Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nowelizacja Kodeksu postępowania karnego" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Procedural Use of Wiretapping in the Amendment of the Code of Criminal Procedure and Certain Other Acts of 11 March 2016 in the Light of Right to Defense
    Autorzy:
    Machlańska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619295.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    wiretap
    right to defense
    amendment of the Code of Criminal Procedure
    attorney-client privilege
    surveillance
    podsłuch
    prawo do obrony
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    tajemnica obrończa
    kontrola rozmów
    Opis:
    This article describes the changes occurred within the chapter 26 of the Code of Criminal Procedure after the amendment of the Code of Criminal Procedure and some other acts, which took place on 15th April 2016, in particular, it contains a critical analysis of a radical change in the content of Article 237a of the Code of Criminal Procedure and the consequences of the expulsion of the Article 237 § 8 of the Code of Criminal Procedure. In this context, it should be noted that the legislator, in violation of existing regulation in a democratic state ruled by law, allowed the use of procedural wiretap in relation to all offences prosecuted ex officio and all fiscal offences, thus depriving participants of criminal proceedings (and therefore not only individuals, who have right defense) the possibility to appeal “the decision to use such evidence” undertaken by the prosecutor. At the same time, there is no time limit within which such evidence could be used by the prosecutor. The aim of this study is to simultaneously present the legislative omissions, errors committed by the legislator by implementing the above mentioned amendment.
    Niniejszy artykuł opisuje zmiany, jakie zaszły w obrębie rozdziału 26 k.p.k. oraz art. 168b k.p.k. po wprowadzeniu nowelizacji Kodeksu postępowania karnego i niektórych innych ustaw, do której doszło 15 kwietnia 2016 r. Opracowanie w szczególności zawiera krytyczną analizę radykalnej zmiany treści art. 237a i 168b k.p.k. oraz konsekwencje wyrugowania art. 237 § 8 k.p.k. W tym kontekście należy zauważyć, że ustawodawca z pogwałceniem obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym reguł umożliwił stosowanie podsłuchu procesowego w stosunku do wszystkich przestępstw ściganych z urzędu i wszystkich przestępstw skarbowych, pozbawiając tym samym uczestników postępowania karnego (a zatem nie tylko osoby, którym przysługuje prawo do obrony) możliwości zaskarżenia „decyzji o wykorzystaniu takich dowodów”, podejmowanej przez prokuratora. Jednocześnie nie przewidziano żadnego terminu, w ciągu którego takie dowody mogłyby być wykorzystane przez prokuratora. Celem pracy jest także przedstawienie pominięć prawodawczych, jakich dopuścił się ustawodawca, wprowadzając tę nowelizację.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porozumienia procesowe – alternatywa czy dominanta w postępowaniu karnym?
    Consensual finalization – alternative or dominant in criminal proceedings
    Autorzy:
    Kowalewska-Łukuć,, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596433.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    consensual finalization of criminal proceedings
    conviction without a trial
    voluntary submission to criminal responsibility
    amendment of the Code of Criminal Procedure
    konsensualizm
    skazanie bez rozprawy
    dobrowolne poddanie się karze
    nowelizacja kodeksu postępowania karnego
    Opis:
    Niniejszy artykuł przedstawia rozwój porozumień procesowych w polskim postępowaniu karnym. Ukazuje kolejne liczne nowelizacje przepisów regulujących instytucje skazania bez rozprawy i dobrowolnego poddania się karze. Artykuł stanowi też próbę oceny obecnego znaczenia porozumień procesowych w polskim wymiarze sprawiedliwości. W artykule zaakcentowane więc zostały zalety konsensualizmu, ale naświetlono w nim także możliwe koszty i zagrożenia z nim związane.
    This paper examines the evolution of different forms of consensual finalization of polish criminal proceedings. It shows numerous amendments of regulations in conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility. The paper also attempts to access the current importance of consensual finalization of criminal proceedings for polish justice. Therefore the paper stresses the advantages of conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility, but also highlight sits possible costs and threats.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 81-92
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie się instytucji obrony obligatoryjnej w świetle ostatnich zmian kodeksu postepowania karnego
    Autorzy:
    Zimna, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393449.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    mandatory defence
    obligatory defence
    mandatory counsel for the defence
    amendment to the Code of Criminal Procedure
    obligatory defence as of the amendment
    obrona obowiązkowa
    obrona obligatoryjna
    obrońca obowiązkowy
    nowelizacja kodeksu postępowania karnego
    obrona obligatoryjna po nowelizacji
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest wskazanie ewolucji zakresu obrony obligatoryjnej w polskim postępowaniu karnym. Autorka przybliża problematykę tematu obrony obowiązkowej od uregulowań kodeksu postępowania karnego z 1928 roku. Następnie omówione zostały treści przepisów o obronie obowiązkowej kodeksu postępowania karnego z 1969 roku. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na aktualne przepisy oraz zmiany w zakresie instytucji obrony obowiązkowej, które zgodnie z ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw55, zmieniają w sposób istotny zakres przedmiotowy i podmiotowy omawianej instytucji. W artykule przedstawiono analizę zmian przepisów kodeksu postępowania karnego w kwestii obrony obligatoryjnej. Dokonana została również ocena ostatniej nowelizacji w zakresie wskazanych gwarancji kodeksowych oskarżonego, oraz konsekwencji wynikających ze zmian.
    The article discusses the evolution of the scope of obligatory defence in the Polish criminal proceeding. The author introduces the topic of obligatory defence with the presentation of the provisions of the Code of Criminal Procedure of 1928. Next, she discusses the contents of the obligatory defence provisions in the Code of Criminal Procedure of 1969. Particular attention is paid to the current regulations and changes in the institution of obligatory defence, which – under the Act of 27 September 2013 amending the Act – Code of Criminal Procedure and other laws – substantially alter the subjective and objective scope of this institution. The article presents an analysis of the amendments to the Code of Criminal Procedure with respect to the issue of obligatory defence. The article also provides assessment of the latest amendment with regard to the statutory guarantees for the accused, and the consequences of the changes.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 4; 32-47
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawiciel społeczny w transparentnym procesie karnym
    Autorzy:
    Paweł, Czarnecki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902830.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    social representative
    principle of open proceedings
    Criminal Law Codification Commission
    Code of Criminal Procedure Amendment of 10 June 2016
    interests of justice
    the community organisation
    przedstawiciel społeczny
    zasada jawności
    Komisja Kodyfikacyjna Prawa Karnego
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    interes wymiaru sprawiedliwości
    organizacja społeczna
    Opis:
    The article analyses the rights and duties of a social representative in criminal proceedings (article 90 Code of Criminal Procedure). Participation in court proceedings may be declared, before the commencement of judicial examination, by a representative of a community organisation, if there is a need to defend a social interest or an important individual interest within the statutory purposes of such an organisation, especially in matters pertaining to the protection of human rights and freedoms. The representative of a community organisation who has been admitted to participate in court proceedings may participate in the trial, express their points of view and make statements in writing. The court shall admit a representative of a community organisation if it finds this to be in the interests of justice. This person shall not be allowed to ask questions to person questioned by the court, he has no right to make a complaint with the court, can`t submit motions for evidence and are not entitled to participate in a session or in an investigation. The author emphasizes the importance of participation by the citizenry in the administration of justice principle and the right to a fair and public hearing of his case. In article they were also discussed old draft bills in the position of social representative in criminal cases, and in particular the advantages and disadvantages of amending article 90 c.c.p. Amendment of 10 June 2016. The author argues that the changing of position will not increase the participation of the public in the proceedings, because the legislature did not admit procedural rights.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2017, 69; 21-37
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada prawdy w polskim procesie karnym – uwagi na tle zmian k.p.k
    The principle of material truth in Polish criminal procedure – remarks on the amendments to PCCP
    Autorzy:
    Michalski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596767.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the amendment of the Polish Code of Criminal Procedure
    the initiative in the matter of evidence
    the principle of formal truth
    the principle of material truth
    criminal procedural law
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    inicjatywa dowodowa
    zasada prawdy formalnej
    zasada prawdy materialnej
    prawo karne procesowe
    Opis:
    Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego, która weszła w życia 1 lipca 2015 r., zmieniała model polskiego procesu karnego, otwierając go na większą kontradyktoryjność. Jednym z problemów, na który wskazywano odnośnie do przeprowadzonej reformy, była realizacja zasady prawdy na gruncie znowelizowanej ustawy. Część doktryny stała na stanowisku, że zasada prawdy materialnej uległa znacznej marginalizacji, a nawet przybrała charakter zasady prawdy formalnej1. Powyższa zmiana miała wynikać przede wszystkim z ograniczenia możliwości dowodowych sądu, który jako bezstronny arbiter miał pozostawiać przeprowadzanie dowodów wyłącznie stronom procesu. Tymczasem ustawodawca odnosząc się do tych wypowiedzi, przygotował kolejną nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która miała przywrócić większość zmienionych przepisów. Ustawa weszła w życie 15 kwietnia 2016 r.
    The amendment to the Polish Code of Criminal Procedure (PCCP), which became effective as of 1 July 2015, had changed the model of the Polish criminal trial by opening it up to be more adversarial. One of the problems, which was disputed in reference to the reform was whether the principle of material (objective) truth could be still established on the basis of the amended Act. According to some Polish jurists the principle of material truth had been significantly marginalized and become in fact the principle of formal truth. In their opinion this was a result of reducing the possibility of taking initiative in the filed of evidence by the judge, who as an impartial arbitrator should allow only parties to provide evidence. Meanwhile, the legislator had prepared another amendment to the PCCP, which was to restore most of the revised rules. The new law entered into force on 15 April 2016.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 87-100
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Petryfikacja składu sądu w przepisach intertemporalnych: uwagi na tle postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2016 r., I KZP 9/16
    PETRIFICATION OF A COURT BENCH COMPOSITION IN THE TRANSITIONAL PROVISIONS: COMMENTS IN THE LIGHT OF THE SUPREME COURT RULING OF 29 NOVEMBER 2016, I KZP 9/16
    Autorzy:
    Jasiński, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390252.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    petryfikacja składu sądu
    przepisy intertemporalne
    nowelizacja kodeksu
    postępowania karnego
    petrification of a court bench
    transitional provisions
    amendments to the Criminal
    Procedure Code
    Opis:
    The article discusses the temporal aspect of a court bench petrification regulated in the transitional provisions of the Act of 27 September 2013 amending the Criminal Procedure Code and some other acts. The direct reason for discussing the issue is the Supreme Court’s stand presented in its judgement of 29 November 2016 (I KZP 9/16, OSNKW 2016, No. 12, item 85). It assumes that petrification of a court bench takes place at the moment of initiating the proceedings of a given instance. It is necessary to note, however, that the issue solved by the Supreme Court raises doubts in judicial decisions as well as jurisprudence. The author draws attention to them and reconstructs arguments for and against the Supreme Court’s opinion. In conclusion, he states that the linguistic and systemic interpretation of the provision of Article 30 of the Act of 27 September 2013 amending the Criminal Procedure Code and some other acts does not unanimously support the opinion on petrification of a court bench at the moment of initiating the proceedings of a given instance, and the results of the purpose-related interpretation are quite the contrary. Thus, it should be assumed that the moment appropriate for petrification of a court bench is its establishment in accordance with the provisions of the Criminal Procedure Code. The analysis and conclusions presented are not applicable only to the context indicated by the above-mentioned amending act but also, due to the way in which a court bench petrification is constructed in the amending acts, including the Act of 11 March 2016 amending the Act: Criminal Procedure Code and some other acts, have universal significance for the discussed issue.
    W artykule omówiono aspekt temporalny petryfikacji składu sądu uregulowanej w przepisach intertemporalnych ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Bezpośrednim powodem poruszenia tej kwestii jest stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 29 listopada 2016 r. (I KZP 9/16, OSNKW 2016, nr 12, poz. 85). Przyjęto w nim, że petryfikacja składu sądu następuje w chwili wszczęcia postępowania w danej instancji. Należy jednak zauważyć, że rozstrzygana przez Sąd Najwyższy problematyka budzi w orzecznictwie i doktrynie wątpliwości. Autor wskazuje na nie oraz rekonstruuje argumenty przemawiające za i przeciwko stanowisku Sądu Najwyższego. W konkluzji stwierdza, że za poglądem o petryfikacji składu sądu od chwili wszczęcia postępowania w danej instancji nie przemawiają jednoznacznie wyniki wykładni językowej oraz systemowej przepisu art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, natomiast sprzeciwiają się jej wyniki wykładni celowościowej. Tym samym należy przyjąć, że momentem początkowym utrwalenia składu sądu jest jego wyznaczenie zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego. Przeprowadzona analiza oraz sformułowane wnioski nie dotyczą wyłącznie kontekstu wskazanej powyżej ustawy nowelizującej, ale, ze względu na sposób konstruowania petryfikacji składu sądu w ustawach nowelizujących, w tym ustawie z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, mają uniwersalne znaczenie dla poruszanej problematyki.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 3; 21-36
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies