Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Eventy i projekty. Transfery innowacji pomiędzy polem sztuki a życiem codziennym i gospodarką w XX i XXI wieku
Events and Projects. Transfers of Innovation Between the Field of Art, Everyday Life, and Economy in the 20th and 21st Century

Autorzy:

Możdżyński, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2150772.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

circulation of art pieces
post-Fordism
postmodern art
sociology of art

Opis:

The structural aspects of artistic production are the main topic of Możdżyński’s text. The author explores the notions of post-Fordist society, late capitalism, postmodern aestheticisation of everyday life, and the new rules for the production and circulation of art pieces under these conditions. The last section of the article is focused on the transfers of innovation between the economy, management, and field of art.

Źródło:

Pogranicze. Studia Społeczne; 2018, 34; 7-18
1230-2392

Pojawia się w:

Pogranicze. Studia Społeczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Problematyka kształtowania (w rozumieniu Augusta Zamoyskiego) odniesiona do multimedialności
The problem of shaping (in August Zamoyski’s definition) related to multimedia

Autorzy:

Graf, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28409282.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Associazione Italiana Polonisti (AIP)

Tematy:

August Zamoyski
Theory of Art
Philosophy of Art
Formism
Avant-Garde

Opis:

The author of the article presents the project of August Zamojski, a Polish artist and theoretician of art, who created his own, very modern idea of artistic experience. This project was discussed in the context of mediumistics and in the confrontation with new tendencies within the theory of literature. It is the first so spacious interpretation of this project.

Źródło:

pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2018, 9; 28-46
2384-9266

Pojawia się w:

pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Wejście smoka

Autorzy:

Poprzęcka, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909505.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history of art history
conference
Poznań
Association of Art Historians
institutional critique

Opis:

The paper is a reminiscence of my first meeting with the colleagues from the Institute of Art History of Adam Mickiewicz University, which took place at an annual conference of the Association of Art Historians in 1974, titled “Reflection on Art.” Choosing an unusual title, I wanted to convey the impetus with which a group of young art historians from Poznań entered the decent and somewhat stagnant stage of Polish art history. The critique they presented was directed against Polish academic institutions, the problematic of the conference, the empty rituals of academic life, etc. Even though I did not accept all their objections, the heated debate suddenly turned out for me to be a liberating factor, stimulating continuous critical thinking which is an antidote for spiritual and intellectual captivity.

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 393-398
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Enter the Dragon

Autorzy:

Poprzęcka, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909520.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history of art history
conference
Poznań
Association of Art Historians
institutional critique

Opis:

The paper is a reminiscence of my first meeting with the colleagues from the Institute of Art History of Adam Mickiewicz University, which took place at an annual conference of the Association of Art Historians in 1974, titled “Reflection on Art.” Choosing an unusual title, I wanted to convey the impetus with which a group of young art historians from Poznań entered the decent and somewhat stagnant stage of Polish art history. The critique they presented was directed against Polish academic institutions, the problematic of the conference, the empty rituals of academic life, etc. Even though I did not accept all their objections, the heated debate suddenly turned out for me to be a liberating factor, stimulating continuous critical thinking which is an antidote for spiritual and intellectual captivity.

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 237-242
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Klaunada – sztuczki czy sztuka?
Clowning – the trick of art or the art of tricks?

Autorzy:

Bisko, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/636982.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

clowning
trick of art

Opis:

The article based on scientific studies and literature is an attempt to describe and analyze this type of circus arts as a response to the title question whether while talking about clowning we are dealing with the actual expression of artistry or with simple tricks intended primarily for middlebrow audience and children. For this purpose various literary sources ranging from textbook for students of clowning, by recognized works of world literature like The Clown of Nobel Prize for Literature winner, Heinrich Böll and The Smile at the Foot of the Ladder of Henry Miller or studies on the circus of Polish authors, to the anthropological essays on the figure of clown are analyzed. The article is conventionally divided into two parts. The first one – so to say – disassembles the clown’s performance to show the workshop of this circus artist. It focuses also on the matter of appearance and props, lists the types of clowns and his shows and describes disciplines involved in his work. The second part introduces briefly the scientific reflection on the scenic character in its three scenes, which are the concept of scapegoat, Savior and troublemaker, at the same time highlighting its ambivalence.

Źródło:

Przegląd Kulturoznawczy; 2011, 2(10); 31-40
1895-975X
2084-3860

Pojawia się w:

Przegląd Kulturoznawczy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Istnienie dzieła sztuki a jego tożsamość hermeneutyczna według Hansa-Georga Gadamera
The existence of a work of art and its hermeneutical identity according to Gadamer

Autorzy:

Sołtysiak, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426853.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

H. G. Gadamer
work of art
hermeneutical identity
autonomy of a work of art
occasional character of a work of art

Opis:

The first part of the article attempts to reconstruct Gadamer’s ideas concerning auto – presentation as the ontological essence of a work of art. It also addresses the claim that relates art to the nature of truth. The second part of the article touches on the analysis of the autonomy of a work of art and connected with it – its hermeneutical identity. For Gadamer, this hermeneutical identity of the work of art is characterized by three main features: The first, and principal feature, is the consistency of a repetition of the same features of each presentation that is, the repetition of an established truth concerning reality. The second feature is the continuity of the presentation of the work of art in relation to the tradition of its interpretation. While the third feature contained within a work of art is its occasional character, that is, the specific reason for its origin and its purpose.

Źródło:

Logos i Ethos; 2013, 2(35); 7-25
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Facing the Work of Art. Memories of My Student Years

Autorzy:

Skubiszewski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909539.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

University of Poznań – art history
University of Poitiers – art history
methodology of art history
art history around 1950

Opis:

The present essay includes the author’s memories of his university studies and the intellectual formation that he received as a student of art history at the University of Poznań in 1949-1954. His first professor who opened to him the door to art history and exerted on him a strong intellectual influence, was Szczęsny Dettloff, a disciple of Heinrich Wölfflin in Munich and Max Dvořák in Vienna. Dettloff taught his students that the foundation of studying art in history is the study of the form of an individual artwork He believed that without a proper analysis of form it is impossible to construct appropriate series of the works of art and specify their position in the culture of the times of their origin. Similar sensitivity to form and the understanding of its significance for the art historian’s work were represented by two other professors important for the author, both educated by Dettloff already before World War II: Gwido Chmarzyński and Zdzisław Kępiński. When in 1957-1968 the author was a postgraduate student in the Centre d’Études Supérieures de Civilisation Médiévale at the University of Poitiers (CÉSCM), it turned out that the local methodological tradition was similar to what he had learned in Poznań before. The CÉSCM was founded as a multidisciplinary institute for the study of the Middle Ages, combining history, art history, literary history, and the history of ideas. It was important that one of them could shed light on an object studied by another, but each of them, including art history, kept its material and methodological identity. In the French tradition, art history had an “autonomous” status, focusing on artistic creation as a special sphere of human activity. That idea influenced also quite strongly the study of medieval architecture, originated in the early 19th century by Arcisse de Caumont, and continued until today by many generations of French scholars. What is characteristic of their research is meticulous analysis of form, articulated with a precise, detailed, and comprehensive specialist vocabulary. The lectures of French scholars on medieval architecture, which the author attended in Paris and Poitiers, taught him precision in the analysis of the artwork’s structure and its components, as well as responsibility for every single statement made on art. For a young art historian who did not specialize in architecture but in representational arts, that French experience was a lesson of methodological rigor necessary in the intellectual pursuits of the humanities scholar.

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 7-20
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Adorno and practically useless art, or autonomy instead of avant-garde

Autorzy:

Czekaj, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593853.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Adorno
autonomy
logic of art
content of art
autonomia
logika sztuki
treść sztuki

Opis:

Adorno’s aesthetic theory allows us to treat him as an anti-theorist of the avant-garde. We can find in his work many accurate observations grasping the essence of the changes that were introduced by this artistic formation. Adorno himself used the term “avant-garde” in a slightly different meaning – as denoting artistic production going against the traditional aesthetic tastes, but also resistance to commercialization and reification. In the context of Adorno’s whole philosophy such resistance is illusory. The mechanisms governing the sphere of culture are total and efficiently pacify any aesthetic rebellions. Therefore, it is not in the formal experiments that Adorno saw the rebellion of art against the existing system. According to the German philosopher, the critical function of art – its main vocation – is realized in the antithetic attitude to reality and is due to the so-called “ideal of transformation”. And those are only conditioned by the autonomy of art. In the present paper I discuss the points in Adorno’s aesthetic theory at which he shows art as autonomous.
Teoria estetyczna Adorna pozwala na traktowanie go jako teoretyka awangardy. Znajdziemy u niego wiele trafnych analiz dotykających istoty zmian, jakie wprowadziła ze sobą ta formacja artystyczna. Sam Adorno jednak używał terminu „awangarda” w nieco szerszym znaczeniu – jako produkcja artystyczna, która nie tylko łamie tradycyjne gusta estetyczne, ale także stawia opór komercjalizacji i reifikacji. W kontekście całej filozofii Adorna taki opór jest jednak iluzoryczny. Mechanizmy rządzące sferą kultury są totalne i skutecznie pacyfikują wszelkie bunty estetyczne. Dlatego to nie w formalnych eksperymentach Adorno widział rebelię sztuki przeciwko panującemu systemowi. Funkcja krytyczna sztuki – wedle frankfurtczyka naczelne jej powołanie – spełnia się w antytetycznym stosunku do rzeczywistości i dzięki tzw. ideałowi przetworzenia. Ich warunkiem z kolei jest autonomia sztuki. W niniejszym tekście przedstawiam te momenty teorii estetycznej Adorna, w których ukazuje on sztukę jako autonomiczną właśnie.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 121-130
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Przed dziełem sztuki. Wspomnienia ze studiów

Autorzy:

Skubiszewski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909541.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

University of Poznań – art history
University of Poitiers – art history
methodology of art history
art history around 1950

Opis:

The present essay includes the author’s memories of his university studies and the intellectual formation that he received as a student of art history at the University of Poznań in 1949-1954. His first professor who opened to him the door to art history and exerted on him a strong intellectual influence, was Szczęsny Dettloff, a disciple of Heinrich Wölfflin in Munich and Max Dvořák in Vienna. Dettloff taught his students that the foundation of studying art in history is the study of the form of an individual artwork He believed that without a proper analysis of form it is impossible to construct appropriate series of the works of art and specify their position in the culture of the times of their origin. Similar sensitivity to form and the understanding of its significance for the art historian’s work were represented by two other professors important for the author, both educated by Dettloff already before World War II: Gwido Chmarzyński and Zdzisław Kępiński. When in 1957–1968 the author was a postgraduate student in the Centre d’Études Supérieures de Civilisation Médiévale at the University of Poitiers (CÉSCM), it turned out that the local methodological tradition was similar to what he had learned in Poznań before. The CÉSCM was founded as a multidisciplinary institute for the study of the Middle Ages, combining history, art history, literary history, and the history of ideas. It was important that one of them could shed light on an object studied by another, but each of them, including art history, kept its material and methodological identity. In the French tradition, art history had an “autonomous” status, focusing on artistic creation as a special sphere of human activity. That idea influenced also quite strongly the study of medieval architecture, originated in the early 19th century by Arcisse de Caumont, and continued until today by many generations of French scholars. What is characteristic of their research is meticulous analysis of form, articulated with a precise, detailed, and comprehensive specialist vocabulary. The lectures of French scholars on medieval architecture, which the author attended in Paris and Poitiers, taught him precision in the analysis of the artwork’s structure and its components, as well as responsibility for every single statement made on art. For a young art historian who did not specialize in architecture but in representational arts, that French experience was a lesson of methodological rigor necessary in the intellectual pursuits of the humanities scholar. 

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 307-321
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Emocje w polu dóbr symbolicznych. Od Leonarda da Vinci do Jerzego Dudy-Gracza
Emotions in the Field of Symbolic Goods

Autorzy:

Matuchniak-Krasuska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/623096.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

sociology of art, sociology of emotions
emotions in art
field of art
Leonardo da Vinci’s Mona Liza

Opis:

Rozważania przestawione w tym artykule sytuują się na pograniczu socjologii sztuki i socjologii emocji. Analizowana jest problematyka emocji związanych z istnieniem dzieła sztuki i pojawianiem się jego nowych wersji, pastiszów, adaptacji, co wymaga, zgodnie z koncepcją Pierre’a Bourdieu, odwołania się do miejsca w polu dóbr symbolicznych (awangarda, klasyka, kultura masowa) oraz podmiotów w tym polu (twórców, krytyków, odbiorców). Stosowane jest wielokrotne studium przypadku; w tym tekście przedmiotem analiz jest Mona Liza Leonarda da Vinci oraz jej wersje awangardowe i rozrywkowe, poczynając od Marcela Duchampa i Salvadora Dali, Fernanda Botero, Jerzego Dudy-Gracza (ujęcia artystów awangardowych) aż do licznych ujęć twórców nieznanych, ukazujących Monę Lizę jako kulturystkę, rugbystkę, łysą, utrefioną, małpę, kocicę lub wcielenie wielkich uczonych, polityków, gwiazd popkultury. Mona Liza Leonarda da Vinci sytuowała się zawsze w polu kultury prawomocnej, stanowiąc idealny przejaw wartości uznawanych, odczuwanych i realizowanych – według terminologii Stanisława Ossowskiego. Tysiące pastiszów, o różnej wartości artystycznej, usytuowanych w trzech różnych subpolach dóbr symbolicznych, świadczy o żywotności dzieła i „grach z kanonem”, choć budzi zróżnicowane emocje odbiorców współczesnych.
The consideration is a borderline case combining sociology of art and sociology of emotions. The problems concerning emotions associated with a piece of art as such, its new versions, pastiches, and adaptations have been analyzed in the paper. The analysis involves reference to the position in the field of symbolic goods (the avant-garde, classic, mass culture) and the subjects in this field (creative artists, critics, recipients). A multiple case study has been applied and it is essential to use the reproductions of the pieces of art that have been discussed (Mona Liza by Leonardo da Vinci, Marcel Duchamp, Salvador Dali, Fernando Botero placed in avant-garde field, and numerous versions done by unknown creators from mass culture field).

Źródło:

Przegląd Socjologii Jakościowej; 2013, 9, 2; 46-69
1733-8069

Pojawia się w:

Przegląd Socjologii Jakościowej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Zakres sztuk wizualnych w Indiach klasycznych
The Field of Visual Art in Classical India

Autorzy:

Banasik, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/914957.pdf

Data publikacji:

2016-06-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Classical India
visual arts
field of art
theory of art
theory of taste
theory of the senses

Opis:

The objective of this paper is to identify and define the main differences in modern Western and Classical Indian approaches to the theory of art, and by extension to the work of art itself. It is important in research on the history of art to avoid a cultural bias resulting from different theoretical approaches towards art and the basis of visual culture. Three main areas are examined: the classification of art or art disciplines, the theory of the senses and strategies in the perception of art. The first part analyses concerns about the origin of art, its boundaries and inner divisions. This serves top identify the scope of the Field of Art, connections between disciplines (theatre, music, painting, sculpture, etc.), and their position in the Art World. The following Sanskrit treatises serve as a basis: Nāṭya-śāstra, Kāma-sūtra, Viṣṇu-dharmôttara-purāṇa. A significant distinction can be found in the theory of the senses. Based on Saṃyutta Nikāya, Nyāya-sūtra, Vaiśeṣika- sūtra, etc. classical concepts of sensual perception and their roles are examined, with special emphasis on the position of the mind (manas) as a sixth sense or inner organ linked to senses. With that background, a brief analysis of the theory of taste (rasa), including the roles of emotion (bhāva) and mind (manas), is presented.

Źródło:

Studia Azjatystyczne; 2016, 2; 7-19
2449-5433

Pojawia się w:

Studia Azjatystyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Displaced Objects and Meanings. A Few Remarks on the Fang Mask, Masawa Canoes and Kachina Dolls

Autorzy:

Kisielewski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1985614.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

cultural anthropology
art history
anthropology of art

Opis:

Each of the artefacts mentioned in the title is an exemplification of products of the anthropological “Other”. Each of them comes from a distinct geographical region and represents an entirely different culture. However, all of them have been connected together in the Western culture realia as a result of a particular type of displacements. The first displacement involved their physical migration – first to European museums of natural history and ethnological museums. The next one resulted in their emergence on the market of exotic “oddities” whereas yet another displacement located them within the conceptual framework delimited by the artistic discourse. This last displacement shows that it is very difficult to understand or “translate” one culture into another because the conceptual framework of the “translator” is always determined by their own culture.

Źródło:

Kultura i Edukacja; 2018, 2(120); 97-112
1230-266X

Pojawia się w:

Kultura i Edukacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

The art of failure – the victory of the losers
Sztuka porażki – zwycięstwo przegranych

Autorzy:

Szczepanek, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593929.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

art of failure
end of art
queer
sztuka porażki
koniec sztuki

Opis:

The article describes the phenomenon of the art of failure. Traditional narrative focuses on the experience of winning, while marginalizing everything that is weak, mediocre, lost. The change comes with the end of art understood as a decomposition of the historical structures organizing artistic discourse (cf. Arthur C. Danto, Gianni Vattimo, Jean-Luc Nancy). In the post-historical plurilogue, the art of failure becomes a means of expression of the groups which have been traditionally excluded (Judith Halberstam). This in turn leads to a multi-level game between the participants of cultural life and its institutions. The author goes on to present and analyse specific examples of the art of failure accentuating their subversive-emancipatory potential.
Przedmiotem artykułu jest opis zjawiska sztuki porażki. Tradycyjna narracja stawia w centrum doświadczenie sukcesu, marginalizując jednocześnie to, co słabe, przeciętne, przegrane. Zmiana następuje wraz z końcem sztuki rozumianym jako rozpad historycznych struktur organizujących dyskurs artystyczny (Arthur C. Danto, Gianni Vattimo, Jean-Luc Nancy). W posthistorycznym wielogłosie sztuka porażki staje się środkiem ekspresji grup zwyczajowo wykluczanych (Judith Halberstam), co prowadzi do wielopoziomowej gry między uczestnikami życia kulturalnego, a jego instytucjami. W dalszej części artykułu autor przedstawia i analizuje poszczególne przykłady sztuki porażki, akcentując ich subwersywno-emancypacyjny potencjał.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 181-194
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Czy chory człowiek może być inspiracją dla artysty?
Should a Sick Person Be an Inspiration for An Artist?

Autorzy:

BŁACHUTA, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033816.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo

Tematy:

affective disorders
history of art
psychiatry

Opis:

This article highlights the role of psychiatric illness, mainly the affective disorders, in the work of famous painters throughout the centuries. Especially paintings from well-known artists such as Pieter Bruegel, Albrecht Dürer, Henri de Toulouse – Lautrec, Vincent van Gogh, Edward Munch, Ernst Ludwig Kirchner, Frida Kahlo and Lucian Freud are discussed in detail. While pain and disease are unavoidable parts of human life artists are especially sensitive to suffering and melancholy. Artists should create honest and true art which gives a reflection of the times they live in. Through their art they should give a reason to look closer and understand people and circumstances. Overidentification of the artist with that mission may, however, lead to overwhelmingly deep compassion and may cause depression. On the positive side art may contribute to higher awareness concerning many diseases and thus provide a strong impulse to more intense research activity or social tolerance, which finally will considerably improve the situation of the patients.

Źródło:

Medicina Internacia Revuo; 2013, 25, 101; 243- 252
0465-5435

Pojawia się w:

Medicina Internacia Revuo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Pedagogical and neuropsychological aspects of prisoner creativity

Autorzy:

Gajewski, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2106012.pdf

Data publikacji:

2020-03-11

Wydawca:

Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica

Tematy:

creation
emotions
work of art
communication

Opis:

Detention in a prison is the isolation of an individual from society, placing him in an isolated space, where the punishment is not only the lack of contact with family or loved ones, but also being with other - often not easy in coexistence - prisoners. The reduced level of external stimuli makes internal life (experiences, emotions) a priority. Undertaking any creative activity reduces a prisoner’s concentration on the matter of isolation and any health problems and issues: real or imaginary. This process counteracts chaos and contributes to a gradual stabilization of the emotional system. Creative activity, by strengthening emotional stability, helps the regaining of balance and influences the prisoner’s adaptation to the life situation in which he finds himself. The initiation of creative activity by prisoners promotes the reintegration of the individual and social (here including cultural) self. The first part of this article will explain why introducing the arts is not only desirable, but natural given the setting, and inmates’ propensity for creative expression. The next part will present the examples of unstructured and structured programs developed for the creative revalidation of prisoners. Studies have revealed that undertaking creative activity on the part of prisoners plays an important role in the proces of revalidation. At the same time, analysis of works of art produced by prisoners gives an insight into the neuropsychological mechanisms of creation and provides important information for planning therapeutic programs.

Źródło:

Acta Neuropsychologica; 2020, 18(1); 97-125
1730-7503
2084-4298

Pojawia się w:

Acta Neuropsychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Contemporary Art and its Boundaries: Permeation or Pervasion?
Przenikanie czy przekraczanie? O granicach we współczesnej sztuce

Autorzy:

Jagnicka, Olga

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593911.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

granice sztuki
sztuka współczesna
etyka
definicja sztuki
zwierzęta w sztuce
dzieło sztuki
boundaries of art
contemporary art
ethics
definition of art
animals in art
a work of art

Opis:

Artykuł omawia znaczenie warstwy etycznej oraz granic we współczesnej sztuce. W tekście przy¬wołane zostają dzieła, które powstały w wyniku torturowania bądź zabicia zwierząt. Prace te zostały uznane za przekraczające etyczne granice, wywołały oburzenie i liczne protesty publicz¬ności. Omówione zostają konsekwencje tych reakcji oraz skandalu, jaki powstał wokół przywoła¬nych prac, co zmusza do zadania pytania nie tylko o granice dzieła sztuki, znaczenie estetyki, ale również o definicję pojęcia „sztuka”, które poddawane wielu redefinicjom utrudnia, lub nawet uniemożliwia, ustanowienie czytelnych zasad. Analiza jest nie tylko próbą odpowiedzi na pytania o granice sztuki współczesnej, ale również o zasadność samego pojęcia „sztuka” wobec współcze¬snych działań artystycznych.
The article discusses the significance of the ethical aspects and limits in contemporary art. The text refers to the collection of works that were created based on torturing or killing ani¬mals. Those particular works have been considered as breaking ethical limits, evoked indignation and numerous protests of the public. The paper touches the issue of consequences resulting from such reactions, and the scandal that was born around the referred works. This forces me to pose a question not only on the reasonable limits of works of art and the importance of aesthetics, but also on the definition of the term ‘art’. The word ‘art’, having been applied to a number of redefinitions, makes it difficult or even impossible to set up clear rules. My analysis is not only attempted at answering questions on the limits of the contemporary art, but also on the justifica¬tion of the term ‘art’ itself in relation to today’s artistic creations.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 149-160
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Sztuka pierwotna w czterech odsłonach. Uwagi o antropologii sztuki Lewisa H. Morgana, Franza Boasa, Aby’ego Warburga i Ruth F. Benedict
Four views of “primordiality”. Remarks on the anthropology of art by Lewis H. Morgan, Franz Boas, Aby Warburg and Ruth F. Benedict

Autorzy:

Kisielewski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/566365.pdf

Data publikacji:

2020-01-10

Wydawca:

Akademia Pomorska w Słupsku

Tematy:

sztuka pierwotna
sztuka awangardowa
teoria sztuki
historia sztuki
antropologia sztuki
studia kulturowe
primordial art
avant-garde art
theory of art
history of art
anthropology of art
cultural studies

Opis:

These remarks are intended as to recall testimonies of the contact of people of the West with art called primordial or primitive in its natural cultural environment. The goal is here also to “refresh” thinking about art, as well as to look at the ways of recognition of primordial art at the turn of the twentieth century, the representation of which are the classic texts by the field researchers referred to in the title of these remarks. The selection of the texts is not accidental here, because they are connected primarily by the thread of the art of Indigenous communities of North America.

Źródło:

Ars inter Culturas; 2019, 8; 15-34
2083-1226

Pojawia się w:

Ars inter Culturas

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

W ciemnościach. Historia sztuki i sztuka dotyku
In the Dark. History of Art and the Art of Touch

Autorzy:

Świtek, Gabriela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1934171.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

percepcja sztuki
recepcja sztuki
doświadczenie taktylne
dotyk
perception of art
reception of art
tactile experience
touch

Opis:

A dark room is a “research field” where an art historian moves with uncertainty. The strongest sensual experience that an art historian develops when his/her competence grows is seeing. The most valued trait of an art expert - a collector, museum specialist or an exhibition manager - is his/her “sharp eye”. The methodological paradigm that has dominated in art. history since the 1970s established the accepted “ways of seeing” art. The choice of touch for the subject matter of this paper is not meant as a challenge to the established hierarchy of senses underlying the above-mentioned research paradigm. The eye will stay in the centre of our research, even though not all art is created to be experienced through this sense only. This paper ventures an interpretative analysis of a selection of works which are not to be experienced solely through sight, but mostly by touch. Mirosław Bałka's installation entitled How It Is (2009-2010), exhibited in the London Tate Modern, Anthony McCalls works in his exhibition at the Serpentine Gallery (2007-2008), or Filippo Tommaso Marinetti's project called “the art of tactilism”, reaching back to the 1920s – these are examples of creations which make art. history grope around in the dark. The author does not aim to juxtapose sight and touch in art. interpretation, or to seek some "new empiricist" methodology. The paper is more of an attempt to criticise research tradition that favours sight over touch. Immediacy and elimination of distance are features that distinguish tactile experience from the visual one. In view of the fact that contemporary artistic practices strive to integrate and consolidate all sensual experiences in a holistic fashion, one can pose a crucial question of how to grasp and record the immediate tactile experience in the process of art-historical interpretation.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 269-289
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

The history of architecture and art and how it is seen by tourists

Autorzy:

Kaczmarek, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/627863.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

tourism
architecture
painting
history of art

Opis:

The article presents the relation between the presence of works of art (buildings, sculptures, paintings) at different locations in the world, and tourism. The main theoretical and practical questions include the following: How important is knowledge of the history of art for seeing works of art? What other factors make modern travellers visit places where they can find these works of art?

Źródło:

Turyzm; 2013, 23, 2; 9-13
0867-5856
2080-6922

Pojawia się w:

Turyzm

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Odbiór i społeczny obieg sztuki współczesnej a demokratyzacja kultury
Reception and Social Circulation of Contemporary Art and Democratisation of Culture

Autorzy:

Franckiewicz-Olczak, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2150776.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

democratisation of culture
modern art
modern museum
reception of art

Opis:

The article focuses on the changes of the art world in the context of democratisation of culture. Democratisation is connected with the development of popular culture, and the increase in social participation. There are different aspect of art taken into consideration in the article: artists, arts recipients, museums, artworks. In the centre of the reflection, the museum is placed, as an institution which takes part in the process of communication between the artist and arts recipients. The article is an attempt to answer the question about the role of the museum in the dedistanciation of art.

Źródło:

Pogranicze. Studia Społeczne; 2018, 34; 85-99
1230-2392

Pojawia się w:

Pogranicze. Studia Społeczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Pomiędzy adaptacją a edukacją. Sztuka mediów jako wprowadzenie do technokultury
Between adaptation and education. Media art as an introduction to technoculture

Autorzy:

Kluszczyński, Ryszard W.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1856710.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Narodowe Centrum Kultury

Tematy:

sztuka mediów
sztuka nowych mediów
art & science
adaptacyjna funkcja sztuki
poznawcza funkcja sztuki
edukacyjna funkcja sztuki
media art
new media art
adaptive function of art
cognitive function of art
educational function of art

Opis:

Next to its fundamental artistic and aesthetic properties and functions, perceived as entirely intrinsic and thus developed only through experience that it itself calls into existence, art also serves multiple social purposes. Among the latter, a set of interconnected cognitive, educational and adaptive roles seems to come to the foreground. This article discusses forms in which these functions manifest themselves along with their mutual relationships that may be observed in the field of progressive avant-garde art. It focuses on selected phenomena in the art of experimental cinema, analogue and digital synthesis, as well as contemporary artistic forms that use the techniques of augmented reality and biotechnology, producing a myriad of diversified hybrid constructs.

Źródło:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2019, 105, 2; 12-21
1230-4808

Pojawia się w:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Reverse logistics as a trend of XXI century – state of art

Autorzy:

Kosacka-Olejnik, Monika
Werner-Lewandowska, Karolina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/409652.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

STE GROUP

Tematy:

literature review
reverse logistics
state of art

Opis:

On the basis of legal, environmental, social, and economic factors, reverse logistics and closed-loop supply chain issues have attracted attention among both academia and practitioners. A growing number of publications is an expression of reverse logistics trend in the literature which has been lasted for around 40 years. Hence, a comprehensive literature review of recent and state-of-the-art papers is vessential to draw a framework of the past, and to support researchers in their works by indicating journals or adequate references. The aim of this paper was to prepare appropriate literature review procedure and following it to review all papers whose main topis was reverse logistics. The papers were analyzed and categorized to construct a useful foundation of past research with respect to the scale of number of research on reverse logistics, considering stages of reverse logistics development, targeted journals, main research centres and leading countries. Moreover there were reccommended the most valuable papers as references.

Źródło:

Management Systems in Production Engineering; 2020, 1 (28); 9-14
2299-0461

Pojawia się w:

Management Systems in Production Engineering

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

DZIEŁA SZTUKI JAKO AKTYWA KATEGORII INWESTYCJI ALTERNATYWNYCH ORAZ PRZEDMIOT USŁUG Z ZAKRESU WEALTH MANAGEMENT

Autorzy:

Paweł, Dziekański,
Izabella, Stąpor,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/891714.pdf

Data publikacji:

2018-08-21

Wydawca:

Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie

Tematy:

works of art
alternative investments
wealth management

Opis:

The instability of global financial markets results in the growth of popularity of alternative investments, especially among works of art. Being in a group of objects that have timeless value, they support the building process of an optimal investment portfolio, they are also resistant to phenomenon of inflation, they create owner’s image and - in combination with traditional instruments – they have a potential to generate relatively high rates of return. The purpose of this publication is to show the essence and potential of works of art in the context of wealth management services and to show them as assets that belong to emotional investments. Based in the literature of the subject and available branch reports, the analysis of the global and Polish auction markets of works of art in the years 2010-2013 was made.

Źródło:

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 16; 141-153
2299-4033

Pojawia się w:

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

O twórczym przekraczaniu granic. Przetworzenia i reprezentacje w przestrzeni sztuki
On creative border crossing. Transformations and representations in art

Autorzy:

Szczęsna, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1039381.pdf

Data publikacji:

2019-12-06

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

adaptation
representation
transformation
digital art
theory of literature
theory of art

Opis:

The paper analyzes the thesis that constantly transgressing boundaries in art is a fundamental principle and essential condition for artistic progress. Crossing external (the art – other discourses) and internal (between various art genres) boundaries is analyzed on the basis of transformations (especially adaptation) and representations. Dialogue relations initialized by art crossing the boundaries are analyzed as well: reinterpretations, polemics, extensions and supplementations. There is also a discussion of the ways in which semiotic and media boundaries are trangressed, especially the semiotic and media borders that are essential for the semiotic sphere of one artistic genre for the semiotic and media sphere of the other. The article refers to examples taken from literature, film, sculpture and painting.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2019, 31; 209-226
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Shaftesbury V. Richardson: a Counterfactual Exercise
Shaftesbury Versus Richardson: Ćwiczenie Kontrfaktyczne

Autorzy:

Mount, Harry

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2082085.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

art theory
social history of art
aesthetic theory
18th Century British aesthetics
taste
beginnings of art history
neoclassicism

Opis:

This article considers what might have happened had the 3rd Earl of Shaftesbury lived long enough to see his planned book of art theory, Second Characters, into publication. It suggests that Second Characters would have challenged, and perhaps supplanted, Jonathan Rich- ardson the Elder’s Theory of Painting (1715) as the first substantial and original British contribution to the theory of art. Much of the article consists of a comparison between Richardson’s Theory of Painting and the ‘Plasticks’ section of Second Characters, for which Shaftsbury’s notes survive. This comparison suggests that the theory of painting which Shaftesbury would have offered to his compatriots would have dif- fered from that offered by Richardson in certain important respects. Primarily addressing his text to his fellow aristocratic patrons rather than to painters, Shaftesbury’s vision for the future of British art was both more high-minded and more narrow than that offered by Richardson. For Shaftesbury the moral subject matter of painting was all-important, and the artistic traits he most admired, including historical subjects, grandeur of scale and austerity of style, were those he saw as best placed to transmit that moral subject matter. Richardson, by contrast, was for more tolerant of the extant British taste for portraits and more sensual styles and offered a theory of art which was in part formalist. The article also stresses the importance of the equation Shaftesbury made between the social and political health of a society and the quality of its art, and suggests that had Second Characters been published at the time when it was written we might now consider Shaftesbury, rather than Winckelmann, as the father of the social history of art. The article ends by considering two possible outcomes had Second Characters been published in the early eighteenth century, in one of which it had a profound impact on British art and British attitudes to art, and in the other of which Shaftesbury’s refusal to compromise with current British tastes condemned his text to no more than a marginal status.
Autor rozważa, co mogłoby się stać, gdyby trzeci hrabia Shaftesbury żył na tyle długo, aby ujrzeć publikację swojej planowanej książ- ki z teorii sztuki, Second Characters. Sugeruje, że Second Characters zakwestionowałyby i być może zastąpiłyby Theory of Painting (Teorię malarstwa) Jonathana Richardsona starszego (1715) jako pierwszy znaczący i oryginalny brytyjski wkład w teorię sztuki. Dużą część swych rozważań autor poświęca na porównanie Theory of Painting Richardsona i tekstu Plasticks z Second Characters, do którego zachowały się notatki Shaftesbury’ego. Porównanie to pozwoliło na wysunięcie tezy, że teoria malarstwa, którą Shaftesbury zaproponowałby swoim rodakom, różniłaby się pod pewnymi względami od tej przedstawionej przez Richardsona. Shaftesbury, zwracając się przede wszystkim do arystokratycznych mecenasów, a nie do malarzy, miał wizję przyszłości sztuki brytyjskiej bardziej wzniosłą, ale równocześnie bardziej zawężoną niż ta zaproponowana przez Richardsona. Dla Shaftesbury’ego najważniejsza była moralna tematyka w malarstwie, najbardziej cenił tematy historyczne, które najlepiej było pokazywać w dużej skali i z zastosowaniem surowego stylu. Richardson natomiast był bardziej tolerancyjny wobec brytyjskiego upodobania do portretów oraz zmysłowego malarstwa i proponował teorię sztuki, która była po części formalistyczna. Autor podkreślił również znaczenie zrównania przez Shaftesbury’ego zdrowia społecznego i politycznego społeczeństwa z jakością jego sztuki oraz wysunął przypuszczenie, że gdyby Second Characters zostały opublikowane w czasie, gdy powstały, mogliby- śmy teraz uznać Shaftesbury’ego, a nie Winckelmanna za ojca społecznej historii sztuki. Artykuł kończy się założeniem dwóch możliwych skutków opublikowania Second Characters na początku XVIII w. – jednym mógł być silny wpływ na brytyjską sztukę i brytyjski stosunek do sztuki, drugim zaś mogłaby być marginalizacja tego tekstu z powodu bezkompromisowego podejścia Shaftesbury’ego do ówczesnych gustów brytyjskich.

Źródło:

Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 5-17
0080-3472

Pojawia się w:

Rocznik Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Rzeczy stają się sztuką-rzeczy tworzą sztukę. O zachowaniu upartych obiektów

Autorzy:

Dietmar Rübel, Dietmar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909483.pdf

Data publikacji:

2019-05-07

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Materiality
work of art
art object
thing
Andreas Slonimski

Opis:

Translation into Polish of a text, originally published in German, by the German scholar Dietmar Rübel. He analyzes and theorizes issues related to materiality of an art work and art object in contemporary art. His account is an important voice in the recently topical debate in the humanities on the materiality or “thingness” of artworks, sometimes described as the “material turn”.

Źródło:

Artium Quaestiones; 2018, 29; 229-257
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Cele i treści edukacji plastycznej w kształceniu studentów Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wybrane zagadnienia

Autorzy:

Adam, Malinowski,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/892476.pdf

Data publikacji:

2018-02-07

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

art education
person
building sensitivity
purpose of art activities

Opis:

The article is devoted to the process of preparing students of the Faculty of Education at the University of Warsaw to conduct art classes in educational institutions. It contains an analysis of several selected issues that are key for this subject: justification of the presence of visual arts in education, the characteristics that accompany the presence of educational processes, the relevance of the child’s visual artistic activity as an important issue for pedagogical practice. In addition, the article contains a brief description of the visual artistic activity of students during workshops.

Źródło:

Kwartalnik Pedagogiczny; 2017, 62(4 (246)); 134-138
0023-5938

Pojawia się w:

Kwartalnik Pedagogiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Examining the Boundaries of Contemporary Art: An Exploratory Study of Institutional Critique in Poland 1990–2015

Autorzy:

Płucienniczak, Piotr P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/508826.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

contemporary art
institutional critique
sociology of art
visual arts

Opis:

Examining the Boundaries of Contemporary Art: An Exploratory Study of Institutional Critique in Poland 1990–2015The article explores the practices of institutional critique in Polish contemporary art. A quantitative survey of cases of institutional critique reveals major problems faced by artists and their perceptions of the autonomy of the visual arts. Badanie granic sztuki współczesnej: Eksploracyjne studium krytyki instytucjonalnej w Polsce 1990-2015Artykuł prezentuje wyniki eksploracyjnych badań nad praktykami krytyki instytucjonalnej w polskiej sztuce współczesnej. Ilościowa analiza epizodów takiego rodzaju działań artystycznych ujawnia najważniejsze problemy twórców i twórczyń oraz ich percepcję autonomii sztuk wizualnych.

Źródło:

Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419

Pojawia się w:

Colloquia Humanistica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Le rôle créateur de la memoria rhétorique dans la théorie des arts à l’époque des Lumières

Autorzy:

Sebastian, Zacharow,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/897085.pdf

Data publikacji:

2020-01-13

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Rhetoric
Theory of art
Diderot
French literature

Opis:

The article addresses the issue of one of the parts of rhetoric – memory (memoria) in relation to fine arts (beaux-arts), a term invented by Charles Batteux. In the classical understanding of the rhetorical discourse, memoria is a set of rules allowing the speaker to remember his speech and then to deliver it in the best possible way. In terms of aesthetics and art, the mentioned term takes on many new meanings, to the extent that Diderot’s Encyclopedia does not use it at all. In order to explain the role of memory as a creative process, the French theoreticians of the Age of Enlightenment (Batteux, Dubos, Voltaire) use many other terms, which only shows the complexity of the term memoria. The aim of the article is to show the adaptation of the rhetorical term to the area of poetics and theory of art, and to present how this rhetorical concept becomes one of the foundations of the fine arts.

Źródło:

Przegląd Humanistyczny; 2019, 63(4 (467)); 7-14
0033-2194

Pojawia się w:

Przegląd Humanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Jak „czytać” dzieło sztuki plastycznej?
How to „read” a work of art?

Autorzy:

Steliga, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1288868.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

a work of art
education through art
analysis of painting artworks

Opis:

Education through art is one of the most important and necessary forms of knowledge and human experience. A work of art is a result of the creator’s artistic activity, an objectification of his design and it includes a series of activities. This article discusses the core curriculum for the subject of fine arts, the basic categories of fine arts’ works, and also presents examples of analyses of painting artworks.

Źródło:

Dydaktyka Polonistyczna; 2017, 3(12); 135-146
2451-0939

Pojawia się w:

Dydaktyka Polonistyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Realistyczna koncepcja sztuki
The Realistic Conception of Art

Autorzy:

Kiereś, Henryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2013206.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

realizm – idealizm
prywatywna teoria sztuki
ejdetyczna teoria sztuki
maniczno-ekspresyjna teoria sztuki
realism – idealism
privative theory of art
eidetic theory of art
manic and expressive theory of art

Opis:

This paper shows some key aspects and main theses of the so-called “privative” theory of art founded on philosophical realism. For the sake of contrast, idealism is discussed and its theories of art: “eidetic” (rationalism) and “manic”-expressive (irrationalism). The presentation of the two traditions is crowned with a thesis according to which the realistic theory of art is universal and cognitively neutral. The tradition of idealism, for that matter, does not explain art, but projects its vision and is entangled in a debate between so-called essentialism and anti-essentialism, the debate that cannot be solved.

Źródło:

Roczniki Filozoficzne; 2008, 56, 1; 141-151
0035-7685

Pojawia się w:

Roczniki Filozoficzne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Artysta w koncepcji Jana Pawła II w Liście do artystów
An Artist in the Concept of John Paul II in The Letter to Artists

Autorzy:

Tytko, Marek Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/440894.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Fundacja Naukowa Katolików Eschaton

Tematy:

Jan Paweł II
człowiek
artysta
sztuka
List do artystów
teoria sztuki
teologia sztuki
filozofia sztuki
filozofia człowieka
pedagogika sztuki
John Paul II
man
artist
art
The Letter to artists
theory of art
theology of art
philosophy of art
philosophy of man
pedagogy of art

Opis:

Tekst ukazuje koncepcję człowieka artysty w twórczości papieża Jana Pawła II. Artykuł jest tekstem opartym o źródła. Głównym źródłami jego myśli na temat artysty są dla nas dwa teksty: tzw. „Ewangelia a sztuka” i tzw. „List do artystów”. Inne teksty Jana Pawła II są tylko dopełnieniem (uzupełnieniem) dla tych dwóch głównych tekstów źródłowych. Autor artykułu analizuje idee (koncepcje) człowieka-artysty w Liście do artystów, specjalnie w kontekście ogólnej koncepcji (ogólnego zarysu) kultury w opisach dokonanych przez Jana Pawła II (to jest nowością w tekście). W artykule znajdują się bardzo ważne cytaty (cytowania) z jego oryginalnego polskiego tekstu. Autor użył historiograficznej metody w swoim studium.
The text shows the idea of an artist in creativity according to Bl. John Paul II. This article is a source-based text. Main sources of his thought about an artist are for us two texts: so called „Ewangelia a sztuka” (“Gospel and Art”) and so called “The letter to artists”. Another texts of John Paul II are only complement (supplement) for this two mainly sourced texts. An author of this article analyses ideas of a man – an artist, especially in the context of general outline of culture in descriptions done by John Paul II (this is novelty in this text). There are some very important quotations (citations) from his original Polish texts in the article. The author used historiographical method in his study.

Źródło:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 117-142
2299-9922

Pojawia się w:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Odzyskiwanie dzieł sztuki – regulacje międzynarodowe systemu ochrony dóbr kultury
Recovery of Lost Works of Art – International and Domestic Regulations

Autorzy:

Sasin, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/416443.pdf

Data publikacji:

2017-12

Wydawca:

Najwyższa Izba Kontroli

Tematy:

recovery of lost works of art
stolen works of art
war losses database
restitution
National Institute for Museums and Public Collections

Opis:

The process of recovery of works of art lost during the Second World War was not audited by the Supreme Audit Office before. However, the information that appeared about recovered cultural achievements is broadly presented and commented on in the public media, which shows that the issue is very important from the perspective of the social interest and cultural heritage. Taking this into account, NIK has carried out an audit at the Ministry of Culture and National Heritage, the Ministry of Foreign Affairs and the National Institute of Museology and Protection of Monuments. The objective of the audit was to evaluate whether the process of recovery of lost works of art is organised and financed in an appropriate manner. The article presents the main findings of the audit.

Źródło:

Kontrola Państwowa; 2017, 62, 6 (377); 92-103
0452-5027

Pojawia się w:

Kontrola Państwowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

State of the art in landing gear shock absorbers
Amortyzatory podwozi lotniczych

Autorzy:

Wolejsza, Z.
Kowalski, W.
Lafitte, A.
Mikulowski, G.
Remmers, L

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/213657.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa

Tematy:

state of art in landing gear shock absorbers

Opis:

This report describes the state of the art inlanding gear design with a particular focus on shock absorbes. It gives an overview on the general design solutions and installation of landing gears into the airframe. An emphasis is placed on the function and calculation of loads acting on oleopneumatic shock absorbers, which are the main type of shock absorber considered within ADLAND. One part of this dokument covers the requirements which are the basis of the shock absorber design, materials used and related future developments within aerospace industry. A brief summary is given on research performed on active shock absorber so far.
Opracowanie przedstawia zagadnienia związane z konstrukcjami podwozi lotniczych, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki amortyzatorów cieczowo-gazowych. Podano ogólne wskazówki dotyczące rozwiązań konstrukcyjnych różnych rodzajów amortyzatorów i ich adaptacji do pozostałej struktury samolotu. Szczególny nacisk położono na analizę obciążeń generowanych w amortyzatorach cieczowo-gazowych, które aktualnie są przedmiotem szczegółowych badań w ramach programu UE ADLAND. W opracowaniu opisano także wymagania stawiane obecnie nowo projektowanym konstrukcjom amortyzatorów lotniczych, a także wymieniono materiały z których są one wykonane. Przedstawiono zakres dotychczas zrealizowanych badań w obszarze podwozi adaptacyjnych oraz kierunki dalszego rozwoju i zastosowań amortyzatorów w lotnictwie.

Źródło:

Prace Instytutu Lotnictwa; 2005, 2(181); 1-54
0509-6669
2300-5408

Pojawia się w:

Prace Instytutu Lotnictwa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Tadeusz Bonifacy Chrzanowski (1926-2006)

Autorzy:

Węcławowicz, T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/218042.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków

Tematy:

Chrzanowski Tadeusz Bonifacy
historia sztuki
history of art

Opis:

Już wszystko zrobiłem, co miałem zrobić i więcej nie mam nic do powiedzenia - mawiał u schyłku swego życia.
It's all I've done what I had done and I have nothing more to say - he would say at the end of his life.

Źródło:

Wiadomości Konserwatorskie; 2007, 21; 103
0860-2395
2544-8870

Pojawia się w:

Wiadomości Konserwatorskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

"De prospectiva pingendi" Piera della Francesca - perspektywa dla "opornych"
Piero della Francescas "De prospectiva pingendi" - perspective for "dummies"

Autorzy:

Salwa, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/707110.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

Francesca
perspective
theory of art
perspektywa
teoria sztuki

Opis:

This article is an introduction to the accompanying translation of selected fragments of Piero della Francesca’s (1412?-1492) treatise De Prospectiva Pingendi (mid-1470s). Although Piero was rediscovered as a mathematician in the nineteenth century (his dissertation on perspective was first published in 1899), it was only in the second half of the twentieth century that his theories were systematically examined. As a result, Piero is now regarded as one of the greatest mathematicians of his time, who contributed to the development of studies on ancient geometry. From the point of view of art history, his most important treatise is De Prospectiva Pingendi, but this is only one part of Piero’s theoretical achievements, which also include Trattato d’Abaco (mid-1460s) and Libellus de Quinque Corporibus Regularibus (first half of the 1480s). All three works grew out of the same tradition of applied mathematics taught in schools for merchants and craftsmen (scuole d’abaco). At the same time, however, Piero was innovative in the way he greatly emphasised geometry. De Prospectiva Pingendi is a dissertation, which on the one hand shows painting as a craft, but on the other, offers a theory based on geometry, which according to Piero, was essential to painters. For this reason, the treatise is a unique example of a meeting point between art and science, craft and theory. Although not published during the Renaissance, it was well known as evidenced by the fact that later dissertations on perspective (eg. by A. Dürer) adopt definitions and issues introduced by Piero. Furthermore, some of his processes herald solutions that came to be known from more advanced and later-developed geometry (G. del Monte, G. Monge).

Źródło:

Rocznik Historii Sztuki; 2014, 39; 7-20
0080-3472

Pojawia się w:

Rocznik Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Entre texte et image : réflexions sur la traduction des titres de tableaux de Paul Gauguin
Between text and image: reflections on the translation of Paul Gauguin’s painting titles

Autorzy:

Walkiewicz, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2143411.pdf

Data publikacji:

2021-12-22

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

translation
titles of art works
paintings
translation strategies

Opis:

The aim of this article is to analyse the translation strategies used to translate Paul Gauguin’s painting titles from Tahitian and French to Polish. We will analyse the titles that the artist painted directly on the canvases by making them invariant just like the image itself. The translations analysed come from works on Gauguin’s art and Impressionism, published in Polish since the 1960s of the 20th century.

Źródło:

Studia Romanica Posnaniensia; 2021, 48, 4; 91-106
0137-2475
2084-4158

Pojawia się w:

Studia Romanica Posnaniensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

En finir avec le fétichisme de l’œuvre, surmonter le mythe de l’artiste. Pratique populaire et œuvre reproductible chez Ad Reinhardt

Autorzy:

Leszek, Brogowski,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/487704.pdf

Data publikacji:

2019-08-04

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

Tematy:

AD REINHARDT
MIT ARTYSTY
REPRODUKOWALNOŚĆ DZIEŁA + PARADYGMAT SZTUKI NOWOCZESNEJ
HISTORYCZNA ŚWIADOMOŚĆ SZTUKI
MYTH OF AN ARTIST
REPRODUCTIVITY OF AN ART WORK + PARADIGM OF MODERN ART
HISTORICAL CONSCIOUSNESS OF ART

Opis:

Ad Reinhardt (1913–1967) znany jest zwłaszcza jako malarz czarnych ob- razów, wysokich na pięć stóp i szerokich na pięć stóp – jedynych obrazów, jakie malował przez ostatnie siedem lat swego życia. Jest to bez wątpie- nia jedna z najbardziej radykalnych w historii sztuki praktyk malarskich. Otoczony w latach sześćdziesiątych aurą wyjątkowego prestiżu, zarówno artystycznego, jak i etycznego, zwłaszcza w kręgach pokolenia młodych artystów, którzy tworzyli w tamtych latach sztukę konceptualną, pozo- stawał on w krytycznym dystansie wobec ekspresjonizmu abstrakcyjne- go. Jego postawa w stosunku do artystów-kompanionów swego pokole- nia nie wynikała jednak z negatywnej oceny estetycznej ich malarstwa: ostrze jego krytyki zwrócone było przeciwko temu, co na jego temat mó- wili, a także przeciwko ich postawom wobec rynku sztuki i handlu sztuką. Reinhardt uważał, że dzieło nie jest autonomicznym przedmiotem, ale że ma sens i wartość ze względu na projekt sztuki, jaki realizuje, na idee, jakim służy oraz na polityczne i intelektualne źródła, z jakich wypływa. Nikt chyba nigdy nie był surowszy niż on w ocenie poetyckich pseudo- uzasadnień, często o motywach romantyczno- i mistyczno-religijnych, jakimi artyści – a w szczególności malarze ekspresjonistyczni – próbo- wali uprawomocnić swe malarskie praktyki. Jego lewicowa wrażliwość polityczna pozwalała mu jasno oceniać użyteczność tego fetyszyzującego dyskursu dla potrzeb promocji rynkowej; czytelnik Marksa, rozumiał sens pojęcia fetyszyzmu towaru rynkowego. Zaskakujące pisma Reinhardta są właśnie jednym z najbardziej radykalnych przyczynków do krytyki dzieła- -fetyszu jako towaru na rynku sztuki. W publikowanych począwszy od lat czterdziestych pismach, często krótkich i o szczególnej, ostrej i niepozba- wionej poetyckiego uroku retoryce, w formach manifestów, opracowywał on jednocześnie nie mniej radykalną koncepcję sztuki-jako-sztuki, która jest nawiązaniem do rozmaitych antysubiektywistycznych tradycji sztuki i twórczości artystycznej, oraz próbą uaktywnienia tego typu dyskursu o sztuce. Sztuka konceptualna wiele zawdzięcza tej Reinhardtowskiej pracy u podstaw. Mimo że jego pozycja w historii sztuki nowoczesnej jest niekwestio- nowalna, niewiele poświęcono jego pracy poważnych analiz, a teksty jego zbywane są milczeniem; niejednokrotnie – zaprzeczając najbardziej podstawowej uczciwości – próbowano podporządkować Reinhardta fe- tyszyzującym i mistycyzującym koncepcjom sztuki, nazywając go „czar- nym mnichem”, dopatrując się w jego trójdzielnych obrazach symbolu krzyża, podkreślając jego przyjaźń z trapistą Thomasem Mertonem itp. Trudno o lepsze dowody aktualności jego krytycznej postawy wobec ide- ologii rynku sztuki i wobec intelektualnej i politycznej dymisji aktorów obecnego systemu instytucji artystycznych. Przedrukowany tutaj roz- dział z książki Ad Reinhardt. Nowoczesne malarstwo i odpowiedzialność estetyczna, która ukazała się w roku 2011 w éditions de la transparence, przynosi kilka przykładów niekompatybilności projektu sztuki Reinhardta z dominującą ideologią i powszechnie akceptowanym dyskursem na jej temat oraz szkicuje kilka najważniejszych pojęć jego teorii, związanych w szczególności z historyczną świadomością artystyczną. W istocie, o ile malarzowi ekspresjonistycznemu wydawać się może, że niepowtarzalna oryginalność jego obrazów jest efektem subiektywnego wyrazu ich form, o tyle, porównane z innymi seriami obrazów z danego okresu jego twór- czości, obrazy jego wpisują się w ciągłość form, którą nazywamy sty- lem i którą trudno wyjaśnić subiektywnymi źródłami ekspresji; a kiedy porównuje się twórczość malarzy danego okresu historycznego, trudno oprzeć się wrażeniu, że wszystkie są trochę do siebie podobne i że poję- cie oryginalności poddać trzeba krytycznej analizie. Dlatego oryginalność twórczości artystycznej ujawnia się w całkiem innym świetle świadomo- ści, która sztukę ujmuje jako zjawisko historyczne. W książce, z której pochodzi przedrukowany poniżej fragment, po raz pierwszy podjęta została próba mówienia o pracy Ada Reinhardta jako o nierozłącznej całości, to znaczy łącząc sens i zmysłową postać jego malarstwa z pojęciami, które konstruują się w jego pismach. Starałem się w niej dogłębnie przeanalizować teoretyczną spójność i intelektualną dynamikę tego pisarstwa. Naznaczone charakterystyczną retoryką, czę- sto powtarzającą jeden schemat frazeologiczny, pisma te zawierają wiele cytatów, ale nieliczne tylko podane są w cudzysłowach, z rzadka jedynie wskazując na autora. Jest to znak antysubiektywnego projektu Reinhard- ta, który unikać chciał zbyt łatwej, jego zdaniem, oryginalności subiek- tywnej, traktując ją jako rodzaj kaprysu; przeciwnie, chciał konstruować oryginalność na poziomie intelektualnym i w horyzoncie historycznym. Oryginalność jest dla niego oryginalnością koncepcji sztuki, gdzie myśle- nie i malowanie łączą się spójnie w jednym dziele. Reinhardt pragnął po- wtarzać jedynie to, co zostało już wypowiedziane przez innych artystów, ale artystów-jako-artystów, to znaczy przez artystów, których wypowie- dzi dają się pogodzić z ich historyczną misją, a nie są wypowiedziami jed- nostek; usiłował ogarnąć spoistym horyzontem całość tych wypowiedzi. Analiza tekstów Reinhardta pozwoliła mi zidentyfikować dwa główne źródła intelektualne, z których zdają się pochodzić wspomniane cytaty lub kryptocytaty. W artykule Ad Reinhardt: la peinture et l’écrit, opubli- kowanym w piśmie Recherches poïétiques (n° 5, hiver 1996, s. 106–129), analizowałem, porównując jedne z drugimi, fragmenty jego tekstów z wy- branymi fragmentami Georga W.F. Hegla. Na tej podstawie starałem się określić rolę filozofii historii oraz teorii postępu w myśleniu Reinhardta, a zwłaszcza w jego koncepcji sztuki. Kiedy dziesięć lat później studium to zostało przełożone na język amerykański i opublikowane w piśmie „The Open Space Magazine”, n° 7, fall 2005, 199–224, pt. Ad Reinhardt: Painting and Writing, sygnalizowałem już konieczność poszerzenia tego porów- nawczego studium dyskursów o całe pole intelektualne, które odpowiada tradycji i filozofii lewicy, a zwłaszcza anarchizmu. W istocie, zaskakujące podobieństwa odkryć można porównując teksty Ada Reinhardta z wy- branymi fragmentami pism Pierre-Joseph Proudhona, Michała Bakunina, Benjamina Péreta, Alberta Camusa, Oscara Wilde’a itd. Z porównania tego wyciągnąłem wniosek o centralnej roli całej serii wartości, wokół których konstruują się u Reinhardta takie pojęcia, jak twórcza jednostka i jej nieograniczony rozwój w popularnych praktykach sztuki, a zatem filo- zofia działania, a wreszcie bunt i rewolta. Jak pisał Joris-Karl Huysmans, zastosowana do sztuki, teoria środowiska Taine’a jest słuszna, ale słuszna na wspak, gdy idzie o wielkich artystów, gdyż środowisko działa na nich poprzez sprzeciw i nienawiść, jaką w nich wyzwala1. U swych źródeł lewica to projekt przezwyciężania pasywności i „brania w ręce rzeczywistości” w imię nieograniczonego szacunku dla każdej jednostki. Nakładanie się u Reinhardta tych dwóch tradycji, heglizmu i anarchi- zmu, nadaje sens modernistycznemu modelowi sztuki: studium historii uczy artystę mówić „nie”, tak jak fotografia wskazywała Picassowi na wszystko to, czego nie było już sensu malować. Historia jest bowiem je- dyną miarą prawdziwej nowości w sztuce, czyli miarą twórczych wyna- lazków. Taka zarysowuje się w pismach Reinhardta i w jego malarstwie filozofia sztuki: rekapitulować całą powszechną historię form (Reinhardt wiele podróżował po świecie i realizował tysiące slajdów, które organi- zował według typów form), zacząć malować byle co, stopniowo odrzu- cać wszystkie zbędne elementy (przedstawienie, gest, teksturę, zmienne formaty, kolor itp.), aby zrealizować w ten sposób ostatnią i ostateczną w historii postać malarstwa. Reinhardt oznajmia, że robi po prostu ostatnie obrazy, jakie ktokol- wiek może zrobić2. Czy jest to wyraz zarozumiałości? Z pewnością nie, jeśli przyjąć punkt widzenia historycznej świadomości sztuki. Zacyto- wane powyżej jego trzy krótkie teksty zdają się antycypować protokoły sztuki konceptualnej: w najistotniejszym sensie tego słowa, twórczość nieuchronnie związana z analizą historyczną i wynalazkami wprowadza- jącymi nowe wartości w kulturową tkankę. Dokonuje się ona zawsze i je- dynie w materii języka. Cała pierwsza część wywiadu Reinhardta z Bruce Glaserem z roku 1967 poświęcona jest pytaniom, czy ktoś inny mógłby malować dla niego te czarne obrazy. Odpowiedź jest skomplikowana, ale jasna. Oczywiście, że mógłby: tylko w jakim celu i jaki byłby takiego za- biegu sens? Każdy powinien malować swoje własne malarstwo, tak jak Reinhardt maluje swoje. Zacytowany opis czarnych obrazów mógłby być instrukcją dla kogoś, kto mimo wszystko chciałby wykonać takie same czarne obrazy... tyle, że nie będą one w żadnym wypadku dziełami Re- inhardta, bo przedmioty te wynikać będą z całkiem innych motywacji i z innej świadomości artystycznej. Dzieło zostałoby wówczas sprowa- dzone do przedmiotu, gdy tymczasem jest ono całością projektu sztuki i przedmiotu, który zeń wynika, nierozdzielnym stopem malarskiego ob- razu i jego znaczenia (jak u Hegla). W tym Reinhardt różni się od koncep- tualistów, którzy, jak Sol LeWitt czy Lawrence Weiner, wprowadzili te językowe ekwiwalenty dzieła w obieg rynku sztuki. Otóż nawet jeśli ktoś namalowałby takie same czarne obrazy z taką samą świadomości arty- styczną, jak Ad Reinhardt, praca ta i tak nie miałaby już sensu dla sztuki: tego, co już raz zostało dokonane nie ma sensu powtarzać. Reinhardt cy- tuje Gauguina: w sztuce jest się rewolucjonistą albo plagiatorem. W pracy nad tą poświęconą Reinhardtowi książką poza tekstami opublikowanymi przez Barbarę Rose korzystałem z wielu dotychczas nie- publikowanych dokumentów: listów, notatek, konferencji i wywiadów, które udostępniła mi Ad Reinhardt Foundation. Miałem także dostęp do katalogu biblioteki artysty, który (katalog) nie pozwolił mi wszelako po- twierdzić hipotez na temat źródeł Reinhardtowskich koncepcji i pojęć; nie znalazłem w nim książek3, z których pochodzą cytaty, na podstawie których ustalałem intelektualne pokrewieństwa. Po pierwszym rozczaro- waniu stwierdziłem jednak, że tym lepiej broni się przyjęta przeze mnie metoda analizy, bo zbiegają się tym sposobem pojęciowe logiki autorów i całych pól teoretycznych, unieważniając zarazem ewentualny argument przypadkowego cytatu. Ad Reinhardt. Peinture moderne et responsabilité esthétique to pierw- sza, jak dotąd, próba ujęcia twórczości artysty w horyzoncie jego wypo- wiedzi teoretycznych. Pierwsza także, która jako ilustracjami posłużyła się jego komiksami i rysunkami satyrycznymi, jakich równolegle do pracy malarskiej wykonał olbrzymie ilości i które stanowią całe spektrum roz- ciągające się od zaangażowanych karykatur politycznych po wspaniałą serię How to Look at..., (How to Look at Modern Art itd.). Książka moja nie zawiera ani jednej reprodukcji obrazów Reinhardta, zaś jego satyry o sztuce, często śmieszne i trafne, ale także krytyczne i złośliwe, potraktowałem jako interesującą przeciwwagę dla radykalnej „idealności” jego malarstwa, nie- reprodukowalnego, jak sam twierdził; są one także malowniczym i trafnym komentarzem na temat sytuacji sztuki w przestrzeni społecznej; sytuacji, na którą, jak widzieliśmy, Reinhardt był bardzo wrażliwy. Oto główne tezy mojej książki. Według Reinhardta, to nie sfera prze- życia, uczuć i „doświadczenia wewnętrznego”, lecz wiedza historyczna i transmisja kulturowa są źródłami sztuki: artyści pochodzą od artystów, formy sztuki pochodzą od form sztuki, malarstwo pochodzi od malarstwa4. Są to jednak źródła w szczególnym sensie – „ na wspak”, jak mówił Huy- smans – źródła odrzucone lub odnowione. Sztuka to selektywnie skon- struowana tradycja przez nowoczesnych artystów, którzy nauczyli się mówić jej „nie”. Bycie twórczym to wytwarzanie nowych wartości, a za- tem nieuchronna konfrontacja z historią. Ale po to, by interpretować hi- storię, trzeba przejść przez doświadczenie języka, który staje się właści- wym „miejscem” twórczości i wynalazczości, nawet w malarstwie. Taki jest głęboki sens desubiektywizacji procesów twórczych opracowanych i stosowanych przez Ada Reinhardta. Nie pozwala ona uniknąć pewnej formy powtórzenia, a nawet – jak widzieliśmy – plagiatu5. Potępienie nad- miernego subiektywizmu to przyjęcie punktu widzenia sztuki-jako-sztuki, czyli podporządkowanie się jej historycznej – i zmiennej – istocie. Nie bez pewnej ironii i prowokacji, wielokrotnie Reinhardt przyznawał, że powta- rza jedynie to, co artyści już wcześniej mówili, jako artyści-jako-arty- ści. Ta istota sztuki, to – w tamtych czasach – jej nowoczesność; pojęcie, schemat i metoda Reinhardta są właśnie jej ilustracją, a nawet uciele- śnieniem. Sztuka Reinhardta jest paradygmatem sztuki nowoczesnej. Nowoczesność jest, jego zdaniem, epoką rozumu, a zatem etyki: ujmowa- nie historii jaki całości otwiera perspektywę spójnego i konsekwentnego myślenia, nie tylko na temat sztuki, ale także na temat rzeczywistości. Nowoczesność domyka bowiem historyczny proces emancypacji i rozu- mienia świata i otwiera epokę wolności i odpowiedzialności. Takie są też zadania artystów, takie były Reinhardta liczne boje... przede wszystkim z artystami. W takim właśnie kontekście wprowadził on pojęcie estetycz- nej odpowiedzialności artysty. Bowiem sztuka to doświadczenie autono- mii, czyli wolności – ale dzieła sztuki nie są autonomiczne. Nie są one autonomiczne, bo nie da się ich oddzielić ani od historii, ani od znaczenia. 48 Leszek Brogowski jakie nadał im artysta. Z tej ich dwuwartościowości wynikają najbardziej wywrotowe, często przemilczane, aspekty sztuki Ada Reinhardta: — przekonanie, że malarstwo mogłoby się stać praktyką popularną — przemalowywanie czarnych obrazów, kiedy powracały one do atelier, naznaczone aktami wandalizmu lub materialnymi śladami transportu i wystaw — założenie, że malarstwo jest realizacją idei6 pociąga za sobą to, że jak każda idea, i ta może – a nawet powinna – zostać wyrażona słownie... — ... ale w przeciwieństwie do konceptualistów, nikt inny nie mógłby za- miast Reinhardta realizować dzieł-przedmiotów według opisanych przez niego protokołów — reprodukowanie w katalogach i pismach jego czarnych obrazów jest zatem czczym pragnieniem, bo skoro nie da się ich nawet sfotografować, to są siłą rzeczy niereprodukowalne.

Źródło:

DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2019, 27; 6-48
1733-1528

Pojawia się w:

DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Identyfikacja wartości na drodze aksjologii semiologiczno-ikonograficznej
Identification of values by means of semiologic-iconographic axiology

Autorzy:

Szajda, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/431183.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

work of art
axiology
determining values
interpretation of a work of art
visual art
dzieło sztuki
aksjologia
określanie wartości
interpretacja dzieła sztuki
sztuka wizualna

Opis:

The aim of this article is to draw attention to the axiological dimension of the interpretation of the works of visual art. The recognition of this dimension becomes possible through the use of an appropriate method that enables the identification of values in the space of a given work of art. The original contribution of the present article consists in developing a method based on the identification of values through semiological-iconographic axiology. Applying this method allows one to discover the content and meaning of the artwork itself, as well as a whole wealth of symbols, allegories or metaphors. Above all, it enables one to identify values, including moral and religious values that are so important in human life.
Celem niniejszego studium jest zwrócenie uwagi na płaszczyznę aksjologiczną interpretacji dzieła sztuki wizualnej. Wyróżnienie tej sfery staje się możliwe dzięki zastosowaniu odpowiedniej metody, która umożliwia identyfikację wartości w przestrzeni danego dzieła. Innowacyjnym wymiarem prezentowanych treści jest opracowanie metody polegającej na wyodrębnianiu wartości na drodze aksjologii semiologiczno-ikonograficznej. Pozwala ona nie tylko odkryć treść samego dzieła, jego znaczenie, całe bogactwo symboli, alegorii czy metafor, ale przede wszystkim zidentyfikować wartości, w tym tak istotne dla ludzkiej egzystencji wartości moralne i religijne.

Źródło:

Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 2; 31-59
0585-5470

Pojawia się w:

Studia Philosophiae Christianae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Personalistic View of John Paul II on the Humanizing Function of Art in the Context of Dialogue between the Church and Artists

Autorzy:

Gorban, Richard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29752833.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

dialogue
humanis
person
depersonalization
dehumanization
philosophy of art

Opis:

This article presents the way John Paul II, the head of the Vatican at the beginning of the third millennium, theologically and philosophically substantiates and establishes the principles of a new humanism through the dialogue between the Church and art as the most personalized sphere of human activity. The conceptual essence of the key idea of the humanizing function of art, in the personalistic philosophy of art of John Paul II is revealed from the methodological standpoint of religious studies. It determines the particular nature and tasks of the renewed dialogue between the Church and artists, aimed to overcome the processes of  depersonalization and dehumanization of culture, caused by atheistic humanism and growing increasingly during the 20th century. The author ponders on The Letter of Pope John Paul II to Artists and Towards a Pastoral Approach to Culture, two papal documents. Their appearance on the eve of the 2000th anniversary of Christianity became symbolic. These documents draw attention because, firstly, although the idea of a dialogue between the Church and artists as a way of embodying spiritual values of a new humanism in the theological and philosophical discourse of John Paul II had been formed over several decades, it found its conceptual solution precisely in these two papal documents. Secondly, it is in these two documents that the essence of the cultural policy of the 264th Pope is consistently set forth, meant to overcome the consequences of atheistic humanism and create a new humanism, and thus to overcome the civilizational anthropological crisis and develop a new ideological paradigm of the third millennium.

Źródło:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 2; 53-67
2391-6559
2083-8018

Pojawia się w:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

“A History of Polish Art” by Michał Walicki and Juliusz Starzyński in Poland between the World Wars. The West, Poland, the East

Autorzy:

Labuda, Adam S.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909536.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history of art history
overview of the history of Polish art
national art
transhistorical status of a national artistic form
center and periphery

Opis:

Writing an academic history of Polish art was an urgent task of art historians after World War I, when the country regained its political independence. An important and creditable achievement in that respect was a study by Michał Walicki and Juliusz Starzyński, published in 1934 as a kind of supplement to the monumental Geschichte der Kunst von der altchristlichen Zeit bis zur Gegenwart by the Marburg historian Richard Hamann, translated at that time into Polish. In 1936, the work of the Polish scholars was published again in the form of a separate book. The paper focuses on three problems that were addressed in it: the cultural and artistic ties of Poland to the West, the vernacular features of Polish art, and the presence of the “Eastern art” in Polish artistic heritage. The author examines also the question whether those issues were related to the political, social, and cultural reality of the Second Polish Republic.

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 65-91
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Umění a religiozita v esteticko-filozofickém systému Dmitrije Sergejeviče Merežkovského
Art and Religiosity in the Aesthetic-Philosophical System of Dmitry Sergeyevich Merezhkovsky

Autorzy:

Vorel, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/635944.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Russian symbolism
theurgy
aesthetic-philosophical approaches
Hegelian concept of art
art and religion
synthesis in modern culture
work of art of D.S. Merezhkovsky
historiosophic prose

Opis:

The study is aimed on traces of religiosity in aesthetic-philosophical system of a Russian symbolistic poet,  prosaic  writer  and  thinker  D.S.  Merezhkovsky.  The  study  analyses  selected Merezhkovsky’s works with focus on aesthetics, his essays, historiosophic prose and philosophic religious treatises. For Russian spiritual and art culture, importance of Merezhovsky is obvious, especially in connection with his effort to overcome crisis processes in religious, philosophical and art sphere, realized by means of synthesis and transcendence in modern culture.
The study is aimed on traces of religiosity in aesthetic-philosophical system of a Russian symbolistic poet,  prosaic  writer  and  thinker  D.S. Merezhkovsky.  The  study  analyses  selected Merezhkovsky’s works with focus on aesthetics, his essays, historiosophic prose and philosophic religious treatises. For Russian spiritual and art culture, importance of Merezhovsky is obvious, especially in connection with his effort to overcome crisis processes in religious, philosophical and art sphere, realized by means of synthesis and transcendence in modern culture.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2015, 8
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Koncepcja odbiorcy sztuki w estetyce Romana Ingardena
Концепция восприятия искусства в эстетике Ромaна Ингардена
The Concept of the Recipient of Art in Roman Ingaredn’s Aesthetics

Autorzy:

Suchodolski, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497171.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich

Tematy:

эстетический опыт
художественное произведение восприятие искусства
przeżycie estetyczne
dzieło sztuki
odbiór sztuki
aesthetic experience
a work of art
reception of art

Opis:

Темой работы является анализ восприятия в эстетике польского феноменолога Ромaна Ингардена, возникшей в первой половине ХХ века. Автор резюмирует основные идей феноменолога, в том числе его теорию восприятия искусства и сложность акта эстетического опыта искусства. Кроме того, автор сопоставляет теорию Ингардена с гедонистическим восприятием произведения искусства. В заключении, автор переносит эстетическую теорию польского философа на избранные течения в современном искусстве.
The subject of the article is the analysis of perception in the aesthetic created by polish phenomenologist Roman Ingarden in the first half of the twentieth century. The author's intention was to show the basic ideas of the philosopher about art reception, the complexity of the act of aesthetic experience and comparison of Ingarden’s theory with hedonistic art reception. In the concluding remarks of this article there is an attempt to transfer Ingarden's aesthetic theory on the selected contemporary trends in art.

Źródło:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2016, 16; 177-191
1642-1248

Pojawia się w:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Ingardenowskie rozumienie pojęć treść i forma dzieła sztuki literackiej
Ingarden’s understanding of the notions of content and form of a literary work of art

Autorzy:

Garlej, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/445546.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

content and form of a literary work of art
formal ontology
layers of a literary work of art
intentional objects
phenomenology
Roman Ingarden

Opis:

The article reconstructs the development of Ingarden’s viewpoint on the notions of content and form of a literary work of art. The author of the article thus calls up a specific methodological proposition formulated by the phenomenologist, emphasizing the fact that he presented an innovative and original understanding of both these notions. He built his own understanding of content and form on the basis of the layered structure of literary works of art. Assumptions of the latter became the source of concrete and precise formulations of the meaning of both categories, which – in accordance with the message of the article – seem commendable and worth of being employed by the contemporary researchers of literature.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2013, 1; 31-47
2353-4583
2449-7401

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Wiedza o kulturze wiedzą o sztuce. Wybrane zagadnienia z zakresu badań nad sztuką
The Knowledge about Culture as the Knowledge about Art: Selected Issues Related to Research on Art

Autorzy:

Mazurczak, Urszula Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807341.pdf

Data publikacji:

2020-01-02

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

forma
treść
psychologia sztuki
regionalizm sztuki
wartości tradycja
form
content
the psychology of art
the regionalization of art
values
tradition

Opis:

Wiedza o sztuce w kontekście wiedzy o kulturze pozostawała od wczesnych ustaleń metodologicznych w kręgu tworzenia systemu opisu, tworzenia adekwatnych pojęć i nazw, które oddają formę dzieła sztuki i stanowią podstawę badań treści. Dzieła sztuk plastycznych i architektury wymagały badania środowiska kulturowego, w którym powstawały, z racji mecenatu fundatora i odbiorcy. Badania historyczne legły u podstaw tworzenia pierwszych korpusów porządkujących rodzaje sztuk, chronologie w ramach krajów, regionów i konkretnych artystów. Tworzenie języka opisów dzieł sztuki łączyło się z badaniami językowymi, religijnymi oraz techniką i technologią dzieł sztuki. Nauki przyrodnicze, chemiczne, optyka wspomagały powstawanie podstaw naukowej konserwacji dzieł sztuki, niezbędnej w procesie badawczym i w muzealnictwie. Wiedza o sztuce wprowadzała również do obszaru wiedzy o kulturze, określanej przez wybitnych badaczy początku XX wieku, np. M. Dworaka czy F. Saxla, jako historia ducha lub jako forma symboliczna, której filozoficzne podstawy sformułował E. Cassirer, a dla sztuk plastycznych rozwinął E. Panofsky. Historia kultury i historia sztuki, literatury, odsłoniły wartości kultury religijnej i społecznej, wskazując na treści zawarte w dziełach sztuki. Poprawnie określona w swoim opisie forma znajdowała w badaniach sztuki swoje powinowactwo z innymi dziedzinami kultury, życia religijnego, społecznego oraz odniesienia do określonej grupy odbiorców, określanych jako grupa elitarna lub popularna, utożsamiana z ludową. W dziełach sztuki, podobnie jak i w przejawach kultury odkrywano kondycję psychologiczną człowieka, ludzkie emocje, fascynacje, szeroko rozumianą psychologię twórczości i jej recepcji. Wykładnia określona przez A. Riegla jako Kunstwollen była kontynuowana przez innych badaczy, np. E. Gombricha. W najnowszych badaniach zyskuje ponownie swoje miejsce w szeroko rozumianej antropologii sztuki. W obrębie współczesnych badań sztuki i kultury zarysował się wyraźny nurt badań skierowanych na kulturę i sztukę regionów Europy i konkretnych obszarów geograficznych, które łącząc się z szerokimi nurtami w kulturze, wyrażają własne cechy przynależne do kultury i tradycji regionu.
The knowledge about art in the context of the knowledge about culture, since the earliest methodological findings, has remained in the realm of creating the description system, creating the appropriate notions and names, which reflect the form of a work of art and constitute the basis of research on content. Works of plastic arts and architecture demanded research on cultural milieus where they were created because of the sponsorship of their founder and recipient. Historical research formed the basis for creating the first systems putting in order different kinds of art, chronologies within countries, regions and specific authors. The creation of the language describing works of art was combined with research on religious language and with technique and technology of works of art. Natural science, chemistry and optics supported the development of scientific basis of the conservation of works of art which is indispensable in the research process and in museology. The knowledge about art was also an introduction to the realm of the knowledge about culture, defined as a history of spirit by the renowned researchers of the beginning of the 20th century such as M. Dvorak and F. Saxl, or as a symbolic form for which the philosophical bases were formulated by E. Cassirer, and for plastic arts the bases were developed by E. Panofsky. The history of culture and the history of art and literature revealed the values of religious and social culture pointing out the contents incorporated into works of art. The form, correctly defined in its description, found out in research of art its affinity with other fields of culture, religious and social life as well as references to a specific group of recipients defined as an elite or popular group, which was identified with a folk one. In works of art and, similarly, in manifestations of culture, human psychological condition, human emotions, fascinations and widely understood psychology of creation and its reception were discovered. The interpretation defined by A. Riegl as Kunstwollen was continued by other researchers, such as E. Gombrich. In the most recent research it regains its place in widely understood anthropology of art. Within the realm of modern research on art and culture a distinct trend of research appeared covering the culture and art of European regions and specific geographical areas, which, blending with wide trends in culture, express their own features belonging to the culture and tradition of a region.

Źródło:

Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 1; 101-124
2082-8578

Pojawia się w:

Roczniki Kulturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Leon Chwisteks Theory of the Plurality of Realities in Art - Psychological Foundations

Autorzy:

Bednarz, Gabriel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/647114.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Tematy:

Chwistek
theory of art
theory of manifold reality
logic
axiom

Opis:

In my article, I briefly present the axioms of Leon Chwistek’s theory of manifold reality (TMR). This theory is the basis of his theory of art (TMRA). The aim of my article is to present and discuss psychological foundations of Chwistek’s theory of art. In particular, I present and discuss: (1) two meanings of the notion “work of art” derived on the basis of two relations: work – experience of enthusiasm, and work – aesthetic experience; (2) two meanings of the notion “content of the work of art”; (3) relations between the axioms (beliefs) of TMR and means of every type of art contained in TMRA.

Źródło:

Studia Humanistyczne AGH; 2018, 17, 1
2084-3364

Pojawia się w:

Studia Humanistyczne AGH

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Lech Kalinowski (1920-2004)

Autorzy:

Węcławowicz, T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/218307.pdf

Data publikacji:

2004

Wydawca:

Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków

Tematy:

Kalinowski Lech
historia sztuki
historyk sztuki
history of art

Źródło:

Wiadomości Konserwatorskie; 2004, 15; 142
0860-2395
2544-8870

Pojawia się w:

Wiadomości Konserwatorskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

A few remarks based on the works of Stefan Morawski and The End of Art by Donald Kuspit
Kilka uwag opartych na pracach Stefana Morawskiego oraz Końcu sztuki Donalda Kuspita

Autorzy:

Przybysz, P. J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/222331.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich

Tematy:

Morawski Stefan
Donald Kuspit
globalizacja
end of art
globalisation

Opis:

The paper presents the origins of the category of end of art and two views taking into account this kind of processes in the area of arts. The first one represented by Stefan Morawski, like the view of C. Danto - an outstanding American philosopher and art critic, is derived from culture-history relationism. The other one represented by Donald Kuspit is a response to the art which atively participates in globalisation processes. The paper deals with successive stages leading both outstanding theoreticians of art to opposite conclusions. Both of them take neo-vanguard art (especially conceptual art) as empirical evidence justifying the diagnosis of death of art. Both of them also believe that the feature confirming the diagnosis is the lack of quality and aesthetic values in this kind of works. The paper ends with conclusions based on deepening globalization processes in the area of culture and arts.
Artykuł przedstawia genezę kategorii końca sztuki i dwa wybrane stanowiska uwzględniające tego typu procesy w obszarze sztuki. Pierwsze Stefana Morawskiego, podobnie jak Arthura C. Danto, wybitnego amerykańskiego filozofa i krytyka sztuki, wynika z relacjonizmu kulturowo-historycznego. Drugie Donalda Kuspita stanowi reakcję na sztukę, która aktywnie bierze udział w procesach globalizacyjnych. Artykuł przedstawia kolejne etapy prowadzące obu wybitnych teoretyków sztuki do diametralnie odmiennych rozstrzygnięć. Obaj uznają sztukę neoawangardową (a w niej szczególnie sztukę konceptualną) za dowód empiryczny na zasadność diagnozy śmierci sztuki. Obaj również uznają, że właściwością potwierdzającą tę diagnozę jest brak jakości i wartości estetycznych w tego typu dziełach. Dla pierwszego powrót twórców do takiej jakości w sztuce postmodernistycznej to w większości przypadków kicz, pastisz lub zabieg eklektyczny. Dla drugiego to powrót do konstytutywnej właściwości sztuki - dostarczanie odbiorcy przeżyć natury estetycznej. Artykuł kończą wnioski, których podstawą są pogłębiające się procesy globalizacyjne w obszarze kultury, także sztuki.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2008, R. 49 nr 1 (172), 1 (172); 145-160
0860-889X

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Turning Points, Crises, Evolutions

Autorzy:

Bałus, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909538.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

turning point
crisis
evolution
kairos
methodology of art history

Opis:

When Aristotle asked at what particular moment we can say that an army is fleeing, which is certainly not when individual soldiers start leaving the battlefield, he formulated a problem that is important also for today’s art history: are there any moments in the history of art that can be called turning points? In individual artistic careers, such points are related to crises, allowing the artist to overcome an impasse and find a way toward reaching a goal. Quite often, such a turn occurs suddenly, at some particular moment which ancient Greeks called the kairos. The changes in art approached en bloc also happen thanks to the background of values and some goal of artistic creation. A turning point may imply overcoming a crisis or a period of decline and decadence – always a state of affairs defined in negative terms. A separate case is definitely a political decree that triggers off a change, which implies violence committed on culture. Finally, in academic art history a turning point may be related not only with a crisis, but also with evolution. It’s perception is relative, but because of that the history of art can be rewritten.  

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 21-35
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Przełomy, kryzysy, ewolucje

Autorzy:

Bałus, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909540.pdf

Data publikacji:

2019-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

turning point
crisis
evolution
kairos
methodology of art history

Opis:

When Aristotle asked at what particular moment we can say that an army is fleeing, which is certainly not when individual soldiers start leaving the battlefield, he formulated a problem that is important also for today’s art history: are there any moments in the history of art that can be called turning points? In individual artistic careers, such points are related to crises, allowing the artist to overcome an impasse and find a way toward reaching a goal. Quite often, such a turn occurs suddenly, at some particular moment which ancient Greeks called the kairos. The changes in art approached en bloc also happen thanks to the background of values and some goal of artistic creation. A turning point may imply overcoming a crisis or a period of decline and decadence – always a state of affairs defined in negative terms. A separate case is definitely a political decree that triggers off a change, which implies violence committed on culture. Finally, in academic art history a turning point may be related not only with a crisis, but also with evolution. It’s perception is relative, but because of that the history of art can be rewritten. 

Źródło:

Artium Quaestiones; 2019, 30; 323-337
0239-202X

Pojawia się w:

Artium Quaestiones

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce