Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "post-humanism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-39 z 39
Tytuł:
Metamorficzność postaci w twórczości Olgi Tokarczuk
Metamorphous Characters in the Works of Olga Tokarczuk
Autorzy:
Larenta, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1450454.pdf
Data publikacji:
2020-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
post-humanism
post-anthropocentric
hybrids
identity
Polish literature
Opis:
The article discusses the functions of metamorphous characters in Olga Tokarczuk’s works. Drawing on the post-humanist criticism, the author of the article demonstrates how the Noble Prize winner uses the ambiguous ontic existence of hybrid characters in order to interrogate the well-established boundaries of species identity. The proposed reading of the metamorphous nature of Tokarczuk’s characters follows the writer’s own assertion that each being constitutes an indispensable part of the world’s entity.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 16; 83-113
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa kodeksy Pana Cogito. Uwagi o klamrze zbiorku Pan Cogito Zbigniewa Herberta
Two Codes of Mr. Cogito. Remarks about the Framing Device of Zbigniew Herbert’s Collection "Mr. Cogito"
Autorzy:
Całbecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1521002.pdf
Data publikacji:
2018-06-28
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
polish poetry
interpretation
ethics
epiphany
post-humanism
Opis:
The article is an interpretation of the first and last work of the volume published in 1974, which outline a different formula for treating ethical issues. The traditional, value-based vision of morality from the Message of Mr. Cogito is related to post-humanistic vision of the epiphany of the body expressed in the poem Mr. Cogito observes his face in the mirror. This combination makes Herbert’s volume ambiguous and complicates the unequivocal reading of the whole.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2018, 12; 79-90
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekocyd rekonstruowany – przeszłość i przyszłość w kronice Swietłany Aleksijewicz
Ecocide Reconstructed – Past and Future in Svetlana Alexievich’s Chronicle
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951678.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecocriticism
ecocide
post-humanism
Svetlana Alexievich
Chernobyl
Opis:
Drawing from ecocritical perspective and broader post-humanist framework, the author interprets Svetlana Alexievich’s book, Chernobyl Prayer. Both the analysis of recorded oral stories and narrative strategies of selection, composition and style invite post-humanist approach. At the same time, the stories of Chernobyl nuclear disaster and the ensuing ecocide denounce anthropocentric humanism.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2016, 9
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RESERVATIONS TOWARDS STEERING
Autorzy:
Jerzy, Ochmann,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/890762.pdf
Data publikacji:
2018-08-22
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
cultural steering
civilization
identity
post-human civilization
post-humanism
Opis:
The paper puts forward the difficult issue of cultural steering. The author draws attention to potential threats that might result from this process. The main dangers include steering by technocracy, manipulation of information, psychological strain to individuals. A strong technological and technocratic determinism arises and influences the politics, social bonds, human personality, because it changes the essence of man. Further he argues we must consider unpredictable threats stemming from the fact that what is “naturally human,” is steered into something “artificially human” with no concept of possible far-reaching consequences.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2012, 11; 39-43
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cassirer: The Coming of a New Humanism
Autorzy:
Auxier, Randall E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451347.pdf
Data publikacji:
2018-11-08
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
Cassirer
post-humanism
humanism
culture
symbolic form
genocide
science
pragmatism
personalism
Opis:
The various efforts to put the idea of humanity on a secure ethical, political, and social base have not succeeded. The various post-humanist and transhumanist programs are inadequate. Our deep-seated suspicion of our deepest selves and motives is understandable in light of the barbarity of the twentieth century, but humanism is not to blame. The thought of Ernst Cassirer holds a framework for a new humanism, once it is rid of certain colonialist, triumphalist, and Eurocentric ideas that distorted Cassirer’s understanding of the European role in creating the problems of civilization, especially its mistake of thinking that science was a progressive symbolic form of culture. I set out the basis of a new humanism based upon not the problem of knowledge, but the problem of genuine self-situating socialty, a personalist point of view.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2018, 2, 3(5); 7-26
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne dylematy w epoce człowieka
Autorzy:
Janikowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095913.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
Anthropocene
human impact
the environment
environmental crisis
post-humanism
Opis:
The article is a critical outline of Ewa Bińczyk’s book “The Human Epoch. The rhetoric and stagnation of the Anthropocene”. Bińczyk’s book, the first such extensive study of the Anthropocene discourse in Poland, is analysed by the author of the text in terms of the axiological problems of the new era, especially of the change in the value system which determines the global environmental crisis. The article focuses on issues related to the search for a new methodology adapted to the time of an environmental crisis, on the potential of an interdisciplinary post-humanist discourse and on narratives contributing to the transformation of environmental awareness, not only on the part of representatives of scholarly circles but entire societies.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2020, 9; 125-131
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is gender neutrality a post-human phenomenon? The concept of 'gender neutral' in Swedish education
Autorzy:
Odrowąż-Coates, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/438011.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-humanism
gender neutral
equality
education
norm critical pedagogy
modernity
Opis:
Inspired by the feminist thoughts of Rosi Braidotti and Donna Haraway, the author of this article endeavours to depict the emerging concept of gender neutrality that has developed in Sweden in recent years. The author uses an interpretative paradigm with a variety of qualitative field research tools, to gain a deeper understanding of how gender neutrality works in practice at school and nursery level in Sweden. The study took place in Stockholm in September 2014 with the author living in situ. The case study involved the use of: field notes and observations, interviews with university scholars, heads of schools and nurseries and open-ended questionnaires with teachers, carers and students. The analysis of written resources included the school and nursery national curriculum, press discourse and scientific publications on the subject matter. The author of the article argues that gender neutrality may be perceived as a concept originating from post-humanism, therefore it should be examined within the post-human socio-pedagogical reflection and embedded in norm critical discourse.
Źródło:
Journal of Gender and Power; 2015, 3, 1; 113-133
2391-8187
Pojawia się w:
Journal of Gender and Power
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transhumanizm czy humanizm? Krytyczne spojrzenie na nową ideologię
Transhumanism or humanism? A critical view on the new ideology
Autorzy:
Falenczyk SAC, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595360.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
transhumanism
post-humanism
post-human
eugenics
liberty
transhumanizm
posthumanizm
postczłowiek
eugenika
wolność
Opis:
The western world is slowly recognizing the threats resulting from the new ideology called transhumanism that started thirty years ago in the United States. The ideology of transhumanism draws from rapidly converging technologies such as nanotechnology, biotechnology, artificial intelligence, cognitive science and genetic engineering. Transhumanism wants to be a positive response to postmodernism and nihilism sweeping developed countries. It aspires to ignore the natural law and current anthropology. It aims to cover all dimensions of the human being to ensure unlimited earth-life extendibility, happiness and unfathomable pleasure. Transhumanism takes aim to eradicate current civilizations and cultures, rejects history, nationality, family and religion. Instead transhumanism wants to introduce global culture and civilization for a human as a product of biotechnology. Transhumanism reduces the human to a material dimension and intentionally confines him to this dimension. The progress of the new ideology appears difficult to stop and its catastrophic impact on humans and society is difficult to foresee. We must therefore explore the field of philosophy; mostly through returning to the metaphysics of existence by St Thomas Aquinas, through affirmation of biblical anthropology and finally through a comprehensive return to contemplative theology.
Zachód powoli dostrzega zagrożenia wynikające z nowej ideologii zwanej transhumanizmem, zapoczątkowanej przed trzydziestoma laty w Stanach Zjednoczonych. Polega ona na wykorzystaniu dla celów ideologicznych konwergencji rozwijających się w szybkim tempie takich nauk ścisłych jak: nanotechnologii, biotechnologii, sztucznej inteligencji, nauk poznawczych i inżynierii genetycznej. Transhumanizm chce być pozytywną odpowiedzią na postmodernizm i nihilizm ogarniające kraje wysoko rozwinięte. Jego ambicją jest pomijanie prawa natury i dotychczasowej antropologii. Pragnie zająć się całościowo człowiekiem i zapewnić mu nieskończone przedłużanie życia ziemskiego w pełnym szczęściu i niezgłębionej przyjemności. Transhumanizm podejmuje działania mające na celu likwidację dotychczasowych cywilizacji i kultur, odrzuca historię, przynależność narodową, rodzinę oraz religię. W zamian pragnie wprowadzić globalną kulturę i cywilizację dla człowieka jako wytworu biotechnicznego. Transhumanizm sprowadza człowieka do wymiaru materialnego i świadomie go w tym wymiarze zamyka. Postęp nowej ideologii wydaje się trudny do zatrzymania, a jego katastrofalne skutki dla człowieka i społeczności są trudne do przewidzenia. Wydaje się jednak, że trzeba podjąć działania na polu filozofii, a szczególnie poprzez powrót do metafizyki istnieniowej św. Tomasza z Akwinu, dalej – poprzez ugruntowanie antropologii biblijnej i wreszcie poprzez szeroki powrót do teologii kontemplacyjnej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 243-263
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postapokaliptyczna wizja człowieka w trylogii Dmitra Głuchowskiego: "Metro 2033", "Metro 2034", "Metro 2035"
Autorzy:
Wierel, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalyptic novel
anthropology
new humanism
post–humanism
Glukhovsky
Russian literature
contemporary mythology
myth
Prometheus
Homer
hero/antihero
post-humanism
postapokalipsa
antropologia
Głuchowski
literatura rosyjska
mitologie współczesności
mit
Prometeusz
nowa humanistyka
posthumanizm
Opis:
This article presents a variety of images of a man in the literary trilogy by a Russian writer Dmitry Glukhovsky which he presented in Metro 2033, Metro 2034 and Metro 2035. The writer revealed the fate of the people living in the corridors of the Moscow subway after a nuclear war. The epic form which Glukhovsky gave his vision of a post-apocalyptic world, makes the characters of his novels represent a wide spectrum of possible attitudes of people in the alternative world “after the end.” Artem, Hunter, Sasha, or Homer appear to be anti-heroes. However, they can also become heroes of a new world, as long as they can survive and overcome the anthropocentric way of perceiving the world. Glukhovsky created an alternative vision of reality based on the archetypal motifs of struggle between good and evil, beauty and ugliness, which remind of mythological stories, in which he presents how the new, post-apocalyptic world works. The rules of the new reality are different from those to which the reader is accustomed. The writer introduces many cultural references to the mythological stories (Prometheus, Sisyphus, Marduk, Job), or literature narratives (Odyssey by Homer, The Time Machine by H.G Wells, Brave New World by A. Huxley or Nineteen Eighty Four by G. Orwell). In my opinion the issue of a revised understanding of humanity and trans-species relationships are topics which introduce the reader to the issues which in science are reffered to as a new humanities, and which are centered around the issues raised in the debate on post-humanism and post-secularism as well as the problems ecology deals with. Humanity, which Glukhovsky presents in his novels, is hidden in the dark, mysterious and unknown corridors in the Moscow subway and in the human imagination.
W artykule przedstawiam różnorodne wyobrażenia człowieka w literackiej trylogii rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, przedstawione w Metrze 2033, Metrze 2034 i Metrze 2035. Pisarz ukazał losy ludzi żyjących w korytarzach moskiewskiego metra po wojnie nuklearnej. Epicka forma, jaką Głuchowski nadał swojej wizji postapokaliptycznego świata, sprawia, iż postacie z jego powieści reprezentują bogate spektrum możliwych postaw człowieka wobec realiów alternatywnego świata „po końcu”. Artem, Hunter, Sasza czy Homer to postacie wykreowane na antybohaterów, jednakże mogą stać się również bohaterami nowego świata, o ile potrafią przetrwać i pokonać antropocentryczny sposób postrzegania świata. Głuchowski stworzył alternatywną wizję rzeczywistości zbudowaną na archetypicznych motywach walki dobra ze złem, piękna z brzydotą, przypominającą opowieści mitologiczne przedstawiające jak funkcjonuje nowy, postapokaliptyczny świat. Reguły nowej rzeczywistości różnią się od tych, do których przyzwyczajony jest czytelnik. Pisarz wprowadza wiele kulturowych odniesień do historii mitologicznych (Prometeusz, Syzyf, Marduk, Hiob), narracji literackich (Odyseja, Wehikuł czasu H. G. Wellsa, Nowy wspaniały świat A. Huxleya, czy Rok 1984 G. Orwella). Kwestia zmienionego rozumienia człowieczeństwa i relacje transgatunkowe są tematami, które w mojej opinii wprowadzają czytelnika w zagadnienia określane w nauce jako nowa humanistyka, skupione wokół kwestii poruszanych w debacie wokół posthumanizmu i postsekularyzmu, a także problemów, jakimi zajmuje się ekologia. Wyobrażenie człowieczeństwa w trylogii Głuchowskiego jest ukryte w mrocznych, tajemniczych i nieznanych korytarzach moskiewskiego metra oraz ludzkiej wyobraźni.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesność romantyzmu. Mickiewicz i Lelewel wśród rzeczy
Modernity of Romanticism. Mickiewicz and Lelewel among Things
Autorzy:
Zawadzka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951594.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
modernity
romanticism
post-humanism
non-human realm
Adam Mickiewicz
Joachim Lelewel
Opis:
The text is devoted to material objects as they appear in selected works of two notable authors of Polish Romanticism – Adam Mickiewicz and Joachim Lelewel. Inspired by post-humanist thought, the article reviews the ambiguous currents where Romanticism intersects with modern age and ‘the century of lights’. On the one hand, both authors express their fascination with experimental thinking of the Enlightenment and the continuity of anthropocentrism. On the other, however, they notice the burden of emancipation of man, which results in his alienation from non-human realm, both contemporary and material.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2015, 7
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morze jako żywioł i przestrzeń konfrontacji natury z kulturą. Ekopoetyka Damira Miloša w utworach Kornatske priče i Meke ulice
Sea as an Element and a Space of Confrontation between Nature and Culture. Damir Miloš’s Ecopoetics in Kornatske priče and Meke ulice
Autorzy:
Szperlik, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582273.pdf
Data publikacji:
2022-11-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-humanism
ecopoetics
Croatian maritime/ecology literature
maritime topics
non-anthroponormative languages
Opis:
The article attempts to present selected prose works by Damir Miloš as an example of Croatian maritime literature and ecological writing. In the posthumanist view, the symbiosis of man and nature constitutes a postpastoral attempt to return to Arcadia. In Miloš’s prose, ecopoetics is manifested in J. F. Lyotard’s idea of “house-building” ( oikon and poesis ), which is currently also discussed by other researchers, in the harmony of the human and the world of nature, as well as in the perspective of pansociologism, according to which “everything is society,” and all existence means “entering into interactions,” and, lastly, in the optics of Bruno Latour’s hyperhumanism. The element of the sea ( its flora and fauna) in an ecocritical approach is characterised by liquidity, ambiguity as well as transgression and liminality ( between the world of nature and culture ). In addition to its causative elements, it can also communicate ( non-anthroponormative languages, post-koiné ).
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2022, 22; 343-361
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gość/inność dyskursu posthumanistycznego. Recenzja książki Anny Filipowicz, „(Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu”, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017
Host/otherness of post-humanist discourse. A review of the book entitled „(Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu” by Anna Filipowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682673.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
post-anthropocentrism
post-humanism
poetry
involvement
interspecies community
postantropocentryzm
posthumanizm
poezja
zaangażowanie
wspólnota międzygatunkowa
Opis:
The reviewed book by Anna Filipowicz entitled (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu is one of the key dissertations analyzing human and animal relations as exemplified by Polish poetry of the 20th and 21st century. The author is innovative in her interpretation of poems by poets considered to be canonical (Anna Świrszczyńska, Tadeusz Różewicz, Marcin Świetlicki, Ryszard Krynicki, Tomasz Różycki, Jarosław Marek Rymkiewicz and Julian Tuwim), using her knowledge of ethology and natural science. The greatest strength of the dissertation, in the opinion of the reviewer, is the micrological analysis of individual works, enhancing the importance of the detail, due to which the reader receives a compendium of major problems connected with animal emancipation in two time planes (during the Warsaw Uprising and in contemporary times). Filipowicz calls for rejecting stereotypes which so far have enhanced species chauvinism and hierarchical structure in accidental encounters (the case of animals living in zoos and non-urbanized areas) as well as developing interspecies sensitivity. Its manifestations could include, for instance, concern about noticing individual biographies of animals during armed conflicts or preventing the destruction of biotopes. Filipowicz’s work is not only an example of skillful application of methodology bordering on environmental humanities, animal studies and affective studies, but also an important voice in the debate on constructing environmental order and the place/role of animals in human life.
Recenzowana książka Anny Filipowicz (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu jest jedną z kluczowych rozpraw badających związki ludzko-zwierzęce na materiale poezji polskiej XX i XXI wieku. Autorka w sposób innowacyjny odczytuje wiersze poetów uznanych za kanoniczych (Anny Świrszczyńskiej, Tadeusza Różewicza, Marcina Świetlickiego, Ryszarda Krynickiego, Tomasza Różyckiego, Jarosława Marka Rymkiewicza i Juliana Tuwima), wykorzystując wiedzę etologiczną i przyrodoznawczą. Największym atutem rozprawy, zdaniem recenzenta, jest mikrologiczna analiza poszczególnych utworów, dowartościowująca szczegół, dzięki czemu czytelnik otrzymuje kompendium podstawowych problemów związanych z emancypacją zwierząt w dwóch planach czasowych (podczas powstania warszawskiego i w czasach współczesnych). Filipowicz postuluje odrzucenie stereotypów, które do tej pory wzmacniały szowinizm gatunkowy i hierarchiczność w ramach akcydentalnych spotkań (casus zwierząt zamieszkujących ogrody zoologiczne i przestrzenie niezurbanizowane) i wypracowanie wrażliwości międzygatunkowej. Jej przejawami mogłyby być m.in. troska o dostrzeżenie indywidualnych biografii zwierząt w trakcie konfliktów zbrojnych lub zapobieganie niszczeniu biotopów. Rozprawa Filipowicz jest nie tylko przykładem zręcznego aplikowania metodologii z pogranicza humanistyki ekologicznej, animal studies, affective studies, lecz również ważnym głosem w debacie o budowaniu ładu ekologicznego i miejscu/roli zwierząt w życiu człowieka.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 325-337
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekonomia wrażliwości a duch posthumanistyki. Wprowadzenie
Economy of Sensitivity and the Spirit of Post-humanism. Introduction
Autorzy:
Stoch, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
wrażliwość
empatia
podatność na zranienie
posthumanistyka
solidarność
sensitivity
empathy
vulnerability
post-humanism
solidarity
Opis:
Kategoria wrażliwości postludzkiej (nazwa zaczerpnięta z prac Rosi Braidotti) wydaje się pojęciem kluczowym dla zrozumienia charakteru współczesnej posthumanistyki. Nie oznacza ona zakwestionowania wartości człowieka samego w sobie, lecz skłania nas do ponownego przemyślenia jego podmiotowości w kontekście relacji z innymi bytami i w kontekście globalnych procesów ekonomicznych (w tym ekonomii wrażliwości i jej dyskursywnego charakteru). Wrażliwość powinna łączyć empatię z wiedzą i umiejętnością umiejscowienia się w relacjach z innymi bytami (ludźmi, zwierzętami, grupami społecznymi). Jest radykalnym gestem odwagi w czasach skrajnego indywidualizmu i nietolerancji.
The category of post-human sensitivity (taken from the work of Rosi Braidotti) seems to be a key concept for understanding the nature of modern posthumanist. It doesn’t mean to challenge the man himself, but leads us to the need to rethink its subjectivity in the context of relations with other beings and in the context of global economic processes (including the context of economic sensitivity and its discursive character). Sensitivity should combine empathy with the knowledge and ability to be in a relationship with other entities (people, animals, social groups). It is a radical gesture of courage in times of extreme individualism and intolerance.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2016, 8, 2 "Cyfrowa humanistyka"; 130-140
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942807.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filologia
fikcje
autotematyzm
różnica antropologiczna
posthumanizm
philology
fiction
autothematism
anthropological difference
post-humanism
Opis:
Artykuł jest obszernym omówieniem książki Arkadiusza Żychlińskiego pt. „Labo-ratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warszawa 2014). Autorka podkreśla pionierski, zwłaszcza na gruncie polskiej humanistyki, charakter rozważań po-znańskiego germanisty, który odnosząc się do wybranych badań z zakresu zoologii, etologii, antropologii, rozważa możliwość uczynienia z filologii soczewki do namysłu nad antropogenezą. Wypracowywanej w ten sposób koncepcji przyświeca przede wszystkim myśl Martina Heideggera, przekonanego o nieredukowalnej różnicy między człowiekiem a zwierzęciem. Żychliński chce ową różnicę eksplorować za pośrednictwem fikcji; uczony przyjmuje, a poniekąd również wprowadza szerokie rozumienie tego pojęcia, którym obejmuje fabuły literackie, filmowe, serialowe oraz występujące w grach komputerowych. To one stają się owymi laboratoriami, w których eksperymentuje się z różnymi modelami życia, sposobami bycia człowiekiem (wyłącznie człowiekiem!). Autorka niniejszego omówienia dowartościowuje oryginalną koncepcję, wynikającą między innymi ze splotu studiów humanistycznych z naukami o życiu, jednocześnie wymienia szereg zastrzeżeń, jakie rodzą się, gdy czytać pracę Żychlińskiego z perspektywy krytycznych studiów nad zwierzętami.
The article is a comprehensive overview of the book by Arkadiusz Żychliński, “Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warsaw 2014). Emphasised is the pioneering, especially in Polish humanities, character of reflections presented by the author, who, referring to selected research in zoology, ethology, and anthropology, considers the possibility of making philology the lens to reflect on anthropogenesis. The conceptis primarily inspired by Martin Heidegger, who was convinced of the irreducible difference between man and animal. Żychliński wants to explore this difference through fiction, introducing a broad understanding of the term, which includes narratives in literature, film, TV series and computer games. They become laboratories where experiments with different models of life, ways of being human (only human!) are carried out. The reviewer emphasises originality of the concept, resulting, inter alia, from combining humanistic studies with life sciences. She also lists a number of concerns that arise when if Żychliński’s work is read from the perspective of critical studies on animals.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs(y) posthumanizmu w kontekście współczesnej komunikacji
Post-humanism discourse(s) in the context of contemporary communication
Autorzy:
Rejter, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911250.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
discourse
text linguistics
post-humanism
animal studies
stylistics
dyskurs
posthumanizm
stylistyka
lingwistyka tekstu
Opis:
Przeprowadzona analiza tekstów reprezentujących dyskurs posthumanizmu wykazała, że jest to dyskurs o charakterze ideologicznym, o kluczowej roli komponentu tematycznego. Charakterystyczna dla tego dyskursu jest także leksyka specjalna, neosemantyczne struktury nieciągłe oraz pytania jako element dynamizujący. Punktem odniesienia dla dyskursu posthumanizmu jest tradycyjny – antropocentryczny – porządek rzeczywistości, co poświadcza specyficzny obraz świata akcentujący równość wszelkich gatunków żywych i bytów transhumanistycznych. Dyskurs posthumanizmu wzbogaca współczesną przestrzeń komunikacyjną, poszerza kategorię podmiotu i reinterpretuje pojęcie kultury komunikacji.
An analysis of texts representing the post-humanism discourse(s) has indicated that the discourse is an ideological one with the key role of a thematic component. Specialist lexis and neo-semantic discontinuous terms and expressions are of importance here together with questions as an element of added dynamics. The point of reference for the post-humanism discourse is the traditional, anthropocentric world order as confirmed by a specific picture of the world emphasizing the equality of all living species and trans-human entities. The post-humanism discourse enriches contemporary communication, extends the subject category and re-interprets the notion of communication culture.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2016, 32; 21-30
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między istotnością dzieła a konkretyzacją czytelniczą ucznia... Miejsce teorii literatury w szkolnym kształceniu literackim (zarys problemu)
Autorzy:
Maria Sienko, Zofia Budrewicz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445590.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
theory of literature
structuralism
poetics of reception
hermeneutics
poetics
of experience
post-humanism
Opis:
Between the sense of work and students’ reading concretisation. The significance of theory of literature in school education of literature (the outline of problem) The article depicts a synthesis of views on the role and significance of theory of literature in school practice of reading from the interwar period to contemporary times. It consists of three parts. In the first one the authors discuss the view of S. Skwarczyńska who sees theory of literature as fundamental in developing the analytical and interpretative skills of high school students. A reflection of textual reality in reader’s consciousness depends on the sense of literary work and its concretisation (or individuality, which is independent from reader’s perception). This view (and other scholars’ beliefs) did not solve more difficult issues, such as how to combine the analysis of the work structure with the involvement of student’s emotions. In later stages of the development of didactics of literature, the rift between the methods of text interpretation and theory of cognition, the aim of which is an aesthetic experience, did not offer satisfying methodological solutions. In the second part of the article the authors discuss a variety of methods serving to “improve”/modify the structural concept (of B. Chrząstowska), retaining its most significant elements: systematisation and organisation of students’ literary experience. These activities were inspired by new trends in the development of humanities thought (hermeneutics, cultural theory of literature, anthropology, poetics of experience). They recognize the primacy of reading over poetics, and interpretation over theory of literature which is given an important, anthropo-cognitive role. One of such proposals, which was fully used in I like it!, the series of course books (of Z.A. Kłakówna and others) designed for all levels of school Polish language and literature education, was discussed in the third part of the article. The place of theory of literature in the system of science of literature was changed over many years; as a result, its role in school education decreased. Contemporary didactic discourse demonstrates the complexity of the problem but it does not solve it unambiguously. It does not offer a “readymade” knowledge on the universal order of analytical and interpretation practices, but it obligates Polish philology teachers to be creative and to search for best solutions for their students. As such, it requires a professional philological preparation during the time of studies.  
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2017, 5; 15-36
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postapokalipsa i teraźniejszość. "Starość aksolotla" Jacka Dukaja
Autorzy:
Kaliszuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607748.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
science fiction
technology
modernism
android
post-humanism
Science-fiction, technologia, modernizm, android, posthumanizm
Opis:
The author analyses The Old Axolotl, a short novel by Jacek Dukaj. The writer creates a cosmic catastrophe in order to show contemporary ways and concepts to create one’s self and methods of defining humanity. Men no longer have physical bodies, they exist in machines and have to create their own new civilization. This situation enables Dukaj to diagnose our beliefs, images and ideas of what is human or non-human. However, he is not so optimistic. Dukaj’s novel is full of ambivalence when it comes to Reason and technology, which would establish the new post-human world.
Autor analizuje mini powieść Jacka Dukaja Starość aksolotla. Pisarz inscenizuje apokalipsę, by pokazać współczesne sposoby konceptualizowania tożsamości, a szerzej definiowania człowieczeństwa. Radykalne zniesienie ludzkiej cielesności staje się narzędziem diagnozy teraźniejszych wyobrażeń dotyczących tego, co ludzkie, choć zarazem Dukaj ambiwalentnie patrzy na Rozum i technologię, które miałyby ustanowić posthumanistyczne realia.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinship w ujęciu posthumanistycznym. Międzygatunkowe rodziny przyszłości
Kinship in the Posthumanist Approach. Interspecies Families of the Future
Autorzy:
Gajewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062486.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kinship
post-humanism
pets
Patricia Piccinini
Shaun Tan
Joon-ho Bong
posthumanizm
zwierzęta
Opis:
The author analyzes the works of Patricia Piccinini (sculpture), Shaun Tan (literature) and Joon-ho Bong (film) in terms of the post-humanist idea of interspecies familiarity. The text begins with an explanation of the term Kinship, and then indicates to what extent post-humanism extends its scope and describes the emotional ties between human and other-than-human members of the household. The author presents this kind of post-humanist, multi-genre family life in three different versions: in the field of visual arts, these will be works from the Welcome Guest, and Families of the Future by Piccinini, in the field of the literature – Tan’s Tales from the Inner City, and the film representation – Okja by Bong. Although each of these works brings out slightly different aspects and contexts of the post-humanist vision of the concept of Kinship, they share an openness to what is other-than-human, combined with care and tenderness.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 179-194
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmierzch humanizmu
Autorzy:
Sajur, Adriana Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Humanismus
Posthumanismus
Transhumanismus
Ökologismus
Feminismus
Postfeminismus
humanism
post-humanism
transhumanism
environmentalism
postfeminizm
humanizm
posthumanizm
transhumanizm
ekologizm feminizm
Opis:
Gegenwärtig scheint die "Ende"-Thematik lebendiger denn je, und die Postmoderne bildet Entwürfe vom Ende der Theorie, Kultur, Geschichte sowie auch des Menschen. Das gegenwärtige "Ende"-Gefühl kann mit der Dämmerung des Humanismus und der sie begleitenden Dezentralisierung des Menschen-Subjekts verbunden werden. Heutzutage werden als gleichberechtigt jene Elemente der Welt wahrgenommen, die im Humanismus außer Acht gelassen wurden. Diese Veränderungen lösen bei den Menschen die Furcht davor aus, etwas könne die ihnen gleichgestellte oder eine bessere Position einnehmen, was vom Menschen als die Apokalypse seiner Welt aufgefasst wird. Das Ende des humanistischen Paradigmas bricht neuen gleichberechtigten Ideologien Bahn: dem Transhumanismus, Ökologismus oder Feminismus.
In modern culture themes of the demise seems to be more alive than ever, and postmodernism creates visions of many parts of the reality: theory, culture, history and human. The multiplicity and diversity of these categories, and their connection  to the aforementioned theme obviously lead to the question about nature of this demise. The aim of the article is to define the notion of the demise in the anthropological perspective. The modern meaning of the demise can be combined with humanism and the related decentralization of human entity. Nowadays, it is the center which is recognized as equal - so are those elements of the world that humanism ignored ought to be touched upon. These changes implement fear in the humanity, based on the impression that something can be on better or on the same position as human is, and it appears to him as his world apocalypse. The end of the humanistic paradigm, opens the way for the emergence of new equivalent ideologies such as transhumanism, environmentalism and feminism.
Współcześnie tematyka „kresu” wydaje się być bardziej żywa niż kiedykolwiek, a ponowoczesność tworzy wizje zmierzchu właściwie wszystkiego: teorii, kultury, historii, a także człowieka. Współczesne poczucie kresu można łączyć ze zmierzchem humanizmu i związaną z tym decentralizacją człowieka-podmiotu. Obecnie jako równoprawne centrum ujmowane są te elementy świata, które w humanizmie były pomijane. Te zmiany powodują lęk człowieka przed tym, że coś może zająć lepszą lub taką samą pozycję jak on; człowiek odbiera to jako apokalipsę swego świata. Koniec humanistycznego paradygmatu otwiera drogę nowym równoważnym ideologiom, takim jak transhumanizm, ekologizm czy feminizm.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 21
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uma Imagem de Deus para o futuro da Europa
Obraz Boga dla przyszłości Europy
An Image of God for the Future of Europe
Autorzy:
Duque, João Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706315.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europa
obraz
Bóg
sekularyzacja
posthumanizm
Trójca Święta
Europe
image
God
secularization
post-humanism
Holy Trinity
Opis:
The article intends to explore the possible impact of the image of God originated in Judaism and Christianity on some elements of the configuration of Europe, in an essentially cultural perspective, although with also political effects. It is not intended to assess this impact only within Christian or Jewish communities, that is, in relation to the believers of these religious traditions. It is intended to extend this impact to European society, as such, since the effect of this image of God can also refer to non-believers, especially in the way they interpret their daily lives and their social structures. It is not, therefore, about the recovery of a theocratic system, but about the possibility of effects of the reference to God, as if God did not exist.
O artigo pretende explorar o possível impacto da imagem de Deus originada no judaísmo e no cristianismo sobre alguns elementos da configuração da Europa, em perspetiva essencialmente cultural, embora com efeitos também políticos. Não se pretende avaliar esse impacto apenas no interior das comunidades cristãs ou judaicas, ou seja, em relação aos crentes dessas tradições religiosas. Pretende-se alargar esse impacto à sociedade europeia, como tal, uma vez que o efeito dessa imagem de Deus pode referir-se também os nãos crentes, sobretudo no modo como interpretam o seu quotidiano e as respetivas estruturas sociais. Não se trata, portanto, da recuperação de um sistema teocrático, mas da possibilidade de efeitos da referência a Deus, como se Deus não existisse.
Celem artykułu jest zbadanie możliwego wpływu obrazu Boga wywodzącego się z judaizmu i chrześcijaństwa na niektóre elementy konfiguracji Europy, przede wszystkim w perspektywie kulturowej, choć ze skutkami również politycznymi. Celem artykułu nie jest ocena tego wpływu jedynie w obrębie wspólnot chrześcijańskich lub żydowskich, czyli w odniesieniu do wyznawców tych tradycji religijnych. Chodzi o rozszerzenie się tego wpływu na społeczeństwa europejskie jako takie, ponieważ oddziaływanie tego obrazu Boga może dotyczyć także niewierzących, zwłaszcza w sposobie interpretowania przez nich życia codziennego i struktur społecznych. Nie chodzi więc o powrót do systemu teokratycznego, ale o możliwość odniesienia się do Boga, tak jakby Bóg nie istniał.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 23-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do Androids Have Nightmares About Electric Sheep? Science Fiction Portrayals of Trauma Manifestations in the Posthuman Subject in Frankenstein, Do Androids Dream of Electric Sheep?, and ‘Nine Lives’
Autorzy:
Olsen, Ida Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601241.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Science fiction
trauma
trauma studies
post-humanism
anthropocentrism
Frankenstein
Philip K. Dick
Ursula Le Guin
Opis:
This essay draws upon the contention that posthuman subjects, such as androids, clones, and robots, can experience psychological trauma. The aim of the paper is to examine this notion in three science fiction texts: Mary Shelley’s Frankenstein, Philip K. Dick’s Do Androids Dream of Electric Sheep?, and Ursula Le Guin’s short story ‘Nine Lives’. What these narratives illustrate is that trauma manifestations contribute to a disruption of ontological frameworks that regard categories such as ‘human’ and ‘non-human’ as permanent and distinct. As a result, it might be argued that these texts undermine anthropocentrism and invite a reconceptualising around the term ‘human’, but also around trauma as an experience that is conventionally understood as a primarily human experience. Science fiction is thereby a significant genre when it comes to debunking anthropocentric perspectives. Using posthuman theory and trauma studies, I argue here that these three texts portray their respective posthuman subjects as trauma victims, and further that they demonstrate how the experience of trauma carries with it the potential to bridge the gap between human and posthuman through the act of bearing witness to one another’s trauma.
Źródło:
New Horizons in English Studies; 2018, 3
2543-8980
Pojawia się w:
New Horizons in English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po co nam postapokalipsy? Kultura postapokaliptyczna na początku XXI wieku z perspektywy kultur Zachodu
Autorzy:
Karolina, Wierel,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897484.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
post-apocalypse
post-apocalyptic culture
catastrophe
nuclear war
atomic bomb
books
reading
post-humanism
new humanities
affirmative humanities
ecology
ecocriticism
Opis:
In the article I wonder about the reasons for the growing popularity of the postapocalyptic works in the pop culture of the early 21st century. The world after the collapse of the Western civilization is created in various literary, film and photographic forms, the examples of which I present in my study. The alternative post-apocalyptic reality is the postindustrial reality, archaized and non-anthropocentric. The technological regress presented in the works is based on imaginings of the end and is analogous to the fall of humanity among those people who survived after the “end” or were born afterwards. In the post-apocalyptic works of the turn of the 20th and 21st centuries it can be noticed that the authors of the vision of world “after to end” abandoned an extremely negative tone.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(1 (456)); 11-20
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samochody, które zjadły świat. Obrazy środków transportu w filmowych narracjach postapokaliptycznych
Autorzy:
Juszczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608001.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalypse
road movie
popular culture
dystopia
car
post-humanism
cyborg
postapokalipsa
film drogi
kultura popularna
samochód
posthumanizm
Opis:
The article concerns the motif of the vehicle as an important element of post-apocalyptic world. Some post-apocalyptic films show visions of humanity after the catastrophe using the image of the car which not only constitutes the element of space, but often influences the motivation or performs a symbolic function. Visual aspect of post-apo cars, lack of traditional destinations and almost compulsive using of vehicles by the protagonist and antagonist in such films like Mad Max series (directed by George Miller), Hell (directed by Tim Fehlbaum), Downstream (directed by Simone Bartesaghi), Damnation Alley (directed by Jack Smight), The Book of Eli (directed by Albert and Allen Hughes) seem to be really important for the vision of future (and contemporary) humanity.
Tematem artykułu jest motywy samochodu jako ważnego elementu świata przedstawionego w niektórych wizjach postapokaliptycznych. Filmowe przedstawienia ludzkiej społeczności po katastrofie często posługują się tym motywem, który nie tylko stanowi element przestrzeni, ale często jest włączony w akcję, wpływa na motywacje czy wreszcie pełni w nich funkcję symboliczną. Dzieje się tak w omawianych w artykule filmach postapokaliptycznych: seria Mad Max (reż. George Miller), Hell (reż. Tim Fehlbaum), Downstreem (reż. Simone Bartesaghi), Damnation Alley (reż. Jack Smigh), The Book of Eli (reż. Albert i Allan Hughes). Artykuł prezentuje analizę obrazu samochodu w filmach postapokaliptycznych (jego wyglądu zewnętrznego, użyteczności), celów podróży podejmowanych przez bohaterów oraz specyficznego związku między samochodami a ludźmi.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Akcja artystyczno-społeczna na rzecz nowego świata posthumanistycznego
BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR: a Socio-Artistic Action on Behalf of the New Post-Humanist World
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424359.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
dawca narządów
posthumanizm
akcja artystyczno-społeczna
Jacek Kornacki
Maciej Śmietański
organ-donor
post-humanism
aocio-artistic action
Opis:
W roku 2000 Jacek Kornacki (artysta) i Maciej Śmietański (chirurg) w odpowiedzi na zmianę ustawodawstwa transplantacyjnego w Polsce zaproponowali akcję społeczno-artystyczną BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Koncept akcji opierał się o wytatuowany na ciele znak nieskończoności zakończonej w jednym z biegunów sercem. Artykuł prezentuje założenia akcji i dokumentację zdjęciową z jej inicjacji. Jest też próbą podsumowania znaczenia akcji w kontekście zmian filozofii społecznej w ostatnich dziesięcioleciach, a zatem zdefiniowania znaczenia akcji dla współczesnej świadomości społecznej.
In response to developments in legislation in Poland regarding organ-transplantation, in the year 2000 the artist Jacek Kornacki and the surgeon Maciej Śmietański initiated the socio-artistic action BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR. The symbol of the action was the familiar ‘infinity’ sign, the right-hand branch of which assumed the form of a heart in the manner of a ribbon. This article presents the thinking that formed the basis of this action, and photographic documentation of its commencement. It is also an attempt at summarising the meaning of the action in the context of transformations in social philosophy in the last few decades, thereby redefining the significance of the action in the context of current social awareness.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 173 - 177
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm: między metafizyką a etyką
Autorzy:
Hoły-Łuczaj, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644453.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Posthumanismus
der neue Materialismus
Metaphysik
Ethik
post-humanism
new materialism
metaphysics
ethics
posthumanizm
nowy materializm
metafizyka
etyka
Opis:
Das sich immer intensiver aufgrund der philosophischen Anthropologie entwickelnde posthumanistische Paradigma stellt eine neue Sichtweise auf die Stellung des Menschen im metaphysischen Universum dar, die ein anderes als das bisher herrschende Leitbild der Verhältnisse des Menschen mit nicht-menschlichen Wesen nach sich zieht. Der Posthumanismus vollzieht dadurch eine Wiederbelebung der Überzeugung, dass der Ethik die Metaphysik zugrunde liegt. Im Artikel rekonstruiere ich diese Voraussetzung am Beispiel des Entwurfs des „neuen Materialismus“ (u. a. Rosi Braidotti, Jane Bennett, Diane Coole, Samantha Frost). Ich erörtere auch Probleme, die sich mit der Möglichkeit verbinden, ethische Thesen mit Behauptungen von metaphysischem Charakter zu begründen, welche im Bereich des Posthumanismus erscheinen. Die Diagnostizierung dieser Schwierigkeiten erlaubt eine nähere Charakteristik des posthumanistischen Standpunkts und seiner besonderen Variante – des neuen Materialismus.
This paper explores the key assumption for posthumanism, according to which developing new metaphysics will bring about the establishment of new ethics, which considers not only human, but also non-human beings. The article first reconstructs this view using an example of “new materialism” (R. Braidotti, J. Bennett, D. Coole, S. Frost), and subsequently discusses problems related to the justification of ethical reasons by metaphysical assertions, which occur within posthumanism.
W artykule analizuję kluczowe dla posthumanizmu założenie, zgodnie z którym wytworzenie nowej metafizyki ustanowi fundament dla nowej etyki obejmującej nie tylko człowieka, ale też byty pozaludzkie. W artykule najpierw zrekonstruowano tę tezę na przykładzie „nowego materializmu” (R. Braidotti, J. Bennett, D. Coole, S. Frost), a następnie omówiono problemy łączące się z uzasadnianiem tez etycznych przez występujące w posthumanizmie twierdzenia metafizyczne.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2014, 11
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W POSZUKIWANIU CIERPIENIA ZWIERZĄT. O POLSKIEJ I ROSYJSKIEJ NAJNOWSZEJ POEZJI KOBIET
THE DEPICTIONS OF ANIMAL SUFFERING IN THE NEWEST POLISH AND RUSSIAN WOMEN’S POETRY
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911624.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-humanism
animal studies
animal suffering
Justyna Bargielska
Wisława Szymborska
Russian poetry
posthumanizm
cierpienie zwierząt
poezja rosyjska
Opis:
Kryzys hermeneutyki i zwrot w badaniach antropologicznych sprzyjają budowaniu nieantropocentrycznej, posthumanistycznej perspektywy, rekonstruowaniu w literaturze zwierzęcej percepcji i zwierzęcych doświadczeń, między innymi cierpienia. Polska najnowsza poezja kobiet (między innymi Justyny Bargielskiej i Wisławy Szymborskiej) ukazuje zwierzęta jako ofiary ludzkiej opresji oraz istoty do człowieka podobne. Empatii często towarzyszy antropomorfizacja. W poezji kobiet pisanej w języku rosyjskim motyw cierpienia zwierząt występuje stosunkowo rzadko. Dominuje w niej perspektywa globalna (nie jednostkowa), a kategoria cierpienia zarezerwowana jest dla zbiorowości (społeczeństwa, narodu). Cierpienie jest przymiotem ludzi, a nie zwierząt między innymi w poezji Olgi Siedakowej, Reginy Dieriewej, Lubow Salomon czy Olgi Lewickiej.
The crisis of hermeneutics and the turnabout in anthropological research are conducive to the development of non-anthropocentric, post-humanist perspective and the reconstruction of the animal viewpoint and experience in animal literature, among others, suffering. The most recently published Polish women’s poetry (among others by Justyna Bargielska and Wisława Szymborska) portrays animals as the victims of human oppression and beings similar to humans. Empathy is often accompanied by anthropomorphism. In the women’s poetry written in Russian, the motif of animal suffering appears rather infrequently. A global (not individual) perspective dominates in poems, while the category of suffering is reserved for the collectivity (society or nation). Suffering is a human and not animal trait in the poetry of Olga Siedakowa, Regina Dieriewa, Lubow Salomon, Olga Lewicka and others.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Strange New Harmony: A Posthumanist Utopia in J. G. Ballard’s Crystal World
Autorzy:
Klonowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803926.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przyroda; nowa harmonia; posthumanizm; utopia; J. G. Ballard
nature; new harmony; post-humanism; utopia; J.G. Ballard
Opis:
Nowa dziwna harmonia: Posthumanistyczna utopia w Kryształowym świecie J. G. Ballarda Powieść J. G. Ballarda Kryształowy świat (1966) bywa odczytywana jako futurystyczna wizja apokalipsy—dystopijnego końca ludzkiego i biologicznego świata spowodowanego przez nieznany a śmiertelny wirus przynoszący zmiany klimatyczne, na skutek których następuje krystalizacja i zamrożenie biologicznego życia. Ponad pięćdziesiąt lat po swojej publikacji powieść wydaje się jednak coraz mniej fantastyczna—biorąc pod uwagę ostatnie ewidentne anomalie klimatu—i, paradoksalnie, mniej apokaliptyczna. Artykuł analizuje ją jako przykład posthumanistycznej refleksji, dowodząc, iż opisywane w niej zmiany mogą być interpretowane nie tyle jako zagłada, ile jako nowy ład wyłaniający się bez udziału czy wpływu człowieka. Powstały w ten sposób nowy układ sił włącza człowieka w porządek natury i ustanawia radykalnie inny model stosunków człowiek—świat, który może być określony mianem posthumanistycznego.
J.G. Ballard’s novel The Crystal World (1966) has been commonly read as a futuristic vision of an apocalypse—a dystopian ending of the human and biological universe precipitated by an unknown and lethal virus that causes climate disturbances and the ensuing crystallisation and freezing of biological life. Read over fifty years after its original publication, the novel seems increasingly less fantastic—given the evident climate change—and, perhaps paradoxically, less apocalyptic. The article analyses Ballard’s novel as an example of posthumanist reflection, arguing that the changes it describes may be interpreted as less of an apocalypse and more of a strange new harmony emerging without the decision or influence of man. The resulting new configuration of power unites human beings with nature and establishes a radically different model of relations between man and universe which may be labelled as a posthumanist utopia.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 73-85
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ultimate Post-humanist Nostalgia in the TV Show Being Human US: Monstrous Home as an Allegory of the Human
Autorzy:
Kolbuszewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804013.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
post-humanizm krytyczny; potwór; hybryda; gotyk; nostalgia; człowiek; post-człowiek; serial telewizyjny
critical post-humanism; monster; hybrid; gothic; nostalgia; human; post-human; TV series
Opis:
Granice post-humanistycznej nostalgii w serialu telewizyjnym pt. Być człowiekiem. Wersja amerykańska: Potworny dom jako alegoria człowieka Artykuł dyskutuje napięcie występujące między humanistyczną a post-humanistyczną perspektywą przedstawienia domu stworzonego przez hybrydyczne potwory w serialu telewiuzyjnym pt. Być człowiekiem, wersja amerykańska: ducha, wampira, oraz parę wilkołaków. Niesamowity dom postrzegany jest jako palimpsest przestrzeni architektonicznej i symbolicznej, a współistnienie monstrów daje asumpt do wyłonienia się alegorycznego modelu człowieka; modelu, który nie bez nostalgii za humanistyczną przeszłością, zapowiada utopijną wizję przyszłego post-humanistycznego świata. Żyjąc we wspólnocie, duch, wampir i para wilkołaków funkcjonują jako asemblaż dramatyzujący humanistyczną koncepcję tego, czym jest człowiek. Jednak człowieczeństwo, którego poszukują bohaterowie serialu  badane jest z perspektywy krytycznego post-humanizmu, opierającego  się na pojęciu post-człowieka przywołującym i transformującym pytanie o to, co to znaczy być człowiekiem i w jaki sposób człowieczeństwo może być krytycznie ocenione i przekroczone w kierunku jeszcze nie zrealizowanej utopii. Krytyczny post-humanizm propaguje całkowicie nowe, post-gatunkowe, post-animistyczne, oraz post-globalne (tzn. kosmiczne) sposoby zamieszkiwania świata.  Chwilowo zrealizowana utopia współistnienia potworów stanowi dowód na to, że utopijny post-humanistyczny model człowieka może funkcjonować, ale po warunkiem, że “nieczystość” post-humanistycznych stworzeń zostanie użyta do zdefiniowania post-humanistycznego człowieka — człowieka, który jest potworem.  
This article interrogates a tension between post-humanist and humanist modalities of home created by hybrid monsters featured in the TV show Being Human US: a ghost, vampire and a werewolf  (pair). The uncanny home emerges as a palimpsest of architectural and allegorical space, while the monstrous cohabitation gives rise to an allegorical model of the human; a model that wistfully gestures at the utopian vision of the future post-humanist world, and is simultaneously pulled back by the nostalgically traditional humanist conception of the person. By living together, the ghost, the vampire, and the werewolf function as an ensemble that dramatizes the humanist notion of what it means to be human. However, the humanity invoked in the TV show is interrogated from the point of view of  critical post-humanism, which is based on the notion of the “post-human” that indicates a perspective where the abiding question of what it means to be human is not only addressed and re-articulated, but also critically assessed and transcended towards an as-yet-unrealizable utopia, promoting altogether new, post-speciesist, post-animist, or even post-global (in the sense of cosmic) ways of inhabiting the world. The momentary utopia of the monstrous cohabitation provides evidence that post-humanist utopian model of a human person is feasible; yet, only if  “the impurity” of post-human creatures also becomes a part of the definition of the post-humanist human—a human who is a monster.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 113-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technologiczne transpozycje podmiotu i pracy
Technological Transposition of the Subject and the Work
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142565.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
posthumanizm
praca niematerialna
czarne zwierciadło
podmiot
tożsamość
autopoiesis
emancypacja
post-humanism
immaterial labor
black mirror
subject
identity
emancipation
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest wskazanie trajektorii rozwoju relacji między przedmiotami a człowiekiem w świetle posthumanizmu. W tym kontekście chciałbym pokazać, jakie wyzwania stawiają przed nami nowe technologie oraz jak zmienia się współczesne funkcjonowanie podmiotów, zarówno w wymiarze materialnym, jak i dyskursywnym.
The aim of the article is to show the trajectory of the development of relations between objects and the human in the context of posthumanism. I would like to show what challenges brought us new technologies and the change in the contemporary functioning of the subject, both in the material and discursive dimension.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 2(74); 53-66
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka ciał heterogenicznych we współczesnej literaturze węgierskiej
The Poetics of Heterogeneous Bodies in Contemporary Hungarian Literature
Autorzy:
Nemeth, Zoltan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135684.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
heterogeneous bodies
subordinate identities
post-humanism
post-anthropocenic discourse
Hungarian literature
postmodernism
ciała heterogeniczne
tożsamości podporządkowane
posthumanizm
dyskurs postantropoceniczny
literatura węgierska
postmodernizm
Opis:
We współczesnej literaturze węgierskiej coraz większą rolę odgrywają posthumanistyczno-antropoceńskie formy wypowiedzi literackiej, dla których punkt wyjścia stanowią biologiczne operacje wykonywane na ciele. Cielesnym transformacjom, które pociągają za sobą zmianę antropologicznego i ewolucyjnego obrazu człowieka, towarzyszą nowe biologiczne konstrukty i relacje władzy, w wyniku których zwierzęce formy życia zyskują hybrydowe tożsamości. W pracy omawiane są trzy węgierskie powieści: Plac mojego bohatera (2000) Lajosa Parti Nagya, A patkány éve (Rok szczura) (2013) Imre Bartóka, Irha és bőr (Ircha i skóra) (2019) Anity Moskát. Ich analiza jest osadzona w kontekście posthumanizmu, ekokrytyki i postmodernizmu.
In contemporary Hungarian literature, an increasingly important role is played by post-humanist-anthropocene forms of literary expression, the starting point of which is biological operations performed on the body. The bodily transformations that change the anthropological and evolutionary picture of man are accompanied by new biological constructs and power relations, as a result of which animal life forms acquire hybrid identities. Three Hungarian novels are discussed in the work: My Hero’s Square (2000) by Lajos Parti Nagy, A patkány éve [Year of the Rat] (2013) by Imre Bartók, Irha és bőr [Hide and Skin] (2019) by Anita Moskát. Their analysis is set in the context of posthumanism, ecocriticism and postmodernism.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 181-192
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy humanizm czy posthumanizm? Aspekty etyczno-prawne legalizacji eutanazji na świecie w latach 2000-2015
Newhumanism or post-humanism? Ethical and legal aspects of the legalization of euthanasia in the world in the years 2000-2015
Autorzy:
Kobyliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470402.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
bioetyka
eutanazja
Hans Küng
nowy humanizm
posthumanizm
przerwanie terapii uporczywej
bioethics
euthanasia
new humanism
post-humanism
stopping of extraordinary or aggressive medical treatment
Opis:
The main aim of this article is to outline the discussion on euthanasia that affects the basic issues of human life – the foundation of human dignity, sense of pain and suffering, conception of the afterlife, quality and value of life, etc. All the indications are that the process of the legalization of euthanasia will develop in the coming decades. Today we need a new paradigm of bioethics, built on the basis of a new humanism which will allow us to adequately analyze such phenomena as death, suffering and dying. The new paradigm of bioethics can be an effective tool in the dispute over the death on request.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2015, 13, 4; 85-114
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reaching Universalism in Dialogue
Uniwersalizm poprzez dialog
Autorzy:
Allinson, Robert Elliot
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231866.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dialog
Polylog
Universalismus
Komplementarität
ethischer Posthumanismus
dialogue
polylogue
universalism
complementarity
ethical post-humanism
dialog
polilog
uniwersalizm
komplementarność
etyczny posthumanizm
Opis:
I propose to elucidate and enlarge upon Professor Janusz Kuczyński’s writings on univer-salism via modifying the word “humanism” by adding the prefix “post” to enlarge the concept of humanism to include all present and future sentient and non-sentient life and by emphasizing the ethical thread that is the guidepost for dialogue in general and intercultural dialogue in particular. If one is to conduct a genuine dialogue, no relevant points of view should be excluded and so universalism is a necessary condition for genuine dialogue that seeks the truth, and not the better of the other in argument. Indeed, this affords us a clue to Kuczyński’s subtitle of his work, Dialogue and Universalism as a New Way of Thinking. If one thinks of thinking as a search for truth, then genuine dialogue or in sensu stricto, polylogue is, to augment Kuczyński’s notion of dialogue, the only way of thinking. Debate or eristic is not thinking. It is not a search for truth. It is an attempt to defeat the other in argument. If one is to discover the truth, then that truth must be universal.
Ich schlage vor, die Schriften von Professor Janusz Kuczyński über den Universalismus weiterzuentwickeln und zu erweitern, indem ich das Wort „Humanismus“ durch Hinzufügen des Präfixes „Post“ ändere – um den Begriff des Humanismus auf alle gegenwärtigen und zukünftigen fühlenden und nicht-empfindungsfähigen Lebewesen auszudehnen – und indem ich den ethischen Faden hervorhebe, der ein Wegweiser für den Dialog im Allgemeinen und den interkulturellen Dialog im Besonderen ist. Wenn ein echter Dialog geführt werden soll, kann kein wesentlicher Standpunkt ausgeschlossen werden, und daher ist der Universalismus eine notwendige Voraussetzung für einen authentischen Dialog, der die Wahrheit und nicht die Überlegenheit über den anderen in der Argumentation sucht. In der Tat erlaubt uns der zweite Teil des Titels von Kuczyńskis Werk Dialog und Universalismus als eine neue Art des Denkens dies zu erraten. Wenn wir das Denken als Suche nach der Wahrheit betrachten, dann ist ein wahrer Dialog oder Polylog sensu stricto – um Kuczyńskis Begriff des Dialogs zu stärken – die einzige Art zu denken. Debatte oder Eristik sind kein Denken. Sie sind keine Suche nach der Wahrheit. Sie sind ein Versuch, den anderen in einem Streit zu besiegen. Wenn die Wahrheit entdeckt werden soll, muss diese Wahrheit universell sein.
Proponuję rozwinięcie i poszerzenie pism Profesora Janusza Kuczyńskiego na temat uniwersalizmu polegające na modyfikacji słowa „humanizm” poprzez dodanie przedrostka „post” – by rozszerzyć pojęcie humanizmu na wszystkie obecne i przyszłe czujące i nieczujące – istoty żywe – oraz poprzez podkreślenie wątku etycznego, który jest drogowskazem dla dialogu w ogóle, a dialogu międzykulturowego w szczególności. Jeśli ma się prowadzić autentyczny dialog, nie można wykluczyć żadnego istotnego punktu widzenia, a zatem uniwersalizm jest warunkiem koniecznym autentycznego dialogu, który szuka prawdy, a nie przewagi nad drugim w argumentacji. W istocie, pozwala nam to odczytać druga część tytułu pracy Kuczyńskiego Dialog i uniwersalizm jako nowy sposób myślenia. Jeśli myślimy o myśleniu jako o poszukiwaniu prawdy, to prawdziwy dialog, czy też polilog sensu stricto, jest – by wzmocnić Kuczyńskiego pojęcie dialogu – jedynym sposobem myślenia. Debata czy erystyka nie są myśleniem. Nie są poszukiwaniem prawdy. Są próbą pokonania drugiego w sporze. Jeśli ma się odkryć prawdę, to prawda ta musi być uniwersalna.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2022, 34; 71-84
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szachy – (nie)ludzka gra. Ludzie, maszyny i antycypacje przyszłości
Chess – an (in-)humane game. People, machines and anticipating future
Autorzy:
Smykowski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853763.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
szachy
antropologia szachów
posthumanizm
technologia
studia
nad technologią
technonauka
chess
chess anthropology
post-humanism
technology
studies on technology
techno-science
Opis:
The aim of the article is to review relationships of people and machines in the light of technological and cultural development of chess. I posit that a pre-modern desire to create an invincible machine has changed since a breakthrough game played between Garry Kasparov and Deeper Blue computer in 1997, and turned into an opposite desire: to play an defeat the machine. In contemporary chess community transversal connections between a man and a computer are crucial – not only for the future of the game, but also for the development of human cognitive structures and the emergence of processes taking place within the chess computer systems, which can be defined as quasi-humane.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 101, 2; 132-142
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sus domesticus w autobiografiach jej ludzkich przyjaciół
Biographies of pigs in the autobiographies of their human friends
Sus domesticus в автобиографиях их друзей-людей
Autorzy:
Jaxa-Rożen, Hanna
Witek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874752.pdf
Data publikacji:
2022-02-14
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
постгуманизм
истории о животных
биографии
автобиографии
свинья
posthumanizm
historie zwierząt
biografie
autobiografie
świnia
post-humanism
animal history
biographies
autobiographies
pig
Opis:
Eric Baratay w swoich publikacjach upomina się o uzupełnienie dziejów ludzi historią zwierząt, przechodzi na ich stronę i próbuje uwolnić historię od jej wyłącznie antropocentrycznego widzenia. Zwierzęta nie posługują się ludzkim językiem, nie potrafią zapisać swoich doświadczeń, by tworzyć wielką historię zwierząt. Mają za to ludzkich przyjaciół. Zabiegiem pośrednim umożliwiającym osiągnięcie wytyczonego przez Barataya celu mogą być opowieści o zwierzętach, ich zapisane biografie w osobistych notatkach ludzi. W artykule zapisane we wspomnieniach Antoniny Żabińskiej, Doroty Sumińskiej i Sy Montgomery historie świnek, tworzące przyczynek do historii zwierząt.
В своих публикациях Эрик Баратай требует, чтобы история людей дополнялась историей животных, он переходит на их сторону и пытается освободить историю от ее единственной антропоцентрической перспективы. Животные не способны говорить на человеческом языке и документировать свой опыт, чтобы создать великую историю животных. Вместо этого у них есть друзья-люди. Поэтому косвенным средством достижения поставленной Баратаем цели могут быть рассказы о животных, их биографии, включенные в личные записи людей. В статье представлены истории о свиньях, записанные в воспоминаниях Антонины Жабиньской, Дороты Суминьской и Сай Монтгомери, которые внесли свой вклад в историю животных.
In his writings, Éric Baratay advances that the chronicles of people should be supplemented with animal histories as he stands by the side of non-human animals and supports attempts to free history from its solely anthropocentric perspective. Animals are not capable of speaking any human language, they cannot record their experiences in writing / words, which makes them unable to create the great animal history. However, they have human friends. Therefore, the indirect approach, meeting to the goal intended by Baratay halfway, may rely on the stories about animals, their biographies written in the personal notes. The article presents the stories of pigs recorded in the autobiographies and memoirs of Antonina Żabińska, Dorota Sumińska, and Sy Montgomery, which are contributions to the history of animals.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2022, 2 (10); 1-22
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzygatunkowe strefy kontaktu. Relacje psów i ludzi (z „diabelską śliną w sercu”) w literackiej dystopii Josipa Mlakicia O zlatu, ljudima i psima
The Interspecies Encounter Zones. Relations between dogs and humans [with “devil’s saliva in hearts”
Autorzy:
Szperlik, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046697.pdf
Data publikacji:
2021-11-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
speciesism
post-humanism
totalitarianism
Bosnian-Herzegovinian anti-war prose
science fiction literature
gatunkowizm
posthumanizm
totaliatryzm
bośniacko-hercegowińska proza antywojenna
literatura science fiction
Opis:
Przedmiotem analizy literaturoznawczej zaproponowanej w powyższym tytule jest tryptyk Josipa Mlakicia, utrzymany w konwencji futurystycznej antyutopii. Dzieło stanowi materiał badawczy podatny na zastosowanie różnorodnych, interdyscyplinarnych narzędzi metodologicznych (od ekokrytyki po animal studies). Poza symbolicznym ujęciem problematyki psów w historii kultury, punktem wyjścia dla rozważań nad postapokaliptyczną wizją świata totalitarnego, przez który przetoczyły się kolejne wojny, naruszające ekosystem, jest posthumanistyczna i postanatropocentryczna optyka obecnej i przyszłej kondycji ludzkiej, ze szczególnym uwzględnieniem szowinizmu gatunkowego. W antywojennej prozie bośniacko-hercegowińskiego pisarza gatunkowizm (speciesism), postrzegany przez pryzmat złożonych relacji ludzi i psów, przejawia się również w postaci zacierania granicy między pojęciem zwierzęcości i człowieczeństwa, w wizji świata, w której największym zagrożeniem okazuje się homo crudelis. W świecie przedstawionym Mlakicia relacje między człowiekiem a psem można zdefiniować jako przykład symbiotycznej kooperacji (companion species), „naturokultury”, realizowanej w rozmaitych „strefach kontaktu”. Pojawia się także kwestia zhierarchizowanych stosunków między ludźmi, bytów o słabej podmiotowości: ludzi wykluczonych, zmarginalizowanych i eksterminowanych wszelkich Innych, w tym niepełnosprawnych, stających się podporządkowanymi „psami”, o statusie ofiar. Oczekiwany efekt przeprowadzanego wywodu dotyczyć będzie ukazania funkcji literatury jako źródła refleksji i medium ekspresji (wynalazku, przypisanego człowiekowi), w odniesieniu do koncepcji zmierzchu antropocentryzmu.
The subject of the literary study proposed in the title is the triptych by Josip Mlakić, which follows the convention of a futuristic anti-utopia. The work provides research material amenable to the application of diverse, interdisciplinary methodological tools (from ecocriticism to animal studies). In addition to the symbolic framing of the issue of dogs in cultural history, the starting point for the reflections on the post-apocalyptic vision of the totalitarian world (through which further wars swept and disturbed the ecosystem) is the post-humanist and post-anthropocentric perspective of the present and future human condition, with a particular focus on species chauvinism. In the Bosnian-Herzegovinian writer’s anti-war prose, speciesism (seen from the perspective of the complex relationship between dogs and humans) is also manifested in the blurring of the boundary between the concepts of animalism and humanity, in a vision of the world in which homo crudelis proves to be the greatest threat. In the world depicted by Mlakić, the relations between the man and the dog can be defined as an example of companion species, “nanoculture” realised in diverse “contact areas”. There also arises the question of hierarchical relations between people, entities with weak subjectivity: the excluded, the marginalised and all exterminated Others, including the disabled, who become subordinated “dogs” with the status of victims. The anticipated result of the study will be to present the function of literature as a source of reflection and a medium of expression (an invention, attributed to the humans) in relation to the concept of the twilight of anthropocentrism.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 21; 189-207
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało jako nowe medium społeczne w performatyce litewskiej: jak dyskurs wchodzi w materię?
Autorzy:
Nikiforowa, Basia
Sapoka, Kestutis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643910.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
abject
Ware
Rekonzeptualisierung des Körpers
emotionaler Terror
Materie
neuer Materialismus
Posthumanismus
Sexualität
Gewalt
abjection
commodities
body reconceptualization
emotional terror
matter
new materialism
post-humanism
sexuality
violence
towar
rekonceptualizacja ciała
terror emocjonalny
materia
nowy materializm
posthumanizm
seksualność
przemoc
Opis:
Der Artikel beschäftigt sich mit dem Begriff des neuen Materialismus und erforscht die Frage, wie der neue Materialismus visuelle Künste auf eine innovative Art wahrnimmt: durch die Verbindung von künstlerischer Praxis, der Kunst als Forschung und der philosophischen Analyse. Ausgewählte künstlerische Arbeiten von S & P Stanikas und Evaldas Jansas werden unter Anwendung der Methoden des neuen Materialismus als Rekonzeptualisierung des Körpers in der litauischen Kunst interpretiert. Untersucht wird der geopolitische und antiideologische Hintergrund, vor dem die visuellen Künstler in Litauen und Polen von 1960er bis zu 1990er Jahren gegen kulturelle Dichotomien kämpften: männliche und weibliche Körper, traditionelle oder gegenwärtige Kunst, Künstler als freies Individuum oder an Ideologie gebunden. Unter Verwendung des Terminus "affirmativ" von Rosi Braidotti wird im Artikel die Frage gestellt, ob man anhand der analysierten Fälle argumentieren kann, dass "affirmative Politik auf der Suche nach alternativen Visionen und Projekten Kritik mit Kreativität verbindet". 
This article deals with the concept of new materialism and examines the issue of how new materialism tackles visual art in innovative ways – though the intersections of artistic practice, art-as-research, and philosophical analysis. Selected artworks by S & P Stanikas and Evaldas Jansas are analyzed in this paper as body reconceptualization in Lithuanian art, employing the approach of new materialism. We will explore the geopolitical and ideological background, in which Lithuanian and Polish visual artists grapple with cultural binaries from the 1960s to the 1990s: male-female gendered bodies, traditional or contemporary art, and the artist as free individual or the one tied to ideology. Employing Rossi Braidotti’s term “affirmative”, this article poses a question whether it is possible to argue on the analyzed cases that “affirmative politics combines critique with creativity in the pursuit of alternative visions and projects”.
Artykuł zajmuje się pojęciem nowego materializmu i bada kwestie, jak nowy materializm dostrzega sztuki wizualne w sposób nowatorski – poprzez skrzyżowanie praktyki artystycznej, sztuki-jako-badań i analizy filozoficznej. Wybrane prace artystyczne autorstwa S & P Stanikas i Evaldasa Jansasa zostają zinterpretowane w referacie jako rekonceptualizacja ciała w sztuce litewskiej, posługując się metodami nowego materializmu. Eksplorujemy tło geopolityczne, antyideologiczne, w którym artyści wizualni litewscy i polscy zmagają się z binaryzmami kulturowymi od lat 1960. do 1990: męskie-kobiece ciała, sztuka tradycyjna czy współczesna, artysta jako wolna jednostka czy przywiązana do ideologii. Posługując się terminem Rosi Braidotti „afirmatywny”, w artykule stawia się pytanie, czy można argumentować na  podstawie analizowanych przypadków, że „afirmatywna polityka łączy krytykę z kreatywnością w poszukiwaniu alternatywnych wizji i projektów”.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 22
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sanctitas et dignitas. Wczesny humanizm potrydencki a perswazyjno-parenetyczny zamysł Piotra Skargi w Żywotach Świętych Starego i Nowego Zakonu
Autorzy:
Kapuścińska-Jawara, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789373.pdf
Data publikacji:
2021-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
hagiography
spirituality
humanism
post-Tridentine anthropology
hagiografia
duchowość
humanizm
antropologia potrydencka
Opis:
Żywoty Świętych Piotra Skargi (1579) to tekst, który przez lata postrzegano głównie przez pryzmat realizacji zadań kontrreformacji i krzewienia kultu świętych po Tridentinum. Tymczasem zbiór w rzeczywistości okazuje się wszechstronnym, wysoce perswazyjnym przedsięwzięciem parenetycznym, który w oparciu o transcendentny „czwarty nurt” antropologii filozoficznej i z wykorzystaniem strategii retoryczno-literackich, stał się unikatowym w skali europejskiej skutecznym narzędziem formacji intelektualnej i duchowej mas wiernych w duchu humanizmu potrydenckiego.
Piotr Skarga’s collection The Lives of the Saints (1579) is a text that for years has been commonly associated with the implementation of counter-reformation tasks and the promotion of the cult of saints after the Tridentinum. In fact, the collection turns out to be a comprehensive, highly persuasive parenetic project, which, based on the transcendent “fourth stream” of philosophical anthropology and the utilization of rhetorical-literary strategies, has become an effective tool, unique on a European scale, of intellectual and spiritual formation of the faithful in the spirit of post-Tridentine humanism.
Źródło:
Res Rhetorica; 2021, 8, 3; 20-53
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm jako ideologia i perspektywa badawcza
Posthumanism as Ideology and Research Perspective
Autorzy:
Bogusławski, Marcin M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134408.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
posthumanizm
humanizm
ideologia
historyczność
nekros
post-człowiek
antropocentryzm
posthumanism
humanism
ideology
historicity
posthuman
anthropocentrism
Opis:
Celem mojego artykułu jest próba pokazania, że posthumanizm jest ideologią, która znajduje swoje przedłużenie w perspektywie badawczej nazywanej posthumanistyką. Stosowane przeze mnie pojęcie ideologii nie jest nacechowane negatywnie. Ideologia jest nieodłącznym elementem towarzyszącym życiu społecznemu, a jej iluzoryczny charakter oznacza w gruncie rzeczy tyle, że służy ona człowiekowi jako narzędzie orientowania się w świecie. Ideologia zdaje również sprawę z aktualnych wyzwań, przed którymi stoi społeczeństwo oraz ze sprzeczności, które związane są z tymi problemami. Sprzeczność obecna w posthumanizmie polega w mojej ocenie na tym, że pryncypialnie wyklucza on wszelkie formy humanizmu/antropocentryzmu, ale w praktyce nie może uciec od jakiejś postaci humanizmu i antropocentryzmu. Są one niezbędne, by oddać sprawiedliwość światom innych gatunków zwierząt, uzasadnić porządek etyczny bliski posthumanistom czy móc posługiwać się pojęciem sprawczości.
My article aims at showing that posthumanism is an ideology that finds its extension in research perspective called posthumanities. The notion of ideology I apply is not a negative one. Ideology is an intrinsic element of social life, and its illusive character essentially means that it serves as a tool for man to orientate in the world. It also gives an account of the current challenges faced by society and of the contradictions related to them. In my opinion, the contradiction embedded in posthumanism is that it excludes in a principled way all kinds of humanism/anthropocentrism, but is virtually unable to escape some form of humanism and anthropocentrism. They are necessary to do justice to the worlds of other animal species, to substantiate the ethical order that posthumanists feel close to, or to be able to use the notion of agency.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2019, 46, 3; 1-39
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek – postczłowiek – transczłowiek: kto podejmie edukację na rzecz zrównoważonego rozwoju?
Human – Posthuman – Transhuman: Who Will Undertake the Education for Sustainable Development?
Autorzy:
Rogalska-Marasińska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140185.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
zachodnioantropocentryczne rozumienie humanizmu
posthumanizm
feminizm
transhumanizm
cyborgizacja i dehumanizacja istoty ludzkiej
kultura jako konieczny wymiar zrównoważonego rozwoju
edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju
charakter edukacji w post-świecie
western anthropocentric interpretation of humanism
posthumanism
feminism
transhumanism
cyborgization and dehumanisation of a human being
culture as an indispensable dimension of sustainable development
education for sustainable development
type of education in the post-world
Opis:
Tekst prezentuje rozważania o szansach realizowania edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju w warunkach prognozowanej totalnej zmiany charakteru egzystencji człowieka w świecie. W niedalekiej przyszłości glob mają zamieszkiwać różne istoty humanoidalne i cyborgi, a „normalni” ludzie (tzn. bez genetycznych i/lub technologicznych ulepszeń) będą stanowić najniższą warstwę społeczną. Nowe społeczeństwo, odrzucające tradycyjny porządek i uniwersalne wartości pozbędzie się także innych reliktów dawnej epoki, jak kultura i sztuka. Po-człowieka nie trzeba będzie więc już wychowywać. Edukacja zostanie zastąpiona wgrywaniem danych w człowieka-maszynę. Taka istota, pozbawiona duszy, bez wykształconego poczucia odpowiedzialności za siebie i innych, oraz bez szacunku i miłości dla świata, nie będzie w stanie podjąć się realizacji wielkiego projektu, jakim jest praca na rzecz zrównoważonego rozwoju. Jeżeli więc „czarny scenariusz” ma pozostać tylko graniczną przestrogą – ostrzeżeniem dla ludzkości, to należy sprzeciwiać się niebezpiecznym praktykom manipulacji człowiekiem i aktywnie pielęgnować edukację humanistyczną.
The paper presents deliberations on chances to undertake the education for sustainable development in the conditions of a predicted total change of the type of human existence. In the close future our globe is to be inhabited by various humanoids, strange creatures, and cyborgs, while “normal” people (without genetic and/or technological improvements) will constitute the lowest social class. A new society, neglecting the traditional social order and universal values will also abandon other relicts of an old epoch, like art and culture. Thus a post-human will not need to be educated any more. A teaching-learning process will be replaced by downloading data into human-machine’s brain/hardware. Such a creature – without soul, with no sense of responsibility for itself and the others, and without the idea of respect and love for the whole world will be unable to undertake and realize the immense project of sustainable development. So, if that “black scenario” is only to be a final warning for humanity, it should be obligatory for everyone to oppose all dangerous activities of human manipulations and actively cultivate and nurture human education.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2019, 22, 1(85); 131-152
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-39 z 39

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies