Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "positive diagnosis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Zasoby rodzinne – nowa perspektywa podejścia do rodziny w obszarze diagnostyki i poradnictwa psychopedagogicznego
Family resources – the new perspective of the approach towards the family in the area of diagnostics and psycho-pedagogical guidance
Autorzy:
Kulesza, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448498.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
family resources
positive diagnosis
negative diagnosis
resources oriented guidance
salutogenesis
humanistic psychology
psycho-pedagogical guidance
zasoby rodzinne
diagnoza pozytywna
diagnoza negatywna
poradnictwo zorientowane na zasoby
salutogeneza
psychologia humanistyczna
poradnictwo psychopedagogiczne
Opis:
The article presents and characterises the approach towards the psycho-pedagogical diagnostics of the family as well as towards guidance and family therapy based on the concept of resources. Such an approach to the psycho-pedagogical work with a family is not an entirely new phenomenon. At the same time it is a phenomenon that is often being disregarded and belittled in the light of the traditional approach based on the typological classification, which analyses each unit and every family system from the viewpoint of deficits, norms and indicators, disregarding its individuality and factors conditioning the survival of the family and its members. Family resources is a term, which combines the previous experiences with the contemporary ones. It joins the stance of Polish social pedagogics (Helena Radlińska and Aleksander Kamiński) with the foreign one (Frantz Nestmann and Hilarion Petzhold). The term allows for putting forth new questions, acknowledging new contexts for research and other possibilities of usage. The approach based on the resources in the work with a child and the family, parental guidance and psycho-pedagogical diagnostics in a considerable manner alters the attitude towards the clients and first of all, it affects the understanding of help by the specialists themselves. This approach means abandoning the particularised perspective, focused on deficits and drawing the attention towards the resources with acknowledgement of social factors, emphasising the unique, individual situation of every client, every family, subjectivity of the persons seeking help. It also enhances the feeling of causality and active participation of the clients in the process of solving the declared difficulties. The subject of this article is both description of the theoretical roots of the concept of family resources and displaying the possibility of its practical use in the work with the family in the area of psycho-pedagogical diagnosis as well as in other forms of assistance.
Artykuł przedstawia i charakteryzuje podejście do diagnostyki psychopedagogicznej rodziny jak i poradnictwa i terapii rodzin opartej na koncepcji zasobów.Takie spojrzenie na psychopedagogiczną pracę z rodziną nie jest zjawiskiem nowym. Jednocześnie często pomijanym i pomniejszanym wobec tradycyjnego podejścia opartego na koncepcji klasyfikacyjno-typologicznej, która rozpatruje jednostkę i każdy system rodzinny pod kątem deficytów, norm, wskaźników, pomijając jego indywidualność oraz czynniki warunkujące przetrwanie rodziny i jej członków. Rodzinne zasoby są pojęciem, które łączy doświadczenia dawne ze współczesnymi, stanowiska polskiej pedagogiki społecznej Heleny Radlińskiej i Aleksandra Kamińskiego z zagraniczną Franza Nestmanna, Hilariona Petzholda. Pozwala ono na postawienie nowych pytań, uwzględnienie innych kontekstów badawczych oraz innych możliwości zastosowania. Podejście oparte na zasobach w pracy z dzieckiem i rodziną, poradnictwie wychowawczym, diagnostyce psychopedagogicznej w znaczący sposób zmienia nastawienie do samych klientów, a przede wszystkim rozumienie pomocy przez samych specjalistów. Oznacza odejście od spojrzenia jednostkowego, skoncentrowanego na deficytach, a zwrócenie się w stronę zasobów i uwzględniania czynników społecznych, podkreślania indywidualnej, niepowtarzalnej sytuacji każdego klienta, każdej rodziny, podmiotowości osób szukających pomocy, wzmacniania poczucia sprawczości i aktywnego udziału klientów w procesie rozwiązywania zgłaszanych trudności. Przedmiotem niniejszego artykułu jest zarówno określenie korzeni teoretycznych pojęcia rodzinne zasoby jak i pokazanie możliwości jego praktycznego wykorzystania w pracy z rodziną zarówno w obszarze diagnozy psychopedagogicznej jak i dalszych oddziaływań pomocowych.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 36; 77-95
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza pozytywna w działalności pedagoga resocjalizacyjnego – założenia teoretyczne i metodologiczne identyfikacji zaburzeń w przystosowaniu
Autorzy:
Wysocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606775.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diagnosis, social-rehabilitation diagnosis, the model of diagnosis, resilience, positive diagnosis (of resources), negative diagnosis (of deficits)
diagnoza
diagnoza w resocjalizacji
model diagnozy
resilience
diagnoza pozytywna (zasobów)
diagnoza negatywna (deficytów)
Opis:
The study presented a theoretical and methodological model of a social-rehabilitation diagnosis. In further parts of the article, an analysis was made of a method of understanding the diagnosis process and social maladjustment (positive approach, concept of ‘resilience’) as well as the basic recommendations were determined for conducting the social-rehabilitation diagnosis. Main areas of diagnosis were indicated and described: individual and environmental, as well as basic elements of the diagnosis process in a positive and negative approach (the complementary model).
W opracowaniu przedstawiono model teoretyczny i model metodologiczny diagnozy resocjalizacyjnej. W kolejnych akapitach dokonano analizy sposobu rozumienia procesu diagnozy, niedostosowania społecznego (w ujęciu pozytywnym i w koncepcji resilience) oraz przedstawiono zalecenia do prowadzenia diagnozy w resocjalizacji. Wskazano i opisano główne obszary diagnozy: indywidualny i środowiskowy, a także najważniejsze elementy procesu diagnozy w ujęciu pozytywnym i negatywnym (model komplementarny).
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza pozytywna w działaniach pedagoga jako przykład „dobrych praktyk” w pracy z młodzieżą – propozycje narzędzi diagnostycznych
Positive Diagnosis in Educator’s activities as Case of the Good Practices in the Youth Work – proposals of diagnostic tools
Autorzy:
Wysocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451869.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
diagnosis in pedagogy
positive diagnosis
negative diagnosis
complementary model of diagnosis
diagnostic instruments/tools
diagnoza pedagogiczna
diagnoza pozytywna
diagnoza negatywna
model komplementarny diagnozy narzędzia diagnostyczne
Opis:
The present paper presents a model of diagnosis in pedagogy, as seen from the complementary perspective, i.e. with reference to the assumptions of the salutogenic and pathogenic approaches (positive and negative diagnosis). The current author outlined the theoretical assumptions underlying the suggested model of diagnosis, and described the characteristics of the good lives model (salutogenic approaches), the risk model (pathogenic approaches) as well as the compensatory model. The concept provided a basis for developing a model of diagnosis and diagnostic instruments: Special Abilities Scale (SAS) as well as the Identity and Creative Thinking Questionnaire (ICTQ) devised by Edyta Charzyńska and Ewa Wysocka, the Intrapersonal, Interpersonal and World – and Life-related Attitudes Questionnaire (IIWLQ) devised by Ewa Wysocka. The author of this paper presented the theoretical and methodological basis for creating the aforementioned diagnostic instruments, and described their psychometric properties. It was also suggested that the instruments may prove useful in diagnosis in pedagogy.
W artykule zaprezentowany został model diagnozy pedagogicznej w ujęciu komplementarnym, z odniesieniem do założeń nurtu salutogenetycznego i patogenetycznego (diagnoza pozytywna i negatywna). Przedstawiono założenia teoretyczne proponowanego modelu diagnozy, dokonano charakterystyki modelu dobrego życia (nurt salutogenetyczny) i modelu ryzyka (nurt patogenetyczny) oraz modelu kompensacyjnego. Koncepcja ta była podstawą skonstruowania modelu diagnozy i narzędzi diagnostycznych: Skali Zdolności Specjalnych (SZS) oraz Kwestionariusza Osobowości i Myślenia Twórczego (KOMT), autorstwa Edyty Charzyńskiej i Ewy Wysockiej, a także Kwestionariusza Nastawień Intrapersonalnych, Interpersonalnych, wobec Świata i Życia (KNIIŚŻ), autorstwa Ewy Wysockiej. Przedstawione zostały podstawy teoretyczne i metodologiczne oraz podstawowe właściwości psychometryczne wskazanych narzędzi diagnostycznych. Uzasadniono także możliwość ich stosowania w diagnozie pedagogicznej.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2016, 31, 4; 37-62
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Importance of Positive Diagnosis in Work with Disabled People – Theoretical Reflection from a Psychopedagogical Perspective
Znaczenie diagnozy pozytywnej w pracy z osobą z niepełnosprawnością – refleksja z perspektywy psychopedagogicznej
Autorzy:
Wysocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199631.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Libron
Tematy:
salutogenesis
positive diagnosis
disability
diagnosis models
helping models
salutogeneza
diagnoza pozytywna
niepełnosprawność
modele diagnozy
modele pomagania
Opis:
In the article, the author presents the basic assumptions of positive diagnosis that can be used in work with the disabled. It assumes that one of the most important factors determining the effectiveness of the development support process is a correctly implemented diagnostic process, immanently linked to helping disabled people integrate into the social world and overcome developmental problems resulting from their disability. In the positive approach to diagnosis proposed by the author, various categories of the diagnostic description of a person and their environment are important, such as multidimensionality (various spheres of functioning), continuity (development process in the full life cycle), orientation of individual development (prosocial, pro-development vs. developmentally destructive), and, above all, the need to discover one’s resources (potentials).The author also presents the process and models of supporting the development of people with disabilities.This approach locates the processes of diagnosis and help in the basic paradigm of positive psychology (salutogenesis), focusing on the self-creation and social integration of individuals with disability, while at the same time, stressing the need to identify the potential of the individual (positive diagnosis).
Autorka prezentuje w artykule podstawowe założenia diagnozy pozytywnej, możliwej do wykorzystania w pracy z osobami niepełnosprawnymi. Wychodzi z założenia, że jednym z najważniejszych czynników warunkujących efektywność procesu wspierania rozwoju jest prawidłowo realizowany proces diagnostyczny, immanentnie powiązany z procesem pomagania osobom niepełnosprawnym w integrowaniu się ze światem społecznym i w pokonywaniu problemów rozwojowych wynikających z ich niepełnosprawności. W proponowanym przez autorkę pozytywnym podejściu do diagnozy istotne są różne kategorie opisu diagnostycznego człowieka i świata jego życia: wielowymiarowość (różne sfery funkcjonowania i obszary), ciągłość (proces rozwoju w pełnym cyklu życia), ukierunkowanie rozwoju jednostki (prospołeczny, prorozwojowy vs. destrukcyjny rozwojowo), a także przede wszystkim konieczność odkrywania jego zasobów (potencjałów). Autorka prezentuje również proces i modele wsparcia rozwoju osób z niepełnosprawnością. Ujęcie to lokuje procesy diagnozy i pomocy w podstawowym dla poznania człowieka paradygmacie psychologii pozytywnej (salutogeneza), skoncentrowanej na autokreacji i społecznej integracji jednostki z niepełnosprawnością, co jednocześnie wyznacza konieczność identyfikacji specyficznych potencjałów jednostki (diagnoza pozytywna).
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2019, 2, 13; 61-85
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of positive diagnosis in social rehabilitation from the perspective of the theory of evil – a psychopedagogical reflection
Autorzy:
Wysocka, Ewa Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993628.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
social rehabilitation
diagnosis
diagnosis model
fundamental principles of diagnosis
positive psychology
cognitive psychology
self-esteem
self-acceptance
concept of the world
concept of life
Opis:
This article analyses the role of positive diagnosis in social rehabilitation. It has been assumed to be a priority in identifying socially maladapted individuals. The sufficiency of the negative diagnosis model, used so far in social rehabilitation pedagogy, has been questioned. Referring to the main features of psycho-pedagogical diagnosis (e.g. infinity, complexity, multidimensionality), the fundamental principles of diagnosing the so-called difficult phenomena, which include social maladaptation, have been formulated. The analysis has been conducted referring to the results of empirical studies (own and other authors’ studies) concerning the complex and ambiguous descriptions of maladapted people (self-concept, self-assessment, self-acceptance, concept of the world, concept of one’s own life). The article proposes a model of social rehabilitation diagnosis from the perspective of positive psychology(quality of life) and cognitive psychology.
This article analyses the role of positive diagnosis in social rehabilitation. It has been assumed to be a priority in identifying socially maladapted individuals. The sufficiency of the negative diagnosis model, used so far in social rehabilitation pedagogy, has been questioned. Referring to the main features of psycho-pedagogical diagnosis (e.g. infinity, complexity, multidimensionality), the fundamental principles of diagnosing the so-called difficult phenomena, which include social maladaptation, have been formulated. The analysis has been conducted referring to the results of empirical studies (own and other authors’ studies) concerning the complex and ambiguous descriptions of maladapted people (self-concept, self-assessment, self-acceptance, concept of the world, concept of one’s own life). The article proposes a model of social rehabilitation diagnosis from the perspective of positive psychology (quality of life) and cognitive psychology.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2020, 39, 4; 193-212
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies