Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "paratext" wg kryterium: Temat


Tytuł:
A Cognitive Poetic Approach to Paratext: Horace Walpole’s Prefaces to The Castle of Otranto. A Gothic Story
Autorzy:
Kędra-Kardela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579010.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
cognitive poetics
paratext
Ronald W. Langacker
ntersubjectification
Current Discourse Space
Horace Walpole
The Castle of Otranto
Opis:
Based on an analysis of two Prefaces to Horace Walpole’s The Castle of Otranto. A Gothic Story, the paper offers a cognitive poetics view of paratext, a literary device defined by Genette as “a threshold of interpretation”. Viewed as a symptom of the author’s presence “with-in” and “with-out” text, paratextual information is held to play an important role in text interpretation. It is claimed that a literary work’s interpretation is a result of the speaker/author – hearer/reader meaning negotiation which takes place in the Current Discourse Space (Langacker 2008) and involves intersubjectification, a cognitive process referred to by Langacker as “apprehension of other minds” (Langacker 2007).
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 4(128); 55-70
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angst als Textspur und Bildspur in Graphic Novels zum historischen Geschehen des 20. Jahrhunderts
Angst (anxiety / fear) as verbal and pictorial trace in graphic novels on historical events of the 20th century
Strach jako ślad tekstowy i graficzny w powieściach graficznych dotyczących historii XX wieku
Autorzy:
Schultze, Brigitte
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032386.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
JAQUES TARDI
JAROSLAV RUDIŠ
SIMON SCHWARTZ
powieść graficzna
paratekst słowno-obrazowy
traumatyzacja
Mur Berliński
Europa Wschodniośrodkowa
Graphic Novel
verbal-pictorial paratext
traumatization
Berlin Wall
Central East Europe
verbal-piktoraler Paratext
Traumatisierung
Berliner Mauer
Ostmitteleuropa
Opis:
Neben vielen anderen Charakterisierungen, etwa ‚Jahrhundert der Diktatoren‘, ist für das 20. Jahrhundert wahrscheinlich auch die Formulierung ‚Jahrhundert der Angst‘ gerechtfertigt. Dieser Beitrag ist ein erster Versuch, die Darstellung von Angst in verbal-piktoralen Narrativen zu erschließen. Text- und Bildspuren zu Angst – politisch genutzte Techniken der Angsterzeugung einerseits und bis zu dauerhafter Traumatisierung gehende Angsterfahrung andererseits – sind in vielen Graphic Novels zur Geschichte des 20. Jahrhunderts ein wesentliches Deutungsangebot. Obwohl ästhetisch und intellektuell anspruchsvoll, somit ein Angebot zur Aufarbeitung von Geschichte, ist diese Fokussierung von Angst der Forschung bislang entgangen. Diese Untersuchung betrifft erlebte und erlittene Geschichte vom Ersten Weltkrieg bis zur Wendezeit um 1989. In einer Auswahl von fünf Graphic Novels deutscher, französischer, polnischer und tschechischer Experten des Genres, bieten gerade die Bildspuren atmosphärische Dichte, Genauigkeit und zugleich Offenheit für weitere Interpretation.
Dla XX wieku, obok wielu innych określeń, jak np. ‘stulecie dyktatorów’, można uznać za właściwe sformułowanie ‘stulecie strachu’. Niniejszy artykuł jest pierwszą próbą opisu tematyki strachu w narracjach tekstowo-graficznych. Ślady tekstowe i graficzne dotyczące strachu – począwszy od politycznie wykorzystywanych technik wytwarzania strachu, a kończąc na doświadczeniu strachu prowadzącym do trwałej traumatyzacji – stanowią jedną z głownych treści znaczeniowych w powieściach graficznych na temat historii XX wieku. Będąc estetycznie i intelektualnie wymagającym zagadnieniem – jako oferta do przerabiania historii – temat strachu nie był do tej pory przedmiotem badań naukowych. Niniejszy artykuł dotyczy przeżywanej i doznawanej historii od I wojny światowej do przełomowego roku 1989. W dokonanym wyborze pięciu noweli graficznych autorstwa niemieckich, francuskich, polskich i czeskich twórców ślady graficzne oferują atmosferyczną zwartość, dokładność i pole do dalszych interpretacji.
Next to many other characterizations, e.g. ‘century of dictators’, the wording ‘century of anxiety’ is probably likewise justified for the Twentieth century. This contribution is a first attempt at inquiring into the presentation of anxiety in verbal-pictorial narratives. Verbal and pictorial traces of anxiety (fear) – i.e. techniques of causing anxiety (fear) for political ends on the one hand and experience of anxiety (fear) on the other hand – are a substantial meaning making offer in many graphic novels on the history of the 20thcentury. Though esthetically and intellectually demanding, hence an offer of reappraisal of the past, so far, the topic of anxiety (fear) has escaped the attention of research projects. This study concerns history experienced and endured from World War One to the time of change around 1989. In a choice of five graphic novels by German, French, Polish and Czech experts of the genre, especially pictorial traces of Angst offer atmospheric density, precision and, at the same time, openness for further interpretation.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 7-45
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audiowizualne zawroty głowy. Alfred Hitchcock i wideoeseje
Autorzy:
Biliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186362.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Hitchcock
video essay
paratext
YouTube
Vimeo
remix
Opis:
The article focuses on paratexts that refer to the work of Alfred Hitchcock. The author focuses on video essays, which either describe, analyze and interpret films made by the director of Vertigo, or to highlight specific themes that are characteristic of his films. The author briefly examines video essays as a new way of ‘writing’ about the cinema, and draws attention to the popularity of YouTube and Vimeo platforms, commonly used by vloggers to share materials they have edited. The next parts of the article are devoted to video essays thematically focused on Hitchcock and his work. By systematizing the issue and pointing out the most important components of video essays, the author distinguishes the following types of such short films: those that focus on specific themes in Hitchcock’s films; those regarding the director’s method; those examining the influence of his films; those analyzing specific films from different perspectives; those that read Hitchcock’s films in a historical perspective; and finally various video remixes based on the assembly of excerpts of Hitchcock’s works with shots from other films.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2020, 7; 185-210
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czasopisma literackie z perspektywy paratekstu. Rozważania na temat metodologii i badań opartych na bazach danych periodyków na przykładzie czasopism „Polymja”, „Maladnjak” i „Uzvyšša”
Autorzy:
Kohler, Gun-Britt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624897.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Literary journal, literary group, paratext, digital humanities, database, literary history
czasopismo literackie, grupa literacka, paratekst, humanistyka cyfrowa, baza danych, historia literatury
літаратурны часопіс, літаратурная групоўка, паратэкст, digital humanities, база дадзеных, гісторыя літаратуры
Opis:
The article is devoted to the problem of theoretical contouring and systematic investigation of literary journal. Its aim is to develop proposals for a systematic study of the literary journal that is appropriate to literary studies and that looks at the literary periodical ‘as a whole’, linking literary approaches and methods of ‘Digital Humanities’ with one another. The study focuses on the three most important Belarusian literary journals of the 1920s, ‘Polymia’, ‘Maladniak’ and ‘Uzvyšša’. The analysis of the positions of these journals and the groups of the same name in the literary field of their time reveals the high dissemination of party- and cultural-political interests in the sphere of literature and thus proves the necessity to focus on the journals ‘as such’ from a literary-historical perspective. The example of a database of these three literary periodicals being currently under construction shows the high heuristic benefit, which the concept of ‘paratext’ (Genette) offers for a conceptualization of the literary journal: The ‘paratext’ perspective allows appropriate mapping of the multiple internal and external reference structures that characterize literary journals. In perspective, the theoretical approach via ‘paratext’ suggested here may be applied to the structure of the database. The quantitative and qualitative analyses thus made possible will provide a more precise insight into the role of the literary journals and their authors in the Belarusian literary field and on the ‘market of symbolic goods’ of their time.
Artykuł poświęcono problemowi systemowych badań czasopism literackich. Jego celem jest wypracowanie wieloaspektowej metodologii wykorzystującej ujęcie literaturoznawcze oraz osiągnięcia tzw. humanistyki cyfrowej. Badanie bazuje na trzech najważniejszych białoruskich czasopismach literackich z lat 20. XX wieku („Polymja”, „Maladnjak” i „Uzvyšša”). Na podstawie analizy źródłowej wybranych materiałów prasowych można stwierdzić, że w badanych periodykach problematyka partyjna przeplata się z zagadnieniami kulturowo-politycznymi, co dowodzi konieczności analizy czasopism w nowym, szerszym niż dotąd, ujęciu. Na przykładzie tworzonej obecnie bazy analizowanych czasopism literackich widać korzyści, wynikające z uwzględnienia  w procesie konceptualizacji czasopisma literackiego tzw. paratekstu (Genette). Perspektywa uwzględniająca paratekst pozwala odpowiednio odwzorować złożone wewnętrzne i zewnętrzne powiązania czasopism literackich. Zaproponowane w artykule podejście, wykorzystujące analizę ilościową i jakościową, można zastosować przy tworzeniu baz danych, przy uwzględnianiu roli czasopism literackich oraz wskazywaniu znaczenia autorów w historii literatury białoruskiej.
Дадзены артыкул прысвечаны праблеме тэарэтычнай „кантурызацыi” і сістэматычнага даследавання літаратурнага часопіса як асобнага „тыпу тэкста”. Мэтай артыкула з’яўляецца распрацоўка асноў для такога сістэматычнага даследавання літаратурнага часопіса, якое б, разглядаючы яго як „адно цэлае”, аб’ядноўвала б пры гэтым у сабе літаратуразнаўчыя падыходы з метадамі „Digital Humanities”. Прадметам даследавання сталі тры найбольш значныя беларускія літаратурныя часопісы 1920-х гг. - „Полымя”, „Маладняк” і „Узвышша”. Аналіз пазіцый гэтых часопісаў выяўляе вялікую дысемінацыю палітычных і культурна-палітычных інтарэсаў у самой літаратурнай сферы і тым самым пацвярджае неабходнасць літаратурна-гістарычнай факусіроўкі часопісаў „як такіх”. На прыкладзе электроннай базы дадзеных гэтых трох літаратурных перыядычных выданняў (у дадзены момант яшчэ пiлотнай) выяўляецца высокая эўрыстычная каштоўнасць, якую для канцэптуалізацыі літаратурнага часопіса мае канцэпт „паратэкста” (Ж. Жэнет): так, мадэль паратэкста адэкватна адлюстроўвае тую структуру шматлiкiх унутраных i знешнiх спасылак, якой характэрызуецца літаратурны часопіс. Перспектыўным выглядае таксама адваротны перанос прапанаванага тэарэтычнага падыходу праз паратэкст на структуру базы дадзеных. Адкрытыя такім чынам новыя магчымасці для правядзення колькаснага і якаснага аналізу дазваляюць у сваю чаргу больш падрабязна вызначаць ролю часопісаў і іх аўтараў у беларускім літаратурным полі, а таксама на „рынку сімвалічных тавараў” (П. Бурдзьё) гэтага часу.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Tushman jest śmieszny? Polska wersja powieści dla młodzieży pt. „Wonder” R. J. Palacio jako przykład uczciwego tłumaczenia
Autorzy:
Skwarzyński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630753.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
fair translation
literary translation
footnotes
paratext
translation of children’s literature
young adult literature
uczciwe tłumaczenie
tłumaczenie literackie
przypisy
paratekst
przekład literatury dziecięcej
literatura mło-dzieżowa
Opis:
Fair translation is one that results in producing a target text that is likely to evoke a reaction similar to that elicited by the source text among its readers. The translator’s goal is to provide the readers of the translated version with the stimuli as close to that of the original as possible. To ensure that, the translator must be free to use every solution they find appropriate on micro- and macrolevel. Olejniczak-Skarsgård’s Polish translation of the young adult novel Wonder by R.J. Palacio is a good example of such rendition. A number of translation challenges was dealt with by very diverse translation strategies. Combining approaches resulted in a readable target text that has the potential to provoke the same reaction as the original. This analysis can be followed by empirical studies regarding young readers’ reception of paratextual additions.
Uczciwe tłumaczenie to takie, którego rezultatem jest tekst docelowy wywołujący u czytelników reakcję zbliżoną do tej powodowanej przez tekst wyjściowy. By temu podołać, tłumacz musi mieć możliwość wykorzystania dowolnych rozwiązań translacyjnych na poziomie jednostkowym i całościowym. Polskie tłumaczenie powieści dla młodzieży Wonder autorstwa R.J. Palacio opracowane przez Marię Olejniczak-Skarsgård jest tego dobrym przykładem. Pojawiające się w niej problemy translacyjne zostały rozwiązane dzięki różnym strategiom. Dzięki połączeniu rozmaitych rozwiązań powstał czytelny przekład, który daje możliwość zareagowania na opowieść i jej elementy tak jak czytelnicy oryginału. Przeprowadzona analiza daje podstawy do badań empirycznych dotyczących stosunku młodych odbiorców do paratekstów.
Źródło:
Acta Humana; 2017, 8
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Roots to Routes: Women Playwrights Negotiating their Authorship in Paratexts
Autorzy:
Kębłowska-Ławniczak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231474.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
authorship
paratext
Deborah Levy
Djanet Sears
Tanika Gupta
Opis:
For a range of reasons, there has been a tendency to preach a dearth of interest in the ways writers assert their authorship, constructing individual and collective writerly identities to voice their authorial intentions. While some theoreticians and philosophers, evoking the ghost of biographical positivism, promoted anti-authorialism, postmodernity was immersed in intertextual studies. Though the announced death of the author assumed a significance matching the earlier death of God, the author returns as “writer,” scriptor or “function” in the writing of Roland Barthes and Michel Foucault, as the process of becoming (Gilles Deleuze and Félix Guattari) or as a performative concept (Gérard Genette, Erika Fischer-Lichte). The aim of the article is to examine a narrow selection of writing authored and co-authored by three women playwrights—Deborah Levy, Djanet Sears and Tanika Gupta—who set out to speak on why they write, aiming in that way to articulate their authorship in essays, notes and conversations which have the status of diverse paratextual forms. The article starts by exploring the relevance of discussions on authorship as well as the implications of institutional policies in regard to women writing for the theatre. Further on, on a tropological level, the article analyses the figurative rendering of self-reflection as a passage from roots to routes, from a concept of fixed identity to mobile, performative concepts converging on epistemological alertness and openness to recognising the ontology of writerly identity as becoming.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 10; 145-156
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja paratekstu w prozie retorycznej (na przykładzie pism Jana Śniadeckiego)
The function of paratext in rhetorical prose (illustrated with Jan Śniadecki’s writings)
Autorzy:
Smoleń-Wawrzusiszyn, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850762.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
paratext
rhetorical prose
persuasive function
paratekst
proza retoryczna
funkcja perswazyjna
Opis:
Paratekstualność jest jednym z typów relacji transtekstualnych wyróżnionych w typologii Gerarda Genette’a. Jest to relacja uważana za jedno z najbardziej uprzywilejowanych obszarów pragmatycznego wymiaru dzieła, to jest jego oddziaływania na czytelnika. Zgodnie z koncepcją Genette’a za paratekst uważane są składniki okalające tekst właściwy, a więc tytuły, podtytuły, śródtytuły, wstępy, przedmowy, posłowia, uwagi od wydawcy itd. W artykule podjęta została problematyka funkcji elementów paratekstowych w prozie retorycznej, ukierunkowanej na oddziaływanie perswazyjne. Materiał badawczy stanowią pisma publicystyczne i oracje (czyli retoryczna proza użytkowa) jednego z najwybitniejszych przedstawicieli życia umysłowego i kulturalnego przełomu XVIII i XIX wieku – Jana Śniadeckiego. Poddane analizie jednostki paratekstowe tekstów tego autora (tytuły, podtytuły, śródtytuły oraz przedmowy) pozwoliły na obserwację, że jednostki te są znaczącą przestrzenią w konstrukcji wypowiedzi retorycznej – wprowadzają odbiorcę w atmosferę retorycznego perswadowania, zapowiadają ton i jakość dyskursu (polemiczność, dyrektywność, emocjonalność i sugestywność) oraz sygnalizują strategie (mechanizmy) perswazyjne obrane przez autora do realizacji celów swoich wystąpień (np. autokreację nadawcy poprzez topos skromności, argumenty odwołujące się do doświadczenia i postawy troski).
The paratextuality is one of the transtextual relations distinguished in Gerard Genette’s typology. This relation is considered to be one of the most privileged area of pragmatic dimension of the work and its infl uence on the reader. According to Genette’s theory, paratexts are thought to be texts which surround a central text, i.e. titles, subtitles, intertitles, introductions, prefaces, editorial remarks etc. The article undertakes problems concerning functions of paratextual elements in the rhetorical prose as oriented to infl uence persuasively. As the research material there are taken journalistic writings and orations (i.e. applied rhetorical prose) of Jan Śniadecki – an outstanding representative of intellectual and cultural life at the turn of eighteenth and nineteenth centuries. The analyzed paratextual units of texts (titles, subtitles, intertitles, and prefaces) enabled to observe that those units make a signifi cant space in constructing rhetorical utterances – they introduce the reader into an atmosphere of rhetorical persuasion, and announce a tone and quality of discourse (polemicity, instructiveness, emotionality, and suggestiveness), as well as they signal persuasive strategies chosen by the author to realize aims of his utterances (e.g. self-creation of the sender through a topos of modesty, arguments appealing to experience and attitude of care).
Źródło:
Facta Simonidis; 2008, 1, 1; 303-312
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje (i konsekwencje) wybranych paratekstów w edycjach baśni Grimmowskich wydanych w latach 2000–2021. Prolegomena
Functions (and Consequences) of Selected Paratexts in Editions of Grimms’ Fairy Tales Published in 2000–2021: Prolegomenon
Autorzy:
Kowalczyk, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14768381.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jacob Grimm
Wilhelm Grimm
fairy tale
paratext
Kinder- und Hausmärchen
baśń
paratekst
Opis:
Artykuł koncentruje się na reprezentatywnych paratekstach towarzyszących polskojęzycznym edycjom baśni ze zbioru Jakuba i Wilhelma Grimmów wydanych na polskim rynku wydawniczym w latach 2000–2021. Na podstawie m.in. przedmów posłowi, blurbów, informacji zawartych na czwórce tytułowej, kolofonów podjęto próbę zasygnalizowania problemów badawczych, dotyczących kulturowego statusu baśni Grimmowskich, jaki wyłania się z paratekstów. Szczególną uwagę zwrócono na strategie nadawcze redaktorów, wydawców i tłumaczy oraz potencjalne odbiorcze konsekwencje elementów stanowiących obudowę i uzupełnienie tekstu właściwego baśni.
This article focuses on representative paratexts accompanying Polish language editions in fairy tales from Jacob and Wilhelm Grimms’ selection published in the Polish market in 2000-2021. On a basis of, among others, forewords, afterwords, blurbs, information included in prelims, and colophons, an attempt was made to signal research problems concerning the cultural status of Grimms' Fairy Tale emerging from paratexts. A particular attention was paid to communication strategies of editors, publishers and translators, as well as to potential receiving consequences of elements surrounding and supplementing the actual text of a tale.  
Źródło:
Porównania; 2023, 33, 1; 85-105
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje informacji o serii wydawniczej (na przykładzie okładek książek popularnonaukowych)
Functions of publishing series information (based on the example of popular science book covers)
Autorzy:
Piekarczyk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109908.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
book cover
paratext
popular science works
names of publishing series
self-presentation
Opis:
Starting with considerations on cover role and function, the author shows how scientific interest in covers has intensified and became profiled nowadays. At the same time, the author indicates that research emphasizes the supportive character of the cover with respect to the main text. The author notes that not all messages placed on covers serve that task. One of such elements is selected as the subject for analysis – information about series placed in popular science works – to examine how they are developed and what detailed tasks they serve. The analyses comprise different series signs (series name, mark, descriptions, information about publications included in the series) and prove they have diverse functions: (1) they indicate the series (e.g. its scope, subject) and fix it in the memory of a reader (the basic task), but also (2) increase publication attractiveness, (3) suggest to the recipient that the publisher has developed a deliberate strategy for knowledge popularisation, cares about the continuity and consistency of its actions, (4) become an element of self-promotion in marketing – they create a picture of the publishing house as an institution that serves social interest, (5) allow the readers to make assumptions about a specific publication they encounter, and offer suggestions for further reading. Analyses have also shown that publishers usually ensure that the concept of the series and series signals placed on the covers are harmonised with popular science publications and correspond to their character.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2019, 19; 287-306
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdy pisarz staje się dziennikarzem. Kilka uwag o „Gazecie Pisarzy”
When a writer gets to be a journalist. A few remarks on Writers’ Newspaper
Autorzy:
Ślawska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459411.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
case study – Writers’ Newspaper
journalist
writer
metatext
paratext
studium przypadku – „Gazeta Pisarzy”
dziennikarz
pisarz
metatekst
paratekst
Opis:
The article stems from a media linguistic perspective and serves as a case study for comparing the roles of a journalist and a writer. The author chose a textual experiment for that purpose, namely the 23–24 April 2016 edition of Gazeta Wyborcza, a Polish daily. On that day the paper turned into Writers’ Newspaper and was prepared in full by several dozen writers from Poland and abroad. The project’s aim was to promote reading the press and literature. The author analysed metatextual and paratextual elements along with self-commentaries regarding the project. The results show the experiment indicated the communicative specificity of the journalistic profession: the particularities of the editorial office, the importance of the topic, of character limits and fact-checking. As a communication experiment, the newspaper underlined the interactive nature of the modern-day press and its openness to the reader.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2018, 13; 149-160
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grunt to historia? Vicente Luis Mora i jego "Centroeuropa" (2020) jako metapowieść intrahistoryczna
History from the ground up? Luis Mora and his Centroeuropa (2020) as an intrahistorical metanovel
Autorzy:
Eloy Cichocka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40615068.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Vicente Luis Mora
paratext
metanovel
historical novel
intrahistorical novel
paratekst
metapowieść
powieść historyczna
powieść intrahistoryczna
Opis:
The purpose of the essay is to introduce the figure of a contemporary Spanish author, Vicente Luis Mora, and his novel Centroeuropa to the Polish literary researchers, as well as to analyze the special character of this novel in terms of reading agreement and the most adequate terminology concerning the literary genre, to which it belongs, based on the form of typological characteristics of a novel that includes ten essential points: paratext, plot, narration, time structure, poetics, the question of mimesis, the loyalty of history towards History, metatextuality, ideological character and the strategies used by the author. On the basis of these reflections it can be concluded that Centroeuropa by Vicente Luis Mora is a metanovel about a man who is looking for his way in a breakthrough moment in the history of Europe, between the 18th and 19th century, in the declining feudal‑absolutist Prussia and the emerging liberal‑capitalist Prussia, in the embryonic society, where economic and political norms haven’t been fully constructed yet and women are not full‑fledged members of society. Centroeuropa is a multi‑dimensional novel inspired by the past of Central Europe, but – above all – a metanovel about writing and its servitude.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 383-403
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermann Lenz und der Eugen Rapp-Zyklus als Narrativierung des literarischen Feldes der Bundesrepublik?
Hermann Lenz and the Eugene Rapp novel series – an attempt to narrate the literary field of the Federal Republic of Germany?
Hermann Lenz i cykl powieściowy o Eugenie Rappie jako próba opowiedzenia pola literackiego Republiki Federalnej Niemiec
Autorzy:
Voß, Torsten
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035358.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
powieść o produkcji literackiej
autofikcja
paratekst
narracja
pole literackie
Hermann Lenz
literary-business novels
autofiction
paratext
narrative
literary field
Literaturbetriebsroman
Autofiktion
Paratext
Narrativ
literarisches Feld
Opis:
Mag Hegel angesichts der allumfassenden Ökonomisierung und Marktregulation des künstlerischen Feldes in seinen Vorlesungen über die Ästhetik bereits im frühen 19. Jahrhundert vom Tod der Kunst gesprochen haben, Künstler und Künstlerinnen sind bis heute zum Glück noch nicht gestorben bzw. verschwunden. Paratexte und Interviews zeigen Versuche sich auch unter poststrukturalistischen, postsubjektiven und postfaktischen Vorzeichen auktorial durchzusetzen und auf dem Markt, aber doch auch ganz klar für sich, Aufmerksamkeit über die Auto-Präsentation in der Öffentlichkeit als Anhäufung von symbolischem Kapital zu produzieren bzw. diese Prozesse als Narrative auszugestalten. Dass sich dabei auch immer eine Reflexionsebene gegenüber dem literarischen Feld ergibt, ja letzteres und damit den Literaturbetrieb zum Narrativ werden lässt, wird anhand von HERMANN LENZ Literaturbetriebsromanen genauer herausgearbeitet. Durch die Auseinandersetzung mit dem Literaturbetrieb ist es LENZ möglich, die Inszenierung und Selbstbehauptung von Autorschaft und Autorschaftsbewusstsein zu reanimieren.
Choć Hegel w swych wykładach z estetyki pisał już na początku XIX w. – w związku z powszechną merkantylizacją i urynkowieniem kultury – o śmierci sztuki, twórczynie i twórcy przetrwali na szczęście do dziś dnia. Parateksty i wywiady świadczą o próbach utwierdzenia swojej autorskiej pozycji. Nawet w uwarunkowaniach postrukturalistycznych, postsubjektywnych i postprawdy chodzi o przyciąganie uwagi poprzez autoprezentację w przestrzeni publicznej i gromadzenie kapitału symbolicznego, ewentualnie kształtowanie tych procesów w toku narracji – na potrzeby rynku (sztuki) lub po prostu jedynie dla siebie. W tym kontekście rodzi się również refleksja na temat pola literackiego oraz tworzy narracja o nim i o produkcji literackiej. Artykuł prezentuje ten fenomen na przykładzie powieści HERMANNA LENZA. Dzięki konfrontacji z życiem literackim udało się LENZOWI ożywić autonomiczność i świadomość autorskości.
Faced with the omnipresent economization and market regulation of the artistic field, Hegel had already discussed the death of art in the early 19th century in his Vorlesungen über die Ästhetik; yet the artist was hardly dead, and remains alive today. Paratexts and interviews show artists’ attempts at self-creation – in many contexts, including post-structural, post-subjective and post-factual. The goal is to attract attention through self-presentation in public  and gathering symbolic capital – for the sake of the market, or the artist himself, alternatively to transform these processes into semi-fictional narratives. The fact that reflection is always present in the literary sphere is analyzed in HERMANN LENZ’S novels revolving around the literary business. By confronting literary life, LENZ was able to reanimate the sense of autonomy and awareness of authorship.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2021; 111-129
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intertekst – paratekst – przekład. Lektura nadobowiązkowa Borisa Akunina i jej polskie tłumaczenie
Intertext – paratext – translation: Boris Akunins extracurricular reading in Russian and Polish
Autorzy:
Kaźmierczak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650991.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intertekstualność
paratekst
przekład
Akunin
tytuły wewnętrzne
rozdział
intertextuality
paratext
translation
intertitles
chapter
Opis:
The paper discusses a peculiar way of dialoguing with tradition, namely by way of intertitles, as is the case in Boris Akunin’s novel Vneklassnoye chtenie (Extracurricular Reading). The effectiveness of the dialogue is also measured in intercultural perspective, based on the Polish translation by Ewa Rojewska-Olejarczuk.
Artykuł omawia szczególny sposób dialogowania z tradycją – przy pomocy tytułów rozdziałów. Zjawisko to rozpatrywane jest na materiale powieści Borisa Akunina Внеклассное чтение (Lektura nadobowiązkowa). Autorka bada uwarunkowania tego dialogu w sytuacji przekładu, sięgając do polskiego tłumaczenia Ewy Rojewskiej-Olejarczuk.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2016, 9
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lidy na pierwszych stronach dzienników ogólnopolskich – perspektywa genologiczna
Leads on the Front Pages of Domestic Polish Newspapers – a Text Genre Perspective
Autorzy:
Ślawska, Magdalena
Kalisz, Aleksandra
Tyc, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167064.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
lead
paratext genre
newspaper front page
lid
gatunek paratekstowy
pierwsza strona gazety
Opis:
Głównym celem artykułu było zestawienie ustaleń oraz koncepcji dotyczących lidów z ich analizą opartą na przykładach pochodzących z pierwszych stron dzienników ogólnopolskich (analizą objęłyśmy Rzeczpospolitą, Nasz Dziennik oraz Gazetę Wyborczą z listopada 2020 roku). Interesowały nas wstępne akapity głównych informacji, zapowiedzi czy komentarzy danego wydania. Ukazanie lidów w dwóch perspektywach – strukturalnej i pragmatycznej – pozwoliło zdefiniować lid jako gatunek paratekstowy, umiejscowiony zawsze na początku tekstu prasowego, wyróżniony graficznie, w sposób zamierzony przygotowany przez autora bądź przez wydawcę tekstu, kierowany do odbiorcy, na którego oddziałuje perswazyjnie. Lid ma wyraźną funkcję podwójnego powiadamiania. Jest reklamą tekstu. W badanym materiale wyróżniłyśmy dwie główne kategorie: lidy z dominantą informacyjną oraz lidy z dominantą publicystyczną. większość lidów przez nas analizowanych stanowiły te z dominantą publicystyczną (Gazeta Wyborcza – 85%, Nasz Dziennik – 75%, Rzeczpospolita – 50%). Druga część badania polegała na analizie wydań z 13 listopada 2020 roku – na pierwszych stronach trzech dzienników pojawiły się teksty dotyczące wydarzeń z 11 listopada 2020 roku, czyli zamieszek podczas Marszu Niepodległości w Warszawie. To pozwoliło zbadać lidy w kontekście, wchodziły one bowiem w relacje wewnątrztekstowe i multimodalne. Tytuły były ważną eskortą lidów, natomiast korpusy rozwijały treść akapitu wstępnego w poszczególnych segmentach tekstu. Tylko w Rzeczpospolitej lid prawie dosłownie został przytoczony w komentarzu. Na tych trzech wybranych pierwszych stronach można było także zaobserwować inne relacje wewnątrztekstowe: lidu ze śródtytułami, zdjęciem i jego podpisem. Aby sprawdzić umiejętność odczytania lidów z dominantą publicystyczną, przeprowadziłyśmy ankietę na grupie 219 studentów. Prezentowane lidy pozbawiłyśmy informacji dotyczącej miejsca wydania. Z przeprowadzonej analizy wynikało, że respondenci nie zawsze potrafili odczytać publicystyczny wymiar lidu, a na pierwszą stronę gazety nie wybraliby lidu silnie opiniotwórczego – tylko bardziej streszczający lub informacyjny.
The main aim of this article was to juxtapose the findings and concepts of leads with their analysis on the front pages of poland’s national dailies (under analysis were Rzeczpospolita, Nasz Dziennik, and Gazeta Wyborcza published throughout november 2020). The authors were interested in the introductory paragraphs of the main news, announcements or commentaries on a given issue. Presenting the analysed leads from a structural and a pragmatic perspective enabled the definition of the lead as a paratextual genre, always located at the beginning of a press text, graphically distinguished, intentionally designed by the author or publisher of the text, and targeted at the recipient on whom it is expected to have a persuasive effect. A lead has an overt dual notification function; it acts as an advertisement for the text. In the material studied, we distinguished two leading categories: information-dominant and journalistic-dominant leads. Most of the leads under analysis were those with a journalistic dominance (Gazeta Wyborcza – 85%; Nasz Dziennik – 75%; and Rzeczpospolita – 50%). The second part of the study consisted of an analysis of the editions of the three dailies published on 13 November 2020. The front pages of the dailies that day featured articles about the events of 11 November 2020 – the riots during the Independence March in Warsaw. This approach enabled an examination of leads in a comparable context, and helped determine that they displayed intra-textual and multimodal relationships. Titles were an important accompaniment to leads, while body texts developed the content of the introductory paragraph in individual text segments. It was only in the Rzeczpospolita daily that the lead was quoted in the commentary almost verbatim. In these three selected front pages, other intra-textual relationships could be observed: a lead with mid-headings, a photograph and its caption. We examined readability of leads with journalistic dominance by conducting a survey with a group of 219 students. We stripped information regarding the place of issue from the leads presented to the respondents. The research showed that respondents were not always able to detect the journalistic dimension of the lead, and would not choose a strongly opinion-building lead for the front page of a newspaper, opting for a more summative or informative lead in this function.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2022, 36, 1; 45-62
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limits of Memory: An Interpretation of The Changeling and Other Late Novels by Ōe Kenzaburō
「記憶の限界:『取り替え子』と大江健三郎後期作品の解釈」
Autorzy:
Melanowicz, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
大江健三郎
『取り替え子』
主人公の二重性
特権的な名前(伊丹十三、モーリス・センダック、ウォーレ・ショインカ、丸山真男、井上日召)
大江の神話
テクスト−パラテクスト
Ōe Kenzaburō
The Changeling
duality of protagonist
privileged names (Itami Jūzō
Maurice Sendak
Wole Soyinka
Maruyama Masao
Inoue Nisshō and others)
mythology of Ōe
text-paratext
Opis:
本論文で筆者はまず、ポーランドにおいて大江の作品がそれほど多く出版されていないこと、また最も重要な作品は1994年のノーベル文学賞受賞以前のものであると指摘する。しかしこのノーベル賞受賞者は21世紀にも意欲的に著書を発表し、その中には本論文でも取り上げる『おかしな二人組み』三部作の第一作目である『取り替え子 チェンジリング』(2000年)も含まれている。 三部作、そして『取り替え子』の主人公は二人だが、前面に出ている人物は大江健三郎その人をモデルとする作家の長江古義人である。そのパートナー(メダルの裏面という意味において)は、一巻目では監督の塙吾良であり、現実世界における伊丹十三である。この監督のおかげで、比較的概略的に形作られた主人公、古義人の複雑な側面が浮かび上がる。 『取り替え子』は三部作に含まれるものの、その物語は独立していて終わりがある。というのも物語の終末とともに主人公達の間の関係は終わるからである。『取り替え子』のプロローグとエピローグの間に古義人のベルリン滞在が語られるが、これは「隔離」つまり自身の過去と亡き吾良の残した録音を家で聞き彼の自殺の原因について「究明」しようとしたことからの隔絶である。   記憶を辿るとき、四国の家族との経験が最も重要なモチーフとして現れる。しかし妻の兄、塙吾良の死の原因の「究明」は失敗に終わる。何が起こり、何が吾良の人生を変えたのかを明かしうる少年時代の記憶の詳細を、主人公は辿ることができないのである。 エピローグになると視点が変わり、ベルリンから戻った古義人の荷ほどきをする妻である千樫が世界に目を向けるとき、彼女とともに別世界が現れ、そこに自らの居場所を発見するのである。そして、事実の回想では最も重要な問い、つまり彼女の兄の自殺の動機に関する問いに答えることができないことがわかるのである。 本論の筆者は、この物語の主人公が、数多の過ぎ去った出来事の動機を論理的に説明することのできない語りや記憶の断片からなる世界に住んでいると述べ、記憶の限られた役割を認める。最後は、全てを忘れただこれから生まれるもの達のことだけを考えよと皮肉で締めくくる。
Źródło:
Analecta Nipponica; 2017, 7; 267-277
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies