Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nothingness." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Sei Solo. O samotności w sensie ścisłym (Jerzy Pilch Żywego ducha)
Sei Solo. On solitude in the strict sense (Jerzy Pilch „The Living Spirit”)
Autorzy:
Żywiołek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520424.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
samotność
sztuka
Spätstil
fikcje
pustka (nicość)
solitude
art
fictions
emptiness (nothingness)
Opis:
Sei Solo. On solitude in the strict sense (Jerzy Pilch „The Living Spirit”) Jerzy Pilch’s novel Żywego ducha [Living Spirit], published in 2018, is an exceptional item in the writer’s oeuvre, being a manifestation of his ‘late style’ (Spätstil). The uniqueness of this work also stems from the fact that Pilch subjected not only himself and his writing to intellectual and artistic revision, but also Culture, i.e. that sphere which – opposing the mythical powers of Nature – constitutes a kind of fortification (also consolation) against the randomness (randomness) of events. The absolute loneliness of the novelistic narrator results from the hypothetical assumption that the signs of words, the signs of culture, do not indicate the presence of some external instance guaranteeing the meaning of the world. On the other hand, it is possible to pose the thesis that it is literature that is the individual’s act of defence against nothingness.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 41-57
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metaphysical and Epistemplogical Presuppositions in Stephen Hawkings Interpretation of the Creation of the Universe
Metafizyczne i epistemologiczne założenia w Stephena Hawkinga ujęciu kreacji wszechświata
Autorzy:
Życiński, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015894.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
czas
epistemologia
kosmologia kwantowa
kreacja
metafizyka
nicość
osobliwość
stworzenie
wszechświat
time
epistemology
quantum cosmology
creation
metaphysics
nothingness
peculiarity
creature
universe
Opis:
Artykuł przedstawia ewolucję poglądów Stephena Hawkinga dotyczącą kreacji wszechświata z nicości. Po przedstawieniu kosmologicznego kontekstu współczesnych koncepcji kreacji autor ukazuje kontrowersyjne tezy epistemologiczne i metafizyczne przyjęte w sposób ukryty przez Hawkinga. Ich status jest całkowicie niezależny od przyjmowanych interpretacji fizykalnych. W konsekwencji można przyjąć fizykę Hawkinga, odrzucając jego epistemologię i metafizykę. Podczas gdy na poziomie fizykalnym prace Hawkinga zawierają wiele interesujących idei, jego filozofia pozostaje arbitralna i naiwna. Można ją zastąpić znacznie bardziej krytycznym opracowaniem z zakresu filozofii, dlatego też propozycje Hawkinga dotyczące kreacji trzeba uznać za neutralne metafizycznie. W pracach późnego Hawkinga znajdujemy znacznie bardziej dojrzałe opracowania epistemologiczne. Jego słynne propozycje dotyczące stworzenia świata okazują się ostatecznie zgodne z teistyczną interpretacją kwantowej kreacji ex nihilo.
The article presents the evolution of Stephen Hawking's views on the creation of the universe from nothingness. After presenting the cosmological context of contemporary concepts of creation, the author presents controversial epistemological and metaphysical theses tacitly assumed byHawking. Their status is completely independent of the accepted physical interpretations. Consequently, one can accept Hawking's physics, while rejecting his epistemology and metaphysics. While Hawking's work contains many interesting ideas on a physical level, his philosophy remains arbitrary and naive. It can be replaced by a much more critical study of philosophy, and therefore Hawking's proposals for creation must be considered metaphysically neutral. In the work of the late Hawking we find much more mature epistemological studies. His famous proposals for the creation of the world prove ultimately to be in line with the theistic interpretation of the quantum creation ex nihilo.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 3; 109-133
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heideggera myślenie nicości
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437231.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Heidegger
time
ecstatic time
temporalisation
fourdimensional time
endowing
nothingness
nihil originarium
being
nicość
bycie
czas
czas ekstatyczny
temporalizacja
czwarty wymiar czasu
wydarzanie
Opis:
Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii.
This paper tries to grasp the wholeness of Heidegger’s thinking of nothingness. In Being and time Heidegger discovers deeper, more fundamental dimensions of existence, among other things, experience of nothingness. In What is metaphysics? Heidegger takes the question of nothingness, opposing its negative understanding in metaphysics. Nothingness is a condition that enables disclosure of beings as such to human beings ( Dasein ). In general, Heidegger discovers that nothingness belongs to being ( Sein ), which expresses his late formula: Being : Nothingness: The Same. The question of being is closely bound with the question of time, hence Heidegger’s thinking of nothingness is involved in his reflection on temporalisation. Temporalisation is the free oscillation of primordial temporality as the open horizon which enables worlding ( We l t e n ), or entering into world of beings. Therefore, it is called by Heidegger the nihil originarium ( The metaphysical foundations of logic ). The world is nothingness which temporalises itself primordially, that which arises in and with temporalisation, which late Heidegger ( Time and being ) also understands as four-dimensional time. Nothingness is also elaborated on by Heidegger in Contributions to philosophy where he described it as the essential vibration ( Erzitterung ) of Being ( Seyn ). During a seminar in Le Thor (1969), Heidegger said that in endowing ( Ereignis ) there was no Greek thinking. Endowing is not what ‘there is’, but what ‘gives’, ‘endows’ time and being. Being could be understood as presence, however, not a metaphysically understood presence. This presence is not a negative nothingness, but noth- ingness as nihil originarium , which should be understood rather in a temporal, even energetic meaning and not in an ontological one. However, one can also affirm that nothingness expli- cated in such manner finally seems to fade away in endowing, this last Heidegger word
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 301-312
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nothingness at the Intersection of Science, Philosophy, and Religion
Autorzy:
Waghorn, Nicholas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917623.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
science
philosophy
religion
nothingness
God
atheism
Opis:
This contribution examines the effects that a philosophical consideration of nothing has on the debate between theism and atheism. In particular, it argues that surprising conclusions that arise from a close analysis of the concept of nothing result in three claims that have relevance for that debate. Firstly, that on the most plausible demarcation criterion for science, science is constitutionally unable to show theism to be a redundant hypothesis; the debate must take place at the level of metaphysics. Secondly, that on that level, an increasingly popular atheistic response to the question “Why is there something rather than nothing” commits one to rejection of the presumption of atheism. Thirdly, the presumption of atheism is in any case unsupported. The arguments for these claims are only sketches, with the hope for further development in future.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2023, 7, 4; 26-39
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialectic into Dialogos and the Pragmatics of No-thingness in a Time of Crisis
Autorzy:
Vervaeke, John
Mastropietro, Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833802.pdf
Data publikacji:
2021-10-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
dialectic
dialogos
nothingness
nihilism
metanoia
parable
koan
Opis:
Nishitani and Neoplatonism both argue that overcoming the nihilism of non-being requires a confrontation with, and cultivation of, the experience of nothingness. This paper argues that the appreciation of nothingness is best realized in the practice of dialectic into dialogos, as adapted from the Socratic tradition. We argue that dialectic equips the self for the confrontation with nihilism, and is best suited to transforming the privative experience of nothingness into a superlative, collective experience of no-thingness. The practice of dialectic into dialogos exapts the nature of the self as a synthesis of being and non-being, and possibility and necessity, in and through its relationship to others, and to its own otherness within self-transcendence. Dialectic into dialogos can thereby become a central philosophical practice for responding to our contemporary meaning crisis by affording a generative process of meaning-making that can lead to personal and cultural transformation and communion within the culture – renewing communitas for new communities.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2021, 5, 2; 58-77
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Christian God and the Logic of Mahāyāna Buddhism - Nishitani Keiji’s Interpretation of Christianity
キリスト教の神と大乗仏教の論理－西谷啓治によるキリスト教釈義
Autorzy:
Skowron, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810465.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
Nishitani Keiji
Buddhism
Christianity
philosophy
nothingness
God
absolutely contradictory self-identity
paradox
logic.
Opis:
本論文の目的は、西田幾多郎（1870–1945）によって確立された哲学である京都学派の後継者の一人、西谷啓治（1900〜1990）が提唱したキリスト教の仏教的解釈について分析することである。西谷の主張を理解するためには、キリスト教における神の概念と神と人間の関係性についての彼の考察が重要である。 西谷の解釈を前にすると疑問を呈することがあるかもしれない。しかし、実存的信頼性の啓示が仏教だけでなく、あらゆる宗教的な生活と繋がりをもっていると西谷は言っている。従って、西谷はキリスト教の真の教えを考究しつつ、それを何らかの形で自己の思想体系へ組み込むことを試みた。さらに、この宗教的経験の概念こそが西谷のキリスト教に対する思索の中で重要な役割を果たしたと考える。 西谷の哲学は絶対性と相対性の関係だけでなく、宗教的経験もが西田幾多郎の“自己同一性絶対矛盾の論理”に基づいて理解されている。つまり、西田の理論は実存的且つ宗教的側面から把握しなければならないことを注視する必要がある。 上記の枠組みにおいて、西谷のキリスト教の神と神の愛に対する解釈、すなわち全能と遍在と、そこに西谷が付与する新しい意義を分析する。
Źródło:
Analecta Nipponica; 2011, 1; 81-111
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa wymiary nicości. Gershom Scholem i paradoksy mistyki żydowskiej
Autorzy:
Sawczyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426833.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Judaism
kabbalah
Gershom Scholem
nothingness
Isaac Luria
Franz Kafka
judaizm
kabała
nicość
Izaak Luria
Opis:
The article analyzes Gershom Scholem’s kabbalistic philosophy through the notionof nothingness, being a crucial notion of Jewish kabbalah. I argue that Scholem’s thoughtmight be called the “two dimensions of nothingness” which correspond to the concepts ofcreation and revelation. I analyze the nothingness of creation against the backgroundof the Lurianic kabbalah whereas the nothingness of revelation is analyzed through theprism of Franz Kafka’s literature. The result of the analysis is the original interpretation ofScholem’s thought, in which nothingness fails to connote nihilism, having instead a substantialpotential of productivity.
Artykuł jest próbą analizy kabalistycznej filozofii Gershoma Scholema w kontekście pojęcia nicości, które odgrywa w żydowskiej kabale kluczową rolę. Stawiam tezę, że myśl Scholema można określić mianem „dwóch wymiarów nicości”, odpowiadających pojęciom stworzenia i objawienia. Koncepcję nicości stworzenia omawiam na podstawie kabały Luriańskiej, będącej dla Scholema jednym z głównych źródeł inspiracji, zaś nicość objawienia odczytuję przez pryzmat twórczości Franza Kafki, której Scholem również poświęcił wiele uwagi. Pozwala to na oryginalną interpretację myśli Scholema, w której nicość nie konotuje nihilizmu, lecz zdradza znaczący potencjał produktywności.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urojone-nic. Pojęcie zasady w Être, Monde, Imaginaire Stanislasa Bretona
Autorzy:
Polak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437555.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
zasada
urojenie
bycie
nicość
ontologia
ontomitologia
Stanislas Breton
principle
being
illusion
nothingness
ontology
ontomythology
Opis:
Stanislas Breton podjął temat metafizycznej zasady w swoich dwóch książkach: Du Principe i Être, Monde Imaginaire. W pierwszej z nich autor zaprezentował rozbudowaną analizę pojęcia zasady, które w tradycji filozoficznej pojawiało się w wielu kontekstach: metafizycznym, naukowym (metodologicznym) oraz teologicznym. Druga praca Bretona jest, z jednej strony, kontynuacją analiz Du principe, z drugiej strony stanowi śmiałą i oryginalną prezentację spekulatywno-urojeniowej strategii myślenia o zasadzie. Niniejszy artykuł podejmuje zadanie zrekonstruowania pojęcia zasady określonej przez Bretona jako „urojone-nic” (rien-imaginaire). Autor artykułu przedstawia dwa nurty myślenia podejmującego kwestię zasady: ontologiczny, oparty na kategorii logosu i ontomitologiczny, inspirowany mitem i poezją. Po omówieniu różnic między tymi dwoma prądami myślowymi autor przedstawia i omawia wprowadzone przez Bretona pojęcie urojonego-nic, śledzi przy tej okazji związki pomiędzy filozoficznymi pomysłami Bretona a ontologią Martina Heideggera. Artykuł kończy się analizą bajki jako oryginalnej formy ekspresji urojonego-nic.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 317-331
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stuck in loop: Kazimierz Tetmajer’s attempts to cope with transcendental absence (lack)
Tetmajerowskie próby przepracowania braku
Autorzy:
Pilch, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087387.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the turn of the 19th century
Young Poland
philosophy of poetic creation
Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865–1940)
nothingness
absence and lack
figuration
Gilles Deleuze (1925–1995)
Félix Guattari (1930–1992)
Kazimierz Tetmajer
pustka
brak
poezja
figuracja
wywoływanie
Opis:
At the core of Kazimierz Tetmajer’s lyricism is the perception of transcendental absence, which provokes a range of unsettling reactions like fear, horror, or scorn (irony), and, in turn, the need to regain some sort of balance. This article analyzes all elements of this paradigmatic situation, especially the poet’s owing up to those reactions, his attempts to come to terms with them, and, if possible, to work out a way of converting their negativity into something that he actually wanted. At all times, it seems, he looks hard for the adequate means to express his emotional states. Struggling to express the inexpressible, he performs acts of creation which, however, do not produce anything (i.e. ‘nothing’ or ‘lack’). This outcome sets in motion, largely beyond conscious control, an emotional reaction, the affect of emptiness and lack (l’affect de vide et de manque). That emptiness constitutes a certain whole, or, more precisely, a negative figuration of lack. Attempts to make sense of it endow it with a new, spatial quality – it is a site where lack becomes nothing (le néant), but at the same time is reconstituted as a space which can engulf the human subject. This precarious situation defines in a way the human condition. The poet, as Tetmajer’s poetry shows, is stuck in a loop. The creative act is elicited by a lack which he tries to control, fill in, and master, yet all the attempts to find an adequate expression or figuration are in vain. They merely recreate the original absence (lack).
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 2; 195-216
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wniknąć w nicość. Bernharda Weltego wykład o nadziei i rozpaczy
Autorzy:
Piecuch, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437310.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
metafizyka
skończoność
nieskończoność
nicość
doświadczenie
wolność
wiara
rozpacz
metaphysics
finiteness
infinity
nothingness
experience
freedom
faith
despair
Opis:
Myśl fryburskiego filozofa religii, Bernharda Weltego, wielokrotnie dotykała zagadnienia nicości. Artykuł prezentuje funkcje, jaką Welte przypisał idei nicości w kontekście doświadczenia konstytutywnego, wyznaczającego podstawową charakterystykę ludzkiej egzystencji. Doświadczenie konstytutywne pociąga za sobą przenikanie się czyjejś skończoności z nieskończonością. Ta pierwsza wyraża się w byciu świadomym własnej śmiertelności i winy, ta druga w aktywności ludzkiego ducha, szczególnie w odczuwaniu obowiązku. Bycie człowieka sytuuje się między tymi przeciwstawnymi siłami, poszukuje sensu swojej egzystencji. Jednocześnie stwarza ono różne relacje, jakie mogą między nimi zachodzić. Ich porządek może prowadzić do afirmacji bądź negacji czyjejś egzystencji. Jeżeli dodamy do owych relacji doświadczenie nicości (wraz z jej specyfiką), to tworzą one razem akt wyboru między afirmacją a negacja bardziej przypominający ostateczny wybór między nadzieją a rozpaczą.
The thought of Bernhard Welte, a philosopher of religion from Fribourg, many times touched upon the subject of nothingness. This article aims at presenting the function he ascribed to the idea of nothingness in the context of constitutive experience determining fundamental characteristics of human existence. This constitutive experience involves going through ones finiteness and infinity. The former is expressed as being conscious of one’s mortality and guilt, the latter in the activity of human spirit, especially the feeling of duty. A human being placed in between these opposing powers, seeks the sense of its existence. Simultaneously, it creates different relations which can occur between them. Their order can either lead to affirmation or negation of one’s own existence. If we add the experience of nothingness (with its specificity) to these relations, together they make the act of choosing between affirmation and negation more like the final choice between hope and despair.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 313-322
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze trochę hałasu o nic. Pewna logiczna analiza nicości
Some More Ado about Nothing: A Logical Analysis of Nothingness
Autorzy:
Paśniczek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083452.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
nothing
nothingness
Meinongian objects
aspectual objects
generalized quantifiers
predication
Opis:
Nothingness is a perennial subject of philosophical inquiry. From the logical point of view, the problem is that “nothing” is an ambiguous word: it can be used either as a negated existential quantifier or as a singular term. If it is used as a singular term, then it refers to nothing at all. In this paper, a number of recent formal treatments of nothingness are critically discussed. The author proposes some new logical approaches to nothingness, involving notions of generalized quantifiers, Meinongian objects, and aspectual objects.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2020, 28, 4; 25-38
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Nothingness of the Anguish in Søren Kierkegaard’s work as Modernity’s Infernal Redemption
Autorzy:
Ormeny, Francisc-Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628514.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
anguish, communication with an undetermined differential, nothingness, void, individualization
Opis:
The intention of this short study is to discuss the reverberations of Søren Kierkegaard’s  philosophical considerations on anguish and on void in the context of the latest postmodern theoretical trends (Ben Woodard’s dark vitalism), by presenting the mechanisms by means of which the anguish gets to produce an  “existential switch” which extracts the individual from the register of disintegration and introduces him into the register of the project (Heideggerianly speaking). I will try to demonstrate the compatibility between the structures of the late modernity and the Kierkegaardian vision on tension and on paradox, and will I will attempt to connect the possible findings to the relevant and congenial phenomenological, existentialist and aesthetic theories or set of theories circulating in today’s exegetical canon.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2015, 6, 1; 11-19
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mallarmé et les paradoxes de la vanité
Mallarmé and the paradoxes of vanity
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483636.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Mallarmé
vanity
nothingness
void
death
vanité
néant
vide
mort
Opis:
This article analyses a polysemous term of vanity in Mallarmé ’s idea and œuvre. This concept shows paradoxes of Mallarmé ’s creation: a misunderstood poet accused of being vain who was torn between the dream of glory and the self-devalu-ation. It was in the autoreflexive art par excellence, where Mallarmé saw his satisfac-tion and found the sense of life. After the experience of spiritual crisis and the discov-ery of worthlessness of language, Mallarmé, finding in the Nothingness the resources of poetry, decided to extend the illusion of literature. “Digging into the line”, he built the poetics of vanity which is a synonym of futility or void where the sense of word is replaced by the language sonority. What is more, while fighting against the poetic impotence, Mallarmé, due to writing about Vanitas, immersed into death to create an “ideal tomb” for his late son.
L ’article analyse la notion polysémique de vanité dans la pensée et dans l ’œuvre de Mallarmé. Le concept dévoile les paradoxes de la création mallarméenne : le poète jugé obscur et accusé de vanité, était déchiré entre le rêve de gloire et l ’autodé-valorisation. C ’est dans l ’Art auto-réflexif par excellence qu ’il projetait sa satisfaction d ’artiste et trouvait un sens de la vie. Mais ayant vécu une crise spirituelle et décou-vert la vanité du langage, Mallarmé a choisi de prolonger une illusion de la littérature en trouvant dans le Néant les ressources de sa poésie. À force de « creuser le vers », il construit donc une poétique de la vanité qui reste synonyme d ’inanité ou de vide où le sens des mots est relayé par la sonorité du langage. En plus, tout en luttant contre la stérilité poétique, à travers l ’écriture des Vanités, Mallarmé s ’immerge dans la mort afin de créer un « tombeau idéal » pour son fils disparu.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2018, 8; 116-125
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nicość realna w interpretacji Heideggera, Sartrea, Weltego, Nehera i filozofów Bliskiego i Dalekiego Wschodu
Real Nothingness in the Interpretation of Heidegger, Sartre, Welte, Neher and Philosophers of the Near and Far East
Autorzy:
Ochmann, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607159.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nothingness
nihilism
philosophy
ontology
Sartre
Heidegger
Opis:
Nothingness is a multifaceted problem. The basic difficulty connected with it emerges in the philosophy of language, as it hardly possible to name and find an appropriate term for that which does not exist. The problem proper arises when we are to justify nothingness, to support its fact in a rational, and at least partly, also in a scientific mode. Reflection on nothingness is taken up today in six cultures: in the philosophical thought of the West (Heidegger, Sartre, Welte, Neher), in Jewish theology, in Christian theology, and in Hinduistic, Buddhist and Taoistic thought. In each of those traditions the issue of nothingness is associated with a different context. In the West it is considered philosophically in ontology, where it serves to explain the problem of being (Heidegger) or to contradict what is considered as being (Nietzsche). In theology nothingness manifests itself in several contexts: in connection with the doctrine of creation out of nothingness (creatio ex nihilo), where it appears as that which did not exist previously or as that which might have existed but from a later perspective is defined as nothingness “with respect to what is at present” and when God is considered to be Nothingness.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2009, 23; 247-264
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nada vs sunyata." The Notion of Emptiness in John of the Cross and in Zen Buddhism
Autorzy:
Niziński, Rafał Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088016.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
God
ultimate reality
contemplation
nothingness
mystical experience
Zen Buddhism
John of the Cross
Opis:
It is not seldom that some authors try to compare the doctrine of Zen Buddhism with the doctrine of Saint John of the Cross with the intention of finding some parallels. The most striking similarity seems to be the term “emptiness” (nada – John of the Cross and sunyata – Zen Buddhism). The difficulty of the comparison stems from the fact that in both cases this term has an experiential meaning, i.e. it describes subjective feelings one has while following the spiritual path. Therefore, the intent of the paper is to capture the metaphysical and epistemological meaning of this term in order to facilitate the comparison. This effort has led to the conclusion that in both doctrines the essentially different meaning of emptiness reflects their different understanding of the ultimate reality. Consequently, meditational techniques which both forms of spirituality adopted to achieve the ultimate reality exclude each other, and the semantic proximity of Zen Buddhism and John of the Cross is misleading.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 423-445
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies