Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polyphony" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Композиционная роль диалога в книге Чернобыльская молитва
The Composition Role of the Dialogue in Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future
Autorzy:
Штранц-Никитина, Вероника
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890731.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dialogue
dialogism
polyphony
stylistics
the composition of the text
Svetlana Alexievich
Opis:
The paper deals with some specific features of dialogism in the book Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future by the Belarusian Nobel Laureate Svetlana Alexievich. As the title implies the article investigates typology of the dialogue in the text which is based on the Bakhtin’s analysis of the concept of the dialogue and polyphony. The article describes some principles of dialogism in relation to the composition of the text.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 19; 321-347
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Dobrzańska-Fabiańska, Spór o rolę „modus” i „tonalité” w sztuce kompozycji XVI i początku XVII wieku, Kraków 2013 (= Acta Musicologica Universitatis Cracoviensis 24) Musica Iagellonica ss. 376. ISBN 987-83-7099-187-6
Autorzy:
Jasiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409439.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
modalność
polifonia
muzyka XVI wieku
modality
polyphony
sixteenth-century music
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 3; 143-149
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie muzyki kościelnej w historii Kościoła
The Importance of Church Music in the History of the Church
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038515.pdf
Data publikacji:
2020-02-11
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
muzyka kościelna
liturgia
znaczenie w historii
Kościół
chorał gregoriański
polifonia dawna i współczesna
śpiew wiernych
instrumenty muzyczne w celebrowanej liturgii
Church music
liturgy
historical importance
the Church
Gregorian chant
past and modern polyphony
singing at church
musical instruments in liturgy
Opis:
Jeśli spojrzymy na wieki istnienia Kościoła, to od samego początku dostrzeżemy prawdę o tym, że on nie mówił, ale śpiewał swoją modlitwę – najpierw psalmami, następnie usystematyzował ją w doskonały sposób w chorale gregoriańskim, kolejno pojawiła się polifonia. W pewnym momencie dopuszczono do liturgii organy oraz inne instrumenty. Dopiero w XX w. do liturgii wprowadzono w sposób oficjalny śpiew wiernych podczas liturgicznych celebracji. Przez przeszło 2000 lat istnienia chrześcijaństwa ten muzyczny język był niezwykle bogaty i różnorodny, jak to zostało przedstawione w poniższym artykule. Zawsze też należy się wszystkim zatroskanym o kształt i jakość muzycznej szaty liturgii wdzięczność. Dlatego słowa na zakończenie nowej instrukcji Episkopatu Polski o muzyce są bardzo wymownym sygnałem do dbałości o jej jakość: „biskupi wyrażają wdzięczność wszystkim zatroskanym o wysoki poziom muzyki kościelnej. Zobowiązują do zapoznania się z treścią instrukcji oraz starannego jej przestrzegania wszystkich odpowiedzialnych za muzykę kościelną w Polsce, w tym szczególnie duszpasterzy, organistów, katechetów, dyrygentów zespołów śpiewaczych i instrumentalnych, członków chórów kościelnych, kompozytorów. Równocześnie zachęcają do twórczej współpracy wszystkich, dla których piękno liturgii jest nadrzędną ideą artystycznej działalności” (II IEP 65). Ważne jest zatem nie tylko oddziaływanie i znaczenie muzyki w Kościele dzisiaj i w historii, stanowi ono także wyzwanie dla przyszłych pokoleń chrześcijan.
If we take a look at the centuries-long history of the Church, we will see the truth that she did not speak, but sang her prayer from the very beginning. First, there were psalms, then systematized in a perfect way in the Gregorian chanting, succeeded by polyphony. At one point, organs were admitted to the liturgy by Church authorities along with other instruments. It was only in the twentieth century that singing of the faithful was officially introduced to the liturgy. For more than 2000 years of its existence, the Christian musical language was extremely rich and diverse, as shown in this article. Moreover, we should be eternally grateful to all those who care about the shape and quality of the musical liturgical garment. Therefore, the final words of the new Polish Episcopate Instruction on music are a very meaningful signal of care for its high level: “the bishops express their gratitude to all those concerned about the high quality of church music. They oblige all those responsible for church music in Poland, especially priests, organists, catechists, conductors of singing and instrumental ensembles, members of church choirs, and composers to familiarize themselves with the contents of the Instruction and to carefully observe it. At the same time they encourage creative cooperation of all those for whom the beauty of the liturgy is the overriding idea of artistic activity” (II IEP 65). So not only is the impact and significance of music in the Church important today and throughout history, but it is also a challenge for future generations of Christians.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 24, 1; 71-104
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnia Raskolnikowa – wieczna zagadka
Raskolnikov’s Crime: An Eternal Mystery
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635928.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Raskolnikov
crime
Crime and Punishment
interpretations
mystery
puzzle
polyphony
interpretive openness
Opis:
The article focuses on one of the major mysteries concealed in Fyodor Dostoevsky’s oeuvre up to the present day, namely the main cause of a double murder committed by Raskolnikov in Crime and Punishment. I present selected scholarly interpretations of Raskolnikov’s deed, some of them being already classical and ever inspiring for subsequent readings of the novel, some using extremely persuasive argumentation on one of Raskolnikov’s possible motives. Each of these readings becomes an object of my commentary and critical assessment as I indicate those fragments in Dostoevsky’s novel which undermine their claim to provide an ultimate solution of Raskolnikov’s reason for crime. This presentation leads to the conclusion that Crime and Punishment is unusually open for interpretations, which probably have more to say about the philosophical identity of their authors rather than about Dostoevsky’s intentions in creating his famous protagonists. Eventually I claim that the novel’s main secret – Raskolnikov’s motive for murder – is never to find its one, satisfactory explanation and that this is what makes a literary work a true, immortal masterpiece.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 13
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wortbildung und Polyphonie
Word Formation and Polyphony
Słowotwórstwo i polifonia
Autorzy:
Wich-Reif, Claudia
Błachut, Edyta
Biszczanik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/952911.pdf
Data publikacji:
2020-05-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
word formation
composition
derivation
ad-hoc formation
polyphony
słowotwórstwo
kompozycja
derywacja
formacja ad hoc
polifonia
Wortbildung
Komposition
Derivation
Ad hoc-Bildung
Polyphonie
Opis:
Reading and analysing texts with a speaker/narrator who stages her/his texts as a dialogue (polyphony), provokes the question, if the speaker/narrator as the stage director characterizes her/his figures by specific word formations, or in other words, if it is possible for a reader to clearly identify polyphony by the use of word formations. The texts chosen for this analysis are Nora Gomringer’s story Recherche and excerpts from Dörte Hansen’s novel Altes Land, both published in 2015. Both texts are apt for comparison not only because of similar character-sets (e.g. one of the characters is a journalist), but also because of the permanent change between ‚written‘ language and dialogues. There is evidence that different figures use word formations in different frequencies, in the familiarity and the diversity of the respective formations. Whereas the derivations serve for mainly telling the story, the compositions serve additionally to compose convincingly rather ordinary or creative figures.
Lektura i analiza tekstów, w których nadawca komunikatu/narrator organizuje tekst jako dialog (polifonię) skłania do pytania, czy nadawca/narrator jako reżyser nadaje cechy swoim postaciom przy użyciu produktów słowotwórczych, lub innymi słowy: czy czytelnik jest w stanie jasno zidentyfikować polifonię na podstawie użytych złożeń i derywatów? Teksty analizowane w niniejszym artykule to opowiadanie Nory Gomringer pt. Recherche (2015) oraz fragmenty powieści Dörte Hansen pt. Altes Land (2015). Porównanie tych tekstów jest zasadne nie tylko z uwagi na podobieństwo postaci (np. w obu dziełach jedną z bohaterek jest dziennikarka), ale również z powodu nieustannego przechodzenia z języka “pisanego” do “mówionego” (w dialogach). Przeprowadzone badanie wykazało, że różne postaci stosują derywaty i złożenia z różną częstotliwością, znajomością i różnorodnością poszczególnych formacji słowotwórczych. Podczas gdy derywaty służą głównie opowiadaniu historii, złożenia służą dodatkowo przekonującemu budowaniu dość zwyczajnych lub kreatywnych postaci.
Źródło:
Tendenzen in der deutschen Wortbildung – diachron und synchron. Band 2; 95-108
9788323543398
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Waste paper as a music source: fragments preserved with the incunabula at the University Library in Wroclaw
Autorzy:
Gancarczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780107.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
University Library in Wroclaw
music manuscripts
fragmentary sources
chant music
fifteenth-century polyphony
Opis:
Preserved with the incunabula at the University Library in Wroclaw are eighty-five fragments of music manuscripts. Alongside numerous antiphonaries, notated breviaries and missals, they also include a fragment with polyphonic music (PL-WRu XV Q1066). This contains three compositions typical of fifteenth-century Central European repertory. There are grounds for supposing that this fragment was written in Silesia during the second quarter of that century. Research into the music fragments from the University Library in Wroclaw has provided the author with a point of departure for discussing methodological issues. Questions are raised regarding the nature of fragmentary sources, with reference to the classification of historical sources proposed by Jerzy Topolski. The status of fragments differs from that of sources preserved intact, and this should be reflected in research procedures, such as the method of establishing provenance. The adoption of new methodological principles requires a critical re-examination of the interpretation of some musical fragments, including the sources preserved in Poland.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 41-52
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Une poétique du chaos dans Quand je s’appelle oubli chez Laurent Mauvignier
Autorzy:
Vandormael, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083203.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
pronouncement
polyphony
allocutive person
intersubjectivity
Foucault
writing of history
wypowiedzenie
wielogłosowość
formy drugoosobowe
intersubiektywność
pisarstwo historyczne
Opis:
This study aims to report on how the use of the allocutive person suggested by “Ce que j’appelle oubli”, eighth novel by Laurent Mauvignier, subsume many problematics that preside over the renewal of contemporary fictional forms such as the polyphony of narrative voices, the difficulty of placing an ‘I’ narrator confronted with the writing of society and particularly its minorities, as well as the place of silence within/in the literary text.
Niniejszy artykuł analizuje użycie przez Laurenta Mauvigniera form drugoosobowych w jego ósmej powieści Ce que j’appelle oubli, stawiając zarazem pytanie o jej reprezentatywność dla obserwowanej obecnie odnowy form literackich, dokonującej się wokół refleksji nad narracją wielogłosową, nad trudnościami z konstrukcją narratora pierwszoosobowego konfrontowanego z wyzwaniem, jakim jest pisanie o społeczeństwie i jego mniejszościach, oraz nad rolą milczenia w tekście literackim.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 3; 429-439
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Translating Semiotic “Polyphony” of Texts as a Culture-Formative Creation.Based on the Example of Bulgakov’s The Master and Margarita
Przekład semiotycznej „polifonii” tekstów jako działanie kulturotwórcze: na przykładzie Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa
Autorzy:
Squillace, Caterina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955538.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Bułhakow
polifonia
przekład
struktura tekstu
semiotyka
Bulgakov
polyphony
semiotics
text-structure
translation
Opis:
“The Master and Margarita” is generally considered Mikhail Bulgakov’s literary masterpiece. It is a “melting pot” of literary genres, motives, themes, imagery and intertextual references. All these elements cooperate in creating a “polyphonic” novel, in Bakhtin’s sense of the word, not only when it comes to the different nature and “voice” of single characters but also with reference to the “poly-structured” construction of the text itself. The paper will illustrate the peculiarity of Bulgakov’s novel and the semiotic and semiosic character of his creation. The adjective “semiosic” derives from “semiosis” as defined, among others, by C.S. Peirce, who stresses the meaning-making “power” of some semiotic processes. The paper aims also at answering the question why this novel has been translated several times into Polish and Italian since 1967 (when the first edition of the novel was published in Western Europe). Due to the very specific construction of the plot and of the formal aspects of the novel, translators had to deal with a significant number of problems of “untranslatability” that they could solve only by using their creative potential. It was Roman Jakobson who through his linguistic analysis reached the conclusion that for the untranslatable—poetry for example—“Only creative transposition is possible”. Using creativity translators were also able to discover further interpretations of Bulgakov’s literary work and to perform a culture-formative act as their efforts offer new points of view on reality and its perception, wider knowledge of the social life not only in Soviet times but in a more universal perspective as well as new models of text and literariness. That’s why a novel like Bulgakov’s masterpiece has been translated so many times and it is still translated in the two languages selected for the purposes of this research and all over the world. And this is also the reason why it can be considered a meaning-generative and culture-formative text even if its first edition appeared in 1940.  
Powieść „Mistrz i Małgorzata” jest powszechnie uważana za arcydzieło literackie Michaiła Bułhakowa. Jest ona mieszanką gatunków literackich, motywów, tematów, obrazów i odniesień intertekstualnych. Wszystkie elementy, o których wyżej mowa współdziałają w tworzeniu powieści „polifonicznej”, w ujęciu Bachtina, nie tylko gdy chodzi o odmienny charakter i „głos” pojedynczych postaci, ale także o odniesienie do „wielopoziomowej” konstrukcji samego tekstu. Artykuł zilustruje cechy charakterystyczne powieści Bułhakowa oraz semiotyczny charakter tego utworu, w tym jego zdolność do generowania znaczeń, a więc „semiozy” zdefiniowanej m.in. przez C. S. Peirce’a jako „moc” znaczeniotwórcza niektórych procesów semiotycznych. Autorka niniejszej pracy postara się też znaleźć odpowiedzieć na pytanie, dlaczego powieść ta była wielokrotnie tłumaczona na język polski i włoski od 1967 roku, kiedy to pierwsze wydanie powieści ukazało się w Europie Zachodniej. Ze względu na bardzo specyficzną konstrukcję fabuły i formalne aspekty powieści tłumacze musieli zmierzyć się ze znaczną liczbą problemów „nieprzekładalności”, które mogli rozwiązać jedynie wykorzystując swój potencjał twórczy. Roman Jakobson omawiając kwestię nieprzekładalności stwierdził, że dla tego, co nieprzetłumaczalne – na przykład poezji – „możliwa jest tylko twórcza transpozycja”. Dzięki kreatywności tłumacze mogli także odkryć dalsze interpretacje literatury Bułhakowa, tworzyć i wykonać akt kulturotwórczy, ponieważ ich wysiłki oferują nowy punkt widzenia na rzeczywistość i jej postrzeganie, szerszą wiedzę o życiu społecznym nie tylko, gdy chodzi o czasy radzieckie, ale w bardziej uniwersalnej perspektywie. Ponadto mogli stworzyć także nowe modele tekstu i literackości. Dlatego powieść Bułhakowa była tłumaczona tak wiele razy i nadal jest tłumaczona na dwa wybrane przez autorkę artykułu języki (włoski i polski). I jest to również powód, dla którego można nadal uznać „Mistrza i Małgorzatę” za dzieło tekstotwórcze i kulturotwórcze, mimo że jego pierwsze wydanie ukazało się w 1940 roku.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 2; 158-169
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycyjny śpiew wielogłosowy w Polsce w perspektywie etnomuzykologii
Autorzy:
Dahlig, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687317.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
multipart singing in Poland
heterophony
polyphony
musical borderland
Carpathians
tradycyjna wielogłosowość
heterofonia
folklor muzyczny
pogranicza kulturowe
Karpaty
Opis:
The article presents the history of documentation of multi-part singing in Poland and the state of research on this subject. The multi-part singing as the musical and culture phenomenon is regionally limited and can be recorded in Carpathian Mountains and in the north-eastern borderland where the multi-part singing remains in some parishes the common heritage of Poland and Lithuania till today. There are also numerous  examples of spontaneous heterophony in Polish-Belorussian and Polish-Ukrainian musical traditions, but the singing in parallel thirds prevails, particularly among members of the Orthodox Church. The prerequisite of the multipart singing is a slow tempo, not typical of folk songs in ethnic Poland. The review of sources and living practice allow to discuss three historical layers of multipart singing in Poland: 1) the oldest one – heterophony or diaphony in fifths documented since the 15th century, 2) three-part mixed choir influenced by the church practice since the 18th century (north-eastern part of Poland) and 3) parallel thirds in female groups wherever the school-youth-choirs were introduced and the mixed choir movement e.g. in Silesia since the 19th century. Thus the multi-part singing has become both a sign of regional-ethnic specificity and the result of the cultural development.
Artykuł prezentuje historię dokumentacji wielogłosu wokalnego w Polsce, jako zjawiska muzycznego i kulturowego oraz aktualny stan rozeznania w praktyce śpiewu wielogłosowego.Jako zjawisko międzykulturowe wielogłos zakorzeniony jest na pograniczach etnicznych w Karpatach i na ziemiach wschodnich, gdzie tradycje polskie stykają się z litewskimi, białoruskimi i ukraińskimi. Obok praktyk spontanicznych – paralelizmów tercjowych, kwintowych, oktawowych oraz heterofonii, jako współrozbrzmiewania wariantów – obserwujemy również wpływ chóralnej wielogłosowości, zwłaszcza na Śląsku. Mniejszości narodowe, także na ziemiach zachodnich i północnych Polski, praktykują wielogłos jako wyróżnik podmiotowości kulturowej. Ponadto wielogłos występuje u repatriantów z Rumunii (Górale Czadeccy) i z byłej Jugosławii. Ogólnie, kierując się chronologią względną, możemy wyróżnić trzy warstwy historyczne śpiewu z elementami wielogłosu: 1) heterofonia i diafonia (w kwintach), poświadczana źródłowo od XV wieku; 2) trzygłos mieszany na pograniczu polsko-litewskim (od XVIII wieku); 3) paralelizmy tercjowe w chórach kobiecych, powszechne do dziś na pograniczach etnicznych. Wielogłosowość ilustruje zarówno głęboko zakorzenioną specyfikę kultury (w odniesieniu do muzyki – wielogłos wiąże się z wolnym tempem śpiewu oraz z samowystarczalnością głosu w liturgii prawosławnej), jak i rozwój powszechnej edukacji muzycznej.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2018, 57
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Book of Requiems, 1450–1550. From the Earliest Ages to the Present Period, ed. David J. Burn, Leuven: Leuven University Press, 2022, pp. 208. ISBN 978-94-6166-471-1
Autorzy:
Pintus, Riccardo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24298373.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
requiem
polifonia renesansowa
Johannes Ockeghem
Pierre de la Rue
Antoine Brumel
Dionisius Prioris
Pedro de Escobar
Antoine de Févin
Jean Richafort
Claudin de Sermisy
Missa pro defunctis
Renaissance polyphony
Opis:
The review of a collection of essays devoted to the most important examples of the Renaissance Requiem edited by David J. Burn. The Book of Requiems, 1450-1550: From the Earliest Ages to the Present Period is the first volume of the 'Book of Requiems' series, which treats the Requiem as a specific genre, with its distinctive features and conventions and historical significance.
Recenzja zbioru esejów poświęconych najważniejszym przykładom renesansowego Requiem pod redakcją Davida J. Burna. The Book of Requiems, 1450-1550: From the Earliest Ages to the Present Period to pierwszy tom serii „Book of Requiems”, która traktuje Requiem jako specyficzny gatunek, z jego charakterystycznymi cechami i konwencjami oraz historycznym znaczeniem.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 4; 125-127
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tęskniąc za wielogłosowością. Agnieszki Nęckiej rozpoznania „literatury nowej i najnowszej”
Autorzy:
Pasterska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030892.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
new and newest Polish literature
polyphony
polska literatura nowa i najnowsza
polifonia
Opis:
The review applies diagnosis of new Polish literature made by the critic and literary scholar Agnieszka Nęcka. Discussed topics of artistic innovations, polyphony and relation to reality.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 536-541
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka „akompaniamentu” klawesynowego w XVIII-wiecznej Francji Zasady realizacji basse continuë według anonimowego rękopisu Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition (c. 1700)
The Art of Harpsichord Accompaniment in 18th-Century France. The Principles of ‘Basse Continuë’ Realization According to Anonymous Manuscript ‘Traité D’accompagnement du Clavecin et Abrégé de Composition’
Autorzy:
Aleksandrowicz, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036122.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Barok
klawesyn
organy
basso continuo
polifonia
muzyka dawna
muzyka francuska
ozdobniki
reguła oktawy
Baroque
harpsichord
organ
polyphony
ancient music
French music
ornaments
Règle de l’octave
Opis:
Artykuł przedstawia treść anonimowego rękopisu Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition z XVII/XVIII w. Spisano go w czasach, w których francuscy klawesyniści i organiści zaczęli się otwierać na stylistykę gry wypracowaną w XVII-wiecznej Italii. W rękopisie odnaleźć można szereg uwag dotyczących zasad akompaniamentu na instrumentach klawiszowych, czyli realizacji wielogłosowej partii klawesynowej lub organowej w oparciu o umieszczone nad linią basu cyfry (tzw. basse continuë).
This article concerns the performance practice of harpsichord-playing in 18th century France. The starting-point for reflection is anonymous manuscript ‘Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition’ (ca.1700) written in the times when the French harpsichordists and organists begin to open up to the style of keyboard playing developed in 17th century Italy. In this manuscript we can find the explanation of the system of abbreviation utilized to mark chordal relationships and the remarks on harpsichord ‘accompaniment’, ie the rules of playing a multi-voice harpsichord part based on the marks written above the bass line (the so-called ‘basse continuë’).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 183-191
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
STYLISTYCZNA POLIFONICZNOŚĆ NOWELISTYKI WOŁODYMYRA NAZARENKI
STYLISTIC POLYPHONISM IN VLADIMIR NAZARENKO’S NOVELS
СТИЛЬОВИЙ ПОЛІФОНІЗМ НОВЕЛІСТИКИ ВОЛОДИМИРА НАЗАРЕНКА
Autorzy:
Daszko, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601897.pdf
Data publikacji:
2021-09-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gothic
hermeticism
meditation
surrealism
polyphony
novel
style
gotyk
hermetyzm
medytacja
surrealizm
nowelistyka
polifoniczność
styl
Opis:
Artykuł analizuje nowele ze zbioru Mechaniczne jajko W. Nazarenki w celu zdefiniowania specyfiki stylistycznej maniery pisarza. Brak jednolitego stanowiska badaczy w tej kwestii i toczące się na ten temat dyskusje potwierdzają zasadność podjęcia wskazanej w temacie problematyki. W wyniku badań przeprowadzonych na tle współczesnej ukraińskiej nowelistyki oraz za pomocą metod – filologicznej, porównawczej, opisowej, analizy komponentowej i semantycznej stwierdzono, iż w nowelach prozaika współwystępują elementy różnych stylów: gotyku, hermetyzmu, medytacji, surrealizmu. Artystyczny świat nowel W. Nazarenki charakteryzuje atmosfera tajemniczości spotęgowana odpowiednią symboliką, splotem świata realnego i nierzeczywistego, wyobcowaniem bohaterów, zdystansowaniem się od tła społeczno-kulturowego, refleksją nad problemami egzystencjalnymi. Kontaminacja wskazanych wyżej cech pozwala mówić o stylistycznej polifoniczności nowel W. Nazarenki.
The article analyzes the short stories in V. Nazarenko’s collection Mechanical Egg in order to identify the writer’s stylistic idiosyncracies. There is no single point of view regarding this, which determines the discussions around this issue and the relevance of our intelligence. Research is performed in the context of studying modern Ukrainian novels. As a result of research conducted using philological, comparative, descriptive methods, component and semantic analysis, it was found that Nazarenko’s novels include elements of different styles: Gothic, Hermetic, meditation, and surrealism, which are organically combined. The artistic world of his short stories is characterized by an atmosphere of mystery, enhanced by symbolism, the intertwining of the real world with the afterlife, the isolation of the characters and distance from socio-cultural background, and their reflections on existential problems. The combination of these features provides a basis on which to speak of the stylistic polyphony of V. Nazarenko’s novels.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2021, 9, 1; 157-164
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stać się sobą. O Narcyzie
To become yourself. On Narcyza
Autorzy:
Graczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533641.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zofia Nałkowska
feminist interpretation
women’s literary imagination
19th and 20th century literature
polyphony
irony
feminine subjectivity
narcissism.
Opis:
The author analyzes and interprets the style, structure, and narration in the novel that marked the transition in Nałkowska’s fiction from the Young Poland phase to the inter-war phase. The author shows the place of the novel in Nałkowska’s work, presenting the links with the work of other women writers of the 19th century, especially Orzeszkowa and Zapolska. The author attempts to demonstrate that Narcyza’s features elements of novelistic, feminine polyphony and irony (thanks to the use of the work of literary mothers); such elements were rare in the novelists earlier texts.The second part of the article is devoted to the analysis of the main heroine; the author demonstrates that Nałkowska wants to make the character a problematic and ideological heroine in the Bakhtinian sense. The author analyses the novelist’s techniques of “advancing” Narcyza, and the attempts to extricate the heroine, who is a marriageable maid, from the romance-like situation and to turn her into a serious character in the sense that used to be exclusively possible for male characters. 
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 21; 23-49
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprache und Gewalt in Heinz Strunks Der goldene Handschuh
Language and violence in Heinz Strunk‘s Der goldene Handschuh
Język i przemoc w Der goldene Handschuh Heinza Strunka
Autorzy:
Fuhrbach, Clemens
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783760.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Judith Butler
Hate speech
Sprachtheorie
Polyphonie
Erzähltheorie
Sprache
Körper
Gewalt
teoria języka
polifonia
teoria narracji
język
ciało
przemoc
theory of language
polyphony
narration theory
speech
body
violence
Opis:
Autor artykułu analizuje powieść Heinza Strunka Der goldene Handschuh [Złota rękawiczka] w oparciu o rozważania Judith Butler Excitable Speech (Walczące słowa. Mowa nienawiści i polityka performatywu). Ukazane zostaje nie tylko zagadnienie przemocy poprzez język, lecz także język jako forma przemocy. Pierwszą płaszczyznę rozważań stanowi analiza wypowiedzi postaci oraz wewnętrzna fokalizacja postaci Fritza Honki. Na drugiej płaszczyźnie autor artykułu bada intersubiektywną strukturę zależności jako wzajemne odziaływanie różnych postaci. Na zakończenie krytycznej analizie poddana zostaje sama narracja jako mowa przedstawiona. Rozważaniom towarzyszy teza, iż asynchroniczny język postaci pozostaje na płaszczyźnie tekstu niejasny i wzmacnia tym samym opisaną w artykule zasadę języka przemocy.Motyw przemocy poprzez język na płaszczyźnie postaci znajduje odzwierciedlenie na poziomie samej narracji jako język przemocy. Zamierzeniem niniejszego artykułu jest stworzenie krytyczno-refleksyjnych ram dla omawianego tekstu uwrażliwiających czytelnika na zagadnienie języka przemocy.
The paper analyses the novel by Heinz Strunk Der Goldene Handschuh [The Golden Glove] against Judith Butler’s comments on Excitable Speech. Alongside the presentation of violence through language, language as a form of violence is brought into focus. The first level of analysis is constructed around the investigation of utterances and internal focalization of the character of Fritz Honka. The second level encompasses the intersubjective structure of description as a dialogic interdependence between various characters. Finally, the narration itself as a form of reported speech is critically investigated. The following hypothesis is being explored: the asynchronous speech of the characters remains inexplicit on the textual level, which evokes the described principle of hurtful speech. The expression of violence at the level of the characters is transformed into the language of violence at the narrative level. The aim of the contribution is therefore to present the narration within a critical framework allowing for evoking of the awareness of the interrelationships between language and violence.
Dieser Beitrag untersucht Heinz Strunks Roman Der goldene Handschuh auf Grundlage von Judith Butlers Ausführungen zur Excitable Speech. Neben der Darstellung von Gewalt durch Sprache wird die Sprache als Form der Gewalt in den Fokus gerückt. Die erste Ebene der Analyse bilden die wörtliche Rede und die interne Fokalisierung der Figur ›Fritz Honka‹. Auf der zweiten Ebene wird die intersubjektive Beziehungsstruktur als dialogische Wechselwirkung zwischen verschiedenen Figuren betrachtet. Abschließend wird das Erzählen selbst als vorgetragene Rede kritisch hinterfragt. Folgende These wird untersucht: Die asynchrone Sprache der Figuren bleibt auf der Textebene unvermittelt und verstärkt dadurch das beschriebene Prinzip des verletzenden Sprechens. Die Darstellung der Gewalt durch die Sprache auf der Ebene der Figuren wird durch den Erzähltext selbst als Sprache der Gewalt reproduziert. Ziel des Beitrags ist es deshalb, die Erzählung kritisch zu erschließen, um dadurch eine grundsätzliche Sensibilisierung für die Reflexion der Zusammenhänge von Sprache und Gewalt zu erreichen.
Źródło:
Wortfolge. Szyk Słów; 2020, 4
2544-4093
Pojawia się w:
Wortfolge. Szyk Słów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies