Temat: oxidation reaction - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Henry John Horstman Fenton - short biography and brief history of Fenton reagent discovery
Henry John Horstman Fenton - krótka biografia i historia odkrycia odczynnika Fentona
Autorzy:: Barbusiński, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/106641.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: Fenton's biography
Fenton reaction
Fenton's reagent
Fenton chemistry
hydroxyl radical
ferryl ion
advanced oxidation
biografia Fentona
reakcja Fentona
odczynnik Fentona
chemia Fentona
rodnik hydroksylowy
jon ferrylowy
pogłębione utlenianie
Opis:: The short biography of H.J.H. Fenton, an outstanding chemist, and brief history of Fenton reagent discovery were presented. Fenton reagent is defined, as a mixture of hydrogen peroxide and iron(II) ion (H2O2 + Fe2+). This is one of the most effective oxidizing agents for destroying organic compounds. The extraordinariness of Fenton chemistry results from the fact that it is very common in chemical, biological, and natural environmental systems. Nowadays, Fenton reagent plays a very important role in free radical biology and medicine. A very important role it also plays in natural environmental systems, and environment protection engineering (for example in wastewater treatment and remediation of groundwater). Therefore, it can be assumed, that the Fenton’s discovery has played a very important role in all aspects of our life.
W artykule przedstawiono krótką biografię H.J.H. Fentona, wybitnego chemika, a także opisano zwięźle historię odkrycia tzw. odczynnika Fentona, definiowanego jako mieszanina nadtlenku wodoru i soli żelaza(II). Odczynnik Fentona jest jednym z najbardziej efektywnych czynników zdolnych do utleniania i degradacji substancji organicznych. Niezwykłość odczynnika Fentona (oraz reakcji Fentona) wynika z faktu, że powszechnie występuje w systemach chemicznych, biologicznych oraz w środowisku naturalnym. Obecnie odczynnik Fentona odgrywa bardzo ważną rolę w biologii rodnikowej oraz w medycynie. Również bardzo ważną rolę spełnia w środowisku naturalnym oraz inżynierii ochrony środowiska jako czynnik degradujący zanieczyszczenia. Dlatego mozna stwierdzić, że odkrycie dokonane przez Fentona ma bardzo duże znaczenie we wszystkich aspektach naszego życia.
Źródło:: Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2009, 14, 1-2; 101-105
2084-4506
Pojawia się w:: Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Zastosowanie odczynnika Fentona modyfikowanego nanożelazem do rozkładu barwników azowych (AR27 i RB5) w roztworach wodnych
Application of Fenton reagent modified with nano zero-valent iron to removal of azo dyes (AR27 and RB5) from aqueous solutions
Autorzy:: Barbusiński, K.
Kliś, S.
Thomas, M.
Kudlek, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237608.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: barwniki
oczyszczanie ścieków
utlenianie
rozkład
odczynnik Fentona
modyfikacja reakcji Fentona
nanożelazo
dyes
Acid Red 27
Reactive Black 5
wastewater treatment
oxidation
degradation
the Fenton reagent
modified Fenton reaction
nano zero-valent iron
Opis:: Badano skuteczność rozkładu dwóch barwników azowych (Acid Red 27 – AR27 oraz Reactive Black 5 – RB5) w roztworach wodnych o stężeniu 100 mg/dm3 poddanych działaniu odczynnika Fentona modyfikowanego nanożelazem (H2O2/nFeo). W przypadku każdego barwnika określono najkorzystniejsze wartości parametrów procesu, przy których uzyskano widoczne odbarwienie roztworu (barwnik AR27: pH=3, dawka H2O2 40 mg/dm3, dawka nFeo 60 mg/dm3, czas reakcji 15 min, barwnik RB5: pH=3, dawka H2O2 50 mg/dm3, dawka nFeo 20 mg/dm3, czas reakcji 15 min). W tych warunkach zmniejszenie wartości ChZT roztworów barwników AR27 i RB5 wynosiło odpowiednio 82,6% i 86,5, a zmniejszenie ich toksyczności (mierzonej testem Microtox) – odpowiednio 100% i 92,7%. W celach porównawczych do rozkładu barwników zastosowano także klasyczny odczynnik Fentona (H2O2/Fe2+). Widoczne odbarwienie wodnego roztworu barwnika AR27 uzyskano w tym przypadku przy pH=3,5, dawce H2O2 60 mg/dm3, stosunku [Fe2+]/[H2O2]=0,3 w czasie 15 min, a barwnika RB5 pH=3,5, dawce H2O2 40 mg/dm3, stosunku [Fe2+]/[H2O2]=0,75 w czasie 15 min. Zmniejszenie wartości ChZT roztworów AR27 i RB5 wynosiło odpowiednio 71,5% i 71,8%, a zmniejszenie ich toksyczności – 100% i 84,4%. Obie zastosowane metody utleniania, poza odbarwieniem roztworów wodnych, pozwoliły na zmniejszenie wartości ChZT roztworów barwników do 21÷49 mgO2/dm3. Zgodnie z klasyfikacją toksyczności próbek wodnych, wszystkie badane roztwory barwników z klasy próbek wysokotoksycznych (toksyczność >75%), po poddaniu ich działaniu odczynnika Fentona można uznać za nietoksyczne (toksyczność <25%).
Effectiveness of two azo dyes decomposition (Acid Red 27 – AR27 and Reactive Black 5 – RB5) with the Fenton reagent modified with nanoiron (H2O2/nFeo) was studied in aqueous solutions at a concentration of 100 mg/L. For each dye, the most favorable process parameters were determined to obtain visual discoloration of tested solutions (AR27: pH = 3, H2O2 = 40 mg/L, nFeo = 60 mg/L, t = 15 min; RB5: pH = 3, H2O2 = 50 mg/L, nFeo = 20 mg/L, t = 15 min). Under these conditions, the decrease in COD values for AR27 and RB5 was 82.6% and 86.5, respectively and in toxicity (Microtox test) – 100% and 92.7%, respectively. For comparative purposes, classic Fenton reagent (H2O2/Fe2+) was also used for the dye decomposition. For AR27, the visual discoloration of the aqueous solution was obtained within 15 min at pH = 3.5, H2O2 = 60 mg/L, [Fe2+]/[H2O2]=0.3 and for RB5 – within 15 min at pH = 3.5, H2O2 = 40 mg/L, [Fe2+]/[H2O2]=0.75. The decrease in COD values for AR27 and RB5 was 71.5% and 71.8%, respectively and in toxicity – 100% and 84.4%, respectively. Both oxidation methods applied, beside visual discoloration of the aqueous solutions, allowed for the COD reduction to the level of 21–49 mgO2/L. According to the toxicity classification for water samples, all the highly toxic samples of dye solutions tested (toxicity >75%) could be considered non-toxic (toxicity <25%) after the Fenton reagent application.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2018, 40, 3; 35-39
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kinetics of oxidation of manganese by potassium permanganate and chloride in the Velekinca water treatment plant, Kosovo
Autorzy:: Beluli, Valdrin M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1844416.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: chemical reactions
chlorine Cl2(g)
groundwater
manganese
oxidation
speed reaction
water treatment plant
Opis:: Our scientific research is based on oxidation reactions and monitoring of chemical reaction kinetics in the Velekinca groundwaters plant in Gjilan municipality, Kosovo. The GW of this plant contains high concentration of manganese so we need to use potassium permanganate (KMnO4) as one of the most power oxidants in the water treatment plant. In our research the high concentration of Mn in groundwaters is 0.22–0.28 mg∙dm–3 and this concentration is not in accordance with the WHO. Chlorine is one of the most common disinfectants used in the water treatment industry because it has a low cost and immediate effect on the destruction of microorganisms, the concentration of chlorine (Cl2) in our research is 0.1–0.32 mg∙dm–3. The speed of chemical reactions in the technology of GW is extremely important because sometimes in the elimination of chemical pollutants using oxidizing agents often form intermediate species. The speed of reactions indicates how fast chemical bonds are formed in the creation of a product, and this depends on the rate of reaction (XA). The focus for the research is to study the potassium permanganate and chlorine gas reactions in water if it forms intermediate products (intermediate species) due to the high speed of reactions. Scientific research conclusion, intermediate species in the oxidation reactions of Mn and water disinfection with Cl2(g) it is impossible to cause a high rate of chemical reactions from the reaction rate (XA = 1%) to the reaction rate (XA = 99%). The maximum speed at the highest XA Cl2 is from 4.405∙10–11 to 8.87∙10–10 mol∙dm–3∙s–1, while at Mn is (2.030–4.034)∙10–7 mol∙dm–3∙s–1.
Źródło:: Journal of Water and Land Development; 2020, 47; 30-37
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:: Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Zastosowanie nowoczesnych czynników utleniających do usuwania wybranych barwników z roztworów wodnych
The use of advanced oxidizing agents for the removing of the chosen dyes from aqueous solutions
Autorzy:: Bezak-Mazur, E.
Dąbek, L.
Ozimina, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/297027.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:: barwniki
degradacja
nowoczesne procesy utleniania
reakcja rodnikowa
dyes
degradation
advanced oxidation processes
radical reaction
Opis:: Usuwanie zanieczyszczeń organicznych z wód i ścieków, szczególnie w przypadku substancji trudno biodegradowalnych, pozostaje wciąż nierozwiązanym problemem. Wśród licznych metod coraz częściej zwraca się uwagę na możliwość zastosowania w tym celu nowoczesnych czynników utleniających. W prezentowanej pracy analizowano zmianę stężenia wybranych barwników pod wpływem działania UV (254 nm), nadtlenku wodoru oraz odczynnika Fentona. Do badań wybrano: fiolet krystaliczny (stężenie barwnika 10 mg/l) należący do grupy barwników trifenylometanowych, zwanych także barwnikami anilinowymi, czerwień fenolową (stężenie 70 mg/l) z grupy barwników kwasowych oraz zieleń naftolową (stężenie 100 mg/l) z grupy barwników nitrozowych. W efekcie działania wybranych czynników na wodne roztwory barwników obserwowano stopniowe odbarwianie oraz zakwaszanie układu reakcyjnego. Najwolniej rozkład barwników zachodził pod wpływem promieniowania UV, przy czym w przypadku czerwieni metylowej barwa roztworu utrzymywała się nawet po 80 min naświetlania. Istotny wzrost szybkości rozkładu barwników (ponad 10-krotny) obserwuje się w przypadku działania H2O2/UV. W tych warunkach obserwuje się dla wszystkich barwników synergiczny efekt pogłębionego utleniania w stosunku do UV. Wzrost dawki utleniacza skutkuje ok. 2,5-krotnym wzrostem szybkości rozkładu barwników. Stwierdzono, że najskuteczniejszym czynnikiem utleniającym jest odczynnik Fentona w obecności promieniowania UV Fe2+/H2O2/UV przy stosunku Fe:H2O2 wynoszącym 1:5. W tych warunkach redukcję stężenia na poziomie 97% obserwuje się już po 3 min, co skutkuje całkowitym odbarwieniem analizowanego roztworu.
Removing organic impurities, particularly difficult-to-biodegrade substances, from water and wastewater is an important problem requiring further investigation. An increasing number of researchers consider the use of Advanced Oxidation Processes (AOPs). This paper discusses the effects of UV radiation (254 nm), hydrogen peroxide, and Fenton's reagent on the concentration of dyes. The dyes selected for the analysis were: methyl violet with a concentration of 10mg/l representing triphenylmethane dyes, also known as aniline dyes; phenol red with a concentration of 100 mg/l, representing acid dyes; and naphthol green with a concentration of 70 mg/l representing nitro dyes. It was found that the exposure to these oxidants resulted in gradual decolourization and acidification of the reaction mixture. The slowest decomposition rates were observed during the exposure to UV radiation; in the case of phenol red, the colour of the solution remained unchanged even after 80 minutes of exposure. The exposure to H2O2/UV caused a considerable (more than tenfold) increase in the decomposition rate. The synergistic effect of H2O2 and UV radiation resulting in enhanced oxidation was observed for all the dyes. An increase in the amount of oxidant resulted in a 2.5-fold increase in the dye decomposition rate. The test results illustrate that Fenton's reagent with UV radiation was the most effective oxidizing agent. After 3 minutes of exposure to the Fe2+/H2O2/UV system with the weight ratio of Fe2+:H2O2 being 1:5, there was a 97% decrease in the dye concentration followed by complete decolourization of the solution.
Źródło:: Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2009, 12, 2; 143-151
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:: Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Dwie dekady chemo-enzymatycznej reakcji Baeyera-Villigera
Two decades of chemo-enzymatic Baeyer-Villiger reaction
Autorzy:: Drożdż, A.
Bielas, R.
Chrobok, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/171768.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:: reakcja Baeyera-Villigera
chemo-enzymatyczna reakcja Baeyera-Villigera
laktony
utlenianie cyklicznych ketonów
lipaza B Candida antarctica
chemo-enzymatic Baeyer–Villiger reaction
lactones
cyclic ketones oxidation
lipase B Candida antarctica
Opis:: The Baeyer–Villiger oxidation of ketones to lactones or esters is a reaction of significant interest in organic chemistry owing to very wide range of possible applications, e.g. in the synthesis of antibiotics, steroids, pheromones and monomers for polymerisation. The organic percarboxylic acids typically used as oxidants in these reactions are fairly expensive, often poorly stable and hazardous, and this consequently limits their commercial application. Therefore, the chemo-enzymatic approach appears to be a very attractive alternative. The paper presents literature reports concerning the application the use of lipase B from Candida antarctica in the chemo-enzymatic Baeyer-Villiger oxidation. It involves oxidation of long- or medium-chain carboxylic acids with H2O2 or urea hydrogen peroxide to generate in situ peracid which is later used to oxidise ketones to lactones.
Źródło:: Wiadomości Chemiczne; 2014, 68, 11-12; 1031-1048
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:: Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Opredelenie temperatury samonagrevaniâ uglâ po sootnošeniû oksida ugleroda i ubyli kisloroda na avarijnom učastke
Identification of Temperature for Self Heating of Coal Caused by the Ratio of Carbon Oxide and Decreasing Oxygen Levels Along a Section Exposed to a Catastrophe
Określenie temperatury samonagrzewania się węgla w zależności od zawartości tlenku węgla i ubytku tlenu na odcinku awaryjnym
Autorzy:: Grekov, S. P.
Pashkovskiy, P. S.
Orlikova, V. P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/373904.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:: heterogeneous process
surface reaction segment
low temperature oxidation
reaction rate
activation energy
spontaneous combustion
proces heretogeniczny
udział/część powierzchni reakcyjnej
niskotemperaturowe utlenianie
szybkość reakcji
energia aktywacji
samonagrzewanie się
Opis:: Aim: The purpose of this study is to determine the temperature for self heating of coal, caused by the ratio of carbon monoxide and decreasing oxygen levels along a mining section exposed to a catastrophe. Introduction: The need for this study is associated with existing cumbersome methods used to determine the temperature of coal containing unsaturated hydrocarbons and necessity to identify a faster method for obtaining data about spontaneous fires, to facilitate the selection of appropriate firefighting measures. Methods: Methods are based on the theoretical model for non-isothermic kinetics of heterogeneous oxidation of coal with a variable reactionary oxygen surface, caused by the release of methane, as well as by formation and decay of surface compounds through oxygen adsorption and formation of stable particles. Results: A self heating model was put forward for a layer of coal, based on a representation involving a porous substance. It was assumed that a stream of filtered air, containing oxygen, oxidised upon entering such a layer and generated a heat source. Heat was absorbed across the coal surface culminating in an increase to its temperature. An analytical solution was obtained for this exercise. To describe the intensity of generated heat, the authors utilised their own, previously developed mathematical model. The model took into account the change in oxygen content and surface reaction, depending on coal oxidation levels. Some 30 experiments were performed and analysed, which addressed the issue of coal surface reaction and identified the relationship between the surface layer and degree of coal metamorphosis. This relationship was utilised to determine the proportion of oxygen absorbed during oxidation of coal. By taking account of such data it is possible to calculate the intensity of generated heat, its flow and temperature, and consequential use of oxygen during oxidation of coal. It is proposed that the ratio of carbon oxide to reduced oxygen levels along a section exposed to an emergency, as a result of oxidation can be used to determine coal temperature. This is illustrated by specific examples of mine incident analysis in the Donets Basin. Practical benefit: The identified dependences are recommended for further research and industrial application with the aim of controlling the temperature of self heating coal. Conclusions: The mathematical model for surface self heating of coal and porous substances, was approved during tests at NIIGD “Respirator” (Ukraine) and the Federal Republic of Germany, within the temperature range of 340–400 K, for use with different coal quality. It is proposed that the ratio of carbon oxide to oxygen used for oxidation reactions is utilized to determine the temperature of coal. Demonstrated full compatibility between derived results for temperature calculations and data concerning the ratio of ethylene to acetylene.
Cel: Celem badań jest określenie temperatury samonagrzewania się węgla w zależności od zawartości tlenku węgla i ubytku tlenu na odcinku awaryjnym. Aktualność badań: Potrzeba przeprowadzenia badań wiąże się z czasochłonnością wykorzystywanej dotychczas metody określenia temperatury węgla ze względu na zawartość węglowodorów nienasyconych oraz koniecznością opracowania szybkiej metody pozyskiwania danych na temat pożaru endogennego, które są niezbędne podczas wyboru odpowiednich środków do jego ugaszenia. Metody: Metody opierały się na teoretycznym modelu nieizotermicznej kinetyki heterogenicznego utleniania tlenem z powietrza węgli ze zmienną (niejednorodną) powierzchnią reakcyjną, co powodowane jest wydzielaniem metanu z węgla, a także powstawaniem i rozpadem związków powierzchniowych przy adsorpcji tlenu i powstawaniu przy powierzchni stałych produktów reakcji. Wyniki: W artykule zaproponowany został model procesu samonagrzewania się warstwy węgla na przykładzie środowiska porowatego. Założono, że wchodzący do takiej warstwy strumień filtrowanego powietrza wstępuje w reakcje chemiczne utleniania, przez co generowane jest źródło ciepła. Wydzielające się ciepło jest wydatkowane na przejście przez powierzchnię warstwy węgla i zwiększenie jego temperatury. Otrzymano rozwiązanie analityczne tego zadania. Do opisania intensywności wydzielania ciepła wykorzystano wcześniej opracowany przez autorów model matematyczny. Uwzględniono w nim zmianę zawartości tlenu i powierzchni reakcyjnej w miarę utleniania się węgla. Przeanalizowano około 30 eksperymentów polegających na określeniu powierzchni reakcyjnej węgla i otrzymano zależność między nią a stopniem metamorfizmu węgla. Zaproponowano wykorzystanie tej zależności do określenia zawartości procentowej tlenu wstępującego w reakcję utleniania węgla. Z uwzględnieniem tych danych możliwe jest wyliczenie: intensywności wydzielania ciepła, jego spadku i temperatury oraz zależności między zużyciem tlenu a utlenianiem się węgla. Autorzy przedstawili zależność, na podstawie której możliwe jest obliczenie temperatury węgla pod względem zawartości tlenku węgla i ubytku tlenu na odcinku awaryjnym. Na rzeczywistych przykładach awarii w kopalniach w Donbasie przedstawiono możliwość określenia temperatury samonagrzewania się węgla na podstawie danych analizy powietrza na odcinku awaryjnym. Znaczenie dla praktyki: Otrzymane zależności są rekomendowane do badań i zastosowań przemysłowych w celu kontroli temperatury samonagrzewania się węgla. Wnioski: Zaproponowany model matematyczny samonagrzewania się w warstwie węgla – środowisku porowatym – potwierdzony został w drodze eksperymentów przeprowadzonych przez Instytut Naukowo-Badawczy Górnictwa „Respirator” (Ukraina) i Republikę Federalną Niemiec w granicy temperatur 340–400 K na węglach o różnym stopniu uwęglenia. W celu określenia temperatury węgla zaproponowano wykorzystanie modelu opisującego stosunek zawartości tlenku węgla i tlenu biorącego udział w reakcjach utleniania. Wykazano pełną zgodność otrzymanych wyników wyliczeń temperatury z danymi w odniesieniu do etylenu i acetylenu.
Źródło:: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 3; 119-127
1895-8443
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Możliwości modyfikacji procesu Fentona w aspekcie skuteczności utleniania trudno biodegradowalnych zanieczyszczeń organicznych
Modification possibilities for oxidation effectiveness of hard degradable organic pollutants
Autorzy:: Janda, Anna
Marcinkowski, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237712.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: reakcja Fentona
rodniki hydroksylowe
nadtlenek wodoru
nadtlenek wapnia
stabilizacja chemiczna
utlenianie zanieczyszczeń organicznych
Fenton reaction
hydroxyl radicals
hydrogen peroxide
calcium peroxide
chemical stabilization
oxidation of organic contaminants
Opis:: Mechanizm procesu Fentona pozwala na usuwanie trudno biodegradowalnych związków organicznych z wody, ścieków, gleby oraz osadów. Klasyczna reakcja Fentona zachodzi w środowisku kwasowym, które zapewnia skuteczne tworzenie rodników hydroksylowych. Temperatura i pH środowiska reakcji są najważniejszymi parametrami decydującymi o dynamice przebiegu procesu Fentona oraz o chemizmie zachodzących reakcji. Środowisko kwasowe reakcji Fentona pozwala na dysocjację źródła tlenu do rodników, jednak z drugiej strony jest przyczyną zbyt szybkiego rozkładu niestabilnego H2O2 i powoduje wzrost temperatury środowiska reakcji. Takie warunki procesu są obarczone wysokim prawdopodobieństwem utraty potencjału utleniającego w wyniku reakcji konkurencyjnych. Z tego względu możliwe są różne modyfikacje klasycznego procesu Fentona, takie jak stosowanie alternatywnego źródła tlenu (CaO2), innej formy katalizatora reakcji i/lub środków chelatujących oraz wykorzystanie promieniowania nadfioletowego. Modyfikacje te pozwalają na zwiększenie wartości pH reakcji, bez znaczącej utraty rodników hydroksylowych. Doświadczenia badawcze wskazują, że stopień usunięcia zanieczyszczeń organicznych, w zależności od zastosowanych konfiguracji procesu Fentona i dawek reagentów, może sięgać niemal 100%.
The Fenton mechanism allows for removal of difficult-to-degrade organic compounds from water, wastewater, soil, and sediments. The classic Fenton reaction takes place in acidic pH, which ensures effective hydroxyl radicals formation. Temperature and pH of the reaction environment are the key parameters affecting the Fenton process and chemistry of the reactions involved. The acidic conditions allow for dissociation of the oxygen source into radicals. On the other hand, however, they cause rapid decomposition of labile H2O2, leading to an increase in temperature of the reaction environment. Under these circumstances, there is a high likelihood of losing the oxidative potential through competitive reactions. For this reason, various modifications of the classic Fenton reaction are applied, including the use of an alternative source of oxygen (CaO2) or a different form of the reaction catalyst and/or chelating agents as well as UV radiation application. These modifications allow for an increase in pH without a significant loss of hydroxyl radicals. The research experience indicates that the degree of contaminants removal may reach even 100%, depending on the applied Fenton process configurations and reagent doses.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2019, 41, 1; 47-53
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wybrane farmakokinetyczne interakcje leków w trakcie leczenia padaczki. Część II
Selected pharmacokinetic drug interactions during treatment of epilepsy. Part II
Autorzy:: Jastrzębski, Karol
Kacperska, Magdalena Justyna
Kozera-Kępiniak, Alicja
Klimek, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053388.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: CYP2C19
CYP2C9
CYP2D6
CYP2E1
CYP3A4
UDP- glucuronosyltransferases
elimination
glucuronidation
metabolism of drugs
reaction of the second phase
the reaction of the first phase oxidation of drugs
valproic acid
metabolizm leków
reakcja pierwszej fazy
oksydacja leków
reakcja drugiej fazy
glukuronidacja
kwas walproinowy
eliminacja leku
UDP-glukuronylotransferazy
Opis:: Epilepsy is a disease of unknown cause to the end, mainly characterized by the occurrence of unprovoked seizures. A seizure is a temporary change, in turn, reactivity or physiological change in part or whole brain. Seizures are divided into partial, generalized and unclassified. The concept of drug-resistant epilepsy may seem somewhat obvious and intuitively understandable, but not yet developed a detailed definition of commonly accepted. As a result, doctors and researchers use very different criteria and, in some cases, even give up the precise criteria, which makes it difficult to compare the results of clinical trials and the development of practical guidelines. In the treatment of epilepsy, there is no one standard way to proceed. The aim of epilepsy treatment is complete seizure control and getting the least side effects during treatment with antiepileptic drugs. The drug should be tailored to the type of seizure or epilepsy syndrome, the frequency and severity of seizures. The choice depends on the type of drug seizures, for example, primary generalized seizures, valproic acid is used, and secondarily generalized seizures and partial carbamazepine. Older-generation drugs (phenytoin, phenobarbital, primidone) is slowly becoming obsolete. However, may be prescribed for specific indications. There is also a large group of new drugs (lamotrigine, vigabatrin, oxcarbazepine, gabapentin, levetiracetam, felbamat, topiramate, tiagabine), which are becoming increasingly popular. The emergence of a new generation of drugs gave them some advantage over older-generation drugs. They are characterized by greater specificity of action, improved pharmacokinetic properties, better evaluation of clinical trials and less side effects. These drugs are in clinical trials, and direct observation of lessons can be drawn that they are very useful in some types of epilepsy. There is no doubt that further research and observation. This article presents a brief overview of the pharmacokinetic properties of selected drugs as well as potential interactions between them. Properly processes of absorption, metabolism, distribution and elimination of drugs determine the appropriate therapeutic efficacy. The success of treatment can also significantly affect the pharmacokinetic and pharmacodynamic interactions.
Padaczka to choroba o nieznanej do końca etiologii, charakteryzująca się występowaniem nieprowokowanych napadów padaczkowych. Napad padaczkowy to z kolei przejściowa zmiana reaktywności lub zmiana stanu fizjologicznego części bądź całego mózgu. Napady dzielą się na: częściowe, uogólnione i niesklasyfikowane. Pojęcie padaczki lekoopornej może się wydawać oczywiste i zrozumiałe, niemniej jednak nie opracowano dotychczas powszechnie uznawanej szczegółowej definicji. W efekcie lekarze i badacze stosują bardzo różne kryteria, a w niektórych przypadkach nawet rezygnują z dokładnych kryteriów, co znacznie utrudnia porównywanie wyników badań klinicznych i tworzenie wytycznych. W leczeniu padaczki nie występuje jeden standardowy sposób postępowania. Celem terapii padaczki jest całkowita kontrola napadów i uzyskanie jak najmniejszych objawów niepożądanych podczas leczenia lekami przeciwpadaczkowymi. Lek powinien być dostosowany do typu napadu lub zespołu padaczkowego, częstości i ciężkości napadów. Wybór leków zależy od rodzaju napadów, przykładowo w napadach pierwotnych uogólnionych stosowany jest kwas walproinowy, natomiast we wtórnie uogólnionych i częściowych – karbamazepina. Leki starszej generacji (fenytoina, fenobarbital, prymidon) powoli wychodzą z użycia. Mogą być jednak przepisywane z powodu indywidualnych wskazań. Jest też bardzo duża grupa nowych leków (lamotrygina, wigabatryna, okskarbazepina, gabapentyna, lewetyracetam, felbamat, topiramat, tiagabina), które stają się coraz bardziej popularne. Pojawienie się leków nowej generacji dało im pewną przewagę w stosunku do starszych leków. Cechują je: większa swoistość działania, lepsze właściwości farmakokinetyczne, lepsza ocena klinicznych prób i słabsze objawy niepożądane. Z badań klinicznych i z bezpośrednich obserwacji wynika, iż są to leki bardzo przydatne w niektórych typach padaczek. Nie ulega wątpliwości, że potrzebne są dalsze badania i obserwacje. W niniejszym artykule przedstawiono krótki przegląd właściwości farmakokinetycznych wybranych leków, a także potencjalne interakcje między nimi. Prawidłowo przebiegające procesy wchłaniania, metabolizmu, dystrybucji i eliminacji leków warunkują odpowiednią skuteczność terapeutyczną. Na powodzenie leczenia mogą także znacząco wpłynąć interakcje farmakokinetyczne i farmakodynamiczne.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 1; 50-55
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Enancjoselektywna enzymatyczna desymetryzacja katalizowana oksydoreduktazami. Reakcje utleniania. Część 1
Enantioselective enzymatic desymmetrization catalyzed by oxidoreductases. Oxidation reactions. Part 1
Autorzy:: Karczmarska-Wódzka, A.
Kołodziejska, R.
Tafelska-Kaczmarek, A.
Studzińska, R.
Wróblewski, M.
Augustyńska, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/172799.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:: dehydrogenaza
monooksygenaza
reakcja utleniania
dehydrogenase
monooxygenase
oxidation reaction
Opis:: The main advantage of biotransformation involving enzymes, compared to chemical processes, is a highly selective formation of products with precise configuration. Herein we describe enzymes participating in the oxidation processes, especially dehydrogenases and monooxygenases. Dehydrogenases are not only able to catalyze the enantioselective reduction of prochiral ketones, but they can also desymmetrize meso and prochiral diols through the enantioselective oxidation. As a result of this processes, optically active hydroxyketones, hydroxycarboxylic acids, and their derivatives are obtained. Cytochrome P450 monooxygenases (CYPs) constitute a family of heme-containing enzymes which exhibits a variety of catalytic activities. They catalyze different reactions, such as hydroxylation, epoxidation, oxidative deamination, or N- and (S)-oxidation. In the oxidation reaction with monooxygenases, the whole cells are commonly used as catalysts. The use of monooxygenases in the oxidation reaction of prochiral alkanes provides the optically active alcohols. It is very significant that these transformations are still difficult to carry out by chemical methods. Baeyer-Villiger monooxygenases (BVMO EC 1.14.13.X) effectively catalyze the nucleophilic and electrophilic oxidation reactions of various functional groups. BVMO are highly regio- and stereoselective enzymes, and their catalytic potential is used in the synthesis of optically pure lactones and esters. Keywords:
Źródło:: Wiadomości Chemiczne; 2015, 69, 1-2; 35-51
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:: Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Enancjoselektywna enzymatyczna desymetryzacja katalizowana oksydoreduktazami. Reakcje utleniania. Część 2
Enantioselective enzymatic desymmetrization catalyzed by oxidoreductases. Oxidation reactions. Part 2
Autorzy:: Karczmarska-Wódzka, A.
Kołodziejska, R.
Tafelska-Kaczmarek, A.
Studzińska, R.
Wróblewski, M.
Augustyńska, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/172457.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:: dioksygenaza
oksydaza
peroksydaza
reakcja utleniania
dioxygenase
oxidase
peroxidase
oxidation reaction
Opis:: In continuation of our work, we herein describe next enzyme classes applied for oxidation reaction. Dioxygenases, oxidases, and peroxidases are successfully used in the synthesis of desymmetrization products with high yields and enantiomeric excesses. Aromatic dioxygenases, such as toluene dioxygenase (TDO), naphthalene dioxygenase (NDO), and biphenyl dioxygenase (BPDO) found in the prokaryotic microorganisms are enzymes belonging to the dioxygenase class and are the most commonly used in organic synthesis. The α-oxidation of various fatty acids in the presence of an α-oxidase from germinating peas is one of the few examples of oxidases application in asymmetric organic synthesis. The intermediary α-hydroxyperoxyacids can undergo two competing reactions: decarboxylation of the corresponding aldehydes or reduction to the (R)-2-hydroxy acids. In order to eliminate the competitive decarboxylation reaction tin(II) chloride is used as an in situ reducing agent. Peroxidases are the redox enzymes found in various sources such as animals, plants, and microorganisms. Due to the fact that, in contrast to monooxygenases, no additional cofactors are required, peroxidases are highly attractive for the preparative biotransformation. Oxidation reactions catalyzed by (halo)peroxydases are also often used in organic synthesis. N-Oxidation of amines, for instance, leads to the formation of the corresponding aliphatic N-oxides, aromatic nitro-, or nitrosocompounds. From a preparative synthesis standpoint, however, sulfoxidation of thioether is important since it was proven to proceed in a highly stereo- and enantioselective manner. Furthermore, depending on the source of haloperoxidase, chiral sulfoxides of opposite configurations can be obtained.
Źródło:: Wiadomości Chemiczne; 2015, 69, 1-2; 53-64
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:: Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Thermokinetic analysis of vegetable oil oxidation as an autocatalytic reaction
Autorzy:: Kowalski, B
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371362.pdf
Data publikacji:: 1992
Wydawca:: Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:: oxidation
vegetable oil
kinetics
autocatalytic reaction
sunflower oil
edible oil
Źródło:: Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1992, 01, 2; 51-60
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:: Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Ograniczenie uciążliwości zapachowej ciśnieniowej sieci kanalizacyjnej z wykorzystaniem odczynnika Fentona
Reducing odor nuisance pressure sewerage system using Fenton’s reagent
Autorzy:: Nowicka, A.
Zieliński, M.
Dębowski, M.
Dudek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/401449.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: zagniwanie ścieków
reakcja Fentona
pogłębione utlenianie
wastewater decay
Fenton reaction
deep oxidation
Opis:: Celem opisanych badań było zaproponowanie metody pozwalającej wyeliminować bądź ograniczyć występowanie uciążliwości zapachowej kanalizacji komunalnej obserwowanej przy jednej z ulic w Mławie. W celu eliminacji uciążliwości zapachowej wykorzystano proces pogłębionego utleniania za pomocą odczynnika Fentona. Badania zmierzające do określenia niezbędnej dawki reagentów: PIX oraz perhydrolu wykazały, że zastosowanie najmniejszej testowanej dawki 0,1 g Fe²⁺/dm³ oraz 0,5 g H₂O₂/dm³ spowodowało zahamowanie podatności ścieków na zagniwanie.
The aim of this study was to propose a method to eliminate or reduce the occurrence of odor nuisance municipal sewage system located at one of the streets in Mława. In order to eliminate odor nuisance uses advanced oxidation processes. Studies aimed at determining the dose required reagents: PIX and hydrogen peroxide showed that the use of the lowest dose tested of 0,1 g of Fe²⁺/dm³ and 0,5 g H₂O₂/dm³ resulted in inhibition susceptibility wastewater rotting.
Źródło:: Inżynieria Ekologiczna; 2016, 48; 174-180
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:: Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Flameless oxidation at the GT26 gas turbine: numerical study via full chemistry
Autorzy:: Ochrymiuk, T.
Badur, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1955802.pdf
Data publikacji:: 2001
Wydawca:: Politechnika Gdańska
Tematy:: combustion
full kinetics of chemical reaction
CFD
computational fluid dynamics CFD
flameless oxidation
flameless combustion
Opis:: Sequential combustion was first applied to gas turbines more than 40 years ago, and almost half of these early machines are still operating. This form of oxidation leads to the flame-less combustion at a second chamber. In GT26, the second stage combustor has 24 SEV burners which are similar in action to the well known ABB EV burner. In this paper, a 3D numerical simulation of the first EV combustor and the second SEV-combustor are performed for normal operating conditions (exhaust mass flow 542 kg/s, exhaust temperature 610 C). Physical modelling of the flame-less oxidation is based on an original implementation of the Gri-Mech mechanism (325 chemical reactions) into the Fluent 5.4. Precise estimation of NOx emission and other pollutants has been done.
Źródło:: TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk; 2001, 5, 2; 239-246
1428-6394
Pojawia się w:: TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Destructive oxidation of ethanol in the corona discharge reactor
Autorzy:: Paterkowski, W.
Parus, W.
Kalisiak, S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/778857.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: reaktor koronowy
destrukcyjne utlenianie etanolu
utlenianie etanolu
kinetyka reakcji
corona discharge reactor
destructive oxidation of ethanol
kinetics of reaction
Opis:: The results of investigation of ethanol destructive oxidation (model aliphatic alcohol) in a corona discharge reactor are presented. The process was performed at the temperature of 303 K in the corona discharge generator - the reactor system manufactured in our laboratory. The process temperature was kept constant by cooling down the reactor with a stream of air. The measurements were carried out using the following process parameters: the inlet ethanol concentration in the stream of gases in the range of 0.0028 to 0.132 mol/m3 (0.128 ÷ 6.086 g/m3), the gas flow velocity in the range of 0.15-0.33 m3/h (space velocity in the range of 1220 ÷ 2680 m3/(m3R źh)) and the power supply to the reactor ranged from 1.6 to 86.4 W. The active volume of the reactor was 1.23ź10-4 m3. The phenomenological method was applied for the description of the process. It was based on the assumptions that the reaction rate can be described by the first order equation in relation to the ethanol concentration and the design equation of flow tubular reactor can be applied for the description of corona reactor. The usefulness of this model was estimated using statistical methods for the analysis of the experimental results. The Statistica 6.0 software was used for this application. The first stage of this analysis showed the dependencies between the considered variables, whereas the second stage was to find the equations describing the influence of the selected process parameters on the rate of ethanol destruction. The parameters of A and B of apparent constant rate equation given in the form of Z = Aźexp(-B/P) were also determined. The results of the investigations indicated that the applied corona discharge generator - reactor system assures a high efficiency of purification of the air and industrial waste gases contaminated by ethanol. The ethanol destruction degree of αi = 0.9 was obtained at the power supply to the reactor amounting to 650 kW/m3R per unit of its active volume. The final products of the reaction were only the harmless carbon dioxide and water vapour. It has been stated that the rate of the destructive oxidation of ethanol reaction is well described by the first order equation in relation to the ethanol concentration. Under isothermal conditions, the reaction rate also depends on the power supply to the reactor. This dependence is well described by the empirical equation Z = 3,233źexp(-82,598/P). The obtained results also indicated that the method of destructive oxidation of ethanol in the corona discharge reactor can be useful for the removal of ethanol and probably other aliphatic alcohols from different gases. The described method of calculation of the real rate of the process can be successfully used in the design of corona discharge reactors applied for such processes.
Źródło:: Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 4; 57-62
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:: Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Platinum dissolution and ethanol oxidation reaction on Pt-activated nickel foam in sodium hydroxide solution
Autorzy:: Pierozynski, B.
Mikolajczyk, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/779425.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: Pt-activated nickel foam
ethanol oxidation reaction
Pt-dissolution
Opis:: Electrochemical oxidation of ethanol becomes an important process of modern electrochemistry, due to its potential application into direct ethanol fuel cell technology. As rates of ethanol oxidation reaction (EOR) are significantly enhanced in alkaline media, employment of highly corrosion resistant under alkaline conditions, but non-noble metals becomes of superior practical importance. This communication article reports on the process of anodic dissolution of platinum, which is investigated on Pt activated, electrooxidized nickel foam electrodes, employed for ethanol oxidation reaction in 0.1 M sodium hydroxide solution. The above was revealed through the application of cyclic voltammetry and combined SEM/EDX (scanning electron microscopy and energy dispersive x-ray) spectroscopy examinations.
Źródło:: Polish Journal of Chemical Technology; 2017, 19, 3; 41-43
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:: Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "oxidation reaction" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język