Temat: polscy Żydzi - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Żydzi -- żołnierze Wojsk Polskich polegli na frontach II wojny światowej
Autorzy:: Meirtchak, Benjamin (1917- ).
Współwytwórcy:: Rosiński, Zbigniew. Tłumaczenie
Dusiewicz, Włodzimierz. Recenzja
Data publikacji:: 2001
Wydawca:: Warszawa : "Bellona"
Tematy:: Lista Żydów, jeńców wojennych
Żydzi wojsko Polska 1918-1939 r.
Jeńcy wojenni polscy Żydzi ZSRR 1939-1940 r. spis
Opis:: Oryg.: "Jewish military casualties in the Polish Armies in World War II".
S. 87-101, Lista Żydów, jeńców wojennych z obozu w Kozielsku, zamordowanych w lesie katyńskim (3 kwietnia -- 12 maja 1940).
S. 103-114, Lista Żydów, jeńców wojennych z obozu w Starobielsku zamordowanych w Charkowie (5 kwietnia -- 12 maja 1940).
S. 115-117, Lista Żydów, jeńców wojennych z obozu w Ostaszkowie zamordowanych w Miednoje (1 kwietnia -- 19 maja 1940).
S. 119-123, Lista Żydów , oficerów rezerwy WP zamordowanych przez ukraińskich NKWD : [decyzja Biura Politycznego z 5 marca 1940 r.].
Bibliogr. s. 507-[509].
Omów.: Jaka prawda? / Dusiewicz Włodzimierz.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Uwagi na temat sytuacji mniejszości żydowskiej w Polsce po 1989 roku
Remarks on the situation of the Jewish minority in Poland after 1989
Autorzy:: Browarek, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2116639.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: Jewish culture
Jewish community
Polish Jews
post-war period
kultura żydowska
społeczność żydowska
polscy Żydzi
okres powojenny
Opis:: Mniejszość żydowska w Polsce po 1989 roku to niewielka, kilkutysięczna, dobrze wykształcona społeczność, w większości o podwójnej tożsamości narodowej żydowskiej i polskiej, głównie świeckiej. Mimo niewielkiej liczebności Żydzi w Polsce mają bogate życie organizacyjne. Rzeczywiście, życie kulturalne, religijne i edukacyjne tej małej społeczności jest dość dobrze zorganizowane i widoczne. Każdego roku odbywa się wiele żydowskich wydarzeń kulturalnych, które przybliżają historię i kulturę polskich Żydów. Istnieje kilka tytułów prasy żydowskiej i prywatnych szkół żydowskich.
The Jewish minority in Poland after 1989 is a small, well-educated community of a few thousand people, most of them with a dual Jewish and Polish national identity, mainly secular. Despite their small numbers, Jews in Poland have an extensive organizational life. Indeed, the cultural, religious and educational life of this small community is quite well organized and visible. Every year there are many Jewish cultural events, which bring closer the history and culture of the Polish Jews. There are a few titles of Jewish press and private Jewish schools.
Źródło:: Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 121-140
2083-5574
Pojawia się w:: Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Amalia Reisenthel, „Polska to kraj, w którym rozmawiam bez akcentu”
Autorzy:: Szajda, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1431930.pdf
Data publikacji:: 2020-06-26
Wydawca:: Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:: Marzec 1968
Wrocław
oral history
Izrael
Polscy Żydzi
historia Żydów
migracja
March 1968
Israel
Polish Jews
Jewish history
migration
Opis:: Amalia Reisenthel urodziła się i wychowała we Wrocławiu na Dolnym Śląsku. Po wydarzeniach marcowych 1968 r., podobnie jak jej rodzina, podjęła decyzję o wyjeździe z kraju. Osiadła na stałe w Niemczech, a po wielu latach przeniosła się do Izraela, gdzie mieszka do dziś. Jej relacja ma charakter biograficzny. Zawiera wiele informacji o życiu rodziny, zwłaszcza rodziców – ocalałych z Zagłady, w tym prób budowy „nowego życia” w Polsce po 1945 r. Materiał jest także wartościowym źródłem przedstawiającym konsekwencje Marca w życiu żydowskim na przykładzie jednostki. Zawiera również wiele informacji o obecności kategorii polskości w życiu emigrantów, w tym o powrotach do Polski już po 1989 r.
The account presents the fortunes of Amalia Reisenthel, born just after the end of World War II in Wrocław into a family who had survived the Holocaust. Her biographical story addresses issues concerning the origins and fate of her parents during war, life in an assimilated Jewish family, experiences of anti-Semitism, studies and the events of 1968. The key section of the narrative is the relation of her departure from Poland as part of the “post-March” emigration and also her later return visits to the country in the 1980s and 1990s. During the interview, topics connected with identity and the attitude of the witness to history to Poland were also discussed, including her contacts with Polish culture and language.
Źródło:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2019, 9; 195-234
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Memoriał Ogólnego Żydowskiego Związku Robotniczego w Polsce do rządu premiera generała Władysława Sikorskiego we Francji
Autorzy:: Miszewski, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/450350.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: mniejszość żydowska w Polsce polscy Żydzi
Bund
niemiecka eksterminacja Żydów
Jewish minority in Poland
Polish Jews
the Bund
the German extermi-nation of the Jews
Opis:: =e General Jewish Workers Bund of Poland sent memorandum on the position of Jews in occupied Poland in April 1940 to =e Polish Government in France. In sent document Bund mentioned discrimination of Jews in the Second Polish Republic and fact there was plan of support of Jewish emigration to Palestine. It declared active struggle for an independent Poland with the German and Soviet occupiers. It reminded that the Soviet authorities arrested and carried away to the USSR many of the leading activists of the Bund. Advocated concept of socialist and democratic Poland, equality of all citizens and national and cultural rights for ethnic minorities. Bund considered as a utopia Polish and Jewish concepts of building a Jewish state. It demanded Polish government the fight against anti-Semitism in emigration institutions and occupied country, where many Poles took part in German politics of terror against the Jews.
Źródło:: Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2015, 4; 233 - 244
2084-848X
Pojawia się w:: Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowej : uwagi i spostrzeżenia
Autorzy:: Ringelblum, Emanuel.
Współwytwórcy:: Eisenbach, Artur. Opracowanie
Data publikacji:: 1988
Wydawca:: Warszawa : Czytelnik
Tematy:: Polacy a Żydzi historia 1939-1945 r.
Żydzi a Polacy historia 1939-1945 r.
Żydzi polscy historia 1939-1945 r.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Notatki z wygnania. Skibet. Hatikvah (1970/2010) i Return To Poland (1981) Mariana Marzyńskiego
Notes From Exile. Skibet. Hatikvah (1970/2010) And Return To Poland (1981) Mariana Marzyńskiego
Autorzy:: Preizner, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/449346.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:: Marian Marzyński
emigracja
Marzec’68 w Polsce
film dokumentalny
relacje polsko-żydowskie,
polscy Żydzi
Marian Marzynski
emigration
March of 68 in Poland
documentary
Polish-Jewish relations
Polish Jews
Opis:: Marian Marzyński jest znanym i cenionym twórcą filmów dokumentalnych, w których, bazując w dużej mierze na własnej biografii, opowiada o trudnych polsko-żydowskich relacjach oraz dwudziestowiecznej historii. Charakterystyczny styl reżysera – stała obecność w świecie przedstawionym, autorski komentarz, liczne nawiązania do własnego życiorysu, prowadzona z ręki kamera, wykorzystywanie materiałów z gromadzonego przez dziesięciolecia archiwum – pozwalają mu snuć narrację z perspektywy świadka i uczestnika wielkiej Historii. Istotnym wątkiem w twórczości reżysera jest emigracja. Zmuszony do niej w wyniku wydarzeń określanych wyrażeniem „Marzec ‘68”, jako pierwszy przekuł to doświadczenie na wypowiedzi artystyczne. Jego debiut zagraniczny – zrealizowane dla duńskiej telewizji „Skibet/Hatikvah” (1970/2010) – to pierwszy zapis filmowy sytuacji, w jakiej znaleźli się Polacy żydowskiego pochodzenia, którzy opuścili Polskę w wyniku antysemickiej nagonki. Obraz ludzi pozostających w zawieszeniu, niepewnych przyszłego losu i własnej tożsamości, jest przejmujący, mimo – a może właśnie dzięki niemu – surowości i skromności obrazu. Poświęcony mu tekst Joanny Preizner osadza filmy Marzyńskiego w historycznym, politycznym i obyczajowym kontekście, czyniąc ze wspomnień marcowych emigrantów osobną opowieść, niezbędną do zrozumienia wydarzeń i wypowiedzi pokazanych na ekranie.
Marian Marzyński is a well-known and valued director of documentary films in which, basing mostly on his own biography, he talks about difficult Polish-Jewish relations and 20th-century Eastern European history. The director’s characteristic style – constant presence in the diegesis, author’s commentary, numerous references to his own biography, camera from the hand, using materials from the archive collected for decades - allow him to narrate the narrative from the perspective of a witness and participant in the great History. An important thread in the director’s work is emigration. Forced to leave his homeland as a result of the events called “March ‘68,” he was the first to translate this experience into artistic expression. His debut abroad – made for the Danish television “Skibet / Hatikvah” (1970/2010) – is the first recording of a situation in which Poles of Jewish origin found themselves after leaving Poland as a result of anti-Semitic campaign. The image of lost people, unsure of their future fate and their own identity, is absolutelty impressive, despite – or maybe thanks to – the severity and modesty of the image. The text by Joanna Preizner on that picture sets Marzyński’s films in a historical, political and moral context, making the memories of March ‘68 emigrants a separate story, necessary to understand the events and statements shown on the screen.
Źródło:: Polonia Journal; 2019, 10; 67-125
2083-3121
Pojawia się w:: Polonia Journal
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Literatur als Medium des Gedächtnisses: "Pojln" von Jehiel Isaiah Trunk
Autorzy:: Sitarz, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032673.pdf
Data publikacji:: 2011-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: siedmiotomowe „Pojln”
Jehiel Isaiah Trunk
polscy Żydzi
pamięć zbiorowa
Khurbn
autobiografia
krytyka literacka
„Pojln” in seven volumes
Polish Jews
collective memory
autobiography
literary criticism
siebenbändiges „Pojln”
polnische Juden
kollektives Gedächtnis
Autobiographie
Literaturkritik
Opis:: Das autobiographisch gefärbte siebenbändige Werk Pojln von Jehiel Isaiah Trunk liefert ein breites Bild des Lebens der polnischen Juden von der zweiten Hälfte des 19. Jhd.s bis zum Zweiten Weltkrieg. Es kann zugleich als Medium des kollektiven Gedächtnisses betrachtet werden, dessen Rolle nach dem Khurbn sehr oft gerade die jüdischen literarischen Werke übernehmen mussten. Trunks Autobiographie gewinnt für den Leser zusätzlich dadurch an Bedeutung, weil der Autor, der nicht nur Schriftsteller, sondern auch Literaturkritiker war, in den Einführungen zum ersten sowie zum letzten Band seine Überlegungen zu Form und Zielen der autobiographischen Literatur darlegt.
Zabarwione autobiograficznie siedmiotomowe dzieło Jechiela Jeszaje Trunka, Pojln, oferuje szeroki obraz życia polskich Żydów od połowy XIX wieku aż do drugiej wojny światowej. Równocześnie można utwór Trunka traktować jako medium pamięci zbiorowej, którą to rolę w kulturze żydowskiej musiały po Zagładzie często przejąć właśnie dzieła literackie. Dodatkową zaletą utworu Trunka jest fakt, że autor, będący nie tylko pisarzem, lecz również krytykiem literackim, przekazuje we wstępach do pierwszego oraz do ostatniego tomu swoje refleksje na temat formy oraz zadania utworów autobiograficznych.
The seven-volume semiautobiographical work by Yekhiel Yeshaye Trunk, Poyln, provides a broad picture of Jewish life in Poland from the second half of the 19th century until the Second World War. It can also be seen as a medium of collective memory, because after the Shoah, it were especially the works of the Jewish literature which had to take over this role. Trunk’s autobiography has got an additional value for the reader, since the author, being not only a writer but also a literary critic, presents, in the introductions to the first and the last volume, his thoughts concerning the form and the goals of the autobiographical literature.
Źródło:: Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 99-124
2196-8403
Pojawia się w:: Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Moja winnica…: autobiografia czy auto(tanato)grafia?
My Own Vineyard...: Autobiography or Auto(thanato)graphy?
Autorzy:: Kuczyńska‑ Koschany, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/699576.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Miriam Akavia
autobiografia
auto (tanato) grafia
Żydzi polscy
Zagłada
ocaleńcy
Jacques Derrida
Aleksandra Ubertowska
autobiography
auto(thanato)graphy
Polish Jews
Holocaust
survivors
Opis:: The article is an attempt at a creative reading (one that employs figures and other works by the discussed writer) of Miriam Akavia’s autobiography entitled My Own Vineyard.... Indicated in the title of the article, the most significant theoretical reference here is Aleksandra Ubertowska’s Holokaust. Auto (tanato) grafie. This article uses the Derridean notion of quasi-genre modified by Ubertowska to interpret an important identity-related work by Akavia, a writer whose formative experience was the Holocaust.
Artykuł jest próbą twórczej lektury (przy wykorzystaniu materiału ikonicznego, a także innych utworów czytanej autorki) autobiografii Miriam Akavii pt. Moja winnica. Najistotniejszym aspektem teoretycznym, zasygnalizowanym w tytule szkicu, pozostaje książka Aleksandry Ubertowskiej Holokaust. Auto (tanato) grafie. Tekst to zastosowanie zmodyfikowanej przez Ubertowską Derridiańskiej kategorii quasi-gatunkowej do interpretacji istotnego dzieła tożsamościowego autorki, której przeżyciem formującym była Zagłada.
Źródło:: Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 234-244
2450-4424
Pojawia się w:: Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Emanuel Halicz – More than Scientist’s Profile
Autorzy:: Kozłowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958057.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: polscy historycy
polscy Żydzi
oficerowie polityczni Wojska Polskiego
Instytut Kształcenia Kadr Naukowych
Wojskowa Akademia Polityczna
emigranci marcowi
„Zeszyty Historyczne”
powstanie styczniowe 1863
polish historians
polish jews
political officers of polish armed forces
political-military academy
march emigrants
zeszyty historyczne
january uprising of 1863
institute of scientific staff education
Opis:: Emanuel Halicz – More than Scientist’s ProfileEmanuel Halicz (1921–2015) was a historian of the 19th century. In 1939 he began his studies at the Ukrainian university in Lviv. In June of 1941 he was evacuated to the Mari Autonomous Soviet Socialist Republic. From 1943 a political officer in the Polish people’s Army. A member of the Polish Workers’ Party/Polish United Workers’ Party. In 1950 he earned a Ph.D. degree at the Jagiellonian University, Cracow, and was delegated from the army to the Institute for Training Scientific Cadres, where he was employed in 1952. From 1957 he was a lecturer at Feliks Dzerzhinsky Military Political Academy. In 1960 he became associate professor. A member of the committee of the Polish and Soviet Academies of Sciences created to edit and publish historical sources to the period of the January 1863 Uprising. He lost his job in the aftermath of March ’68. In 1971 he emigrated to Denmark, and was demoted to the rank of private. In 1972–1982 he was professor at Odense University, in 1982–1990 at the University of Copenhagen. He collaborated with the Polish émigré periodical Zeszyty Historyczne.
Эмануэль Галич – не только научный портретЭмануэль Галич (1921–2015) был историком, специализирующемся на XIX веке. С 1939 учился на украинском университете во Львове. В июне 1941 был эвакуирован в Марийскую АССР. С 1943 – политический офицер Войска Польского. Член ППР/ПОРП. Получил докторскую степень на Ягеллонском университете в 1950. В 1950 направлен из армии в Институт образования научных кадров, с 1952 работник института. С 1957 преподаватель Военной политической академии им. Феликса Дзержинского. С 1960 – экстраординарный профессор. Член комиссии польской и советской АН, созданной для издания источников по периоду Январского восстания. В результате марта 1968 был уволен с работы. В 1971 эмигрировал в Данию. Был разжалован с полковника до рядового. В 1972–1982 гг. – профессор университета в Оденсе, 1982–1990 – Копенгагенского университета. Сотрудник эмиграционных “Исторических тетрадей”.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: O Żydach rosyjskich, Rosjanach i języku rosyjskim w tekstach z „Kanonu literatury wspomnieniowej Żydów polskich”
On Russian Jews, Russians and the Russian language in texts from the "Canon of memoir literature of Polish Jews"
О русских евреях, русских и русском языке в текстах из "Канона мемуарной литературы польских евреев"
Autorzy:: Rybińska, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2191573.pdf
Data publikacji:: 2022-06-28
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Эгодокументы
мемуары
польские евреи
литовские евреи
русские евреи
русские
русский язык
Egodokumenty
wspomnienia
Żydzi polscy
Żydzi litewscy
Żydzi rosyjscy
Rosja
język rosyjski
Egodocuments
memoires
Polish Jews
Lithuanian Jews
Russian Jews
Russia
Russian language
Opis:: Artykuł stanowi omówienie wybranych tekstów z wielojęzycznego „Kanonu literatury wspomnieniowej Żydów polskich”. Większość z nich nie była dotąd publikowana w języku polskim. Niektórzy autorzy mieszkali na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim lub okresowo przebywali w przed- lub porewolucyjnej Rosji. W spisanych egodokumentach koncentrowali się na doświadczeniach własnych, religii, kulturze i tożsamości żydowskiej. Stworzyli też, choć niekiedy jedynie na marginesie wspomnień, obraz Żydów rosyjskich, Rusinów i Rosjan. Odnosili się do kultury i języka rosyjskiego, polityki, historii i napięć społecznych. Stanowią świadectwo życia w wielokulturowym i wielojęzycznym niekiedy tyglu, a ich treść, odzwierciedla bogatą i zróżnicowaną kulturę. Teksty „Kanonu wspomnieniowego” to źródła odkrywane na nowe, stwarzające możliwość nowych interdyscyplinarnych interpretacji.
В статье рассматриваются избранные тексты из многоязычного "Канона мемуарной литературы польских евреев". Большинство из них ранее не публиковались на польском языке. Некоторые из авторов жили на польских территориях в период раздела России или провели время в до- или послереволюционной России. В эгодокументах, которые они написали, они сосредоточились на собственном опыте, религии, культуре и еврейской идентичности. Они также создали, хотя иногда только на полях своих воспоминаний, картину российских евреев, русинов и русских. Они касались русской культуры и языка, политики, истории и социальной напряженности. Они свидетельствуют о жизни в порой многокультурном и многоязычном плавильном котле, а их содержание отражает богатую и разнообразную культуру. Тексты "мемуарного канона" - это заново открытые источники, предлагающие возможность новых междисциплинарных интерпретаций.
The article discusses selected texts from the multilingual "Canon of memoir literature of Polish Jews". Most of them have not been published in Polish before. Some of the authors lived in the Polish territories under the Russian partition or spent some time in pre- or post-revolutionary Russia. In the egodocuments they wrote, they focused on their own experiences, religion, culture and Jewish identity. They also created, although sometimes only in the margins of their memories, a picture of Russian Jews, Ruthenians and Russians. They referred to Russian culture and language, politics, history and social tensions. They bear witness to life in a sometimes multicultural and multilingual melting pot, and their contents reflect a rich and diverse culture. The texts of the " Canon of memoir literature" are rediscovered sources, offering the possibility of new interdisciplinary interpretations.
Źródło:: Iudaica Russica; 2022, 1(8); 1-18
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:: Iudaica Russica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Obraz Polski wśród polskich Żydów w Izraelu. Narracje przedstawicieli aliji gomułkowskiej i emigracji pomarcowej
Image of Poland among Polish Jews in Israel. Narratives of representatives of the Gomułka Aliyah and the post-March emigration
Autorzy:: Szajda, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/634857.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:: Polska
Żydzi polscy
historia mówiona
Marzec 1968
emigracja pomarcowa
październik 1956
alija gomułkowska
Izrael
Polska
Polish Jews
oral history
March 1968
emigration
October 1956
Gomułka Aliyah
Israel
Opis:: The experiences of Jewish emigrants from Poland after World War II can be categorised according to the appropriate migratory waves occurring following significant historical events. An example of this is the Gomułka Aliyah of the years 1956 to 1960 and emigration after the events of March 1968. This text concerns the narration of witnesses to history – Polish Jews – who left the country during one of these two waves and who settled permanently in Israel. Based on their oral history narratives, I describe their biographical trajectories, including points touching upon the narrative and the relationship of the interlocutors to Poland, as expressed in their memory of “their first homeland”, their cultural roots and their current activities connected with Poland. The declarations resulting from the narratives highlight the duality of the identity of witnesses to history: their identification with Jewishness and Polishness. However, the image of Poland, often sentimental and nostalgic, is firmly rooted in their experiences of their time in the country, both positive (personal relationships, places) and negative (antisemitism). This image is also influenced by contemporary events and visits to Poland.
Doświadczenia żydowskich emigrantów z Polski po II wojnie światowej można przyporządkować odpowiednim falom migracyjnym, następującym po istotnych wydarzeniach historycznych. Przykładem tego jest alija gomułkowska z lat 1956–1960 oraz emigracja po wydarzeniach Marca 1968 r. Niniejszy tekst dotyczy narracji świadków historii – polskich Żydów, którzy opuści kraj w jednej z tych dwóch fal i osiadli na stałe w Izraelu. W oparciu o relacje historii mówionej odtwarzam ich trajektorie biograficzne, w tym punkty styczne narracji oraz stosunek rozmówców do Polski, wyrażający się w pamięci o „pierwszej ojczyźnie”, kulturowym zakorzenieniu oraz obecnej aktywności wobec Polski. Wynikające z narracji deklaracje uwypuklają dwoistość tożsamości świadków historii, ich identyfikacje z żydowskością oraz polskością. Natomiast obraz Polski, często sentymentalny i nostalgiczny, jest mocno zakorzeniony w doświadczeniach z okresu pobytu w kraju, zarówno tych pozytywnych (relacje międzyludzkie, miejsca), jak i negatywnych (antysemityzm). Wpływają na niego również współczesne wydarzenia oraz podróże do Polski.
Źródło:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2018, 8; 143-177
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Bloody lining of high-minded ideas: “Un-divine comedy” and its contemporary contexts
Krwawa podszewka wzniosłych idei. Nie-boska komedia i współczesne konteksty
Autorzy:: Sekuła, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1361317.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:: Zygmunt Krasiński’s “Un-Divine Comedy”
Romanticism
Polish Jews
nationalism
phantasmal criticism in literary research
Nie-Boska komedia Zygmunta Krasińskiego
romantyzm
Żydzi polscy
nacjonalizm
krytyka fantazmatyczna w badaniach literackich
Opis:: Zygmunt Krasiński’s “Un-Divine Comedy”, the 19th-century drama on revolution, although in general highly prized by a prominent Polish romantic poet, Adam Mickiewicz, was nonetheless criticised by him because of the scene with converted Jews, which depicted them as traitors, provocateurs of the revolutionary disorder and plotters that strive to achieve power and ruin Christianity. In this scene, called by Mickiewicz “a national crime”, focused one of the literary contests for “Un-Divine Comedy”. Some of the literary interpretations and theatre versions seek to revoke this cumbersome fragment as “non-embeded” in the main context of problems in the drama. However, the heuristic works of Maria Janion inserted the incriminated scene anew in the ideological construction of the whole drama by using the phantasmal criticism in literary research, placing it in the history of the European thought and the circulation of ideas in the romantic epoch and in Krasiński’s biography. The 2014 production by Demirski (adapter of the text) and Strzępka (director) shown at the National Stary Theatre in Cracow takes hold of recent literary and historical scholarship and, moreover, makes a step forward: carries on the phantasmal interpretation, without loosing any of the drawn out meanings and connotations, in order to raise the universal question about the people’s fear.
Jeden ze sporów wokół Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego, dramatu romantycznego o rewolucji, zogniskował się wokół sceny z przechrztami, ukazanymi jako zdrajcy wszelkiej idei, spiskujący przeciw chrześcijańskiemu światu i pracujący wyłącznie dla osiągnięcia własnych celów. Adam Mickiewicz określił taki sposób ukazania społeczności żydowskiej w dramacie, skądinąd wysoko przezeń cenionym, mianem „występku narodowego”. Interpretacje historyków literatury starały się unieważnić niewygodną sekwencję jako „nieorganiczną” w kontekście całości problematyki utworu. Również przez inscenizatorów bywała ekstrahowana lub bagatelizowana. Heurystyczne teksty Marii Janion wbudowały powtórnie sensy wypływające z „zalatującej siarką” sceny w konstrukcję ideowo-fantazmatyczną dramatu, osadzając ją przy tym w historii myśli europejskiej, obiegu idei charakterystycznych dla epoki oraz w biografii autora. Wystawiona w Teatrze Starym w Krakowie w 2014 r. inscenizacja Pawła Demirskiego zatytułowana „Nie-Boska komedia. Wszystko powiem Bogu” zdradza nie tylko świadomość dotychczasowych opracowań historyczno-literackich utworu, ale prowadzi wydobyte z nich myśli, sensy i utożsamienia dalej, scalając je w wizję uniwersalnej opowieści o ludzkim lęku.
Źródło:: Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 147-160
2083-4721
Pojawia się w:: Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Jiddische Sprache als Kulturträger in Polen nach der Schoah
Yiddish language as the carrier of culture in Poland after the Shoah
Autorzy:: Rozenfeld, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1592356.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Jiddisch
Jiddische Kultur
Jüdische Identität
Jiddischer Rundfunk
Nussech Pojln
Jezijes Pojln
Nachkriegspolen
Kommunismus
polnische Juden
Yiddish language
Yiddish radio (broadcasting)
Yiddish culture
Jewish identity
nusekh Poyln
yetsiyes Poyln
post-war Poland
Communism
Polish Jews
język jidysz
radio jidysz
kultura jidysz
tożsamość żydowska
nusech Pojln
jecijes Pojln
powojenna Polska
komunizm
polscy Żydzi
Opis:: Mit der Schoah wurde die Anzahl der Sprecher des Jiddischen brutal reduziert; damit wurde zugleich die jiddische Kultur vernichtet. In der unmittelbaren Nachkriegszeit kam es in Polen zu Initiativen, deren Reste zu bewahren und sie wiederzubeleben. Der Beitrag behandelt verschiedene solcher Erscheinungsformen, insbesondere die jiddischen Programme des Polnischen Rundfunks. Diese sahen sich dann in den 1950er Jahren zunehmend Versuchen politischer Einflussnahme gegenüber, bei denen es darum ging, ideologische Botschaften zu transportieren. Unter diesen Bedingungen spielte die jiddische Sprache eine identitätsstiftende Rolle und wurde zum wichtigen Kulturträger, worin sich die Situation in Polen von der in anderen Staaten unterschied.
Wraz z Zagładą liczba używających języka jidysz została brutalnie zmniejszona; tym samym została zniszczona kultura jidysz. Bezpośrednio po wojnie podjęto w Polsce inicjatywy mające na celu zachowanie i ożywienie jej pozostałości. Artykuł dotyczy różnych tego typu aktywności, w szczególności programów jidysz Polskiego Radia. W latach pięćdziesiątych działania te coraz częściej były konfrontowane z presją polityczną, ukierunkowaną na przekaz treści ideologicznych. W tych okolicznościach język jidysz odgrywał rolę nośnika kultury, określając równocześnie tożsamość, przy czym sytuacja w Polsce różniła się od warunków w innych państwach.
With the Shoah, the number of speakers of Yiddish was brutally reduced; thus, Yiddish culture was destroyed. In the immediate post-war period, there were initiatives in Poland to preserve and revive the remnants. The article deals with various such manifestations, in particular with the Yiddish programs of the Polish Radio. In the 1950s they increasingly faced attempts of political influence that involved conveying ideological messages. Under these conditions, the Yiddish language played an identity-determining role and became an important cultural carrier, in which the situation in Poland differed from that in other states.
Źródło:: Colloquia Germanica Stetinensia; 2019, 28; 53-67
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:: Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki