Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "niewolnik" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kilka uwag na marginesie Tit.Ulp. 20.16
few remarks in the margin Tit. Ulp. 20.16
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621809.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
niewolnik, testament, niewolnik publiczny, prawo rzymskie
slave, will, public slave, Roman law
Opis:
In Roman law, a precondition for testamenti factio activa was having freedom. In theClassic and Justinian Law the major matter that was considered while determiningsuccession in case of death, was whether the testator was a free person. This generallydoes not raise major controversies. Statements of classic jurists, amongst others,refer thereto in Justinian Digests and imperial constitutions.It is not affected by the fact that in the preserved source material of Roman law, onecan find a fragment from Titulae ex corpore Ulpiani, which grants public slaves thecapacity to manage half of their peculium, should they have any. Such a possibilitywas not present for private slaves even if they possessed peculium profecticium. Theyalso could not obtain the consent of their owner in this scope to carry out such legalaction, because the ability to draw up a testament was classified in public law, notprivate law, which cannot be changed on the grounds of any agreements. However, thisprivilege is not known to Justinian law. Again, the privilege of testamentary capacityfor public slaves is granted by the Byzantine emperor – Leon VI Philosopher.
W prawie rzymskim warunkiem koniecznym przy testamenti factio activa byłoposiadanie wolności. Zarówno w prawie klasycznym, jak i poklasycznym pierwsząkwestią, jaką brano pod uwagę, przy ustalaniu następstwa na wypadek śmierci,było to, czy testator był osobą wolną czy nie. Nie budzi to co do zasady większychkontrowersji. Wskazują na to m.in. wypowiedzi prawników klasycznych, umieszczone następnie w Digestach justyniańskich, jak i konstytucje cesarskie.Nie wpływa na to fakt, że w zachowanym materiale źródłowym prawa rzymskiegomożna jednak odnaleźć fragment pochodzący z Titulae ex corpore Ulpiani, któryprzyznaje zdolność rozporządzenia w testamencie niewolnikom publicznym połowąswojego peculium, o ile takie posiadali. W dalszym ciągu takiej możliwości nie mielibowiem niewolnicy prywatni, chociażby posiadali peculium profecticium. Nie moglitakże w tym zakresie uzyskać zgody swojego właściciela na dokonanie takiej czynnościprawnej, ponieważ zdolność do sporządzenia testamentu była zaliczana do normprawa publicznego, a nie prywatnego, którego nie mogą być zmieniane na podstawieporozumień. Natomiast przywilej ten nie jest znany prawu justyniańskiemu.Ponownie przywilej umożliwiający testowanie niewolnikom publicznym przyznajecesarz bizantyjski Leon VI Filozof.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 115-126
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wszystko mi wolno, ale… Chrześcijańska wizja wolności wobec współczesnych wyzwań
I Can do everything, but... Christian Vision of Freedom in the Face of Contemporary Challenges
Autorzy:
Zadykowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035191.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność
wolność w Biblii
niewolnik
freedom
freedom in the Bible
slave
Opis:
Chrześcijańska koncepcja wolności, oparta na Objawieniu, pozostaje niezmienna. Obok niej jednak pojawiają się inne wizje oraz różne propozycje dróg urzeczywistniania jej w życiu i w działaniu. Dlatego biblijne orędzie o wolności musi być odczytywane w ciągle nowym, zmieniającym się kontekście. Dzisiaj ten kontekst wyznaczają takie zjawiska, jak: żądanie absolutnej autonomii, oderwanie wolności od prawdy i dobra, od Boga, który w rzeczywistości jest jej źródłem – z jednej strony, a determinizm – z drugiej. Wiele z tych zjawisk zna Biblia. Dlatego warto nieustannie odczytywać jej przesłanie, by także w niej szukać odpowiedzi na współczesne tendencje: poszukiwania wolności i ucieczki przed nią.
The Christian concept of freedom, based on Revelation, remains unchanged. Next to it, however, there are other visions and various proposals of realizing it in life and in action. Therefore, the biblical message of freedom must be read in a constantly new, changing context. Today, this context is marked by such phenomena as: the demand an absolute autonomy, detachment of freedom from truth and goodness, from God, who in fact is its source − on the one hand, and determinism − on the other. The Bible knows many of these phenomena. Therefore, it is worthwhile to read its message continually, in order to look for answers to contemporary trends: the search for freedom and the escape from it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 3; 87-100
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROBLEMATYKA AZYLU W ‘DECISIONES LITUANICAE’ PEDRA RUIZ DE MOROS
Asylum in the ‘Decisiones Lituanicae’ of Pedro Ruiz de Moros
Autorzy:
Dyjakowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096778.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Azyl; Pedro Ruis de Moros; niewolnik; lichwa.
Asylum; Pedro Ruiz de Moros; slave, usury.
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są rozważania Pedra Ruiz de Moros na temat azylu w dziele znanym pod skróconym tytułem Decisiones Lituanicae, wydanym między innymi w Krakowie w 1563 r. Problematyka azylu w starożytnym Rzymie jest jednym z wątków o pobocznym znaczeniu w piątej księdze dzieła, której podstawową tematyką jest dopuszczalność lichwy. W pierwszej kolejności przedstawiony został stan faktyczny będący przedmiotem rozstrzygnięcia, kiedy to opiekun osieroconych dzieci spotkał się z zarzutem, że pozwolił pieniądzom swych podopiecznych leżeć bezczynnie zamiast pożyczyć je na procent. Zdaniem Rojzjusza pobieranie odsetek jest zakazane zarówno prawem boskim, jak i ludzkim. Następnie przystąpił do rozstrzygnięcia kolejnej wątpliwości, czy dopuszczalna jest przeciwna praktyka wprowadzona zwyczajem, jak choćby znany w Polsce zastaw antychretyczny. Polemizując ze swym bolońskim nauczycielem Agostino Berò, którego zdaniem na wątpliwość tę należy odpowiedzieć twierdząco, zakwestionował trafność zestawienia lichwy z dopuszczalnością udania się do miejsca azylu przez niewolnika w przypadku nadmiernego okrucieństwa jego właściciela. W końcowej części artykułu przedstawiono rozstrzygnięcie sprawy, a także wnioski dotyczące sposobu potraktowania przez Rojzjusza kwestii azylu.
The subject of this paper is the discussion of asylum in the Decisiones Lituanicae by Pedro Ruiz de Moros (Roysius) (editio princeps Kraków, 1563). Asylum in ancient Rome is a minor issue in the fifth book of Roysius’ book, the main topic of which is the admissibility of usury. First, Roysius presents a real case in which the guardian of a group of orphaned children was charged with allowing the money of his wards to lie idle and uninvested instead of lending it out at a good rate of interest. According to Roysius, the collection of interest was prohibited both by divine and human law. He then went on to clear up another doubtful point: could the opposite custom, known in Poland as the antichretic pledge, be regarded as admissible? Roysius refuted the argument put forward by his Bologna preceptor Agostino Berò, who said antichresis should be permitted. He questioned the viability of comparing usury to the admissibility of a slave seeking asylum in a place of refuge because his master was excessively cruel. Te fnal part of the paper presents the outcome of the guardian’s case and my own conclusions on Roysius’ approach to the issue of asylum.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 67-88
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RZYMSCY ŻOŁNIERZE I ICH NIEWOLNICY – SPECYFIKA WZAJEMNYCH RELACJI
Roman Soldiers and their Slaves: the Specifics of their Mutual Relations
Autorzy:
Łuć, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096629.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
niewolnik; żołnierz; służba wojskowa; peculium castrense.
slave; soldier; military service; peculium castrense.
Opis:
Pod względem prawnym w państwie rzymskim niewolnicy nie podlegali obowiązkowi służby wojskowej i nie mogli jej formalnie pełnić. Dowodzi tego stwierdzenie Eliusza Marcianusa (Aelius Marcianus), wyrażone w jego pracy o „Zasadach prawnych” (Regularia): „w Rzymie niewolnikom pod groźbą kary śmierci zabraniano każdego rodzaju służby wojskowej” – PIR2 A 215; D. 49,16,11 (Marc., 2 Reg.): Ab omni militia servi prohibentur: alioquin capite puniuntur. W rzeczywistości – a jasno ukazują to zachowane wzmianki źródłowe ‒ osoby o takim właśnie statusie nie tylko były obecne na terenie rzymskich obozów wojskowych, ale i egzystowały u boku żołnierzy, którzy byli ich prawnymi właścicielami. Co więcej, w państwie rzymskim miały miejsce sytuacje, kiedy to byłych niewolników, wyzwolonych ze zgodnej z prawem niewoli, wcielano jako żołnierzy do oddziałów wojskowych. W regulacjach prawa rzymskiego można natrafić na odwołania dotyczące niewolników, którzy byli własnością żołnierzy, służących w różnych rzymskich formacjach wojskowych. Celem niniejszego artykułu jest nie tylko przybliżenie tytułowego problemu relacji, jakie mogły łączyć Rzymian z ich niewolnikami, kiedy ci pierwsi odbywali służbę wojskową, lecz także określenie zakresu odpowiedzialności, jaką za czyny niedozwolone popełnione przez niewolników mogli ponosić ich wojskowi właściciele.
In ancient Rome slaves had no legal obligation to serve in the army, and they were not allowed to do so officially. This is borne out in Aelius Marcianus’ Regularia, which say that Ab omni militia servi prohibentur: alioquin capite puniuntur (slaves are prohibited on pain of death from rendering any kind of military service whatsoever: (Marc., 2 Reg; PIR2 A 215; D. 49,16,11). However, in practice – as extant records show – not only were slaves present in Roman military camps, but they actually attended their legal master during the latter’s military service. Moreover, there were situations when freedmen (ex-slaves who had been liberated in accordance with the legal regulations) joined the Roman army and were accorded the status of soldiers. There were regulations in Roman law concerning slaves whose masters were serving in a variety of units of the Roman forces. The aim of this article is to give an account of the relations between Roman citizens during their period of military service and their slaves, and also to determine the scope of the legal liability of the masters for any offences or misdemeanours committed by their slaves during their period of military service.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 7-44
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjały. Recenzja książki: Piotr Zamojski (2022). Edukacja jako rzecz publiczna. Warszawa: Oficyna Wydawnicza, ss. 426
A Review of: Piotr Zamojski (2022). Edukacja jako rzecz publiczna. Warszawa: Oficyna Wydawnicza, ss. 426
Autorzy:
Kowzan, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409275.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Dolnośląski DSW. Wydawnictwo Naukowe DSW
Tematy:
demokracja
sfera publiczna
edukacja
niewolnik
fanatyk
democracy
public sphere
education
slave
fanaticist
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2023, 25, 1(93); 129-139
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iniuria Suffered by a Slave?
Autorzy:
Nowicka, Dobromiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912931.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
iniuria
actio servi nomine
edictal clause
a slave
skarga servi nomine
edykt
niewolnik
Opis:
The dissonance between the perception of edictum de iniuriis quae servis fiunt on Ulpian’s and Gaius’ part is so significant that it can lead to a conclusion that a deed done to a slave – even if not always, what seems the most probable, certainly in most cases – qualified only as an insult harming the slave’s owner, whereas a would-be actio servi nomine was de facto not in use. As an infringement of a slave could additionally give rise to an owner’s entitlement to plead for damages according to the Aquilian regime, it seems that practical use of the edictal clause with regard to actio servi nomine, even if possible to take place at a certain level of legal development of the delict, was of minor importance. However, recognizing the main role of the edict in providing a modern and flexible basis for bringing praetorial actio iniuriarum suo nomine in a case of iniuria suffered through one’s slave, not limited to decemviral instances of os fractum and membrum ruptum, appears to be the most probable interpretation.
Rozdźwięk między postrzeganiem edictum de iniuriis quae servis fiunt u Ulpiana i Gaiusa jest tak głęboki, że może świadczyć o tym, iż czyn wyrządzony niewolnikowi był jeśli nie zawsze, co wydaje się najbardziej prawdopodobne, to przynajmniej zazwyczaj kwalifikowany jedynie jako iniuria wyrządzona jego właścicielowi, a z ewentualnej skargi servi nomine w praktyce nie korzystano. Jako że uszkodzenie niewolnika dodatkowo uprawniało właściciela do otrzymania odszkodowania na gruncie reżimu akwiliańskiego, wydaje się, że praktyczne zastosowanie edyktu w zakresie skargi servi nomine, jeśli nawet na jakimś etapie rozwoju deliktu rzeczywiście funkcjonowało lub potencjalnie mogło mieć miejsce, miało znikome znaczenie. Z tego względu za najbardziej prawdopodobną interpretację uznać należy, że edykt miał po prostu zapewnić nowoczesną i elastyczną podstawę działania za pomocą pretorskiej actio iniuriarum suo nomine w sytuacji iniuria doznanej za pośrednictwem niewolnika, nieograniczoną do decemwiralnych przypadków os fractum i membrum ruptum.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 233-247
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plemię niewolników kontra róbta, co chceta, czyli o wolności w polskich tygodnikach opinii
Plemię niewolników vs. róbta, co chceta, press freedom in the Polish weeklies
Autorzy:
Polkowska, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1289218.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
wolność
wartość
niewolnik
perswazja
tygodniki opinii
freedom
liberty
value
slave
persuasion
weekly magazines
Opis:
W artykule omówiono językowy obraz wolności w polskich tygodnikach opinii. Podstawowy nacisk położono na różnice pomiędzy postrzeganiem wolności przez liberałów (tygodniki „Polityka” i „Newsweek”) i konserwatystów (tygodniki „Do Rzeczy” i „wSieci”). W obu systemach ideologicznych stanowi ona jedną z najistotniejszych i w związku z tym zasługujących na ochronę wartości, jednak jej rozumienie, przypisywany zakres znaczeniowy oraz postrzeganie jej kondycji w polskiej rzeczywistości są całkowicie inne.
This sketch is dedicated to analyzing linguistic picture of wolność (freedom, liberty, independence) in Polish weekly magazines. The paper discusses the differences between how liberals and conservatives view wolność. In both ideological systems, it’s one of the most important values, but its meaning and denotation are different. Besides the perception of the state of freedom / liberty in Polish reality is not the same.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2016, 3 (66); 45-58
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie wydasz niewolnika jego panu…” (Pwt 23,16–17). Prawo, które wyprzedziło epokę?
You Shall Not Give up a Slave to His Master…” (Deut 23:16–17): The Law That Preceded Its Epoch?
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134404.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
niewolnictwo
niewolnik/sługa
dobra ziemia
etos społeczny
slavery
slave/servant
good land
social ethos
Opis:
Prawo opisane w Pwt 23,16–17, mówiące o tym, by nie wydawać zbiegłego z zagranicy niewolnika jego panu oraz o przyjęciu go i dobrym traktowaniu, wyróżnia się nie tylko na tle zasad obowiązujących w otoczeniu kulturowym starożytnego Izraela, ale także na tle samego prawodawstwa deuteronomicznego (por. Pwt 15,12–18; 22,1–4). Trudno zdecydowanie określić czas jego powstania względem wygnania babilońskiego. W artykule przyjmuje się, że jego inspiracją było doświadczenie historyczne Izraela – zarówno sugerowane przez autorów biblijnych (Izrael to niewolnicy wyzwoleni z Egiptu), jak i realne (koniec dominacji asyryjskiej lub uwolnienie z niewoli babilońskiej). Przepis ten, nawet jeśli nie był stosowany w szeroko rozumianej praktyce, stanowi na pewno wskazanie właściwego kierunku zarówno w refleksji teologicznej nad kwestią niewolnictwa w ogóle, jak i nad sensem „braterskiej wspólnoty” zamieszkującej „dobrą ziemię” ofiarowaną Izraelitom przez JHWH. Przykład traktowania zbiegłego obcego niewolnika stanowi wskazanie, aby zaprosić do tej wspólnoty wszystkich potrzebujących.
The law described in Deut 23:16–17, which urges Israelites not to hand over a slave who has escaped from master, but to embrace him and treat well, stands out not only among the regulations existing in the cultural field of ancient Israel, but also from the Deuteronomic legislation itself (Deut 15:12–18; 22:1–4). It is not easy to determine the moment of the composition of this regulation (before or after the Babylonian exile). In the article, it is assumed that the historical experience of Israel – both suggested by the biblical authors (Israel regarded as slaves liberated out of Egypt) and the actual one (the end of Assyrian domination or the deliverance from Babylonian captivity) – was its inspiration. Although this law regulation was not widely applied, it can still be regarded as a pointing in the right direction in the theological reflection on the issue of slavery in general, as well as on the meaning of the “fraternal community” inhabiting a “good land” offered to the Israelites by YHWH. The example of the treatment of a fugitive slave is an indication to invite to the community all those who are in need.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 5-31
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
G. 1, 17 i G. 1, 38. Uwagi na tle społecznych i demograficznych uwarunkowań ustawy „Aelia Sentia”
G. 1.17 and G. 1.38. Notes about social and demographic conditions of “Aelia Sentia” statute
Autorzy:
Kosior, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503278.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
wyzwolenie
niewolnik
prawo rzymskie
Lex Aelia Sentia
wiek
act of freeing
slave
Roman law
age
Opis:
This article presents the results of research on selected age categories in the Roman law. The research concerned social and demographical conditions in Rome in the 1st century CE. The statute Lex Aelia Sentia adopted in the 4th year CE was one of the three statutes adopted by the Emperor Augustus to limit acts of freeing in ancient Rome. The limitation was the age barrier which had to be met by masters and slaves to make an act of freeing valid. For the master it was settled that he had to be 20 years old to give freedom to his slaves – up to that moment he had been deprived of autonomy to give them freedom. For the slave the limitation was set at 30 years of age. In other words, it was impossible – with some exemptions – to give freedom to a slave who was younger than 30 years.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 73-94
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o odpowiedzialności karnej niewolników na gruncie Lex Iulia de adulteriis coercendis
Some Remarks on the Criminal Liability of Slaves Based on Lex Iulia de adulteriis coercendis
Autorzy:
Cimachowicz, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097127.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal responsibility
public law
Lex Iulia de adulteriis coercendis
crimina legitima
slave
female slave
odpowiedzialność karna
ustawa julijska
prawo publiczne
niewolnik
niewolnica
Opis:
The purpose of this article is to attempt to answer the question whether a slave or female slave were criminally responsible for adultery. The Lex Iulia de adulteriis coercendis promulgated in 18 B.C., belonged to the so-called Augustan marriage legislation, introduced the term adulterium understood as a crime of public law. This law was very widely commented on by Roman jurists. However, the opposite views on the criminal liability of slaves under this statute are noticed in accessible legal sources. In the literature devoted to the Julian Act, this issue has not been sufficiently analyzed.
Celem niniejszego artykułu jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy niewolnik lub niewolnica ponosili odpowiedzialność karną za adulterium. Uchwalona w 18 r. p.n.e. ustawa Lex Iulia de adulteriis coercendis, należąca do tzw. ustawodawstwa małżeńskiego Augusta, wprowadziła pojęcie adulterium pojmowane jako przestępstwo prawa publicznego. Ustawa ta była bardzo szeroko komentowana przez jurystów rzymskich. Jednakże w dostępnych źródłach prawniczych zauważa się rozbieżne poglądy dotyczące odpowiedzialności karnej niewolników na gruncie tej ustawy. W literaturze poświęconej ustawie julijskiej zagadnienie to nie zostało dostatecznie przeanalizowane.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 111-124
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka ojcostwa w prozie Brunona Schulza
Hermeneutics of paternity in Bruno Schulz’s prose
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950787.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ojciec – syn
pan – niewolnik
totalitaryzm
tradycja biblijna
istota człowieczeństwa
father – son
master – slave
totalitarianism
biblical tradition
the
essence of humanity
Opis:
The article is an attempt to read a philosophical load of prose by Bruno Schulz, a writer whose biography marked by the tragic experiences of the Soviet and Nazi totalitarianism is an example of an artist who was turned into a slave. In Schulz’s prose strikes the focus on the father and the son relationship, which is a reversal of the key projects of modernity paradigm of a slave and his master. The axis of the dialectic of Schulz’s father – son are parallel phenomena of presence and absence of the father. Schulz’s narrative fits into the biblical archetype, evokes the heritage of the Patriarchs (James and Joseph), raises the question about the source of being. The fact of renewing the birth, the flow of existence from one entity to the other makes the dialectic of the father and the son a core of anthropological thought. Bruno Schulz, regardless of his break with Judaism and agnostic attitude shows the anthropological significance of the vision of Genesis, according to which man owes its existence to the creative will of God. In Schulz’s prose we meet images of deformation of the source father – son relationship in various forms of authoritarianism: the family, institutional and political.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowód z zeznań niewolników w procesach o crimen maiestatis
The Evidence Given by Slaves in the Trials of crimen maiestatis
Autorzy:
Dyjakowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097137.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
interrogation
the Principate period
the Dominate period
slaves
crime of lese-majesty
przesłuchanie
okres pryncypatu
okres dominatu
niewolnik
zbrodnia obrazy majestatu
Opis:
According to the rule being in force in Republican Rome, the slave testimony could not be used to the detriment of their owners, in particular in cases punishable by death (in caput domini), and the slaves could not bring charges against the owners. The few crimes in which exceptions were permitted was the crime of majesty. This article presents the most important views of Roman authors on the credibility of testimony given under torture and also explains the reasons for using torture in interrogating slaves. During the Principate period, the ban on interrogating slaves against their owners in maiestas cases was circumvented and then was abolished by imperial constitutions. During the Dominate period, the crime of lese-majesty was the only one in which a slave was allowed to accuse his master.
Zgodnie z zasadą obowiązującą w republikańskim Rzymie nie można było wykorzystywać zeznań niewolników na szkodę ich właścicieli, w szczególności w sprawach zagrożonych karą śmierci (in caput domini), niewolnicy nie mogli także wnosić oskarżeń przeciwko właścicielom. Do niewielu przestępstw, w których dopuszczalne były wyjątki od tej zasady, należała zbrodnia obrazy majestatu. W niniejszym artykule zaprezentowano najważniejsze poglądy rzymskich autorów na wiarygodność zeznań złożonych na torturach, a także wyjaśniono powody stosowania tortur w przesłuchaniach niewolników. W okresie pryncypatu zakaz przesłuchiwania niewolników przeciwko właścicielom był obchodzony, a następnie został zniesiony przez konstytucje cesarskie. W okresie dominatu zbrodnia obrazy majestatu była jedyną, w której niewolnikowi wolno było złożyć oskarżenie przeciw właścicielowi.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 125-138
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Penal Sanctions Applicable to a Slave Engaged in Banking Activities
Autorzy:
Niczyporuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912699.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Galba
banker
nummularius
lex
slave
mutilation
mutilatio
mensa nummularia
money change
coin quality
minting operations
coin value
niewolnik
sankcja mutylacyjna
zmieniać pieniądze
badanie jakości monety
operacje menniczo-probiercze
wartość monety
bankier
Opis:
Gaius Suetonius in Vitae Galbae, as part of his Vita divi Augusti, described the case of a banker (nummularius) and the penal sanction applied to him by the later emperor Galba. The governor of the province of Hispania Tarraconensis ordered to cut off the hands of a banker who was unfairly changing money. In order to show even greater severity of the punishment, he ordered the cut off hands to be nailed to the table where the banker was performing the dishonest acts. Undoubtedly, nummularius punished by Galba conducted operations within mensa nummularia. The owners of the cantors used qualified people recruited from among the lower social strata, mainly slaves, to perform mint operations. The professional examination of the quality of a coin required a great deal of specialist work. The convict participated in the banking activity as a support technical personnel. The minting and testing operations ended with sealing the purse with tesserae nummulariae. Such specialized operations were not performed by Roman citizens. The content of tesserae nummulariae may be an indication that the testing operations were performed by slaves. Servi had actual knowledge of the contents of the controlled purses and the control process could be an opportunity for abuse or even punishable acts. The slave would therefore suffer a well-deserved and adequate punishment in the form of chopping off his hands and nailing them to the table at which he dishonestly carried out minting and testing activities.
Gaius Swetoniusz w Vitae Galbae w ramach swoich Vita divi Augusti opisał przypadek osoby zajmującej się działalnością bankierską (nummularius) oraz sankcję penalną zastosowaną wobec niej przez późniejszego cesarza Galbę. Namiestnik prowincji Hiszpania Tarrakońska rozkazał obciąć ręce bankierowi nieuczciwie zmieniającemu pieniądze. By pokazać jeszcze większą surowość nakazanej kary, zarządził przybicie obciętych rąk do stołu, na którym ów bankier dokonywał nieuczciwych działań. Niewątpliwie ukarany przez Galbę nummularius prowadził operacje w ramach mensa nummularia. Właściciele kantorów do wykonania operacji menniczo-probierczych posługiwali się wykwalifikowanymi osobami rekrutującymi się z niższych warstw społecznych, głównie niewolników. Profesjonalne badanie jakości monety wymagało wielu czynności specjalistycznych. Skazany brał udział w czynnościach bankierskich jako pomoc techniczna. Operacje menniczo-probiercze kończyły się opieczętowaniem sakiewki przy pomocy tesserae nummulariae. Takich specjalistycznych działań nie wykonywali obywatele rzymscy. Zawartość tesserae nummulariae może wskazywać na to, że czynności probierczych dokonywali niewolnicy. Servi posiadali faktyczną wiedzę o zawartości kontrolowanych sakiewek, a proces kontroli mógł być okazją do nadużyć czy wręcz czynów karalnych. Niewolnik poniósłby więc zasłużoną i adekwatną karę w postaci odrąbania rąk i ich przybicia do stołu, przy którym nieuczciwie dokonywał czynności menniczo-probierczych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 209-220
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialektyka panowania i niewoli w całości systemu Hegla
Autorzy:
Nowicki, Światosław Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644078.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Herr und Knecht
Bewusstsein
Selbstbewusstsein
Leben
Geist
Religion
master and slave
consciousness
self-knowledge
life
spirit
religion
pan i niewolnik
świadomość
samowiedza
życie
duch
religia
Opis:
Das Selbstbewusstsein erhebt sich aus dem Bewusstsein erstens als Reflexion seiner in sich selbst und zweitens so, dass der Gegenstand des Verstandes, das unsinnliche Wesen, zur den Leib belebenden Seele wird. Diese beiden Subjekte-Objekte beziehen sich zuerst aufeinander als verschieden – die für Hegels Philosophie grundlegende Entgegensetzung (und Einheit) des Denkens und Seins tritt hier als unterschiedliche Bestimmung dieser Momente gegeneinander auf: zum Wesen wird bei dem Herrn das Denken (das Selbstbewusstsein), dem das Sein (das Leben) untergeordnet ist, und bei dem Knecht ist es umgekehrt. Das tierische Leben dient hier zum Modell des Geistes, das die (nicht mehr nur geschlechtlichen) Verhältnisse derunter den Individuen voraussetzt. Ihre erste Form ist das Verhältnis des Herrn und des Knechts – eine ungleiche Anerkennung. Das endlich auftretende Selbstbewusstsein, dessen Gegenstand nicht mehr das Ich, sondern das Wir ist, ist Verwirklichung des Geistes als eines überindividuellen allgemeinen Raums, in dem die einzelnen Selbstbewusstsein versunken sind. Im zweiten Teil des Beitrags werden einige religiöse Spuren gezeigt, welche zur Dialektik der Herrschaft und Knechtschaft wie zum Hegelschen Begriff des Geistes führen.
Presented is the development of self-knowledge as it is emerging out of consciousness. First, as its reflective orientation towards itself, and secondly, as an object of reason, a non-sensual essence of the object becoming the Soul that animates the body. At first both of these subjects-objects relate to each other as contrasts: the opposition (and unity) between Thought and Being – which is so fundamental in Hegel's philosophy – relate to each other as different denotations of their mutual attitudes: the essential thing in Master is Thought (self-knowledge) while Being (life) serves as its subordinate. The opposite is true in case of the Slave. Animal life serves Hegel as a pattern of the Spirit assuming (just not only sexual) relations between individuals. This frames the primary relationship between Master and Slave – that of unequal consideration of each other. The appearance, in the end, of self-consciousness, the object of which no longer consists of “I” but “We”, renders the Spirit as some detached general space in which combined self-knowledge is immerged of all individuals. Highlighted in this article are also some religious clues leading to the dialectic of domination and slavery and to the Hegelian concept of the Spirit.
W pierwszej części artykułu autor prezentuje drogę samowiedzy wyłaniającej się ze świadomości. Po pierwsze, jako jej refleksyjne skierowanie ku sobie, a po drugie tak, że przedmiot rozsądku, niezmysłowa istota przedmiotu, staje się duszą ożywiającą ciało. Oba te podmioty-przedmioty odnoszą się zrazu do siebie jako różne – fundamentalna dla filozofii Hegla przeciwstawność (i jedność) myślenia i bytu występuje tu jako odmienne określenie tych momentów wobec siebie: u pana istotą jest myślenie (samowiedza), któremu podporządkowany jest byt (życie), u niewolnika odwrotnie. Życie zwierzęce służy Heglowi za model ducha, zakładający (już nie tylko płciowe) stosunki między jednostkami. Pierwszą ich formą jest stosunek pana i niewolnika – nierówne uznawanie się. Pojawienie się na koniec świadomości siebie, której przedmiotem nie jest już Ja ale My, jest urzeczywistnieniem ducha jako ponadjednostkowej, ogólnej przestrzeni, w której zanurzone są jednostkowe samowiedze. W drugiej części artykułu wskazane zostają pewne religijne tropy prowadzące do dialektyki panowania i niewoli oraz do Heglowskiego pojęcia ducha.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2018, 26
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De la chronique à la politique. L’histoire du Maure cruel entre le Moyen Âge et le XVIIe siècle
From chronicle to politics: the story of the Cruel Moor from the Middle Ages to the 17th century
Od kroniki do polityki : historia o okrutnym Maurze między Średniowieczem a XVII wiekiem
Autorzy:
Giernatowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966665.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Moor
slave
mutilation
revenge
rewriting
short stories
drama
10th-17th centuries
maur
niewolnik
okaleczenie
zemsta
adaptacje
krótkie formy narracyjne
dramat
x-xvii wiek
Opis:
The story of the Moor who takes a cruel revenge on his master seems to notably express a human’s preference for bloody “fait divers”. It has been constantly quoted and adapted since the 10th century, serving as an “exemplum” which allows the authors of different nationalities to reflect on the contemporary events. The narrative structure is subjected to several modifications; however, it always contains a significant number of brutal aspects related to the act of vengeance. In fact, the force of precise and violent description correlates with the exhortation, characteristic of most of the works in question. We can observe simultaneously a certain evolution of story’s interpretation that the authors impose on the readers: being at first a part of a chronicle and collection of “exempla”, it gains a moral character in the late Middle Ages, to become finally a source of the political reflection which is particularly evident in 17th century France. All those factors, as well as the authors’ choice of literary genres, help to represent the social, moral, religious and ideological reality of the period of which the slavery is an integral part.
Historia o Maurze dokonującym okrutnej zemsty na swoim panu stanowi szczególny wyraz ludzkiego upodobania do krwawego „fait divers”. Począwszy od X wieku, jest ona wielokrotnie przytaczana i adaptowana, służąc autorom różnych narodowości jako „exemplum” pozwalające snuć rozważania na temat współczesnych im wydarzeń. Struktura narracyjna ulega oczywiście w ciągu wieków modyfikacjom, nie rezygnując jednakże nigdy z brutalnych aspektów sceny zemsty. Stopień precyzji i drastyczności opisu koreluje wręcz z parenetycznym charakterem dzieł. Równocześnie zaobserwować można swoistą ewolucję interpretacji, jaką twórcy nadają sukcesywnie wykorzystywanej przez siebie opowieści: wchodząc początkowo w skład kroniki i zbiorów exemplów, uzyskuje ona pod koniec Średniowiecza wydźwięk moralny, aby stać się w końcu źródłem refleksji czysto politycznej, co widoczne jest zwłaszcza w siedemnastowiecznej Francji. Wszystkie te czynniki, włącznie z doborem odpowiednich gatunków literackich, pozwalają autorom odzwierciedlić realia ówczesnych epok, których nieodłączną część stanowi niewolnictwo.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies