Rzymska liturgia stacyjna

The papal stational liturgy in Rome was a particular kind of worship service from the Christian Antiquity to the XIV century. Its essential elements are four. Its always took place under the leadership of the pope or his representative. This form of liturgy was mobile: it was celebrated in different basilicas or churches of Rome. Third, the choice of church depended on the feast, liturgical seasons or commemoration being celebrated. Fourth, the stational liturgy was the urban liturgical celebration of the day. The highpoint of this system was Lent. Throughout the entire system Church of Rome manifested its own unity. The station was usually the Pope’s solemn mass in the stational church for the whole city. But on certain days in the year the Pope went in another church (collecta), from which a solemn procession was made to the stational church.

Rzymska liturgia stacyjna była szczególnym sposobem służby Bożej, która miała miejsce w tym mieście od starożytności do początków XIV wieku. Cechowały ją 4 elementy. Po pierwsze była zawsze celebrowana pod przewodnictwem papieża lub jego reprezentanta. Była także liturgią mobilną odprawianą w różnych bazylikach i kościołach Rzymu. Po trzecie wybór kościoła zależał od święta, okresu liturgicznego czy wspomnienia, które przypadało w danym dniu. I w końcu stanowi centralną uroczystością liturgiczną dnia, której podporządkowane były wszystkie inne czynności duszpasterskie. Szczytowym osiągnięciem tego systemu było przeżywanie w jego rytmie wielkiego postu. W ten sposób Kościół rzymski manifestował swoją jedność. Stacja polegała zwykle na odprawieniu przez papieża uroczystej mszy świętej w stacyjnym kościele dla całego miasta. Jednak w niektóre dni papież udawał się do innego kościoła, nazywanego collecta, z którego ruszała procesja do stacyjnego kościoła.