Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-35 z 35
    Tytuł:
    Hemicelulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
    Hemicellulases - properties, application and production
    Autorzy:
    Wesolowska-Trojanowska, M.
    Targonski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/5173.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    hemicelulazy
    hemiceluloza
    ksylan
    galaktany
    mannany
    otrzymywanie
    zastosowanie
    Opis:
    Celem pracy było scharakteryzowanie właściwości, otrzymywania i zastosowania hemicelulaz. Jest to grupa enzymów, które hydrolizują hemicelulozy – polisacharydy zawarte w ścianach komórkowych roślin, składające się głównie z reszty D-glukozy, D-galaktozy, D-mannozy, D-ksylozy, L-arabinozy oraz kwasów heksauronowych: glukuronowego, galakturonowego i metyloglukuronowego. Skład chemiczny hemiceluloz jest zróżnicowany i zależy przede wszystkim od rodzaju rośliny, w której występują. Do najważniejszych hemiceluloz należą ksylany, mannany, galaktany i galaktomannany; są one szeroko wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się je głównie w przemyśle celulozowo- -papierniczym do bielenia pulp; piekarskim do poprawy jakości wytwarzanego pieczywa; paszowym do poprawy strawności pasz zwierzęcych; owocowo-warzywnym; winiarskim. Używa się ich także do produkcji oligosacharydów, etanolu, kawy rozpuszczalnej, środków piorących oraz w celu uzyskania odnawialnych źródeł energii i węgla.
    The aim of this review was to characterize preparation, properties, and application of hemicellulases. Hemicellulases are a group of enzymes which hydrolyze hemicelluloses, that is, polysaccharides that are found in plant cell walls, primarily consisting of the residue of Dglucose, D-galactose, D-mannose, D-xylose, L-arabinose as well hexuronic acids: glucuronic, galacturonic, and methyl glucuronic acids. The chemical composition of hemicellulases varies and primarily depends on the type of the plant in which they occur. The most important hemicellulases include xylans, galactans, and galactomannans. Hemicellulases are widely used in different branches of industry. They are used mainly in the pulp and paper industry for pulp bleaching; in the baking industry to improve the quality of bakery products; in the animal feed industry to improve the digestibility of animal feeds; in the fruit and vegetable processing industry as well as in the winemaking industry. These enzymes are also used for the production of oligosaccharides, ethanol, instant coffee, washing agents as well as to obtain renewable sources of energy and coal.
    Źródło:
    Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 2(17)
    2449-9773
    2080-5985
    Pojawia się w:
    Nauki Inżynierskie i Technologie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SBA-15 modyfikowany tlenkiem glinu jako nośnik nanocząstek złota
    SBA-15 as a carrier for gold nanoparticles
    Autorzy:
    Odrozek, K.
    Maresz, K.
    Koreniuk, A.
    Malinowski, J. J.
    Mrowiec-Białoń, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/306169.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
    Tematy:
    katalizatory
    struktura nośników
    metoda mocznikowa
    otrzymywanie
    stabilność
    Opis:
    Modyfikowany krzemionkowy materiał SBA-15, charakteryzujący się dużą powierzchnią właściwą i objętością porów, zastosowano jako nośnik nanocząstek złota. W pracy porównano wpływ metody funkcjonalizacji tego nośnika tlenkiem glinu oraz metody nanoszenia nanocząstek złota na aktywność katalizatorów w procesie utleniania glukozy za pomocą nadtlenku wodoru.
    Modified silica material – SBA-15, with high specific surface area and large pore volume, was used as a carrier for gold nanoparticles. The influence of alumina modification and activation methods with gold nanoparticles on catalysts activity in glucose oxidation with hydrogen peroxide were compared.
    Źródło:
    Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2014, 18; 27-37
    1509-0760
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Otrzymywanie i właściwości impregnowanych węgli aktywnych
    Autorzy:
    Choma, J.
    Kloske, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236818.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    węgla aktywne
    otrzymywanie węgli aktywnych
    właściwości węgli aktywnych
    Opis:
    The paper includes an account of the available methods by •which impregnated active carbons are prepared, and charac-terizes their influence on tlie properties of the active carbons obtained, special consideration being given to those containing chromium, copper and silver. Particular preparation methods are discussed, and the chemical nature of the carbon surface, as well as the role of the oxygen functional groups, is analysed. Characterized are also the impregnating agents which are in use now, the methods of catalyst deposition on the carbon surface, along with a variety of models describing the adsorption of cyanogen chloride (a standard compound made use of when evaluating the sorbing properties of chromium-and copper-mo- dified carbons), the hydrolysis and oxidation reactions accom-panying the catalytic degradation of the toxic species absorbed by the carbons from the ambient air (e.g., cyanogen chloride, hydrogen cyanide or phosgene). Considered is also the mecha-nism responsible for the deterioration and loss of the sorbing and catalytic properties of impregnated carbons, as well as tlie available regeneration methods. The problems presented in the paper will undoubtedly account for a better understanding of how some major factors (e.g., the porous structure, the chemical homogeneity of the sorbent surface, or the components of the impregnating mixture) affect the adsorbing and catalytic pro-perties, as well as the lifetime of the impregnated carbons.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 1999, 2; 3-17
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne kierunki w otrzymaniu i badaniu antygenów pasożytów służących do immunodiagnostyki
    Contemporary trends in obtaining and studying parasite antigens used in immunodiagnostics
    Autorzy:
    Machnicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/837517.pdf
    Data publikacji:
    1988
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    parazytologia
    pasozyty
    antygeny
    otrzymywanie
    kierunki badan
    immunodiagnostyka
    immunoparazytologia
    Opis:
    The contemporary methods of specific antigen selection as well as determination of particular for infected hosts epitopes were described. The immuno-diagnostics of echinococcosis, trichinellosis, canine filariosis and toxocarosis (larva migrans) were demonstrated as examples to illustrate the progress in test efficiency. The need of application of highly specific antigens in very sensitive methods, to which ELISA belongs, was stressed.
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1988, 34, 4-6
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Produkcja napojów bezalkoholowych z zastosowaniem emulsji napojowych
    Production of soft drinks with apply beverage emulsions
    Autorzy:
    Dłużewska, E.
    Gasik, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/228475.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
    Tematy:
    napoje bezalkoholowe
    otrzymywanie napojów bezalkoholowych
    emulsje
    trwałość przechowalnicza
    Opis:
    W artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat otrzymywania napojów bezalkoholowych z emulsji aromatów, składników recepturowych tych emulsji i problemów związanych z ich trwalościąprzechowalniczą. Znajomość poruszanych w artykule zagadnień może pomóc w pracach nad poprawą jakości produkowanych napojów bezalkoholowych, jak również w postępie techniczno-technologicznym w zakresie wprowadzania nowych produktów, takich jak napoje o nowych oryginalnych smakach i kolorach, napoje z coraz większym udziałem soków owocowych oraz wzbogacane w składniki prozdrowotne.
    Beverages with fruit test and typical cloudiness to natural juices are obtaining from flavour emulsions. Beverage emulsions are first prepared as an emulsion concentrate which is later diluted in sugar solution in order to produce the finished beverage. Stability of beverage emulsion in both the concentrated and diluted forms is the technological problem in soft drinks industry. In soft drinks, the beverage emulsion may provide flavour, colour and cloudy appearance for the beverage. A typical beverage emulsion composition includes flavour oils and weighing agents in the oil phase, and water, emulsifier, acids, and preservatives in the water phase.
    Źródło:
    Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2006, T. 16, nr 2, 2; 26-29
    0867-793X
    2719-3691
    Pojawia się w:
    Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne kierunki w otrzymaniu i badaniu antygenów pasożytów służących do immunodiagnostyki
    Contemporary trends in obtaining and studying parasite antigens used in immunodiagnostics
    Autorzy:
    Machnicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152676.pdf
    Data publikacji:
    1988
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    parazytologia
    pasozyty
    antygeny
    otrzymywanie
    kierunki badan
    immunodiagnostyka
    immunoparazytologia
    Opis:
    The contemporary methods of specific antigen selection as well as determination of particular for infected hosts epitopes were described. The immuno-diagnostics of echinococcosis, trichinellosis, canine filariosis and toxocarosis (larva migrans) were demonstrated as examples to illustrate the progress in test efficiency. The need of application of highly specific antigens in very sensitive methods, to which ELISA belongs, was stressed.
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 1988, 34, 4-6; 477-483
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa metoda otrzymywania proszków miodowych i ich właściwości fizyczne
    Novel method to produce honey powders and their physical properties
    Autorzy:
    Jedlinska, A.
    Kruszewski, B.
    Antczak, M.
    Lipinska, E.
    Witrowa-Rajchert, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826414.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    miod w proszku
    otrzymywanie
    suszenie rozpylowe
    gestosc
    barwa
    wlasciwosci fizyczne
    Opis:
    Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
    The objective of the research study was to determine the possibility of reducing the content of monosaccharides in honey solutions through alcoholic fermentation in order to increase the content of honey compounds in honey powders produced using a spray drying method, and, next, to determine physical properties of those powders. Honey was diluted with water and a 30 % extract was produced; then, the solution underwent alcoholic fermentation. As soon as the desired concentration of the apparent extract (30 and 27 %) was reached, the fermented honey was diluted with water to make the content of dry mater be 20 %; next, it was concentrated by a gum Arabic and a tapioca starch (at 2 : 1 ratio) to a concentration level of 33 % of dry mater, and, finally, spray dried. Some selected physicochemical properties were analyzed of powders taken from a receiver and a chamber of spray dryer. In the powders produced, the following was determined: water content, water activity, bulk density, particle density, colour, and particle morphology. Owing to reducing the content of monosaccharides through alcoholic fermentation, a honey powder was produced, in which ca. 50 % of dry mass were honey compounds. Statistically significant differences were found among the colour and particle sizes of powders taken from different points in the dryer. The powders taken from the chamber were characterized by a larger particle size and a more intense colour. The apparent extract of fermented honey had no significant effect on the analyzed physical properties of the powders except for the particle density, which was larger in the case of the product produced from the solution with a lower extract.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 3
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Photocatalytic hydrogen generation over alkali niobates in the presence of organic compounds
    Autorzy:
    Zielińska, B.
    Sreńscek-Nazzal, J.
    Kaleńczuk, R.J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779439.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    otrzymywanie wodoru
    niobiany alkaliczne
    fotokataliza
    hydrogen generation
    alkali niobates
    photocatalysis
    Opis:
    The photocatalytic efficiency of alkali niobate-based compounds (Li, Na, K) for hydrogen generation has been investigated. The systematic study showed that the highest photocatalytic activity was observed in the case of Na/Nb2O5 catalyst which contained sodium niobate (NaNbO3) phase and that the most efficient electron donor for hydrogen generation was formic acid. In addition, the effect of organic donor (HCOOH) concentration on the amount of the evolved hydrogen was studied.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2008, 10, 4; 1-3
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metoda otrzymywania preparatu naturalnego alfa- i beta-karotenu z marchwi
    Method for obtaining natural alpha- and beta-carotene preparation from carrot
    Autorzy:
    Szterk, A
    Sosinska, E
    Obiedzinski, M W
    Lewicki, P P
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827719.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    alfa-karoten
    beta-karoten
    preparaty karotenowe
    biopreparaty
    warzywa
    marchew
    otrzymywanie
    procesy technologiczne
    Opis:
    Celem pracy było otrzymanie preparatu naturalnego α- i β-karotenu z marchwi. Wyciśnięty sok poddawano koagulacji stężonym kwasem solnym, w temperaturze ok. 95 °C. Sedymentację prowadzono w temperaturze bliskiej 0 °C, a koagulat odwirowywano. Następnie ekstrahowano z niego α- i β-karoten mieszaniną ekstrakcyjną eter naftowy: aceton (1:1 v/v). Otrzymany ekstrakt poddawano filtracji próżniowej i odwadnianiu chemicznemu. Mieszaninę ekstrakcyjną odparowywano pod próżnią, następnie przeprowadzano krystalizację karotenu w temp. -20 °C. Kryształy α- i β-karotenu oddzielano na sączku bibułowym, przemywając heksanem i suszono próżniowo. Z 50 kg marchwi uzyskiwano przeciętnie co najmniej 2 g preparatu α- i β-karotenu w postaci krystalicznej. Analiza chromatograficzna HPLC wykazała, że uzyskany preparat charakteryzuje się dużą czystością oraz stosunkiem α- karotenu do β-karotenu 1:1,7. Dodatkowo potwierdzono identyfikację α- i β-karotenu na podstawie widma UV/VIS (detektor diodowy) oraz widma masowego, uzyskanego techniką chromatografii cieczowej sprzężonej ze spektrometrią mas, z jonizacją przez elektrorozpylanie (LC-ESI/MS).
    The objective of the study was to obtain a natural α- and β-carotene preparation from carrot. The squeezed juice was coagulated with a concentrated hydrochloric acid at about 95 °C. The sedimentation was carried out at a temperature close to 0 °C, and the coagulum was centrifuged. Next, α- and β-carotene were extracted from this centrifuged coagulum using an extraction mixture: petroleum ether & acetone (1:1 v/v). The extract produced was vacuum-filtered and chemically dehydrated. The extraction mixture was evaporated under vacuum, and the crystallization of carotene was carried out at -20°C. The crystals of α- and β-carotene were isolated on a filter paper by washing them with hexane; then, they were dried under vacuum. From the amount of 50 kg of carrot, more than 2 g of the crystal-formed α- and β-carotene preparation were obtained on average. The HPLC chromatographic analysis proved that the preparation produced was characterized by high purity and by α- to β-carotene ratio being 1:1.7. Additionally, the identification of α- and β-carotene was confirmed on the basis of UV/VIS spectra (diode array detector) and mass spectrum obtained using a liquid chromatography coupled with mass spectrometry, and with the ionization using electrospray (LC-ESI/MS).
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 4; 269-274
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biosynthesis of hydrolytic enzymes of UV-mutants of Bacillus subtilis B-3 strain
    Otrzymywanie i stabilnosc biosyntezy enzymow hydrolitycznych UV-mutantow bakterii Bacillus subtilis B-3
    Autorzy:
    Rodziewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373096.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    mutanty
    Bacillus subtilis
    biosynteza
    enzymy hydrolityczne
    stabilnosc
    enzymy
    bakterie
    biotechnologia
    otrzymywanie
    Opis:
    The studies were carried out on 12 UV-mutants of B. subtilis B-3 which synthesise from 18 to 105% more hydrolytic enzymes (proteinases, amylases, cellulases, and lipases) than the wild strain. After five years' storage of the mutants, a 26-fold increase in amylase biosynthesis was observed for a G7 UV-mutant. This mutant showed also other phenotypic differences. The increased ability of mutant G7 to synthesise amylases was controlled by the maltose-substrate induction.
    W pracy oceniano stabilność biosyntezy pozakomórkowych hydrolaz (amylaz, proteinaz, celulaz i lipaz) przez 12 UV mutantów bakterii B.subtilis B-3, po 5-letnim przechowywaniu szczepów. Wykazano, że w przewadze mutanty zachowały zdolność do zwiększonej syntezy enzymów. Jednak do dalszych badań wybrano mutanta G7 który wyróżniał się spośród pozostałych tym, że obecnie syntetyzował 26-krotnie więcej amylaz niż szczep naturalny(rys. 2). Ponadto szczep ten syntetyzował też 3-krotnie więcej proteinaz (rys. 1), śladowe ilości celulaz (rys. 4), oraz utracił całkowicie zdolność syntezy lipaz (rys. 3). Między mutantami G7 a szczepem naturalnym B.subtilis B-3 wykazano też inne różnice fenotypowe w postaci zwiększonych rozmiarów komórek, w kinetyce wzrostu i wytwarzaniu barwników (tab. 2). Regulacja syntezy amylaz przez UV mutanta G7 miała charakter indukcyjny (tab. 1).
    Źródło:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 63-71
    1230-0322
    2083-6007
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw sposobu otrzymywania sokow truskawkowych na zawartosc antocyjanow i barwe
    Effect of production method of strawberry juices on the content of anthocyanins and colour
    Autorzy:
    Kalisz, S
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827933.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    soki owocowe
    truskawki
    sok truskawkowy
    otrzymywanie
    technologia produkcji
    polifenole
    antocyjany
    aktywnosc przeciwutleniajaca
    barwa
    Opis:
    Przedmiotem badań było określenie zmian jakościowych soków truskawkowych przechowywanych przez 1, 2 i 3 miesiące w temp. 4 ºC. Sporządzono 4 warianty soków: (1) bez maceracji enzymatycznej miazgi, (2) bez maceracji enzymatycznej miazgi z dodatkiem taxifolinu, (3) po obróbce miazgi Panzymem BE, (4) po obróbce miazgi Panzymem BE z taxifolinem. W sokach oznaczano zawartość: polifenoli ogółem, antocyjanów, katechin, witaminy C oraz pojemność przeciwutleniającą. Największą zawartością antocyjanów wyróżniał się sok po maceracji miazgi bez dodatków (47,07 mg/100 ml), najwięcej witaminy C zawierał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (11,73 mg/100 ml), natomiast największą zawartością polifenoli i katechin odznaczał się sok po maceracji miazgi z taxifolinem (194,1 mg/100 ml i 17,9 mg/100 ml). Spośród badanych soków najwyższą pojemność przeciwutleniającą wykazywał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (14,4 μmoli Troloxu/ml). W trakcie 3-miesięcznego przechowywania stwierdzono zmniejszenie zawartości antocyjanów katechin, witaminy C i polifenoli ogółem, co powodowało obniżenie pojemności przeciwutleniającej. Szybkość degradacji składników oraz zmniejszenie właściwości przeciwutleniających miało najbardziej intensywny przebieg w 1. miesiącu przechowywania.
    The objective of the study was to determine quality changes in strawberry juices stored at 4 °C during a period of 1, 2, and 3 months. Four (4) juice variants were prepared: (1) without mash maceration; (2) without mash maceration and with the addition of taxifolin; (3) after mash maceration using a Panzym BE enzymatic preparation; and (4) after mash maceration using a Panzym BE enzymatic preparation with taxifolin. In the juices studied, the contents of the following components were determined: total polyphenolic, anthocyanins, catechins, vitamin C; the antioxidant activity was also analysed. The juice after mash maceration and without any additions was characterized by the highest total content of anthocyanins (47.07mg/100 ml); the juice after mash maceration and with the addition of taxifolin had the highest content level of vitamin C (11.73 mg/100 ml). Furthermore, this juice (after mash maceration and with taxifolin) had the highest content of polyphenols and catechin (194.1 mg/100 ml and 17.9 mg/100 ml, respectively). Among the juices studied, the highest antioxidant activity (14.4 μmol Troloxu/ml) was found in the juices after mash maceration and with taxifolin added. While storing the juices analyzed for 3 months, it was also found that the contents of anthocyanins, catechins, vitamin C, and total polyphenols were reduced, and this fact had an effect of a lower antioxidant activity. The degradation rate of components and the decrease in the antioxidant properties were most intense during the first month of storing the juices.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 149-160
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co-immobilization of Aspergillus niger and Zymomonas mobilis for ethanol production from starch
    Wytwarzanie etanolu ze skrobi przy uzyciu unieruchomionych mieszanych kultur Aspergillus niger i Zymomonas mobilis
    Autorzy:
    Nowak, J.
    Roszyk, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373056.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    alginian wapnia
    kultury mieszane
    hydroliza
    etanol
    skrobia
    Aspergillus niger
    Zymomonas mobilis
    otrzymywanie
    Opis:
    The hydrolysis of starch by f our Aspergillus niger strains immobilized alone or as mixture with Zymomonas nobilis in Ca-alginate beads was investigated. The hydrolisis of starch was inhibited by reducing sugars present in the medium in the amounts from 14.0 to 30.0 g/L. When strains of A niger were co-immobilized with Zymomonas mobilis, starch hydrolysis was greatly improved. The potential of the mixed cultures immobilized in Ca-alginate beads for ethanol production form starch was determined. The final concentration of ethanol produced from starch (50 g/L) ranged from 16.6 to 18.9 g/L (58.5 to 66.8% of theoretical yield).
    Badano proces hydrolizy skrobi przez 4 szczepy Aspergillus niger unieruchomione w kulkach z alginianu wapnia. Podczas gdy hydroliza skrobi była hamowana przy zawartości cukrów redukujących w zakresie od 14.0 do 30.0 g w 1 litrze podłoża, to unieruchomienie mieszanej kultury A. niger i Zymomonas mobilis prowadziło do dużo lepszego wykorzystania skrobi. Określono możliwość produkcji etanolu ze skrobi przy użyciu mieszanych kultur unieruchomionych w kulkach żelu alginianowego. Końcowe stężenie etanolu wytwarzanego ze skrobi (50 g/L) przez immobilizowaną mieszaną kulturę A. niger i Z. mobilis kształtowało się na poziomie 16.6-18.9 g/L (58.5-66.8% wydajności teoretycznej).
    Źródło:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 65-70
    1230-0322
    2083-6007
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation of catechin and procyanidin standards from hawthorn [ Crataegus azarolus L.] and pine [Pinus mesogeensis fieschi] Barks
    Otrzymywanie standardow katechin i procyjanidyn z kory glogu [Crataegus azarolus L.] i sosny [Pinus mesogeensis fieschi]
    Autorzy:
    Oszmianski, J.
    Bourzeix, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373041.pdf
    Data publikacji:
    1995
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    surowce roslinne
    glog
    sosna
    procyjanidyny
    Crataegus azarolus
    epikatechiny
    katechiny
    kora
    otrzymywanie
    przetworstwo owocowo-warzywne
    Opis:
    Pine and hawthorn barks were used to obtain procyanidin standards by a simple method. At first oligomeric procyanidin powder was prepared by a previously patented method yielding 450 mg and 120 mg, respectively, írom 100 g of hawthorn and pine fresh bark. These preparations were then fractionated into monomers, dimers and trimers with Fractogel TSK HW-40 (S) column (28 x 2.5 cm) and methanol as the eluent. The purity of five procyanidin standards was more than 90%. The hawthorn contained (-)epicatechin and its derivative procyanidins as principal phenolics and pine (+)catechin and its procyanidin dimers and trimer.
    Podjęto próbę opracowania prostej metody otrzymywania standardów procyjanidyn z surowców roślinnych. W tym celu użyto korę z głogu i sosny do ekstrakcji tych związków. W pierwszym etapie uzyskano preparaty oligomerów procyjanidyn w ilości 450 mg i 120 mg odpowiednio ze 100 g świeżej kory głogu i sosny. Następnie stosując chromatografię kolumnową na żelu Fractogel TSK HW-40 (S) i metanol do eluowania rozdzielono te związki na frakcje monomerów, dimerów i trimerów procyjanidyn (Rysunek 2). Zawartość procyjanidyn w otrzymanych standardach wynosiła w pięciu przypadkach ponad 90% czystego składnika dzięki prostemu składowi tych związków (Tabela 1). W korze sosny występuje tylko (+) katechina i jej pochodne, a w korze głogu głównie (-) epikatechina i jej pochodne (Rysunek 1).
    Źródło:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1995, 04, 2; 89-96
    1230-0322
    2083-6007
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Otrzymywanie lizozymu z bialka jaja kurzego metoda bezposredniej ultrafiltracji
    Autorzy:
    Lesnierowski, G
    Kijowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826669.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    ultrafiltracja
    enzymy
    bialka jaja
    jaja kurze
    lizozym
    otrzymywanie
    ultrafiltration
    enzyme
    egg protein
    chicken egg
    lysozyme
    production
    Opis:
    Celem pracy było zastosowanie ultrafiltracji (UF) do bezpośredniego pozyskiwania lizozymu z białka jaja kurzego. Wykazano, że hydrolityczna aktywność właściwa i stopień oczyszczenia lizozymu oraz masa uzyskanego preparatu w istotny sposób zależała od rozcieńczenia surowca, kwasowości środowiska oraz jego siły jonowej. Czynnikiem determinującym aktywność enzymu i jego odzysk z białka jaja okazała się graniczna wielkość cząstek przepuszczanych przez membrany (“cut-off” membran). Wraz z jej wzrostem uzyskiwano zdecydowanie wyższe wartości tych parametrów. W najkorzystniejszych warunkach pozyskiwania enzymu otrzymano preparat o aktywności 12 400 U/mg i stopniu oczyszczenia C=17 (stosunek aktywności enzymu w preparacie do jego aktywności w surowcu) przy 20 procentowym odzysku lizozymu z białka jaja.
    The aim of this work was to use ultrafiltration (UF) to isolate lysozyme directly from chicken egg white. It was concluded that the specific activity of lysozyme, degree of its purification and enzyme recovery depended significantly on the dilution of egg white solution, its pH and ionic strength. A significant rise in lysozyme activity and efficiency of the enzyme separation was observed after the isolation was carried out with the use of membranes with increasing cut-off. Under the best separation conditions the enzyme activity was 12.400 U/mg, coefficient of purification degree (the ratio of enzyme specific activity in the preparation, to the initial enzyme activity in raw material before isolation) received level 17 and the recovery of lysozyme was about 20%.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 2; 59-69
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci fizykochemiczne i funkcjonalne kazeinianow otrzymywanych metoda zbiornikowa oraz ekstruzji
    Physicochemical and functional properties of caseinates produced by tank and extrusion methods
    Autorzy:
    Szpendowski, J
    Szymanski, E.
    Staniewski, B.
    Bohdziewicz, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826932.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    kazeiniany
    wlasciwosci fizykochemiczne
    wlasciwosci funkcjonalne
    otrzymywanie
    ekstruzja
    metoda zbiornikowa
    mikrostruktura
    sklad chemiczny
    kazeinian sodu
    kazeinian wapnia
    Opis:
    Celem przeprowadzonych badań było porównanie właściwości fizykochemicznych i funkcjonalnych wybranych kazeninianów wyprodukowanych tradycyjną metodą zbiornikową oraz metodą ekstruzji. Kazeiniany sodu i wapnia otrzymywane tradycyjną metodą zbiornikową oraz metodą ekstruzji charakteryzowały się zbliżonym składem chemicznym, za wyjątkiem zawartości popiołu. Spośród badanych preparatów białkowych, kazeinian sodu wyprodukowany metodą ekstruzji charakteryzował się najbardziej rozwiniętą, porowatą strukturą i największą rozpuszczalnością w wodzie, zdolnością absorpcji wody i tłuszczu, wydajnością emulgowania tłuszczu oraz tworzył roztwory wodne o największej lepkości. Kazeinian wapnia, niezależnie od metody produkcji, charakteryzował się bardziej zwartą, upakowaną strukturą, wyższym w porównaniu z kazeinianem sodu ciężarem nasypowym, mniejszą rozpuszczalnością w wodzie oraz zdolnością absorpcji wody i tłuszczu. Zastąpienie tradycyjnej metody zbiornikowej technologią ekstruzji pozwala na wyprodukowanie kazeinianów charakteryzujących się korzystniejszymi właściwościami funkcjonalnymi.
    The objective of the research study accomplished was to compare the physicochemical and functional properties of the selected caseinates produced by a traditional tank method and an extrusion method. Sodium and calcium caseinates produced using the traditional tank method and extrusion method were characterized by a similar chemical composition, except for the content of ash. From amidst all the protein preparations analyzed, the sodium caseinate produced by the extrusion method was characterized by the most developed, highly porous structure and the highest water solubility, as well as by a water and fat absorption capacity, a yield of fat emulsification; it formed aqueous solutions of the highest viscosity values. Irrespective of the method of producing calcium caseinate, it was characterized by a more compact, packed structure, a higher bulk density compared to sodium caseinate, and by a lower solubility in water, as well as by a lower water and fat absorption capacity. When the extrusion technology is substituted for the traditional tank method, then, it is possible to manufacture the caseinates characterized by functional properties that appear more constructive.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 2; 62-75
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości antykorozyjne żywic styrenowo-akrylowych zawierających tripolifosforan glinu
    Anticorrosive properties of styrene-acrylic resins containing aluminum tripolyphosphate
    Autorzy:
    Shangguan, L. J.
    Ma, W.
    Liu, G.
    Song, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/142544.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    żywice styrenowo-akrylowe
    tripolifosforan glinu
    właściwości antykorozyjne
    otrzymywanie
    styrene-acrylic resins
    aluminum tripolyphosphate
    anticorrosive properties
    preparation
    Opis:
    Tripolifosforan glinu zdyspergowano w emulsji styrenowo-akrylowej. Rozkład i wielkości cząstek lateksu badano za pomocą laserowego analizatora cząstek. Właściwości antykorozyjne układu żywice styrenowo-akrylowe – tripolifosforan glinu badano za pomocą elektrochemicznej spektroskopii impedacyjnej (EIS), próby w komorze solnej według normy ASTM B-117 oraz testów adhezji. Wyniki wskazują na wzmocnienie działania ochronnego żywic styrenowo-akrylowych po dodaniu tripolifosforanu glinu.
    Aluminum tripolyphosphate was introduced into the dispersion solution of styrene-acrylic emulsion The laser particle size analyzer was used to analyse the distribution and particles size of the latex particle. The anticorrosion performance of styrene-acrylic resins/aluminum tripolyphosphate was studied using electrochemical impedance spectroscopy (EIS), salt spray standard test according to ASTM B-117 and adhesion tests. The results indicated the protective performance of styrene-acrylic resins was improved by adding aluminum tripolyphosphate.
    Źródło:
    Chemik; 2015, 69, 9; 578-585
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka enzymow pochodzenia mikrobiologicznego bioracych udzial w degradacji arabinoksylanow i ich rola w pozyskiwaniu kwasu ferulowego z wyslodzin piwowarskich
    Autorzy:
    Szwajgier, D
    Targonski, Z
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826811.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    enzymy bakteryjne
    esterazy
    odpady przemyslowe
    wyslodziny
    acetyloesterazy
    ksylanazy
    arabinoksylany
    otrzymywanie
    kwas ferulowy
    wykorzystanie
    degradacja
    enzymy grzybowe
    browarnictwo
    Opis:
    Celem pracy było scharakteryzowanie enzymów pochodzenia bakteryjnego i grzybowego biorących udział w degradacji arabinoksylanów. W szczególności scharakteryzowano esterazy kwasu ferulowego, ksylanazy i acetyloesterazy. Przedstawiono stan badań nad pozyskiwaniem kwasu ferulowego z wysłodzin piwowarskich i innych materiałów roślinnych, po zastosowaniu oczyszczonych enzymów lub preparatów enzymatycznych pochodzenia mikrobiologicznego. Wysłodziny piwowarskie są najcenniejszym produktem odpadowym przemysłu piwowarskiego, bogatym w cenne składniki żywieniowe, np. białko, błonnik pokarmowy i kwasy tłuszczowe. Kwas ferulowy jest naturalnym, silnym przeciwutleniaczem występującym pospolicie w ziarniakach roślin Graminaceae i w produktach ubocznych przemysłu piwowarskiego - w wysłodzinach piwowarskich. Może być on przekształcany na drodze mikrobiologicznej do innych związków wykorzystywanych przemysłowo, np. przeciwutleniacza kwasu kawowego lub waniliny, cenionego związku aromatycznego żywności. (abstrakt oryginalny)
    The aim of this review was to characterise of bacterial and fungal enzymes taking part in the degradation of arabinoxylans. This study especially describes ferulic acid esterase, xylanase and acethylesterase. This paper presents the sum of results concerning the possibility of ferulic acid production from barley spent grain using purified enzymes or commercial enzyme preparations of microbial origin. Barley spent grain is the most valuable by-product of brewing industry, rich in precious dietary components like proteins, dietary fiber, fatty acids and others. Ferulic acid is a natural, strong antioxidant commonly present in Graminaceae family plants and in a number of by-products of brewing industry - barley spent grain. Ferulic acid can be also microbiologically transformed into other compounds used in food industry, like antioxidant caffeic acid or vanillin, precious flavoring agent. (original abstract)
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 5-21
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    D-Rybono-1,4-lakton. Część 1, Otrzymywanie i wybrane pochodne
    D-Ribono-1,4-lactone. Part 1, Preparation and seleced derivatives
    Autorzy:
    Madaj, J.
    Samaszko-Fiertek, J.
    Ślusarz, R.
    Dmochowska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/171744.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    D-Rybono-1,4-lakton
    otrzymywanie
    wybrane pochodne
    D-Ribono-1,4-lactone
    preparation
    seleced derivatives
    Opis:
    Sugars are extremely important chiral substrates in organic synthesis. Thanks to the possibility of obtaining them from natural sources, their prices are relatively low which increases their attractiveness. d-Ribono-1,4-lactone is included in these compounds. For years it has enjoyed great interest as a substrate. In the early 1980’s two review articles were published in reputable journals [4, 5]. It has been a long time since these articles were published so we have decided to prepare a more up- -to-date review article in Polish. d-Ribono-1,4-lactone can be synthesized in many ways. The most interesting way seems to be the oxidation with KMnO4 [9] or molecular Br2 [10]. The use of bromine may appear to be harmful to the environment. That is why the search for more environmentally friendly methods is ongoing. However, the new methods are not as sufficiently satisfactory and often more expensive than the conventional, previously named methods. Therefore, the most commonly used method is the oxidation of D-ribose with molecular bromine. Very important derivatives of d-ribonolactone are acetal derivatives: 2,3-O-isopropylidene [10, 16] and 3,4-O-benzylidene derivatives [17]. They are often the starting materials for further synthesis. In the case of the latter compound the proper structure was determined by crystallography many years after its synthesis [18]. Very important group of derivatives are derivatives modificated at C-5: sulphonic [21], fluorine [22], chlorine [23], bromine [16, 24], azide [25] and phosphate [27]. Especially important are 5-bromo-5-deoxy derivatives. Examples of their use for the synthesis of thioalditols and thiosugars are described in the literature. It is also worth mentioning the possibility of synthesis of 1,2-unsaturated [28–30] and 2,3-unsaturated [31] derivatives. Presented examples of derivatives prove that using a d-ribono-1,4-lactone a whole range of derivatives extremely useful for further synthesis of more complex compounds can be obtained.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2017, 71, 11-12; 844-859
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeciwciała monoklonalne nową grupą leków biologicznych
    Monoclonal antibodies - a new group of biological agents
    Autorzy:
    Glinski, Z.
    Zmuda, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/862307.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    leki biologiczne
    przeciwciala monoklonalne
    otrzymywanie
    zastosowanie
    diagnostyka
    testy diagnostyczne
    choroby zakazne
    nowotwory
    alergie
    choroby zwyrodnieniowe
    leczenie
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2019, 94, 02
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
    The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
    Autorzy:
    Kowalczyk, D
    Stryjecka, M.
    Baraniak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    soczewica
    bialka roslinne
    rosliny straczkowe
    wlasciwosci funkcjonalne
    nasiona
    koncentraty bialkowe
    hydrolizaty bialkowe
    otrzymywanie
    koagulacja kwasowa
    hydroliza bialka
    Opis:
    Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
    The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie uporządkowanych mezoporowatych materiałów węglowych do usuwania wybranych związków organicznych z roztworów wodnych
    Application of ordered mesoporous carbon materials to removal of organic pollutants from water solutions
    Autorzy:
    Jedynak, K.
    Choma, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237512.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    carbon materials
    synthesis
    adsorption properties
    water treatment
    organics removal
    materiały węglowe
    otrzymywanie
    właściwości adsorpcyjne
    oczyszczanie wody
    usuwanie substancji organicznych
    Opis:
    Adsorption processes involving ordered mesoporous carbons (OMCs) can be applied to removal of various organic substances from water solutions. These materials possess unique adsorption properties resulting from their large specific surface area and high pore volume. Furthermore, they exhibit uniform and accessible pores of desired sizes as well as demonstrate high thermal stability and chemical inertness. Their well-developed and active surface can be easily modified, allowing synthesis of adsorbents with desired properties. Ordered mesoporous carbon materials with functional groups may serve as advanced materials for water treatment. These materials, following adsorption of harmful substances, may regenerate via extraction, e.g. with ethanol or toluene or via thermal treatment. Their initial adsorption capacity of a starting material remains mostly unchanged. Ordered mesoporous carbons containing nickel or iron nanoparticles are very interesting adsorption materials due to their magnetic properties that allow easy separation from the solution being purified. Ordered mesoporous carbon materials may become adsorbents of the next generation. They are likely to replace classic active carbons used for adsorption-based water treatment procedures.
    Procesy adsorpcyjne z wykorzystaniem uporządkowanych węgli mezoporowatych (OMC) mogą być stosowane do usuwania różnorodnych substancji organicznych z roztworów wodnych. Materiały te mają unikalne właściwości adsorpcyjne, wynikające z ich dużej powierzchni właściwej i dużej objętości porów, a ponadto zawierają jednorodne i dostępne pory o określonym wymiarze. Charakteryzują się także wysoką stabilnością termiczną i odpornością chemiczną. Ich bardzo dobrze rozwinięta i aktywna powierzchnia może być stosunkowo łatwo modyfikowana, co prowadzi do otrzymywania adsorbentów o pożądanych właściwościach. Uporządkowane mezoporowate materiały węglowe z funkcjonalnymi grupami mogą pełnić rolę zaawansowanych materiałów do oczyszczania wody. Materiały te, po adsorpcji szkodliwych substancji, mogą być regenerowane za pomocą ekstrakcji, np. etanolem, toluenem lub przez termiczne wygrzewanie. Zachowują przy tym w dużym stopniu pojemność adsorpcyjną materiału wyjściowego. Uporządkowane węgle mezoporowate z nanocząstkami niklu lub żelaza są bardzo interesującymi materiałami adsorpcyjnymi z uwagi na ich właściwości magnetyczne, dzięki którym możliwa jest ich łatwa separacja z oczyszczanego roztworu. Uporządkowane mezoporowate materiały węglowe mogą stać się adsorbentami następnej generacji. Być może zastąpią one klasyczne węgle aktywne stosowane do adsorpcyjnego oczyszczania wody.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 3-8
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Własna metoda otrzymywania zawiesiny ludzkich limfocytów nadających się do znakowania izotopem promieniotwórczym i podania dożylnego
    Sobstvennyjj metod poluchenija suspenzii chelovecheskikh limfocitov kotorye prigodnye dlja markirovanija radioaktivnym izotopom i vnutrivennogo vvedenija
    An original method of obtaining of human lymphocytes suitable for radiolabelling and intravenous injection
    Autorzy:
    Kuydowicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2187465.pdf
    Data publikacji:
    1988
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
    Tematy:
    limfocyty
    rozmieszczenie w tkankach
    kinetyka
    badania in vivo
    limfocyty autologiczne
    limfocyty znakowane chromem 51
    zawiesina ludzkich limfocytow
    otrzymywanie
    metody otrzymywania
    Źródło:
    Diagnostyka Laboratoryjna; 1988, 24, 1; 52-57
    0867-4043
    Pojawia się w:
    Diagnostyka Laboratoryjna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompozyty otrzymywane z materialu lignocelulozowego ze slomy rzepakowej oraz z polimerow termoplastycznych
    Composite materials obtained from thermoplastic polymers and lignocellulosic materials from rapeseed straw
    Autorzy:
    Paukszta, D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201126.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    kompozyty polimerowe
    otrzymywanie
    sloma rzepakowa
    rzepak
    odmiany roslin
    lignoceluloza
    polimery termoplastyczne
    polymer composite
    production
    rape straw
    rape
    plant cultivar
    lignocellulose
    thermoplastic polymer
    Opis:
    Światowa produkcja nasion rzepaku wynosi ponad 36 mln ton. Słoma rzepakowa jest odpadem przy uprawie rzepaku i nie znalazła do tej pory szerszego praktycznego wykorzystania. Brak jest jakichkolwiek światowych doniesień literaturowych na temat stosowania wyodrębnionych fragmentów łodyg rzepaku do wytwarzania kompozytów polimerowych. W pracy została przedstawiona metoda otrzymywania kompozytów polimerów termoplastycznych z materiałem lignocelulozowym pochodzącym ze słomy rzepakowej. Kompozyt w formie granulatu może być poddawany takim technikom przetwórczym jak wtryskiwanie lub prasowanie. W części doświadczalnej pracy zostały zaprezentowane badania nad kompozytami zawierającymi sześć różnych odmian rzepaku: Kana, Kaszub, Lubusz, Marita, Mazur i Pomorzanin. Badania wykazały brak istotnych różnic właściwości mechanicznych pomiędzy kompozytami zawierającymi 15% materiału lignocelulozowego pochodzącego ze słomy różnych odmian rzepaku. Na podstawie estetyki wyglądu oraz właściwości kompozytów można stwierdzić, że nowe materiały kompozytowe otrzymane na bazie rzepaku mogą znaleźć zastosowanie np. w motoryzacji, przemyśle meblarskim oraz budownictwie.
    World crops of rape oilseed are estimated over 36 million tons. So far, there have not been known any methods of wide exploitation rape stems as a waste material. In this work we present a new method of use lignocellulosic materials from rape in order to manufacture polymer composites. Expected increase in the crops of rape in the context of biofuel production may supply a new source of cheap and easily renewable materials with the potential for polymer filling. The research work which we have carried out before, shows that the amount of the wooden substance in rape stem exceeds 80% and the average cellulose content in wooden parts of winter rape stem ranges from 35% to 40%. This study describes a new method of manufacturing composites from rape and thermoplastic polymers. The first stage of the process aimed to obtain this material involves cutting up rape stems into small pieces and removing parenchyma. The next steps are mercerization and modification with the acetic anhydride. Mercerization changes the structure of the native cellulose I to the polimorphic cellulose II and also removes lignin, pectin, waxy substances and natural oils. The modification process leads to improved adhesion between lignocellulosic material and polymer matrix. The composite material is obtained during extrusion process from mixture of commercial granulate of thermoplastic polymer and modified material from rape stems. The composite obtained in a form of granulate is ready for processing, such as injection moulding or press methods. Our previous investigations on composite rape stem/isotactic polypropylene confirm good mechanical properties of this new composite. The experimental part of this work presents the mechanical properties of composites isotactic polypropylene/rape containing straw of various varieties of winter rape (Kana, Kaszub, Lubusz, Marita, Mazur and Pomorzanin). The investigations have demonstrated that there were insignificant decreases in mechanical properties of composites containing straw from different varieties of rapeseed. The composites containing 15% of lignocellulosic materials from rape display a higher Young’s modulus and lower tensile strength as well as lower impact strength as compare with polypropylene matrix. Mechanical properties and aesthetic quality of products confirm that composites based on thermoplastic polymers and lignocellulosic materials from rape straw are useful for different applications, for example automotive, furniture and building industry.
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2005, 26, 2; 489-497
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation of cobalt titanates via co-precipitation while using industrial intermediates as titanium precursors
    Autorzy:
    Przepiera, A.
    Płaska, J.
    Przepiera, K.
    Jabłoński, M.
    Konratowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779320.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    związki tytanu
    tytanian kobaltu
    otrzymywanie tytanianu kobaltu
    siarczan tytanylu
    dwutlenek tytanu
    titanium compounds
    cobalt titanates preparation
    titanyl sulfate
    hydrous titanium dioxide
    Opis:
    This paper reports on the results of cobalt titanates preparation by calcination of green bodies obtained by a co-precipitation method. For the investigations were used: as titanium sources, acidic solutions of titanyl sulfate and hydrous titanium dioxide, originating from the production process of titanium dioxide by sulfate method. The composition of the obtained materials was determined using titration methods. The calcined powders were characterized by X-ray diffraction method. It has been found that the obtained products are composed of cobalt methatitanate CoTiO3 or cobalt orthotitanate Co2TiO4 occurring as single phases, and also as cobalt titanates and titanium dioxide phase mixtures. The proposed method of proceeding can be used for the preparation of series of transition metals titanates, such as nickel, iron, zinc, copper and also aluminium titanates.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 2; 51-54
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zalozenia technologiczne otrzymywania preparatow z bielma ostropestu plamistego do stosowania jako dodatki przeciwutleniajace
    Technological propositions for production of preparation from Silybum marianum for applying them as antioxidant additives
    Autorzy:
    Szczucinska, A
    Kurzepa, K.
    Kleczkowska, P.
    Lipkowski, A.W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/834038.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    ostropest plamisty
    Silybum marianum
    olej z bielma ostropestu
    otrzymywanie
    zalozenia technologiczne
    przeciwutleniacze
    sylimaryna
    milk thistle
    milk thistle oil
    production
    technological guideline
    antioxidant
    silymarin
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2006, 27, 2; 357-366
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ procedury otrzymywania antygenów ekskrecyjno-sekrecyjnych Trichinella spiralis na wynik testu ELISA u zarażonych świń
    The influence of the procedure of excretory -secretory L1 Trichinella spiralis antigen preparation on the efficiency of an ELISA test in pigs
    Autorzy:
    Bień, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144343.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    analiza statystyczna
    diagnostyka weterynaryjna
    pasozyty
    nicienie
    Warszawa konferencja
    otrzymywanie
    procedury
    trzoda chlewna
    zwierzeta chore
    parazytologia
    Trichinella spiralis
    konferencje
    antygeny
    wartosc diagnostyczna
    test ELISA
    Opis:
    Background. Trichinellosis is a parasitic zoonosis transmitted to humans by consumption of raw or undercooked meat from animals infected by worms of the Trichinella genus. Every year seropositive cases are found among the human population and thus trichinellosis still remains an epidemiologically important disease in Poland. The usefulness of ELISA for anti-T. spiralis IgG detection in pigs is still limited by the nature of antigen. The objective in the present study was to compare the usefulness of excretory-secretory antigens of L1 T. spiralis for the serological detection of IgG antibodies in pigs. Material and methods. The antigens were prepared in different laboratories: Ag ES L1 T. spiralis (N) in Germany, Ag ES L1 T. spiralis (W) in Italy and Ag ES L1 T. spiralis in Poland. Conventional, Iberian pigs were infected with 200, 1000 and 20 000 muscle larvae of T. spiralis. Serum samples were obtained at 5 and 1 dbi (day before infection), and 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 dpi (day post infection) and screened for specific IgG antibodies to excretory-secretory L1 T. spiralis antigens. Serum samples were obtained from the EU project TRICHIPORSE. The cut-off value of ELISA was determined on serum samples from 248 Trichinella-free pigs from Poznań and Boża Wola, that were examined by artificial digestion. Results. In pigs infected with 200 L1 T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 50 dpi, when the Ag ES L1 T. spiralis (N) was used, whereas when Ag ES L1T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, the specific IgG were detectable from 40 dpi. In pigs infected with 1000 L1 T. spiralis larvae, specific IgG was observed from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, but when Ag ES L1 T. spiralis (N) was used specific IgG were detectable from 40 dpi. In the group infected with the highest dose of T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (N) and Ag ES L1 T. spiralis (W) were used, whereas when Ag ES L1 T. spiralis was used specific IgG were detectable from 20 dpi. The results strongly indicated that in the examined pigs, the specific IgG response against T. spiralis infection is dose dependent. Furthermore, it was shown that the high infectious dose induced earlier increasing of specific IgG response. Statistical analysis revealed a significant positive correlation between OD values obtained in procedures based on the three antigens. The results were statistically repeatable for procedures and for single pigs (P<0.01).
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 2006, 52, 3; 219-230
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw procedury otrzymywania antygenow ekskrecyjno-sekrecyjnych Trichinella spiralis na wynik testu ELISA u zarazonych swin
    The influence of the procedure of excretory -secretory L1 Trichinella spiralis antigen preparation on the efficiency of an ELISA test in pigs
    Autorzy:
    Bien, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/840241.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    analiza statystyczna
    diagnostyka weterynaryjna
    pasozyty
    nicienie
    Warszawa konferencja
    otrzymywanie
    procedury
    trzoda chlewna
    zwierzeta chore
    parazytologia
    Trichinella spiralis
    konferencje
    antygeny
    wartosc diagnostyczna
    test ELISA
    Opis:
    Background. Trichinellosis is a parasitic zoonosis transmitted to humans by consumption of raw or undercooked meat from animals infected by worms of the Trichinella genus. Every year seropositive cases are found among the human population and thus trichinellosis still remains an epidemiologically important disease in Poland. The usefulness of ELISA for anti-T. spiralis IgG detection in pigs is still limited by the nature of antigen. The objective in the present study was to compare the usefulness of excretory-secretory antigens of L1 T. spiralis for the serological detection of IgG antibodies in pigs. Material and methods. The antigens were prepared in different laboratories: Ag ES L1 T. spiralis (N) in Germany, Ag ES L1 T. spiralis (W) in Italy and Ag ES L1 T. spiralis in Poland. Conventional, Iberian pigs were infected with 200, 1000 and 20 000 muscle larvae of T. spiralis. Serum samples were obtained at 5 and 1 dbi (day before infection), and 5, 10, 15, 20, 25, 30, 40, 50, 60 dpi (day post infection) and screened for specific IgG antibodies to excretory-secretory L1 T. spiralis antigens. Serum samples were obtained from the EU project TRICHIPORSE. The cut-off value of ELISA was determined on serum samples from 248 Trichinella-free pigs from Poznań and Boża Wola, that were examined by artificial digestion. Results. In pigs infected with 200 L1 T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 50 dpi, when the Ag ES L1 T. spiralis (N) was used, whereas when Ag ES L1T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, the specific IgG were detectable from 40 dpi. In pigs infected with 1000 L1 T. spiralis larvae, specific IgG was observed from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (W) and Ag ES L1 T. spiralis were used, but when Ag ES L1 T. spiralis (N) was used specific IgG were detectable from 40 dpi. In the group infected with the highest dose of T. spiralis larvae, specific IgG were detectable from 30 dpi when Ag ES L1 T. spiralis (N) and Ag ES L1 T. spiralis (W) were used, whereas when Ag ES L1 T. spiralis was used specific IgG were detectable from 20 dpi. The results strongly indicated that in the examined pigs, the specific IgG response against T. spiralis infection is dose dependent. Furthermore, it was shown that the high infectious dose induced earlier increasing of specific IgG response. Statistical analysis revealed a significant positive correlation between OD values obtained in procedures based on the three antigens. The results were statistically repeatable for procedures and for single pigs (P<0.01).
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 2006, 52, 3; 219-230
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mikrostruktura i wlasciwosci funkcjonalne kazeinianow otrzymanych metoda ekstruzji
    Autorzy:
    Szpendowski, J
    Swigon, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826429.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    ekstruzja
    sklad chemiczny
    wlasciwosci funkcjonalne
    wlasciwosci fizykochemiczne
    kazeinian wapnia
    mikrostruktura
    kazeiniany
    otrzymywanie
    extrusion
    chemical compound
    functional property
    physicochemical property
    calcium caseinate
    microstructure
    caseinate
    obtaining
    Opis:
    Określono właściwości fizykochemiczne, funkcjonalne, wygląd i mikrostrukturę kazeinianu sodu, potasu oraz wapnia, które otrzymywano przemysłowo metodą ekstruzji. Kazeinian sodu i potasu charakteryzował się porowatą strukturą, najwyższą rozpuszczalnością w wodzie (89,8-90%), zdolnością absorpcji wody (4,05-4,67 g wody/1g preparatu) i tłuszczu (360-370 g tłuszczu/100 g białka) oraz emulgowania tłuszczu (87-90,3%). Kazeinian wapnia wykazywał zwartą, upakowaną mikrostrukturę, niższą rozpuszczalność w wodzie (84,2%), zdolność absorpcji wody (1,39 g wody/ 1g preparatu) i tłuszczu (320 g oleju/100 g białka) oraz gorsze właściwości emulgujące (84,2%). Stwierdzono, że mikrostruktura kazeinianów była ważnym czynnikiem wpływającym na ich właściwości funkcjonalne.
    The physico-chemical and functional properties, appearance and microstructure were determined of industrially - produced sodium caseinate, calcium caseinate and potassium caseinate obtained by extrusion - cooking. The sodium caseinate and potassium caseinate were characterised porous microstructure and the highest values for water solubility (89,8-90%), water and fat absorption capacity (4,05-4,67 g water/1 g of preparation), and emulsifying capacity (87-90,3%). Calcium caseinate showed compact, packed microstructure and the lowest values for water solubility (84,2%), water (1,39 g water/ 1 g of preparation) and fat absorption (320 g oil/100 g of protein) and emulsification yield (84,2%). The microstructure of caseinates was found to be very important factor determining the functional properties of caseinates.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 3; 83-92
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena przydatności proteaz trzustkowych do degradacji surowców zwierzęcych bogatych w tkankę łaczną
    Autorzy:
    Krasnowska, G
    Dworecka, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/825688.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    trzustka
    indyki
    enzymy proteolityczne
    preparaty enzymatyczne
    tkanka laczna
    surowce zwierzece
    degradacja
    skory swinskie
    otrzymywanie
    pancreas
    turkey
    proteolytic enzyme
    enzymatic preparation
    connective tissue
    animal material
    degradation
    pork skin
    production
    Opis:
    W pracy scharakteryzowano właściwości proteolityczne preparatu enzymatycznego uzyskanego z trzustek indyczych oraz oceniono przydatność tych enzymów do degradacji skór wieprzowych. Hydrolizę enzymatyczną surowca prowadzono w środowisku o pH = 7,0, a następnie przedłużano ją o hydrolizę kwasową w pH = 3,2. Na podstawie wyników badań wykazano wysoką aktywność proteolityczną proteaz trzustkowych wobec kazeiny oraz stwierdzono aktywność wobec substratów kolagenowych. Efektywność hydrolizy enzymatycznej skór wieprzowych, wyrażona ilością uwalnianej hydroksyproliny, wolnych grup aminowych oraz białka, była kilkakrotnie większa niż hydrolizy kwasowej. Ponadto poprzez odpowiedni dobór warunków prowadzenia procesu (temperatura, pH oraz rozdrobnienie surowca) można istotnie wpływać na jego wydajność. Reasumując, enzymy z trzustek indyczych charakteryzują się wysoką aktywnością proteolityczną w stosunku do białek skór wieprzowych.
    The study presents the proteolytic qualities of an enzymatic preparation obtained from turkey pancreas and the usefulness of enzymes for the degradation of pigskins. Enzymatic hydrolysis of the material was carried out at pH = 7.0, and, then, acid hydrolysis was conducted at pH = 3.2. The results indicated a high proteolytic activity of pancreas proteases towards the casein. Their activity towards collagen substrates was also observed. The efficiency of enzymatic hydrolysis of pigskins, expressed by the amount of freed hydroxyproline, free amine groups and protein, was several times higher than the efficiency of acid hydrolysis. Moreover, the proper selection of the process conditions (temperature, pH and material comminuting) significantly increases its efficiency. It may be concluded that the enzymes from turkey pancreas are characterized by a high proteolytic activity towards proteins from pigskins.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 2; 23-31
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synteza cytrynianow i acetylowanych cytrynianow skrobiowych na bazie skrobi ziemniaczanej, kukurydzianej, pszennej i tapiokowej w zawiesinie wodnej
    Autorzy:
    Walkowski, A
    Szymanska, G
    Voelkel, E
    Olesienkiewicz, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796879.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    cytryniany skrobiowe
    zawiesina wodna
    skrobia kukurydziana
    skrobia ziemniaczana
    cytrynian skrobiowy acetylowany
    skrobia pszenna
    skrobia tapiokowa
    otrzymywanie
    sodium citrate
    maize starch
    corn starch
    potato starch
    acetylated starch
    wheat starch
    tapioca starch
    production
    Opis:
    The study aimed at developing the new method of synthesis of distarch citrates and acetylated distarch citrates from various botanical starch. The method was adapted to instalations existing in Polish potato processing plants. Analysis of the starch modificates showed that from the application view point the best rheological and textural parameters reveal distarch citrate and acetylated distarch citrate from potato starch.
    W publikacji przedstawiono metodę otrzymywania cytrynianów diskrobiowych i acetylowanych cytrynianów diskrobiowych na bazie skrobi o różnym pochodzeniu botanicznym. Technologia ta może być łatwo wdrożona w krajowych zakładach przetwórstwa skrobiowego na istniejących instalacjach przemysłowych. Badania otrzymanych modyfikatów wykazały, że z aplikacyjnego punktu widzenia, najlepsze parametry reologiczne i texturotwórcze posiadały cytryniany diskrobiowe i acetylowane cytryniany diskrobiowe otrzymane ze zwykłej skrobi ziemniaczanej.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 665-673
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci funkcjonalne preparatow bialkowych otrzymanych z nasion fasoli [Phaseolus vulgaris] metoda krystalizacji i izolacji klasycznej
    Autorzy:
    Piecyk, M
    Klepacka, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828592.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    wlasciwosci funkcjonalne
    izolacja bialek
    rozpuszczalnosc
    fasola
    Phaseolus vulgaris
    wodochlonnosc
    krystalizacja
    preparaty bialkowe
    hydrofobowosc
    bialka roslinne
    otrzymywanie
    functional property
    protein isolation
    solubility
    bean
    water absorbability
    crystallization
    protein preparation
    hydrophobicity
    plant protein
    production
    Opis:
    W pracy porównano właściwości funkcjonalne – rozpuszczalność białek w funkcji pH, powierzchniową hydrofobowość aromatyczną w pH 2,8 i 8,0 oraz indeks aktywności emulgowania (IAE) – preparatów białkowych otrzymanych z nasion fasoli dwoma metodami: izolacji klasycznej i krystalizacji w środowisku kwaśnym. Podczas izolacji klasycznej białka odzyskiwano z ekstraktów alkalicznych w punkcie najmniejszej rozpuszczalności, w postaci amorficznej (PBA). W drugiej metodzie wykorzystano właściwości białek fasoli do tworzenia struktur krystalicznych w środowisku kwaśnym (PBK). Otrzymane preparaty białek krystalicznych miały mniejszą powierzchniową hydrofobowość aromatyczną zarówno w pH 2,8, jak i 8,0; mniejszą zdolność absorpcji wody i niższy indeks aktywności emulgowania (IAE) w porównaniu z PBA. Duża hydrofobowość w środowisku kwaśnym zarówno białek krystalicznych, jak i amorficznych wskazuje, że mogą mieć one lepsze właściwości funkcjonalne w tym środowisku. Stwierdzono, że w trakcie podgrzewania preparatów w t=100ºC przez 30 min, hydrofobowość, wodochłonność i IAE wzrosły bardziej w PBK niż w PBA. Preparaty białek krystalicznych miały gorsze właściwości funkcjonalne w porównaniu z amorficznymi, co wynikało z odmiennego składu i struktury tych białek.
    In this paper, there were compared some functional properties of the protein preparations obtained from bean seeds using two methods: a classical isolation and crystallization under the acidic conditions. The compared functional properties were: the protein solubility as a function of pH, the surface aromatic hydrophobicity at pH 2.8 and 8.0, and the emulsifying activity index (EAI)]. During the classical isolation process, the proteins were recovered from an alkaline extract at a minimum solubility pH, and their form was amorphous (PBA). While using the second method, the ability of bean proteins to create crystalline structures under the acidic conditions (PBK) was utilized. The crystalline proteins obtained had a lower surface aromatic hydrophobicity at both pH values: 2.8 and 8.0, a lower water absorbability and EAI comparing to PBA. The high hydrophobicity of the crystalline and amorphous proteins under the acidic conditions implies that they might have better functional properties in this environment. It was stated that while heating the preparations at 100ºC for 30 minutes, their hydrophobicity, water absorbability, and EAI values rose higher in PBK than in PBA. Crystalline proteins preparations had worse functional properties if compared to the amorphous ones, and this fact results from their different composition and structure.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 4; 57-68
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzyby wybranych gleb torfowych Narwianskiego Parku Narodowego
    The soil fungi communities of peat soils in the Narew National Park
    Autorzy:
    Tyszkiewicz, Z
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27067.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    gatunki grzybow
    grzyby glebowe
    Narwianski Park Narodowy
    grzyby zasiedlajace gleby
    izolaty
    gleby torfowe
    badania mikologiczne
    otrzymywanie
    fungi species
    soil fungi
    Narew National Park
    fungi colonizing peat soil
    fungi
    isolate
    peat soil
    mycological research
    Opis:
    The study was conducted in the years 2003-2004 on four low peatland peat soil profiles located in the Narew National Park. All studied soils were sedge peat soils sampled from various habitats. The recognition of the soil fungi communities and their stratification in the studied profiles were the aim of the study. The 214 isolates were made, which were represented by 45 species. The reason for little differentiation of quantitative-qualitative structures of soil fungi communities in peat soils is their high moisture. The distinct differentiation among the soil fungi communities was observed. These results suggest that not only the soil-forming process affects the soil fungi communities development but also the soil properties, which were under influence in the past and have been still affected by the habitat conditions, are very important to the development process of soil fungi communities.
    Celem badań było poznanie i porównanie zbiorowisk grzybów zasiedlających wybrane gleby torfowe Narwiańskiego Parku Narodowego. Ogółem otrzymano 214 izolatów grzybów, które były reprezentowane przez 45 różnych gatunków. Niewątpliwie wysoka wilgotność gleb torfowych przyczynia się do małego zróżnicowania struktur ilościowo - jakościowych zbiorowisk grzybów zasiedlających te gleby. Ponadto zauważono, że zbiorowiska grzybów badanych profili glebowych w wyraźny sposób różniły się pomiędzy sobą. Uzyskane wyniki nasuwają przypuszczenie, że nie tylko proces glebotwórczy wywiera wpływ na kształtowanie się zbiorowisk grzybów glebowych. Niewątpliwie duże znaczenie mają właściwości samej gleby związane z warunkami siedliskowymi pod wpływem których kształtował się w przeszłości i nadal pozostaje profil glebowy. Badania zostały sfinansowane z funduszy KBN przyznanych na realizację pracy S/IIŚ/21/04.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2005, 58, 2; 475-483
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena fizykochemiczna jogurtu naturalnego otrzymanego z mleka zageszczonego przy uzyciu ultrafiltracji oraz metoda tradycyjna
    Autorzy:
    Kowalska, E
    Pikul, J.
    Oziemkowski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826169.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    ultrafiltracja
    mleko zageszczone
    napoje mleczne fermentowane
    jogurt naturalny
    mleczarstwo
    wlasciwosci fizykochemiczne
    skladniki mineralne
    ocena sensoryczna
    otrzymywanie
    ultrafiltration
    condensed milk
    milk fermented drink
    natural yoghourt
    dairy industry
    physicochemical property
    mineral component
    sensory evaluation
    production
    Opis:
    W pracy przeprowadzono ocenę fizykochemiczną jogurtów naturalnych wyprodukowanych metodą termostatową z mleka zagęszczonego przy użyciu ultrafiltracji oraz poprzez dodatek odtłuszczonego mleka w proszku. Oznaczono podstawowy skład chemiczny, kwasowość czynną i miareczkową oraz zawartość wybranych składników mineralnych. Otrzymane jogurty zostały poddane ocenie sensorycznej. Stwierdzono, że jogurty przygotowane z mleka zagęszczonego metodą ultrafiltracji zawierały statystycznie istotnie więcej białka oraz mniej laktozy i wykazywały niższą kwasowość miareczkową niż jogurty wyprodukowane z mleka zagęszczonego poprzez dodatek odtłuszczonego proszku mlecznego. Jogurty otrzymane z mleka zagęszczonego metodą ultrafiltracji charakteryzowały się większą zawartością wapnia, fosforu i magnezu oraz niższą zawartością sodu i potasu w porównaniu z jogurtami otrzymanymi z mleka zagęszczonego metoda tradycyjną. Jogurty otrzymane z mleka zagęszczonego w procesie ultrafiltracji cechowała większa zwięzłość skrzepu niż jogurty przygotowane z mleka zagęszczonego w wyniku dodatku odtłuszczonego proszku mlecznego.
    In the research work the physical and chemical properties of plain yoghurt made from milk concentrated by ultrafiltration (UF) method and yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder were evaluated. Chemical composition, pH, titratable acidity and content of mineral compounds were determinated. Sensoric evaluation was also carried out. Yoghurt made from UF milk retentate contained more protein and less lactose and its titrational acidity was lower in comparison with yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder. Those differences were statistically significant. Yoghurt made from UF retentate contained more mineral components such as calcium, phosphorus and magnesium and less mineral components such as sodium and potassium in comparison with yoghurt produced using the traditional method. The coagulum of yoghurts made from UF retentate were more firm than coagulum of yoghurt made from milk which was concentrated by addition of skim milk powder.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 3; 78-88
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie dwukolumnowej adsorpcyjnej chromatografii gazowej do rozdzielania i oznaczania gazów powstających podczas fermentacyjnego wytwarzania bio-wodoru
    Application of dual-column gas chromatography for separation and determination of gas mixtures formed during fermentative bio-hydrogen formation processes
    Autorzy:
    Rybarczyk, P.
    Makoś, P.
    Kamiński, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/92382.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    procesy fermentacyjne
    otrzymywanie biopaliw gazowych lub ciekłych
    biowodór
    analityka techniczna procesowa
    skład fazy gazowej
    adsorpcyjna chromatografia gazowa
    fermentative processes
    generation of gaseous or liquid biofuels
    biohydrogen
    technical process analytics
    gas phase composition
    adsorption gas chromatography
    Opis:
    Bio-wodór może być otrzymywany m.in. w wyniku przetwarzania biomasy ligno-celulozowej (BMLC) w procesach fermentacji ciemnej, realizowanej w atmosferze beztlenowej, lub o niskiej zawartości tlenu, najczęściej w atmosferze azotu. Ważne znaczenie w badaniach optymalizacji warunków ciemnej fermentacji ma analityka składu powstających w procesie mieszanin gazów, które - poza wodorem, zawierają głównie: CO2, CH4 oraz niewielkie stężenia O2. Wyniki wcześniejszych naszych badań pokazują, że z wykorzystaniem długiej (6.5 m) kolumny pakowanej adsorbentem Porapak Q o ziarnach wypełnienia 100 – 120 MESH, przy zastosowaniu azotu jako gazu nośnego, możliwe jest rozdzielenie w warunkach izotermicznych oraz oznaczenie w/w składników mieszanin gazowych z wykorzystaniem detektora cieplno-przewodnościowego (TCD), przy czasie analizy ok. 10 minut. W niniejszej pracy przedstawiono układ aparatu, porównawcze wyniki rozdzielania oraz korzystną metodykę analityczną oznaczania w/w składników gazowych z zastosowaniem dwóch równolegle usytuowanych i stosowanych naprzemiennie kolumn pakowanych, jednej z polimerowym adsorbentem typu Porapak Q oraz drugiej z sitem molekularnym 5 A. Porównano zastosowanie azotu albo helu jako gazu nośnego. Zastosowano dwa szeregowo połączone detektory – detektor cieplno-przewodnościowy o średniej czułości oraz detektor płomieniowo-jonizacyjny (FID), charakteryzujący się niskim progiem wykrywalności i możliwością oznaczania śladowych zawartości lotnych węglowodorów i innych lotnych organicznych składników obecnych w gazie fermentacyjnym, także innego typu niż pochodzącym z fermentacji ciemnej. Studia i badania tej pracy doprowadziły do wniosków, dotyczących korzystnych zasad postępowania w zakresie analityki mieszanin gazowych z fermentacji ciemnej i innego rodzaju fermentacji, zarówno w zakresie w/w głównych składników mieszanin gazowych obecnych w gazach fermentacyjnych, jak i w zakresie badania śladowych zawartości w gazach fermentacyjnych takich składników, jak CO, COS, NH3, PH3, SO2 oraz różnych lotnych związków organicznych, obecnych nad płynną powierzchnią w bioreaktorze fermentacji.
    Bio-hydrogen can be obtained e.g. as a result of processing of ligno-cellulosic biomass (BMLC) in so-called dark fermentation, carried out in an anaerobic atmosphere or with low oxygen content, most often in a nitrogen atmosphere. The analytical composition of the gas mixtures formed in the process, H2, CO2, CH4 and low concentrations of O2 is extremely important in the perspective of the dark fermentation optimization. Our previous research results show that using a column packed with Porapak Q adsorbent with packing grains of 100 - 120 MESH and using nitrogen as the carrier gas, it is possible to fully separate under isothermal conditions and determine the components of the gas mixtures tested using a thermal conductivity detector (TCD) with an analysis time of about 10 minutes. This work presents the apparatus layout, comparative separation results and a favorable analytical methodology for determining the aforementioned gaseous components using two packed columns arranged in parallel and used alternately, one with a Porapak Q type polymer adsorbent and the other with granular zeolite, the so-called 5 A molecular sieve. The use of nitrogen or helium as a carrier gas was compared. Two detectors connected in series were used - a universal thermal conductivity detector of medium sensitivity and a flame ionization detector (FID), enabling highly sensitive detection and trace determination content of volatile hydrocarbons and other volatile organic components present in the fermentation gas, also other than those originated during the dark fermentation. The presented studies and research of this work have led to conclusions regarding favorable rules of conducting the analysis of gas mixtures from dark fermentation and other types of fermentation, both in terms of the above-mentioned main components of gas mixtures present in fermentation gases, as well as in the field of testing trace content in fermentation gases with emphasis on CO, COS, NH3, PH3, SO2 and various volatile organic compounds found above the liquid surface in the fermentation bioreactor.
    Źródło:
    Camera Separatoria; 2018, 10, 2; 105-114
    2083-6392
    2299-6265
    Pojawia się w:
    Camera Separatoria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw dodatku surowcow pochodzenia naturalnego na wydajnosc biosyntezy kwasu cytrynowego metoda hodowli w podlozu stalym
    Autorzy:
    Gasiorek, E
    Lesniak, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/825967.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    surowce roslinne
    kwas cytrynowy
    skrobia kukurydziana
    melasa
    podloza hodowlane
    biosynteza
    wyslodki buraczane
    tapioka
    podloza stale
    Aspergillus niger
    otreby pszenne
    otrzymywanie
    plant raw material
    citric acid
    corn starch
    molasse
    culture medium
    biosynthesis
    beet pulp
    tapioca
    solid medium
    wheat bran
    obtaining
    Opis:
    W pracy badano wpływ dodatku naturalnych surowców pochodzenia roślinnego na biosyntezę kwasu cytrynowego, prowadzoną metodą hodowli w podłożu stałym z użyciem pleśni Aspergillus niger. W tym celu do głównego surowca, wysłodków buraczanych, dodawano różne ilości tapioki, skrobi kukurydzianej, otrąb pszennych i żytnich, wycierki ziemniaczanej oraz melasy buraczanej i trzcinowej. Wydajność kwasu cytrynowego wahała się, w zależności od stosowanego surowca, od 68 g/kg s.s., w przypadku otrąb pszennych do 160 g/kg s.s., przy zastosowaniu wycierki ziemniaczanej oraz do ponad 200 g/kg s.s., w przypadku dodania tapioki lub melasy trzcinowej.
    A solid state fermentation method was developed for citric acid production from different substrates by culturing Aspergillus niger S. A Sugar beet pulp was applied as the main substrate; it was enriched by raw materials such as: tapioca, beet or cane molasses, corn starch, wheat bran, and potato waste pulp. The yield of citric acid varied depending on the type of different substrates added; it ranged from 68 g/kg d.s. for wheat bran added, to 160 g/kg d.s. as for potato waste pulp, and up to more than 200 g /kg d.s. as for the addition of tapioca and cane molasses.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 1; 48-58
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-35 z 35

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies