Church in a special way. It should be noted, that the popular piety has greatly eased in the process of creation and propagation of Christs’ Holy Body and Blood celebration. This procession is a model form of Eucharistic processions. Being a natural prolongation of Eucharistic celebrations, it contains both the liturgical elements (the presence of the Holy Sacrament, proclamation of the Gospel, prayers approved by the Church, the Holy Sacraments’ blessing) and many forms of local piety (decorating the streets and windows, laying flowers, adoring the altars, folk costumes). To sum up, it must be stated, that the procession which takes place on the day of Corpus Christi meets the requirements regarding theology and liturgy mentioned in “The directory on popular piety and liturgy” and the “Holy Communion and the cult of Eucharistic mystery outside of the Holy Mass, fit for the customs of Polish dioceses” book.
Artykuł przedstawia teologiczne znaczenie procesji Bożego Ciała. „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii” zalicza ją do tzw. „procesji wotywnych”. Organizując tę procesję należy kierować się kryteriami teologicznymi, które dotyczą wszystkich form pobożności ludowej, czyli powinna ona mieć charakter chrystologiczny, pneumatologiczny i eklezjalny. Procesja Bożego Ciała w sposób szczególny ukazuje obecność Chrystusa i Kościoła. Trzeba podkreślić, że pobożność ludowa bardzo ułatwiła proces powstania i rozpowszechniania się uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa. Procesja ta stanowi formę wzorcową procesji eucharystycznych. Będąc, w naturalny sposób przedłużeniem celebracji Eucharystii, zawiera w sobie elementy liturgiczne (obecność Najświętszego Sakramentu, proklamacja Ewangelii, modlitwy zatwierdzone przez Kościół, błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem) i wiele form pobożności ludowej (strojenie ulic i okien, składanie kwiatów, dekoracje ołtarzy, stroje ludowe). Podsumowując, trzeba stwierdzić, że procesja odbywająca się w uroczystość Bożego Ciała spełnia wymogi teologiczne i liturgiczne zawarte w „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii” oraz w księdze „Komunia Święta i kult tajemnicy eucharystycznej poza Mszą Świętą, dostosowane do zwyczajów diecezji polskich”.       
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 55, 1; 107-124
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewidzialny pochód I. Kambanellisa jako obraz przemian zachodzących w twórczości autora oraz w dramaturgii nowogreckiej lat osiemdziesiątych XX wieku
Iavakos Kambanellis's The Invisible Procession as an example of the transfromation in the author's creativity and new Greek drama of the 1980s.
Autorzy:
Jędraś, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970044.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Iakovos Kambanellis
dramat nowogrecki
teatr w latach 80. XX w.
dramat w latach 80. XX w. Niewidzialny pochód
K. P. Kawafis
new Greek drama
theatre and drama in the 1980s The Invisible Procession
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie zmian, jakie zaszły w dramacie i teatrze greckim w latach osiemdziesiątych XX w. Zmiany te stanowiły duże wyzwanie dla pokolenia dramatopisarzy lat pięćdziesiątych, dlatego też dla ukazania jednej z głównych tendencji w pisarstwie omawianego okresu w artykule zostaje przedstawiona sztuka I. Kambanellisa Niewidzialny pochód oraz omówione zostają recenzje, jakie pojawiły się w greckiej prasie po premierze w 1988 r. Podkreślone zostaje także znaczenie tego dramatu w twórczości I. Kambanellisa oraz zmieniające się wraz z upływem czasu jego oceny.
The aim of this article is to present the changes which took place in Greek drama and theatre in the 1980s. These changes constituted a great challenge for playwrights from the 1950s, and for this reason the article discusses Iakovos Kambanellis's play The Invisible Procession as one of the main leteral tendencies of the period. The reviews which the play received in the Greek press after its premiere in 1988 are also discussed.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 522-527
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries
Celebracja misterium Wcielenia Syna Bożego w świetle procesji w potrydenckich rytuałach wrocławskich z XVIII i XIX wieku
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038117.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia liturgii
procesja
okres Adwentu
uroczystość Narodzenia Pańskiego
święto Obrzezania Pańskiego
Epifania
liturgia potrydencka
Rytuał Piotrkowski
diecezja wrocławska
history of the liturgy
procession
Advent period
the Nativity
Feast of the Circumcision of the Lord
Epiphany
post-Tridentin liturgy
Piotrków Ritual
diocese of Wrocław
Opis:
Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.
Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 121-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-23 z 23

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies