Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Biosynthesis of hydrolytic enzymes of UV-mutants of Bacillus subtilis B-3 strain
Otrzymywanie i stabilnosc biosyntezy enzymow hydrolitycznych UV-mutantow bakterii Bacillus subtilis B-3
Autorzy:
Rodziewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373096.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
mutanty
Bacillus subtilis
biosynteza
enzymy hydrolityczne
stabilnosc
enzymy
bakterie
biotechnologia
otrzymywanie
Opis:
The studies were carried out on 12 UV-mutants of B. subtilis B-3 which synthesise from 18 to 105% more hydrolytic enzymes (proteinases, amylases, cellulases, and lipases) than the wild strain. After five years' storage of the mutants, a 26-fold increase in amylase biosynthesis was observed for a G7 UV-mutant. This mutant showed also other phenotypic differences. The increased ability of mutant G7 to synthesise amylases was controlled by the maltose-substrate induction.
W pracy oceniano stabilność biosyntezy pozakomórkowych hydrolaz (amylaz, proteinaz, celulaz i lipaz) przez 12 UV mutantów bakterii B.subtilis B-3, po 5-letnim przechowywaniu szczepów. Wykazano, że w przewadze mutanty zachowały zdolność do zwiększonej syntezy enzymów. Jednak do dalszych badań wybrano mutanta G7 który wyróżniał się spośród pozostałych tym, że obecnie syntetyzował 26-krotnie więcej amylaz niż szczep naturalny(rys. 2). Ponadto szczep ten syntetyzował też 3-krotnie więcej proteinaz (rys. 1), śladowe ilości celulaz (rys. 4), oraz utracił całkowicie zdolność syntezy lipaz (rys. 3). Między mutantami G7 a szczepem naturalnym B.subtilis B-3 wykazano też inne różnice fenotypowe w postaci zwiększonych rozmiarów komórek, w kinetyce wzrostu i wytwarzaniu barwników (tab. 2). Regulacja syntezy amylaz przez UV mutanta G7 miała charakter indukcyjny (tab. 1).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 63-71
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka enzymow pochodzenia mikrobiologicznego bioracych udzial w degradacji arabinoksylanow i ich rola w pozyskiwaniu kwasu ferulowego z wyslodzin piwowarskich
Autorzy:
Szwajgier, D
Targonski, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826811.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
enzymy bakteryjne
esterazy
odpady przemyslowe
wyslodziny
acetyloesterazy
ksylanazy
arabinoksylany
otrzymywanie
kwas ferulowy
wykorzystanie
degradacja
enzymy grzybowe
browarnictwo
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie enzymów pochodzenia bakteryjnego i grzybowego biorących udział w degradacji arabinoksylanów. W szczególności scharakteryzowano esterazy kwasu ferulowego, ksylanazy i acetyloesterazy. Przedstawiono stan badań nad pozyskiwaniem kwasu ferulowego z wysłodzin piwowarskich i innych materiałów roślinnych, po zastosowaniu oczyszczonych enzymów lub preparatów enzymatycznych pochodzenia mikrobiologicznego. Wysłodziny piwowarskie są najcenniejszym produktem odpadowym przemysłu piwowarskiego, bogatym w cenne składniki żywieniowe, np. białko, błonnik pokarmowy i kwasy tłuszczowe. Kwas ferulowy jest naturalnym, silnym przeciwutleniaczem występującym pospolicie w ziarniakach roślin Graminaceae i w produktach ubocznych przemysłu piwowarskiego - w wysłodzinach piwowarskich. Może być on przekształcany na drodze mikrobiologicznej do innych związków wykorzystywanych przemysłowo, np. przeciwutleniacza kwasu kawowego lub waniliny, cenionego związku aromatycznego żywności. (abstrakt oryginalny)
The aim of this review was to characterise of bacterial and fungal enzymes taking part in the degradation of arabinoxylans. This study especially describes ferulic acid esterase, xylanase and acethylesterase. This paper presents the sum of results concerning the possibility of ferulic acid production from barley spent grain using purified enzymes or commercial enzyme preparations of microbial origin. Barley spent grain is the most valuable by-product of brewing industry, rich in precious dietary components like proteins, dietary fiber, fatty acids and others. Ferulic acid is a natural, strong antioxidant commonly present in Graminaceae family plants and in a number of by-products of brewing industry - barley spent grain. Ferulic acid can be also microbiologically transformed into other compounds used in food industry, like antioxidant caffeic acid or vanillin, precious flavoring agent. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 5-21
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
Autorzy:
Kowalczyk, D
Stryjecka, M.
Baraniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
soczewica
bialka roslinne
rosliny straczkowe
wlasciwosci funkcjonalne
nasiona
koncentraty bialkowe
hydrolizaty bialkowe
otrzymywanie
koagulacja kwasowa
hydroliza bialka
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co-immobilization of Aspergillus niger and Zymomonas mobilis for ethanol production from starch
Wytwarzanie etanolu ze skrobi przy uzyciu unieruchomionych mieszanych kultur Aspergillus niger i Zymomonas mobilis
Autorzy:
Nowak, J.
Roszyk, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373056.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
alginian wapnia
kultury mieszane
hydroliza
etanol
skrobia
Aspergillus niger
Zymomonas mobilis
otrzymywanie
Opis:
The hydrolysis of starch by f our Aspergillus niger strains immobilized alone or as mixture with Zymomonas nobilis in Ca-alginate beads was investigated. The hydrolisis of starch was inhibited by reducing sugars present in the medium in the amounts from 14.0 to 30.0 g/L. When strains of A niger were co-immobilized with Zymomonas mobilis, starch hydrolysis was greatly improved. The potential of the mixed cultures immobilized in Ca-alginate beads for ethanol production form starch was determined. The final concentration of ethanol produced from starch (50 g/L) ranged from 16.6 to 18.9 g/L (58.5 to 66.8% of theoretical yield).
Badano proces hydrolizy skrobi przez 4 szczepy Aspergillus niger unieruchomione w kulkach z alginianu wapnia. Podczas gdy hydroliza skrobi była hamowana przy zawartości cukrów redukujących w zakresie od 14.0 do 30.0 g w 1 litrze podłoża, to unieruchomienie mieszanej kultury A. niger i Zymomonas mobilis prowadziło do dużo lepszego wykorzystania skrobi. Określono możliwość produkcji etanolu ze skrobi przy użyciu mieszanych kultur unieruchomionych w kulkach żelu alginianowego. Końcowe stężenie etanolu wytwarzanego ze skrobi (50 g/L) przez immobilizowaną mieszaną kulturę A. niger i Z. mobilis kształtowało się na poziomie 16.6-18.9 g/L (58.5-66.8% wydajności teoretycznej).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 65-70
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
D-Rybono-1,4-lakton. Część 1, Otrzymywanie i wybrane pochodne
D-Ribono-1,4-lactone. Part 1, Preparation and seleced derivatives
Autorzy:
Madaj, J.
Samaszko-Fiertek, J.
Ślusarz, R.
Dmochowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171744.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
D-Rybono-1,4-lakton
otrzymywanie
wybrane pochodne
D-Ribono-1,4-lactone
preparation
seleced derivatives
Opis:
Sugars are extremely important chiral substrates in organic synthesis. Thanks to the possibility of obtaining them from natural sources, their prices are relatively low which increases their attractiveness. d-Ribono-1,4-lactone is included in these compounds. For years it has enjoyed great interest as a substrate. In the early 1980’s two review articles were published in reputable journals [4, 5]. It has been a long time since these articles were published so we have decided to prepare a more up- -to-date review article in Polish. d-Ribono-1,4-lactone can be synthesized in many ways. The most interesting way seems to be the oxidation with KMnO4 [9] or molecular Br2 [10]. The use of bromine may appear to be harmful to the environment. That is why the search for more environmentally friendly methods is ongoing. However, the new methods are not as sufficiently satisfactory and often more expensive than the conventional, previously named methods. Therefore, the most commonly used method is the oxidation of D-ribose with molecular bromine. Very important derivatives of d-ribonolactone are acetal derivatives: 2,3-O-isopropylidene [10, 16] and 3,4-O-benzylidene derivatives [17]. They are often the starting materials for further synthesis. In the case of the latter compound the proper structure was determined by crystallography many years after its synthesis [18]. Very important group of derivatives are derivatives modificated at C-5: sulphonic [21], fluorine [22], chlorine [23], bromine [16, 24], azide [25] and phosphate [27]. Especially important are 5-bromo-5-deoxy derivatives. Examples of their use for the synthesis of thioalditols and thiosugars are described in the literature. It is also worth mentioning the possibility of synthesis of 1,2-unsaturated [28–30] and 2,3-unsaturated [31] derivatives. Presented examples of derivatives prove that using a d-ribono-1,4-lactone a whole range of derivatives extremely useful for further synthesis of more complex compounds can be obtained.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2017, 71, 11-12; 844-859
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzyby wybranych gleb torfowych Narwianskiego Parku Narodowego
The soil fungi communities of peat soils in the Narew National Park
Autorzy:
Tyszkiewicz, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27067.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
gatunki grzybow
grzyby glebowe
Narwianski Park Narodowy
grzyby zasiedlajace gleby
izolaty
gleby torfowe
badania mikologiczne
otrzymywanie
fungi species
soil fungi
Narew National Park
fungi colonizing peat soil
fungi
isolate
peat soil
mycological research
Opis:
The study was conducted in the years 2003-2004 on four low peatland peat soil profiles located in the Narew National Park. All studied soils were sedge peat soils sampled from various habitats. The recognition of the soil fungi communities and their stratification in the studied profiles were the aim of the study. The 214 isolates were made, which were represented by 45 species. The reason for little differentiation of quantitative-qualitative structures of soil fungi communities in peat soils is their high moisture. The distinct differentiation among the soil fungi communities was observed. These results suggest that not only the soil-forming process affects the soil fungi communities development but also the soil properties, which were under influence in the past and have been still affected by the habitat conditions, are very important to the development process of soil fungi communities.
Celem badań było poznanie i porównanie zbiorowisk grzybów zasiedlających wybrane gleby torfowe Narwiańskiego Parku Narodowego. Ogółem otrzymano 214 izolatów grzybów, które były reprezentowane przez 45 różnych gatunków. Niewątpliwie wysoka wilgotność gleb torfowych przyczynia się do małego zróżnicowania struktur ilościowo - jakościowych zbiorowisk grzybów zasiedlających te gleby. Ponadto zauważono, że zbiorowiska grzybów badanych profili glebowych w wyraźny sposób różniły się pomiędzy sobą. Uzyskane wyniki nasuwają przypuszczenie, że nie tylko proces glebotwórczy wywiera wpływ na kształtowanie się zbiorowisk grzybów glebowych. Niewątpliwie duże znaczenie mają właściwości samej gleby związane z warunkami siedliskowymi pod wpływem których kształtował się w przeszłości i nadal pozostaje profil glebowy. Badania zostały sfinansowane z funduszy KBN przyznanych na realizację pracy S/IIŚ/21/04.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 2; 475-483
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemicelulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
Hemicellulases - properties, application and production
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5173.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
hemicelulazy
hemiceluloza
ksylan
galaktany
mannany
otrzymywanie
zastosowanie
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie właściwości, otrzymywania i zastosowania hemicelulaz. Jest to grupa enzymów, które hydrolizują hemicelulozy – polisacharydy zawarte w ścianach komórkowych roślin, składające się głównie z reszty D-glukozy, D-galaktozy, D-mannozy, D-ksylozy, L-arabinozy oraz kwasów heksauronowych: glukuronowego, galakturonowego i metyloglukuronowego. Skład chemiczny hemiceluloz jest zróżnicowany i zależy przede wszystkim od rodzaju rośliny, w której występują. Do najważniejszych hemiceluloz należą ksylany, mannany, galaktany i galaktomannany; są one szeroko wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się je głównie w przemyśle celulozowo- -papierniczym do bielenia pulp; piekarskim do poprawy jakości wytwarzanego pieczywa; paszowym do poprawy strawności pasz zwierzęcych; owocowo-warzywnym; winiarskim. Używa się ich także do produkcji oligosacharydów, etanolu, kawy rozpuszczalnej, środków piorących oraz w celu uzyskania odnawialnych źródeł energii i węgla.
The aim of this review was to characterize preparation, properties, and application of hemicellulases. Hemicellulases are a group of enzymes which hydrolyze hemicelluloses, that is, polysaccharides that are found in plant cell walls, primarily consisting of the residue of Dglucose, D-galactose, D-mannose, D-xylose, L-arabinose as well hexuronic acids: glucuronic, galacturonic, and methyl glucuronic acids. The chemical composition of hemicellulases varies and primarily depends on the type of the plant in which they occur. The most important hemicellulases include xylans, galactans, and galactomannans. Hemicellulases are widely used in different branches of industry. They are used mainly in the pulp and paper industry for pulp bleaching; in the baking industry to improve the quality of bakery products; in the animal feed industry to improve the digestibility of animal feeds; in the fruit and vegetable processing industry as well as in the winemaking industry. These enzymes are also used for the production of oligosaccharides, ethanol, instant coffee, washing agents as well as to obtain renewable sources of energy and coal.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 2(17)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozyty otrzymywane z materialu lignocelulozowego ze slomy rzepakowej oraz z polimerow termoplastycznych
Composite materials obtained from thermoplastic polymers and lignocellulosic materials from rapeseed straw
Autorzy:
Paukszta, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201126.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
kompozyty polimerowe
otrzymywanie
sloma rzepakowa
rzepak
odmiany roslin
lignoceluloza
polimery termoplastyczne
polymer composite
production
rape straw
rape
plant cultivar
lignocellulose
thermoplastic polymer
Opis:
Światowa produkcja nasion rzepaku wynosi ponad 36 mln ton. Słoma rzepakowa jest odpadem przy uprawie rzepaku i nie znalazła do tej pory szerszego praktycznego wykorzystania. Brak jest jakichkolwiek światowych doniesień literaturowych na temat stosowania wyodrębnionych fragmentów łodyg rzepaku do wytwarzania kompozytów polimerowych. W pracy została przedstawiona metoda otrzymywania kompozytów polimerów termoplastycznych z materiałem lignocelulozowym pochodzącym ze słomy rzepakowej. Kompozyt w formie granulatu może być poddawany takim technikom przetwórczym jak wtryskiwanie lub prasowanie. W części doświadczalnej pracy zostały zaprezentowane badania nad kompozytami zawierającymi sześć różnych odmian rzepaku: Kana, Kaszub, Lubusz, Marita, Mazur i Pomorzanin. Badania wykazały brak istotnych różnic właściwości mechanicznych pomiędzy kompozytami zawierającymi 15% materiału lignocelulozowego pochodzącego ze słomy różnych odmian rzepaku. Na podstawie estetyki wyglądu oraz właściwości kompozytów można stwierdzić, że nowe materiały kompozytowe otrzymane na bazie rzepaku mogą znaleźć zastosowanie np. w motoryzacji, przemyśle meblarskim oraz budownictwie.
World crops of rape oilseed are estimated over 36 million tons. So far, there have not been known any methods of wide exploitation rape stems as a waste material. In this work we present a new method of use lignocellulosic materials from rape in order to manufacture polymer composites. Expected increase in the crops of rape in the context of biofuel production may supply a new source of cheap and easily renewable materials with the potential for polymer filling. The research work which we have carried out before, shows that the amount of the wooden substance in rape stem exceeds 80% and the average cellulose content in wooden parts of winter rape stem ranges from 35% to 40%. This study describes a new method of manufacturing composites from rape and thermoplastic polymers. The first stage of the process aimed to obtain this material involves cutting up rape stems into small pieces and removing parenchyma. The next steps are mercerization and modification with the acetic anhydride. Mercerization changes the structure of the native cellulose I to the polimorphic cellulose II and also removes lignin, pectin, waxy substances and natural oils. The modification process leads to improved adhesion between lignocellulosic material and polymer matrix. The composite material is obtained during extrusion process from mixture of commercial granulate of thermoplastic polymer and modified material from rape stems. The composite obtained in a form of granulate is ready for processing, such as injection moulding or press methods. Our previous investigations on composite rape stem/isotactic polypropylene confirm good mechanical properties of this new composite. The experimental part of this work presents the mechanical properties of composites isotactic polypropylene/rape containing straw of various varieties of winter rape (Kana, Kaszub, Lubusz, Marita, Mazur and Pomorzanin). The investigations have demonstrated that there were insignificant decreases in mechanical properties of composites containing straw from different varieties of rapeseed. The composites containing 15% of lignocellulosic materials from rape display a higher Young’s modulus and lower tensile strength as well as lower impact strength as compare with polypropylene matrix. Mechanical properties and aesthetic quality of products confirm that composites based on thermoplastic polymers and lignocellulosic materials from rape straw are useful for different applications, for example automotive, furniture and building industry.
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2005, 26, 2; 489-497
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda otrzymywania preparatu naturalnego alfa- i beta-karotenu z marchwi
Method for obtaining natural alpha- and beta-carotene preparation from carrot
Autorzy:
Szterk, A
Sosinska, E
Obiedzinski, M W
Lewicki, P P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827719.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
alfa-karoten
beta-karoten
preparaty karotenowe
biopreparaty
warzywa
marchew
otrzymywanie
procesy technologiczne
Opis:
Celem pracy było otrzymanie preparatu naturalnego α- i β-karotenu z marchwi. Wyciśnięty sok poddawano koagulacji stężonym kwasem solnym, w temperaturze ok. 95 °C. Sedymentację prowadzono w temperaturze bliskiej 0 °C, a koagulat odwirowywano. Następnie ekstrahowano z niego α- i β-karoten mieszaniną ekstrakcyjną eter naftowy: aceton (1:1 v/v). Otrzymany ekstrakt poddawano filtracji próżniowej i odwadnianiu chemicznemu. Mieszaninę ekstrakcyjną odparowywano pod próżnią, następnie przeprowadzano krystalizację karotenu w temp. -20 °C. Kryształy α- i β-karotenu oddzielano na sączku bibułowym, przemywając heksanem i suszono próżniowo. Z 50 kg marchwi uzyskiwano przeciętnie co najmniej 2 g preparatu α- i β-karotenu w postaci krystalicznej. Analiza chromatograficzna HPLC wykazała, że uzyskany preparat charakteryzuje się dużą czystością oraz stosunkiem α- karotenu do β-karotenu 1:1,7. Dodatkowo potwierdzono identyfikację α- i β-karotenu na podstawie widma UV/VIS (detektor diodowy) oraz widma masowego, uzyskanego techniką chromatografii cieczowej sprzężonej ze spektrometrią mas, z jonizacją przez elektrorozpylanie (LC-ESI/MS).
The objective of the study was to obtain a natural α- and β-carotene preparation from carrot. The squeezed juice was coagulated with a concentrated hydrochloric acid at about 95 °C. The sedimentation was carried out at a temperature close to 0 °C, and the coagulum was centrifuged. Next, α- and β-carotene were extracted from this centrifuged coagulum using an extraction mixture: petroleum ether & acetone (1:1 v/v). The extract produced was vacuum-filtered and chemically dehydrated. The extraction mixture was evaporated under vacuum, and the crystallization of carotene was carried out at -20°C. The crystals of α- and β-carotene were isolated on a filter paper by washing them with hexane; then, they were dried under vacuum. From the amount of 50 kg of carrot, more than 2 g of the crystal-formed α- and β-carotene preparation were obtained on average. The HPLC chromatographic analysis proved that the preparation produced was characterized by high purity and by α- to β-carotene ratio being 1:1.7. Additionally, the identification of α- and β-carotene was confirmed on the basis of UV/VIS spectra (diode array detector) and mass spectrum obtained using a liquid chromatography coupled with mass spectrometry, and with the ionization using electrospray (LC-ESI/MS).
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 4; 269-274
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrostruktura i wlasciwosci funkcjonalne kazeinianow otrzymanych metoda ekstruzji
Autorzy:
Szpendowski, J
Swigon, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826429.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ekstruzja
sklad chemiczny
wlasciwosci funkcjonalne
wlasciwosci fizykochemiczne
kazeinian wapnia
mikrostruktura
kazeiniany
otrzymywanie
extrusion
chemical compound
functional property
physicochemical property
calcium caseinate
microstructure
caseinate
obtaining
Opis:
Określono właściwości fizykochemiczne, funkcjonalne, wygląd i mikrostrukturę kazeinianu sodu, potasu oraz wapnia, które otrzymywano przemysłowo metodą ekstruzji. Kazeinian sodu i potasu charakteryzował się porowatą strukturą, najwyższą rozpuszczalnością w wodzie (89,8-90%), zdolnością absorpcji wody (4,05-4,67 g wody/1g preparatu) i tłuszczu (360-370 g tłuszczu/100 g białka) oraz emulgowania tłuszczu (87-90,3%). Kazeinian wapnia wykazywał zwartą, upakowaną mikrostrukturę, niższą rozpuszczalność w wodzie (84,2%), zdolność absorpcji wody (1,39 g wody/ 1g preparatu) i tłuszczu (320 g oleju/100 g białka) oraz gorsze właściwości emulgujące (84,2%). Stwierdzono, że mikrostruktura kazeinianów była ważnym czynnikiem wpływającym na ich właściwości funkcjonalne.
The physico-chemical and functional properties, appearance and microstructure were determined of industrially - produced sodium caseinate, calcium caseinate and potassium caseinate obtained by extrusion - cooking. The sodium caseinate and potassium caseinate were characterised porous microstructure and the highest values for water solubility (89,8-90%), water and fat absorption capacity (4,05-4,67 g water/1 g of preparation), and emulsifying capacity (87-90,3%). Calcium caseinate showed compact, packed microstructure and the lowest values for water solubility (84,2%), water (1,39 g water/ 1 g of preparation) and fat absorption (320 g oil/100 g of protein) and emulsification yield (84,2%). The microstructure of caseinates was found to be very important factor determining the functional properties of caseinates.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 3; 83-92
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa metoda otrzymywania proszków miodowych i ich właściwości fizyczne
Novel method to produce honey powders and their physical properties
Autorzy:
Jedlinska, A.
Kruszewski, B.
Antczak, M.
Lipinska, E.
Witrowa-Rajchert, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826414.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod w proszku
otrzymywanie
suszenie rozpylowe
gestosc
barwa
wlasciwosci fizyczne
Opis:
Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
The objective of the research study was to determine the possibility of reducing the content of monosaccharides in honey solutions through alcoholic fermentation in order to increase the content of honey compounds in honey powders produced using a spray drying method, and, next, to determine physical properties of those powders. Honey was diluted with water and a 30 % extract was produced; then, the solution underwent alcoholic fermentation. As soon as the desired concentration of the apparent extract (30 and 27 %) was reached, the fermented honey was diluted with water to make the content of dry mater be 20 %; next, it was concentrated by a gum Arabic and a tapioca starch (at 2 : 1 ratio) to a concentration level of 33 % of dry mater, and, finally, spray dried. Some selected physicochemical properties were analyzed of powders taken from a receiver and a chamber of spray dryer. In the powders produced, the following was determined: water content, water activity, bulk density, particle density, colour, and particle morphology. Owing to reducing the content of monosaccharides through alcoholic fermentation, a honey powder was produced, in which ca. 50 % of dry mass were honey compounds. Statistically significant differences were found among the colour and particle sizes of powders taken from different points in the dryer. The powders taken from the chamber were characterized by a larger particle size and a more intense colour. The apparent extract of fermented honey had no significant effect on the analyzed physical properties of the powders except for the particle density, which was larger in the case of the product produced from the solution with a lower extract.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena fizykochemiczna jogurtu naturalnego otrzymanego z mleka zageszczonego przy uzyciu ultrafiltracji oraz metoda tradycyjna
Autorzy:
Kowalska, E
Pikul, J.
Oziemkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826169.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ultrafiltracja
mleko zageszczone
napoje mleczne fermentowane
jogurt naturalny
mleczarstwo
wlasciwosci fizykochemiczne
skladniki mineralne
ocena sensoryczna
otrzymywanie
ultrafiltration
condensed milk
milk fermented drink
natural yoghourt
dairy industry
physicochemical property
mineral component
sensory evaluation
production
Opis:
W pracy przeprowadzono ocenę fizykochemiczną jogurtów naturalnych wyprodukowanych metodą termostatową z mleka zagęszczonego przy użyciu ultrafiltracji oraz poprzez dodatek odtłuszczonego mleka w proszku. Oznaczono podstawowy skład chemiczny, kwasowość czynną i miareczkową oraz zawartość wybranych składników mineralnych. Otrzymane jogurty zostały poddane ocenie sensorycznej. Stwierdzono, że jogurty przygotowane z mleka zagęszczonego metodą ultrafiltracji zawierały statystycznie istotnie więcej białka oraz mniej laktozy i wykazywały niższą kwasowość miareczkową niż jogurty wyprodukowane z mleka zagęszczonego poprzez dodatek odtłuszczonego proszku mlecznego. Jogurty otrzymane z mleka zagęszczonego metodą ultrafiltracji charakteryzowały się większą zawartością wapnia, fosforu i magnezu oraz niższą zawartością sodu i potasu w porównaniu z jogurtami otrzymanymi z mleka zagęszczonego metoda tradycyjną. Jogurty otrzymane z mleka zagęszczonego w procesie ultrafiltracji cechowała większa zwięzłość skrzepu niż jogurty przygotowane z mleka zagęszczonego w wyniku dodatku odtłuszczonego proszku mlecznego.
In the research work the physical and chemical properties of plain yoghurt made from milk concentrated by ultrafiltration (UF) method and yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder were evaluated. Chemical composition, pH, titratable acidity and content of mineral compounds were determinated. Sensoric evaluation was also carried out. Yoghurt made from UF milk retentate contained more protein and less lactose and its titrational acidity was lower in comparison with yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder. Those differences were statistically significant. Yoghurt made from UF retentate contained more mineral components such as calcium, phosphorus and magnesium and less mineral components such as sodium and potassium in comparison with yoghurt produced using the traditional method. The coagulum of yoghurts made from UF retentate were more firm than coagulum of yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 3; 78-88
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatności proteaz trzustkowych do degradacji surowców zwierzęcych bogatych w tkankę łaczną
Autorzy:
Krasnowska, G
Dworecka, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825688.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
trzustka
indyki
enzymy proteolityczne
preparaty enzymatyczne
tkanka laczna
surowce zwierzece
degradacja
skory swinskie
otrzymywanie
pancreas
turkey
proteolytic enzyme
enzymatic preparation
connective tissue
animal material
degradation
pork skin
production
Opis:
W pracy scharakteryzowano właściwości proteolityczne preparatu enzymatycznego uzyskanego z trzustek indyczych oraz oceniono przydatność tych enzymów do degradacji skór wieprzowych. Hydrolizę enzymatyczną surowca prowadzono w środowisku o pH = 7,0, a następnie przedłużano ją o hydrolizę kwasową w pH = 3,2. Na podstawie wyników badań wykazano wysoką aktywność proteolityczną proteaz trzustkowych wobec kazeiny oraz stwierdzono aktywność wobec substratów kolagenowych. Efektywność hydrolizy enzymatycznej skór wieprzowych, wyrażona ilością uwalnianej hydroksyproliny, wolnych grup aminowych oraz białka, była kilkakrotnie większa niż hydrolizy kwasowej. Ponadto poprzez odpowiedni dobór warunków prowadzenia procesu (temperatura, pH oraz rozdrobnienie surowca) można istotnie wpływać na jego wydajność. Reasumując, enzymy z trzustek indyczych charakteryzują się wysoką aktywnością proteolityczną w stosunku do białek skór wieprzowych.
The study presents the proteolytic qualities of an enzymatic preparation obtained from turkey pancreas and the usefulness of enzymes for the degradation of pigskins. Enzymatic hydrolysis of the material was carried out at pH = 7.0, and, then, acid hydrolysis was conducted at pH = 3.2. The results indicated a high proteolytic activity of pancreas proteases towards the casein. Their activity towards collagen substrates was also observed. The efficiency of enzymatic hydrolysis of pigskins, expressed by the amount of freed hydroxyproline, free amine groups and protein, was several times higher than the efficiency of acid hydrolysis. Moreover, the proper selection of the process conditions (temperature, pH and material comminuting) significantly increases its efficiency. It may be concluded that the enzymes from turkey pancreas are characterized by a high proteolytic activity towards proteins from pigskins.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 2; 23-31
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie i właściwości impregnowanych węgli aktywnych
Autorzy:
Choma, J.
Kloske, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236818.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
węgla aktywne
otrzymywanie węgli aktywnych
właściwości węgli aktywnych
Opis:
The paper includes an account of the available methods by •which impregnated active carbons are prepared, and charac-terizes their influence on tlie properties of the active carbons obtained, special consideration being given to those containing chromium, copper and silver. Particular preparation methods are discussed, and the chemical nature of the carbon surface, as well as the role of the oxygen functional groups, is analysed. Characterized are also the impregnating agents which are in use now, the methods of catalyst deposition on the carbon surface, along with a variety of models describing the adsorption of cyanogen chloride (a standard compound made use of when evaluating the sorbing properties of chromium-and copper-mo- dified carbons), the hydrolysis and oxidation reactions accom-panying the catalytic degradation of the toxic species absorbed by the carbons from the ambient air (e.g., cyanogen chloride, hydrogen cyanide or phosgene). Considered is also the mecha-nism responsible for the deterioration and loss of the sorbing and catalytic properties of impregnated carbons, as well as tlie available regeneration methods. The problems presented in the paper will undoubtedly account for a better understanding of how some major factors (e.g., the porous structure, the chemical homogeneity of the sorbent surface, or the components of the impregnating mixture) affect the adsorbing and catalytic pro-perties, as well as the lifetime of the impregnated carbons.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1999, 2; 3-17
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie lizozymu z bialka jaja kurzego metoda bezposredniej ultrafiltracji
Autorzy:
Lesnierowski, G
Kijowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826669.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ultrafiltracja
enzymy
bialka jaja
jaja kurze
lizozym
otrzymywanie
ultrafiltration
enzyme
egg protein
chicken egg
lysozyme
production
Opis:
Celem pracy było zastosowanie ultrafiltracji (UF) do bezpośredniego pozyskiwania lizozymu z białka jaja kurzego. Wykazano, że hydrolityczna aktywność właściwa i stopień oczyszczenia lizozymu oraz masa uzyskanego preparatu w istotny sposób zależała od rozcieńczenia surowca, kwasowości środowiska oraz jego siły jonowej. Czynnikiem determinującym aktywność enzymu i jego odzysk z białka jaja okazała się graniczna wielkość cząstek przepuszczanych przez membrany (“cut-off” membran). Wraz z jej wzrostem uzyskiwano zdecydowanie wyższe wartości tych parametrów. W najkorzystniejszych warunkach pozyskiwania enzymu otrzymano preparat o aktywności 12 400 U/mg i stopniu oczyszczenia C=17 (stosunek aktywności enzymu w preparacie do jego aktywności w surowcu) przy 20 procentowym odzysku lizozymu z białka jaja.
The aim of this work was to use ultrafiltration (UF) to isolate lysozyme directly from chicken egg white. It was concluded that the specific activity of lysozyme, degree of its purification and enzyme recovery depended significantly on the dilution of egg white solution, its pH and ionic strength. A significant rise in lysozyme activity and efficiency of the enzyme separation was observed after the isolation was carried out with the use of membranes with increasing cut-off. Under the best separation conditions the enzyme activity was 12.400 U/mg, coefficient of purification degree (the ratio of enzyme specific activity in the preparation, to the initial enzyme activity in raw material before isolation) received level 17 and the recovery of lysozyme was about 20%.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 2; 59-69
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies