Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nihilizm;" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Urwisko Iwana Gonczarowa jako powieść antynihilistyczna
Обрыв Ивана Гончарова как антинигилистический роман
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22630130.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
XIX w.
nihilizm
powieść antynihilistyczna
Iwan Gonczarow
Urwisko
Opis:
В статье указывается история распространения в русском обществе нигилистических идей, роль Гончарова цензора и писателя в борьбе с ними. Предлагается интерпретация Обрыва как типа антинигилистического романа. Произведение рассматривается с точки зрения жанровых призпаков: тематических (присутствие героя - нигилиста и носителя консервативных взглядов), сюжетной структуры (борьба двух идеологически противоположных сил), позиции героя, так наз. „жертвы”, стилистики (публицистичность, памфлетность) и идейной концепции (торжество консервативных сил). Дополнительно для подтверждения антинигилистического характера Обрыва используются отзывы современной критики и реакция на них автора.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2000, 2; 83-95
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanizm tragiczny jako następstwo kulturowej śmierci Boga
The Humanism of Despair as a Result of the Death of God in Contemporary Culture
Autorzy:
Życiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015937.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzystencjalizm
humanizm
kultura
nihilizm
osoba ludzka
postmodernizm
sekularyzacja
śmierć Boga
existentialism
humanism
culture
nihilism
human person
postmodernism
secularisation
death of God
Opis:
The philosophy of the death of God, pronounced by Friedrich Nietzsche in 1882, resulted in many negative consequences experienced in contemporary culture. The Nietzschean critique of the classical hierarchy of values inspired radical declaration about the death of metaphysics and the end of human history. In its form developed in deconstructive postmodernism, this philosophy proclaims the dissolution of the human subject. Consistently, it rejects the very concept of human person and tries to reduce human existence to the level of psychoanalytic, social and/or cultural phenomena. In this conceptual framework, either the classical version of humanism must be questioned or its nihilistic reinterpretation, in terms of a humanism of despair, should be adopted.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 2; 5-22
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Так говорил Владимир Санин. Русское ницшеанство сквозь призму романов М. П. Арцыбашева
Tako rzecze Władimir Sanin. Rosyjski nietzscheanizm w świetle powieści M. P. Arcybaszewa
Autorzy:
Gracheva, Alla M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954162.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nietzscheanizm
„człowiek naturalny”
filozofia życia
kwitnący Sad
indywidualizm bohatera
nihilizm
Nietzscheanism
“natural person”
the philosophy of life
the efflorescent Garden
individualism of hero
nihilism
Opis:
W artykule przedstawiona została, na materiale twórczości Michaiła Arcybaszewa, kwestia idei nietzscheańskich w Rosji początku XX wieku. Sygnalizując zbieżność, ale nie tożsamość, idei powieści Arcybaszewa Śmierć Landego (1904) i Sanin (1907) z koncepcją niemieckiego filozofa, autorka akcentuje specyfikę poglądów pisarza rosyjskiego: jego indywidualistyczną „filozofię życia”, związaną z naturą, pierwiastek optymistyczny, na przekór powszechnej hegemonii pesymizmu, hasła człowieka harmonijnego, zmierzającego do radości życia i swobodnej miłości. Nietzscheanizm był więc znany w Rosji tego czasu, jednak w świadomości artystycznej łączy się z czysto rosyjskimi doświadczeniami: teoriami Tołstoja, Dostojewskiego, Turgieniewa i nihilistycznej inteligencji raznoczyńskiej. Analizując sekret niezwykłego rozgłosu powieści Sanin, badaczka dostrzega go nie w warstwie śmiałych opisów, lecz w obrazie stworzonego przez Arcybaszewa „człowieka naturalnego” XX wieku, bohatera adogmatycznego. W artykule podejmuje się ponadto problem popularności tego bohatera i jego filozofii życiowej w masowym odbiorze czytelniczym początku wieku, czego przykładem mogą być liczne kontynuacje utworu, amatorskie przedłużenia (nieraz ironizujące) jego losów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 43-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błahe horyzonty Vattimowskiej etyki interpretacji
The Trivial Horizons of the Ethics of Interpretation of Vattimo
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402420.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
filozofia hermeneutyczna
hermeneutyka postmodernistyczna
hermeneutyka zradykalizowana
nihilizm nietzscheańsko-heideggerowski
nihilizm skończony
etyka hermenetyczna
etyka interpretacji
słaba etyka
etyka nihilistyczna
pragmatyczno-społeczno-demokra
hermeneutic philosophy
postmodern hermeneutics
radicalized hermeneutics
accomplished nihilism
hermeneutic ethics
ethics of mercy
ethics of interpretation
“weak ethics”
nihilistic ethics
pragmatic-social-democratic dialogue
ethics of communication
ethics of redescription
ethics of continuation
Nietzchean-Heideggerian nihilism
Opis:
Vattimo is an author of so-called radicalized hermeneutics. In it he refers creatively to the counter-metaphysical nihilism of Nietzsche and Heidegger. He is accompanied by an intention of radicalization (weakening) both these positions with hope for clearing them of the remains of metaphysical thinking. The nihilistic accomplishment of hermeneutics Vattimo combines with its transition to the ethical position. However he polemizes with approaches, which develop “an ethical vocation” of hermeneutics either in the direction of the ethics of communication (like Habermas), or in the direction of the ethics of redescription (like Rorty), or in the direction of the ethics of continuation (like Gadamer). In their place Vattimo suggests the ethics of interpretation, which is rather ethics of goods than ethics of obligations. It is a kind of a retrospective (historical), pluralistic, relativistic ethics with a preference for the value of freedom. 
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 137-155
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Max Stirner i Henrik Ibsen: dalecy i bliscy
Autorzy:
Sokół, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177295.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Peer Gynt
egoizm
nihilizm
Skuszanka Krystyna
Kołakowski Leszek
Nietzsche Friedrich
Kierkegaard Søren
Chmieliński Maciej
egoism
nihilism
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2011, 12; 315-326
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gorgiasza meontologia vs. nihilizm
Autorzy:
Blandzi, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437564.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Gorgiasz
nihilizm egzystencjalny
niebyt relatywny
stawanie się
metafizyka stworzenia
Gorgias
Zeno’s elenctic method
existential nihilism
relative non-being
becoming
metaphysics of creation
Opis:
Celem artykułu jest unieważnienie utrwalonego w historii filozofii wizerunku Gorgiasza z Leontinoj jako „nihilistycznego egzystencjalisty”. Słynna teza jego traktatu ouden estin, tłumaczona błędnie jako “nic nie istnieje” jest rezultatem potraktowania (orzecznikowego w jego wywodach) słowa „jest” jako absolutnego orzeczenia egzystencjalnego, co przy zastosowaniu negacji ouden prowadzi do zaprzeczenia istnienia całej rzeczywistości. Przy dokładnej analizie rozumowania Gorgiasza okazuje się, że nie mamy tu do czynienia ani z negacją rzeczywistości ani z afirmatywnym potraktowaniem słowa “nic(ość)” interpretowanego ewentualnie jako nazwa. Już redukując słowo “jest” (estin) do “czystej” egzystencji otrzymujemy (stosując negację) wprost anihilację czegokolwiek. Różne przekłady Gorgiaszowego traktatu O nie-bycie czyli o naturze dotknięte są tego typu zniekształceniami. Myśl „sofisty” zazwyczaj interpretuje się jako żart lub parodię rozumowań dialektycznych eleatów. W rzeczywistości – jak się okazuje – nie uprawiał parodii dialektyki, lecz stosował metodę elenktyczną i apagogiczną Zenona w sposób iście mistrzowski i nie bynajmniej dla sztucznego efektu, ale w celu wykazania niedorzeczności hipotezy bezwzględnego (transcendentnego), stąd niepoznawalnego jedno-prawdo-Bytu, mającej wyeliminować nie-byt stawania się jako niebyt absolutny. Gorgiasz argumentował poważnie na rzecz względnego bytu jako takiego (stawania się jako jedynej rzeczywistości), który z punktu widzenia absolutnego bytu jest owszem nie-bytem, ale nie-tym-bytem, czyli niebytem względnym, a nie niebytem bezwzględnym, jak utrzymywali eleaci. Stanowisko Gorgiasza prezentuje się jako apologia nie-bytu, który jest, tj, stawania się, a zasadnicze pytanie jego traktatu brzmiałoby: co przez słowo „nic” jest orzekane? Myśl Gorgiasza wolno przeto zrekapitulować następująco: “nic nie jest (sc. prawdą), nie istnieje żadne kryterium, ponieważ wszystko jest mniemaniem”, wzmocnione meontologicznym (antyeleackim) akcentem: “nic nie jest (sc. bytem/substancją), ponieważ wszystko jest stawaniem się. Jeśli więc tytuł jego traktatu można potraktować jako antytezę tytułu pisma Melissosa, to chodziłoby Gorgiaszowi o podkreślenie “nie-bytowości” natury, czyli niesubstancjalności rzeczy. Dlatego, skoro tekst Gorgiasza był polemiczny to kwestionował (zarazem podtrzymując pozytywność stawania się jako nie-bytu) jedynie niezmienność rzeczy, a zatem kwestionując poznawalność natur/istot rzeczy poddawał w wątpliwość również wiarę w istnienie tychże natur i istot, a nie rzeczy (pragmata), które „nie bardziej są niż nie są”. Kulminacją antyeleackiej krytyki Gorgiasza jest (wg naszej wykładni) jego polemika z zagadkową sentencją B3 Parmenidesa (włączając pierwszy werset B6), która podważa adekwacyjny związek legein/noein i einai. Choć wygląda to na dodatkowy argument, jest to prawdopodobnie najistotniejszy punkt jego antyeleackiej krytyki, której celem jest wykazanie niemożliwości takiego związku, ponieważ rzeczy nie są słowami, podobnie jak myśli nie są słowami.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 245-263
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Hercen oczami Isaiaha Berlina, czyli liberalna interpretacja filozofii rosyjskiego myśliciela
Autorzy:
Kacprzak, Michał Cyprian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705235.pdf
Data publikacji:
2013-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
aksjologia
egoizm
liberalizm
negacja
nihilizm
realizm
wartość
wolność
Opis:
Artykuł prezentuje interpretację poglądów Aleksandra Hercena przez angielskiego fi lozofa Isaiaha Berlina. W artykule koncentruję się na zagadnieniu wolności tak w myśli liberalnej w ogólności, jak i szczególnie w koncepcji Hercena. Zwracam uwagę na immanentną niewspółmierność wartości - zagadnienie, które odgrywało istotną rolę w fi lozofi i i Hercena, i Berlina. Podkreślam znaczenie krytycyzmu i negacji jako integralnego elementu nihilizmu, a pośrednio również myśli liberalnej. Przyjmuję, że przesłanką myśli liberalnej jest realizm, nazywany przez Berlina „zmysłem rzeczywistości”; realizm ten, zdaniem angielskiego fi lozofa, przysługuje także myśli Hercena. Pochodną realizmu jest z kolei - znów zdaniem tak Hercena, jak i Berlina - akceptacja egoizmu, jako motoru postępu i zarazem fundamentu ludzkiej godności.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 3; 165-176
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid nieznany – śmierć Boga w Pierścieniu Wielkiej Damy
Norwid unknown – the death of God in The Ring of Great Lady
Autorzy:
Grabowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967449.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Norwid; Heidegger
nihilism
symulacrum
Nietzsche
romantyzm
nihilizm
symulakrum
romanticism
Opis:
Artykuł jest analizą utworu Norwida pod kątem problematyki związanej ze Śmiercią Boga. Zwracam uwagę na styczność wniosków Norwida z założeniami Nietzschego i Heideggera. Według autora Wiedzy radosnej umarły Bóg pozostawia po sobie Nicość. To właśnie zagospodarowanie tej przestrzeni jest głównym problemem, z jakim zmierzą się bohaterowie Pierścienia Wielkiej Damy. Teatralizacja ich zachowań i sprowadzenie przedmiotów sakralnych do rangi rekwizytów będzie próbą symulacji transcendencji. Norwid wykorzystuje konwencję teatru w teatrze i deus ex machina w sposób ironiczny. To własnie ironia stanie się podstawą nowego gatunku dramatycznego, jakim miała być Norwidowska biała tragedia. Pierścień Wielkiej Damy jest więc nie tylko próbą głębokiej refleksji nad kryzysem metafizyki, ale również próbą wprowadzenia nowej jakości do europejskiej dramaturgii.
The article is an analysis of Norwid’s work in terms of the theme of the Death of God. I focus on the proximity between Norwid’s conclusions and Nietzsche and Heidegger’s presumptions. According to the author of The Joyful Wisdom, dead God leaves Nothingness behind himself. The filling of this space is the major problem which the protagonists of the Pierścień Wielkiej Damy will face. Through dramatization of their behavior and downgrading religious objects to the role of props they will be an attempt at simulating transcendence. Norwid uses the conventions of a play within a play and deus ex machina ironically. It is irony that will become the basis for a new kind of drama, which originally a Norwidian white tragedy was supposed to be. Pierścień Wielkiej Damy is not only an attempt to at a deeper reflection on the crisis of metaphysics, but also to introduce new quality to European drama.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2013, 22, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekolekcje literaturoznawców (O książce Ćwiczenia z rozpaczy pod redakcją Jerzego Jarzębskiego i Jakuba Momry)
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639234.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pesymizm, melancholia, rozpacz, nihilizm, modernizm, współczesna proza polska
Opis:
Spiritual exercises of literary scholars The author discusses the book edited by Jerzy Jarzębski and Jakub Momro from different points of view. He examines the range of meanings of the terms used in the title. Considering the question of pessimism in the context of early modern literature, he states that the book gives an overview of an alternative history of Polish literature and draws attention to the role of philosophy in shaping the concept of pessimism (e.g., Existentialism). The book is both a monograph on a single topic, and a collection of material for a compendium about the present times built out of literature of the last few decades.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 2(16)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wasilij Zieńkowski o Aleksandrze Hercenie i jego filozofii
Autorzy:
Łucewicz, Ludmiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705237.pdf
Data publikacji:
2013-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
W. Zieńkowski
A. Hercen
filozofia
teologia
nihilizm
dogmatyzm
religia
sekularyzm
metoda biograficzna
metoda aksjomatyczna
tematy Biblii chrześcijańskiej
Opis:
Artykuł jest próbą scharakteryzowania metodologii badawczej, jaką posłużył się Wasilij Zieńkowski - reprezentant rosyjskiego renesansu religijno-fi lozofi cznego, teolog i duchowny - omawiając różnorodną, lecz pod wieloma względami sprzeczną spuściznę fi lozofi czną Aleksandra Hercena (romantyka, heglisty, okcydentalisty, pozytywisty, realisty, socjalisty, materialisty, ateisty, patrioty, narodnika, personalisty, nihilisty itd.), będącego pod wieloma względami jego antagonistą. Gdy Zieńkowski badał zagadnienia gnoseologii, metafi zyki i nauki o człowieku, stosował metodę aksjomatyczną, wykorzystywaną w teologii, a gdy prezentował główne zagadnienia fi lozofi czne podejmowane przez Hercena, odwoływał się do motywów Biblii chrześcijańskiej. W rezultacie Hercen w ujęciu Zieńkowskiego jawi się jako typ rosyjskiego inteligenta wyzbytego wiary, a jego spuścizna jest interpretowana jako pierwsza poważna próba sekularyzacji rosyjskiej myśli społecznej.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 3; 149-164
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myślenie i poezja. Czesław Miłosz i Martin Heidegger
Thought and Poetry: Czesław Miłosz and Martin Heidegger
Autorzy:
Lubelska-Renouf, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690323.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
myślenie
zachodni nihilizm
subiektywizacja
śmierć Boga
dziwienie
zło
bycie tego
co jest
język
poetry
thought
western nihilism
subjectivisation
the death of God
wondermentatthat
evil
that which exists
the language
Opis:
Philosophy, which is an effort of thought, often strives to become pure thought above and beyond language. This attempt, which is doomed to failure (we always think in words), challenges poetry and positions itself not beyond language but short of poetry. The classic example of this is the philosophy of Wittgenstein. The contrary of this de-poeticised thought is poetry which lieson this side of thought: it is unreflective poetry (that which does not reflect the world) and the absurd (deaf to the world). The classic example of this is the poetry of Mallarmé. Martin Heidegger and Czesław Miłosz challenge these two positions in philosophy and poetry and strive to think in a poetic way: The philosopher dreams of a poeticising thought while the poet dreams of a philosophising poetry. Their preoccupations reflected major themes, in particular western nihilism of the 20th century and its metaphysical roots; the subject /object dialectic and the radical subjectivisation which arises from it; the death of God, man and the world which is brought about by this subjectivisation; remedies to fight against this; the quiddity (essential essence) of things, their grain and physical substance, concrete and sensual; their deep wondermentatthat which exists; their deep respect and piety in the face of that which exists; the language itself, the words that they use to try to express that which exists. In terms of their thought, they are on the same path. But there are thoughts which they do not share or which they consider differently. Heidegger does not consider Evil: Nothing is more alien to his philosophy than the Good/Evil dualism. Miłosz, on the other hand, is obsessed by the question of Unde Malum? and to approach it he leans towards Transcendence. Heidegger holds to the concept of absolute Immanence. As a result they are worlds apart when they consider eschatological matters such as death. This article aims to provide an outline of the constellation of subjects considered in the philosophy of Heidegger and the poetry of Miłosz.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2014, 69; 177-198
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnice i podobieństwa koncepcji światopoglądowych w sztukach Eugène’a Ionesco i Sławomira Mrożka
Autorzy:
Munteanu, Alexandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640012.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
śmierć, piekło, różnica, podobieństwo, absurd, teatr, reguła, indywidualność, ulec, wpływ, konsekwencja, wizja, społeczeństwo, nihilizm, pesymistyczny, strach, człowieczeństwo, kondycja ludzka, tragizm, wolność, świat, opozycja, ideologia, bezsenso
Opis:
Similar and differential aspects of the world representation in the works of Eugène Ionesco and Sławomir MrożekThe goal of the paper is to compare the way two authors, S. Mrożek and E. Ionesco, perceive the world, and how that perspective is reflected in their plays. By analyzing some of their works, I will show the main differences and similarities that we can encounter, focusing on main themes. The whole essay is concentrated around the idea of death, which is clearly visible in the plays of both authors; however, each of them has a distinct approach to it, and I intend to point out that difference
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2014, 15, 4
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tło zmieszane z niczego. Problem nihilizmu u Witkacego
A background created from nothing: The issue of nihilism in Witkacy’s works
Autorzy:
Sztaba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391030.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nihilizm
nicość
katastrofizm
filozofia
622 upadki Bunga
odwrotność
Tajemnica Istnienia
motyw nihilizmu w malarstwie i literaturze
ikonografia
vanitas
czarna msza
czarna dziura
Opis:
As Witkacy wrote in Narcotics, it is “the surrounding nothingness which creates a negative background for all being” that makes things visible. Nihilism provides a framework for Witkacy’s work. His philosophy and esthetics are a response to the nihilistic lack of meaning and the absolute, while his cultural pessimism is a projection of the lost paradise. The romantic attitude that he had developed by reading Schopenhauer and Nietzsche left deep traces in his art, thus generating the iconography of his paintings and permeating his dramas and novels.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 247-297
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia Benedykta XVI na tle błędnych antropologii współczesnych
Anthropology of Benedict XVI against a Background of Erroneous Contemporaries Anthropologies
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956489.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
anthropology
ideology
atheism
rationalism
nihilism
secularism
relativism
antropologia
ideologia
ateizm
racjonalizm
nihilizm
sekularyzm
relatywizm
Opis:
Pope Benedict XVI in his speeches spoke up in weighty matters for humanity. Definitely presented the Catholic position and pointed out mistakes of false ideologies, especially concerning human being, his nature, vocation, the sense of life and conduct. Most of all he indicated the pernicious influence of such ideology on the conduct of man and society. The chief defect of ideologies spread around today and at the same time their common denominator – according to the Pope – is the denial of the transcendent dimension of man, and even directly combating of what is the subject of a formal theological anthropology, that means the man’s relation with God. At the same time, the characteristic of theses ideologies is the fact that they want to be universal and want to form social life. In this article, the author discusses these ideologies and shows what is contrary in them to the theological anthropology. The author also presents the characteristics of anthropology of Joseph Ratzinger – Benedict XVI as dialogical, relational, communional and integral.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 257-290
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bernard-Henry Lévy, Bernard-Henry Lévy, „De la guerre en philosophie.
Autorzy:
Wieteska, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943984.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
metafizyka, nihilizm, filozofia francuska
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2015, 5, 1; 305-311
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies